Ng ibaba ni Freya ang kanyang tingin, napagtanto niyang may nilagay na diamond necklace si Ryan sa kanyang leeg."Ikaw…""Ito ay isang regalo para sayo." Hinalikan siya ni Ryan sa noo. "Hindi pa kita nabibigyan ng regalo kahit na matagal na tayong nagde date.""Hindi iyan totoo. Lagi kang bumibili ng mga regalo ni Dani…”“Walang kwenta iyan. Ang pagbili ng mga regalo para sa aking anak na babae ay natural. Ang pagbili ng mga ito para sayo ay isang bagay din siyempre."Labis na naantig si Freya. Si Dani ay hindi anak ni Ryan, ngunit sinabi pa rin niya ang mga salitang iyon…Minahal niya talaga siya.Gayunpaman, siya ay napakahina at mahiyain."Kailan mo balak umalis? Ihahatid na kita sa bago mong tahanan," Sabi ni Ryan.“Balak ko lumipat bukas. Pupunta ang mga magulang ko sa Canberra kinabukasan. Magkakaroon tayo ng family dinner sa gabi."“Mm. Sasamantalahin ko ang pagkakataong manatili at kumain kapag pinapunta na kita, okay?" Hinawakan ni Ryan ang mukha niya at nagtanong.
Slap!Isang umaalingawngaw na sampal ang tumama sa mukha ni Catherine Jones.“Binigo mo nanaman ako. Nahirapan ‘yung kapatid mo ng 20 taon at heto ka nagpaplano kung paano agawin ang lalaki sa kanya. Nakakahiya ka!”Hawak-hawak ang parte ng mukha niyang mahapdi, hindi makapaniwalang tinignan ni Catherine ang kanyang ina. “Mom, boyfriend ko si Ethan. Bakit wala kayo sa tamang katwiran?”Kakauwi lang ni Catherine galing business trip para makita ang matagal na nawawala niyang ate, si Rebecca Jones, na nakaupo kasama ng boyfriend niyang si Ethan Lowe, sa couch. Ang ate niyang kababalik lang nito ay hawak ang braso ni Ethan at mukhang intimate kasama siya.Nakahiwalay sa kabilang gilid ng couch ang mga magulang ni Rebecca at Ethan na masayang nagkukwentuhan.Sa katunayan, si Ethan ang childhood sweetheart ni Catherine!Hindi na niya natiis na tanungin si Rebecca. Ngunit, natapos ito nang sampalin siya ng nanay niya sa mukha doon mismo!“Mom, huwag mo namang sampalin si Cathy.” Nang
Panandaliang natulala si Freya. Saka siya nagpakita ng thumbs up kaagad kay Catherine.“Matangkad siya, napakatangkad. Kakampi mo ‘ko! Ang itsura ng tito niya ay perpekto. Kahit si Ethan ay walang binatbat sa tito niya. Ang yaman at kapangyarihan nito ay maikukumpara rin sa pamilya ng Lowe.”“Papaalala ko lang sa’yo na kailangan mong humanap ng katapat mo o ng posisyon mo sa Jones Corporation para mas angat ka kay Rebecca. Kaya sa tingin ko bagay sa’yo ang tito niya!”Natigilan sandali si Catherine. Prangka man si Freya pero totoo ang sinabi niya.Kung sasaluhin ng pamilyang Lowe si Rebecca, manganganib ang posisyon ni Catherine sa Jones Corporation.“Okay, aakitin ko siya ngayon!”Kinuha ni Catherine ang purse ni Freya at nagmamadling maghanap ng lipstick at foundation.Kaagad nagliwanag ang inosenteng mukha niya.Pumukit-pikit si Freya. “Uh, sigurado ka bang kaya mo siya?”“Lalaki lang naman siya, ‘di ba? Hah!”Inipon niya ang buhok niya at inalagay sa isang balikat nito a
