Buong gabi kong pinag-isipan kung paano ulit tatakas. Kailangan kong umuwi saamin kahit na hindi ko alam kung paano. Hihingi ng tulong sa pulis? Magtatanong tanong sa mga tao? Agad na nagsibagsakan ang mga luha ko nang mapagtanto kung paano kahirap ang walang alam. Ngunit kailangan kong tumakas.
Kaya naman nang mag-umaga na ay umakto akong normal at kinain ang mga pagkaing inihahatid saakin sa kwarto.
Napatigil ako sa pagsusuklay nang aking buhok nang makita kong pumasok si manang Betty na katulong nila. Malamig ang kanyang tingin nang dumapo ang kanyang mga mata saaking suot na puting bestida na hanggang tuhoda.
"Kumusta na ang mga sugat mo, Ysabel?" Pormal niyang tanong.
"Nagamot naman na po."
"Huwag mong babalakin na umalis ng mansion. Kung anuman ang tumatakbo sa utak mong pagtakas, tigilan mo na iyan. Hindi ka papalarin." Mariin niyang paalala. Ngunit buo ang desisyon kong makaalis sa impyernong ito.
Nang sumapit na ang gabi ay agad akong napabalikwas dahil sa lakas ng tugtog na nanggagaling sa labas. May kasiyahan? Kaya naman ay napatakbo ako sa malaking salaming bintana. Maraming sasakyan at mga tao!
Dahil sa kalituhan ng isang katulong ay hindi niya na i-lock ang pinto ng kwartong tinutuluyan ko. Hindi na ako nag-aksaya ng panahon at dahan-dahang lumabas mula roon.
Tahimik akong bumaba ng hagdan. Mukhang sa likod ng mansion dahil doon nagmumula ang ingay. Nakapaa-paa akong naglalakad nang mabuksan ko nang matiwasay ang napakalaking pinto kaya mas lalo akong nabuhayan ng pag-asa.
Dali dali akong lumabas at napunta sa may tumatalon na tubig, ang tawag dito ay fountain sa libro. Tanaw ko ang madilim na dagat mula sa malayo. Napakuyom na lamang ako ng kamao sa naiisip na gagawin.
Kaya kong lumangoy ngunit gabi na at madilim, hindi ko makikita ang mga isla. Pero mas gugustuhin kong mamatay na lamang sa dagat kaysa maging parausan ng Harrem na iyon! Hindi ko kayang ibenta ang kaluluwa ko sa demonyong lalaki na 'yon!
Hinubad ko ang aking tsinelas at unti-unting naglakad sa tubig at tuluyan nang nilusong ang kalaliman ng karagatan. Agad akong nakaramdam ng kaba nang naramdaman kong pinulikat ang isang binti ko dahilan kung bakit hindi ako makalangoy sa ibabaw ng tubig.
Unti-unti na akong nauubusan ng hangin ngunit bago pa ako tuluyang matulunod ay may mariing sumikop ng mga labi ko at unti-unti akong binigyan ng hangin. Mariing nakapulupot ang braso ng taong iyon saaking maliit na bewang.
Nang maiangat ako sa tubig ay galit na mga mata ni sir Harrem ang sumalubong saakin. "Ang tigas ng ulo mo! Are you that fucking desperate to escape from me?!" Parang may kulog sa kanyang boses sa mga oras na iyon.
Agad namang nagsidatingan ang mga tauhan niya at tinulungan kaming makaahon sa dagat gamit ang isang sasakyang pandagat. Ngunit mariin pa rin ang pagkakahawak niya saakin habang naglalakad sa buhangin papuntang mansyon.
Nagpupumilagpis ako habang nasa mga braso niya. Ngunit mas lalo lamang niyang hinigpitan ang hawak saakin at padarag akong pinapupo sa isang plastic na upuan.
Nakita kong nagtipon tipon ang mga tauhan niya sa gilid. Nakayuko ang mga ito na parang takot na takot sa nangyari.
"Pakawalan mo na ako! Ayokong maging parausan mo! Napaka-sama mong tao, ginagamit mo ang kahinaan naming mahihirap para sa sariling interes!" Singhal ko kay sir Harrem ngunit hindi manlang siya natinag at mariin lamang ang mga titig saakin.
