CLAIRE: Pagkatapos ng tensyonadong pag-uusap sa pagitan naming dalawa ni Edward, walang akong nagawa kundi sumama kay Edward pauwi. Naging tahimik ang aming biyahe, walang usapan, walang tinginan. Ako ay abala sa aking mga iniisip, iniisip kung paano ko muling haharapin ang araw sa opisina matapos ang gabing ito. Samantala, si Edward, na tila walang alalahanin, ay huminga nang malalim habang minamaneho ang kotse. Nang makarating kami sa bahay ni Edward, napansin ko kaagad ang mga asul at pulang ilaw na kumikislap mula sa di kalayuan. Mabilis kong napansin ang maraming ambulansya at mga pulis na nakatayo sa harapan ng bahay. Ang tahimik na lugar na kanilang iniwan noong umaga ay puno ng ingay ng sirena at usapan ng mga nakamasid. Madaming mga kapitbahay ang nakasilip. “Ano’ng nangyayari?” tanong ko kay Edward, nababalot ng kaba habang tumitig ako sa eksena. Pumarada si Edward sa gilid ng kalsada, at nang bumaba kami, agad kaming sinalubong ng isang pulis. Ang mukha ng pulis ay
EDWARD: Nagtataka ako dahil hindi na naman pumasok ngayong araw sa opisina si Claire nag-aalala na talaga ako sa kaniya. Magmula ng pumanaw si Manang ay madalas na itong naglalasing na dati ay hindi naman niya ginagawa. Alam kong hindi din mataas ang kanyang tolerance pagdating sa alak. Pagpasok ko sa bahay naabutan ko si Claire na nasa bar area. Nagmumukmok na naman sa kalungkutan. Umiiyak na naman ito at bahagyang nagulat sa aking pagdating. “Nandiyan ka na pala. Nakapaghanda na ako ng makakain mo. Pasensya na hindi ako nagising ng maaga kanina , pero simula sa mga susunod na araw papasok na ako promise, sorry kung nagiging masyado na akong pabigat sayo. “ anas niya sa akin ng may lungkot sa mga mata “Kamusta ka na?! Okay ka lang ba Claire?!” Nag aalala kong tanong kay Claire. Pilit lang siyang ngumiti sa akin bilang tugon. Hindi siya sumagot at nagpatuloy lang sa paghahanda sa hapag ng makakain. Kahit na lugmok ito nakakaakit pa rin ang kaniyang itsura sa suot niyang mahabang
CLAIRE SANCHEZ: Bilga akong nakaramdam ng matinding hiya dahil sa aking ginawa, hanggang sa biglang nagsalita si Edward, pilit na binabasag ang tensyon sa pagitan naming dalawa. “Alam mo, Claire, may mga panahon sa buhay ko na parang katulad ng nararamdaman mo ngayon. Kaya maniwala ka man sa akin o sa hindi naiintindihan ko kung bakit ganyan ang nararamdaman mo.” “Paano?” tanong ko sa kaniya, bahagya akong tumingin kay Edward, napuha niya ang aking interes na makinig sa kaniya. Huminga siya ng malalim bago magsimulang magkwento sa akin, seryoso akong naghihitay sa kaniyang sasabihin. "Meron akong isang sikreto na sasabihin sayo, walang nakakaalam nito hanggang ngayon kundi ako lang pero dahil sa naging open ka sakin ikukwento ko na sayo. Mayroon akong mapait na karanasan saking pagkabata kung bakit ako may matinding galit sa mga babae” Napatingin ako kay Edward, tahimik lang akong nakikinig habang nagpatuloy siya sa kaniyang sinasabi, pakiramdam ko ay tumatagos ako sa paning
