HINDI makapaniwala si Kariel na ikakasal na siya sa lalaking ngayon lang niya nakita at nakilala. Buong akala niya ang babaeng pansamantalang nakikituloy sa kanila ay ang babaeng ikakasal para kay Darrius. Ngunit, nagkamali siya. Pilit na ngiti ang iginawad niya sa lalaking kaharap.“Hi, I'm Jason Laurel. Nice to meet you,” bati sa kanya ni Jason. She faked a smile. “Nice to meet you too,” usal niya.“Oh by the way. Ano gusto mong orderin?” tanong nito habang tinitingnan ang menu. Nasa loob sila ng isang sikat na korean restaurant sa Manila. Pinilit lamang siya ng ama na kitain ito. Although, nasa kabilang lamesa lang ang ama, kasama ang ama ni Jason.“Hey, are you okay? Pansin ko parang wala ka sa sarili,” nakangiting anito. “Wala, may iniisip lang ako. Order ka lang ‘di naman ako mapili,” saad niya nang mabalik sa ulirat. “Okay,” tipid na tugon ng kaharap. Maya-maya ay tinawag na nito ang waiter para ipahanda ang in-order nito. Kaunti lamang ang tao sa nasabing restaurant kaya tahi
Pasado alas otso na nang gabi nakarating si Kariel kasama si Jason sa mansyon. Pinagbuksan naman siya ng pinto ng lalaki. Ginabi sila sa paguwi dahil gabi na rin natapos ang event na pinuntahan nila.“Satisfied, ka ba sa nabili natin?” tanong nito habang naglalakad sila papasok sa entrada ng mansyon. Galing sila sa isang jewelry auction kung saan siya dinala ng lalaki.“Oo. Maganda naman ang Heart of England necklace na nabili mo,” tugon niya rito.“Good. Mabuti naman at nagustuhan mo,” wika nito. Nginitian na lamang niya ito saka nagpatuloy sa paglalakad. Medyo okay naman ang lalaking gustong ipakasal ng daddy niya kahit medyo nabastusan siya at naasiwa sa tanong nito kanina. Pero pansin n'yang mabait naman ito. “Hija! How's your day?” bungad sa kanila ng ama na nasa sala kasama ang mommy niya. At parang hinihintay ang pagdating nila.“Good evening po tito, tita. Pasensya na po ginabi kami nang uwi. Gabi na rin po kasi natapos ang event,” bati ni Jason at paliwanag na rin.“No probl
“What! Gagawin niyo akong sekretarya ni Darrius, dad?” bulalas at tanong ni Kariel sa ama. Linggo ngayon kaya kasalukuyan silang kumakain ng tanghalian ng pamilya. Wala ang bisita nilang si Kc, pero kasama nila ang kapatid niyang si Kenneth.“At bakit? You're already 26 years old, Kariel. Kailangan mo nang matuto at makihalubilo sa mga empleyado natin,” turan ng ama. “At isa pa, alam mo namang hindi ko maaasahan iyang mga kapatid mo na hawakan ang negosyo. Buti na nga lang itong kuya Darrius niyo at nagtityagang itaguyod ang negosyo,” dagdag pa nito. Napatingin naman siya sa mga kapatid na hindi nagkibuan. “Pero, dad. A—“That's my order, Kariel! At ayaw kong marinig kang magreklamo!” putol ng kanyang ama sa sasabihin niya. She thought her father just shocking her, para hindi na siya makapagreklamo pa. Pero mukhang seryuso at galit talaga ito. “Pero, dad. Ikakasal na ako, kailangan ko pa bang magtrabaho?” saad niya.“Of course. Kailangan mong magtrabaho at hindi iyong aa
ISANG MALALIM na buntonghininga ang pinakawalan ni Darrius bago muling nilagok ang panghuling laman ng alak na in-order sa isang esklusibong bar na pinuntahan nila ng assistant niya. “Boss, lasing ka na. Uwi na po tayo,” pakiusap ng assistant ni Darrius. Napagpasyahan niya kasing umalis kanina ng mansyon nang makitang nagkapalagayan nang loob sina Kariel at Jason. Hindi niya maintindihan pero parang tinusok ng isang libong karayom ang kanyang puso. Ni hindi nga namalayan ng dalawa ang pag-alis niya. “Hindi! Hindi ako lasing!” tinapi ni Darrius ang kamay ng assistant nang tangka siyang hawakan nito.“Pero, boss. Lasing na po kayo,” “Ikuha mo pa ako ng isang boteng alak!” dikta niya rito. “Bilis!” sigaw niya nang hindi pa rin ito umaalis sa kinatatayuan nito. “Okay po,” Nang makabalik ang assistant dala ang isang bote ng alak ay agad nitong sinalinan ang baso na hawak-hawak niya.“Boss, pagkatapos po nito uwi na tayo. Lasing na ho talaga kayo eh,” saad ng assistant niya. Nanla
