Share

Kabanata 009

Author: Roxxy Nakpil
last update Huling Na-update: 2024-11-01 18:14:58

CLAIRE:

Pagkatapos ng tensyonadong pag-uusap sa pagitan naming dalawa ni Edward, walang akong nagawa kundi sumama kay Edward pauwi. Naging tahimik ang aming biyahe, walang usapan, walang tinginan. Ako ay abala sa aking mga iniisip, iniisip kung paano ko muling haharapin ang araw sa opisina matapos ang gabing ito. Samantala, si Edward, na tila walang alalahanin, ay huminga nang malalim habang minamaneho ang kotse.

Nang makarating kami sa bahay ni Edward, napansin ko kaagad ang mga asul at pulang ilaw na kumikislap mula sa di kalayuan. Mabilis kong napansin ang maraming ambulansya at mga pulis na nakatayo sa harapan ng bahay. Ang tahimik na lugar na kanilang iniwan noong umaga ay puno ng ingay ng sirena at usapan ng mga nakamasid. Madaming mga kapitbahay ang nakasilip.

“Ano’ng nangyayari?” tanong ko kay Edward, nababalot ng kaba habang tumitig ako sa eksena.

Pumarada si Edward sa gilid ng kalsada, at nang bumaba kami, agad kaming sinalubong ng isang pulis. Ang mukha ng pulis ay
Locked Chapter
Patuloy ang Pagbabasa sa GoodNovel
I-scan ang code upang i-download ang App
Mga Comments (4)
goodnovel comment avatar
twinkle star
Ano ba yan
goodnovel comment avatar
Mk Abenir Ortiguerra
nakakalungkot naman......, edward ikaw na bahala kay claire............
goodnovel comment avatar
8514anysia
huhuhu Anjan nman c Eduard
Tignan lahat ng Komento

Kaugnay na kabanata

  • Play Me, I’m Yours   Kabanata 010

    EDWARD: Nagtataka ako dahil hindi na naman pumasok ngayong araw sa opisina si Claire nag-aalala na talaga ako sa kaniya. Magmula ng pumanaw si Manang ay madalas na itong naglalasing na dati ay hindi naman niya ginagawa. Alam kong hindi din mataas ang kanyang tolerance pagdating sa alak. Pagpasok ko sa bahay naabutan ko si Claire na nasa bar area. Nagmumukmok na naman sa kalungkutan. Umiiyak na naman ito at bahagyang nagulat sa aking pagdating. “Nandiyan ka na pala. Nakapaghanda na ako ng makakain mo. Pasensya na hindi ako nagising ng maaga kanina , pero simula sa mga susunod na araw papasok na ako promise, sorry kung nagiging masyado na akong pabigat sayo. “ anas niya sa akin ng may lungkot sa mga mata “Kamusta ka na?! Okay ka lang ba Claire?!” Nag aalala kong tanong kay Claire. Pilit lang siyang ngumiti sa akin bilang tugon. Hindi siya sumagot at nagpatuloy lang sa paghahanda sa hapag ng makakain. Kahit na lugmok ito nakakaakit pa rin ang kaniyang itsura sa suot niyang mahabang

    Huling Na-update : 2024-11-01
  • Play Me, I’m Yours   Kabanata 011

    CLAIRE SANCHEZ: Bilga akong nakaramdam ng matinding hiya dahil sa aking ginawa, hanggang sa biglang nagsalita si Edward, pilit na binabasag ang tensyon sa pagitan naming dalawa. “Alam mo, Claire, may mga panahon sa buhay ko na parang katulad ng nararamdaman mo ngayon. Kaya maniwala ka man sa akin o sa hindi naiintindihan ko kung bakit ganyan ang nararamdaman mo.” “Paano?” tanong ko sa kaniya, bahagya akong tumingin kay Edward, napuha niya ang aking interes na makinig sa kaniya. Huminga siya ng malalim bago magsimulang magkwento sa akin, seryoso akong naghihitay sa kaniyang sasabihin. "Meron akong isang sikreto na sasabihin sayo, walang nakakaalam nito hanggang ngayon kundi ako lang pero dahil sa naging open ka sakin ikukwento ko na sayo. Mayroon akong mapait na karanasan saking pagkabata kung bakit ako may matinding galit sa mga babae” Napatingin ako kay Edward, tahimik lang akong nakikinig habang nagpatuloy siya sa kaniyang sinasabi, pakiramdam ko ay tumatagos ako sa paning