Kinabukasan, masakit ang aking ulo nang pumasok ako sa aming opisina, ang lakas ng hang over ko sa dami ng alak na nainom ko kagabi.Pagdating ko sa opisina, parang may kakaiba sa paligid. Naroon si Sir Edward at masayang nakangiti sa akin. "Ang weird , anong nakain nitong lalaking to at hindi ata sinimulan ng pagka badtrip ang umaga niya?!. hmmmm jusme ano bang ginawa ko? Baka naman kasi may kalokohan ako kagabi?” pilit kong hinahalungkat sa aking isip pero wala talaga akong maalala. Pakiramdam ko ay parang may katangahan akong ginawa kagabi pero hindi ko maalala kung ano iyon, "haist Claire , alam na kasing hindi ka naman nag-iinom anong kalokohan ang pumasok sa isip mo at nagpakalunod ka na naman sa alak kagabi" bulong ko sa aking sarili habang saplo ko ang aking ulo at hinihigop ko ang mainit na itim na kape. Halos hindi ako makapag focus sa aking trabaho. Nakaupo lang ako sa aking swivel chair at panay ang pagpapaikot ikot ko habang nakasandal ang aking likod. Mabuti na lang
PROLONGUE "D*mn You Claire, ano bang ginawa mo sa akin. Bakit ako natameme sa lahat ng sinabi mo? bakti parang ako ang sunod-sunuran sayo?! hindi maari ito hindi ang isang kagaya mo ang babalewala sa akin." iritableng sabi ni Edward ng tuluyan ng sumarado ang pintuan sa aking opisina habang nakikita niya mula sa kaniyang glass wall ang paglayo ni Claire Matapos ang tensyonadong pangyayari sa pagitan ni Claire at Edward ay napapangiti ito, Hindi niya din maintindihan pero ito kasi ang unang beses na may tumabla sa kaniya. Lahat ng babae ay humihingi pa ng appointment sa kaniya para lang makasama siya. "Oh Claire, mapapasakin ka din" nakangisi niyang sabi. Pero dahil sa galit niya kay Claire sa halip na mag-alala o makonsensya siya sa ngyari , ay nag-umpisa siyang mag-isip ng ibang paraan para makuha si Claire. Sa mas tiyak at madiskarteng paraan. Habang nakaupo sa kanyang mesa, naalala ni Edward ang kwento ni Claire noong lasing ito. Ang kapatid niyang si Christy na nasa mental
EDWARD MURPHY POV Pagpasok ni Claire sa opisina ay tahimik pa rin ito tila nagdadalawang isip sa mga hakbang na kaniyang gagawin. Nakita ko ang pag-aalala sa kaniyang mukha. Makikita sa kaniyang mukha ang matinding stress, gusto ko siyang yakapin at halikan. Alam kong seryoso ako sa mga gagawin at hihilingin ko kay Claire pero ang kabilang utak ko ay in denial pa rin, ayokong mapahamak siya at lalong ayokong makita siya sa piling ng iba. "Claire, umupo ka. Kailangan nating pag-usapan ang ilang bagay," sabi ko sa kaniya , tinignan ko siya ng diretso sa mga mata ni Claire. Umupo si Claire ng may pag-alinlangan. "Tungkol saan Sir? may nagawa ba akong mali sa trabaho ko? am I fired?" tanong niya sa akin na may halong kaba sa kanyang mga mata. "of course not! hindi kita tatanggalin. Alam ko ang sitwasyon ng kapatid mo at alam kong nahihirapan ka na sa expenses niya. " panimula kong sabi " alam ko rin na kailangan mo ng pera para sa kaniyang maintenance , hindi ko kayang nakikita ka
CLAIRE SANCHEZ POV: Nabigla talaga ako sa inalok sa akin ni Edward. Kababata ko siya pano niyang nagawang isiping papayag ako sa ganuong klaseng kasunduan . Naiinis ako pero sa kabilang banda ng aking utak tama naman siya. Kailangan ko ng tulong para sa pagpapagamot ni Ate Christy. Ang sakit sakit ng ulo ko. Nagtungo ako sa banyo sa opsina. Humarap ako sa salamin sa banyo at kinausap ko ang aking sarili."Claire. Think wisely, tama naman si Edward malaking tulong ang 5 milyon para sa inyo ng Ate Christy mo. Wag kang maging selfish. Pag-isipan mong maigi. Ano naman kung magpanggap kang asawa ng kababata mong simula pa man noon ay sobrang gustong gusto mo na. " pangungumbinsi ko sa aking sarili. Isa pa anong big deal nagsasama na din naman talaga kami sa iisang bahay ni Edward, halos lahat naman ng ginagawa ng isang asawa ay ginagawa ko na. Bukod lang sa pakikipagtalik sa kaniya. "hayyy ang sakit sakit naman sa ulo nito. Ang liit liit pa ng oras na binigay niya para makapag isip ako" n
