Share

Kabanata 002

Author: Roxxy Nakpil
last update Last Updated: 2024-10-26 12:15:37

CLAIRE SANCHEZ:

“Grabe naman tong si Edward hindi man lang nag-lock ng kaniyang pintuan. Nakakainis. Eeee napaka maniac talaga . Bwisit (napapa-padyak sa inis na sabi ko sa aking sarili habang naglalakad ako pababa ng kusina) sa kinadami dami naman kasi ng oras bakit ngayon pa ako inutusan talaga ni Manang. Ang malas ko naman. " pagmamaktol kong sabi. Pagdating ko sa maids quarter ay tinanong ako kaagad ni Manang dahil nakasumbakol ang mukha ko.

"bakit naman basang basa yang damit mo? at bakit ganyan yang pagmumukha mong bata ka?! ano bang ginawa sayo ni Sir Edward?! halika nga dito at magpalit ka muna ng damit mo. " nag-aalalang tanong sa akin ni Manang. Inabutan niya ako kaagad ng tuwalya.

"pano Manang yan pong alaga niyo meron na namang kaulyawan dun sa kwarto niya hindi man lang nag lock ng pintuan edi nagulat po ako ayun tumilapon ang kapit kong tray. Hindi ko naman napansin na natapunan din pala damit ko nung nasa loob ako ng silid si Sir Edward” naiinis kong sabi. Kung pwede ko lang pagsabihan si Sir Edward ay ginawa ko na.

"hahaha Ikaw talaga?! mainit na naman ulo mo, kababata mo naman yan. Pagsabihan mo na lang. Mabait naman yan si Edward pero ewan bakit naging wild yan ng ganyan. Hindi naman siya ganyan dati. Pero mabait yan, siguro sa tagal niyo lang na hindi nagkita na kaya naninibago ka" humahalakhak na tugon sa akin ni Manang Anita habang namamalantsa ng mga damit pang opisina ni Sir Edward.

"naku Manang . Kahit naman kababata ko iyan parang hindi ko na siya kilala. Mabuti pa yung dating Edward na nakilala ko noon, mas simple at mas masayang kasama hindi ganyan , ilang beses na akong nagpupulot ng cond*m niya nakakadiri hindi man lang itapon sa tamang tapunan. Haist sige na po magpapalit muna ako ng damit. " tugon ko kay Manang. Nagtungo na ako sa banyo at nagbihis. Dahil sa malagkit ang juice na tumapon sa aking katawan ay naligo na rin muna ako. Hindi pa man ako nakakatapos sa aking pag quick bath ay kumakatok na si Manang sa pintuan ng aming banyo. "bakit po Manang? patapos na din po ako?" nagtataka kong tanong. Magkahiwalay ang silid namin ni Manang pero iisa lamang ang banyo na aming ginagamit kaya naisip kong baka kailangan niyang gamitin ang banyo kaya ito biglang napakatok.

"Claire, anak pinapatawag ka ni Sir Edward baka hihingi sayo ng dispensa puntahan mo na siya. O baka nagugutom na ipaghanda mo na lang ng kaniyang pagkain ulit. Siguradong nakaalis na ang katalik nun. " sigaw ni Manang sa akin mula sa nakaawang na bukas sa pintuan sa aming banyo. Sa boses ni Manang ay halata na talaga ang katandaan niya. Kaya hindi ko na siya masyadong binibigyan ng kunsumisyon sa aming amo, hindi ko na din siya masyadong pinapakilos sa bahay. Siya na ang nagsilbing nanay sa akin magmula ng lumuwas ako ng probinsya. Pagkagaling ko sa School ay ako na ang halos nag-aasikaso ng mga gawain dito sa bahay. Pinagpapahinga ko na siya , mabilis na kasing hapuin ang aking Manang.