"Kung masama akong tao, Ysabel. Ikinama na sana kita kaagad pagkadating mo palang dito." Mariin niyang hinawakan ang magkabilaang panga ko. "Sa tingin mo rin ba kaya kong pumatol sa katulad mo? Magsisilbi ka saakin at gagawin kitang alipin. Ikaw ang magbabayad sa kasalanang ginawa ng magaling mong ama." Ngitngit niya at agad na pinakawalan ang mukha ko.
Nakita ko na malamig ang tingin na ipinukol saakin ni manang Betty at parang sinasabi na binantaan na ako nito kanina ngunit hindi ako nakinig.
"Lock her room and I will double the security. Stop trying to escape, Ysabel Larraine Cielo, ikaw ang mapapagod.You are bound to be my slave. Ikaw ang sasalo sa lahat ng galit ko sa ama mong traydor. Try to put some trick of escaping again. Hindi mo magugustuhan ang gagawin ko." Malalim niyang banta saakin. Tumalikod ito at mabilis na naglakad palayo saamin at umakyat na ng hagdanan.
Nagdilim ang paningin ko at agad akong tumayo. Mabilis kong tinakbo ang maliit na distansya naming dalawa ni sir Harrem. Nang makalapit ako sa kanya ay agad akong sumampa sa kanyang bewang at mariin siyang kinagat sa leeg.
Agad na nagsitakbuhan ang mga tauhan niya at pilit akong inilalayo sa katawan ni sir Harrem ngunit mas idinaan ko lamang ang pagkakakagat ko.
"Fuck!" Sigaw niya at narinig ko siyang napa-aray. Nang mailayo na ako mula sa kanya ay nakita ko kung paano bumakat ang kagat ko sa kanyang balat. Matalim ang titig niya saakin na kahit anong oras ay kaya niya akong sakalin.
Lumapit si sir Harrem at marahas na hinaklit ang payat kong braso. Bigla niya akong binuhat na parang sakong bigas at mabilis na umakyat ng hagdanan. Nang makarating sa kanyang kwarto ay agad niya akong itinapon sa kama.
"Napaka-samang tao mo talaga! Walang magmamahal sayong babae! Lahat sila iiwan ka! Halimaw!" Iyak kong sigaw.
Ngunit may nasabi ata ako nang hindi niya nagustuhan kaya mabilis itong humarap at lumapit sa paanan ng kama. "What the fuck did you say?! Alright. I'm going to show you how merciless I can be in this fucking bed." Mapanganib niyang saad at marahas na hinubad ang suot niyang damit at agad na sumampa sa kama.
Mariin niyang hinawakan ang panga ko at matalim akong tinitigan. Parang gripo ang pagtulo ng mga luha ko. Tinitigan ko siya sa mga mata at nakita ko kung gaano siya kagalit sa mga nasabi ko.
Napapikit na lamang ako nang mariin niya akong hinalikan at parang masusugat ang mga iyon sa diin ng kanyang mga labi. Saglit lamang niya akong binigyan ng pagkakataon para huminga at muling inangkin ang mga labi ko.
Bumaba ang kanyang mararahas na halik sa aking payat na leeg. Napaimpit na lamang ako nang maramdaman na ilang beses niya akong kinagat roon.
"H-Harrem." Garalgal kong anas habang nararamdamang gumagapang ang kanyang kamay sa ilalim ng aking bistida papunta saaking dibdib. Nang maramdamang kumilos ang kanyang kamay roon ay halos mawala na ako saaking sarili.
Napakabilis ng pangyayari ay natagpuan ko na lamang n*******d na kaming dalawa at nasa ibabaw ko si sir Harrem. Puno ng pagnanasa ang kanyang mga mata at naka-igting panga siyang tumingin saakin.
"I'm going to take you right now. This is your punishment for being a hard headed girl." Malalim niyang saad at unti-unting ipinasok ang kanyang sarili saakin. Halos mapasigaw ako sa sakit at parang pinunit ang kaluluwa ko sa mga oras na iyon.
"Aray!" Sigaw ko ngunit mariin niya lamang akong hinalikan at nag-umpisa nang gumalaw sa ibabaw ko. Halos mabali na ang bewang ko sa pagpirmi niya hawak roon. Unti-unti ay nasasanay na ang katawan ko sa sukat niya. Habang tumatagal nag-iiba na ng pakiramdam.
"Ahh!" Ungol ko. Dahil ramdam ko na parang may sasabog na saaking kalamnan.
