HINDI umuwi ng mansion si Luke nitong mga nakaraang mga araw. Sa condo siya umuwi galing opisina. Abala rin siya masyado ngayon sa kompanya dahil maraming investors ang nais mag invest sa lahat ng mga electronic products nila. Maganda at de-kalidad ang mga pinu-produce nilang mga computers and gadgets na siyang patok ngayon sa market. Magmula nang magkasakit ang kanyang ama, ini-atas nito sa kanya lahat ang mga trabaho sa kanilang kompanya. Kaya inaasahan niya talaga ang magkabilaang meetings at business trip ang mangyayari. Dalawang linggo na ang lumipas na hindi siya nakauwi sa mansion. Ngayong tapos na lahat ng mga business meetings niya, naisip niyang sa kanyang mansion muna mamalagi. Hindi niya maiiwasan ang nararamdamang excitement. Tila may parte ng pagkatao niya ang gustong makauwi kaagad. He missed someone in a way he never thought he would. He missed...... Zarah. After what happened between them sa mismong suites sa kanyang beach resort ay parati na itong pumapasok
"HOW long has Lander been here?" biglang tanong ni Luke. Nasa tapat niya ito ng hapag kainan. Ayaw sanang sumabay ni Zarah dito pero mapilit si Luke kaya wala siyang nagawa. Baka kasi isipin pa nitong umiwas siya. "Hmm... I think he's been here for about three hours before you arrived." sagot niya. Napatigil ito sa pagsubo. "So, kanina pa ka'yo nag-usap? Paano ba talaga ka'yo nagkakilala?" usisa ulit ni Luke. Ang akala niyang hindi na nito uungkatin pa tungkol sa kung paano niya nakilala si Lander ay nag-uusisa na naman ngayon. Wala siyang choice kundi sabihin dito kung paano niya ito nakilala at naging kaibigan. Wala naman siyang nakitang anumang reaksiyon sa mukha ni Luke pagkatapos niyang magsasalaysay. Ang totoo ay naroon pa rin ang pagkakailang niya dito. Lalo na kapag maalala ang nangyari sa kanila sa resort. Nagpapasalamat na lang din siya dahil hindi naman ito nagbukas ng usapan ukol sa pangyayaring iyon. Baka kinalimutan na talaga nito ang nangyari. Ano ka ba, Zarah
LUMALIM pa ang kanilang paghahalikan hanggang sa humahantong na si Luke sa ibabaw ng kama. Habang tumatagal lalong sumasarap ang enkuwentro ng kanilang mga labi sa pakiramdam ng dalawa na tila uhaw na uhaw sa sobrang pananabik sa isat-isa. Tuluyan nang nadadarang si Zarah at malaya ng lumayag ang kamay ni Luke sa kanyang kahubdan. Hinahayaan niya lamang si Luke sa kung ano ang pinanggagawa nito sa katawan niya. Umalpas sa kanyang lalamunan ang impit na ungol. "Ooohhh... Luke!" daing niya. Walang sinayang na sandali si Luke. Tuluy-tuloy nitong pinalasap ang walang humpay nitong mga halik na may halong pinong pagkagat sa bawat bahagi ng kanyang katawan. Pinagsasawa nito ang mga labi sa gitna ng kanyang kaangkinan na mas lalong nagpapabaliw sa kanya. Hindi alam kung saan kakapit ang mga kamay ni Zarah ng mga sandaling iyon. Nais niyang pagsabunutan ng buhok ang binata at mas lalong idiin pa iyon sa ginawa. Mayamaya ay naramdaman niya ang paghinto nito. Napatingin siya dito u