"HAYY nakakainis talaga" mahina kong sabi sa aking sarili "sige po Manang puntahan ko na" nagmadali na akong nagbihis ng aking damit at nagtungo sa kusina para ipaghanda ulit ito ng kaniyang makakain. Panay man ang aking pagmamaktol ay wala din akong magagawa kailangan kong tiisin ang lahat dahil wala naman ibang tutulong sa akin kundi si Sir Edward lang para matapos ako sa aking pag-aaral. Nang makapaghanda na ay nagtungo na ako sa kaniyang silid. Kumatok muna ako at nagsalita bago ako pumasok sa kaniyang silid para masiguradong hindi na ulit mangyayari ang kagaya kanina.

"Sir ito na po yung pagkain niyo. May ipag-uutos pa po kayo?" tanong ko sa kaniya.

"Pakilagay mo na diyan sa coffee table ko. Saka please lang Claire naasiwa ako kapag nag si-Sir ka sa akin. Tawagin mo na lang ako sa pangalan ko , its Edward remember?! Hindi ako sanay na tinatawag mo akong Sir parang hindi naman kita kababata niyan. (tinanguhan ko lang siya ng walang kagana gana) Teka lang wag kang aalis magbibihis lang ako may sasabihin pa ako sayo" pag aawat niyang sabi. Plano ko talagang ilagay lang ang pagkain niya at umalis na pero nagmatigas ito. Wala naman akong magawa kapit niya ang dalawang kamay ko, siya ang nagpapa-aral sa akin. Lahat ay titiisin ko para lang mabalikan ko ang aking Ate Christy, kailangan mapatunayan ko sa aking Mama at Step Father na kaya kong manindigan at mababawi ko din ang aking kapatid pagdating ng tamang oras.

"Parang pakiramdam ko ang layo layo na ng loob mo sa akin. Naiilang ka ba sakin?" Habang nagsasasalita ay nakikita ko sa nakaawang na pintuan ang pagbibihis ni Edward hindi ko alam kung sinasadya ba niya ito o talagang nagkataon lang. Kahit iwasan ko ay parang hinahawi ang aking paningin sa dakong iyon. Nakita ko ang nakaumbok na sandata nito sa suot niyang itim na boxer shorts, halos tumulo ang aking laway ng makita ko ang kaniyang 6 pack abs, ang tigas nito nasasabi ko na lang sa sarili ko, kaya naman pala sila binabalik balikan ng mga babae kakaiba naman pala talaga ang katawan ni Edward. Nang matapos magpahid ng lotion sa kaniyang katawan ay nagsuot ito ng manipis na puting t shirt at saka ito lumabas ng pintuan. Mabuti na lang at alerto ako. Iniiwas ko ang aking tingin sa kaniyang direksyon at nagkunwaring nakatuon ang aking tingin sa kabilang banda ng silid na iyon.

"ang sabi ko Claire bakit ilang na ilang ka sakin. Hindi mo ba ako narinig?! Aba ako pa rin naman ito ang kababata mo?" tanong niya sa akin habang papalapit siya sa aking kinatatayuan.

"e kasi nga Mr.Edward Murphy, with all due respect Sir ang kilala kong Edward na kababata ko hindi maniac at may respeto sa babae hindi kagaya mo. Susme kung saan saan na lang ako nakakapulot ng cond*m na ginagamit mo. Hindi ba pwedeng pagkagamit mo ilagay mo naman sa tamang basurahan, at pakiusap naman kung makikipagtalik ka naman sana naman i-lock mo ang pinto sa susunod." naiinis kong sabi

"hahaha! Claire ano ka ba naman , bakit Claire sa edad mong yan wag mong sabihin saking virg*n ka pa rin?. Grow up this is city life, tumatanda na din tayo dapat enjoy life lang. Ilang taon na nga lang tayo sa mundo tapos pipigilan ko pa ang aking sarili. Saka matatanggihan ko ba palay na ang lumalapit sa manok!" napaismid ako sa kaniyang sinabi. " THE FVCK" sa isip isip ko , wag mong igaya lahat sa mga babaeng nakakasama mo ang lahat ng babae. Napapailing na lang ako sa kaniya. Ayokong sumagot dahil ayokong mauwi na naman kami sa pagtatalo. " ah teka ilang taon ka na nga ba ngayon?" sarkastikong sabi niya sa akin. Nainis na ako sa kaniya dahil ayaw pa rin niyang magtigil kaka-asar sa akin.