    Huling Na-update : 2024-11-02
  • Play Me, I’m Yours   Kabanata 012

    Kinabukasan, masakit ang aking ulo nang pumasok ako sa aming opisina, ang lakas ng hang over ko sa dami ng alak na nainom ko kagabi.Pagdating ko sa opisina, parang may kakaiba sa paligid. Naroon si Sir Edward at masayang nakangiti sa akin. "Ang weird , anong nakain nitong lalaking to at hindi ata sinimulan ng pagka badtrip ang umaga niya?!. hmmmm jusme ano bang ginawa ko? Baka naman kasi may kalokohan ako kagabi?” pilit kong hinahalungkat sa aking isip pero wala talaga akong maalala. Pakiramdam ko ay parang may katangahan akong ginawa kagabi pero hindi ko maalala kung ano iyon, "haist Claire , alam na kasing hindi ka naman nag-iinom anong kalokohan ang pumasok sa isip mo at nagpakalunod ka na naman sa alak kagabi" bulong ko sa aking sarili habang saplo ko ang aking ulo at hinihigop ko ang mainit na itim na kape. Halos hindi ako makapag focus sa aking trabaho. Nakaupo lang ako sa aking swivel chair at panay ang pagpapaikot ikot ko habang nakasandal ang aking likod. Mabuti na lang

    Huling Na-update : 2024-11-02
  • Play Me, I’m Yours   Kabanata 013

    PROLONGUE "D*mn You Claire, ano bang ginawa mo sa akin. Bakit ako natameme sa lahat ng sinabi mo? bakti parang ako ang sunod-sunuran sayo?! hindi maari ito hindi ang isang kagaya mo ang babalewala sa akin." iritableng sabi ni Edward ng tuluyan ng sumarado ang pintuan sa aking opisina habang nakikita niya mula sa kaniyang glass wall ang paglayo ni Claire Matapos ang tensyonadong pangyayari sa pagitan ni Claire at Edward ay napapangiti ito, Hindi niya din maintindihan pero ito kasi ang unang beses na may tumabla sa kaniya. Lahat ng babae ay humihingi pa ng appointment sa kaniya para lang makasama siya. "Oh Claire, mapapasakin ka din" nakangisi niyang sabi. Pero dahil sa galit niya kay Claire sa halip na mag-alala o makonsensya siya sa ngyari , ay nag-umpisa siyang mag-isip ng ibang paraan para makuha si Claire. Sa mas tiyak at madiskarteng paraan. Habang nakaupo sa kanyang mesa, naalala ni Edward ang kwento ni Claire noong lasing ito. Ang kapatid niyang si Christy na nasa mental

    Huling Na-update : 2024-11-02
  • Play Me, I’m Yours   Kabanata 014

    EDWARD MURPHY POV Pagpasok ni Claire sa opisina ay tahimik pa rin ito tila nagdadalawang isip sa mga hakbang na kaniyang gagawin. Nakita ko ang pag-aalala sa kaniyang mukha. Makikita sa kaniyang mukha ang matinding stress, gusto ko siyang yakapin at halikan. Alam kong seryoso ako sa mga gagawin at hihilingin ko kay Claire pero ang kabilang utak ko ay in denial pa rin, ayokong mapahamak siya at lalong ayokong makita siya sa piling ng iba. "Claire, umupo ka. Kailangan nating pag-usapan ang ilang bagay," sabi ko sa kaniya , tinignan ko siya ng diretso sa mga mata ni Claire. Umupo si Claire ng may pag-alinlangan. "Tungkol saan Sir? may nagawa ba akong mali sa trabaho ko? am I fired?" tanong niya sa akin na may halong kaba sa kanyang mga mata. "of course not! hindi kita tatanggalin. Alam ko ang sitwasyon ng kapatid mo at alam kong nahihirapan ka na sa expenses niya. " panimula kong sabi " alam ko rin na kailangan mo ng pera para sa kaniyang maintenance , hindi ko kayang nakikita ka

