Maya maya ay nakita kong papalapit na si Ricky at Claire sa aking opisina. Kaya naman nagmadali akong bumalik sa aking swivel chair. Halos madapa dapa ako sa pagmamadali. Tumama pa ang aking paa sa kanto ng coffee table na nasa loob ng aking opisina. Nagbusy-busyhan ako na kunwari ay kanina pa ako nakatutok sa aking ginagawa sa tapat ng aking laptop. Isang katok ang aking narinig mula sa labas.
"Come In" tugon ko dito habang nakatutok pa rin ang aking tingin sa aking email. "ah Sir na-tour ko na si Claire sa buong opisina. Iiwan ko na siya dito. " nakangising sabi ni Ricky. Alam ko ang naiisip nito. Bakit ba kasi hindi ko agad napansin kanina ang suot nitong hapit na long sleeves na naka tock in sa kaniyang maikling palda. Halos lumuwa ang kaniyang dibdib sa sobrang laking kaniyang dibdib sa hapit niyang damit. Pero sa totoo lang ang cute tignan ni Claire. Ang sexy, ang hot. "ah Claire if you need anything, I mean ANYTHING just call me okay?! (makalokohang sabi niya, nagets ko kagad ang ibig sabihin ni Ricky mabuti na lang ang masyadong inosente si Claire sa mga ganuong usapan kaya hinid niya ito na gets)" malanding nginingitian ni Ricky si Claire. "Sige na Ricky ako ng bahala kay Claire, you may leave. Don't disturb us for the last 2 days okay?!." pagtataboy ko kay Ricky na parang asong nauulol na kulang na lang ay tumulo ang laway ng makita si Claire. Lumabas na din ito dahil sa matalim kong tingin sa kaniya. Pinandilatan ko siya ng mata. Alam niyang bawal taluhin si Claire. Kilala ako ni Ricky, magkaibigan kami pero sa trabaho ay amo pa rin niya ako. "ahh Claire may iba ka pa bang damit na pwedeng mong suotin pag papasok ka dito sa opisina?" seryoso kong tanong sa kaniya habang nakasandal ako sa aking upuan at nakatingin sa kaniya mula ulo hanggang paa. "bakit Sir Edward panget po ba yung suot ko ngayon? hindi ba formal?" tanong niya sa akin na mukhang naasiwa, panay ang pagbaba niya sa kaniyang maiksing palda. Sa totoo lang hindi naman panget ang kaniyang suot. Perfect nga ito at bagay na bagay sa kaniyang katawan sadyang ayaw ko lang talaga na nagususot siya ng ganuong damit. Lalo na at mapapalapit ito kay Ricky. Sa edad ni Claire at sa kinis nito ay siguradong mabibighani ang mga bachelor sa circle kapag nakita siya. Para akong protective boyfriend. Uy Edward gising?! Boyfriend kagad e hindi ka nga makadiskarte! "Hindi naman okay lang, parang medyo maiksi lang . Anyway wag mo ng problemahin mamaya pag-uwi natin ay didiretso muna tayo ng mall. Mamili ka ng ilang damit. Dahil ikaw ang laging makakasama ko sa mga meetings ko either here in the Philippines o abroad man kailangan presentable ka laging tignan . Akong bahal sa full make over mo. Tatawagan ko ang aking kaibigang stylist." dire-diretso kong sabi. Hindi na siya makakatanggi sa aking sinabi dahil sinelyuhan ko na ito. Nagsimula na sila sa kanilang tutorial, dahil hands on talaga ako sa aking negosyo ay alam niya ang pasikot sikot ng ginagawa ni Andrea. Halos buong araw na ganuon ang kanilang naging scenario. Piit na piit ako sa aking sarili panay aking pagpapabalik balik sa banyo dahil sa pagtigas ng aking sandata sa tuwing magdidikit ang aming mga katawan dahil