"You are my slave now. You are only mine." Malalim at hinihingal na bulong ni Gabriel saaking tenga at naramdaman ko na may umagos sa loob ko.
.....
"Miss Ysabel, binilin po ni sir na huwag muna kayong lumabas ng kwarto niyo. Maghahatid nalang po kami ng pagkain." Hayag saakin ng isang katulong. Hindi ko alam kung paano ako nakarating dito kabilang kwarto.
Napaimpit na lamang ako nang maramdam ang sakit ng aking katawan pati na rin ang pang-ibaba ko. Hindi ko pinagkinggan ang sinabi ng kasamabahay nila dahil kailangan ko ng tubig na maiinom.
Nang makababa ako kay dideretso na sana ako sa kusina nang makitang maraming tao sa hapag kainan. Nagsisitawanan ang mga ito at parang may okasyon.
"Finally, you are here Cassandra. For sure my son, Harrem longed for you that much." Nakangiting saad ng ginang na ina ata ni Harrem.
Napatingin ako kay Cassandra at para siyang dyosa sa ganda. Ngumiti ito nang matamis at marahang tumingin kay Harrem. "Of course tita, my fiancee should miss me. Kaya rin po ako umuwi dahil Im so excited para sa pagplano ng aming kasal." Matamis nitong ngiti at hinawakan ang kamay ni Harrem.
Kita ko kung paano kumislap ang mga mata nito nang tumitig siya kay Cassandra. Napahawak ako saaking dibdib at nakaramdam ng kakaibang sakit mula roon.
"Sabi na nga ba. Si ma'am Cassandra lang talaga ang kayang mahalin ni sir Harrem, wala nang iba pa.
Kung ikakasal na siya, bakit niya pa ako ginalaw? Bakit hindi niya na lang ako pinatay kung bayad lang pala ako sa utang ni papa sa kanya?
Isang linggo na ang nakalipas simula noong pumunta rito sa mansion ang kasintahan ni sir Harrem. Magmula noon ay bihira na lamang itong uumuwi. Narinig ko sa mga katulong ay busy ito sa pag-aasikaso ng kanilang kasal. "Ysabel! Halika rito hija at ikaw ang magdala nito sa opisina ni sir Harrem.'" At lumapit saakin si manang Betty na mas dalang tatlong kaape sa tray. "Narito po siya ngayon?" Maang kong tanong. "Oo hija at mukhang may problema ata sila sa kompanya kaya medyo mainit ang ulo ni sir. Lumabas ka kaagad kapag nabigay mo iyan ha." Bilin niya saakin. Agad naman akong tumango. Kumatok ako nang tatlong beses at marahang pinihit ang door knob. Nang makapasok ay parehas kaming nagulat ng mga tao roon sa loob. Nakangangang nakatingin saakin ang dalawang lalaki na katrabaho ni sir Harrem. Ang isa naman ay hindi na napigilan at agad itong tumayo. "I'm Damon." Pagpapakilala niya.Tumango ako at inilapag ang kape sa side table. Nakita kong nakalahad siya ng kamay kaya ilalahad ko
6 YEARS LATER"You fucking bitch! So the rumors are true? That your are seducing all those hot bachelors in the town? And even my fiancee hindi mo pinalagpas?!" Dumadagundong na litanya saakin ni Stella.Walang interes akong nag-angat ng tingin sa kanya at tinitigan lamang ito mula ulo hanggang paa. Habang inaabot ko ang baso ng aking red wine ay hindi ko pa rin inaalis ang titig sa kanya. The nerve of her calling me names, ngayong alam ko na mas malala pa sila saakin. They turned inocent people into villain ones, like me. Malayong malayo sa kung anong pagkatao ko noon ang taong kaharap niya ngayon. Bold, wiser, and brave.Hindi na tulad noon na halos isubsob ako sa putik ng mga taong katulad niya.Napapikit na lamang ako nang tunggain ang iniinom na red wine. Nagpunas ako ng tissue sa mga mapupulang labi at tumayong hinarap si Stella."You've got a problem with me, Stella? Hindi ko kasalanan na madaling matukso ang mga lalaking katawan at laman lang ang hanap sa isang babae. Pati na r