    Huling Na-update : 2024-11-02
  • Play Me, I’m Yours   Kabanata 015

    CLAIRE SANCHEZ POV: Nabigla talaga ako sa inalok sa akin ni Edward. Kababata ko siya pano niyang nagawang isiping papayag ako sa ganuong klaseng kasunduan . Naiinis ako pero sa kabilang banda ng aking utak tama naman siya. Kailangan ko ng tulong para sa pagpapagamot ni Ate Christy. Ang sakit sakit ng ulo ko. Nagtungo ako sa banyo sa opsina. Humarap ako sa salamin sa banyo at kinausap ko ang aking sarili."Claire. Think wisely, tama naman si Edward malaking tulong ang 5 milyon para sa inyo ng Ate Christy mo. Wag kang maging selfish. Pag-isipan mong maigi. Ano naman kung magpanggap kang asawa ng kababata mong simula pa man noon ay sobrang gustong gusto mo na. " pangungumbinsi ko sa aking sarili. Isa pa anong big deal nagsasama na din naman talaga kami sa iisang bahay ni Edward, halos lahat naman ng ginagawa ng isang asawa ay ginagawa ko na. Bukod lang sa pakikipagtalik sa kaniya. "hayyy ang sakit sakit naman sa ulo nito. Ang liit liit pa ng oras na binigay niya para makapag isip ako" n

    Huling Na-update : 2024-11-03
  • Play Me, I’m Yours   Kabanata 016

    Muli kong ibinaba ang cellphone ko at tinakpan ng unan ang aking ulo. Pero kahit na nakapikit ay gising na gising pa rin ang diwa ko. Hindi ko maalis sa isip ko ang pag-aalala at pagkainis kay Claire. "hay Edward tama ba naman kasing alukin mo ng ganuong kondisyon ang kababata mo?! hindi ka nag-iisip". Ilang sandali pa ay nagdesisyon na akong tawagan si Claire ulit. Dahan-dahan kong pinindot ang number niya at ng mag ring ito ay agad kong pinatay. Tinamaan na naman ako ng ego ko. Napabuntong hininga ako at muling bumalik sa kama. "kung ayaw niyang mag-message edi wag ano ka ba Edward madaming babae diyan." ngayon ay napapagtanto kong may kakaibang nararamdaman talaga ako para kay Claire. Maya-maya ay napagdesisyunan kong ipagpatuloy na lang ang aking pagtulog. Hindi ko namalayang sa sobrang inis ko ay nakatulog na pala talaga ako. Nagulat ako sa sunod sunod na ring ng aking telepono. Nang tsempong sasagutin ko na ito ay bigla naman itong namatay. Nang tignan ko ang aking inbox ay ma

    Huling Na-update : 2024-11-03
  • Play Me, I’m Yours   Kabanata 017

    Habang-akay-akay ko si Claire papasok ng bahay ay hindi niya ako tinitigilan sa kakakulit sa akin . Panay ang pagdukot niya sa aking pagkalalake sabay tatawana animoy batang kinikiliti. Napapailing na lang ako sa kaniyang mga pinaggagagawa. “Claire please stop it.” Walang balak tumigil si Claire sa kaniyang ginagawa. Alam kong dahil lang ito sa tama ng alak sa kaniyang katawan. Kaya pilit kong pinipigilan ang aking sarili sa kalokohan niyang pinaggagagawa. Ngunit hindi ko mapigilan ang pagtigas ng aking pagkalalaki. Pagdating namin sa kwarto ay tinulungan ko siyang mag ayos ng kaniyang sarili. Binihisan ko siya ng damit at pinunasan ko ang kaniyang katawan ng maligamgam na tubig. “Hihihi. Oh Mr.Murphy, you are such a handsome assh*le . Bakit hindi kita kayang tiisin. Napaka-gwapo mo talaga” Nakangiti niyang sabi. “And this… down there” mapang akit niyang pinaandar ang kaniyang hintuturo sa aking dibdib at nagulat ako sa biglang pagdakot niya sa aking pagkalalake “oh im in such

