Nagsimulang pag-usapan ito ng lahat.“Si Ethan iyon mula sa korporasyon ng Lowe. Sobrang galante naman niya.”“Narinig ko na nasa isang relasyon siya sa young lady mula sa mayayaman na pamilyang Steele.”“Ganon ba. Ang mga Steele ay medyo sikat si Melbourne. Mukhang mababago niya ang mga bagay”“Mismo. Ngunit ang kasalukuyang tserman ng Hudson, si Catherine, ay dati niyang nobya.”“Hindi umaayon ang nobyo ni Catherine ngayon. Siguro hindi niya kaya bumili ng mamahalin na kwintas para sa nobya niya.”Masyado nagbuhos ng pansin ang lahat dito, at biglang inlipat ng lahat ang tingin nila kay Catherine. Hindi inaasahan ni Catherine na madadamay siya sa diskusyon. Mabilis niyang hinawakan si Shaun at sinabi sa mababang boses, “Huwag magpadala sa sinasabi ng iba. Ang mga komento ay parang dekorasyon lang. Wala silang kwenta maliban sa magdala ng paghanga mula sa ibang tao. Parang mga bagay na binigay ng ibang tao na hindi dapat paggastusan.”Seryoso siyang tinignan ni Shaun. Sa toto
Sa huli, si Shaun na ang nakakuha ng kwintas na may sobrang taas ng presyo na tatlong bilyong dolyar. Maingat na inabot sa kanya ng empleyado ang kwintas ng reyna na pinapanood ng lahat Kinuha ni shaun ang pulang kwintas na kumikinang nang sobra.Nang kinuha niya igo, sinabi niya kay Catherine na nakatulala sa mababang boses, "Tumayo ka."Tumayo si Catherine at mukhang nagtataka. Ang gwapo niya na itsura ay makikita sa maliwanag niyang mata .Ang magandang labi ni Shaun ay ngumiti. Yumuko siya ng konti at nilagay ang kwintas sa leeg niya. Ang boses niya na malambing ay tunog nakakaakit. "Simula ngayon, ikaw na ang reyna ko."“Wow!”Napanganga ang mga bisita sa tabi niya mula sa paghanga Kumakabog ang dibdib ni Catherine. Kahit na sumakit ang puso niya sa mataas na presyo ng kwintas, ang okasyon ay parang kasal nila. Tinupad ng lalaki ang mga kahilingan niya.Nasorpresa lalo siya sa romantikong pagkilos ni Shaun. Ang pulang dyamante na kwintas ay nakapatong sa mala-gatas
“Ang ganyan na klase ng tao ay nakakatakot talaga. PInadala niya ang nobya niya sa ibang lalaki para makamit ang layunin niya.”“Buti na lang hindi ako pumayag noong gusto ng mga Campbell na magkaroon ng blind date sa anak ko.”“Oo. Nakakadiri na nagpapanggap siyang maginoo. Mabuti pa at lalayo na ako sa mga Campbell sa susunod.”“Baka pinadala niya rin si Janet ibang lalaki para makipagtalik.”“Posible iyon. Sa una ay mayroon akong gusto kay Janet, ngunit kakalimutan ko na iyon. Ayaw ko magkaroon ng asawa na may kalandian na ibang babae.”Sa harap ng mga pagpuna ng publiko, sobrang sumama ang loob ni Janet at sumigaw, “Sino ang gumawa nito? Wala akong kinalaman dito!”Si Janet at Stephen, na mayabang kanina, ay sobrang nahihiya sa saglit na iyon.Nang naghahanda na umalis si Ethan, namutla ang mukha niya. Akala niya ay alam na niya ang tunay na ugali ni Rebecca. Mas nakakadiri pala siya sa kung ano ang iniisip niya. Ilang lalaki na ba talaga ang nakasama nito?Sa saglit na ina