Napayakap ako saaking hubad na mga braso habang tinitingala ang napakalawak na syudad. Mag-iisang oras na rin nang umalis si Harrem ngunit nanunuot pa rin ang kanyang pabango saaking katawan at damit. Lahat ng ipinakita kong tapang at pang-aakit kanina ay dulot ng masasakit na naranasan ko noong nasa kamay niya ako. I have waited years to finally reveal that I am alive. Dahil matapos ang insidente na nangyari noon sa resthouse ay pinipilit akong isinusuplong sa batas. Walang matibay na ebidensya ngunit patuloy pa ring inilalaban ni Harrem at ang magaling niyang fiancee na si Cassandra."Ms. Cielo, nakahanda na po ang sasakyan. Dadaan po ba tayo ng supermarket para bumili ng kailangan ni Hans at Hale?" Napatingin ako saaking assistant at napabuntong hininga na lamang. "Yes. And please pakipaalala saakin ang mga dapat bilhin. Let us go." Malamig kong saan at kinuha ang itim na trench coat upang ibalot saaking maiksing dress. Nang makarating sa supermarket ay agad kong hinanap ang pag
Ngumiti ako nang tipid kay Hale at hinaplos ang mukha nito. Kitang kita sa mga mata ng kambal ang namanang kulay ng mga ito sa kanilang ama na kulay asul. Kaya ilang taon man ang nagdaan ay kahit pilit kong kalimutan ang itsura ng kanilang ama ay lagi kong naaalala ito sa mukha ng aking mga anak."Hale." Tawag ko sa lalaking anak. "I'm sure that your dad will gonna love you as much as I do.Sa ngayon anak ay may mga inaasikaso pa si mama para makita niyo ang dad niyo." Mahinahon kong paliwanag sa kanila. I can say that, matalino ang magkambal. Kahit anim na taong gulang pa lamang ay nakakaintindi na ng mga bagay -bagay. Kaya naman ay hindi ako nahirapan na palakihin silang dalawa. Iyon nga lang habang nagdadagdagan ang kanilang edad ay dumarami na rin ang katanungan nila tungkol kay Harrem. "Mama, don't rush, okay? We will wait po kay papa." Malambing na sambit naman ni Hans. Nakita ko ang bayolenteng pag-iling ni Hale. Sa kanilang dalawa ay si Hale ang nagmana sa maikling pasensya
Sapo ko ang aking dibdib habang humaharurot papalayo ang sasakyan ni Harem. Napatango na lamang ako sa kawalan nang maalalang wala pang pagkakataon na naging gentleman siya saakin. Puro pwersa at galit na ekspresyon ang lagi niyang ibinabato. Ngunit ano pa nga ba ang inaasahan ko sa isang katulad niya? Narinig kong nag-ring ang cellphone ko kaya naman naagaw non ang aking atensyon. Tumatawag si Tom at sigurado akong kanina niya pa ako hinahanap. "Tom." Sagot ko sa tawag at binagtas ang south wing sa parking lot. Doon kasi siya nakapark ngunit dahil hinila ako ni Harem dito sa north wing, ay napalayo ako. "Ysabel, where are you? The twins are already waiting at the cafe. Tinatawagan ka raw ni Samhira pero hindi mo sinasagot." Sunod-sunod niyang hayag. Napabuntong hininga na lamang ako. Gusto kong mag-rason ngunit mas matatagalan lamang ang usapan namin kapag ginawa ko iyon. Wala ring alam si Tom tungkol sa nakaraan ko bilang bedwarmer ni Harem. Si Samhira lang ang pinagkakati
Buong lakas kong hinila ang aking kamay at itinulak siya nang malakas. Nakangisi ako ngunit ang totoo ay gusto ko nang umiyak sa inis at galit sa kanilang lahat. "Wala kang alam! Hindi mo alam ang pinagdaanan ko sa resthouse na iyon. It took me a year bago tuluyang makarecover. Pero syempre hindi ka maniniwala saakin dahil isa lamang akong dukha na kayang kaya niyong tapak-tapakan noon." Nakita ko kung paano naging tuliro ang kanyang mga mata bago diretso ulit na tumitig saakin. "Naghuhugas kamay ka ngayon. After the five star hotel agreement between my company and your company. I'll start the cold case of you. I'll re-open the investigation at bibigyan ko ng hustisya ang pagkawala nila manang Betty!" Napatawa ako nang walang saya. "You are putting the justice in waste kapag ako ang ituturo mong salarin. Go, drag me down at let's see kung hanggang saan tayo makarating sa mga pinagbibintang niyo saakin. You and your two-faced fiancee will be punished as well." Malamig kong banta
