CLAIRE:
2 HOURS EARLIER "Good Afternoon Sir Ricky. May kailangan po ba kayo kay Sir Edward?" nagtataka kong tanong. Alanganing oras na kasi para umakyat ito sa taas at makipagpulong sa aking amo. "ah wala naman. Na bored lang ako tutal malapit na din naman ang uwian. Ano bang ginagawa ng boss mo?" tanong niya sa akin "naku Sir ewan ko, ang daming report ang ginagawa ko ngayon." sagot ko sa kaniya "kamusta naman ang amo mo? kamusta si Edward bilang amo? naka anong base na siya?" tanong niya sa akin. Napataas ang kilay ko sa pagtataka. "anong ibig niyong sabihin hindi ko kayo maintindihan." matalino ako pero minsan na slow talaga ako sa ibang mga usapin lalo na at hindi related sa trabaho. "ibig kong sabihin hindi ka ba na-attract sa amo mo? Matagal ka na din dito himala nagtagal ang sekretarya ni Edward ng walang reklamo. At himalang nagtagal ka ng hindi man lang nahuhulog diyan sa amo mo” direktahan niyang tanong sakin “alam mo bang halos magkandarapa ang mga kababaihan para lang mapansin ni Edward at makita siya. Samantalang ikaw parang wala kang pakielam.” Napangiti naman ako sa kaniyang sinabi. Kung alam niya lang na sawang sawa na siyang makasama ito. Sa bahay at trabaho halos 24/7 niya itong nakakasama. "naku Sir hinding hindi ako magkakagusto diyan. Ayoko sa babaero. Kilala mo naman si Boss. Saka hindi din ako ang tipo niyang babae. Kaya malabo yung sinasabi niyo.Wala din sa plano ko ang magpadale kay Sir Edward susme baka mahawaan pa ko niyan ng sakit, kung sino sino na lang ang babaeng kinakalantari. Naku Sir wag niyo kong isusumbong baka tanggalin ako bigla. Saka focus din po kasi ako sa goal ko malaki laki pa ang kulang ko para sa pinag-iipunan ko. Wala akong time sa lovelife " seryoso kong sabi sa kaniya habang patuloy lang ako sa ginagawa kong report. "hahaha, as you said. Pero mag iingat ka kay Edward matulis yan. Walang babaeng hindi nahuhumaling sa amo mong yan, I'm glad at hindi ka pa umaalis ang dami ng nagdaan na sekretarya dito. " mapang asar niyang sabi sa akin. "naku Sir wag niyo ng ipilit sa akin si Boss. " maiksi kong tugon sa kaniya. "Kung ayaw mo kay Edward ako na lang ang manliligaw sayo. Mabait naman ako, gwapo din naman kaya lang syempre walang wala ako kung si boss na ang didiskarte sayo." pangisi ngisi niyang sabi. "hahaha, naku lang Sir my focus is my job. Wala ng iba." direktahan kong sagot sa kaniya. "oh siya, nabobored ako sa opisina ko. Gusto mo bang pag tripan nating yan boss mo? Tutal malapit na din namang mag-uwian" nakangising tanong niya sa akin. "baka naman si-santihin ako ni boss." natatakot kong sabi kulang pa ang pera kong iniipon para makuha ko si Ate Christy. Kaya hindi ako pwedeng mawalan ng trabaho. Hindi lang kasi ang OJT ko ang magkakaproblema kung sakali. Siguradong paalisin ako nito sa paninilbihan sa kaniya sa kaniyang bahay kung nagkataong mainis ito sa akin. "hindi yan akong bahala. Wala ka namang gagawin na grounds para tanggalin ka niya. Anong magiging kasalanan mo?! basta kunwari hihimasin kita sa braso mo tapos tatawa ka lang. Inisin lang natin si Edward." makalokohan niyang sabi sa akin. Napapangisi siya sa kanyang sinasabi. "ikaw bahala Sir, hindi naman yun magagalit. Ano namang pakielam sakin ni Sir Edward. Close na close talaga kayo ni Sir Edward noh? buti hindi ka napipikon sa kaniya sobrang bugnutin e" natatawa ko na lang na sagot sa kaniya. Sa isip isip ko anong pakielam ni Sir Edward sakin. Ang layo ko sa mga babaeng nakakatalik niya. Puro seksi at mapoporma ang mga ito. "hindi naman since high school kasi ng lumipat sila dito sa Manila naging mag-kaklase