sa tuturuan ko siya sa mga filing sa computer. Nakakainis na tuwang tuwa ako samantalang siya ay walang pakielam , manhid ba ito? naiisip ko lang. Kanina pa dumidikit ang matigas kong sandata sa kaniyang likod pero wala pa rin siyang pakielam ang focus lang niya ay matuto siya. Bumalik na naman ang pagkainis ko sa kaniya. For the 1st time ngayon lang ako nabilisan sa oras. Parang kakapasok ko pa lang ngayon ay pauwi na kami. Dahil sa nag overtime na kami ay kami na lang ang tao sa opisina kaya naman hindi na niya kailangan pumunta pa sa kanto para isabay ko. Dumiretso na kami sa mall at inayusan na siya ng aking stylist. Kada labas ni Claire sa kanyang isinusukat na damit ay bagay na bagay sa kaniya. Sikreto akong napapangiti. "a Edwad which one you will take?" tanong ng kaibigan kong stylist. "i will take all" sagot ko sa kaniya "naku Sir, wala akong pambabayad sayo napakamahal naman ng mga damit na to. Pwede naman po ako sa tiangge mas mura pa. Wag na Sir. (nagmamadaling hinubad ni Claire ang mga damit ng makita niya ang presyo ng mga damit na kaniyang sinukat) sorry po hindi po namin kukuhain." nagmamadali siyang lumabas at lumapit sa akin. Napapabuga naman ako ng hangin napakatigas talaga ng ulo ng batang ito. "Its okay , hindi kita sisingilin. Parang bigay na lang ito ng company sayo dahil samin ka mag OJT. Its an honor na samin mag i-intern ang isang top honorable student kaya wag mong isipin ang gastos. " inabot ko ang aking card at nag transact na. Natatawa na lang sa akin ang aking kaibigan "thanks Michael" sabi ko sa aking kaibigang stylist. “Lets go Claire at kailangan na din nating umuwi. Maghahanda ka pa ng kakainin natin.” Naglakad na ako patungo sa parking lit, hindi ko siya tinulungan sa mga bitbit niyang paper bag. “Salamat dito Sir. Magagamit ko talaga to sa opisina.” Sabi niya sa akin. “Oo nga pala hindi ba nag iipon ka ng pera?! Para naman saan? Bakit parang ang laki ng kailangan mo?” Na curious kong tanong sa kaniya. “Long story Sir saka nakakahiya po. Basta po may pinag iipunan lang ako.” Nakangiti niyang sabi pero nasasalamin ko sa kaniyang mata ang matinding kalungkutan. Hindi ko naman siya kinulit. Kung hindi pa siya handang mag kwento ay hindi ko siya pipilitin. Ayoko ding magtanong kay Manang dahil ayokong magmukhang interesadong interesado ako kay Claire.AFTER 1 EDWARD POV Bilib na bilib ako kay Claire habang pinagmamasdan ko siya mula sa loob ng aking opisina habang ginagawa niya ang kaniyang trabaho . Sa di inaasahang pangyayari ay hindi na bumalik si Andrea dahil kinuha na ito ng kaniyang asawa pa Canada kaya officially ay si Claire na ang aking naging sekretarya matapos ang kaniyang graduation. This past few days ito ang pinagkakaabalahan ko, ang panuodin si Claire habang ginagawa niya ang kaniyang trabaho. Malakas ang loob kong panuodin siya mula sa aking glass wall dahil tinted naman ito. Pinasadya ko talaga ito para makita ko pa rin ang mga tao sa labas. Ngunit sa labas ay hindi nila ako nakikita. Naupo ako sa aking swivel chair at itinaas ko ang aking paa sa aking lamesa. Wala akong balak magtrabaho ngayong araw, gusto ko lang panuorin na naman si Claire. Magmula ng siya ang nagtrabaho bilang secretary ko ay malaki ang nabawas sa aking trabaho. Ipinasa ko na din sa kaniya ang iba kong trabaho
