Bumilis ang tibok ng puso ni Shaun.Inunat niya ang kamay niya, hinila si Catherine papunta sa bisig niya at niyakap ng mahigpit.Ang init ng katawan niya ay bumabalot kay Catherine, at hindi niya namalayan na umasa kay Shaun. Hindi niya maiwasan hawakan ang damit sa dibdib ni Shaun.Subalit, naalala niya na tinakot siya nito, tinaas niya ang kamay niya at kinurot ito ng madiin sa dibdib. "Shaun Hill, g*go ka! Bakit mo ako tinakot?"Ngumiwi si Shaun. Ito ay malinaw na masakit, ngunit ng narinig niya ang mababang boses ng babae, hindi niya magawa magalit. Inamoy niya ang buhok nito at niyakap ang malambot na katawan, pakiramdam niya ay napuno ang puso niya.Pagkatapos ay narinig niya ang malungkot na boses ni Suzie. "Hmph, kayong dalawa ay nagyayakapan at inabandona niyo ako sa gilid "Namula si Catherine at gusto na ito matapos, ngunit sobrang taas pa rin ang Ferris Wheel, kaya nanghina ang binti niya. "Kalimutan niyo na. Aalagaan ko na lang sarili ko." Tumingin sa labas ng bin
Nawala ang pagkalito ni Catherine noong nakita niya ang mag-nobyo sa gilid. Nanigas siya at may bumalik sa kanyang alaala mula sa nakaraan. Naranasan din nila iyon ni Shaun noong kumain sila sa isang KFC sa Melbourne.May naaalala na ba ang lalaki?Nang naiisip niya iyon ay bigla niyang narinig ang tinig ng waiter. “Sir, okay lang po ba kayo? Sir!”“May nahimatay rito. May kasama ba siya?”“...”Tumingin si Catherine sa direksyon ng palikuran na kung saan nagtitipon ang mga tao. Dumiretso siya rito at itinulak palayo ang mga tao sa kanyang harapan. Nakita niya si Shaun na walang malay at nakahiga sa lapag.“Shaun… Shaun…” Tawag niya rito. Nang makailang beses niya na itong tinawag at hindi pa rin siya sinasagot ng lalaki ay agad niyang tinawagan ang numero 000.‘Di kalauna’y may dumating na ambulansya at itinakbo ni Catherine sa ospital si Shaun kasama si Suzie.Nag-aalala ang itsura ni Suzie. “Mama, ano ang nangyari kay walang kwentang papa? Bakit bigla siyang hinimatay?”Sum
Kinuskos ni Shaun ang kanyang sintido. “Bakit ako nandito?”Ang alam niya’y kasama niya sina Suzie at Catherine habang kumakain sa isang McDonald’s sa amusement park.“Mga ilang araw kang walang pahinga, at nawalan ka ng malay dahil sa brain nerve dysfunction. Si Catherine ang nagdala sa’yo rito.” Pagilid siyang sinulyapan ni Chester. “Kaysa himatayin ka ulit, marahil ay mas mainam nang matulog ka ulit dahil pagod ka masyado. Tingin mo ba’y yari ka sa bakal?”Tahimik na kinunot ni Shaun ang kanyang mga kilay.“Nagugutom ka ba? Tatawagan ko si Hadley—”“Naalala kong sinabi mong kumain kami ni Catherine sa isang KDC noon,” Biglang putol ni Shaun kay Chester.“Oo, bakit mo nga pala nabanggit?”“May nakasama na ba akong ibang babae noon?” Tanong ni Shaun.“At papaano ko naman iyon malalaman?” Hindi makapaniwala si Chester sa sinasabi ng lalaki. “Hindi ata. Bakit?”“Wala lang.”Bagama’t iyon ang sinabi ni Shaun, agad niyang bumangon. Inalis niya ang kanyang kumot at nagpalit ng da