“FVCK!” bulalas ni Kariel nang maalimpungatan sa tunog ng kanyang selpon. Nilibot niya ang tingin sa loob ng silid, at napagtantong nasa silid siya ng kaibigan. “Oh my god! Late na ako.” Nagmamadaling bumaba ng kama si Kariel at agad na pumasok sa banyo para maligo. May mga damit naman siya sa aparador ng kaibigan dahil paminsan-minsan s’yang nagagawi sa bahay nito kaya maraming damit na nakahanda kung sakaling magagawi siya rito. “Besh! Alis na ako!” paalam niya sa kaibigang nasa sala. At patakbong tinungo ang labas.“O ‘sya sige. Mag-ingat ka!” rinig n’yang anito. Dahil sa wala s’yang dalang sasakyan at ayaw n’yang mabuko na lumabas at gumala siya kagabi ay naisipan n'yang mag-book ng grab para sumundo at maghatid sa kanya sa kanilang kompanya.“Argh! Ang tagal naman. Late na ako,” maktol niya at ‘di mapalagay na sinisipat ang kanyang wrists watch.Ilang minuto pa ang lumipas ay dumating na ang binook n’yang sasakyan. “Thanks God,” naiusal niya bago binuksan ang pinto ng sas
“Miss, Kariel. Tawag po kayo ni boss,” anang assistant ni Darrius kay Kariel. “Okay,” agad na nagtungo sa opisina ni Darrius si Kariel. “Ipinatatawag mo raw ako?” tanong niya rito nang makapasok siya sa loob. “Gusto ko lang sabihin sayo na by tomorrow, ayaw kong ma-la-late ka pa ulit,” seryusong anito habang hindi inaalis ang tingin sa dukomentong hawak. “Okay,” tipid na ani Kariel. “Paki-check kung may schedule ako today,” bahagya itong napatingala sa kanya. Agad namang ini-scroll ni Kariel ang bitbit na ipad. Ilang segundo pa ang lumipas matapos mag-scroll ay muli n’yang tiningnan ito. “Ahm, meron kang meeting with mr. Chui at La costa restaurant at 5:30 pm,” saad niya rito. “Alright. It's already 4:30, so we have to go. Mas mabuti nang hindi tayo ma-la-late sa meeting,” sambit nito at saka nilapag ang hawak nitong dukomento. “But before that, ayusin mo muna ang mga ito,” turo sa mga nakatambak na dukomentong nakapatong sa lamesa nito.“Okay,” tipid n’yang sagot rito.“G
“Kumusta ang unang araw ng trabaho, hija?” ani ng ina nang makauwi sila ng mansyon. Pagkatapos kasi ng meeting nila ay nagdesisyon na si Darrius na umuwi. Dahil pa gabi na rin at pagod na ito.“Mabuti naman po,” saad niya at saka nagmano. At ganun din si Darrius na kasunod lamang niya.“Kaawaan kayo ng panginoon, mga anak.”“Ang daddy?” tanong ni Kariel sa ina. “Nasa loob. Kausap si Jason,” tugon nito. “Ho! Andito si Jason!?” gulat na tanong niya sa ina. Tumango ito bilang tugon. Napakunot ang kanyang noo dahil panay ang pagdalaw ng kanyang fiancé nang hindi niya nalalaman.“Ah. Okay,” usal niya at bahagyang napalingon kay Darrius. “Mauna na po ako, mom.”“Sige,Hijo. Bumaba ka kaagad ng makakain na tayo,” nakangiting tugon ng ina kay Darrius. Sinundan niya ng tingin ang paakyat na lalaki. She heaved a sigh. At nagpaalam na rin sa ina. “Ako rin po. Magbibihis na muna ako,”“Sige, bilisan niyo lang.” Nginitian niya ang ina bago pa umakyat patungong silid. Pagkapasok sa kuwart
