Mag-log inShare
Kabanata 181
Huling Na-update:
2024-10-17 18:42:34
Kaugnay na kabanata
Pangarap Kong Matikman Ka Kabanata 182
Caline’s POVDahil ba sa hangin ngayong araw, o talagang nahihilo lang ako sa kilig? Kanina pa ako paikot-ikot sa kuwarto ko, iniisip kung paano ko aayain si Akeno sa cinema room. Wala namang masama, ‘di ba? Just a casual movie date... kung ‘yun nga lang talaga ang plano ko. Pero ang totoo, alam kong malayo ang mararating nitong naiisip ko—mas malayo kaysa sa simpleng panunuod ng pelikula.“Okay, Caline, kalma ka lang,” bulong ko sa sarili ko habang nakatingin sa salamin. Hinawi ko ang buhok ko, siniguradong mukhang chill lang ako, kahit sa loob-loob ko, halos mag-hyperventilate na ako sa excitement. Gusto ko lang naman na magkaroon ng konting kilig moments kasama si Akeno. I mean, after nung halikan namin last time, may something na talaga, eh. At ngayon, oras na para i-level up ang lahat!Pero paano kaya?Bago pa ako tuluyang malunod sa mga thoughts ko, biglang nag-ring ang phone ko. Speak of the devil, si Akeno ang tumatawag. Dali-dali ko itong sinagot at pinilit ang boses ko na ma
Huling Na-update : 2024-10-20Pangarap Kong Matikman Ka Kabanata 183
Caline’s POVNapansin kong napalingon siya ng konti nang gumalaw ako papalapit. “Okay ka lang diyan, Miss Caline?” tanong niya, na parang hindi niya alam kung bakit ako masyadong malapit.“Oo naman,” sabi ko na parang wala lang, pero ang katawan ko ay halos dumikit na sa kaniya. “Medyo malamig lang dito, kaya lumalapit ako.” Excuse lang iyon, syempre. Hindi naman talaga ganoon kalamig, pero kailangan ko ng rason para makalapit pa.Tumawa siya ng konti, pero hindi na siya nagsalita pa. Maya maya, naramdaman kong nag-shift siya ng posisyon, parang nagiging uneasy. Nag-decide akong ito na ang moment para simulan ang operation landi.Inayos ko ang sarili ko at sumandal sa kaniya, enough na para maramdaman niya ang init ng katawan ko. Tumingin ako sa screen kunwari, pero ang buong focus ko ay nasa bawat reaksyon niya. Inabot ko ang isang kumot sa tabi at tinakip ko ito sa aming dalawa.“Masyadong malamig, ‘no?” sabi ko nang pabulong.“Uh, hindi naman masyado…” sagot niya, pero naramdaman k
Huling Na-update : 2024-10-20Pangarap Kong Matikman Ka Kabanata 184
Akeno’s POVHindi na ako komportable. Hindi ko alam kung ako lang ba ‘to, pero parang may kakaiba sa kaniya ngayon. Medyo clingy siya, pero hindi naman siya ganito dati.“Hey, Akeno… Are you comfortable?” tanong niya sa akin, sabay sandig ng ulo niya sa balikat ko. Dama ko pa ang bigat ng mga mata niya kahit hindi ko tingnan. Sa totoo lang, tinitigasan na ako sa ginagawa niya. Hindi pa naman ako sanay na gumaganito ang babae sa akin, lalo na’t si Miss Caline pa ‘to.“Uh, oo naman,” sagot ko, kunwari ay focused ako sa pelikula. Pero, nararamdaman ko na ‘yung mga kamay niya, paunti-unting humihigpit sa braso ko. Nung una, okay lang. Sabi ko, baka gusto lang niya ng comfort o siguro malamig talaga kaya naghanap ng kaunting init. Pero habang tumatagal, iba na ‘to. Kulang na lang, sabihin niyang maghubad na kami para may mangyari nang kakaiba dito sa loob ng cinema room nila.Naka-tatlong shift na ng puwesto si Miss Caline mula sa una naming upo. Kanina, nasa kabilang gilid siya, may dista
Huling Na-update : 2024-10-21Pangarap Kong Matikman Ka Kabanata 185