“Ay, oo, nabanggit kasi sa akin noon ni Cathy na mahilig siya sa mga rosas—”Bago pa man matapos ni Isaac ang kanyang sinasabi, mayroon na agad kumuha sa bulaklak na kanyang hawak. Kinuha ni Shaun ang mga bulaklak at diniretso ito sa basurahang katabi niya.“Shaun Hill, ano’ng ginagawa mo?” Agad na nakita ang galit sa kaaya-ayang mukha ni Isaac.“Lumayo-layo ka kay Catherine kung gusto mong mapanatiling buo ang mga Stringer.” Babala ni Shaun.“Wala ka sa posisyon para makiusig sa mga gawain ni Catherine. Alam kong naging asawa mo siya dati, ngunit hiwalay na kayo. Wala ka nang karapatang makihalo sa kanyang personal na buhay.” Ngisi ni Isaac.“Hindi mo ba ako naiintindihan? Tingin mo ba’y hindi ko alam na hinahabol mo lamang si Catherine para sa karangyaan na dala ng mga Yule. Sa huli’y para sa kapakanan ng mga Stringer ang lahat. Ngunit kailangan mong maintindihan na kapag inusig mo ako, isang salita ko lamang at tapos na ang kabuhayan ng iyong pamilya.”Nakasisindak ang mga mat
Nakita ni Shaun ang gulat na itsura ni Catherine.Bahagyang kumurba ang sulok ng mga labi ni Catherine. Natural lamang na lumabas ang kasinungalingang iyon, ngunit sa ‘di inaasahang pagkakataon ay pinaniwalaan siya nito.“Sinasabi ko ang totoo. Kung ako sa’yo’y lalayuan ko siya,” Dagdag ni Shaun.Inirapan ni Catherine ang lalaki at inilabas nito ang kanyang phone upang tawagan si Isaac.“Umalis na si Isaac.” Sabi ni Isaac.“Ano nanaman ang ginawa mo ngayon, Shaun Hill?” Masama ang tingin ni Catherine sa lalaki.“Sinabi ko sa kanyang naiinsulto akong sinusuyo ka niya, at umalis agad siya,” Sagot ni Shaun. “Parang daga kung matakot.”Catherine, “...”Kung hindi niya lamang kilala si Isaac ay marahil paniniwalaan niya ang mga kalokohan ni Shaun.Ni hindi man lang nag-isip ng script bago magpauso ng mga kasinungalingan.Umubo si Shaun sa kanyang kamao nang makita niyang hindi na nagsasalita ang babae at wala nang ekspresyon sa pagtingin nito sa kanya. “Pumunta ako rito para magpa
Sinundan ni Shaun si Catherine. Nang makita niya ang matatag na likod ni Catherine nakaramdam siya ng bagay na hindi malinaw, na baka mawala na sa kanya ito habang buhay. “Huwag kang umalis. Sa totoo lang, gusto kita… noon pa.”Ito ang unang beses na tuluyan niyang pinakita ang nararamdaman niya.Tumigil si Catherine, at binaba ni Shaun ang boses niya nang may kabiguan. “Pero hindi ko ito masabi dahil matagal ko nang kilala si Sarah at marami akong utang na loob sa kanya. Hindi ko siya pwedeng biguin kaya pinili ko na lang na makipag divorce sa’yo. Hindi ko maintindihan kung bakit nagbago ang isip ko. Gusto ko lang talagang makasama ka palagi. Kapag nakikita kitang kasama si Liam at Issac, nagseselos ako.”“Ganun ba?”Nilingon ni Catherine ang namumula niyang mata kay Shaun at tinitigan siya nang may sarkastikong ngiti. “Shaun Hill, masyado kang nakatali kay Sarah. Sinabi mong gusto mo ako pero hindi mo ito makumpara sa pagkakasala mo kay Sarah? Sa susunod na may sabihin siya sa’yo
“Ms. Lynch, ‘wag kang matakot. Wala kaming ibang intensyon,” sabi ng butler habang tinutulak ang pintuan.“Sinira ko ang reputasyon ni Rodney Snow. Paanong wala kayong masamang intensyon?”Hindi naniniwala si Freya sa pamilyang ito. Noon, tinawag si Catherine ng old master ng pamilyang hill at pumangit ang mukha nito.Hindi pa siya nakakahanap ng nobyo. Hindi niya gustong pumangit o makulong.“Kung hindi ka makipagtulungan sa amin, kakailanganan ka naming pwersahang dalhin.“ Ang butler bumuntong hininga ng walang pag-asa. Ang makita ang bodyguard na biglang pumasok, naglakad papalapit si Catherine. “Freya, sasamahan kita.”“Ms. Jones, iyon…” Sumimangot ang butler. Narinig niya rin si Catherine. Siya ang tagapagmana ng pamilyang Yule.“Naniniwala akong maiintindihan ito ng pamilyang Snow. kung may bagay na dapat saihin, pwede naman nating pag-usapan. Sa totoo lang, hindi ako matatahimik kung hahayaan ko ang kaibigan kong mag-isa.”“Tama nga naman.” Tumango ang butler. “Tara.”“C