CLAIRE: 2 HOURS EARLIER "Good Afternoon Sir Ricky. May kailangan po ba kayo kay Sir Edward?" nagtataka kong tanong. Alanganing oras na kasi para umakyat ito sa taas at makipagpulong sa aking amo. "ah wala naman. Na bored lang ako tutal malapit na din naman ang uwian. Ano bang ginagawa ng boss mo?" tanong niya sa akin "naku Sir ewan ko, ang daming report ang ginagawa ko ngayon." sagot ko sa kaniya "kamusta naman ang amo mo? kamusta si Edward bilang amo? naka anong base na siya?" tanong niya sa akin. Napataas ang kilay ko sa pagtataka. "anong ibig niyong sabihin hindi ko kayo maintindihan." matalino ako pero minsan na slow talaga ako sa ibang mga usapin lalo na at hindi related sa trabaho. "ibig kong sabihin hindi ka ba na-attract sa amo mo? Matagal ka na din dito himala nagtagal ang sekretarya ni Edward ng walang reklamo. At himalang nagtagal ka ng hindi man lang nahuhulog diyan sa amo mo” direktahan
Matapos ang isang mahabang araw ng trabaho, bumalik na ako sa aking desk. Masyado kaming naging abala sa araw na ito dahil puro pag aayos ng schedule ng meeting at mga project na i-pe-present ni Sir Edward ang aking pinagkaabalahan kaya madaling madali na akong makauwi ng bahay. Inayos ko na ang mga kalat sa aking lamesa. Tinabi ko na ang mga folder at mga papeles na kailangan kong ibigay sa mga kliyente, pati na ang laptop na kasing bigat na ng aking mga iniisip. Kaya't naisipan ko ng magpaalam kay Sir Edward para makauwi na. Dahan-dahan kong binuksan ang pinto ng opisina ni Sir Edward, umaasa na mabilis na makakapagpaalam at makakauwi. Pero sa sandaling sumilip ako sa loob, bumalot ang bigat sa hangin. Napatigil ako sa kaing kinatatayuan. Para talaga akong masisiraan ng ulo sa boss kong ito. Naabutan ko siyang nakikipag - niig sa isang babaeng ngayon ko lang nakita pa. Nakasubsob ang ulo nito sa desk ni Sir Edward at sarap na sarap habang kinakady*t ng aking boss. Hindi ako maka
CLAIRE: Pagkatapos ng tensyonadong pag-uusap sa pagitan naming dalawa ni Edward, walang akong nagawa kundi sumama kay Edward pauwi. Naging tahimik ang aming biyahe, walang usapan, walang tinginan. Ako ay abala sa aking mga iniisip, iniisip kung paano ko muling haharapin ang araw sa opisina matapos ang gabing ito. Samantala, si Edward, na tila walang alalahanin, ay huminga nang malalim habang minamaneho ang kotse. Nang makarating kami sa bahay ni Edward, napansin ko kaagad ang mga asul at pulang ilaw na kumikislap mula sa di kalayuan. Mabilis kong napansin ang maraming ambulansya at mga pulis na nakatayo sa harapan ng bahay. Ang tahimik na lugar na kanilang iniwan noong umaga ay puno ng ingay ng sirena at usapan ng mga nakamasid. Madaming mga kapitbahay ang nakasilip. “Ano’ng nangyayari?” tanong ko kay Edward, nababalot ng kaba habang tumitig ako sa eksena. Pumarada si Edward sa gilid ng kalsada, at nang bumaba kami, agad kaming sinalubong ng isang pulis. Ang mukha ng pulis ay
