KUMAIN kami sa lamesang naroon habang mabilis na tumatakbo ang yate sa gitna ng karagatan. We have grilled fish and tinola for early lunch. Nasa loob naman cabin ang tatlong crew na kasama at ang dalawang bodyguard ay nasa harap ng yate, nag-eenjoy din sa tanawin.Marahas na hinihipan ng hangin ang aking buhok habang kumakain kami kaya itinali ko iyong maluwag sa dulo ng aking buhok para hindi na lumipad.I'm wearing a black floral spaghetti-string dress and another bikini inside. Narealize kong hindi ko masyadong gusto ang mga ipinadalang underwear ni Auntie Fatima sa akin. Kung alam ko lang na magkakaganito ay ako na mismo ang nagimpake para sa sarili ko."You're still planning to go for a swim?" tanong ni Elyes sa kalagitnaan ng pagkain namin.Napatingin tuloy ako sa aking damit. The deep v neck of the spaghetti dress revealed a bit of what I'm wearing inside. Well, hindi niya mapupuna iyon kung 'di niya tititigan ng mabuti. Kumunot ang noo ko nang natantong tumititig at pinag-iisi
ILANG sandali ang lumipas na puro paghinga lang namin ang naririnig. Nahihirapan akong mag-adjust sa ginagawa niya sa akin. Nag-aaway pa kami kagabi at ngayon ay ganito na siya."You did not pursue architecture because the school is far, right?" biglaan niyang sinabi.Nanliit ang mga mata ko habang sinasalubong ang Iiwanag ng pababang haring araw."Yup. Mahal din," sagot ko.He sighed heavily. Ngumuso ako at sinulyapan ang hati ng mukha niyang nakikita ko sa posisyong ito."Pero gusto mo ba ang natapos mo?""It's fine. Nagustuhan ko rin. Natutunan ko ring mahalin," sabi ko."No plans of pursuing the course you want?"Natawa ako. "l have no time and money for that..."Nakalimutan kong pwede nga pala dahil may pera na akong bigay niya, hindi ba?"You can still go to school. Bata ka pa..." may kakaibang tono akong narinig sa huling sinabi niya."Pwede rin pero ayos na ako sa kurso ko ngayon.Makakapagtrabaho naman ako at gusto ko rin ang paggawa ng furniture. That's life. You can never r
PALIPAT LIPAT ako ng direksyon sa kama. Hindi ako makatulog. Elyes took his laptop out at nanatili siya sa nook para gawin ang trabaho niya.I am not sure if he's sleeping here or not. Sana ay hindi. Hindi ako kumportable at baka mas lalong hindi ako makatulog.Tiningnan ko ang cellphone ko at nakita ko ang iilang missed calls galing kay Auntie Fatima. Tatlong mensahe rin ang pinadala niya, siguro ay nag-alala na nang hindi ako sumagot sa tawag.Auntie Fatima:Okay ka lang ba d'yan?Auntie Fatima:Nasaan ka na? Ayos ka lang ba? Kumusta?Auntie Fatima:Kumusta, Chwska? Nasaan na kayo?Ayaw ko sana siyang replyan. Hati parin ako sa desisyon niya pero mas nangingibabaw ang malasakit ko. Ayaw ko naman bigyan si Auntie ng rason para hindi mapanatag gayong ayos lang naman ako rito.Ako:I'm fine, Auntie. Nasa Romblon po ako.We texted. I filled her With some details about the trip and that's all. Ilang sandali lang ay dinalaw na ako ng antok at nakatulog din. Nag tanong siya sa akin kung ku
ILANG sandali ang lumipas ay napadpad din kami sa mismong pagawaan na ng wooden furniture. Most are hand crafted. Marami" ang trabahante rito kumpara sa rotomoulding.Tumigil ako para pagmasdan ang ginagawa ng lahat. The workers smiled at me, I smiled back.Magandang umaga po, Sir, Ma'am..." sabi ng isang binatilyo na naroon."Magandang umaga," sagot ko at itinuon sa ginagawang lamesa ang tingin.Elyes's hands snaked on the space in between my tube top and my mini skirt. Ramdam ko sa balat ng aking tiyan ang gaspang ng kanyang kamay. Suminghap ako at binaba ang tingin sa kanyang braso na naroon."I'll just check on some things. Do you wanna stay here for a moment?" sabi ni Elyes.Tumango ako. Tumitig siya sa akin ng ilang sandali bago tumuloy na sa sinasabi. Nang nakaalis na siya ay lumapit na agad ako sa binatilyo para makita ng mabuti ang ginagawa niya.I bent a bit to see how he is handcrafting each stick.Pinagkumpol niya iyon kaya hinawakan ko ang hinahawakan niya."Gusto kong su