    Huling Na-update : 2024-11-03

Pinakabagong kabanata

  • Play Me, I’m Yours   Kabanata 185

    "Mabuti kung ganun. Pero ‘yung part-time mo kay Christopher, wala na ba iyon?" tanong niya muli, ang tono niya’y may halong pag-aalala."Huminto na po ako roon, Ma. Full-time daw po ang kailangan nila, at hindi ko kayang mag-full-time. Sinabi ko na lang kay Christopher na sabihan ako kung sakaling magkaroon ulit ng opening," paliwanag ko, ramdam ang bigat ng mga kasinungalingang lumalabas sa aking bibig. Ginagawa ko ang lahat para maitago ang tungkol kay Drake, kasabay ng takot at pag-aalinlangan na bumabalot sa akin."Ah, ganun ba, anak? O sige, magpahinga ka rin kung kinakailangan. Huwag palaging nagpapakapagod sa trabaho. Alam kong kailangan natin ng pera, pero anak, mas mahalaga sa akin ang kalusugan mo," sabi ni Mama, puno ng pagmamalasakit."Opo, Ma. Huwag mo akong alalahanin. Ang isipin mo ay ang sarili mo. Kailangan mong gumaling para sa akin. Marami pa tayong pagsasamahan," sagot ko habang pinipilit na itago ang aking nararamdamang bigat.Pinunasan ko ang mga luha sa aking mg

  • Play Me, I’m Yours   Kabanata 184

    Pagdating sa labas ng ospital, naglakas-loob na akong magsalita. “Drake, ano bang ginagawa mo dito? Ayaw mo ba talaga kaming tigilan?” tanong ko nang may halong alinlangan. Sinusubukan kong magpakumbaba kahit ramdam kong pumuputok na ang galit ko sa loob. “Kung may balak kang masama, kung galit ka sa akin, ako na lang ang gantihan mo. Huwag mo nang idamay ang Mama ko. Malubha na ang sakit niya, at wala siyang alam tungkol sa trabaho ko sa club. Nakikiusap ako, Drake. Huwag mo nang sabihin pa sa kanya.” Namumugto ang mga mata ko habang umiiyak na nakiusap.“Sumakay ka sa sasakyan,” utos niya nang malamig. Napakurap ako sa gulat, ngunit wala akong nagawa kundi sumunod. Kung hindi, baka kung ano ang gawin niya. Nang makapasok ako sa likod ng sasakyan, sumunod siya, habang lumabas naman ang kanyang driver. Nang makaupo siya sa tabi ko, bigla niyang hinawakan ang balikat ko.“Hindi ako pumunta dito para manggulo, Maya,” sabi niya nang diretso. Kinuha niya ang isang tseke mula sa bag na nas

  • Play Me, I’m Yours   Kabanata 183

    Narinig ko ang malalim na buntong-hininga ni Christopher bago siya sumagot. "Maya, gawin mo ang lahat ng kaya mo. Kung kinakailangan, itakas mo ang Mama mo bago pa kayo balikan ni Drake. Pasensya na, Maya... pero sa puntong ito, wala na akong magagawa para ipagtanggol ka. Hindi mo dapat tinanggihan si Drake" May lungkot sa kanyang tinig, ngunit naroon din ang determinasyon sa kanyang babala.Hinawakan ko nang mahigpit ang telepono habang nasa byahe. Nangangatog ang mga kamay ko habang pinipilit kong mag-isip ng solusyon."Ano’ng gagawin ko? Paano ang utang ko sa ospital? Paano si Mama?" Puno ng kaba at pangamba ang buong pagkatao ko. Alam kong nasa panganib na kami, at isang maling galaw lang ay baka tuluyan kaming madamay sa galit ni Drake."Maya, please," mariing bilin ni Christopher. "Kung mahalaga sa’yo ang buhay mo at ang kaligtasan ni Mama, umalis na kayo ngayon. Magtago kayo kahit saan—basta malayo sa lugar na ito."Hindi ko na nagawang sumagot. Nanginginig ang buong katawan ko