"I'M ON MY WAY now, Ara. Just wait for me there, and I'll be there in a few minutes." Luke said over phone. He was coming over to pick Zarah up from her school. Whole day ang schedule ng klase ni Zarah ngayon kaya inabutan siya ng alas-sienko ng hapon. Tumawag si Luke at tsenek kung nasa bahay na ba siya pero sinabi niyang nasa school pa at sabi naman nitong dadaanan na lang daw siya. Hindi na bago sa kanya ang laging sunduin ni Luke sa ganitong pagkakataon. Kadalasan ay nagyaya itong mamasyal o di kaya'y kumain sa labas. Hindi niya naman matatanggihan dahil maging siya'y gustung-gusto niya rin itong makakasama ng madalas. Wala mang label ang relasyon nila ngunit batid niyang tila may espesyal na itong nararamdaman para sa kanya. Maalaga si Luke at maalalahanin. Napakasuwerte ni Angela na naging isang espesyal na babae na minahal ni Luke noon. Ang hindi niya lang maiintindihan kung bakit nagawang hiwalayan ng babae si Luke gayong lahat ng magagandang katangian ng lalaki ay nasa kay
INALAM ni Luke kung wala bang gagawin si Zarah ngayong paparating na holiday. Inimbita nito ang dalaga sa isang bakasyon. Agad namang nagpaunlak si Zarah sa imbitasyon ni Luke. Masaya siya na makakasama niya ulit ito at magkakasarilihan. Lalo na ang makapag-unwind kasama ang lalaking pinakamamahal. Isang linggo itong hindi niya nakakasama sa mansion dahil nagpunta ito ng Amerika upang bisitahin ang negosyo ng pamilya. May naiwang negosyo ang Lolo ni Luke sa Amerika na pinamahala ng kanyang ama maliban sa mga kompanyang pinatayo ng ama dito sa Pilipinas. Noon paman mahilig na sa Electronics ang ama kaya nagawa nitong magpatayo ng sariling kompanya na sinusuportahan naman ng kanyang Lolo. Dahil sa dami ng nag-invest dito agad na lumago ang negosyo hanggang sumikat ito. Bago paman nito nakilala ang nanay ni Luke sikat na ang pamilya nito sa larangan ng negosyo at isa rin iyon sa naging dahilan kung bakit nagkaroon ng pag-aalinlangan ang Nanay Lucia na siya'y ipapakilala sa pamilya ng
NASA villa ng mga Guevarra sa Batangas tumuloy sina Luke at Zarah. Gabi na nang makarating sila sa naturang villa. Kaya sa halip na mamasyal ay mas pinili na lamang ng dalawa ang magpahinga dahil sa haba ng oras na kanilang binyahe agad silang nakakaramdam ng pagod. Halos inabot nila ang apat na oras sa pagbibiyahe dahil sa sobrang traffic kaya hindi sila umabot sa oras na kanilang inaasahan. Tapos na rin silang kumain sa restaurant na kanilang nadadaanan kanina. Nasa kuwarto na ngayon si Zarah hinanda niya ang susuotin ni Luke sa pagtulog. Si Luke naman ay nasa banyo na ito upang maligo. Nauna na siyang naligo dito kaya sumampa na siya sa kama. May tatlong kuwarto ang villa na kanilang tinutuluyan at ang pinakamalaking kuwarto ang kanilang inuukupa. Gusto niya sanang okupahin ang kabilang kuwarto ngunit ayaw naman siyang payagan ni Luke, bakit niya pa raw gagawin iyon, eh, magkasama naman daw sila sa iisang kuwarto sa mansiyon nito, kaya sa huli ito na rin ang nasusunod. Nais n
MATAMIS ang mga ngiting namumutawi sa mga labi ni Zarah ng umagang iyon. Nasa loob sila ng restaurant ni Luke ngayon upang mag-aalmusal. Nauna pa itong nagising sa kanya kanina at ginising na lamang siya sa binata. Hindi pa niya malilimutan ang tamis ng mga ngiti ni Luke pagmulat niya kanina. Tila napakasaya nito habang pinagmasdan siya. Kinintalan pa siya ng halik nito as a morning kiss na hindi naman nito dating ginawa sa kanya. Nagtataka man siya'y ngunit hindi niya naman magawang magtanong. Gusto niyang ito ang kusang magsasabi kung ano ang dahilan ng pagiging masayahin nito. "Hey? Kanina pa kita nakikitang pangiti-ngiti diyan, ano naman ang ikinutuwa mo, ha?" tila amuse nitong tanong at amuse rin siyang napatitig dito. "Hmm... wala lang I'm just happy to be with you, Luke," hindi napigilang wika niya. Napangiti naman si Luke sa kanyang tinuran. "Same here, honey," sagot nito na mas lalong ikinatuwa niya lalo na ang endearment nitong tawag sa kanya na kadalasan niya lamang na