Mabilis na nangyari ang plot twist na inakala ni Catherine na lasing na siya.Naisip niya iyon hanggang sa puntahan siya ni Freya at tapikin siya sa balikat. Naaawang sinabi, “Huwag kang malungkot. Hindi madaling makuha ang puso ng matangkad, mayaman, at gwapong lalaking iyon. Galingan—” “Hindi. Ang sabi niya sakin kitain ko siya sa entrance ng registry office bukas ng 10 ng umaga,” tulalang sagot ni Catherine.“...”Hindi nakagalaw si Freya panandalian bago siya biglang tumawa. “Congrats sa pagiging tiyahin ni Ethan!”Tinanong ni Catherine, “Naniniwala ka sa kanya?”Pinilit na kurutin ni Freya ang malambot na pisngi ni Catherine.“Bakit naman hindi? Please. Sa natural mong mukha, mahihigitan mo ang mga dalaga sa entertainment industry. Kung lalaki lang ako, mahuhulog ako sa’yo sa unang tingin. Tara na at uminom para i-celebrate ang iyong kasal.”Seryosong inisip ni Catherine kung gaano karami ang ininom ni Freya nung wala siya.Ngunit, nagkaroon na si Catherine ng hangover
Pumara si Catherine ng taxi diretso papunta sa bahay ng mga Jones. Sa oras na ‘yun, ang mga Jones ay nasa trabaho na.Tumakbo siya papunta sa taas para kunin ang birth certificate niya. Nung naglalakad siya sa sala, nakita niya si Rebecca na lumabas galing study na may dala-dalang patong-patong na dokumento.Mukhang inosente si Rebecca sa itim na bob cut at malinis na mukha.“Nakabalik ka na, Sis. nag alala nga ako tungkol sa nangyari kahapon.”Ang mukha ni Rebecca ay parang may kasalanan ito. “Hindi ka lang talaga gusto ni Ethan. Hindi mo naman mapipilit ang tao na mahalin ka.”Tinignan ito ni Catherine ng may malamig na tingin. “Tama na. Tigilan mo na pagpapanggap, tayo lang naman nandito. Minaliit kita noon.”“Huwag mo akong tratuhin ng ganito.” Kinagat ni Rebecca ang labi niya saka bumagsak ang luha nito. “Ibibigay ko sa’yo lahat ng kailangan mo sa hinaharap, okay? Hindi ako mangingialam sa mga bagay tungkol sa kumpanya. Ibibigay ko sa’yo ang mga dokumentong ito.”Habang nagsa
Natatigil si Shaun at nanatiling tahimik.Sa loob-loob ng cameraman naawa ito sa kanya. Nakakaawa na ang napaka gwapong lalaking tulad niya ay may dinaramdam na facial paralysis.Pagkatapos magpalitrato ng dalawa, nagtungo sila sa first floor para iparehistro ang kasal nila.Saka lang nalaman ni Catherine na ang totoong pangalan nito ay Shaun Hill nang ilabas niya ang kanyang citizenship certificate Ngunit ang apelyido ng nanay ni Ethan ay Lyons. Kung ganoon, ang apelyido ng tiyuhin niya ay dapat Lyons din.Sa gulat, nagtanong si Catherine, “Bakit Hill ang apelyido mo?”“Uh-huh.”Nang ibaba ni Shaun ang ulo niya para pirmahan ang dokumento, hindi na siya nagpaliwanag pa. Kaswal siyang sumagot, “Apelyido ng nanay ko ang gamit ko.”“Oh.” Sa wakas ay naintindihan na ni Catherine. Napuno siya ng takot kanina, naisip niya na baka mali tao ang nilapitan niya.Kaya niya nilandi ang lalaki dahil tiyuhin ito ni Ethan.Ngunit, naramdaman niyang parang may mali.Pagkatapos ng sampung
Natahimik si Catherine.Dapat pinaliwanag ni Shaun ‘to kanina.Ilang oras ang ginugol niya kakaisip kung paano maging stepmother!Nawala ang pakiramdam ng pagkawalang pag-asa.Kahit na ganoon, ang matabang pusa na may malinis na balahibo ay kaibig-ibig.Humakbang siya paharap, para pisilin ang matabang pisngi nito pero mas mabilis pa sa alas kwartong tumakbo papunta sa master’s bedroom ang pusa. Ang master’s bedroom ay lugar na hindi siya kwalipikadong pumasok.Nagbuntong hininga na lang si Catherine dahil hindi siya katanggap-tanggap. Saka niya tinignan ang buong bahay na may tatlong kwarto at dalawang sala.Merong master’s bedroom, guest room, at study.Ang interior ng bahay ay may minimalist na palamuti, modern style gamit ang itim, puti, at gray bilang main color scheme. Masarap sa mata pero nagbibigay ito ng malamig at walang buhay na vibe. Hindi siguro mahal ang renovation nito.Ito ba talaga ang tinitirhan ng tiyuhin ni Ethan?Ang lalaki ay dapat matagumpay na entrepre
