Kabanata 175

Caline’s POV

Parang tumigil ang oras habang magkatitigan kami ni Akeno. Ang tibok ng puso ko, na para bang tumatama sa kaba ko, ay hindi ko na kayang itago pa. Tahimik ang paligid, tanging patak ng ulan at malamig na hangin ang naririnig ko sa labas, pero ang init ng mukha ko ay parang kumakalat mula sa pisngi ko hanggang sa dibdib. Gusto ko sanang magsalita, pero parang natuyuan ako ng laway. Paano nga ba sasagutin ‘yung sinabi ni Akeno?

“Bakit ngayon mo lang sinabi?” bulong ko habang patuloy na nahihiya. Pero halatang narinig niya ako kasi ngumiti siya ng bahagya.

“Ngayon lang kasi ako nagkaroon ng lakas ng loob,” sagot niya sabay abot sa tasa ng kape at ininom ito nang dahan-dahan, parang wala lang siyang sinabi. Nakakaloko! Paano siya ganito ka-relaxed samantalang ako, parang nasusunog sa loob?

Hindi ko alam kung paano haharapin ang sinabi niya, kaya tumayo ako at naglakad papunta sa bintana. Minsan, kailangan mo lang huminga ng malalim para makapag-isip nang maayos. Pero kahit an