Iniisip na si Freya ay pwedeng maging second madam ng pamilyang Snow sa hinaharap, hindi maiwasan ng lalaki na idagdag, “Ang eldest young miss ang presidente ng Snow Corporation ngayon at kadalasan siyay ay abala.”“Ang eldest young miss…” Medyo nawala si Freya.Tinignan siya ni Catherine nang may malabong ngiti. “Oo, ang ex ng kapatid mo ay ang eldest young miss ng pamilyang Snow.”“... Nagbibiro lang ako. Baka nagkamali lang ako.” Ang dulo ng bibig ni Freya ay kumurba pataas. Naniniwala siyang walang kapabilidad ang kapatid niya.Kaagad, dumating sila sa main hall at nakita ang tatlong tao na nakaupo sa loob.Ang nakaupo sa gitna ay isang matandang lalaki na may puting buhok pero mabait na mukha. Ang katabi nito ay may katandaan na rin na may gwapong mukha at isang may matandang babae na may katangi-tanging makeup. Ang babae ay medyo kahawig ni Rodney at malinaw sa isang tingin na ito ay magulang ni Rodney.“Grandpa, Uncle, Aunty, hello,” Magalang na bati ni Freya at Catherine
Ng ibaba ni Freya ang kanyang tingin, napagtanto niyang may nilagay na diamond necklace si Ryan sa kanyang leeg."Ikaw…""Ito ay isang regalo para sayo." Hinalikan siya ni Ryan sa noo. "Hindi pa kita nabibigyan ng regalo kahit na matagal na tayong nagde date.""Hindi iyan totoo. Lagi kang bumibili ng mga regalo ni Dani…”“Walang kwenta iyan. Ang pagbili ng mga regalo para sa aking anak na babae ay natural. Ang pagbili ng mga ito para sayo ay isang bagay din siyempre."Labis na naantig si Freya. Si Dani ay hindi anak ni Ryan, ngunit sinabi pa rin niya ang mga salitang iyon…Minahal niya talaga siya.Gayunpaman, siya ay napakahina at mahiyain."Kailan mo balak umalis? Ihahatid na kita sa bago mong tahanan," Sabi ni Ryan.“Balak ko lumipat bukas. Pupunta ang mga magulang ko sa Canberra kinabukasan. Magkakaroon tayo ng family dinner sa gabi."“Mm. Sasamantalahin ko ang pagkakataong manatili at kumain kapag pinapunta na kita, okay?" Hinawakan ni Ryan ang mukha niya at nagtanong.
Ibinaba ni Freya ang mga bagay na hawak niya. Lumingon siya at umikot sa baywang ni Ryan gamit ang dalawang kamay. "Walang tutulong dito. Kung patuloy akong mananatili dito, at patuloy kang... ganito, matutuklasan din tayo sa madaling panahon.""Tulad ng ano?" Ang malungkot na boses ni Ryan ay umalingawngaw mula sa kanyang leeg.“Basta... ganito. Gaya ng ginagawa mo ngayon." Namula si Freya. "Palagi kang naghahanap ng mga dahilan upang mapunta ako sa iyong lugar sa umaga o pumunta sa aking lugar pagkatapos ng trabaho sa gabi. May makakahanap na kakaiba sa madaling panahon. Kung lilipat ako, walang mga taong tumitingin sa bawat galaw namin. Magiging mas maginhawang mag date din sa labas."Ilang oras ding tinitigan ni Ryan si Freya. Siya ay napabuntong hininga. “Pero kailangan kong magtrabaho ng dagdag na oras ng madalas. Malalaman ng tatay ko kung hindi ako babalik pagkatapos ng trabaho. Kung madalas akong lumabas, maghihinala sila."“Huh?”Napakurap si Freya. "Anong gagawin natin?