Muli kong ibinaba ang cellphone ko at tinakpan ng unan ang aking ulo. Pero kahit na nakapikit ay gising na gising pa rin ang diwa ko. Hindi ko maalis sa isip ko ang pag-aalala at pagkainis kay Claire. "hay Edward tama ba naman kasing alukin mo ng ganuong kondisyon ang kababata mo?! hindi ka nag-iisip". Ilang sandali pa ay nagdesisyon na akong tawagan si Claire ulit. Dahan-dahan kong pinindot ang number niya at ng mag ring ito ay agad kong pinatay. Tinamaan na naman ako ng ego ko. Napabuntong hininga ako at muling bumalik sa kama. "kung ayaw niyang mag-message edi wag ano ka ba Edward madaming babae diyan." ngayon ay napapagtanto kong may kakaibang nararamdaman talaga ako para kay Claire. Maya-maya ay napagdesisyunan kong ipagpatuloy na lang ang aking pagtulog. Hindi ko namalayang sa sobrang inis ko ay nakatulog na pala talaga ako. Nagulat ako sa sunod sunod na ring ng aking telepono. Nang tsempong sasagutin ko na ito ay bigla naman itong namatay. Nang tignan ko ang aking inbox ay ma
Mabilis ding dumating si Janice sa bahay. Hindi niya ako pinagmaneho dahil alam niyang masama ang loob ko. Habang nasa loob kami ng sasakyan niya ay para akong batang humahagulgol habang sinasabi kay Janice ang lahat. “Claire, hindi mo dapat iniinda ’yan, masyado kang nagpapa affected. ” mahinahon niyang sabi. Pero halata sa boses niya ang galit. Hindi nagtagal, tinawagan niya si Lander. Ilang minuto lang, dumating na ito sa bahay niya, mukhang handang-handa akong tulungan. “Tara, Claire. Magpagpag muna tayo. Hindi mo dapat iniiyakan ang mga taong hindi naman deserving sa’yo,” ani Lander, puno ng determinasyon. Nagtagal kami ng tatlong oras sa bahay ni Janice. Sa bawat hikbi ko, may payo silang binibigay, pilit akong binubuo mula sa pagkawasak. Nakikinig ako, pero ang bigat pa rin sa dibdib. Kaya naman nang mag-aya si Lander na lumabas para mag-relax, pumayag na rin ako. Pagdating namin sa bar, sinubukan kong kalimutan ang lahat. Inilabas nila ako sa dancefloor, nagbiro-biruan
CLAIRE POV Isang araw na naman ang bubunuin ko dito sa bahay. Sa totoo lang inip na inip na talaga ako, kung ano ano na lang ang ginagawa ko hanggang naghihintay kay Edward na umuwi. Hindi ko naman masyadong mabisita si ate Christy ngayon dahil nilipat na siya ng ward dahil sa mas lumalala niyang sitwasyon dahil sa isang bagay na palagi niyang binabanggit. Bata! Baby! Anak niya! Yana ng paulit ulit niyang sinisigaw kaya naman pinagbawalan muna akong dumalaw dahil nananakit na siya ngayon. Habang nag iisip ako ay biglang tumunog ang cellphone ko. Pagtingin ko, pangalan ni Margarette ang lumitaw sa screen. Huminga ako nang malalim bago sagutin ang tawag, dahil alam ko na ang pag-uusapan namin. “Claire, ano ba?! Hanggang kailan mo itatapon ang ganitong oportunidad?!” bungad niya, galit na galit ang boses. “Marge, hindi naman sa itinatapon ko,” sagot ko, pero ramdam ko na ang pagputok ng tensyon. “Huwag mo na naman akong bigyan ng dahilan Claire,” mabilis niyang balik. “Alam kong