Hindi alam ni Shaun kung ano ang isasagot. Minasahe niya ang pagitan ng kilay niya at tinanggap ang message request.[Hubby, dito ka ba maghahapunan?] Nagsend ulit si Catherine ng text pagtapos ng ilang segundo.Shaun: [Hindi. ‘Wag mo akong tawaging ganyan.]Shaunerine: [Sige, Shaunny na lang ang itatawag ko. Cute na pangalan.]Hindi na niya alam kung ano pang dapat sabihin.Huli na ba para umatras sa marriage arrangement?Kinagabihan.Isang grupo ng tao ang nagpapakasaya sa kanilang hapunan sa nakakatuwang courtyard-style na disenyo ng restaurant.Ilang mga lawyer ang nagpalitan ng opinyon tungkol sa mga bagong kaso na kinuha ng law firm.Wala sa tamang pag-iisip na nakinig si Shuan nang marinig niya ang notification alert sa kanyang phone ulit.Sinendan siya ni Catherine ng litrato. Sa ilalim ng madilaw na ilaw, ang matabang pusa ay nagpapakasaya sa maliit na treat na tuyong isda.Shaunerine:[Shaunny, ‘wag kang mag-alala sa amin. Inaalagaan kong mabuti si Fudge.]Galit na
Ng ibaba ni Freya ang kanyang tingin, napagtanto niyang may nilagay na diamond necklace si Ryan sa kanyang leeg."Ikaw…""Ito ay isang regalo para sayo." Hinalikan siya ni Ryan sa noo. "Hindi pa kita nabibigyan ng regalo kahit na matagal na tayong nagde date.""Hindi iyan totoo. Lagi kang bumibili ng mga regalo ni Dani…”“Walang kwenta iyan. Ang pagbili ng mga regalo para sa aking anak na babae ay natural. Ang pagbili ng mga ito para sayo ay isang bagay din siyempre."Labis na naantig si Freya. Si Dani ay hindi anak ni Ryan, ngunit sinabi pa rin niya ang mga salitang iyon…Minahal niya talaga siya.Gayunpaman, siya ay napakahina at mahiyain."Kailan mo balak umalis? Ihahatid na kita sa bago mong tahanan," Sabi ni Ryan.“Balak ko lumipat bukas. Pupunta ang mga magulang ko sa Canberra kinabukasan. Magkakaroon tayo ng family dinner sa gabi."“Mm. Sasamantalahin ko ang pagkakataong manatili at kumain kapag pinapunta na kita, okay?" Hinawakan ni Ryan ang mukha niya at nagtanong.
Ibinaba ni Freya ang mga bagay na hawak niya. Lumingon siya at umikot sa baywang ni Ryan gamit ang dalawang kamay. "Walang tutulong dito. Kung patuloy akong mananatili dito, at patuloy kang... ganito, matutuklasan din tayo sa madaling panahon.""Tulad ng ano?" Ang malungkot na boses ni Ryan ay umalingawngaw mula sa kanyang leeg.“Basta... ganito. Gaya ng ginagawa mo ngayon." Namula si Freya. "Palagi kang naghahanap ng mga dahilan upang mapunta ako sa iyong lugar sa umaga o pumunta sa aking lugar pagkatapos ng trabaho sa gabi. May makakahanap na kakaiba sa madaling panahon. Kung lilipat ako, walang mga taong tumitingin sa bawat galaw namin. Magiging mas maginhawang mag date din sa labas."Ilang oras ding tinitigan ni Ryan si Freya. Siya ay napabuntong hininga. “Pero kailangan kong magtrabaho ng dagdag na oras ng madalas. Malalaman ng tatay ko kung hindi ako babalik pagkatapos ng trabaho. Kung madalas akong lumabas, maghihinala sila."“Huh?”Napakurap si Freya. "Anong gagawin natin?