MONTHS PASSED, at dumating na nga ang araw nang kasal ni Kariel at Jason. Sa isang hotel ginanap ang venue ng kanilang kasal at halos mga kaibigan at kasusyo lang sa negosyo ang dumalo. Napakaganda ni Kariel sa kanyang suot na damit. Isang white off shoulder na napapalamutian nagkikinangang mga bato. Maluwang ang gawing ibaba nito na halos sakupin na ang espasyo na kanyang lalakaran, mahaba ito at animo siya isang reyna habang naglalakad patungo sa Grand hall, kung saan naroon nakatayo at naghihintay ang kanyang groom.“Hay, sa wakas at magiging mrs. Laurel ka na,” masayang ani Jason nang makarating siya sa harapan nito. Hinawakan nito ang kanyang kamay at sabay silang naglakad patungo sa harap ng paring magkakasal.Hindi niya maipapaliwang ang kabang nasa dibdib. Hindi niya alam pero Bigla siyang nakaramdam ng pangamba at pagsisi, dahil hindi niya nagawang ipaglaban ang totoong nararamdaman ng kanyang puso. “Wala ba ni isa sa inyong pigilan o tumututol sa kasalang ito?” tanong
MAAGA pa nang makarating sina Kariel, Darrius, at Darielle kasama na ang kapatid na si Kenneth dahil bakasyon at on leave ito, sa resort na pag-aari ni Kieth. Agad silang sinalubong ng mga staff na may malalapad na ngiti at magalang na pagbati. Napapalibutan ng luntiang mga puno at namumukadkad na mga bulaklak ang paligid, at ang dagat ay kumikislap sa liwanag ng umaga. Ang malamig na simoy ng hangin ay nagdala ng kakaibang saya sa kanilang lahat, lalo na kay Darielle na namamangha sa tanawin. Puti rin ang buhangin at ang linis tingnan na halatang hindi pinapababayaan ng mga naroon. “Wow, Mommy! Ang ganda dito!” bulalas ni Darielle habang hawak-hawak ang kamay ng ina. “Oo nga, anak. Parang paraiso, hindi ba?” sagot ni Kariel habang malambing na tinatapik ang ulo ng anak. “Paraiso nga ito,” sabat ni Darrius na nasa gilid lamang nila. Ngunit hindi tanawin ang tinitingnan nito kundi si Kariel. Nang magtama ang kanilang mga mata, bahagyang umiwas si Kariel, na ramdam ang pag-i
MAAGANG nagising si Kariel kinaumagahan. Agad niyang kinapa ang tabi ngunit wala doon ang anak kaya dahan-dahan niyang iminulat ang kaniyang mga mata. Agad siyang bumangon at nagtungo sa banyo upang tingnan kung naroon ang anak. "Darielle, anak?" dahil walang bakas na naroon ang anak, lumabas siya ng kwarto. Pagtapat niya sa veranda, natanaw niya ang anak na masayang naglalaro sa hardin kasama si Darrius. Tahimik niyang pinagmasdan ang dalawa. Para silang matagal nang magkasama. Panay ang hagikgik ng anak habang buhat-buhat ito ng ama. May kung anong kirot siyang naramdaman sa puso niya. Matagal na panahon silang nawalay sa isa’t isa, at ngayon ay unti-unti silang bumabalik sa buhay ng isa’t isa. Naputol ang pagmumuni-muni niya nang mapansin siyang nakatingin si Darrius. Ngumiti ito bago ibinaba si Darielle at tumawag, “Mommy, halika rito! Maglaro tayo kasama si Daddy, mommy!” "Oo nga, pumarini ka na at samahan kami rito!" Napasinghap siya saka napangiti. Hindi niya alam
Matapos ang emosyonal na muling pagtatagpo nina Darrius at Darielle, dinala ng pamilya si Kariel at Darrius sa dining area para sa isang espesyal na hapunan. Halatang pinaghandaan ito ng kanyang mga magulang, na tila isang paraan ng pagsuporta at tahimik na pagtanggap sa nangyari. Sa mahabang mesa, naupo si Darielle sa pagitan nina Kariel at Darrius. Panay ang kwento ng bata habang kumakain, walang tigil sa pagsasalaysay ng mga bagay na gusto niyang gawin kasama ang kanyang ama. Hindi naman iyon nagawang pigilan ni Kariel dahil alam niyang sobra ang pagkasabik ng bata bagay na napangiti na lamang siya habang pinagmamasdan ang mga ito. “Daddy, marunong ka bang magtayo ng kastilyong buhangin?” Puno ng excitement na tanong ng anak na ikinangiti ni Darrius. “Oo naman, baby. Gusto mo bang turuan kita?” Tumango naman si Darielle, bakas ang kasabikan sa kanyang mukha. “Yes! Gusto ko po! Pwede po ba bukas? Isama natin si mommy sa pagpunta sa beach resort na itinayo ni tito Kieth.”
