Inabot sila ni Stephen at Janet campbell.Ang mukha ni Stephen ay nababalot ng galit. Wala siyang gusto ibang gawin kung hindi sakalin si Catherine ng buhay.Hinila ni Shaun sa Catherine papunta sa likod niya, ang matangkad at gwapong pigura niya ay naglalabas ng makapangyarihan na awra.“Catherine Jones, ikaw ba ang nagpalabas ng bidyo?” galit na sumigaw si Stephen. “Magaling, nainis mo talaga ako nang sobra. Kung hindi kita papatayin, hindi ako si Stephen Campbell.”Biglang sinabi ni Janet, “Kilala mo ba kung sino ang ginalit mo? Si Willie Hill! Kahit pa na takpan mo ang mukha niya, hindi ka niya papalagpasin na nagkalat ka ng ganon na bidyo niya.”Tinaas ni Catherine ang kilay niya at matingkad na ngumiti. “Iniisip mo ba kung saan galing ang bidyo at sino ang nagbigay sa akin? O sa tingin mo ay malakas ang loob kong magrekord ng mga gawain sa kwarto ni Willie Hill?”Biglang nanigas sila Stephen at Janet. Ilang saglit pa, umiling si Stephen. “Imposible iyon. Hindi ibibigay sayo
Pagkauwi nila, dahan-dahan tinanggal ni Catherine ang dyamante na kwintas at nilagay sa ilalim ng ilaw sa lamesa at tinitigan ito nang may pagmamahal. “Sobrang ganda niya. Walang kamalian talaga.”“Akala ko ang sabi mo ay hindi ka mahilig sa mga alahas.” Naglakad si Shaun si likod niya at inasar siya, “Sabi mo pa na bigay iyon ng ibang tao.”Namula si Catherine at nabulol, “Sa tingin… sa tingin ko kasi masyadong mahal. Tatlong bilyong dolyar iyon. Gaano katagal para makaipon noon?”“Kung si Ethan Lowe ay payag na gumastos ng ganon kalaki para sa babae niya, bakit ako magkakaroon ng pake sa ganon na halaga?” Mayabang na suminghal si Shaun. “Para sa akin, hindi importante ang pera. Ang importante ay gusto mo iyon.”Kumurap si Catherine, naintindihan niya kaagad na sinubukan niya makipag-kompetensya kay Ethan.Subalit hindi mahalaga iyon. Kung iniisip niya pa rin si Ethan, pinapakita lang nito na may pake si Shaun sa kanya.“Shaunny, wala naman na talaga si Ethan para sa akin. Hindi
Halata na kakatapos lang matuyo ng buhok niya, kaya medyo magulo ang itsura niya. Sa gwapo niyang mukha, mayroon na hindi mapigilan na diwa ng pagiging mailap na nagmumula sa buong katawan niya.Tinignan siya ni Catherine nang may pagkamangha.Sa saglit na iyon, gusto niya talaga pasalamatan si Freya.Kasalanan niya na napunta siya sa lalaking ito.Tinulungan siya ni Shaun nang paulit-ulit.Siya rin ang nagpapatatag sa kanya para mabuhay hanggang ngayon.Ngayong gabi, binili niya ang kwintas ng reyna, at siya ang kinaiinggitan na babae sa buong Melbourne.Ordinaryong tao lang siya na may karangyaan at madali siya maantig.“Shaunny…” Umangat si Catherine at ikinawit ang braso niya sa leeg ni Shaun. Ang maganda niyang mukha ay nagpapakita ng hiya. “Gusto mo ba...subukan iyon?”Nakapagdesisyon na siya. Hindi alintana kung tatanggapin man siya ng mga Hill o hindi sa, gusto niya ibigay ang pinakamahalagang bagay niya sa lalaking ito.Nanigas si Shaun.Tumatanggi siya sa mga bagay
Kumabog ang puso ni Catherine ng inisip niya ulit iyon.“Hindi ko na ulit gagawin iyon sa susunod.” mahina siyang umiling.Ngumiti si Shaun. “Tignan mo at wala kang imik ngayon. Kailan mo ba ako mabibigyan ng anak, hm?”Ang mukha ni Catherine ay namula kaagad.Niyakap niya ito sa leeg at binaon niya ang mukha niya sa dibdib nito. Sobrang nahihiya siya kaya hindi siya makapagsalita.“Kalimutan mo iyon. Di kalaunan ay magiging akin ka rin.”Palautos ang tono ni Shaun noong niyakap siya nito.Ito ay kalugod-lugod para sa kanya at pakiramdam niya ay pinagpala siya....Nang natulog silang dalawa, hindi nila alam na kumalat ang balita tungkol sa nangyari sa kaganapan noong gabing iyon sa buong Melbourne. Alam na ito ng lahat.Sa saglit na iyon, sa tahanan ng mga Jones, nakatanggap si Jeffery ng tawag mula sa isang kasosyo.“President Jones, nakita mo na ba ang mababang pagkatao ng anak mo?“Hehe, hayaan mo manatili sa akin ang anak mo ng isang gabi at makikipagtulungan ako sayo