Akeno’s POVMabilis akong nag-isip ng palusot. Hindi ko na kaya ‘yung tensyon sa cinema room. Kahit anong iwas ko, pakiramdam ko, para akong tupa na hinihintay kainin ng lobo. Kailangan kong makalabas dito nang mabilis. Baka kasi may mangyari nang hindi maganda. Hindi tama, baka malaman ito ng parents niya.“Uh, Miss Caline, I think I need to go home,” sabi ko, kunwari seryoso. Napa-english pa nga. Medyo tumayo ako mula sa pagkakaupo, pero bago pa ako makalayo, hinawakan niya ‘yung braso ko.“Home? But why? The movie’s just starting to get good,” sabi niya na habang tumingala sa akin na parang nagpapapansin. Yung mata niya, parang gustong-gustong magtagal pa kami roon.Bigla kong naisip yung bahay kubo ko. Perfect excuse! Pero walang masyadong problema roon, kailangan ko lang ng rason para makalayo nang mabilis. O mas maganda siguro kung doon ko siya dadalhin. Tama, kung gusto niyang makipaglandian, sige, doon kami sa bahay namin.“Ah, kasi ano… May sira yung iyero ng bahay kubo ko. B
Huling Na-update : 2024-10-21Pangarap Kong Matikman Ka Kabanata 186
Akeno’s POVSa bawat kaluskos ng hangin, kasabay ng marahang hampas ng mga dahon sa paligid, naririnig ko ang paghinga ni Caline. Tahimik kaming nakaupo sa maliit na papag sa loob ng bahay-kubo.Tumatagos pa rin sa isip ko ang nalaman kong gusto niya akong matikman sa kama. Nang una ay loko-loko ko lang sana, hindi ko naman alam na magiging matapang siya sa pagsagot ng “oo.”Natahimik ako talaga. Hindi ko alam kung paano tutugunan ang ganung klaseng diretsong sagot niya. Ngayon, heto kami, magkatabi, nakatingin sa labas ng bintana, na tila kapwa nag-iisip kung ano na ang susunod na sasabihin. Lalaki ako, pero ayokong magpadalos-dalos. Ayokong madaliin. Baka kasi kung anong mangyari.Ramdam ko ang alon ng init na gumapang sa balat ko mula sa pagkabigla kanina. Kailangan kong makabawi, kailangan kong baguhin ang usapan. Hindi ko kayang harapin ang mga nararamdaman ko tungkol doon. Hindi pa siguro sa ngayon.Nagpalinga ako at nagpanggap na kalmado. “Miss Caline,” bungad ko habang pilit n
Huling Na-update : 2024-10-24Pangarap Kong Matikman Ka Kabanata 187
Akeno’s POVBumuntong-hininga ako, pilit hinuhugot ang lakas ng loob na baguhin ang sitwasyon. Hindi ko kayang biglain siya. Hindi pa tamang oras para pagbigyan siya. Mukha kasing nagmamadali na siya. Nagmamadaling matikman ako, tapos kapag nakuha na niya ang gusto niya, wala na, parang wala na lang ako.Sa halip na magpadala sa init ng mga nararamdaman, may naisip akong mas mabuting paraan para iparamdam sa kanya ang nararamdaman ko, pero dahan-dahan lang.Dahan-dahan kong inabot ang kanyang pisngi, ang lambot ng kaniyang balat ay tila apoy na dumampi sa aking palad. “Caline,” sabi ko nang mababa at maingat ang tono. “Hindi pa tayo dapat magmadali.”Tumingin siya sa akin, kita ko sa mukha niya ang bahagyang pagkabigla, pero hindi siya nagreklamo. Napalunok ako. Hindi ko kayang pigilan ang sarili ko na mapalapit pa lalo sa kanya. Tumitig ako sa mga labi niya—malambot, makintab sa ilalim ng kaunting liwanag na pumapasok mula sa labas.Iniyuko ko ang ulo ko, dahan-dahan, hanggang sa mag
Huling Na-update : 2024-10-24Pangarap Kong Matikman Ka Kabanata 188
Caline’s POVNakahiga ako sa kama habang nakatingin sa kisame. Pero imbes na makatulog, hindi ko talaga maalis sa isip ko ang nangyari kanina. Ano ba ‘yan, Caline! Tumahimik ka nga diyan! Pero seryoso, ang hindi ko talaga makalimutan ay nang makapa ko ‘yung... uh... ‘yung kay Akeno.Hindi ko naman sinasadya! Promise, hindi ko intensyon ‘yun. Pero ang laki, grabe. Para akong nakahawak ng... ano bang comparison nito? Timbangan sa palengke? Pata ng baboy? Okay, sobra na ‘yan. Pero seryoso, ang weird. Kasi, paano ko ba ito sasabihin nang hindi ako nahihiya? Sige, sabihin na natin... natulala ako.Napapikit ako, pinilit kong kalimutan. Pero ayun na naman, bumabalik na naman sa utak ko. Masyadong vivid!“Hindi ko talaga ‘yun kakayanin.” ‘Yan na lang ang naisip ko habang ini-imagine ko kung ano mangyayari kung sakaling—teka, tama na, Caline! Siraulo ka ba? Pero seryoso, hindi ko alam kung kakayanin ko.Binalot ko ang sarili ko ng kumot, parang kinakailangan kong magtago sa sarili kong mga th