"HEY, MAUUBOS mo ba yan? Andami ng kinuha mo, Ara." tanong ni Luke. Nasa bakuran sila ngayon ng kubo at sa lilim ng punong mansanitas nilagay ni Zara ang transparent mini table. Meron ding mga upuan. Dahil kanina pa ay naglalaway sa nakitang buko kaya hindi siya nag aksaya pa ng panahon. Kumuha siya ng bunga nito ng hindi lamang isa kundi lima. Pinabuksan niya ito kay Luke. Mabuti na lang at marunong pala itong magbiyak ng buko. "Hmm.. kung hindi natin mauubos e pwede naman natin itong dalhin sa villa, right?" sagot niya na tila siguradong-sigurado sa sariling desisyon. "What?! We can't bring all of these, Ara. Don't you notice how heavy these are?" Hindi makakapaniwala si Luke sa kanyang tinuran. This feeling she had was something strange. Dati-rati ay nako-kontrol naman niya ang pagki-crave ng pagkain lalo na at hindi niya naa-afford. Pero ngayon, pansin niya sa sarili na may nagbago sa kanya. Lalo na pagdating sa pagkain, napakatakaw niya ngayon at lahat ng pagkain na p
IS iT POSSIBLE for me to be discharged right away, Doc? Gusto kong sa bahay na lang ipagpapatuloy ang medication o di kaya sa clinic mo na lang, please? Pakiusap ni Luke sa personal niyang doctor na si Doc Zarah. Tatlong araw na itong namamalagi sa hospital at mismong si Zarah ang naging doctor nito. Pagkatapos ng madugong engkuwentro sa loob ng isla. Sa hospital na muling natagpuan ni Zarah ang binata pagkatapos siyang tawagan ni Briggs. Wala siyang ideya sa mga pangyayari. Gulong-gulo ang isip niya noong araw na yon dahil hindi niya inaasahan ang mga kaguluhang kinasasangkutan ng binata. Inooperahan niya sa balikat si Luke. May tama kasi ito ng bala sa parteng yon. Dagdag pa at nabagsakan pa ito ng lumang kisame sa naturang laboratoryo. Mabuti na lang at hindi naman napuruhan ang ulo ng binata, yon nga lang nawalan na kaagad ng malay. Marami ang naging katanungan sa isip niya kaya pinilit niya si Briggs na sabihin sa kanya ang mga nangyayari kay Luke from the past. Ayaw sana
LUKE "Hello, Cardo?" sagot ni Luke sa tawag ni Cardo. Madaling araw na nang magising siya sa sobrang ingay ng kanyang cellphone. Tulog pa si Zarah sa tabi niya. "Boss, may goodnews at badnews po." "What is it?" "Boss natagpuan na namin si Mrs. Buenaflor pero nakakatakas ang pinakapinuno ng grupo." "What?!" gulat siya sa narinig. Noong isang araw lang binalita ni Cardo sa kanya na nahuli na nga sana raw ang itinuring na pinakapinuno ng grupo na si Sergeant Edgardo Abanselo na kilala sa tawag na Boss Ed ngunit agad rin daw itong nakatakas at maging si Aldo na kaalyado nito ay nakatakas rin. Dating kasama ni Cardo sa Militarya si Edgardo Abanselo. At ito ang nagtraydor sa kaibigan upang iligwak si Cardo sa puwesto. Kaya naisipan ng huli na magreretiro ng maaga kesa patulan ang kahambogan ng dating kaibigan. Kasing-edad lamang ito ni Cardo at magkasabay ang dalawa nang pumasok sa PMA. Ngunit dahi sa galing ni Cardo kaya ito ang mas naunang umangat sa puwesto. Pero lingid sa
