MONTHS PASSED, at dumating na nga ang araw nang kasal ni Kariel at Jason. Sa isang hotel ginanap ang venue ng kanilang kasal at halos mga kaibigan at kasusyo lang sa negosyo ang dumalo. Napakaganda ni Kariel sa kanyang suot na damit. Isang white off shoulder na napapalamutian nagkikinangang mga bato. Maluwang ang gawing ibaba nito na halos sakupin na ang espasyo na kanyang lalakaran, mahaba ito at animo siya isang reyna habang naglalakad patungo sa Grand hall, kung saan naroon nakatayo at naghihintay ang kanyang groom.“Hay, sa wakas at magiging mrs. Laurel ka na,” masayang ani Jason nang makarating siya sa harapan nito. Hinawakan nito ang kanyang kamay at sabay silang naglakad patungo sa harap ng paring magkakasal.Hindi niya maipapaliwang ang kabang nasa dibdib. Hindi niya alam pero Bigla siyang nakaramdam ng pangamba at pagsisi, dahil hindi niya nagawang ipaglaban ang totoong nararamdaman ng kanyang puso. “Wala ba ni isa sa inyong pigilan o tumututol sa kasalang ito?” tanong
“Anak, pagpasensyahan mo ako, nagpadalos-dalos ng desisyon ang daddy. Dahil sa kagustuhan kong maikasal ka sa pamilya Laurel, tulad nang naipangako ko sa dating kaibigan, ay muntik ka nang mapahamak. Hindi ko na kasi kinilatis ang kanilang tunay na pagkatao,” turan ng ama ni Kariel habang nakaupo sila sa sala.“Wala ho iyon, dad. Sa totoo nga po, dapat magpasalamat na lang tayo dahil hindi natuloy ang kasal at hindi naisakatuparan ang plano nila. May awa pa po talaga ang panginoon, dad. Hindi niya hinayaang magtagumpay ang masama nilang balak.” Agad na niyakap ni Kariel ang ama dahil bakas sa mukha nito ang guilt dahil kamuntikan s’yang ang malagay sa panganib pati na rin ang pamilya nila. “Hindi na nila tayo magagambala pa anak. Nasampahan ko na ng kaso ang mag-amang ‘yon. Nakapiyansa man ang ama ni Jason, pero natitiyak kong mabubulok naman siya sa kulungan sa patong-patong na kasong isinampa sa kanya ng batas laban sa mga illegal n'yang aktibidad,” kuwento pa ng ama ni Kariel. “
“N-nasaan ako?” nauutal na tanong ni Kariel sa sarili ng magkaroon siya nang malay. Tanging karampot na ilaw na nagmula-mula sa munting bintana ang nagbibigay liwanag sa silid kong saan siya pansamantalang nakagapos at nakahiga sa pang-isahang kama. May kutson din iyon at dalawang unan. “Pakawalan niyo ako rito! Tulong! Tulungan niyo ako rito!” pagsisisigaw niya. At halos mabingi siya boses na nag-e-echo sa loob ng silid. “Tulong! Pakawalan niyo ako rito!” pagpupumiglas niya at nang matanggal ang lubid na nakatali sa kamay at benti niya. Hindi pa rin siya tumigil sa kahihiyaw hanggang halos namaos na lamang ang boses niya, ngunit wala pa ring dumadating. “Tulong… pakawalan niyo ako rito,” hiyaw niya na namamaos na ang tono. Ilang sandali pa ang ay napatingin na lamang siya sa gawi ng pinto nang bigla itong bumukas. “Ikaw!” gulat na aniya. Nang makilala ang taong iniluwa sa bumukas na pinto. “Huwag kang lumapit, lumayo ka!” pilit siyang umaatras palayo, at ginagawa ang