UNTI-UNTI kong dinilat ang mga mata ko. Ang sinag ng panghapong araw ay naaaninag ko sa iilang muwebles hindi kalayuan. The smell of soup attacked my senses first. Ilang sandali akong nanatiling nalulunod sa puting kumot ng kama. Pinoproseso ko ng mabuti ang nangyari kanina bago ako nakatulogI inhaled heavily when the memories flashed again in my mind. My gosh, Cheska! What have you done? Hindi ko masisisi si Elyes doon dahil ako mismo'y walang nagawa. I wanted it as bad! I could not stop myself from kissing him back. I could not even formulate the right things to say, imbes ay hinikayat ko pa siyang gawin iyon!Naramdaman ko ang pag-init ng aking pisngi nang naalala ang mga ginawa niya sa akin. Ganoon ba talaga siya? I expected him that way but it still shocked me. At pumayag pa talaga ako na roon? It's my first time pagkatapos ay sinampa niya lang ako sa barandilya ng terasa, Pinaupo at doon na ginawan, hindi na nakapasok sa bahay o kahit sa sofa man Jang? Damn, Elyes Montenegro.N
NIGHT came and the exhaustion got us both. Maaga kaming natulog Ialo na't nalaman kong maaga rin kami bukas at by air ang pag-uwi namin. Iťs that urgent, huh. Diana is very urgent.I can imagine Elyes going home to her and giving her what she wants on her bed. Pilit kong inalis sa isipan ko iyon dahil alam ko naman na normal iyon. Gaya dapat noong nagpapanggap ako, I should be detached no matter how I feel.Hawak niya ang kamay ko habang nakasakay kami ng eroplano. Hindi mahaba ang byahe. Pagkababa namin ay dumiretso na kami sa isang SUV na sumundo sa kanya.My phone beeped for Auntie Fatima's message. Binitiwan ko si Elyes para makapagtipa. Nilingon niya ako at pinalupot niya ang kanyang kamay sa aking baywang.Auntie Fatima:Good morning, Cheska. How are you?Ako:I'm fine, Auntie. Pauwi na po ako."Anong gagawin mo sa araw na ito?" tanong ni Elyes.Umaga pa lang kasi nasa Manila na kami. Nagkibit ako ng balikat."Might sign a contract.""Lalabas ka, kung ganoon?" klaro ang buong at
AYAW ko na siyang makita at makausap pa.Patalikod akong nahiga sa kama pagkatapos ng dinner namin ni Zephan. Hinatid niya agad ako sa apartment dahil sa dadaluhang party. Ibinaon ko ang aking mukha sa unan. Basang-basa na ito sa luha na bumabagsak sa aking mga mata.From the very beginning, he never pretended to be someone else. Alam ko na playboy siya at alam ko rin na pisikal siya. Alam ko ang lahat ng iyon, and yet I still let myself fall deeply mad at him.I have long accepted things like these. Na sa simula pa lang, hindi na talaga ako pwede kahit pa pilitin ko pa. Pero bakit hindi ko parin mapigilan ang masaktan. Ang tanging konsolasyon na lang dito ay umiiyak ako sa loob lang ng aking kwarto, ng walang nakakaalam. Mas mabuti na rin ito. Ayaw kong malaman ng ibang tao na nasasaktan ako. Mas madaling kalimutan ang isang bagay kapag wala nang ibang nagpapaalala sa'yo sa sakit."Cheska?" katok ni Auntie ang sumunod sa tawag galing sa likod ng aking pintuan.Quickly, I wiped my tea
ALAS SINGKO nang natapos ang trabaho ko Mag-oover time ang iilan sa katrabaho ko. Nahiya tuloy akong umalis ng maaga pero si Ashton na ang nagsabi."Habang bago ka pa, umalis ka ng maaga. Dahil kapag nagsimula na tayo sa proyekto, isasabay na kita." He winked at me.Ngumiti ako at umiling. Nagligpit na ako ng gamit para makaalis na rin doon.Bumaba ako ng building na medyo magaan na ang loob. I like it here. The workplace is nice and the people seems friendly. Nasa lobby na ako at palabas na ng building nang natigilan ako.Nag-iisip ako kanina kung paano uuwi pagkatapos ay namilog na lang ang mga mata ko sa nakita. Elyes Montenegro is attracting too much attention in front of the building's glass doors and walls, and without even trying! Nakatingin ang mga tao sa kanya at ang iilan ay bumabati rin.Hindi ko alam kung ano sigurado kung ano ang ginagawa niya rito pero ayaw ko nang subukan pa, Aatras na sana ako para makatakas. Perhaps, sa likod daraan? O pwede ring sa basement kahit wal