EDWARD: Nagtataka ako dahil hindi na naman pumasok ngayong araw sa opisina si Claire nag-aalala na talaga ako sa kaniya. Magmula ng pumanaw si Manang ay madalas na itong naglalasing na dati ay hindi naman niya ginagawa. Alam kong hindi din mataas ang kanyang tolerance pagdating sa alak. Pagpasok ko sa bahay naabutan ko si Claire na nasa bar area. Nagmumukmok na naman sa kalungkutan. Umiiyak na naman ito at bahagyang nagulat sa aking pagdating. “Nandiyan ka na pala. Nakapaghanda na ako ng makakain mo. Pasensya na hindi ako nagising ng maaga kanina , pero simula sa mga susunod na araw papasok na ako promise, sorry kung nagiging masyado na akong pabigat sayo. “ anas niya sa akin ng may lungkot sa mga mata “Kamusta ka na?! Okay ka lang ba Claire?!” Nag aalala kong tanong kay Claire. Pilit lang siyang ngumiti sa akin bilang tugon. Hindi siya sumagot at nagpatuloy lang sa paghahanda sa hapag ng makakain. Kahit na lugmok ito nakakaakit pa rin ang kaniyang itsura sa suot niyang mahabang
CLAIRE SANCHEZ: Bilga akong nakaramdam ng matinding hiya dahil sa aking ginawa, hanggang sa biglang nagsalita si Edward, pilit na binabasag ang tensyon sa pagitan naming dalawa. “Alam mo, Claire, may mga panahon sa buhay ko na parang katulad ng nararamdaman mo ngayon. Kaya maniwala ka man sa akin o sa hindi naiintindihan ko kung bakit ganyan ang nararamdaman mo.” “Paano?” tanong ko sa kaniya, bahagya akong tumingin kay Edward, napuha niya ang aking interes na makinig sa kaniya. Huminga siya ng malalim bago magsimulang magkwento sa akin, seryoso akong naghihitay sa kaniyang sasabihin. "Meron akong isang sikreto na sasabihin sayo, walang nakakaalam nito hanggang ngayon kundi ako lang pero dahil sa naging open ka sakin ikukwento ko na sayo. Mayroon akong mapait na karanasan saking pagkabata kung bakit ako may matinding galit sa mga babae” Napatingin ako kay Edward, tahimik lang akong nakikinig habang nagpatuloy siya sa kaniyang sinasabi, pakiramdam ko ay tumatagos ako sa paning
Kinabukasan, masakit ang aking ulo nang pumasok ako sa aming opisina, ang lakas ng hang over ko sa dami ng alak na nainom ko kagabi.Pagdating ko sa opisina, parang may kakaiba sa paligid. Naroon si Sir Edward at masayang nakangiti sa akin. "Ang weird , anong nakain nitong lalaking to at hindi ata sinimulan ng pagka badtrip ang umaga niya?!. hmmmm jusme ano bang ginawa ko? Baka naman kasi may kalokohan ako kagabi?” pilit kong hinahalungkat sa aking isip pero wala talaga akong maalala. Pakiramdam ko ay parang may katangahan akong ginawa kagabi pero hindi ko maalala kung ano iyon, "haist Claire , alam na kasing hindi ka naman nag-iinom anong kalokohan ang pumasok sa isip mo at nagpakalunod ka na naman sa alak kagabi" bulong ko sa aking sarili habang saplo ko ang aking ulo at hinihigop ko ang mainit na itim na kape. Halos hindi ako makapag focus sa aking trabaho. Nakaupo lang ako sa aking swivel chair at panay ang pagpapaikot ikot ko habang nakasandal ang aking likod. Mabuti na lang