"e ano naman ngayon kung virg*n pa ako sa edad kong 24, ito tandaan mo Mr.Murphy ibibigay ko lang ang puri ko sa mapapang-asawa ko at hindi sa kung sino-sino lang. Hinding hindi ako gagaya sa mga babaeng nakakalantari mo na pag nangati ay magpapakamot sayo. Hay naku ewan ko sayo!. May ipag-uutos pa po ba kayo sakin Sir? kasi kung wala na maari na ba akong bumaba dahil kailangan ko na pong matulog SIR , maaga pa pasok ko bukas." naiinis kong sabi.

“Oh shit! Malaki pala ang agwat ng edad namin ni Claire . Bakit kung mag isip ito parang siya pa ang 31 years old” naririnig kong bubulong -bulong niyang sabi sa kaniyang sarili.

“Yes Sir?! May sinasabi po kayo?” Tanong ko sa kaniya.

“Hahaha wala. Don’t mind it wala iyon.” Sabi niya sa akin.

Comments (2)
goodnovel comment avatar
twinkle star
Ang hot ......
goodnovel comment avatar
Ryan Palles Achumbre
d aq mapalagay
VIEW ALL COMMENTS

Related chapters

  • Play Me, I’m Yours   Kabanata 003

    EDWARD MURPHY: Naupo na ako dahil nakikita ko na ang pagkainis sa mukha ni Claire “okay sige na sorry to offend you, let’s change the topic at mukhang galit ka na talaga. Hindi ko sinasadyang inisin ka. Ang cute mo kasi kapag s*x na ang pinag-uusapan natin. Sya wag mo ng isipin yung nakita mo kanina. Maupo ka nga muna dito , ang hirap makipag usap ng nakatayo ka diyan. (Naupo naman itong si Claire sa aking tabi, sa totoo lng napagod talaga ako sa babaeng kaniig ko kanina,Natatawa ako sa aking naiisip. sh*t teka ano nga bang pangalan ng babaeng iyon? . Ano ka ba naman Edward nakakatalik mo hindi mo kilala . Panenermon ko sa aking sarili. ) kumain ka na ba?! (Tanong ko kay Claire, tumango naman siya at nakatingin lang sa akin. Hindi ko alam kung bakit hanggang ngayon ay nahihiya pa rin si Claire kumilos sa aking harapan. Sabagay sadyang mahinhin naman talaga siya magmula ng magdalaga na siya, noong nakakalaro ko kasi siya sa probinsya ay napaka-boyish pa niya iyon ay noon bago ako lu

    Last Updated : 2024-10-26
  • Play Me, I’m Yours   Kabanata 004

    Tinawgaan ko kaagad ang aming HR department pagkalabas ni Claire. Hindi ko ito kalimitang ginagawa hindi ko din maintindihan sa akong sarili bakit para akong sunod-sunudan kay Claire. “Hi Ricky , I send you an email. I want you to secure position for Ms.Claire Sanchez. Ayokong malaman niyang wala talagang available position sa aking kompanya bilang personal secretary . She will conduct her OJT in my company and when she finish give her an offer right away for being a regular employee. Payagan mo na si Andrea sa hinihingi niyang bakasyon starting tomorrow pagsimulain mo na siya sa kaniyang leave . Ako ng bahalang magturo kay Claire ng mga dapat niyang gawin sa kaniyang trabaho bilang personal secretary ko. Gawan mo ng paraan na malagyan siya ng slot sa aking kompanya. I don't care kung paano mo gagawin pero gusto kong bukas na bukas din ay magsimula na siya. Hindi ko pa rin aalisin si Andrea. Bale magiging 2 silang sekretarya ko. Hindi niya alam na wala talaga akong perosnal secret

