“Bwiset ka, bakit mo ginawa ‘yon?!” nanggagalaiting singhal ko kay Jaime pagkaalis ng kotse ni Evander. Todo aray siya habang pingot-pingot ko.
“Aray! Wala naman akong ginawa ah?!” pagkakaila niya. “Ano’ng masama r’on sa paghingi ko nung ice cream niya, ha, Lauren Cordelia?”
Dahil sa ingay namin ay nagising si Bea na buhat-buhat niya. Pupungas-pungas pa siya at nang makita ako ay lumiwanag ang mukha niya.
“Ate Ganda! Asan na chikolet ku, ha?”
Kinuha ko ang isang bar sa paper bag at bago ko ibinigay sa kanya ay binuksan ko muna iyon. “Ito na po, mahal na prinsesa. Mabungalan ka sana ng isang ngipin.”
Hindi ko mapigilang pisilin ang matambok niyang pisngi. Cute-cute talaga ng batang ito. Sarap isako at itapon sa dagat.
Humagikhik siya at nilantakan na iyong chocolate.
Ang gulo-gulo ng taong yelong iyon.Yes. Balik na naman siya sa pagiging malamig na tungo sa akin. Wala naman akong natatandaang ginawa na hindi niya magugustuhan kaya bakit?Nakausap ko lang siya kapag may iuutos. Nung mag-lunch ay basta na lang niya akong iniwan sa opisina at kumain siyang mag-isa sa restaurant.Kahit kasi sinabi kong palagi na kaming nagsasabay ay hinihintay ko pa rin na ayain niya ako. Ang kaso ay hindi niya naman ginawa kaya mag-isa na lang din tuloy akong nag-lunch. Sakop naman ng Aldridge ang lunch ng mga empleyado.Baka nagkakamali lang ako. Baka badtrip lang siya sa ibang bagay kaya nadadamay ako. Stressed siguro siya sa work kaya palilipasin ko muna. Hindi ko muna siya kukulitin sa araw na ito.Ang kaso nang sumapit na ang bukas ay walang pagbabago. Pinagmasdan ko siya habang naglilinis, mukha namang hindi siya stressed, o baka hindi lang niya pinapakit
Dinala ako ni Evander sa infirmary ng resort. Mayroong babaeng nurse roon nasa 30's ang umasikaso sa akin. Nasa tabi lang si Evander ng kama, nanonood habang binibigyan ako ng lunas."Is it done? Is she going to be okay?" tanong niya sa nurse nang matapos na ito sa ginagawa sa paa ko."Yes, Mr. Aldridge. She sprained her ankle, and it will take a few days to recover but she's going to be okay." Bumaling sa akin ang nurse. "It'simportant to give your ankle enough time to heal. Avoid putting excessive weight on it and try to rest as much as possible. Don't rush into strenuous activities too soon to prevent reinjury, okay?"Tumango ako.Marami pa siyang binilin na kailangang gawin at pagkatapos ay iniwan na niya kami.Lumapit si Evander. Sa tabi lang siya ng kama, nakatayo."Does it still hurt?" Halata sa mukha niya ang pag-aalala."Medyo pero hindi na kasing sakit kanina," sagot ko.Nakagaan ng pakiramdam ko iyong ice pack
Sa nakaraang isang linggo ay nasa bahay lang ako. Sinabi ko kay Tita Melinda ang totoo na na-sprain ako kaya hindi ako makapasok. Di ko na lang idinetalye kung paano ko 'yun nakuha sa trabaho.Naging maayos na rin naman ang pakiramdam ko sa ikatlong araw. Balak ko nga sanang pumasok na dahil kaya ko naman na pero nang sinabi ko 'yun kay Evander ay hindi siya pumayag. Sa next week na raw ako bumalik para hindi mabinat at pag nagpumilit ako ay ibabalik lang niya ako sa bahay namin.Kahit na bagot na bagot na ako ay nawawala iyon kahit papaano kapag nagti-text siya sa akin para kumustahin ang kalagayan ko. Iyon nga lang ay hindi mahabang convo. Kapag sinagot ko ang tanong niya ay hindi na siya magrereply. At least tinupad niya ang sinabi niya.Pumunta ako sa isang café sa may centro mag-isa. Nagki-crave ako ng pizza at milk tea kaya iyon ang inorder ko. Nagtitipid ako pero pagbibigyan ko lang ngayon ang sarili ko.Habang sumis*psip sa straw ay panay ang tingin ko sa phone ko, umaasa sa te
