Share

Kabanata 016

Author: Roxxy Nakpil
last update Last Updated: 2024-11-03 13:51:20

Muli kong ibinaba ang cellphone ko at tinakpan ng unan ang aking ulo. Pero kahit na nakapikit ay gising na gising pa rin ang diwa ko. Hindi ko maalis sa isip ko ang pag-aalala at pagkainis kay Claire. "hay Edward tama ba naman kasing alukin mo ng ganuong kondisyon ang kababata mo?! hindi ka nag-iisip". Ilang sandali pa ay nagdesisyon na akong tawagan si Claire ulit. Dahan-dahan kong pinindot ang number niya at ng mag ring ito ay agad kong pinatay. Tinamaan na naman ako ng ego ko. Napabuntong hininga ako at muling bumalik sa kama. "kung ayaw niyang mag-message edi wag ano ka ba Edward madaming babae diyan." ngayon ay napapagtanto kong may kakaibang nararamdaman talaga ako para kay Claire. Maya-maya ay napagdesisyunan kong ipagpatuloy na lang ang aking pagtulog. Hindi ko namalayang sa sobrang inis ko ay nakatulog na pala talaga ako. Nagulat ako sa sunod sunod na ring ng aking telepono. Nang tsempong sasagutin ko na ito ay bigla naman itong namatay.

Nang tignan ko ang aking inbox ay ma
Locked Chapter
Continue to read this book on the APP
Comments (1)
goodnovel comment avatar
Rebecca Ramos - Mendoza
pilyang claire,kunwari ding my gusto din nmn eh
VIEW ALL COMMENTS

Related chapters

  • Play Me, I’m Yours   Kabanata 017

    Habang-akay-akay ko si Claire papasok ng bahay ay hindi niya ako tinitigilan sa kakakulit sa akin . Panay ang pagdukot niya sa aking pagkalalake sabay tatawana animoy batang kinikiliti. Napapailing na lang ako sa kaniyang mga pinaggagagawa. “Claire please stop it.” Walang balak tumigil si Claire sa kaniyang ginagawa. Alam kong dahil lang ito sa tama ng alak sa kaniyang katawan. Kaya pilit kong pinipigilan ang aking sarili sa kalokohan niyang pinaggagagawa. Ngunit hindi ko mapigilan ang pagtigas ng aking pagkalalaki. Pagdating namin sa kwarto ay tinulungan ko siyang mag ayos ng kaniyang sarili. Binihisan ko siya ng damit at pinunasan ko ang kaniyang katawan ng maligamgam na tubig. “Hihihi. Oh Mr.Murphy, you are such a handsome assh*le . Bakit hindi kita kayang tiisin. Napaka-gwapo mo talaga” Nakangiti niyang sabi. “And this… down there” mapang akit niyang pinaandar ang kaniyang hintuturo sa aking dibdib at nagulat ako sa biglang pagdakot niya sa aking pagkalalake “oh im in such

    Last Updated : 2024-11-03
  • Play Me, I’m Yours   Kabanata 018

    “I’m sorry Claire, parang naging mabilis ata ako, hindi ko dapat pinagsamantalahan ang kalasingan mo.” Nag aalangan kong sabi sa kaniya halos hindi ako makatingin sa kaniyang mga mata sa hiya. "sh*t Edward hindi ikaw to, andiyan na sa harapan mo pakakawalan mo pa!" nanghihinayang kong sabi sa aking sarili “ It’s okay. “ walang pag-aalinlangan niyang sagot sa akin, nanlaki ang mga mata ko sa kaniyang sinabi. “Gusto ko rin naman ang ginagawa natin, mula pa nuon Edward gusto na din naman kita mga bata pa lang tayo, gustong-gusto na kita siguro nga ito ang tinadhana para sa atin" napatingin na lang ako sa itaas. Nang muling nagtagpo ang aming mga mata, napangiti ako sa kanyang sinabi. Samantalang hindi ko maiwasang mapatingin sa kaniyang mga labing mapanukso. Agad ko itong sinunggaban ng walang pag-aalinlangan. Mas matagal at mas maalab ang bawat pagpapalitan namin ng halik . Para kaming magnet at nagyakap nang mahigpit, damang-dama ko ang tibok ng puso ni Clairel. Sa pagtatama ng am