Nanginig si Jeffery nang may malamig na hangin na dumapo. Sa kauna-unahang pagkakataon, nakaramdam siya ng pagsisisi sa puso niya.Ito ay naging maayos na bahay dati. Paano ito nasira sa loob lang ng tatlong buwan?Kinabukasan, nakatanggap si Jeffery ng tawag na natanggal siya mula sa board of directors ng Hudson.Nagmamadali siya pumunta sa kumpanya ng galit, ngunit hindi siya pinapasok ng guwardiya at pinaalis siya.Nang walang ibang mapuntahan, naglasing si Jeffery sa bar at bumalik lang sa bahay ng hatinggabi.Sa gabing iyon, lasing niyang binuksan ang pinto ng villa. Walang ilaw sa loob at ang malamig na liwanag ng buwan ay tumatagos sa bintana na muka kisame hanggang sahig.Mayroon na wheelchair sa gitna ng sala, at may nakaupo na matandang babae na medyo kuba at makalat na buhok. Nakakatakot tignan ang pigura.Natakot si Jeffery at nanghina ang mga binti niya. Sinubukan niya tumalikod at tumakbo.Subalit sumarado ang pinto sa likod niya, at mas lalong naging madilim ang
Biglang namutla si Jeffrey. Alam niyang hindi maganda ang mga mangyayari sa kanya.Kung hindi pa siya tumestigo ngayon, marahil ay sa piitan din ang kanyang kahahantungan nang dahil inilipat sa kanya ni Sally ang responsibilidad. “Sige, aamin na ako. Si Sally Lennon iyon. Pinagsamantalahan niya habang tulog ang iyong lola at… sinuffocate na ito hanggang mamatay.Marahil ay ito na ang huling bahid ng kanyang konsensya, ngunit sa wakas ay napaluhod si Jeffrey at umiyak.Umiyak din sina Catherina at Aunty Wendy. Hindi nila inaasahang ganitong karumal-dumal ang kahihinatnan ni Old Madam Jones.Tinanong ni Aunty Wendy, “Isang tanong. Noong nahulog ang old madam sa hagdan, si Rebecca ba ang may kagagawan nu’n?“Hindi ko alam ang tungkol doon.” Umiling si Jeffrey, ngunit sa pagkakaalam niya kay Rebecca, hindi malayong kaya niyang gawin iyon, subalit ay iisa na nga lamang ang kanyang tinuturing na anak at ayaw niyang maging ito ay makulong.Sa huli’y idinampot si Jeffrey upang kwestiyuni
Isinigaw ni Sally, “Halinaw talaga iyang ama mo! Talagang sinabi niyang ako raw ang pumatay sa iyong lola. Rebecca, protektahan mo ang iyong sarili!”Mabilis na idinampot si Sally at naglulupasay si Rebecca. Nagtiis siya sa nayon sa loob ng dalawampung taon at hindi naging madali upang makarating sila rito, ngunit pagkatapos lamang ng isang taon ay nasira na agad ang kanilang pamilya.Kapag may nangyari kina Jaffrey at Sally, ano pa ba ang kinakailangan niya upang maging panganay na anak ng mga Jones?Hindi, hindi. Hindi na siya papayag na bumalik sa mga panahong iyon!Agad niyang tinawagan si Stephen. “Stephen, nagmamakaawa ako sa’yo. Tulungan mo ako. Idinampot ng mga pulis sina mama at papa. Kapag tinulungan mo ako, nangangako akong pakakasalan kita. Ibibigay ko sa iyo ang kalahati ng mga share ng Hudson.”“Rebecca Jones, nauunawaan ko na ngayon. Minamalas ang sinumang sumasama sa iyo. Una ay si Ethan Lowe, at ngayon nama’y makukulong ang iyong mga magulang. Tuluyan na ring nasi
Hindi pa nakita ni Catherine na ganitong kagalit ang kanyang asawa sa matagal na panahon. Agad niyang ibinaba ang tawag at tinangkang magpaliwanag. “Nakita mo na ba ang mga litrato? Hindi mo naiintindihan—”“Hindi ko naiintindihan? Paano ko hindi maiintindihan?”Inihagis ni Shaun ang phone na kanyang hawak papunta sa kama. Punong puno ang kanyang mga mata ng pagkadismaya, pandidiri, at poot.“Tignan mo na lang iyang mga nakakadiri mong litrado. Sinasabi mong ayaw mo si Wesley Lyons ngunit ang higpit ng iyong pagkayakap at hinubaran mo pa siya! Catherine Jones, wala ka na ba talagang kahihiyan?”Masakit ang pagkatama ng phone sa kanyang dibdib, ngunit mas masakit ngayon ang kanyang puso.Sino ba namang lalaki ang kakalma kapag nakita nila ang mga litratong ganito? Lumalabas na kumaliwa siya sa kanyang relasyon sa lalaki.“Hindi! Sinet up ko niyan! Noong gabing iyan, pinilit ako ni Rebecca Jones na uminom at iniligtas ako ni Wesley Lyons! Walang nangyari sa pagitan naming dalawa!”