Kabanata 6

Ngumiti ako nang tipid kay Hale at hinaplos ang mukha nito. Kitang kita sa mga mata ng kambal ang namanang kulay ng mga ito sa kanilang ama na kulay asul. Kaya ilang taon man ang nagdaan ay kahit pilit kong kalimutan ang itsura ng kanilang ama ay lagi kong naaalala ito sa mukha ng aking mga anak.

"Hale." Tawag ko sa lalaking anak. "I'm sure that your dad will gonna love you as  much as I do.Sa ngayon anak ay may mga inaasikaso pa si mama para makita niyo ang dad niyo." Mahinahon kong paliwanag sa kanila. 

I can say that, matalino ang magkambal. Kahit anim na taong gulang pa lamang ay nakakaintindi na ng mga bagay -bagay. Kaya naman ay hindi ako nahirapan na palakihin silang dalawa. Iyon nga lang habang nagdadagdagan ang kanilang edad ay dumarami na rin ang katanungan nila tungkol kay Harrem. 

"Mama, don't rush, okay? We will wait po kay papa." Malambing na sambit naman ni Hans. Nakita ko ang bayolenteng pag-iling ni Hale.  Sa kanilang dalawa ay si Hale ang nagmana sa maikling pasensya ni Harrem. 

"Its okay if he dont want us mama.You are enough to us." Napapikit na lamang ako nang naramdaman kong tumulo ang mga luhang kanina ko pa pinipigilan. Bigla ko silang niyakap ng mahigpit. 

Gusto kong maghiganti nang todo ngunit iniisip ko ang kambal ko, ayoko  silang madamay kaya hanggat maari ay iniiwas ko muna sila sa mga taong may kaugnayan kay Harrem. 

....

Maaga akong pumasok sa opisina dahil kailangan kong ayusin ang mga reports bago tuluyang pumunta sa isang business trip. Kampante naman akong iwanan kay Samhira ang kambal dahil gustong gusto nila ito. Kailangan kong tapusin ang lahat para magkaroon ako ng oras sa aking mga anak bago umalis ng bansa, isang linggo  mula ngayon. 

Nasa kalagitnaan ako ng pagtitipa saaking computer nang tumunog ang aking cellphone at nakitang si Samhira ang tumatawag. "Hira.." Tipid kong sagot habang hindi inaalis sa screen ng computer ang aking mga mata.

"Ms. Cielo, nagpapa-resched ng meeting si Engr. Lavigne para sa  mga changes daw po ng outline sa ipapatayong 5 star hotel." Hinihingal nitong saad.Hula ko ay naglalaro ang mga ito sa playground. 

Napakunot ang noo ko at nag-iisip kung may mga palyado bang bagay na hindi napag-usapan noong huling meeting namin. Binalikan ko ang buong presentation noon at wala naman akong nakikitang mali. Kaya bakit ba ito magpapatawag ng meeting? 

"Pwede bang malaman kung bakit siya magpapatawag ng panibagong meeting? If he can't meet our demand, then maghanap na lang tayo ng ibang team." Malamig kong saad.

Gusto kong ilaan ang ilang araw ko para kina Hans at Hale bago sumabak sa napakahabang business trip sa Japan. Ngunit parang hindi ko iyon magagawa gayong may biglaang patawag na meeting si Harrem na hindi naman malinaw ang rason nito kung bakit. 

"Sinabi ng secretary niya na pwede naman daw niyong pag-usapan sa personal muna bago magsagawa ulit ng general meeting." May nahimigan akong irita sa kanyang boses. Napangisi ako nang wala sa oras. 

"Tell his secretary na hindi na namin kailangan magkita. General meeting na kaagad.  I think  mas makakatipid sa oras."  Nang magets ni Samhira ang mga gusto kong mangyari ay agad na siyang nagpaalam dahil magulo na ang kambal.

Napaisip na lamang ako. Kung tutuusin ay kahit hindi na panghimasukan ni Harrem ang mga bagay bagay sa kanyang kompanya. He's a billonaire, kahit umupo na lamang siya at bantayan ang mga tao niyang magtabaho. Pero siya pa itong mabusisi sa lahat ng bagay. He's a billonaire for nothing. 

Nang matapos na ang mga dokumento ay nagpahinga ako saglit sa loob ng opisina. Nakatayo ako sa isang glass window at kitang kita ang napaka-abalang syudad.  Noon ay nasa tuktok ako ng bundok at tinitingala sa malayo ang syudad na nagtatakpan lagi ng ulap. 

Napabalik ako sa wisyo nang may kumatok sa pinto ng aking opisina nang lingunin ko kung sino iyon ay nakita kong nakangiting pumasok si Tom. Apo siya ng kaibigan ni Don De Perio na mula pa noon ay ipinagkakasundo na saakin.Ngunit wala akong balak dahil may mga anak na ako. Ayokong magkaroon siya ng responsibilidad sa kambal. Hindi pwedeng siya ang umako ng dapat ay si Harrem ang gumagawa.

"Ysa, I heard you are going to attend a five days business trip in Japan. It's okay with me kung saakin mo iiwan si Hale at Hans." Nakangiti niyang hayag habang papalapit saakin. 