Huling Na-update : 2024-10-24Pangarap Kong Matikman Ka Kabanata 189
Caline’s POVHabang nasa kusina, abala ako sa paghalo ng harina at asukal para sa pinaplano kong bagong cake recipe. Naisip kong magpakalibang, hindi na kasi mawala sa isip ko si Akeno. Kahit na nandiyan lang naman siya sa garden. Gusto ko siyang kumustahin o lapitan, kaya lang nahihiya pa rin ako dahil sa nangyari nung nakaraan.Nakataas ang manggas ng suot kong blusa, at amoy na amoy ko ang tamis ng vanilla at ang pinong malamig na pakiramdam ng harina sa aking mga kamay. Medyo mahangin sa paligid, kaya’t sa bawat pagbuga ng hangin ay may mga butil ng harina na napapadikit sa pisngi at noo ko, pero hindi ko na rin ito pinapansin. Masaya ako sa ginagawa ko. Nalilibang talaga ako kapag gumagawa ng cake.Ngunit habang inihahalo ko ang mantikilya at itlog sa malaking mangkok, may narinig akong pabulong na tinig na parang nagmumula sa labas. Parang umaawit ito, tinatawag ang pangalan ko, “Caline... Caline…” Medyo kinilabutan ako, pero hindi ko mapigilang mapangiti. Alam kong wala nang ib
Huling Na-update : 2024-10-25
Pinakabagong kabanata
Pangarap Kong Matikman Ka Special chapter
Caline’s POVTahimik ang gabi. Katabi ko si Akeno, mahimbing na natutulog kasi pagod sa trabaho dahil overtime siya, actually ay kakauwi lang niya. Talagang binibigay niya ang best niya para mapabuti at mapalago ang negosyong binigay sa kaniya ni papa. At nakikita ko naman na maganda ang nagiging takbo ng lahat dahil magaling talaga ang asawa ko.Nakahilig ang ulo niya sa balikat ko, tila kampanteng-kampante sa mundo. Napangiti ako habang pinagmamasdan siya. Ang lalaking ito, na minahal ko ng buong puso, ay naging katuwang ko sa lahat ng bagay—ngayon, magiging ama na siya.Pero ang ngiti ko ay napalitan ng kirot. Isang matinding sakit sa tiyan ang biglang dumaluyong sa akin. Nagising ako ng tuluyan, at sa ilang segundo pa, naramdaman kong may mainit na likidong umagos mula sa akin. Pumutok na ang panubigan ko.“Akeno, gumising ka!”Ginising ko si Akeno, na sa simula ay parang nag-aalangan pa kung gigising ba siya o hindi.“Hmm? Ano iyon, Honey?” tanong niya habang nakapikit pa rin ang
Pangarap Kong Matikman Ka Epilogue
Akeno’s POVPagkatapos ng isang linggong honeymoon sa South Korea, heto, balik trabaho na ulit ako. Pero, nakaka-miss ding bumalik sa trabaho, nakaka-miss batiin ng mga empleyado, lalo’t sanay na akong tinatawag na sir.Nasa gitna ako ng isang mahalagang meeting sa opisina. Maraming desisyon ang kailangang gawin, maraming proyekto ang inaasikaso. Ngunit isang mensahe mula sa aking telepono ang nagpahinto sa lahat.“Sir, may nangyari kay Ma’am Caline. Nahimatay po siya sa mansion.”Parang tumigil ang mundo ko pagkatapos kong mabasa ang message na iyon. Hindi ko na inintindi kung sino ang nag-text. Hindi ko na rin narinig ang sinasabi ng mga tao sa empleyado ko. Ang tanging nasa isip ko ay si Caline—ang asawa kong minamahal ko ng higit pa sa kahit ano ay may nangyaring masama ngayong araw.“Meeting adjourned,” malamig kong sabi bago tumayo. Walang tanong-tanong. Walang paliwanag. Mabilis kong kinuha ang susi ng sasakyan at nagmamadaling umalis ng building.Habang nagmamaneho, halos suma
Pangarap Kong Matikman Ka Kabanata 232