    Last Updated : 2024-11-03
  • Play Me, I’m Yours   Kabanata 019

    Una ay nilaro niya ito ng kaniyang kamay na kanina pa nakasalubo sa kaniyang mukha. Halos tumirik ang aking mata sa ginawa niyang pagsubo dito, malandi niyang pinaikutan ng kaniyang dila ang ulo ng aking pagkalalake. Parang vacuum ang kaniyang bibig sa paghigop dito. Baba-taas ang ginawa ng kaniyang bibig sa aking pagkalalake. "D*mn Claire, you're so good! Sh*T hindi ko akalaing sobrang wild mo sa kama" sigaw ng aking isip. Ganadong ganado ako sa kaniyang ginagawa. Hindi ko maiwasang hindi mapa-ungol sa sarap. "ahhhh... Claire. You're doing it so good! ahhh....." Hindi ko na naramdaman na bahagya na pala akong napapabayo sa kaniyang ibabaw. Nang hindi na ako makapagpigil ay hinila ko na siya. Inihiga ko siya sa aming kama at itinutok ko ang aking pagkalalake sa kaniyang pagkababae. Ilang beses akong nagsubok pero sh*t napakasikip talaga ni Claire. Ramdam ko ang pag-atras ng kaniyang katawan sa aking ginagawang pagsusubok na maipasok ito. Muli kong tinitigan siya sa kaniyang mukha.

    Last Updated : 2024-11-03
  • Play Me, I’m Yours   Kabanata 020

    Hindi ko alam kung matatandaan ni Claire ang mga sandaling ito sa aming dalawa pero wala akong pakielam ngayon ay malaya kong masasabi ang gusto ko “I Love You Claire, niyanig mo ang magulo kong mundo. At alam kong ikaw lang ang gusto kong makasama habambuhay, kahit anong mangyari ikaw lang ang pipiliin ko. Hinding hindi ko hahayaang may umargabyado sayo. Handa ko na ata talagang kalimutan si Lexie. Kakaiba ang nararamdaman kong ito para sayo.” Nakita kong napaluha si Claire, ibig bang sabihin nito maalala niya ulit ang ngyari sa amin bukas paggisisng niya? Gayunpaman ay walang salitang lumabas sa kaniyang mga bibig.Kaya't sinelyuhan ko na lang ng maalab na halik ang aming labi. Pinagmamasdan ko ng mabuti ng malapitan ang mukha niya habang nakadiin ang aking mga braso sa aming kama, at muli ko na naman siyang siniil ng isang mainit na halik. Napapangisi ako sa aking isipan dahil napakagaling pala ni Claire sa kama, kahit unang beses niya ay ito ang pinaka the best sex na na-experience

    Last Updated : 2024-11-03
  • Play Me, I’m Yours   Kabanata 021

    CLAIRE SANCHEZ : Nagising ako kinaumagahan sa pagkasinaw ng aking mata ng matamaan ako ng sinag ng araw na nagmumula sa nakahawing parte ng kurtina sa silid na iyon. Walang kasing sakit ang aking ulo, para itong binibiyak dahil sa hang over. Halos hindi ko din maibangon ang aking katawan tila nakapako ito sa kamang hinihigaan ko. Parang ang bigat bigat ng aking pakiramdam. "ouchh... ahhh..." Napakapit ako sa aking pang ibabang babae. Pakiramdam ko ay magang maga ito. Mahapdi ang aking pakiramdam. Nagulat ako ng pagbaling ko ng aking paningin ay nakita kong nakaupo si Edward sa gilid ng kama, tahimik na nag-iisip habang nakatalikod sa akin. Dahil sa matinding hiya ay dahan dahan akong kumilos para hindi niya mahalatang gising na ako. Sinilip ko ang aking sarili at nakumpirma kong nakipagtalik nga ako kay Edward kagabi hindi makakapagsinungaling ang mantsang pula sa puting puti niyang bedsheet. So hindi pala panaginip ang ngya