Inabot sila ni Stephen at Janet campbell.Ang mukha ni Stephen ay nababalot ng galit. Wala siyang gusto ibang gawin kung hindi sakalin si Catherine ng buhay.Hinila ni Shaun sa Catherine papunta sa likod niya, ang matangkad at gwapong pigura niya ay naglalabas ng makapangyarihan na awra.“Catherine Jones, ikaw ba ang nagpalabas ng bidyo?” galit na sumigaw si Stephen. “Magaling, nainis mo talaga ako nang sobra. Kung hindi kita papatayin, hindi ako si Stephen Campbell.”Biglang sinabi ni Janet, “Kilala mo ba kung sino ang ginalit mo? Si Willie Hill! Kahit pa na takpan mo ang mukha niya, hindi ka niya papalagpasin na nagkalat ka ng ganon na bidyo niya.”Tinaas ni Catherine ang kilay niya at matingkad na ngumiti. “Iniisip mo ba kung saan galing ang bidyo at sino ang nagbigay sa akin? O sa tingin mo ay malakas ang loob kong magrekord ng mga gawain sa kwarto ni Willie Hill?”Biglang nanigas sila Stephen at Janet. Ilang saglit pa, umiling si Stephen. “Imposible iyon. Hindi ibibigay sayo
Pagkauwi nila, dahan-dahan tinanggal ni Catherine ang dyamante na kwintas at nilagay sa ilalim ng ilaw sa lamesa at tinitigan ito nang may pagmamahal. “Sobrang ganda niya. Walang kamalian talaga.”“Akala ko ang sabi mo ay hindi ka mahilig sa mga alahas.” Naglakad si Shaun si likod niya at inasar siya, “Sabi mo pa na bigay iyon ng ibang tao.”Namula si Catherine at nabulol, “Sa tingin… sa tingin ko kasi masyadong mahal. Tatlong bilyong dolyar iyon. Gaano katagal para makaipon noon?”“Kung si Ethan Lowe ay payag na gumastos ng ganon kalaki para sa babae niya, bakit ako magkakaroon ng pake sa ganon na halaga?” Mayabang na suminghal si Shaun. “Para sa akin, hindi importante ang pera. Ang importante ay gusto mo iyon.”Kumurap si Catherine, naintindihan niya kaagad na sinubukan niya makipag-kompetensya kay Ethan.Subalit hindi mahalaga iyon. Kung iniisip niya pa rin si Ethan, pinapakita lang nito na may pake si Shaun sa kanya.“Shaunny, wala naman na talaga si Ethan para sa akin. Hindi
Halata na kakatapos lang matuyo ng buhok niya, kaya medyo magulo ang itsura niya. Sa gwapo niyang mukha, mayroon na hindi mapigilan na diwa ng pagiging mailap na nagmumula sa buong katawan niya.Tinignan siya ni Catherine nang may pagkamangha.Sa saglit na iyon, gusto niya talaga pasalamatan si Freya.Kasalanan niya na napunta siya sa lalaking ito.Tinulungan siya ni Shaun nang paulit-ulit.Siya rin ang nagpapatatag sa kanya para mabuhay hanggang ngayon.Ngayong gabi, binili niya ang kwintas ng reyna, at siya ang kinaiinggitan na babae sa buong Melbourne.Ordinaryong tao lang siya na may karangyaan at madali siya maantig.“Shaunny…” Umangat si Catherine at ikinawit ang braso niya sa leeg ni Shaun. Ang maganda niyang mukha ay nagpapakita ng hiya. “Gusto mo ba...subukan iyon?”Nakapagdesisyon na siya. Hindi alintana kung tatanggapin man siya ng mga Hill o hindi sa, gusto niya ibigay ang pinakamahalagang bagay niya sa lalaking ito.Nanigas si Shaun.Tumatanggi siya sa mga bagay
Kumabog ang puso ni Catherine ng inisip niya ulit iyon.“Hindi ko na ulit gagawin iyon sa susunod.” mahina siyang umiling.Ngumiti si Shaun. “Tignan mo at wala kang imik ngayon. Kailan mo ba ako mabibigyan ng anak, hm?”Ang mukha ni Catherine ay namula kaagad.Niyakap niya ito sa leeg at binaon niya ang mukha niya sa dibdib nito. Sobrang nahihiya siya kaya hindi siya makapagsalita.“Kalimutan mo iyon. Di kalaunan ay magiging akin ka rin.”Palautos ang tono ni Shaun noong niyakap siya nito.Ito ay kalugod-lugod para sa kanya at pakiramdam niya ay pinagpala siya....Nang natulog silang dalawa, hindi nila alam na kumalat ang balita tungkol sa nangyari sa kaganapan noong gabing iyon sa buong Melbourne. Alam na ito ng lahat.Sa saglit na iyon, sa tahanan ng mga Jones, nakatanggap si Jeffery ng tawag mula sa isang kasosyo.“President Jones, nakita mo na ba ang mababang pagkatao ng anak mo?“Hehe, hayaan mo manatili sa akin ang anak mo ng isang gabi at makikipagtulungan ako sayo