    Last Updated : 2024-10-26
  • Play Me, I’m Yours   Kabanata 005

    Maya maya ay nakita kong papalapit na si Ricky at Claire sa aking opisina. Kaya naman nagmadali akong bumalik sa aking swivel chair. Halos madapa dapa ako sa pagmamadali. Tumama pa ang aking paa sa kanto ng coffee table na nasa loob ng aking opisina. Nagbusy-busyhan ako na kunwari ay kanina pa ako nakatutok sa aking ginagawa sa tapat ng aking laptop. Isang katok ang aking narinig mula sa labas. "Come In" tugon ko dito habang nakatutok pa rin ang aking tingin sa aking email. "ah Sir na-tour ko na si Claire sa buong opisina. Iiwan ko na siya dito. " nakangising sabi ni Ricky. Alam ko ang naiisip nito. Bakit ba kasi hindi ko agad napansin kanina ang suot nitong hapit na long sleeves na naka tock in sa kaniyang maikling palda. Halos lumuwa ang kaniyang dibdib sa sobrang laking kaniyang dibdib sa hapit niyang damit. Pero sa totoo lang ang cute tignan ni Claire. Ang sexy, ang hot. "ah Claire if you need anything, I mean ANYTHING just call me okay?! (makalokohang sabi niya, nagets ko kag

    Last Updated : 2024-10-26
  • Play Me, I’m Yours   Kabanata 006

    AFTER 1 EDWARD POV Bilib na bilib ako kay Claire habang pinagmamasdan ko siya mula sa loob ng aking opisina habang ginagawa niya ang kaniyang trabaho . Sa di inaasahang pangyayari ay hindi na bumalik si Andrea dahil kinuha na ito ng kaniyang asawa pa Canada kaya officially ay si Claire na ang aking naging sekretarya matapos ang kaniyang graduation. This past few days ito ang pinagkakaabalahan ko, ang panuodin si Claire habang ginagawa niya ang kaniyang trabaho. Malakas ang loob kong panuodin siya mula sa aking glass wall dahil tinted naman ito. Pinasadya ko talaga ito para makita ko pa rin ang mga tao sa labas. Ngunit sa labas ay hindi nila ako nakikita. Naupo ako sa aking swivel chair at itinaas ko ang aking paa sa aking lamesa. Wala akong balak magtrabaho ngayong araw, gusto ko lang panuorin na naman si Claire. Magmula ng siya ang nagtrabaho bilang secretary ko ay malaki ang nabawas sa aking trabaho. Ipinasa ko na din sa kaniya ang iba kong trabaho

    Last Updated : 2024-11-01
  • Play Me, I’m Yours   Kabanata 007

    CLAIRE: 2 HOURS EARLIER "Good Afternoon Sir Ricky. May kailangan po ba kayo kay Sir Edward?" nagtataka kong tanong. Alanganing oras na kasi para umakyat ito sa taas at makipagpulong sa aking amo. "ah wala naman. Na bored lang ako tutal malapit na din naman ang uwian. Ano bang ginagawa ng boss mo?" tanong niya sa akin "naku Sir ewan ko, ang daming report ang ginagawa ko ngayon." sagot ko sa kaniya "kamusta naman ang amo mo? kamusta si Edward bilang amo? naka anong base na siya?" tanong niya sa akin. Napataas ang kilay ko sa pagtataka. "anong ibig niyong sabihin hindi ko kayo maintindihan." matalino ako pero minsan na slow talaga ako sa ibang mga usapin lalo na at hindi related sa trabaho. "ibig kong sabihin hindi ka ba na-attract sa amo mo? Matagal ka na din dito himala nagtagal ang sekretarya ni Edward ng walang reklamo. At himalang nagtagal ka ng hindi man lang nahuhulog diyan sa amo mo” direktahan

