Chapter 9: Gone

Nagising ako na may masakit na ulo.

Ilang sandali muna akong nahiga sa kama, inaalala ang nangyari kagabi.

Ayaw mong maging crush ko. Ikaw na lang mag-crush sa akin! Oh, ano?

Bigla akong napabangon.

Shit.

You will regret this tomorrow.

AAAAAHHHHH!

Sinabunutan ko ang sarili. Hayup ka, Lia, anong pinagsasabi mo kagabi, ha?!

Kilala ko ang lalaking naghatid kagabi sa amin ni Ernie. Paano niya kami natagpuan ni Ernie kagabi?

Impit akong napatili sa inis dahil tinawagan nga pala namin siya dahil sa laro namin. Mas lalo ko lang sinabunutan ang sarili nang unti-unting naalala ang ibang sinabi ko kay Evander kagabi.

Sinabi ko sa kanya na kamukha niya ang crush ko! Hindi ko naman siguro sinabi kung sino iyong crush ko, ‘di ba?

Kinakaltukan ko ang ulo ko nang may kumatok sa pinto. Bumangon na ako para pagbuksan iyon. Bumungad sa akin si Jaime na mukhang badtrip.

“Umagang-umaga naka busangot ka diyan?” tanong ko at lumabas na sa kwarto para mag-almusal.

Mabuti na lang ay sakto lang ang paggising