na kami hanggang mag college kami palagi na kaming magkasama. Kaya kilalang kilala ko na yang si Edward. Haha bawat kilos at pananalita niya ay alam na alam ko. “Oh pano Sir, sabi sa inyo walang pakielam yan. Mag aayos na po ako mag uuwian na din naman, maiwan na po kita” sagot ko kay Sir Ricky “Pauwi na din ako . Mauna na ko, ingat ka pag uwi mo.” Sabi niya sa akin Habang nasa loob ako ng banyo ay sumagi sa isip ko ang ideya ni Sir Ricky tungkol sa sinabi niyang pagpapa-selos namin kay Sir Edward. “Hayy Claire masyado kang ambisyosa kahit kailan hindi ka magugustuhan ni Edward malayong malayo ka sa mga babae niya. Wag ka ng umasa” sigaw ng aking isip sa aking sarili. Natawa na lang ako at napapailing habang nakatingin sa tapat ng salamin sa loob ng banyo. Sinasadya kong iwasan si Edward dahil noon pa man ay crush na crush ko na siya. Ayokong mahulog ako sa mga paandar niya dahil maiiwan na naman akong luhaan kagaya ng pangako niyang napako noon ng sabihin niya sa aking bibisitahin niya pa rin ako sa probinsya kahit na sa manila na siya maninirahan.Matapos ang isang mahabang araw ng trabaho, bumalik na ako sa aking desk. Masyado kaming naging abala sa araw na ito dahil puro pag aayos ng schedule ng meeting at mga project na i-pe-present ni Sir Edward ang aking pinagkaabalahan kaya madaling madali na akong makauwi ng bahay. Inayos ko na ang mga kalat sa aking lamesa. Tinabi ko na ang mga folder at mga papeles na kailangan kong ibigay sa mga kliyente, pati na ang laptop na kasing bigat na ng aking mga iniisip. Kaya't naisipan ko ng magpaalam kay Sir Edward para makauwi na. Dahan-dahan kong binuksan ang pinto ng opisina ni Sir Edward, umaasa na mabilis na makakapagpaalam at makakauwi. Pero sa sandaling sumilip ako sa loob, bumalot ang bigat sa hangin. Napatigil ako sa kaing kinatatayuan. Para talaga akong masisiraan ng ulo sa boss kong ito. Naabutan ko siyang nakikipag - niig sa isang babaeng ngayon ko lang nakita pa. Nakasubsob ang ulo nito sa desk ni Sir Edward at sarap na sarap habang kinakady*t ng aking boss. Hindi ako maka
CLAIRE: Pagkatapos ng tensyonadong pag-uusap sa pagitan naming dalawa ni Edward, walang akong nagawa kundi sumama kay Edward pauwi. Naging tahimik ang aming biyahe, walang usapan, walang tinginan. Ako ay abala sa aking mga iniisip, iniisip kung paano ko muling haharapin ang araw sa opisina matapos ang gabing ito. Samantala, si Edward, na tila walang alalahanin, ay huminga nang malalim habang minamaneho ang kotse. Nang makarating kami sa bahay ni Edward, napansin ko kaagad ang mga asul at pulang ilaw na kumikislap mula sa di kalayuan. Mabilis kong napansin ang maraming ambulansya at mga pulis na nakatayo sa harapan ng bahay. Ang tahimik na lugar na kanilang iniwan noong umaga ay puno ng ingay ng sirena at usapan ng mga nakamasid. Madaming mga kapitbahay ang nakasilip. “Ano’ng nangyayari?” tanong ko kay Edward, nababalot ng kaba habang tumitig ako sa eksena. Pumarada si Edward sa gilid ng kalsada, at nang bumaba kami, agad kaming sinalubong ng isang pulis. Ang mukha ng pulis ay
EDWARD: Nagtataka ako dahil hindi na naman pumasok ngayong araw sa opisina si Claire nag-aalala na talaga ako sa kaniya. Magmula ng pumanaw si Manang ay madalas na itong naglalasing na dati ay hindi naman niya ginagawa. Alam kong hindi din mataas ang kanyang tolerance pagdating sa alak. Pagpasok ko sa bahay naabutan ko si Claire na nasa bar area. Nagmumukmok na naman sa kalungkutan. Umiiyak na naman ito at bahagyang nagulat sa aking pagdating. “Nandiyan ka na pala. Nakapaghanda na ako ng makakain mo. Pasensya na hindi ako nagising ng maaga kanina , pero simula sa mga susunod na araw papasok na ako promise, sorry kung nagiging masyado na akong pabigat sayo. “ anas niya sa akin ng may lungkot sa mga mata “Kamusta ka na?! Okay ka lang ba Claire?!” Nag aalala kong tanong kay Claire. Pilit lang siyang ngumiti sa akin bilang tugon. Hindi siya sumagot at nagpatuloy lang sa paghahanda sa hapag ng makakain. Kahit na lugmok ito nakakaakit pa rin ang kaniyang itsura sa suot niyang mahabang