    Last Updated : 2024-11-01
  • Play Me, I’m Yours   Kabanata 008

    Matapos ang isang mahabang araw ng trabaho, bumalik na ako sa aking desk. Masyado kaming naging abala sa araw na ito dahil puro pag aayos ng schedule ng meeting at mga project na i-pe-present ni Sir Edward ang aking pinagkaabalahan kaya madaling madali na akong makauwi ng bahay. Inayos ko na ang mga kalat sa aking lamesa. Tinabi ko na ang mga folder at mga papeles na kailangan kong ibigay sa mga kliyente, pati na ang laptop na kasing bigat na ng aking mga iniisip. Kaya't naisipan ko ng magpaalam kay Sir Edward para makauwi na. Dahan-dahan kong binuksan ang pinto ng opisina ni Sir Edward, umaasa na mabilis na makakapagpaalam at makakauwi. Pero sa sandaling sumilip ako sa loob, bumalot ang bigat sa hangin. Napatigil ako sa kaing kinatatayuan. Para talaga akong masisiraan ng ulo sa boss kong ito. Naabutan ko siyang nakikipag - niig sa isang babaeng ngayon ko lang nakita pa. Nakasubsob ang ulo nito sa desk ni Sir Edward at sarap na sarap habang kinakady*t ng aking boss. Hindi ako maka

    Last Updated : 2024-11-01
  • Play Me, I’m Yours   Kabanata 009

    CLAIRE: Pagkatapos ng tensyonadong pag-uusap sa pagitan naming dalawa ni Edward, walang akong nagawa kundi sumama kay Edward pauwi. Naging tahimik ang aming biyahe, walang usapan, walang tinginan. Ako ay abala sa aking mga iniisip, iniisip kung paano ko muling haharapin ang araw sa opisina matapos ang gabing ito. Samantala, si Edward, na tila walang alalahanin, ay huminga nang malalim habang minamaneho ang kotse. Nang makarating kami sa bahay ni Edward, napansin ko kaagad ang mga asul at pulang ilaw na kumikislap mula sa di kalayuan. Mabilis kong napansin ang maraming ambulansya at mga pulis na nakatayo sa harapan ng bahay. Ang tahimik na lugar na kanilang iniwan noong umaga ay puno ng ingay ng sirena at usapan ng mga nakamasid. Madaming mga kapitbahay ang nakasilip. “Ano’ng nangyayari?” tanong ko kay Edward, nababalot ng kaba habang tumitig ako sa eksena. Pumarada si Edward sa gilid ng kalsada, at nang bumaba kami, agad kaming sinalubong ng isang pulis. Ang mukha ng pulis ay

    Last Updated : 2024-11-01
  • Play Me, I’m Yours   Kabanata 010

    EDWARD: Nagtataka ako dahil hindi na naman pumasok ngayong araw sa opisina si Claire nag-aalala na talaga ako sa kaniya. Magmula ng pumanaw si Manang ay madalas na itong naglalasing na dati ay hindi naman niya ginagawa. Alam kong hindi din mataas ang kanyang tolerance pagdating sa alak. Pagpasok ko sa bahay naabutan ko si Claire na nasa bar area. Nagmumukmok na naman sa kalungkutan. Umiiyak na naman ito at bahagyang nagulat sa aking pagdating. “Nandiyan ka na pala. Nakapaghanda na ako ng makakain mo. Pasensya na hindi ako nagising ng maaga kanina , pero simula sa mga susunod na araw papasok na ako promise, sorry kung nagiging masyado na akong pabigat sayo. “ anas niya sa akin ng may lungkot sa mga mata “Kamusta ka na?! Okay ka lang ba Claire?!” Nag aalala kong tanong kay Claire. Pilit lang siyang ngumiti sa akin bilang tugon. Hindi siya sumagot at nagpatuloy lang sa paghahanda sa hapag ng makakain. Kahit na lugmok ito nakakaakit pa rin ang kaniyang itsura sa suot niyang mahabang