"Ah hehehe. Isda naman talaga ang ibibigay ko sa 'yo. 'Di ba magluluto tayo ngayon? Marami kaming isda dahil nagtitinda ang tita ko niyon sa palengke kaya naisipan kong mag-ambag naman sa kakainin natin." Ngumiti ako nang malawak sa kanya para hindi niya mahalata ang kapalpakan ko. Buti na lang ay nakaisip ako ng palusot. Ba't kasi ito ang nadala ko? Ito 'yung box nung ice cream na ibinili sa akin ni Evander. Hindi ko naman kasi alam na pinaglagyan ni Tita ng isda 'yung container at ipinasok sa ref namin. Ayan tuloy mali 'yung nakuha kong box! He licked his lips and stared at me for a while, then his lips curled into a smirk. "Okay. I thought you just gave me the wrong container." Nanlaki ang mga mata ko. "Isda nga ang ibibigay ko sa 'yo kasi marami kami niyon! Ano ba ang ine-expect mo, ha? Akala mo ice cream, 'no?" Nginisihan ko siya. "Sige, bibigyan kita ng ice cream bukas kung 'yun ang gusto mo." Nagsimula na siyang mag-ayos ng mga lulutuin. Nalukot ang mukha ko nang makitang p
Hello, readers! Sorry for not updating for days, masyadong busy si author. Sinusulat ko naman na ang sunod na chapter pero di ko pa po tapos.Sa ngayon ay may new prologue po ang Punished by the Billionaire. Iyon na muna po ang basahin ninyo habang wala pang Chapter 15. Kung iyong dati pa rin pong prologue ang mabasa n'yo, i-refresh na muna po ninyo ang library ninyo at kung hindi pa rin gumana ay i-delete na muna po ninyo ang PBTB at ibalik ulit sa library.Pasensiya po ulit kung natatagalan ako sa pag-update (kung may naghihintay man).Maraming salamat po sa pagbabasa! :)
"The day after tomorrow is Ryan's birthday, but he'll be having a small party at the resort tomorrow. It's for the employees anyway but I'm bringing you with me," sambit niya at nagpatuloy na sa pagkain."O-okay...kaso ano'ng oras ba gaganapin?" nauutal kong tanong.Ang lakas ng kabog ng dibdib ko. Basta hindi normal ang nararamdaman ko."It will be in the evening. Sa staff room gaganapin. If you’re worried that your aunt won’t let you then I will ask her permission for you.""Ako na ang magpapaalam. Pinapayagan naman niya ako kapag naiimbitihan sa birthday basta huwag lang masyadong magpapagabi. Tsaka si Sir Ryan naman ang birthday kaya hindi naman siya magagalit," agad kong sinabi. Itinatago ko nga ang totoong trabaho ko kay tita kaya hindi pwede iyon. Malalaman ni tita at baka kung ano na naman ang maisip niya."Maaga naman kitang ihahatid pauwi bukas." Tumango ako at ngumiti.SA gabing iyon ay magpapaalam ako kay tita. Hinatid ulit ako ni Evander sa kanto ng street namin. Ilang
May babaeng pumunta rito kanina? Kaya ba hindi ko pa rin siya nakikita hanggang ngayon dahil kasama niya ang babae?Hindi ko alam kung bakit may kirot akong nararamdaman sa dibdib ko. Oo crush ko siya at nagkaroon na rin naman ako ng maraming crush na nagkakaroon ng girlfriend pero hindi ko maipaliwanag kung bakit ganito ang nararamdaman ko. Saan kaya sila nagpunta at ano'ng ginagawa nila ngayon? Masaya raw iyong babae nang makita si Evander. Ganun din kaya siya nang makita ang magandang babaeng iyon? Ang isiping masaya siya kapiling ng ibang babae ay mas lalong dumagdag ng kirot sa puso ko. Mag aalas dose na pero hindi pa rin ako bumabalik kaya di ko tuloy alam kung nasa opisina na niya siya.Naalala ko iyong sinabi ni Roda. Baka nga wala naman 'yun d'on kasi nasa suite pala at nagkukulong na."Sasabay ka ba sa aming kumain, Lia?" tanong sa akin ni Jepoy. Maglalunch na sila sa staff room kung saan kami kumakain na mga empleyado. Ang resort na ang nagpo-provide sa amin ng tanghalian
Naglakad patungo sa amin si Evander nang hindi pinuputol ang tingin sa akin. "Happy lunch time, Sir! Kain tayo, Sir?" Jepoy said awkwardly because the man was so serious and his presence was intimidating. The staff room that was noisy earlier suddenly became quiet. Nagmumukha na kaming isang pelikula rito, ang kaibahan nga lang ay hindi sila bulgar kung manood. Pasimple lang silang sumusulyap at nakikinig sa amin dahil boss nila ang narito at hindi kung sino lang.Tumingin siya sa kasama ko. "Thank you, Jepoy, but I have already ordered from the restaurant. I should have cooked but my assistant is ignoring my messages," sambit niya at muling bumaling sa akin.Napakurap-kurap ako at hinagilap ang phone ko sa bulsa. Pagbukas ko niyon ay nakita kong tadtad ako ng text niya na tinatanong kung nasaan na raw ba ako at magluluto siya para sa tanghalian namin. Naka silent din ito kaya hindi ko napansin na tumawag pala siya."Sabi mo sa 'kin ay hindi ka kailangan ni Sir d'on?" bulong ni Jepoy