CLAIRE SANCHEZ: Bilga akong nakaramdam ng matinding hiya dahil sa aking ginawa, hanggang sa biglang nagsalita si Edward, pilit na binabasag ang tensyon sa pagitan naming dalawa. “Alam mo, Claire, may mga panahon sa buhay ko na parang katulad ng nararamdaman mo ngayon. Kaya maniwala ka man sa akin o sa hindi naiintindihan ko kung bakit ganyan ang nararamdaman mo.” “Paano?” tanong ko sa kaniya, bahagya akong tumingin kay Edward, napuha niya ang aking interes na makinig sa kaniya. Huminga siya ng malalim bago magsimulang magkwento sa akin, seryoso akong naghihitay sa kaniyang sasabihin. "Meron akong isang sikreto na sasabihin sayo, walang nakakaalam nito hanggang ngayon kundi ako lang pero dahil sa naging open ka sakin ikukwento ko na sayo. Mayroon akong mapait na karanasan saking pagkabata kung bakit ako may matinding galit sa mga babae” Napatingin ako kay Edward, tahimik lang akong nakikinig habang nagpatuloy siya sa kaniyang sinasabi, pakiramdam ko ay tumatagos ako sa paning
Kinabukasan, masakit ang aking ulo nang pumasok ako sa aming opisina, ang lakas ng hang over ko sa dami ng alak na nainom ko kagabi.Pagdating ko sa opisina, parang may kakaiba sa paligid. Naroon si Sir Edward at masayang nakangiti sa akin. "Ang weird , anong nakain nitong lalaking to at hindi ata sinimulan ng pagka badtrip ang umaga niya?!. hmmmm jusme ano bang ginawa ko? Baka naman kasi may kalokohan ako kagabi?” pilit kong hinahalungkat sa aking isip pero wala talaga akong maalala. Pakiramdam ko ay parang may katangahan akong ginawa kagabi pero hindi ko maalala kung ano iyon, "haist Claire , alam na kasing hindi ka naman nag-iinom anong kalokohan ang pumasok sa isip mo at nagpakalunod ka na naman sa alak kagabi" bulong ko sa aking sarili habang saplo ko ang aking ulo at hinihigop ko ang mainit na itim na kape. Halos hindi ako makapag focus sa aking trabaho. Nakaupo lang ako sa aking swivel chair at panay ang pagpapaikot ikot ko habang nakasandal ang aking likod. Mabuti na lang
PROLONGUE "D*mn You Claire, ano bang ginawa mo sa akin. Bakit ako natameme sa lahat ng sinabi mo? bakti parang ako ang sunod-sunuran sayo?! hindi maari ito hindi ang isang kagaya mo ang babalewala sa akin." iritableng sabi ni Edward ng tuluyan ng sumarado ang pintuan sa aking opisina habang nakikita niya mula sa kaniyang glass wall ang paglayo ni Claire Matapos ang tensyonadong pangyayari sa pagitan ni Claire at Edward ay napapangiti ito, Hindi niya din maintindihan pero ito kasi ang unang beses na may tumabla sa kaniya. Lahat ng babae ay humihingi pa ng appointment sa kaniya para lang makasama siya. "Oh Claire, mapapasakin ka din" nakangisi niyang sabi. Pero dahil sa galit niya kay Claire sa halip na mag-alala o makonsensya siya sa ngyari , ay nag-umpisa siyang mag-isip ng ibang paraan para makuha si Claire. Sa mas tiyak at madiskarteng paraan. Habang nakaupo sa kanyang mesa, naalala ni Edward ang kwento ni Claire noong lasing ito. Ang kapatid niyang si Christy na nasa mental