...Sa parking lot sa ibaba.Nag thumbs up si Freya kay Catherine dahil sa paghanga. "President Jones, ang iyong dominanteng aura ay nag uumapaw ngayon lang. Napakasatisfying panoorin.”“Naiinis din ako kay Rodney. Hindi pa rin siya malinaw sa kanyang sitwasyon hanggang ngayon. Siya ay kumikilos na parang salamat sa kanya na nakuha namin ang Osher Corporation." Binuksan ni Catherine ang pinto ng kotse at pumasok."Tama iyan. Gusto niyang magpakita tayo ng respeto sa kanya? Sino siya sa tingin niya?"Isang harrumph ang pinakawalan ni Freya. Pagkasuot pa lang niya ng seatbelt ay tinawag siya ni Forrest. “Nakatakda na ang petsa ng paglipat sa villa. Sa susunod na Lunes na. Ang pamilya Lynch ay magkakaroon ng piging sa isang hotel at mag iimbita ng ilang kamag anak at kaibigan sa Canberra."Malapit na yan..." Nagulat si Freya."Diba sabi mo gusto mong umalis sa lalong madaling panahon? Kaya naman pinatrabaho ko ang mga contractor ng overtime. Ang pagsasaayos ay natapos na sa loob ng
Makalipas ang limang minuto, bumalik si Freya. Si Catherine at ang abogado ay tapos ng tingnan ang mga dokumento. "Walang problema. Pirmahan natin."Pagkatapos maglagay ng pirma nina Freya, Catherine, at Rodney, nagmamadaling sinabi ni Rodney, “Malaking araw ngayon. Payagan akong imbitahan kayong lahat na kumain sa malapit na restaurant. Kunin natin ito bilang isang pagdiriwang para sa tagumpay ng pagkuha ng Freycatheli—”“Sasamahan ka ni General Manager Hoffman mula sa aming kumpanya, President Snow. Si President Lynch at ako ay may ilang iba pang mahahalagang bagay na aasikasuhin mamaya." Magalang na tumanggi si Catherine ng hindi hinintay na matapos ni Rodney ang kanyang pangungusap."President Jones, ginagawa mo akong masama." Hindi masyadong maganda ang ekspresyon ni Rodney. "Dapat mong malaman na maraming mga lokal at overseas na kumpanya ang interesado sa pagkuha ng Osher Corporation. Gayunpaman, hindi ko sila pinansin. Unang pumasok sa isip ko si Freycatheli, at hindi ko sin
“Magaling iyan.”Naghiyawan ang lahat ng nasa meeting room.Sinabi ng tagapamahala ng departamento ng marketing, "Naisip pa namin na ang pagkuha ay tatagal ng ilang buwan. Hindi ako makapaniwala na makukumpleto sa loob ng isang linggo. Masyadong nakakagulat.""Ang Osher Corporation ay isang ginugol na puwersa. Ang paghawak ay magiging isang pag aaksaya lamang ng pera." Ngumiti ng mahina si Catherine. "Sige. Kapag matagumpay nating nakuha ang Osher Corporation, magkakaroon ng malaking pagbabago sa loob ng mga panloob na empleyado ng kumpanya. Syempre, tataas din ang katayuan ng Freycatheli sa Australia, kaya dapat maghanda ang marketing department. Ipaalam sa mga tagalabas ang tungkol sa pagkuha na ito, at linawin sa kanila na ang magiging boss ng Osher Corporation ay hindi na si Rodney kundi ang Freycatheli.""Pagkatapos ng acquisition, dapat bang tanggalin ang shop-in-shop ng Osher Corporation sa mga mall?""Hindi, ngunit baguhin ang lahat ng mga signage sa Freycatheli."“...”