    Last Updated : 2024-11-01

Latest chapter

  • Play Me, I’m Yours   Kabanata 185

    "Mabuti kung ganun. Pero ‘yung part-time mo kay Christopher, wala na ba iyon?" tanong niya muli, ang tono niya’y may halong pag-aalala."Huminto na po ako roon, Ma. Full-time daw po ang kailangan nila, at hindi ko kayang mag-full-time. Sinabi ko na lang kay Christopher na sabihan ako kung sakaling magkaroon ulit ng opening," paliwanag ko, ramdam ang bigat ng mga kasinungalingang lumalabas sa aking bibig. Ginagawa ko ang lahat para maitago ang tungkol kay Drake, kasabay ng takot at pag-aalinlangan na bumabalot sa akin."Ah, ganun ba, anak? O sige, magpahinga ka rin kung kinakailangan. Huwag palaging nagpapakapagod sa trabaho. Alam kong kailangan natin ng pera, pero anak, mas mahalaga sa akin ang kalusugan mo," sabi ni Mama, puno ng pagmamalasakit."Opo, Ma. Huwag mo akong alalahanin. Ang isipin mo ay ang sarili mo. Kailangan mong gumaling para sa akin. Marami pa tayong pagsasamahan," sagot ko habang pinipilit na itago ang aking nararamdamang bigat.Pinunasan ko ang mga luha sa aking mg

  • Play Me, I’m Yours   Kabanata 184

    Pagdating sa labas ng ospital, naglakas-loob na akong magsalita. “Drake, ano bang ginagawa mo dito? Ayaw mo ba talaga kaming tigilan?” tanong ko nang may halong alinlangan. Sinusubukan kong magpakumbaba kahit ramdam kong pumuputok na ang galit ko sa loob. “Kung may balak kang masama, kung galit ka sa akin, ako na lang ang gantihan mo. Huwag mo nang idamay ang Mama ko. Malubha na ang sakit niya, at wala siyang alam tungkol sa trabaho ko sa club. Nakikiusap ako, Drake. Huwag mo nang sabihin pa sa kanya.” Namumugto ang mga mata ko habang umiiyak na nakiusap.“Sumakay ka sa sasakyan,” utos niya nang malamig. Napakurap ako sa gulat, ngunit wala akong nagawa kundi sumunod. Kung hindi, baka kung ano ang gawin niya. Nang makapasok ako sa likod ng sasakyan, sumunod siya, habang lumabas naman ang kanyang driver. Nang makaupo siya sa tabi ko, bigla niyang hinawakan ang balikat ko.“Hindi ako pumunta dito para manggulo, Maya,” sabi niya nang diretso. Kinuha niya ang isang tseke mula sa bag na nas

  • Play Me, I’m Yours   Kabanata 183

    Narinig ko ang malalim na buntong-hininga ni Christopher bago siya sumagot. "Maya, gawin mo ang lahat ng kaya mo. Kung kinakailangan, itakas mo ang Mama mo bago pa kayo balikan ni Drake. Pasensya na, Maya... pero sa puntong ito, wala na akong magagawa para ipagtanggol ka. Hindi mo dapat tinanggihan si Drake" May lungkot sa kanyang tinig, ngunit naroon din ang determinasyon sa kanyang babala.Hinawakan ko nang mahigpit ang telepono habang nasa byahe. Nangangatog ang mga kamay ko habang pinipilit kong mag-isip ng solusyon."Ano’ng gagawin ko? Paano ang utang ko sa ospital? Paano si Mama?" Puno ng kaba at pangamba ang buong pagkatao ko. Alam kong nasa panganib na kami, at isang maling galaw lang ay baka tuluyan kaming madamay sa galit ni Drake."Maya, please," mariing bilin ni Christopher. "Kung mahalaga sa’yo ang buhay mo at ang kaligtasan ni Mama, umalis na kayo ngayon. Magtago kayo kahit saan—basta malayo sa lugar na ito."Hindi ko na nagawang sumagot. Nanginginig ang buong katawan ko