EDWARD MURPHY POV Pagpasok ni Claire sa opisina ay tahimik pa rin ito tila nagdadalawang isip sa mga hakbang na kaniyang gagawin. Nakita ko ang pag-aalala sa kaniyang mukha. Makikita sa kaniyang mukha ang matinding stress, gusto ko siyang yakapin at halikan. Alam kong seryoso ako sa mga gagawin at hihilingin ko kay Claire pero ang kabilang utak ko ay in denial pa rin, ayokong mapahamak siya at lalong ayokong makita siya sa piling ng iba. "Claire, umupo ka. Kailangan nating pag-usapan ang ilang bagay," sabi ko sa kaniya , tinignan ko siya ng diretso sa mga mata ni Claire. Umupo si Claire ng may pag-alinlangan. "Tungkol saan Sir? may nagawa ba akong mali sa trabaho ko? am I fired?" tanong niya sa akin na may halong kaba sa kanyang mga mata. "of course not! hindi kita tatanggalin. Alam ko ang sitwasyon ng kapatid mo at alam kong nahihirapan ka na sa expenses niya. " panimula kong sabi " alam ko rin na kailangan mo ng pera para sa kaniyang maintenance , hindi ko kayang nakikita ka
CLAIRE SANCHEZ POV: Nabigla talaga ako sa inalok sa akin ni Edward. Kababata ko siya pano niyang nagawang isiping papayag ako sa ganuong klaseng kasunduan . Naiinis ako pero sa kabilang banda ng aking utak tama naman siya. Kailangan ko ng tulong para sa pagpapagamot ni Ate Christy. Ang sakit sakit ng ulo ko. Nagtungo ako sa banyo sa opsina. Humarap ako sa salamin sa banyo at kinausap ko ang aking sarili."Claire. Think wisely, tama naman si Edward malaking tulong ang 5 milyon para sa inyo ng Ate Christy mo. Wag kang maging selfish. Pag-isipan mong maigi. Ano naman kung magpanggap kang asawa ng kababata mong simula pa man noon ay sobrang gustong gusto mo na. " pangungumbinsi ko sa aking sarili. Isa pa anong big deal nagsasama na din naman talaga kami sa iisang bahay ni Edward, halos lahat naman ng ginagawa ng isang asawa ay ginagawa ko na. Bukod lang sa pakikipagtalik sa kaniya. "hayyy ang sakit sakit naman sa ulo nito. Ang liit liit pa ng oras na binigay niya para makapag isip ako" n
Nilapitan ko si General at hinawakan ito sa kaniyang pisngi. "hayop ka!, kung sino sino pa ang pinagbintangan kong kasabwat ni Jorge, ikaw lang pala! Hudas!" malakas kong sigaw sa kaniyang mukha.Naglakad ako papunta ng silya at naupo sa harapan niya habang naka dikwatro. Hinayaan ko sila Benie sa ginagawa nila pero hindi ako papayag na matapos lang ang buhay nito ng wala akong nakukuhang impormasyon . “Tama na muna,” utos ko sa kanila na may malamig na boses. Agad silang tumigil sa kanilang pagsuntok at parehong hingal na hingal. Tumingin ako kay General, na halos hindi makatingin pabalik sa akin.“General,” panimula ko, habang nakatingin nang diretso sa kanyang namamagang mukha. “Sinabi ko na sa’yo, di ba? Huwag na huwag mo akong ta-traydurin. Pero ano’ng ginawa mo? Hindi ka marunong makanig sa mga babala ko."Tahimik lang siya at pilit na iniiwasan ang tignan ako ng diretso sa aking mga mata. Tumayo ako at tumingin kay Benie. “Bitawan mo siya saglit.” Lumapit akong muli kay
BENIE POV2 HOURS EARLIER Kagaya ng pinag utos sa akin ni Boss Drake, sinimulan kong sundan si Stephanie mula sa bahay niya. Mula pa lang sa labas, kitang-kita ko na ang ngiti niya pagktapos pumutok ang balita tungkol sa pagkakasabog ng convoy ni Jorge. Parang abot hanggang langit ang saya niya habang naglalakad papunta sa sasakyan niya. Bago pa siya sumakay, napansin kong tumigil siya saglit. May kausap siya sa telepono. Malakas siyang tumawa, rinig ko iyon dahil naka park ang sasakyan ko sa tapat lang ng bahay niya sa di kalayuan. Sinadya kong buksan ang kabilang side ng bintana para mas marinig ko ang paligid. “Oo, Boss Ermac. Hindi ako sumablay. Siguradong wala silang makukuhang ebidensya” sabi niya bago pumasok sa sasakyan. Sinundan ko ang kotseng minamaneho niya kahit saan siya magpunta. Pagkatapos ng ilang minuto, huminto siya sa isang sikat na restaurant. Nag-park siya malapit sa entrance, habang ako naman ay naghanap ng puwesto sa kabilang parte ng parking lot. Mula