...Sa parking lot sa ibaba.Nag thumbs up si Freya kay Catherine dahil sa paghanga. "President Jones, ang iyong dominanteng aura ay nag uumapaw ngayon lang. Napakasatisfying panoorin.”“Naiinis din ako kay Rodney. Hindi pa rin siya malinaw sa kanyang sitwasyon hanggang ngayon. Siya ay kumikilos na parang salamat sa kanya na nakuha namin ang Osher Corporation." Binuksan ni Catherine ang pinto ng kotse at pumasok."Tama iyan. Gusto niyang magpakita tayo ng respeto sa kanya? Sino siya sa tingin niya?"Isang harrumph ang pinakawalan ni Freya. Pagkasuot pa lang niya ng seatbelt ay tinawag siya ni Forrest. “Nakatakda na ang petsa ng paglipat sa villa. Sa susunod na Lunes na. Ang pamilya Lynch ay magkakaroon ng piging sa isang hotel at mag iimbita ng ilang kamag anak at kaibigan sa Canberra."Malapit na yan..." Nagulat si Freya."Diba sabi mo gusto mong umalis sa lalong madaling panahon? Kaya naman pinatrabaho ko ang mga contractor ng overtime. Ang pagsasaayos ay natapos na sa loob ng
Makalipas ang limang minuto, bumalik si Freya. Si Catherine at ang abogado ay tapos ng tingnan ang mga dokumento. "Walang problema. Pirmahan natin."Pagkatapos maglagay ng pirma nina Freya, Catherine, at Rodney, nagmamadaling sinabi ni Rodney, “Malaking araw ngayon. Payagan akong imbitahan kayong lahat na kumain sa malapit na restaurant. Kunin natin ito bilang isang pagdiriwang para sa tagumpay ng pagkuha ng Freycatheli—”“Sasamahan ka ni General Manager Hoffman mula sa aming kumpanya, President Snow. Si President Lynch at ako ay may ilang iba pang mahahalagang bagay na aasikasuhin mamaya." Magalang na tumanggi si Catherine ng hindi hinintay na matapos ni Rodney ang kanyang pangungusap."President Jones, ginagawa mo akong masama." Hindi masyadong maganda ang ekspresyon ni Rodney. "Dapat mong malaman na maraming mga lokal at overseas na kumpanya ang interesado sa pagkuha ng Osher Corporation. Gayunpaman, hindi ko sila pinansin. Unang pumasok sa isip ko si Freycatheli, at hindi ko sin
“Magaling iyan.”Naghiyawan ang lahat ng nasa meeting room.Sinabi ng tagapamahala ng departamento ng marketing, "Naisip pa namin na ang pagkuha ay tatagal ng ilang buwan. Hindi ako makapaniwala na makukumpleto sa loob ng isang linggo. Masyadong nakakagulat.""Ang Osher Corporation ay isang ginugol na puwersa. Ang paghawak ay magiging isang pag aaksaya lamang ng pera." Ngumiti ng mahina si Catherine. "Sige. Kapag matagumpay nating nakuha ang Osher Corporation, magkakaroon ng malaking pagbabago sa loob ng mga panloob na empleyado ng kumpanya. Syempre, tataas din ang katayuan ng Freycatheli sa Australia, kaya dapat maghanda ang marketing department. Ipaalam sa mga tagalabas ang tungkol sa pagkuha na ito, at linawin sa kanila na ang magiging boss ng Osher Corporation ay hindi na si Rodney kundi ang Freycatheli.""Pagkatapos ng acquisition, dapat bang tanggalin ang shop-in-shop ng Osher Corporation sa mga mall?""Hindi, ngunit baguhin ang lahat ng mga signage sa Freycatheli."“...”