Nanginig si Jeffery nang may malamig na hangin na dumapo. Sa kauna-unahang pagkakataon, nakaramdam siya ng pagsisisi sa puso niya.Ito ay naging maayos na bahay dati. Paano ito nasira sa loob lang ng tatlong buwan?Kinabukasan, nakatanggap si Jeffery ng tawag na natanggal siya mula sa board of directors ng Hudson.Nagmamadali siya pumunta sa kumpanya ng galit, ngunit hindi siya pinapasok ng guwardiya at pinaalis siya.Nang walang ibang mapuntahan, naglasing si Jeffery sa bar at bumalik lang sa bahay ng hatinggabi.Sa gabing iyon, lasing niyang binuksan ang pinto ng villa. Walang ilaw sa loob at ang malamig na liwanag ng buwan ay tumatagos sa bintana na muka kisame hanggang sahig.Mayroon na wheelchair sa gitna ng sala, at may nakaupo na matandang babae na medyo kuba at makalat na buhok. Nakakatakot tignan ang pigura.Natakot si Jeffery at nanghina ang mga binti niya. Sinubukan niya tumalikod at tumakbo.Subalit sumarado ang pinto sa likod niya, at mas lalong naging madilim ang
Ng ibaba ni Freya ang kanyang tingin, napagtanto niyang may nilagay na diamond necklace si Ryan sa kanyang leeg."Ikaw…""Ito ay isang regalo para sayo." Hinalikan siya ni Ryan sa noo. "Hindi pa kita nabibigyan ng regalo kahit na matagal na tayong nagde date.""Hindi iyan totoo. Lagi kang bumibili ng mga regalo ni Dani…”“Walang kwenta iyan. Ang pagbili ng mga regalo para sa aking anak na babae ay natural. Ang pagbili ng mga ito para sayo ay isang bagay din siyempre."Labis na naantig si Freya. Si Dani ay hindi anak ni Ryan, ngunit sinabi pa rin niya ang mga salitang iyon…Minahal niya talaga siya.Gayunpaman, siya ay napakahina at mahiyain."Kailan mo balak umalis? Ihahatid na kita sa bago mong tahanan," Sabi ni Ryan.“Balak ko lumipat bukas. Pupunta ang mga magulang ko sa Canberra kinabukasan. Magkakaroon tayo ng family dinner sa gabi."“Mm. Sasamantalahin ko ang pagkakataong manatili at kumain kapag pinapunta na kita, okay?" Hinawakan ni Ryan ang mukha niya at nagtanong.
Ibinaba ni Freya ang mga bagay na hawak niya. Lumingon siya at umikot sa baywang ni Ryan gamit ang dalawang kamay. "Walang tutulong dito. Kung patuloy akong mananatili dito, at patuloy kang... ganito, matutuklasan din tayo sa madaling panahon.""Tulad ng ano?" Ang malungkot na boses ni Ryan ay umalingawngaw mula sa kanyang leeg.“Basta... ganito. Gaya ng ginagawa mo ngayon." Namula si Freya. "Palagi kang naghahanap ng mga dahilan upang mapunta ako sa iyong lugar sa umaga o pumunta sa aking lugar pagkatapos ng trabaho sa gabi. May makakahanap na kakaiba sa madaling panahon. Kung lilipat ako, walang mga taong tumitingin sa bawat galaw namin. Magiging mas maginhawang mag date din sa labas."Ilang oras ding tinitigan ni Ryan si Freya. Siya ay napabuntong hininga. “Pero kailangan kong magtrabaho ng dagdag na oras ng madalas. Malalaman ng tatay ko kung hindi ako babalik pagkatapos ng trabaho. Kung madalas akong lumabas, maghihinala sila."“Huh?”Napakurap si Freya. "Anong gagawin natin?