Tumalikod ako, tumingin sa labas ng bintana. Sa kabila ng galit ko, nararamdaman ko rin ang bigat ng responsibilidad. Pero isa lang ang malinaw sa akin—hindi matatapos ang laban na ’to hangga’t hindi ko nakukuha ang hustisya para kay Tara at sa Mama niya. “Tandaan niyo,” dagdag ko, “kapag sinimulan nila ’to, ako ang tatapos.”Pagkaalis ng mga tauhan ay mabilis na din akong umuwi sa bahay. Pagbukas ko ng pintuan, agad kong napansin si Tara na nakaupo sa sofa, hawak ang isang basang panyo. Puno ng luha ang kaniyang mga mata, at kahit pinilit niyang punasan ang mga ito, huli na, alam kong umiiyak siya. Lumapit ako sa kaniya nang marahan. Hindi ko inasahang malalaman niya agad ang tungkol sa ambush, pero sa isang iglap, naunahan na ako ng balita sa telebisyon. Sa screen ay paulit-ulit na ipinapakita ang footage ng nasunog na convoy, ang mga pulis na abala sa crime scene, at ang balitang wala nang natirang buhay. “Tara…” tawag ko, pero hindi siya sumagot. Hinaplos ko ang balikat
DRAKE POVSabay kaming napahiga sa aming kama. Habang nakahilig ako sa kaniyang mga braso ay biglang nag ring ang telepono ni Tara , nang tignan ko iyon ay pangalan ni General ang rumehistro. Tumango siya hudyat para sagutin niya ang tawag. Mabilis kong sinagot ang tawag ni General, halata sa boses niya ang pag-aalala habang binabalita ang bagong plano na gagawin ng mga kapulisan. “Sir, ililipat na si Jorge bukas ng tanghali sa pinakamalaking piitan. Ito na ang pagkakataon natin para mapadali ang imbestigasyon,” sabi niya nang direkta. "kapit din natin ang mga matataas na lider sa loob kaya naman dito siguradong aamin na siya. Masyadong malaki ang tao sa likod nito dahil hindi talaga siya mapaamin sa maliit na piitan. Handa siyang isakripisyo ang buhay niya kapalit nito" sagot ni General sa akin Napangiti ako ng bahagya, pero ramdam ko ang tensyon sa likod ng balita. “Magandang balita ’yan, General. Kailangang siguruhin nating maayos ang paglilipat. Ayoko ng kahit anong sablay.”
"yess...." halos pabulong kong pag ungol. Hanggang sa pumadausdos ang kaniyang bibig sa aking pechay . Pinaikot ikot niya ang kaniyang dila sa loob ng aking pechay. At ang kaniyang hinlalaki ay pinanlaro niya sa aking tinggil. “Oh Drake… ummmm i love you!”Inangat niya ang kaniyang ulo at matamis na ngumiti sa akin. “I love you more Maya” at muli niyang kinain ang aking hiyas. Ang kaniyang isang daliri ay mabagal niyang nilabas pasok sa loob ko. Halos mabali na ang aking ulo sa sarap ng kaniyang ginagawa.Tila nananadya niyang tinitigilan ang kaniyang ginagawa nang maramdaman niyang sarap na sarap na ako. “Oh baby, come on. Please wag kang tumigil…” mahina kong sabi sa kaniya ng tigilan niya ang kaniyang paglalaro sa aking pechay. Napangisi siya na tila nasisiyahan sa ginagawa niya. “Libog na libog ka na ba, Tara?!” Bulong niya sa aking tainga. Ramdam ko ang pang aakit ng kaniyang hininga sa bawat pagdampi nito sa aking balat. Bago pa ako makasagot ay siniil na niya akong muli n