Ang aking mga kamay ay nakadiin sa kaniyang braso, ramdam na ramdam ko ang pagtibok ng aking talong sa masikip na pagkababae ni Claire. "Claire, hanggang ngayon ang sikip sikip mo pa rin. Akin ka lang at walang ibang pwedeng gumalaw sayo kundi ako lang." mahina kong bulong sa kaniyang tainga habang tuloy ang malakas na pagsalpak ng aking talong sa kaniyang loob. Lalong napapa arko ang kanyang likod at malalakas na halinhin ang bumalot sa loob ng silid. Ibinagsak niya ang kaniyang ulo na nakatungkod sa higaan at itinulak ng husto ang kaniyang pwet sa kaniyang balakang hudyat na mag ibaon ko ang aking talong sa kaniyang kaloob looban. Nararamdaman ko ang katas ni Claire na kanina pa lumalabas sa kaniyang pagkababae na dumadaloy sa kaniyang hita kaya lalo akong ginaganahan. Kinapitan ko ang kaniyang utong na namamaga sa sobrang pagnanasa hinayaan ko ang aking mga daliring laruin ito habang ang aking labi ay nakapako sa pagsipsip sa kaniyang leeg.Nasa leeg niya ngayon ang aking mukha a
Walang tigil ang ginagawang pang aakit ni Claire sa akin pabalik sa bahay. Hindi niya binitiwan ang paglalaro sa aking talong. Hindi ko kayang pigilan ang aking sarili, sa tuwing mapapadaan kami sa likuan ay hindi ko maiwasang laruin ang pagkababae ni Claire. Lalo kong binilisan ang pagmamaneho dahil hindi ko na kayang kontrolin ang matinding pagnanasa na nararamdaman ko.Pagdating sa tapat ng bahay bago pa bumaba ang pang sarado ng garahe ay lumapit na ako kay Claire na ng mga sandaling iyon ay may kinukuhang gamit mula sa trunk ng aking sasakyan. Mariin kong idiniin ang mga kamay ko sa trunk ng sasakyan . Patalikod ko siyang pinatuwad at mabilis kong winasak ang kaniyang pang ibabang saplot. Huminto ang pinto sa garahe sa kalagitnaan ngunit wala akong pakialam. Gabi na at walang tao sa tahimik na kalye sa aming subdivision at dahil isa ito sa mga exclusive village ay malalayo ang agwat ng mga bahay. Agad ko siyang inundayan ng aking galit na galit na talong. Mabilis ko siyang kinaba
EDWARD POV Tahimik ang biyahe namin ni Claire habang binabaybay ang isang liblib na kalsada pauwi sa bahay namin. Ang headlights lang ng aking sasakyan ang nagbibigay liwanag sa paligid, at ang katahimikan ng gabi ay para bang sinasabing kami lang ang tao sa mundo. Binasag niya ang katahimikan, ng kaniyang pagiging mapang asar. Naging komportable na kami ni CLaire sa isa't isa. Ang boses niya’y malambing pero may halong pang-aakit. “Edward, seryoso, ganito ba lagi ang pamilya mo? Ang intense nila. Akala ko kanina, mamamatay na talaga si Mommy mo.” Napatingin ako sa kanya at bahagyang natawa. “Pasensya ka na. Ganyan talaga si Mommy, mahilig sa drama. Pero natawa ako kay Mommy sa rason niya kung bakit niya ginawa yun. Dahil lang sa pagkakaruon ng apo kaya nila yun nagawa. Ang lala nito ngayon. I can’t beleive na ganun kalala sila Mommy. At take note kinutsaba pa sila tito at ang hospital.” Tatawa tawa kong sabi kay Claire “sinabi mo pa” sagot niya, ang kilay niya’y bahagyang nakata
Edward POV Habang nasa kalagitnaan ako ng trabaho sa bahay ay bigla akong nakatanggap ng tawag mula kay Daddy. “Yes Dad?” “Edward, pumunta ka sa St. Luke’s. Dinala namin ang Mommy mo dito ngayon .”Agad akong kinabahan nang marinig ko ang sinabi niya napabalikwas ako ng tayo at agad na naglakad palabas ng aking opisina. “Anong nangyari kay Mommy?!” tanong ko, nanginginig na ang boses. Pero walang sagot si Daddy. Agad kong tinawag si Claire para puntahan namin sila Mommy sa ospital. Sa buong byahe namin , tahimik kami pero ramdam ko ang kaba sa bawat segundong nagdadaan. Halos paliparin ko na ang sasakyan ko marating lang kagad ang ospital.Hawak ni Claire ang kamay ko, pilit akong pinapakalma, pero hindi ko magawang huminga nang maayos.“Baby, magiging maayos din ang lahat wag kang mag-alala.” Sabi niya sa akin pero hindi pa rin ako mapalagay.“Hindi pa rin sumasagot si Daddy sakin. Nakakainis” halos ibato ko ang cellphone ko. Pagdating namin sa ospital, nagmamadali kaming pumas