    Last Updated : 2024-11-04
  • Play Me, I’m Yours   Kabanata 022

    Naiwan akong nakatulala habang pinagmamasdan si Edward na palayo nang palayo. Parang may mabigat na bagay na bumabalot sa dibdib ko at sa bawat hakbang niya. Pakiramdam ko parang naging malayo ang loob namin sa isa't-isa. Hindi ko maintindihan kung saan nggagaling ang galing sa akin ni Edward. Wala naman akong maalalang ginawa ko sa kaniya. "haist anong ngyari sa buhay ko ngayon. Parang napasubo ata ako sa desisyon kong gagawin." sabi ko sa aking sarili. Iniisip ko, ito ba talaga ang simula ng buhay naming mag-asawa? O baka naman, kahit bago pa man magsimula ang lahat ay may lamat na kagad ang aming samahan? Pati ang aming pagkakaibigan ay mukhang nasira na. Ang masakit pa dito ako lang ang nasasaktan sa ngyayari sa pagitan naming dalawa. Napakagat-labi ako, pinipilit kong pigilan ang mga luhang nagbabadyang bumagsak sa aking mga mata. Pinilit kong ipagpatuloy ang mga nakaplano para sa araw na ito. Kaya naman tinawagan ko na muna ang ospital para k

    Last Updated : 2024-11-04
  • Play Me, I’m Yours   Kabanata 023

    EDWARD MURPHY POV Habang nakatayo kami ni Harry ay biglang bumukas ang pinto ng opisina ng mayo. Sa pagpasok ni Claire, parang tumigil ang mundo. Tila bumagal ang bawat hakbang niya, at hindi ko maiwasang mapatitig sa kaniya. Sa kabila ng simpleng ayos niya, may kakaibang ganda siyang taglay na nagpapawala ng lahat ng ingay sa paligid. Hindi ko alam kung nahuli niya ang tingin ko, pero hindi ko mapigilang mapangiti. "Bro, ay Sir Edward pala, iba yung tingin mo kay Claire, ha," bulong niya sa akin, siniko niya ako ng may pilyong ngiti sa kaniyang mga labi. " Let's see hanggang kelan tatagal yang dahilan mong dahil sa Mommy mo kaya ka nagpakasal, at magkababata pala ah!" pang-aasar niya sa akin. Simpleng napangiti ako sa kaniyang sinabi. Totoo namang napakaganda ni Claire at hindi ko iyon maitatanggi magmula ng may mangyari sa amin alam kong may kakaiba akong nararamdaman para sa kababata ko pero nahihiya akong aminin sa kaniya dahil baka lumayo siya sa akin.

    Last Updated : 2024-11-04
  • Play Me, I’m Yours   Kabanata 024

    Maya maya ay nagsimula ang aming kasal. Makalipas nga lang ng 30 minutes at ngayon ay legal na kaming mag-asawa ni Claire. Paglabas namin ng munisipyo ay binigay ko na kagad kay Harry ang aming marriage contract. "tara mag night out tayo." nagulat sa pag-aaya ko si Harry at Claire "oh wow! haha mag-ce-celebrate tayo?" tanong sa akin ni Claire "tara, atleast makaranas naman ng libre mo" pagbibiro ni Claire sa akin "naku bro bad timing naman ang pag-aya mo, nakapangako ako ngayon kay Jessica , ilalabas ko din siya nung nakaraan ko pa kasi pangako yun sa kaniya. " tila nalungkot na sabi ni Harry "ganun ba?! ikaw Claire?" "Game ako diyan hindi ko tatanggihan yang panlilibre mo. " Nauna ng umuwi sa amin si Harry. "saan tayo?" tanong ko kay Claire. Napangiti siya sa akin. "sa dating gawi?!" napangiti ako sa sinabi niya. Para kaming nagbalik sa panahong mga bata pa kami nila Claire. Sa buhay namin sa probinsya. Pumunta kami sa isang kainan na nag-se-serve ng authentic budbod