Nagtipon tipon lahat ng mga tauhan at pati mga kasambahay namin sa sala. Si Samhira naman ay busy sa kanyang cellphone na para bang may kaaway ito. "I told you. We have a situation here! No. Hindi naman it's just a spam message from unknown number." Malamig niyang saad sa kausap at nag-aalalang nilapitan ako. Tuliro akong tumitig sa mga mata niya. "Ang kambal, ayos lang ba sila?" Nangangamba kong pagtanong at inilibot ang aking tingin sa paligid. Napahaplos ako sa aking katawan dahil manipis lang ang suot kong night gown. Tumango naman si Samhira ay hinaplos ang aking balikat. "Nagpanic ka lang ate Ysa. Hindi kana ba umiinom ng mga gamot mo?" Mula noong nangyari ang trahedya ay kinailangan kong ilagay noon sa rehab dahil halos mabaliw ako sa nangyari. Hanggang ngayon ay may mga iniinom akong gamot para lang hindi umatake ang anxiety ko at ang trauma ko. Iisa lang naman ang suspect ko, si Cassandra. Siya lang naman ang may kakayahang takutin ako ng ganto. Ang mga taong na-
"This is your friend's fault! Kung hindi sana siya lumapit kay ma'am Ysabel ay hindi ito mangyayari." Maring sambit si Samhira at parang may kinakausap ito. Unti-unti namang iminulat ni Ysabel ang kanyang mga mata. Bumungad sa kanya ang puting kisame at ang nakakasilaw na ilaw. Napatingin siya sa kanyang paligid at napagtantong nakahiga pala siya sa isang hospital bed. Kitang kita ni Ysabel kung paano madunhan ng kaibigan ang isang misteryosong lalaki na nakatayo sa loob din ng kwarto. "Hindi niya sinasadya." Madilim na sagot ng kausap ni Samhira. "Samhira." Mahinang pagtawag niya. Agad namang napatingin si Hira at nanlaki ang mga mata niyang lumapit kay Ysabel. "Ma'am Ysabel, gising na po kayo." Kalmado niyang puna. Tuwing may ibang tao ay pormal ang tungo ni kay Ysabel dahil na rin sa tagapagmana na ng Del Fierro ito. Nang maalalang nahimatay siya kanina sa sasakyan ni Harrem dahil sa puting van na huminto sa tapat ng school ng kambal ay tuliro itong napatingin kay Hira. "Asan
"This is your friend's fault! Kung hindi sana siya lumapit kay ma'am Ysabel ay hindi ito mangyayari." Maring sambit si Samhira at parang may kinakausap ito. Unti-unti namang iminulat ni Ysabel ang kanyang mga mata. Bumungad sa kanya ang puting kisame at ang nakakasilaw na ilaw. Napatingin siya sa kanyang paligid at napagtantong nakahiga pala siya sa isang hospital bed. Kitang kita ni Ysabel kung paano madunhan ng kaibigan ang isang misteryosong lalaki na nakatayo sa loob din ng kwarto. "Hindi niya sinasadya." Madilim na sagot ng kausap ni Samhira. "Samhira." Mahinang pagtawag niya. Agad namang napatingin si Hira at nanlaki ang mga mata niyang lumapit kay Ysabel. "Ma'am Ysabel, gising na po kayo." Kalmado niyang puna. Tuwing may ibang tao ay pormal ang tungo ni kay Ysabel dahil na rin sa tagapagmana na ng Del Fierro ito. Nang maalalang nahimatay siya kanina sa sasakyan ni Harrem dahil sa puting van na huminto sa tapat ng school ng kambal ay tuliro itong napatingin kay Hira. "Asan
Nagtipon tipon lahat ng mga tauhan at pati mga kasambahay namin sa sala. Si Samhira naman ay busy sa kanyang cellphone na para bang may kaaway ito. "I told you. We have a situation here! No. Hindi naman it's just a spam message from unknown number." Malamig niyang saad sa kausap at nag-aalalang nilapitan ako. Tuliro akong tumitig sa mga mata niya. "Ang kambal, ayos lang ba sila?" Nangangamba kong pagtanong at inilibot ang aking tingin sa paligid. Napahaplos ako sa aking katawan dahil manipis lang ang suot kong night gown. Tumango naman si Samhira ay hinaplos ang aking balikat. "Nagpanic ka lang ate Ysa. Hindi kana ba umiinom ng mga gamot mo?" Mula noong nangyari ang trahedya ay kinailangan kong ilagay noon sa rehab dahil halos mabaliw ako sa nangyari. Hanggang ngayon ay may mga iniinom akong gamot para lang hindi umatake ang anxiety ko at ang trauma ko. Iisa lang naman ang suspect ko, si Cassandra. Siya lang naman ang may kakayahang takutin ako ng ganto. Ang mga taong na-
