7.4

__________

Doon naman sa Rizal, Nueva Ecija kung saan naroroon si Ana ay walang kaalam-alam si Enrico na nang oras ding iyon ay mag-isang nakaupo si Ana sa garden bench na nasa harap lamang ng bahay nina Aseneth. Kandong nito ang isang basket ng assorted roses and flowers habang madamdaming inaawit ang awitin ding iyon ni Ogie Alcasid. Bumabalong ang masaganang luha sa mga mata nito na umaagos sa makinis nitong mga pisngi nang abutan roon ni Aseneth. Dala ni Aseneth ang miryendang ipinakuha kay Aling Marta at ito na mismo ang nagdulot kay Ana.

“Hoy, ano 'yan, ha? Sentimental ka na naman,” pansin ni Aseneth. “Sentimental iyang mga rosas na kandong mo, sentimental din iyang kinakanta mo and then, sentimental pati iyang mga mata mo.” At nag-iyak-iyakan din ito na kunwang may hawak na tisyu na ipinampapahid sa kunwang tumutulong mga luha. “Hu-hu-hu! At sentimental na rin pati si ako. Hu-hu-hu!”

Nangiti't napahagalpak ng tawa si Ana sa joke ng kaibigan, lalo na sa e