  • Play Me, I’m Yours   Kabanata 182

    TARA (MAYA) POVTinawagan ko si Christopher habang kumukulo pa rin ang dugo ko sa galit."Christopher, anong ginawa mo?!" sigaw ko sa telepono. Halos hindi ko na mapigilan ang boses ko. "Bakit mo sinabi kay Drake ang tungkol sa sitwasyon ni Mama? Hindi mo dapat ginawa 'yon!"May kaunting katahimikan sa kabilang linya bago siya sumagot. "Maya, hindi ko 'yon sinasadyang sabihin. Binantaan niya ako," paliwanag niya, halatang nagpipigil din ng emosyon."Binantaan? Bakit ka naman niya babantaan? At bakit kailangan niyang malaman ang tungkol kay Mama?" tuloy-tuloy kong tanong, halos hindi na siya makahabol sa mga tanong ko."Maya, kumalma ka nga," sabi niya, pilit na inaayos ang tono ng boses niya. "Alam kong galit ka, pero makinig ka muna. Si Drake ang may alam kung paano ka matutulungan sa gastusin para kay Tita. Alam kong hindi siya ang pinaka-okay na tao sa buhay mo, pero... mabait din siya kahit papaano."Halos mamilipit ako sa sinabi niya. "Mabait? Christopher, sinaktan niya ako dati…

  • Play Me, I’m Yours   Kabanata 181

    Napuno ng gulat ang kanyang mukha, ngunit bago pa siya makasagot, biglang bumukas ang pinto. Pumasok si Maya, halatang nagmamadali at hingal na hingal. Nang makita niya ako, natigilan siya, at nakita ko ang takot at galit sa kanyang mga mata."Anong ginagawa mo dito?" tanong niya, ang boses niya ay nanginginig ngunit puno ng determinasyon. “a… Mama lalabas lang po kami bibili lang kami pagkain natin”“O sige anak”Pagdating sa labas ay tahimik lang ako.“Anong kailangan mo? Pano mong nalaman na nandito ako?. Oh pakshit alam ko na!...si Christopher.?” napapadabog niyang sabi“Wala akong masamang intensyon gusto ko lang tumulong.”Hindi ko siya sinagot agad. Tinitigan ko siya, pilit na binabasa ang kanyang mukha. Kahit sa simpleng unipormeng pangtrabaho, hindi maikakailang kaakit-akit siya, ngunit higit pa roon, ang kanyang mga mata ang nagdala ng bigat sa akin. Mga matang puno ng pagod, takot, at isang matibay na pader ng depensa."Maya," mahinahon kong sabi, pilit na pinipigil ang gal

  • Play Me, I’m Yours   Kabanata 180

    Halos mabuwal ang pinto ng bar nang buwelo kong itulak iyon. Nagulat ang lahat ng tao sa loob, pero wala akong pakialam."Christopher!" tawag ko nang malakas. Agad siyang lumabas mula sa likod ng counter, halatang hindi niya inaasahan ang pagdating ko. "Sir Drake! Ano pong maipaglilingkod ko?" tanong niya, pilit na pinapakalma ang kanyang boses pero kita sa kanyang mukha ang kaba.Dumiretso ako sa counter at inilapag ang maskara roon nang mariin, sapat na halos marinig ang tunog ng pagbangga nito sa kahoy. "Sino si maskara girl?. Sino siya? Gusto ko ng sagot ngayon din."Nanlaki ang mga mata ni Christopher. "Sir, ah… si Maya po?""wag ka ng mag-ma-ang-maangan pa Christopher. Alam mo kung sino ang tinutukoy ko," malamig kong sagot, hinigpitan ko ang pagkakatingin sa kanya. "Yung babaeng ito. Ang suot niyang maskara. Gusto kong malaman ang lahat tungkol sa kanya saan siya nakatira, sino siya, bakit siya nandito. At huwag mo akong bigyan ng mga walang kwentang sagot."Nakita ko ang pag-