Agad niya akong hinalikan sa pisngi, bagay na ayaw kong ginagawa niya. May mga araw naman na nakakaiwas ako sa pagtangka niyang paghalik ngunit minsan ay nauunahan niya ako. Minsan ko na ring sinabi na ayoko ng ganoon ngunit sinabi niyang normal lang daw iyon sa magkaibigan.

"Salamat, Tom. Pero maiiwan si Samhira para alagaan ang kambal. Besides, you are very busy in the hospital at bihira na rin umuwi ng bahay niyo. You know, doctors duty." Magaan kong hayag. 

Napatango na lamang siya. "You are right. Pero pwede  namang maiwan ang kambal kina mama. And after my shift ako na ang mag-aalaga." Subok niyang pilit. 

Ngunit umiling ako. Kung siguro ay wala akong sabit o maraming problema sa buhay ay baka bbigyan ko anng sarili ko ng pagkakataon para kilalanin si Tom. Pero sa sitwasyon ko ngayon? Mas mabuti nang sa mga anak ko na  lang ibubuhos ang lahat ng oras ko at sa kompanya. 

"You can visit them in the house,Tom. But Samhira will take care of my sons." Pinal kong saad. 

Matapos ang mahaba naming diskusyon ay nagkaayaan na rin kaming bumama ng building at pumunta sa parking lot para puntahan ang tatlo sa isang pastry shop. 

Nakakuha kasi ng mataas na marka ang dalawang kambal kaya kailangan daw naming mag-celebrate.  Sasakay na sana ako ng kotse ni Tom nang maalalang naiwan ko pala sa opisina ang cellphone ko. 

Kaya dali dali akong nagpaalam sa kanya na kunin lang ito saglit. Mabilis ko namang nakuha iyon dahil wala nang gumagamit ng elevator kaya solo ko ang buong building dahil nagsi-uwian na lahat ng mga empleyado sa kompanya. 

Pipindot na sana ako sa elevator ng pa ground floor ng biglang may pumindot nito mula saaking likuran para isara ulit. Kaya naman ay mabilis akong napatingin saaking likod at ganoon na lamang ang kaba ko nang sumalubong saakin ang galit at asul na mata ni Harrem. 

"Harrem?" Irita kong tanong. Nakasuot pa rin siya ng pang-opisina at may dala itong briefcase. 

"So that's why you don't want us to meet up because you are on a date." Malamig niyang saad na mas lalong ikinakunot  ng noo ko. 

Nakaigting panga siya habang matatalim ang mga titig na itinatapon saakin. 

"Anong sinasabi mong date? Madodoble lang kasi kung magmeet tayo ang then magpapatawag pa ulit ng general meeting. The last time I check,ayaw mo akong makita, tama  ba?" Mahinahon  kong tanong ngunit sa kaloob looban ko ay kinakbahan na ako. 

Nag-aantay saakin si Tom sa parking lot. Gaoon din si Samhira na kasama ang kambal sa isang cafe. Sa timpla ng mukha at  mood ni Harrem na saaking harapan ay mukhang matatagalan pa ang aming pag-uusap.  Kilala ko ang isang 'to. Hanggat hindi siya nananlo ay ipipilt lahat ng kagustuhan niya.

"You are acting like a child,Ysabel. We are talking about work here,  stop mentioning things. Let's go." Mariin niyang angil at kinaklit ang braso ko papasok ng elevator at pinunta iyon sa grroundfloor. 

"You are the one who's childish here, Harrem! Bitawan mo ako. May importante akong pupuntahan." Walang gana kong saad ngunit nariirnig ko na ang tibok ng puso ko. 

Nakita ko kung paano siya tumawa at walang saya sa kanyang mga mata. "You are making lies just to date that ghost doctor?" Mapang-uyam niyang saad. 

Pinilit ko namang iniwas ang aking braso ngunit mas lalo lamang niya akong nahila at tuluyang napapasok sa kanyang itim na mercedes benz sa passenger seat.

Nakita kong mabilis siyang umikot sa drivers set .

"Harrem!" Ngitngit ko ngunit hindi niya iyon pinansin at pinaharurot palabas ng building ang kanyang sasakyan. 

Gusto ko siyang paghahampasin ngunit baka maaksidente kaming dalawa kapag ginawa ko iyon. Kaya buong byahe ay inis ang tumingin sa kanya. 

"Out meet up just the two of us is not worth it. Pwede namang pag-usapan sa genera meeting ang concern mo. So pakihinto ang sasakyan at aalis na ako."

Nakita ko kung paano humigpit ang hawak niya sa manibela dahilan kung bakit lumabas ang ugat sa knayang braso at kamay. 

Sasabat na sana siya ngunit napatigil iyon ang sabay kaming napatingin sa umiilaw kong cellhphone.  Halos mawalan ako ng dugo sa mukha nang makita ang caller name 'My Baby' iyon ang pangalan ng kambal sa contacts ko. 

Kitang kita ko ang pamumula ng leeg at tenga ni Harrem nang makita iyon. Kung nakakamatay lang ang tiitg ay malamang nakabulagta na ako rito. May takot saaking mga mata para kunin ang aking cellphone. 

Halos tumilapon ako sa loob ng kanyang kotse nang bigla na lamang siyang nagpreno. "Get out of the car. I'm just crazy and I gave you a benefit to doubt ngunit pinatunayan mo lang na tama nga ang tingin ko sayo. Fucking flirt well." Delikado niyang hayag at tuluyan nang humarurot paalis.