  • Play Me, I’m Yours   Kabanata 182

    TARA (MAYA) POVTinawagan ko si Christopher habang kumukulo pa rin ang dugo ko sa galit."Christopher, anong ginawa mo?!" sigaw ko sa telepono. Halos hindi ko na mapigilan ang boses ko. "Bakit mo sinabi kay Drake ang tungkol sa sitwasyon ni Mama? Hindi mo dapat ginawa 'yon!"May kaunting katahimikan sa kabilang linya bago siya sumagot. "Maya, hindi ko 'yon sinasadyang sabihin. Binantaan niya ako," paliwanag niya, halatang nagpipigil din ng emosyon."Binantaan? Bakit ka naman niya babantaan? At bakit kailangan niyang malaman ang tungkol kay Mama?" tuloy-tuloy kong tanong, halos hindi na siya makahabol sa mga tanong ko."Maya, kumalma ka nga," sabi niya, pilit na inaayos ang tono ng boses niya. "Alam kong galit ka, pero makinig ka muna. Si Drake ang may alam kung paano ka matutulungan sa gastusin para kay Tita. Alam kong hindi siya ang pinaka-okay na tao sa buhay mo, pero... mabait din siya kahit papaano."Halos mamilipit ako sa sinabi niya. "Mabait? Christopher, sinaktan niya ako dati…

  • Play Me, I’m Yours   Kabanata 181

    Napuno ng gulat ang kanyang mukha, ngunit bago pa siya makasagot, biglang bumukas ang pinto. Pumasok si Maya, halatang nagmamadali at hingal na hingal. Nang makita niya ako, natigilan siya, at nakita ko ang takot at galit sa kanyang mga mata."Anong ginagawa mo dito?" tanong niya, ang boses niya ay nanginginig ngunit puno ng determinasyon. “a… Mama lalabas lang po kami bibili lang kami pagkain natin”“O sige anak”Pagdating sa labas ay tahimik lang ako.“Anong kailangan mo? Pano mong nalaman na nandito ako?. Oh pakshit alam ko na!...si Christopher.?” napapadabog niyang sabi“Wala akong masamang intensyon gusto ko lang tumulong.”Hindi ko siya sinagot agad. Tinitigan ko siya, pilit na binabasa ang kanyang mukha. Kahit sa simpleng unipormeng pangtrabaho, hindi maikakailang kaakit-akit siya, ngunit higit pa roon, ang kanyang mga mata ang nagdala ng bigat sa akin. Mga matang puno ng pagod, takot, at isang matibay na pader ng depensa."Maya," mahinahon kong sabi, pilit na pinipigil ang gal

  • Play Me, I’m Yours   Kabanata 180

    Halos mabuwal ang pinto ng bar nang buwelo kong itulak iyon. Nagulat ang lahat ng tao sa loob, pero wala akong pakialam."Christopher!" tawag ko nang malakas. Agad siyang lumabas mula sa likod ng counter, halatang hindi niya inaasahan ang pagdating ko. "Sir Drake! Ano pong maipaglilingkod ko?" tanong niya, pilit na pinapakalma ang kanyang boses pero kita sa kanyang mukha ang kaba.Dumiretso ako sa counter at inilapag ang maskara roon nang mariin, sapat na halos marinig ang tunog ng pagbangga nito sa kahoy. "Sino si maskara girl?. Sino siya? Gusto ko ng sagot ngayon din."Nanlaki ang mga mata ni Christopher. "Sir, ah… si Maya po?""wag ka ng mag-ma-ang-maangan pa Christopher. Alam mo kung sino ang tinutukoy ko," malamig kong sagot, hinigpitan ko ang pagkakatingin sa kanya. "Yung babaeng ito. Ang suot niyang maskara. Gusto kong malaman ang lahat tungkol sa kanya saan siya nakatira, sino siya, bakit siya nandito. At huwag mo akong bigyan ng mga walang kwentang sagot."Nakita ko ang pag-