  • Play Me, I’m Yours   Kabanata 179

    DRAKE:Walang paglagyan ang galit na nararamdaman ko sa mga sandaling ito. Dama ko pa rin ang matinding sakit mula sa ginawa niyang pagkakasipa sa aking talong—isang bagay na hindi ko kailanman inasahan mula sa kahit sinong babae. Sa unang pagkakataon sa buhay ko, may babaeng tumakas mula sa akin, pagkatapos ng isang gabing alam kong hindi niya makakalimutan. Ako ang palaging nagpapaalam, ako ang laging nasusunod. Ngunit siya—ibang klase siya."SH*T!" Napapamura ako habang sinisipa ang gilid ng kama. Hindi ako sanay sa ganitong pakiramdam. Hindi ako sanay na iniwan. At hindi ako sanay na hindi nakuha ang gusto ko. Sa isang iglap, nagulo ang buong sistema ko.Muli kong binalikan sa isipan ko ang bawat sandali ng gabing iyon. Ang kanyang mga kilos, ang bawat bulong niya sa dilim, at ang misteryo ng maskara na hindi niya hinubad kahit sa pinaka-intimado naming sandali. Napuno ako ng tanong….sino siya? Bakit siya pumayag sa alok ko? At higit sa lahat, bakit siya umalis nang walang paalam?

  • Play Me, I’m Yours   Kabanata 178

    “Sinubukan na naming tingnan ang flight records at immigration logs, pero walang pangalan ni Tara na lumabas. Kung lumabas man siya ng bansa, malamang sa hindi pormal na paraan,” paliwanag niya, ang tono niya’y tila sinasabi na mahirap na itong maresolba. Napayuko ako, iniisip kung anong susunod na hakbang. Hindi ko siya pwedeng basta nalang pabayaan. “May napansin ka ba bago siya nawala?” tanong ni Ramirez, na tila nagbabakasakaling may maitulong pa ako. Napalunok ako bago sumagot. “Napanaginipan ko siya kagabi. Humihingi siya ng tulong, Sgt. At parang… parang may masamang nangyari.” Tiningnan niya ako ng may halong gulat at seryosong ekspresyon. “Kerry, minsan ang dahil sa sobrang pag-aalala ng tao nakikita natin siya da panaginip..” Umuwi akong puno ng tanong. Hinanap ko ang mga gamit ni Tara sa bahay, nagbabakasakaling may makita akong clue. Napansin kong may ilang mga gamit siya na nawawala: ang paborito niyang bag, ang notebook niya kung saan madalas siyang magsulat, at is

  • Play Me, I’m Yours   Kabanata 177

    KERRY POV Isang bangungot ang paulit ulit na gumugulo sa akin tuwing gabi. Nasa gitna ako ng isang madilim na kagubatan, malamig ang hangin, at parang bawat hakbang ko ay lalong nagpapalayo sa akin sa liwanag. Biglang lumitaw si Tara. Ang mukha niya ay bakas ng takot, ang mga mata niya ay puno ng luha habang patuloy siyang humihingi ng tulong. Bumubugal ang pawis ko. Pilit kong binabangon ang sarili ko at pilit kong ginigising ang sarili ko pero hindi ko maimulat ang mga mata ko. “Kerry! Tulungan mo ako! Kailangan ko ng tulong mo!” paulit-ulit niyang sinasabi, ang boses niya ay tila nag-echo sa buong paligid. Sinubukan kong tumakbo papunta sa kanya, pero parang ang lupa sa ilalim ko ay kumakapit sa mga paa ko. Hindi ako makagalaw, hindi ako makalapit. Biglang nagbago ang eksena. Si Leo na ang nakita ko, masaya siyang naglalaro sa isang park na puno ng mga batang tumatakbo at naghahabulan. Naka-green siya na t-shirt, paborito niya iyon, at hawak niya ang bola na madalas niya

I-scan ang code para mabasa sa App
DMCA.com Protection Status