Buong lakas kong hinila ang aking kamay at itinulak siya nang malakas. Nakangisi ako ngunit ang totoo ay gusto ko nang umiyak sa inis at galit sa kanilang lahat. "Wala kang alam! Hindi mo alam ang pinagdaanan ko sa resthouse na iyon. It took me a year bago tuluyang makarecover. Pero syempre hindi ka maniniwala saakin dahil isa lamang akong dukha na kayang kaya niyong tapak-tapakan noon." Nakita ko kung paano naging tuliro ang kanyang mga mata bago diretso ulit na tumitig saakin. "Naghuhugas kamay ka ngayon. After the five star hotel agreement between my company and your company. I'll start the cold case of you. I'll re-open the investigation at bibigyan ko ng hustisya ang pagkawala nila manang Betty!" Napatawa ako nang walang saya. "You are putting the justice in waste kapag ako ang ituturo mong salarin. Go, drag me down at let's see kung hanggang saan tayo makarating sa mga pinagbibintang niyo saakin. You and your two-faced fiancee will be punished as well." Malamig kong banta
Sapo ko ang aking dibdib habang humaharurot papalayo ang sasakyan ni Harem. Napatango na lamang ako sa kawalan nang maalalang wala pang pagkakataon na naging gentleman siya saakin. Puro pwersa at galit na ekspresyon ang lagi niyang ibinabato. Ngunit ano pa nga ba ang inaasahan ko sa isang katulad niya? Narinig kong nag-ring ang cellphone ko kaya naman naagaw non ang aking atensyon. Tumatawag si Tom at sigurado akong kanina niya pa ako hinahanap. "Tom." Sagot ko sa tawag at binagtas ang south wing sa parking lot. Doon kasi siya nakapark ngunit dahil hinila ako ni Harem dito sa north wing, ay napalayo ako. "Ysabel, where are you? The twins are already waiting at the cafe. Tinatawagan ka raw ni Samhira pero hindi mo sinasagot." Sunod-sunod niyang hayag. Napabuntong hininga na lamang ako. Gusto kong mag-rason ngunit mas matatagalan lamang ang usapan namin kapag ginawa ko iyon. Wala ring alam si Tom tungkol sa nakaraan ko bilang bedwarmer ni Harem. Si Samhira lang ang pinagkakati
Ngumiti ako nang tipid kay Hale at hinaplos ang mukha nito. Kitang kita sa mga mata ng kambal ang namanang kulay ng mga ito sa kanilang ama na kulay asul. Kaya ilang taon man ang nagdaan ay kahit pilit kong kalimutan ang itsura ng kanilang ama ay lagi kong naaalala ito sa mukha ng aking mga anak."Hale." Tawag ko sa lalaking anak. "I'm sure that your dad will gonna love you as much as I do.Sa ngayon anak ay may mga inaasikaso pa si mama para makita niyo ang dad niyo." Mahinahon kong paliwanag sa kanila. I can say that, matalino ang magkambal. Kahit anim na taong gulang pa lamang ay nakakaintindi na ng mga bagay -bagay. Kaya naman ay hindi ako nahirapan na palakihin silang dalawa. Iyon nga lang habang nagdadagdagan ang kanilang edad ay dumarami na rin ang katanungan nila tungkol kay Harrem. "Mama, don't rush, okay? We will wait po kay papa." Malambing na sambit naman ni Hans. Nakita ko ang bayolenteng pag-iling ni Hale. Sa kanilang dalawa ay si Hale ang nagmana sa maikling pasensya