PROLONGUE "D*mn You Claire, ano bang ginawa mo sa akin. Bakit ako natameme sa lahat ng sinabi mo? bakti parang ako ang sunod-sunuran sayo?! hindi maari ito hindi ang isang kagaya mo ang babalewala sa akin." iritableng sabi ni Edward ng tuluyan ng sumarado ang pintuan sa aking opisina habang nakikita niya mula sa kaniyang glass wall ang paglayo ni Claire Matapos ang tensyonadong pangyayari sa pagitan ni Claire at Edward ay napapangiti ito, Hindi niya din maintindihan pero ito kasi ang unang beses na may tumabla sa kaniya. Lahat ng babae ay humihingi pa ng appointment sa kaniya para lang makasama siya. "Oh Claire, mapapasakin ka din" nakangisi niyang sabi. Pero dahil sa galit niya kay Claire sa halip na mag-alala o makonsensya siya sa ngyari , ay nag-umpisa siyang mag-isip ng ibang paraan para makuha si Claire. Sa mas tiyak at madiskarteng paraan. Habang nakaupo sa kanyang mesa, naalala ni Edward ang kwento ni Claire noong lasing ito. Ang kapatid niyang si Christy na nasa mental
[Gusto ko lang magtanong, may boyfriend na nga ba talaga si Miss Frances?] Matapos ang maanghang na akusasyon laban kay Frances , ngayon lahat ay pumabor sa kaniya. Napapangiti naman si Mr. Rivera sa kaniya.Kagaya ng orihinal na dahilan kung bakit nagpunta si Frances sa restaurant ay nagsimula ang kanilang meeting. Ilang discussiona ng naganap sa pagitan nila at hindi din nagtagal ang meeting na iyon. Bumalik siya sa opisina. Nagulat siya ng salubungin siya ng kaniyang mga kasamahan.“Frances, congratulations!”“Frances, treat mo kami this time!”“Tama, Frances, weekends naman sa susunod na araw, mas okay siguro kung sa bahay niyo tayo mag-celebrate. Para makatipid at double celebration na din tayo. Ang pagkaka promote sayo officially at ang kasal mo.”Hindi naman kaagad nakasagot si Frances. Sa kalagitnaan ng pangungulit ng mga kasamahan niya ay biglang tumunog ang kaniyang cellphone. “Hello!”“Love, mukhang pagod ka? Hindi mo ata hiyang ang magpanggabi. Dibale malapit na din n
Pagkatapos sabihin ni Mr. Rivera ay naglakad na sila pabalik sa loob ng restaurant. Ngunit napansin ni Frances na mula sa di kalayuan ay may nagkakagulong mga tao at kumakapal na kamera na nagmumula sa mga vloggers, isang babae ang napansin nilang nagpunta sa isang sulok. Halata ang pagkabalisa sa kanyang mukha, at tila gusto niyang maglaho na lang sa hangin.Pero hindi nagtagal, agad siyang pinalibutan ng mga vloggers."Ikaw ang may pakana ng lahat ng ito! Sabi mo may relasyon si Mr. Rivera at Frances! Ng dahil sayo muntik pa akong makasuhan" singhal ng isang lalaki habang nakatutok ang camera sa kanya.“Oo nga, hayop ka. Mali-mali ang mga impormasyong sinasabi mo samin!”“Kaya nga pahamak ka!” "Ano ang masasabi mo na nalantad na ang totoo?" sigaw naman ng isa pa.Napayuko ang babae at hindi niya alam kung paano ipagtanggol ang kaniyang sarili. Pero wala na siyang lusot. Nalantad na ang katotohanan, ang mga maling ipinakakalat niya dahil sa galit kay Frances ay nalantad na. Si Al
“Nakakatawa ka naman, hindi mo pa rin alam ang bigat ng kasong kakaharapin mo ng dahil sa pambibintang mo?” mahinahong sabi ni Mr. Rivera.Lingid sa kaalaman nila na sa mga oras na yun, ay grabe na ang pag-aatake ng mga inggiterang kababaihan laban kay Frances online. [naku naman napakalandi][ano? Ayan na yung babaeng napili ni Mr. Rivera!][grabe naman hindi naman pala maganda si ate girl!][Patawarin nawa ang mga babaeng gagawin ang lahat alang-alang sa posisyon!]Lalong dumami ang mga mini vlogger na dumating sa lugar at nagsimulang mag-live broadcast sa sitwasyon. Nahirapan na din sila Frances basta maka-alis dahil napalibutan na sila ng mga ito. Ayaw naman nilang ipagtabuyana ng mga ito dahil baka lalo lang lumala ang sitwasyon.“Anong klaseng babae ang basta na lamang kakapit sa patalim para lang makuha ang gusto niyang posisyon sa kompanya? Ako si Maris, wag niyong kalimutan i hit ang like, share , comment at i click niyo ang notification bell para updated kayo sa mga latest