    Last Updated : 2024-11-04

Latest chapter

  • Play Me, I’m Yours   Kabanata 143

    Pagkarating namin sa Switzerland, agad kaming sinalubong ng napakagandang tanawin—mga bundok na nababalutan ng niyebe at mga bahay na parang nasa loob ng Christmas card. Kitang-kita ko ang excitement sa mukha ni Arthur habang panay ang tanong niya tungkol sa lugar. “Daddy, pwede ba tayong mag-snowboard dito?” tanong niya habang nakadikit ang ilong sa bintana ng sasakyan. Tumawa ako. “Siyempre! Pero magtanong muna tayo sa Mommy mo kung okay lang.” “Wow! Daddy, parang nasa fairy tale tayo!” sigaw niya habang pinapanood ang mga niyebe sa paligid. “Ang ganda, ‘di ba?” sagot ko habang inakbayan siya. “Daddy diba po ayan yung sinasabi nilang tobleron mountain?” Tanong sakin ni Arthur sa kamangha manghang itsura ng bundok. “Yes baby ayan ang nasa picture ng cover ng tobleron. Susubukan nating puntahan yan pero mukhang not possible lalo at malakas ang snow fall.” Sagot ko sa kaniya “Okay lang Daddy kahit po hindi” tugon niya Si Kerry naman ay tahimik lang na nakatingin sa pa

  • Play Me, I’m Yours   Kabanata 142

    ENRIQUE POV Matagal ko nang pinangarap ang araw na ito—ang muling makasama sina Kerry at Arthur. Siyam na taon ang lumipas mula nang hindi ko sila nakasama. Siyam na taon ng panghihinayang, pangungulila, at mga tanong na hindi ko masagot. Ngayon, heto ako, sinusubukang bumawi sa mga taong minahal ko. Mahirap bumawi. Mahirap punan ang siyam na taong nawala. Pero hindi ako sumusuko. “Ready ka na ba?!” Masaya kong tanong sa anak ko. “Yes Daddy. I’m so excited.” Tugon niya sa akin. Tumingin ako kay Kerry pero hindi niya man lang ako tapunan ng tingin. Lagi itong abala sa kaniyang cellphone. Kung hindi videocalls ay nasa laptop niya ang buong atensyon niya. Binulungan ko si Arthur “anak, ganyan ba talaga yang Mommy mo?! Palaging busy?” Tanong ko sa kaniya habang nasa business class lane kami. “Hahaha naku Daddy , busy po si Mommy pero magmula ng magkita tayo at kasama ka namin sobrang OA ng pagka busy ni Mommy. Hindi ko nga po alam kung drama niya lang yan. She’s not like that befo

  • Play Me, I’m Yours   Kabanata 141

    ENRIQUE POV AFTER 10 YEARS Sampung taon akong naghintay, naghanap, at nagtanong-tanong kung nasaan siya. Sampung taon akong nangarap na makita ulit si Kerry , kahit isang beses lang. Kahit isang saglit lang. Gayunpaman kahit papano ay nakalimot na din ako sa sakit nito sakin. Tinuon ko na lang ang sarili ko sa pag-ma-manage ng aking negosyo kaya mabilis na lumipas ang araw. Isang araw ng maisipan kong bumili ng bago kong suit, ay nagtungo ako sa mall. Para pinako ang mga Paa ko sa kinatatayuan ko ngayon. Natulala ako at napakurot sa sarili ko. After 10 years, eto siya ngayon, nakatayo sa harap ko. “Kerry?” halos bulong kong tawag sa kaniya habang namimili ng damit para sa kaniya. Napalingon siya. Kita ko agad ang gulat sa mga mata niya parang hindi rin siya makapaniwala na narito ako ngayon. Pero kasabay ng pagkagulat niya ay ang pag-iwas niya. Agad siyang umatras ng bahagya, parang gusto niyang umiwas sa tingin ko. “Enrique…” mahina niyang sabi. Sobrang daming tanong ang bum