Pagsakay ni Freya sa sasakyan ay nakonsensya pa rin siya.Ang pakiramdam ng pagiging malihim sa The Lodge ay tiyak na magpapahirap sa kanya sa kabaliwan maaga o huli.Hindi nagtagal, pinadalhan siya ni Ryan ng isang mensahe sa WhatsApp: [I miss you…]Halos itapon ni Freya ang phone niya sa message na iyon. Binabaliw siya nito.Pagkarating niya sa kumpanya, isang katulong ang nagdala ng bouquet sa kanya. "Manager Lynch, may nagpadala sayo ng bouquet."Ibinaba ni Freya ang test tube sa kanyang kamay, tinanggal ang kanyang gloves, at kinuha ang mga bulaklak na nakabalot sa pink na wrapping paper. Hindi lamang isang uri ng bulaklak ang naroroon. Sa katunayan, ang mga hydrangea, bellflower, tulips, at marami pang ibang uri ng magagandang bulaklak ay pinagsama sama. Ito ay napakarilag at mabango.May maliit na card sa bouquet. Binuksan ni Freya ang card, na nakasulat, "I miss you, my princess..."Wala siyang maisip na iba pang magsusulat ng ganoong katamis na salita maliban sa isang t
Laking gulat ni Freya kaya bumilis ang tibok ng puso niya. Napasilip siya sa pintuan ng kwarto. Ng mapagtanto niyang nakasara na ang pinto ay nakahinga siya ng maluwag.Gayunpaman, hindi siya ganap na komportable. Medyo kinakabahan pa rin siya.Paano kung biglang umakyat ang katulong?Paano kung…"Mangyaring manatiling nakatutok."Ang malalim at mahinang boses ni Ryan ay narinig mula sa kanilang manipis na mga labi.Hindi nakaimik si Freya. Paano siya mananatiling nakatutok?Palusot sila at nagmukha siyang magnanakaw.“Halika na. Na miss kita." Binigyan siya ni Ryan ng mahaba at malalim na halik habang kinulong ang mukha niya. Sa gitna ng mapusok na halik, paos ang boses ng lalaki na para bang may dumaan na kuryente sa kanya. Namamanhid ang buong katawan niya. “Na miss mo ba ako?”"...Bilisan mo."Hindi mapakali si Freya."Tinatanong kita kung na miss mo ba ako." Kinagat ni Ryan ang kanyang labi. "Kung hindi ka tapat sa akin, hindi kita bibitawan.""Namiss kita. Namiss kita
Matagal na rin simula nang makatanggap ng ganoong sampal si Heidi. Siya ay lumipad sa matinding galit. “Oo, problema ito ng iyong pamilya, pero si Freya ay aking goddaughter. Mangyaring umalis sa aming bahay ngayon din."Ng matapos siyang magsalita, kinaladkad ng ilang bodyguard sa likod niya si Rodney palabas ng The Lodge.Nagbabala si Heidi, “Tandaan mo siya. Hindi ko na siya gusto sa The Lodge."Galit na galit si Rodney. "Aunty Heidi, huwag kang snob.""Snob ako?" Si Heidi ay nadala sa pagkagalit.Sa kabutihang palad, hindi nagtagal ay naalis si Rodney.Medyo natulala sina Freya at Ryan. Hindi nila inaasahan na magiging ganoon ang mga bagay.Si Nathan, na napahawak sa gitna, ay nakaramdam ng pinaka naiilang. "Bakit galit na galit ka sa isang bata?""Hindi mo ba narinig kung gaano siya sarcastic?" Galit na sinabi ni Heidi, "Sapat na ako sa kanya. Ang ginawa niya ay nagdulot ng napakaraming problema para sa amin, ngunit kailangan naming ayusin ang kanyang gulo. Bukod dito, ang
Dinala nina Freya at Ryan si Dani sa harap ng bakuran para mag almusal.Si Dani, na nasa yakap ni Ryan, ay tumingin sa paligid gamit ang malaki at maitim niyang mga mata.Walang kahihiyang sumama si Rodney. "Dani, ihahatid kita sa bahay ni Lola, okay?"Agad na napalingon si Dani. Pinulupot niya ang kanyang mga kamay sa leeg ni Ryan na para bang si Ryan ang kanyang biological father.Nagseselos si Rodney. “Ryan, ibalik mo sa akin ang anak ko. Ibinabalik ko siya sa dating tirahan, at ngayon lang sinang ayunan ni Freya.""Maaari mo siyang dalhin doon pagkatapos kong umalis para sa trabaho." Seryosong sabi ni Ryan, “Ayokong makipaghiwalay si Dani sa akin ngayon. Kung pilit ko siyang ibibigay sayo, iiyak siya. Hindi na siya ang sanggol na walang alam. Maaari na siyang gumulong, at mayroon siyang sariling mga opinyon. Naiintindihan mo ba?""Naiintindihan ko, at iyon ang dahilan kung bakit gusto kong makipag bonding sa kanya." Naiinip na sinabi ni Rodney, “Ryan, sinusubukan mong maging