Chapter 43

THAT NIGHT, akala ko makakatulog ako ng maayos. Pero dilat na dilat ako habang umilnom si Elyes na tanaw ang kabuuan ng kalakhang Maynila.

I heard him answer some phone calls. Some business, and some were personal. A call that caught my attention is when he sighed slightly for it.

"Diana," he whispered

Nilingon niya ako at naagapan ko ang pagkakabuking niya sa tunay kong estado. He thinks I'm asleep. Ganunpaman, wala siyang tiwala kaya pinili niyang lumabas ng suite para sagutin ang tawag.

Unti-unti akong dumilat. Sa lahat ng mga insultong natamo ko sa kanya sa gabing iyon, para akong batong hindi natatablan. Nasasaktan man pero nakakabawi rin. Naiiyak pero hindi umiyak.

But when I heard his crooning voice answer that call, para akong sinaksak ng paulit-ulit. I've been fine for years without him... forgetting him... forgetting everything. But from that moment, when I heard his voice answer that phone, parang sinampal sa akin ang mga pribado kong pinangarap noon.

I once wanted to be Dia