  • Play Me, I’m Yours   Kabanata 140

    ENRIQUE POV “Kerry, kumusta ka na?” Pang-ilang message ko na ba ito? Halos hindi ko na mabilang. Paulit-ulit. Pare-pareho. Nakatingin lang ako sa screen, hinihintay ang hindi naman dumarating na sagot. “Miss na miss na kita. Pakiusap, kahit saglit lang. Sumagot ka naman.” Pero walang tumunog . Walang kahit na anong notification. Wala. Gano’n na naman. Parang wala na akong ibang ginawa kundi maghintay. Napasandal ako sa sofa, tinakpan ang mukha ko ng mga kamay. Bakit ba ang hirap? Bakit parang habang lumilipas ang araw, lalo lang siyang nawawala sakin? Pero hindi ko siya kayang isuko. Hindi ko kayang tanggapin na ganito na lang magwawakas ang lahat. Ngayong wala na si Kerry ay nalaman ko na ang sagot sa matagal ng gumugulo sa isip ko. Mahal ko si Kerry. Kaya kahit wala akong kasiguraduhan, nagpasya akong puntahan siya sa kanila. Pagdating ko sa bahay nila, halos humiwalay ang kaluluwa ko sa katawan sa kaba. Hindi ko alam kung anong isasagot ko kung pagbubuksan ba niya ako ng pi

  • Play Me, I’m Yours   Kabanata 139

    TARA POVHindi ko alam kung paano ako nakalabas ng opisina ni Daddy. Parang namanhid na ang buong katawan ko habang naglalakad ako palabas. Ang mga bulong-bulungan ng mga tao sa opisina ni Daddy, mga halakhak, at matatalim na tingin ng mga tao sa paligid ay parang mga kutsilyong tumatarak sa balat ko.Ako ang may kasalanan?Ako ang nanakot kay Kerry?Hindi ko alam kung paano nagawa ni Erwin na ilahad ng ito "ang hayop na yun!" . Pero alam kong wala na akong magagawa para burahin ang mga sex video na kumalat. Pagkarating ko sa bahay ay tumigil ang mundo ko nang makita ko na wala na si Enrique. Walang kalat na ang lahat ng gamit niya, walang bakas ng kanyang presensya. Ang lahat ng gamit niya, mga damit, sapatos, at ang luggage niya ay wala na.“No… Hindi pwede ‘to… putang ina."Sinubukan kong tawagan siya, pero dumidiretso lang ito sa voicemail niya, pakshit siya lang ang makakatulong sakin na mabura ito. Paulit-ulit ko siyang tinawagan. Nakailang dial na ako bago ko napagtantong hind

  • Play Me, I’m Yours   Kabanata 138

    ERWIN POV Dalawang linggo na ang lumipas simula nang bumalik si Tara kay Enrique. “Ang babaeng yun, sinasagad talaga ang pasensya ko.” Sabi ko sa sarili ko habang pinapanuod ko ang isang video.“Ahhh … ahhhh.” Malakas kong pag ungol habang nilalaro ko ang sarili ko. Mabilis kong tinataas baba ang aking kamay sa aking sandata hanggang sa labasan ako. Naramdaman ko ang pagtalsik ng tamod ko sa aking bed sheet.Pagkatapos ay agad kong pinatay ang pinapanuod ko at sinubukan kong kontakin si Tara.Simula noon, hindi ko na siya makontak. Hindi siya sumasagot sa mga tawag ko, hindi rin nagre-reply sa mga messages ko. Sa tuwing tatawagan ko siya, bigla niya akong pinapatayan. Hindi ko na kayang maghintay lang at magmukmok sa lugar na to. Hindi ako papayag na basta na lang niya ako itapon na parang wala kaming pinagsamahan. Kaya ngayong araw, sinundan ko siya sa gym kung saan siya madalas mag-work out. Nakita ko agad siya sa gilid, abala sa pag-stretching. Mabilis akong lumapit sa kanya