Lumapit pa ako at niyakap siya nang mahigpit. Ramdam ko ang tibok ng puso niya habang nakasandal ang ulo ko sa dibdib niya. “Drake,” sabi ko habang nakatingala sa kanya, “wag ka ng masyadong mag alala, napaka misteryoso mo, wala naman akong pakielam kahit isa ka pang mafia o lider ng matataas na gangster dito sa pinas. Ang mahalaga kapag tayo ang magkasama ay isang normal na Drake ang kaharap ko at masaya ako” Hinawakan niya ang baba ko at dahan-dahang inilapit ang mukha niya sa akin. “I love you Maya” bulong niya bago niya inilapat ang mga labi niya sa akin.“Please Drake, call me Tara… TARA MURPHY, yan ang totoo kong pangalan. From now on .no more lies , no hidding from my past.” Nakita ko ang pagka gitla ng kaniyang mukha sa aking sinabi. Pero hindi ko na iyon pinansin.Ako na mismo ang sumunggab ng halik sa kaniya. At sa halik na iyon, naramdaman ko ang lahat ng emosyon niya , ang pagmamahal, ang pangako niyang hindi ako pababayaan, at ang lahat ng mga bagay na hindi niya kaya
Malakas na naghalakhakan ang mga ito “Ano ka ngayon? Hah?!” sigaw ng lider, galit na galit.Hindi ko na sinagot. Sa halip, itinaas ko ang kamay ko isang simpleng senyales.Mula sa iba’t ibang bahagi ng park, naglabasan si Benie at ang ibang mga tauhan ko na nakapalibot sa amin. Lahat sila ay armado, tahimik na tumayo sa likuran ko. Ang dating malakas na yabang ng grupo ay napalitan ng matinding takot.“Putang ina, sino ’to?” tanong ng isa sa kanila, nanginginig ang boses.Biglang dumating ang founder ng kanilang grupo, isang matandang lalaki. Agad itong sumigaw samga bagong tubong miyembro. “Mga gago! Hindi niyo ba nakilala kung sino ang tinarget niyo?!”“Pasensya na, founder,” sabi ng isa, nanginginig. “Sino ba siya?”“Istupido!” Sigaw ng founder nila, sabay suntok sa isa sa mga tauhan niya. Lumapit siya sa akin, yumuko, at halatang takot na takot.“boss Drake, patawarin mo na ang mga tangang ’to. Ako na ang bahalang kumastigo sa kanila,” sabi niya, halos hindi makatingin sa akin. S
SA PARKDRAKE POVMasaya akong makita si Maya na muling nakangiti. Ang bigat ng mga nakaraang linggo ay unti-unting gumagaan habang pinagmamasdan ko siyang masaya at kumportable.Sa gitna ng park, sinenyasan ko ang mga tauhan ko na manatiling nasa di kalayuan. Ayokong maramdaman ni Maya na may nagbabantay sa amin; gusto ko siyang bigyan ng normal na araw. Minessage ko rin si Benie na huwag kaming lalapitan kahit anong mangyari, maliban na lang kung may seryosong problema.Pagdating namin sa puwesto, inilabas ni Maya ang mga pagkaing inihanda niya. Habang inaayos niya ito, panay ang tukso niya sa akin, tipikal niyang paraan para pagaanin ang mood.“Drake, thank you for today?! Salamat sa lahat ng ginagawa mo para sakin. Bukod kay Mama Selya , ikaw lang ang pangalawang taong tumanggap sakin sa kabila ng madilim kong nakaraan “ malambing niyang sabi. Tila naman na touch ako sa sinabi niya.“Maya, diba napagkasunduan na natin to. Mas mag focus na lang muna tayo sa kaso ng mama mo.” Sabi k
“Okay, next guess,” sabi niya, tumatawa pa rin habang pinupunasan ang gilid ng mata niya. “Baka naman mafia ka? Tipong boss ng isang malaking grupo.” Halos hindi siya makahinga sa kakatawa. “Mafia? Maya, kung mafia ako, dapat may tattoo ako dito sa braso,” sabi niya, itinuro ang sariling braso na malinaw namang walang kahit anong marka. Natawa na rin ako. “O sige, seryoso na. Baka naman may koneksyon ka sa gobyerno? Tipong mataas na opisyal o may mataas na ranggo.” “Hmmm,” sabi niya, kunwaring nag-iisip habang hawak ang baba. “Malay mo, malapit-lapit ka na diyan.” Bigla akong natigilan at napatingin nang seryoso sa kanya. “Drake, seryoso ba ’yan? May koneksyon ka talaga sa gobyerno?” Nakangiti pa rin siya, pero halatang hindi niya sasagutin nang direkta ang tanong. “Ang mahalaga lang, kaya kong gawin ang mga kailangan kong gawin para sa’yo. ’Yun ang dapat mong tandaan.” “Drake, bakit parang ang hirap mong intindihin minsan?” sabi ko, naiiling habang natatawa nang bahagya.