MASAKIT ang katawan ni Zarah nang gumising ng umagang iyon. Napahimbing ang tulog niya kaya hindi niya namalayan ang oras. Lumabas na ang sinag ng araw na tumatagos sa bintana. Marahan siyang bumangon at isinandal ang likod sa headboard ng kama. Napahinga siya ng malalim. Muling sumasariwa sa kanyang isip ang mainit na tagpong kanilang pinagsasaluhan ni Luke kagabi. Kinapa niya ang katabing lugar na hinigaan ng binata. Wala na ito sa kanyang tabi, tila maaga itong umalis. Bigla siyang nakakaramdam ng lungkot sa naisip. Hindi man lang nito hinintay ang kanyang paggising. Pagkatapos ng nangyari sa kanila bigla na lang itong nawala na hindi man lang nagpaalam. 'Kainis!' maktol niya. 'Kailan ka lang natutong magsesenti ha?' reklamo ng kanyang kabilang isip. Eh, sino ba kasing hindi magsesenti eh kaytamis ng pinagsaluhan nila kagabi tapos bigla na lang itong aalis kinaumagahana o baka madaling araw pa yon umalis. Napasimangot tuloy siya. Nagmamaktol na bumaba siya sa kama at
TULUYAN nang nawala sa sariling katinuan si Zarah ng sandaling yon. Tila saglit na tumigil sa pag inog ang mundo niya nang tuluyang sakupin ni Luke ang nakaawang niyang mga labi. His lips touching hers with so much love and tender. When Luke was kissing her, she immediately felt a familiar heat that suddenly spread throughout her body. Nagsimulang haplusin nito ng marahan ang bisig niya paakyat sa batok while kissing her passionately. "Ara, I missed you so much. You have no idea how much I long for this to happen between us again." Luke said as they were in the midst of their kisses. Tila unti-unti na ring nalulunod si Zarah sa kakaibang sensasyong nararamdaman. Hinila siya ni Luke sa loob ng bathtub na magkahinang parin ang kanilang mga labi. Ni hindi niya nararamdaman ang lamig na nagmumula sa tubig dahil masyado ng alipin ang kanyang sistema sa kakaibang init na nagsisimulang namumuo sa kanyang katawan. Init na tanging si Luke lamang ang may kakayahang makapagbibigay non
"MAARI bang dito muna ako matutulog kahit ngayong gabi lang, Ara?" Tanong ni Luke sa kanya pagkatapos nilang maghapunan. Kakalabas lang nito mula sa kuwarto ng kanilang anak. Pinatulog muna nito si Leanne bago sila nag pasyang lumabas ng bahay upang makapag-usap. Mas pinili nilang sa labas mag-usap dahil baka magising si Leanne at maririnig nito ang kanilang pag uusapan. "That's what Leanne's asked for so who am I to stop it. I don't want to be the one opposing everything my child wants, Luke. And I also know that my daughter longs for our time, which is why I let it be." marahan ngunit may diin ang mga salitang binitawan niya. "Thank you," Mahinang tugon nito at bakas sa mukha ang kasiyahan sa kanyang sagot. "Ano nga pala ang gusto mong pag usapan natin?" tanong nito. Sinabi niya kasi kanina na may pag usapan sila kapag natulog na ang bata. "Nais ko sanang pag-uusapan ang tungkol kay Leanne. Hinahanap ka ng anak ko lalo na sa tuwing hindi ka makabisita kaya naisip kong ayu
ZARAH"DADDY!!" Masayang sigaw ni Leanne pagkakita nito sa ama sa may hamba ng pintuan. Dalawang linggo nang hindi ito napadalaw. Kaya labis ang pananabik ni Leanne na makita ang ama. Kahit halos araw-araw naman itong ka-usap ang ama sa phone. Pagkatapos ng mga nangyayari sa clinic. Hindi na ito nagpapakita sa kanya. Nakapagdesisyon siyang bumalik sa bahay at dito na matutulog sa gabi. Hindi niya alam kung bakit tila pakiramdam niya ay napapahiya siya sa sarili sa huling turan ni Luke. Na mas pinili niyang magpakalayo at umiwas dito kesa ang makasama ang anak niya. Ilang beses niyang pinag-isipan yon at aminado siyang tama nga ito. Kung bakit niya nagawa yon gayong wala namang ibang mas mahalaga sa kanya maliban sa kanyang anak. Kaya nga niya piniling umuwi sa bansa dahil nais niyang mabigyan ng sapat na oras ang kanyang anak, pero ano itong ginagawa niya. Nandahil lamang sa kakaiwas sa isang tao ay nagawa niya ring tikisin ang anak. Hindi niya ba kayang isaalang-alang ang sarili