  • Play Me, I’m Yours   Kabanata 137

    ENRIQUE’S HOUSE Pagkarating ko sa harap ng bahay ni Enrique, kumakabog ang dibdib ko. Hindi ko alam kung tatanggapin niya pa ako o tatalikuran na lang. Pero kailangan ko siyang kausapin. Kailangang maibalik ko ang tiwala niya. Para kang tanga Tara kelan ka pa naduwag?! Pagbukas niya ng pinto, nakita ko agad sa mga mata niya ang lungkot, matinding pagkagulat at galit. Pero pinilit kong ngumiti. “Enrique… its me ! The real Tara. patawarin mo ako, i want to tell you why!” sabi ko ng may mahinang boses. Hindi siya nagsalita. Nakatitig lang siya sa akin na parang hinihintay kung ano ang sasabihin ko. Nagpatuloy ako. “Hindi ko ginusto ‘yung nangyari. Hindi ko ginustong lumayo sa’yo. Pero—pero si Kerry ang nagplano ng lahat ng to.” Malungkot kong sabi. Nagtaas siya ng kilay. “Si Kerry?” Tumango ako. “Oo ang kakambal ko. Ayaw niyang masira ang tingin nila Mama at Papa sa akin. Kaya sinabi niyang lumayo muna ako. Para hindi nila malaman kung gaano ako naging rebelde noon.” Medyo na

  • Play Me, I’m Yours   Kabanata 136

    KERRY :"shit.... shit.... shit.... Tara please answer my calls" nakailang beses na akong tumatawag sa kakambal ko dahil hindi ko na alam kung hanggang kelan ko pa kayang magpanggap . Alam kong sooner or later ay mahuhuli na ako ni Enrique dahil ilang beses na niya akong tinatanong. Hindi ko na alam ang gagawin ko.Wala na din naman akong magawa, kada tawag ko ay pinatayan niya ako. TARA POV"Punyeta talaga tong si Kerry, ano na naman kayang katangahan ang ginawa nito at panay na naman ang tawag sakin?!" iritable kong sabi ng makita kong tumatawan na naman ito"sagutin mo na yung kakambal mo ba iyan?" tanong sakin ni Erwin"oo" kaya waka na din akong choice at sinagot ko na ang tawag ko niya narinig ko ang ang pag buntong hininga niya saka siya nagsalita. "kanina pa ko tawag ng tawag sayo Tara pero hindi ka sumasagot" sabi niya sa akin"bakit ba?! ano naman bang problema?" naiinis kong tanong"Tara hanggang kelan mo ba balik na hindi bumalik?! please Tara konti na lang alam kong mab

  • Play Me, I’m Yours   Kabanata 135

    ENRIQUE POV “Tara, curious lang ako. Magmula kasi ng magkakilala tayo hanggang ngayon hindi ko pa nakikita ang sinasasabi mong kakambal mo. Nasan na si Kerry? Parang hindi mo na siya nababanggit ngayon unlike noon na galit na galit ka sa kaniya?!” tanong ko sa kaniya, hindi ko maitago ang pagkasabik at kaba sa boses ko. Nagtaas siya ng tingin mula sa hawak niyang libro at bahagyang nagulat sa biglaan kong pagta-tanong. “at bakit naman parang bigla kang naging interasado sa wirdong yun?! Umalis siya, ano naman ngayon?!” sagot niya ng malamig at walang emosyon. “wala lang, just asking. Para kasing bigla siyang nawala sa picture. Saan siya pumunta? At bakit hindi siya hinahanap ng mga magulang niyo?” Mabilis kong dagdag, hindi ko na mapigilan ang bugso ng mga tanong na bumabagabag sa isip ko. Napabuntong-hininga siya bago sumagot sa akin. “Honestly, Nag-e-explore si Kerry, Enrique. Wala naman siyang sinabi kung saan siya pupunta pero iba kasi si Kerry kesa sakin. I don't know pero m

DMCA.com Protection Status