  • Play Me, I’m Yours   Kabanata 179

    DRAKE:Walang paglagyan ang galit na nararamdaman ko sa mga sandaling ito. Dama ko pa rin ang matinding sakit mula sa ginawa niyang pagkakasipa sa aking talong—isang bagay na hindi ko kailanman inasahan mula sa kahit sinong babae. Sa unang pagkakataon sa buhay ko, may babaeng tumakas mula sa akin, pagkatapos ng isang gabing alam kong hindi niya makakalimutan. Ako ang palaging nagpapaalam, ako ang laging nasusunod. Ngunit siya—ibang klase siya."SH*T!" Napapamura ako habang sinisipa ang gilid ng kama. Hindi ako sanay sa ganitong pakiramdam. Hindi ako sanay na iniwan. At hindi ako sanay na hindi nakuha ang gusto ko. Sa isang iglap, nagulo ang buong sistema ko.Muli kong binalikan sa isipan ko ang bawat sandali ng gabing iyon. Ang kanyang mga kilos, ang bawat bulong niya sa dilim, at ang misteryo ng maskara na hindi niya hinubad kahit sa pinaka-intimado naming sandali. Napuno ako ng tanong….sino siya? Bakit siya pumayag sa alok ko? At higit sa lahat, bakit siya umalis nang walang paalam?

  • Play Me, I’m Yours   Kabanata 178

    “Sinubukan na naming tingnan ang flight records at immigration logs, pero walang pangalan ni Tara na lumabas. Kung lumabas man siya ng bansa, malamang sa hindi pormal na paraan,” paliwanag niya, ang tono niya’y tila sinasabi na mahirap na itong maresolba. Napayuko ako, iniisip kung anong susunod na hakbang. Hindi ko siya pwedeng basta nalang pabayaan. “May napansin ka ba bago siya nawala?” tanong ni Ramirez, na tila nagbabakasakaling may maitulong pa ako. Napalunok ako bago sumagot. “Napanaginipan ko siya kagabi. Humihingi siya ng tulong, Sgt. At parang… parang may masamang nangyari.” Tiningnan niya ako ng may halong gulat at seryosong ekspresyon. “Kerry, minsan ang dahil sa sobrang pag-aalala ng tao nakikita natin siya da panaginip..” Umuwi akong puno ng tanong. Hinanap ko ang mga gamit ni Tara sa bahay, nagbabakasakaling may makita akong clue. Napansin kong may ilang mga gamit siya na nawawala: ang paborito niyang bag, ang notebook niya kung saan madalas siyang magsulat, at is

  • Play Me, I’m Yours   Kabanata 177

    KERRY POV Isang bangungot ang paulit ulit na gumugulo sa akin tuwing gabi. Nasa gitna ako ng isang madilim na kagubatan, malamig ang hangin, at parang bawat hakbang ko ay lalong nagpapalayo sa akin sa liwanag. Biglang lumitaw si Tara. Ang mukha niya ay bakas ng takot, ang mga mata niya ay puno ng luha habang patuloy siyang humihingi ng tulong. Bumubugal ang pawis ko. Pilit kong binabangon ang sarili ko at pilit kong ginigising ang sarili ko pero hindi ko maimulat ang mga mata ko. “Kerry! Tulungan mo ako! Kailangan ko ng tulong mo!” paulit-ulit niyang sinasabi, ang boses niya ay tila nag-echo sa buong paligid. Sinubukan kong tumakbo papunta sa kanya, pero parang ang lupa sa ilalim ko ay kumakapit sa mga paa ko. Hindi ako makagalaw, hindi ako makalapit. Biglang nagbago ang eksena. Si Leo na ang nakita ko, masaya siyang naglalaro sa isang park na puno ng mga batang tumatakbo at naghahabulan. Naka-green siya na t-shirt, paborito niya iyon, at hawak niya ang bola na madalas niya

Scan code to read on App
DMCA.com Protection Status