Agad siyang sumakay sa isang taxi na nakaparada sa gilid ng kalsada. Ngunit bago pa siya tuluyang makapasok sa sasakyan, napansin siya ng ilang tao mula sa mga grupo ng vloggers na nag-re-repost ng mga videos na kumakalat."Tingnan niyo! Hindi ba siya yung babaeng kasama ni Mr. Rivera?""Oo, siya nga yun!"Agad na lumapit ang ilang vloggers na may hawak na kanilang mga cellphone, parang nakakita ng pagkakataong makakuha ng daan-daang libong views. Nakakairita ang pangungulit ng mga ito para kay Frances."Miss Frances, saan ka papunta ngayon?""Miss Frances, nakita mo na ba yung video na kumakalat?""May kumakalat na balita online na sinadya mo daw lapitan si Mr. rivera para sa posisyon!""Hindi ka ba nahihiyang kaya mo makukuha ang posisyon mo ay dahil sa ginawa mong pang-aakit kay Mr. Rivera?""Alam na ba ito ng boyfriend mo?"Walang pakielam na sunod-sunod na nagtaning kay Frances ng matitinding katanungan ang mga social media influences na ito. Hindi na rin alintana ng mga ito na
Nagpatuloy ito sa pang-aasar. "Haist ewan ko ba naman kasi sayo! Gwapo ka! Mayaman! Edukado! Mula sa kinikilalang pamilya!Kung hindi mo lang sana binaliwala ang anak ko? Hindi naman tayo aabot sa ganito! Isa pa haharang-harang ka sa dadaanan ko!Kailangan mawala ni Frances hindi lang sa landas ko, kundi pati sa landas mo!” Bago pa nito matapos ang sinasabi ay humalakhak na si Arthur!."Too soon para magdiwang!Hindi ko kasalanan kung walang magkagusto sa anak mo!Tumawag lang ako para ipaalam sayo, ang tungkol sa Jackson Pyramiding?”Biglang natigilan si Nancy. Hindi siya nakaimik at nagngitngit sa galit. Ang pyramiding company na iyon ay ang lihim na negosyo ng kaniyang pamilya. Maraming nahikayat ang kumpanyang ito para mag invest pero pagdating sa itaaas ay wala ng nakakarating hanggang sa makapag pay out sila. Dahil dito naging maugong ang balita na mabilis ding napapatay ng kaniyang pamilya ang issue dahil sa pagbabayad ng ibang tao. Hindi maitatagong kinabahan si Nancy dahi
[nakita niyo ba yung vidoe? Nakakadiri noh? Talagang siya pa ang dumidikit kay boss?][tama! Alam mo na kapit sa patalim si ateng! hahaha][Nakakasuka! Hindi dapat yana ng naging aviation manager, mabuti pang si Kristal na lang][Tama! Dapat yun na lang! Yung kapatid ng sekretary][Hayop na babae yan! Mamatay na sana ang malalandi sa mundo!]Malalim na huminga si Frances upang pakalmahin ang sarili. Alam niyang malulupit magsalita ang mga tao, pero hindi niya inaasahan na ganito ito kasama!Kahit pa sabihan siya ng kaniyang mga kaibigan na kung gusto niya ay lumipat na lang siya ng kumpanya tutal ay may ibang offer pa naman siya ay hindi siya nagpatinag. Para sa kaniya hindi dapat tinatakbuhan ang ganuong klaseng iskandalo dahil parang pinapatunayan na lang niya na tama ang mga ito sa kanilang iniisip tungkol sa kaniya. Ang pinakamagandang tugon ay manahimik at hayaan na lang ito sa kamay ng kaniyang asawa. Napasandal na lang si Frances, nagulat siya ng tumunog na naman ang cellpho