...Sa parking lot sa ibaba.Nag thumbs up si Freya kay Catherine dahil sa paghanga. "President Jones, ang iyong dominanteng aura ay nag uumapaw ngayon lang. Napakasatisfying panoorin.”“Naiinis din ako kay Rodney. Hindi pa rin siya malinaw sa kanyang sitwasyon hanggang ngayon. Siya ay kumikilos na parang salamat sa kanya na nakuha namin ang Osher Corporation." Binuksan ni Catherine ang pinto ng kotse at pumasok."Tama iyan. Gusto niyang magpakita tayo ng respeto sa kanya? Sino siya sa tingin niya?"Isang harrumph ang pinakawalan ni Freya. Pagkasuot pa lang niya ng seatbelt ay tinawag siya ni Forrest. “Nakatakda na ang petsa ng paglipat sa villa. Sa susunod na Lunes na. Ang pamilya Lynch ay magkakaroon ng piging sa isang hotel at mag iimbita ng ilang kamag anak at kaibigan sa Canberra."Malapit na yan..." Nagulat si Freya."Diba sabi mo gusto mong umalis sa lalong madaling panahon? Kaya naman pinatrabaho ko ang mga contractor ng overtime. Ang pagsasaayos ay natapos na sa loob ng
Makalipas ang limang minuto, bumalik si Freya. Si Catherine at ang abogado ay tapos ng tingnan ang mga dokumento. "Walang problema. Pirmahan natin."Pagkatapos maglagay ng pirma nina Freya, Catherine, at Rodney, nagmamadaling sinabi ni Rodney, “Malaking araw ngayon. Payagan akong imbitahan kayong lahat na kumain sa malapit na restaurant. Kunin natin ito bilang isang pagdiriwang para sa tagumpay ng pagkuha ng Freycatheli—”“Sasamahan ka ni General Manager Hoffman mula sa aming kumpanya, President Snow. Si President Lynch at ako ay may ilang iba pang mahahalagang bagay na aasikasuhin mamaya." Magalang na tumanggi si Catherine ng hindi hinintay na matapos ni Rodney ang kanyang pangungusap."President Jones, ginagawa mo akong masama." Hindi masyadong maganda ang ekspresyon ni Rodney. "Dapat mong malaman na maraming mga lokal at overseas na kumpanya ang interesado sa pagkuha ng Osher Corporation. Gayunpaman, hindi ko sila pinansin. Unang pumasok sa isip ko si Freycatheli, at hindi ko sin
“Magaling iyan.”Naghiyawan ang lahat ng nasa meeting room.Sinabi ng tagapamahala ng departamento ng marketing, "Naisip pa namin na ang pagkuha ay tatagal ng ilang buwan. Hindi ako makapaniwala na makukumpleto sa loob ng isang linggo. Masyadong nakakagulat.""Ang Osher Corporation ay isang ginugol na puwersa. Ang paghawak ay magiging isang pag aaksaya lamang ng pera." Ngumiti ng mahina si Catherine. "Sige. Kapag matagumpay nating nakuha ang Osher Corporation, magkakaroon ng malaking pagbabago sa loob ng mga panloob na empleyado ng kumpanya. Syempre, tataas din ang katayuan ng Freycatheli sa Australia, kaya dapat maghanda ang marketing department. Ipaalam sa mga tagalabas ang tungkol sa pagkuha na ito, at linawin sa kanila na ang magiging boss ng Osher Corporation ay hindi na si Rodney kundi ang Freycatheli.""Pagkatapos ng acquisition, dapat bang tanggalin ang shop-in-shop ng Osher Corporation sa mga mall?""Hindi, ngunit baguhin ang lahat ng mga signage sa Freycatheli."“...”