Matapos ang emosyonal na pagtanggap ng mga magulang ni Kariel sa kanilang pagbabalik, dama pa rin ni Darrius ang kaunting tensyon sa pagitan nila. Hindi naman siya nagtataka, alam niyang hindi ganoon kadali para sa pamilya ni Kariel na naging pamilya na rin niya ng ilang taon na bigla siyang muling tanggapin sa buhay ng anak nila matapos ang lahat ng nangyari. Subalit, ipinangako niya sa sarili na hindi na siya muling mawawala at paninindigan ang desisyong napili sa kabila ng lahat. Habang nagmimiryenda sila sa sala, tahimik lang si Darrius na pinagmamasdan ang bawat kilos ni Kariel. Panay ang abot niya ng pagkain sa babae, tila ba paraan niya iyon ng pagpapakita ng pag-aalaga. "Nga pala, pinasundo ko muna si Darielle sa school. Maya-maya lang ang narito na ang mga 'yon," wika ng ina na ikinatango ni Kariel. Ilang sandali pa, tanaw nila mula sa sala ang pagparada ng puting van sa harap ng mansyon at bumaba mula roon ang kanilang anak. "Mommy!" Agad na tumayo at sinalubong
Matapos makalapag ang eroplano, tahimik na bumiyahe mula sa airport patungo sa mansyon sina Kariel at Darrius. Pareho silang may sariling iniisip, ngunit dama ang tensyon at excitement sa hangin. Bagamat kinakabahan, hindi maiwasan ni Kariel ang mapangiti sa ideya na makikita muli ang kanyang pamilya. Lalo na ang anak na ilang linggong hindi na kasama. Tahimik din si Darrius ngunit bakas sa mukha ang hindi matatawarang excitement dahil sa wakas, makikita na ang anak na matagal nang nawalay sa kaniya. “Magiging okay din ang lahat,” saad ni Kariel saka ipinilig ang ulo sa balikat ng lalaki. Ngumiti naman ito at saka mahigpit na niyakap ang palad ng mga palad din nito. “Yeah, magiging okay din ang lahat.” Muli na lang napangiti si Kariel nang maramdaman ang marahang pag-amoy at paghalik ng lalaki sa ulo niya.PAGDATING nila sa malaking gate ng mansyon, bumaba si Kariel mula sa sasakyan. Agad namang sumunod si Darrius na puno ng galak sa kaniyang puso. Ilang taon na rin magmula nang u
SA KABILANG DAKU Sa isang maliit ngunit marangyang villa sa tagong bahagi ng lungsod, nakaupo sa isang leather armchair ang isang babaeng may matapang na aura. Nakasuot siya ng itim na blazer na bumagay sa kanyang makinis at mahabang buhok, habang hawak ang isang baso ng alak. Siya si Cassandra, ngunit mas kilala sa ilalim n'yang pangalang Diablo. Sa kabila ng kanyang eleganteng anyo, ang kanyang mga mata ay puno ng galit at determinasyon. Alam niyang oras na para muling simulan ang plano laban kay Darrius. Alam n'yang sa mga oras na ito ay alam na nito ang pagtakas niya at pag-uwi sa Pilipinas. Medyo mainit at patuloy kasi sa pagtutugis sa kaniya ang kapulisan at assets na nakuha ni Darrius bagay na kailangan niyang kumalma at magpalamig na muna. Ngunit hindi siya titigil para sa paghihiganteng alam niyang sagot para mawala ang sakit sa nakaraan. Sa harap niya ay nakaayos ang mga dokumento, larawan, at mapa. Kabilang dito ang larawan ni Kariel na kuha sa isang public event, na