Napayakap ako saaking hubad na mga braso habang tinitingala ang napakalawak na syudad. Mag-iisang oras na rin nang umalis si Harrem ngunit nanunuot pa rin ang kanyang pabango saaking katawan at damit. Lahat ng ipinakita kong tapang at pang-aakit kanina ay dulot ng masasakit na naranasan ko noong nasa kamay niya ako. I have waited years to finally reveal that I am alive. Dahil matapos ang insidente na nangyari noon sa resthouse ay pinipilit akong isinusuplong sa batas. Walang matibay na ebidensya ngunit patuloy pa ring inilalaban ni Harrem at ang magaling niyang fiancee na si Cassandra."Ms. Cielo, nakahanda na po ang sasakyan. Dadaan po ba tayo ng supermarket para bumili ng kailangan ni Hans at Hale?" Napatingin ako saaking assistant at napabuntong hininga na lamang. "Yes. And please pakipaalala saakin ang mga dapat bilhin. Let us go." Malamig kong saan at kinuha ang itim na trench coat upang ibalot saaking maiksing dress. Nang makarating sa supermarket ay agad kong hinanap ang pag
6 YEARS LATER"You fucking bitch! So the rumors are true? That your are seducing all those hot bachelors in the town? And even my fiancee hindi mo pinalagpas?!" Dumadagundong na litanya saakin ni Stella.Walang interes akong nag-angat ng tingin sa kanya at tinitigan lamang ito mula ulo hanggang paa. Habang inaabot ko ang baso ng aking red wine ay hindi ko pa rin inaalis ang titig sa kanya. The nerve of her calling me names, ngayong alam ko na mas malala pa sila saakin. They turned inocent people into villain ones, like me. Malayong malayo sa kung anong pagkatao ko noon ang taong kaharap niya ngayon. Bold, wiser, and brave.Hindi na tulad noon na halos isubsob ako sa putik ng mga taong katulad niya.Napapikit na lamang ako nang tunggain ang iniinom na red wine. Nagpunas ako ng tissue sa mga mapupulang labi at tumayong hinarap si Stella."You've got a problem with me, Stella? Hindi ko kasalanan na madaling matukso ang mga lalaking katawan at laman lang ang hanap sa isang babae. Pati na r
Isang linggo na ang nakalipas simula noong pumunta rito sa mansion ang kasintahan ni sir Harrem. Magmula noon ay bihira na lamang itong uumuwi. Narinig ko sa mga katulong ay busy ito sa pag-aasikaso ng kanilang kasal. "Ysabel! Halika rito hija at ikaw ang magdala nito sa opisina ni sir Harrem.'" At lumapit saakin si manang Betty na mas dalang tatlong kaape sa tray. "Narito po siya ngayon?" Maang kong tanong. "Oo hija at mukhang may problema ata sila sa kompanya kaya medyo mainit ang ulo ni sir. Lumabas ka kaagad kapag nabigay mo iyan ha." Bilin niya saakin. Agad naman akong tumango. Kumatok ako nang tatlong beses at marahang pinihit ang door knob. Nang makapasok ay parehas kaming nagulat ng mga tao roon sa loob. Nakangangang nakatingin saakin ang dalawang lalaki na katrabaho ni sir Harrem. Ang isa naman ay hindi na napigilan at agad itong tumayo. "I'm Damon." Pagpapakilala niya.Tumango ako at inilapag ang kape sa side table. Nakita kong nakalahad siya ng kamay kaya ilalahad ko
Buong gabi kong pinag-isipan kung paano ulit tatakas. Kailangan kong umuwi saamin kahit na hindi ko alam kung paano. Hihingi ng tulong sa pulis? Magtatanong tanong sa mga tao? Agad na nagsibagsakan ang mga luha ko nang mapagtanto kung paano kahirap ang walang alam. Ngunit kailangan kong tumakas.Kaya naman nang mag-umaga na ay umakto akong normal at kinain ang mga pagkaing inihahatid saakin sa kwarto. Napatigil ako sa pagsusuklay nang aking buhok nang makita kong pumasok si manang Betty na katulong nila. Malamig ang kanyang tingin nang dumapo ang kanyang mga mata saaking suot na puting bestida na hanggang tuhoda."Kumusta na ang mga sugat mo, Ysabel?" Pormal niyang tanong. "Nagamot naman na po.""Huwag mong babalakin na umalis ng mansion. Kung anuman ang tumatakbo sa utak mong pagtakas, tigilan mo na iyan. Hindi ka papalarin." Mariin niyang paalala. Ngunit buo ang desisyon kong makaalis sa impyernong ito.Nang sumapit na ang gabi ay agad akong napabalikwas dahil sa lakas ng tugtog