Pagsakay ni Freya sa sasakyan ay nakonsensya pa rin siya.Ang pakiramdam ng pagiging malihim sa The Lodge ay tiyak na magpapahirap sa kanya sa kabaliwan maaga o huli.Hindi nagtagal, pinadalhan siya ni Ryan ng isang mensahe sa WhatsApp: [I miss you…]Halos itapon ni Freya ang phone niya sa message na iyon. Binabaliw siya nito.Pagkarating niya sa kumpanya, isang katulong ang nagdala ng bouquet sa kanya. "Manager Lynch, may nagpadala sayo ng bouquet."Ibinaba ni Freya ang test tube sa kanyang kamay, tinanggal ang kanyang gloves, at kinuha ang mga bulaklak na nakabalot sa pink na wrapping paper. Hindi lamang isang uri ng bulaklak ang naroroon. Sa katunayan, ang mga hydrangea, bellflower, tulips, at marami pang ibang uri ng magagandang bulaklak ay pinagsama sama. Ito ay napakarilag at mabango.May maliit na card sa bouquet. Binuksan ni Freya ang card, na nakasulat, "I miss you, my princess..."Wala siyang maisip na iba pang magsusulat ng ganoong katamis na salita maliban sa isang t
Laking gulat ni Freya kaya bumilis ang tibok ng puso niya. Napasilip siya sa pintuan ng kwarto. Ng mapagtanto niyang nakasara na ang pinto ay nakahinga siya ng maluwag.Gayunpaman, hindi siya ganap na komportable. Medyo kinakabahan pa rin siya.Paano kung biglang umakyat ang katulong?Paano kung…"Mangyaring manatiling nakatutok."Ang malalim at mahinang boses ni Ryan ay narinig mula sa kanilang manipis na mga labi.Hindi nakaimik si Freya. Paano siya mananatiling nakatutok?Palusot sila at nagmukha siyang magnanakaw.“Halika na. Na miss kita." Binigyan siya ni Ryan ng mahaba at malalim na halik habang kinulong ang mukha niya. Sa gitna ng mapusok na halik, paos ang boses ng lalaki na para bang may dumaan na kuryente sa kanya. Namamanhid ang buong katawan niya. “Na miss mo ba ako?”"...Bilisan mo."Hindi mapakali si Freya."Tinatanong kita kung na miss mo ba ako." Kinagat ni Ryan ang kanyang labi. "Kung hindi ka tapat sa akin, hindi kita bibitawan.""Namiss kita. Namiss kita
Matagal na rin simula nang makatanggap ng ganoong sampal si Heidi. Siya ay lumipad sa matinding galit. “Oo, problema ito ng iyong pamilya, pero si Freya ay aking goddaughter. Mangyaring umalis sa aming bahay ngayon din."Ng matapos siyang magsalita, kinaladkad ng ilang bodyguard sa likod niya si Rodney palabas ng The Lodge.Nagbabala si Heidi, “Tandaan mo siya. Hindi ko na siya gusto sa The Lodge."Galit na galit si Rodney. "Aunty Heidi, huwag kang snob.""Snob ako?" Si Heidi ay nadala sa pagkagalit.Sa kabutihang palad, hindi nagtagal ay naalis si Rodney.Medyo natulala sina Freya at Ryan. Hindi nila inaasahan na magiging ganoon ang mga bagay.Si Nathan, na napahawak sa gitna, ay nakaramdam ng pinaka naiilang. "Bakit galit na galit ka sa isang bata?""Hindi mo ba narinig kung gaano siya sarcastic?" Galit na sinabi ni Heidi, "Sapat na ako sa kanya. Ang ginawa niya ay nagdulot ng napakaraming problema para sa amin, ngunit kailangan naming ayusin ang kanyang gulo. Bukod dito, ang
Dinala nina Freya at Ryan si Dani sa harap ng bakuran para mag almusal.Si Dani, na nasa yakap ni Ryan, ay tumingin sa paligid gamit ang malaki at maitim niyang mga mata.Walang kahihiyang sumama si Rodney. "Dani, ihahatid kita sa bahay ni Lola, okay?"Agad na napalingon si Dani. Pinulupot niya ang kanyang mga kamay sa leeg ni Ryan na para bang si Ryan ang kanyang biological father.Nagseselos si Rodney. “Ryan, ibalik mo sa akin ang anak ko. Ibinabalik ko siya sa dating tirahan, at ngayon lang sinang ayunan ni Freya.""Maaari mo siyang dalhin doon pagkatapos kong umalis para sa trabaho." Seryosong sabi ni Ryan, “Ayokong makipaghiwalay si Dani sa akin ngayon. Kung pilit ko siyang ibibigay sayo, iiyak siya. Hindi na siya ang sanggol na walang alam. Maaari na siyang gumulong, at mayroon siyang sariling mga opinyon. Naiintindihan mo ba?""Naiintindihan ko, at iyon ang dahilan kung bakit gusto kong makipag bonding sa kanya." Naiinip na sinabi ni Rodney, “Ryan, sinusubukan mong maging