Caline’s POVSa lahat ng sandaling pinangarap ko ang araw na ito, hindi ko inakalang magiging ganito siya kaganda. Gising pa lang ako kaninang madaling araw, nararamdaman ko na ang excitement dahil alam kong special ang araw na ito para sa aming dalawa ni Akeno.Ito ang araw na ikakasal ako kay Akeno, ang taong nagpatunay na ang pag-ibig ay walang hanggan. Pagbukas ko ng aking mga mata, naramdaman ko agad ang kiliti ng liwanag ng araw na dumaan sa kurtina ng kuwarto ko. Ang mga kasambahay ay abala na, ang glam team ay nasa labas na ng pinto at naghihintay sa akin. Maaga akong naligo dahil ayokong maghintayin ang mga mag-aayos sa akin.“Good morning, bride-to-be!” Masiglang bati ng makeup artist na si Elle pagpasok niya sa kuwarto. Sikat siyang makeup artista sa social media kaya siya ang kinuha ko. Isa pa, mga maaarte kong kaibigan ang nag-suggest sa kaniya kasi nga iba gumalaw ang kamay niya kapag nagpapaganda ng isang tao. At dahil kasal ko ‘to, aba, dapat lang na maging mas maganda
Pangarap Kong Matikman Ka Kabanata 231
Akeno’s POVMatapos ang araw na iyon, ang kaarawan ko na puno ng mga sorpresa, saya, at pagmamahal, akala ko tapos na ang lahat, pero tila may hinanda pang kakaiba si Papa Corvus para sa akin.Gabi na at handa na akong matulog sana. Nakahiga na ako sa kama at iniisip ang lahat ng nangyari kanina. Ang saya sa mga ngiti nina Caline at ng kanyang pamilya, ang amoy ng masasarap na pagkain, at ang ingay ng tawanan ay naglalaro pa rin sa isipan ko. Nang biglang kumatok sa pinto si Papa Corvus.“Akeno, can I have a word with you?” tanong niya.Napatayo agad ako at mabilis na nag-ayos ng sarili. Hindi ko alam kung bakit, pero parang kinabahan ako. Ano kaya ang pag-uusapan namin?“Uh, yes po. Sige po, Papa,” sagot ko habang dahan-dahang binubuksan ang pinto.Tumayo siya sa may pintuan, nakita ko ang seryosong mukha niya. “Sa opisina ko tayo mag-usap.”Hindi ko maiwasang kabahan habang sinusundan siya. Sa isip ko, baka may ginawa akong hindi tama o baka may plano siyang paghiwalayin na kami ni
Pangarap Kong Matikman Ka Kabanata 230
Akeno’s POVIsang taon na ang lumipas mula nang magbalik sa dati ang mundo. Sa wakas, ang pinto ng impyerno ay naisara na, at ang mga demonyong minsang naghasik ng lagim ay nawala na lahat. Naging sikat na parang superhero sina Caline, Caius at Papa Corvus sa buong Pilipinas kasi nasaksihan ng buong Pilipinas kung paano nila tinapos at inubos ang mga demonyo.Pero ang mga alaala ng digmaang iyon ay nananatili, hindi lang sa kaluluwa ng bawat tao, kundi pati na rin sa mga bakas ng pagkawasak sa ating paligid.Ang Manila na dating puno ng buhay at sigla, ay naging larawan ng kaguluhan noon. Maraming gusali ang nawasak, maraming negosyo ang nagsara, at maraming buhay ang naiba. Pero sa kabila ng lahat ng iyon, dahan-dahan na ring umaangat ang lahat. Ang tao, kahit kailan, ay marunong bumangon.At ngayon, isang taon matapos ang lahat ng iyon, tila bumalik na rin ang normalidad. Pero kahit bumalik na ang lahat sa dati, hindi maikakaila na may mga pagbabago na sa akin at sa paligid ko.**P
Pangarap Kong Matikman Ka Kabanata 229
Caline’s POVAng unang araw ng labanan namin ay masyadong nakakamangha dahil sa nakikita ko kung paano makipaglaban ang kakambal kong si Caius.Tumayo kami sa isang lugar na tila naging entablado ng digmaang ito—isang malawak na disyerto ng abo at nasirang mga gusali. Ang dilim ng paligid ay sinisindihan lamang ng nag-aapoy naming mga kapangyarihan.Ngunit ang atensyon ko ay hindi maialis kay Caius.Nakangiti si Caius, tila ba para sa kaniya, ang mga demonyong humaharap sa amin ay mga laruan lamang. Ang asul niyang apoy, maliwanag na maliwanag, ngunit nakakatakot kapag ginamit na.Kumalat mula sa kaniyang mga palad ang asul na apoy at bumuo ng isang bilog sa kaniyang paligid. Ang gara, ang ganda talaga ng apoy niya.Biglang lumipad sa hangin ang apoy, tila naging mga asul na mga ibong nagliliyab, bawat isa ay may matalas na pag-atake. Nang magsimula nang sumugod ang mga demonyo, isa-isa silang binanatan ng apoy na iyon. Sa bawat atake, natutunaw sila ng parang abo, ganoon kabagsik ang