CLAIRE POV Tahimik ang buong paligid habang nakaupo ako sa sulok ng aking desk, isang linggo na magmula ng mag unti-unti akong magligpit ng mga alaala, mga papel, larawan ni Ate Christy na siyang naging inspirasyon ko sa buhay at iba’t ibang gamit na nagbigay-kulay sa bawat araw na pagpasok ko dito sa opisina bilang sekretarya ni Edward. Ito na ang huling araw ko sa opisina, at hindi ko maiwasang hindi mapaluha lalo na nang proper turn over na ako sa bagong sekretarya ni Edward. Sa loob ng ilang taon, dito ko binuhos ang oras at lakas ko. "Evie, kung may kailangan ka wag kang maghiyang magtanong sakin. Kahit tawagan mo ako kapag hindi pa ako nagre-reply at urgent ang kailangan para masagot kita. Minsan kasi baka busy ako." sagot ko sa kaniya "salamat Ms. Claire , mabuti na nga lang at hindi kayo madamot sa knowledge, yung last kong pinag trabahuhan kaya nangapa talaga ako ng husto kasi hindi ako tinuruan nung pinalitan ko. Kaya salamat po talaga, sayang hindi man lang tayo nagk
CLAIRE SANCHEZ POVSa mga nakaraang araw, hindi matigil-tigil ang mga bulong-bulungan sa opisina tungkol sa akin at kay Edward. Hindi ko na mabilang kung ilang beses akong nakaramdam ng hindi komportableng mga tingin at pabulong-bulong na tila ba may hindi magagandang sinasabi ang ilan sa mga tao. Kahit sinubukan kong huwag magpaapekto, dumating din ako sa punto na tila masyadong mabigat na ang pakiramdam tuwing papasok ako sa opisina.Isang gabi, matapos ang isang buong araw ng trabaho, nagpasya akong kausapin si Edward tungkol dito. Alam kong maaaring hindi niya magustuhan ang plano ko, pero kailangan kong gawin ito para sa sarili ko.Pagpasok ko sa opisina niya, seryosong nakatingin siya sa mga papel na nasa mesa. Hindi pa niya ako napapansin, kaya’t tahimik muna akong huminga ng malalim, pinapalakas ang loob ko.“Edward,” tawag ko nang mahinahon.Agad siyang tumingin sa akin, at ang seryosong ekspresyon sa kanyang mukha ay napalitan ng pag-aalala nang makita niya ako. “Claire, may
LEXIE POV “Bullsh*t, hindi ako makakapayag na tuluyang mahulog si Edward sa babaeng yun! ako ang nauna kay Edward. Ako ang nag-iisang babae na pinasok niya sa red room, at hinding hindi ako makakapayag na pumalit sa pwesto ko" halos humagis lahat ng gamit sa loob ng opisina ko ng makabalik na ako sa aking area. Paano nangyayi yun? Mula pa lang sa paglabas ko sa opisina ni Edward ay hindi wala ng tigil sa panginginig ang kamay ko sa matinding inis at galit na nararamdaman ko para sa babaeng iyon. The last time I checked walang balak na magkaruon ng kahit na anong commitment si Edward . Kaya panong mangyayaring biglang may asawa na pala si Edward. "fvck! fvck! fvck!, hindi maari" malakas kong sigaw sabay hagis ng lahat ng gamit na nasa lamesa ko. Kinuha ko ang aking bag at nagmadaling lumabas ng opisina na mainit ang ulo. "Mam, may paper....." hindi ko na pinansin ang mga susunod pang sasabihin ng sekretarya ko. Lumulutang ang isip ko sa mga sandaling ito. Wala na akong pakielam sa