INIHANDA niya ang sarili sa posibleng mangyayari. Hindi maaring wala siyang gagawin, kailangan niyang kumilos. Sabik na siyang makita at makilala ang kanyang anak. Kaya palihim siyang pumunta sa school na pinapasukan nito. Noong una ay napakailap nito sa kanya dahil mahigpit raw itong pinagbabawalan na huwag makipag-usap sa mga taong hindi kakilala. Ngunit pursigido siya, kung anu-ano na lamang ang kanyang naisip na paraan upang sa ganon makakalapit siya sa anak. Kinausap niya si Mr. Smith. Ne-rekomenda niya ang paaralan na pinapasukan ng kanyang anak upang maisali ito sa mga paaralang ini-sponsoran ng kompanya. At dahil doon ipinakilala siya sa faculty staff bilang isang sponsor. And he is no longer a stranger in the eyes of his daughter anymore. Doon nagsisimula ang lahat. Kinuha niya ang loob ng kanyang anak upang magtiwala ito sa kanya. Halos araw-araw niyang ginawa yon. Inaabangan niya palagi si Leanne sa tuwing pumasok ito hanggang sa uwian. Nakuha niya rin ang loob ng bant
"B-BRO, Luke?!" Gulat si Lander pagkabukas niya ng pinto naroon ang kanyang kapatid na si Luke. Ito ang unang beses na napagawi ito sa condo niya. "Boogss!" Sapol ang kanyang panga nang biglang suntukin siya nito. Napaupo siya sa sahig habang sapo ang parteng sinuntok ng kapatid. "How dare you lie to me, Lander!" galit nitong saad. Nakuha naman niya ang ibig nitong sabihin. Alam niya na si Luke ang sakay ng kotseng bumusina kanina sa parking lot. Alam niya rin na nasa bansa ito dahil tinawagan siya ng mommy niya sa planong pagpunta nito sa Amerika. Hindi naman napigilan ni Luke ang nararamdamang galit sa oras na yon. Pakiramdam niya niloloko siya ng kapatid. "Why? Why didn't you tell me that Zarah was just here?! Why didn't you say anything about it when you came home and I asked you?" sunud-sunod ang kanyang mga tanong at naniningkit ang mga mata dahil sa sobrang galit. Ngumisi lang ang kanyang kapatid. Ni walang bakas sa mukha ang paghingi ng paumanhin. Bagkus nilabanan pa
MR. SMITH and I was currently had a meeting to the one of the director from the hospital. They talked about the capacity to accommodate patients daily and whether the number of doctors and nurses available was sufficient. Actually, this hospital was lack of health proffesionals. Kailangan nitong mag-hire ng mga foriegn doctors and nurses dahil hindi sapat ang mga aplikante sa bansang ito. Lalo na daw ngayon na may iilang doctors na rin ang nagreretiro at mayroon ding nagresign. Marahil ay dahil hindi maakakayanan ang sobrang puyat dahil sa dami ng pasyente. So they discussed the option of recruiting foriegn applicants. Nagbabahagi rin siya ng ilang mga kaibigan at kakilalang mga doctor na puwedeng i-hire. After discussions they signed sponsorship agreements. Although mayaman naman ang bansang Amerika dahil suportado naman ng gobyerno ang mga pampublikong komunidad. Kinulang lang talaga sa manpower ang bawat komunidad sa naturang bansa. Siya na ang kusang nagbigay dito ng envelope