Pangarap Kong Matikman Ka Kabanata 228
Caline’s POVHindi ko mapigilang mapaluha habang nakatingin sa katawan ng kapatid kong si Caius, na ngayon ay nasa sala ng mansiyon namin. Ilang taon naming hinanap ang sagot sa pagkawala niya, at ngayon, heto kami, muli nang magkasama.“Caline, hawakan mo ang kamay niya,” marahang sabi ni Papa Corvus. Ramdam ko ang bigat ng emosyon sa boses niya.Tumango ako, inilapit ang nanginginig kong kamay sa malamig na kamay ni Caius. Ang mama naman namin ay nakaluhod sa gilid, patuloy na umiiyak habang hinihintay ang susunod na mangyayari.Si Tita White ang isa sa mga gumagabay sa amin kasi maalam siya sa mga ganitong eksena.Pero bago namin makuha ang katawan ni Caius, inasikaso muna ni papa ang lahat ng kailangan. Nagsimula ang lahat nang magdala si Papa ng papel mula sa ospital. Nang sa wakas ay maayos na ang lahat ng dokumento para makuha namin ang katawan ni Caius. Tumawag siya ng ambulansya para ihatid ito sa mansiyon, at buong araw naming inihanda ang sala bilang lugar ng pagsasama-sama
Pangarap Kong Matikman Ka Kabanata 227
Caline’s POVHindi ko akalain na darating ang gabi kung kailan mabubuo ang lahat ng lakas ko—ang lahat ng pinagsama-samang tapang at takot—upang labanan ang isa sa pinakamalakas na kalaban ng pamilya namin. Si Vorthak. Ang demonyong sumira ng napakaraming buhay, ay saka pa ako manghihina ng ganito.Pero ngayon, habang nakatingala ako mula sa lupa, ramdam ang bigat ng bawat sugat sa katawan ko, alam kong hindi ito ang oras para sumuko. Hindi ko hahayaang matapos ang laban nang ganito.“Caline,” marahang sabi ni Papa Corvus habang inaalalayan niya akong bumangon mula sa pagkakabagsak. Ang mga mata niya ay puno ng pag-aalala, kahit na halata sa kanya ang pagod at hirap. “You’re not done yet. We’re not done yet.”Tumango ako, kahit pa nanginginig ang mga binti ko. Hinawakan ko ang baston kong halos basag na, kaya hinayaan kong mawala na ang kape nito. “We’ll finish this, Papa,” sabi ko habang ang boses ko ay pilit na tinatapangan.Si Vorthak, na nakatayo sa harap namin, ay tumawa ng malak
Pangarap Kong Matikman Ka Kabanata 226
Caline’s POVAng init ng gabi ay tila sumasalamin sa init ng tensyon na bumabalot sa amin. Hindi ko maialis ang kaba sa dibdib ko habang tinitingnan si Papa Corvus, na abala sa paggawa ng plano para madala si Thomas sa likod ng ospital. Alam naming hindi na si Thomas ang nasa katawan niya. Ang demonyong si Vorthak ang nagmamanipula sa pinsan ng Mama ko.Ngayon na kami nagplanong labanan siya habang ang mga demonyong nakawala sa impyerno ay tahimik at hindi pa nagpaparamdam.“Caline, this has to be precise,” sabi ni Papa, ang malamig niyang boses ay halatang puno ng pag-aalala. “Vorthak is unlike any demon you’ve faced before. He’s cunning and extremely powerful.”Tumango ako, pinipilit maging kalmado kahit na parang umaalon ang kaba sa loob ko. “I understand, Papa. Whatever it takes, we’ll end this tonight.”Habang nasa ospital, sinimulan namin ang plano. Ginamit ni Papa ang koneksyon niya sa mga staff ng ospital upang magpasimuno ng isang “emergency evacuation drill.” Habang nagkakag