Nang sumunod na araw, maagang naggayak sina Darrius at Kariel upang maghanda sa kanilang pagbabalik sa Pilipinas. At ang kanilang mga bagahe ay maayos nang nakalatag sa tabi ng pinto, at ramdam sa buong silid ang katahimikan. Sa kabila ng kanilang excitement na makabalik, hindi maiwasan ni Kariel na mag-alala sa mga darating na araw, lalo’t alam niyang hindi magiging madali ang kanilang haharapin.Habang iniinspeksyon ni Darrius ang kanilang mga dokumento, lumapit si Kiarah na nakangiti. “Mukhang ready na talaga kayo ah, good luck na lang sa inyo. Parang kailan lang, at ngayon sabay na kayong babalik sa bansa.”“Oo nga, medyo kinakabahan din ako. Hindi para sa pagbabalik namin sa bahay kundi sa hamon na kailangan naming harapin para sa ikakatahimik ng lahat,” nakangiti ngunit bakas sa mukha ni Kariel ang labis na alinlangan sa darating na mga araw. Bahagya namang napangiti si Kiarah dahil ramdam niya ang alinlangan sa puso ni Kariel bagay na nilapitan na lamang niya ito at niyakap.“
Matapos ibaba ang tawag, agad namang napatingin si Darrius sa kawalan dahil sa nabalitaan ngunit bumajas rin sa kaniyang mukha ang galit ang pagkamuhi. Napansin naman iyon ni Kariel na ngayon ay nakasandal sa kama at tahimik lang din na nakatingin sa lalaki. Pagod man sa kanilang pag-iisa subalit ramdam naman ni Kariel ang labis na pagkabahala sa nakita.“Dar,” tawag niya, “ano bang nangyari?”Napalingon naman si ni Darrius, ngunit imbis na sumagot, tumayo ito at naglakad papunta sa bintana. At napatitig sa mga naglalakihang gusali sa lugar.“Darr, kausapin mo naman ako,” dagdag ni Kariel nang hindi siya nito sinagot. “Ano bang problima?”Huminga nang malalim si Darrius bago pa bumalik sa tabi ni Kariel. Naupo siya sa gilid ng kama at mahigpit na hinawakan ang kamay ng babae. “Kariel,” panimula niya, “may isang bagay na kailangang asikasuhin. At hindi ko puwedeng ipagsawalang-bahala ito.”“Anong ibig mong sabihin? May nangyari ba?” tanong ni Kariel, na ramdam ang hindi magandang bali
Sa bawat pagbaon ng pagkalalaki ni Darrius, ay s’ya namang pagliyad at pa-ungol ni Kariel. Hindi niya alam pero parang muli s’yang dinala sa langit kung saan ilang taon na n’yang hindi napupuntahan. At sa bawat ulos ni Darrius pakiramdam n’ya muli na naman silang pinag-isa. Hindi niya alam kong ano ang magiging reaksyon niya sa bawat pagpasok nito sa kaniyang kuweba. Basta ang tanging nagawa niya lang ay sambiti ang pangalan ng kaulayaw sa mahina ngunit tila angel na umaawit sa pandinig ni Darrius. "Yamz-" Saglit pa itong tumigil at pinagmamasdan siya bagay na magtama ang kanilang mga mata. “I've waited this for so many years, at ngayon nakasama na kita ulit.” “Me too,” tugon naman ni Kariel. Ngumiti naman si Darrius sa sinabi ni Kariel saka nag-smirk. “Just moaned my name, at ako na ang bahalang magdala sa’yo sa langit.” “Loko,” nakangising aniya. “Kung ako lang ang nasusunod, hindi ko na hahayaang matapos pa ang gabing ‘to para naman makasama pa kita nang matagal.” Ngumiti p