Pagsakay ni Freya sa sasakyan ay nakonsensya pa rin siya.Ang pakiramdam ng pagiging malihim sa The Lodge ay tiyak na magpapahirap sa kanya sa kabaliwan maaga o huli.Hindi nagtagal, pinadalhan siya ni Ryan ng isang mensahe sa WhatsApp: [I miss you…]Halos itapon ni Freya ang phone niya sa message na iyon. Binabaliw siya nito.Pagkarating niya sa kumpanya, isang katulong ang nagdala ng bouquet sa kanya. "Manager Lynch, may nagpadala sayo ng bouquet."Ibinaba ni Freya ang test tube sa kanyang kamay, tinanggal ang kanyang gloves, at kinuha ang mga bulaklak na nakabalot sa pink na wrapping paper. Hindi lamang isang uri ng bulaklak ang naroroon. Sa katunayan, ang mga hydrangea, bellflower, tulips, at marami pang ibang uri ng magagandang bulaklak ay pinagsama sama. Ito ay napakarilag at mabango.May maliit na card sa bouquet. Binuksan ni Freya ang card, na nakasulat, "I miss you, my princess..."Wala siyang maisip na iba pang magsusulat ng ganoong katamis na salita maliban sa isang t
Laking gulat ni Freya kaya bumilis ang tibok ng puso niya. Napasilip siya sa pintuan ng kwarto. Ng mapagtanto niyang nakasara na ang pinto ay nakahinga siya ng maluwag.Gayunpaman, hindi siya ganap na komportable. Medyo kinakabahan pa rin siya.Paano kung biglang umakyat ang katulong?Paano kung…"Mangyaring manatiling nakatutok."Ang malalim at mahinang boses ni Ryan ay narinig mula sa kanilang manipis na mga labi.Hindi nakaimik si Freya. Paano siya mananatiling nakatutok?Palusot sila at nagmukha siyang magnanakaw.“Halika na. Na miss kita." Binigyan siya ni Ryan ng mahaba at malalim na halik habang kinulong ang mukha niya. Sa gitna ng mapusok na halik, paos ang boses ng lalaki na para bang may dumaan na kuryente sa kanya. Namamanhid ang buong katawan niya. “Na miss mo ba ako?”"...Bilisan mo."Hindi mapakali si Freya."Tinatanong kita kung na miss mo ba ako." Kinagat ni Ryan ang kanyang labi. "Kung hindi ka tapat sa akin, hindi kita bibitawan.""Namiss kita. Namiss kita
Matagal na rin simula nang makatanggap ng ganoong sampal si Heidi. Siya ay lumipad sa matinding galit. “Oo, problema ito ng iyong pamilya, pero si Freya ay aking goddaughter. Mangyaring umalis sa aming bahay ngayon din."Ng matapos siyang magsalita, kinaladkad ng ilang bodyguard sa likod niya si Rodney palabas ng The Lodge.Nagbabala si Heidi, “Tandaan mo siya. Hindi ko na siya gusto sa The Lodge."Galit na galit si Rodney. "Aunty Heidi, huwag kang snob.""Snob ako?" Si Heidi ay nadala sa pagkagalit.Sa kabutihang palad, hindi nagtagal ay naalis si Rodney.Medyo natulala sina Freya at Ryan. Hindi nila inaasahan na magiging ganoon ang mga bagay.Si Nathan, na napahawak sa gitna, ay nakaramdam ng pinaka naiilang. "Bakit galit na galit ka sa isang bata?""Hindi mo ba narinig kung gaano siya sarcastic?" Galit na sinabi ni Heidi, "Sapat na ako sa kanya. Ang ginawa niya ay nagdulot ng napakaraming problema para sa amin, ngunit kailangan naming ayusin ang kanyang gulo. Bukod dito, ang
Dinala nina Freya at Ryan si Dani sa harap ng bakuran para mag almusal.Si Dani, na nasa yakap ni Ryan, ay tumingin sa paligid gamit ang malaki at maitim niyang mga mata.Walang kahihiyang sumama si Rodney. "Dani, ihahatid kita sa bahay ni Lola, okay?"Agad na napalingon si Dani. Pinulupot niya ang kanyang mga kamay sa leeg ni Ryan na para bang si Ryan ang kanyang biological father.Nagseselos si Rodney. “Ryan, ibalik mo sa akin ang anak ko. Ibinabalik ko siya sa dating tirahan, at ngayon lang sinang ayunan ni Freya.""Maaari mo siyang dalhin doon pagkatapos kong umalis para sa trabaho." Seryosong sabi ni Ryan, “Ayokong makipaghiwalay si Dani sa akin ngayon. Kung pilit ko siyang ibibigay sayo, iiyak siya. Hindi na siya ang sanggol na walang alam. Maaari na siyang gumulong, at mayroon siyang sariling mga opinyon. Naiintindihan mo ba?""Naiintindihan ko, at iyon ang dahilan kung bakit gusto kong makipag bonding sa kanya." Naiinip na sinabi ni Rodney, “Ryan, sinusubukan mong maging