Saglit niyang pinasok ang kaniyang daliri sa loob ng manipis na underwear ni Frances at nilaro ang basang-basa nitong pagkababae. Agad ding hinugot ni Arthur ang daliri niya sa loob nito at iniharap si Frances sa kaniya. Sinubo ni Arthur ang daliri niya at tinignan ng mapang-akit si Frances.“Sige na. Ipapahatid na kita sa driver may tatapusin lang kami ni Frank ngayon at uuwi na din ako kaagad pagkatapos namin. Ihanda mo sarili mo mamaya.” pagkasabi noon ay isang matamis ng halik ang binigay sa kanya ni ARthur at pagtalikod niya ay marahan pang hinampas ni Arthur ang kaniyang puwet.”Halos mapatalon naman si Frances ng biglang pumasok ang kaniyang kuya Frank. Halos hindi siya makatingin dito ng maisip niya paano kung biglang pumasok ito kanina at naabutan siya sa ganuong posisyon.“Mauna na ako kuya!” nakayukong sabi ni Frances. Napatingin siya kay Arthur at nagtaas lang ng balikat si ARthur at ngumiti.Nang nakapaglabas na ng sama ng loob si Frances sa kaniyang asawa ay napaisip siy
Mariing umiling si Frances sa kaniyang asawa at mabilis na nagpaliwanag “Pero hindi totoo yun kaya nga ako galit na galit dahil pinaghirapan ko kung bakit ko nakuha ang posisyon na iyon.”Tumango si Arthur at ngumiti kay Frances “wala kang dapat na ipaliwanag sa akin Frances, mula noon ay kilala na kita at alam ko ang kaya at hindi mo kayang gawin. Naniniwala ako sayo. Pag sinabi mong wala edi wala pero kung sinabi mong meron edi meron. At huwag kang makikinig sa mga taong gusto kang siraan. Ginagawa nila yan para mawala ang focus mo sa trabaho at magkamali ka ng sa gayun ay makahanap sila ng dahilan para pabagsakin ka. Nakukuha mo ba ibig kong sabihin?”“Oo naiintindihan ko. Gets ko kung bakit sila ganyan sa akin. Salamat ah.. Ngayon okay na ako” nakangiting sabi ni Frances.“Pasensya na kung biglaan ang pagpunta ko dito, ayoko sanang maka-istorbo sobrang sama lang talaga ng loob ko kaya naisipan kong tumakbo papunta sayo para pagaanin ang nararamdaman ko! Hayaan mo sa susunod tataw
Sa kabilang panig, nagmamadaling lumapit si Frances kay Arthur at galit na tinignan si Miller.“Okay ka lang ba?!” nag-aalalang tanong ni Frances sa asawa. “Sorry sir ah, hindi kita kilala kung sino ka man. At tama bang ibintang sa piloto ang pagnanakaw ng isang pasahero? Kamay ba ng asawa ko ang naging malikot?” galit na singhal ni Frances habang nakakapit kay Arthur. “Hindi ba dapat pulis ang tinatawag mo?”“A—e— oo nga tama ka nga.” sagot ni Miller sa kaniya.Pagpasok ni Frank ay hindi na siya nag-atubili. Lumapit si Frances sa kaniya at bumubulong na umangal sa ginawa ni Miller.“Kuya , tulungan mo si Arthur. Itong bwisit na to, si Arthur ang sinisisi sa pagnanakaw nitong hayop na to. Nakakainis”Tumaas ang gilid ng labi ni Frank at tila naaliw sa biglang pananahimik ni Arthur “oo sige, ang Kuya mo na ang bahala” “Mr. Miller, naiintindihan ko naman na nangyari ang insidente sa eroplano kung saan kami naka-assign , hindi ba dapat pulis ang tawagin niyo dahil hindi na kasalanan ni