"Fvck!" asik ni Darrius habang mahigpit pa rin na hinahawakan ang mga kamay ni Kariel. Dahil panay ang paghimas nito sa maseselang bahagi ng katawan. Ang kinikilos ni Kariel ay hindi na akma sa normal na kilos ng isang babae. Habang tumatagal ay nagiging agresebo pa ito lalo. Ayon sa kanyang kaalaman, sapat na ang ilublob sa tubig para mawala ang epekto ng gamot sa katawan ng taong naapektuhan nito. Ngunit ginawa na ni Darrius ang lahat ng paraan bago pa dumating ang doktor, ngunit wala pa ring epekto. Inilublob na niya ito sa bathtub na puno ng yelo, pero wala pa rin. Hindi niya alam kung anong klaseng aphrodisiac ang ginamit rito, pero sadyang napakalakas. "Help me, please," pagsusumamong usal ni Kariel, bahagyang iminulat ang mga mata nito."I can't," tugon niya rito."Bakit? Ayaw kong ibigay sa iba ang puri ko," nanlulumong saad nito."Hintayin mo na lang. May darating na makakatulong upang gamutin ang nararamdaman ng iyong katawan. Alam kong magagalit ka, pero para din sa kap
Napaliyad na lamang si Kariel nang magsimulang gumapang ang pagdila ni Darrius patungo sa namamasa na niyang pagkababae. “Ohhh…ahhhh…” impit niyang ungol ng sinimulang galugarin ng dila nito ang kanyang puwerta. Tumitirik ang mga mata at hindi niya alam kung saan ibaling ang kanyang ulo. Naibaon niya ang mga kuko sa malambot na kama. Halos malukot na rin ang sapin nito dahil sa mahigpit niyang pagkakapit roon. The way Darrius licked her pussy make her moan louder. “Ahhhh…uhmmmm…” umaalingaw-ngaw ang ungol niya sa buong kuwarto.Kaya inabot niya ang unan at itinakip iyon sa kanyang mukha.“Ughh… Darrius…uhmm… ang sarap…” she moaned louder, ngunit dahil sa unang nakatakip ay alam niyang hindi na gaano kalakas ang impact. “Goddamnt! Tanggalin mo ‘yan. Huwag mong takpan ang iyong mukha. Mas nakalalaki ang iyong ungol my dear,” ani Darrius in his sexy voice, at saka hinawi tsaka itinapon ang unan sa kawalan.“Just moaned, mas malakas ay mas mainam… ughhh,” ani Darrius nang sandali ito
Malakas na kalampag ang nagpagising kay Kariel. Dahan-dahan niyang iminulat ang mga mata at tiningnan ang pinagmulan ng ingay."God! A-anak! K-kumusta ang pakiramdam mo?" nauutal at nag-aalalang tanong ng ina ni Kariel habang papalapit. Kasunod nito ang kanyang ama na pumasok sa silid."O-okay lang po ako, Mom. Medyo masakit at nanghihina lang po ang katawan ko," tugon niya nang makalapit na ito."Alin ba ang masakit sa'yo? May sugat ka ba? O galos?" tanong nito habang agad na umupo sa tabi ng kanyang hinihigaan. Ramdam niya ang labis na pag-aalala ng ina batay sa ekspresyon nito."M-masakit po ang pagkababae ko, Mom," mahina niyang naiusal."W-what? May masakit sa'yo? Hindi ko kasi narinig." tugon nito sa sinabi niya."Masakit lang po ang katawan ko, Mom," pagdadahilan na lamang niya. Kahit na nasa impluwensya siya ng gamot na nagpa-agresibo sa kanya, tanda pa rin niya ang lahat ng nangyari sa kanila ni Darrius."Anak! O, thank God you're safe!" Napatingin siya sa direksyon ng ama na
Lulan ng sasakyan, tahimik nilang binabaybay nila Darrius ang kalsada patungo sa bahay na pinagdalhan niya kay Kariel. Naroon na rin ang kanilang mga magulang bago pa siya tumuloy sa presinto kanina.“Boss, tungkol sa na—""Shut your mouth, Mark! Kung ayaw mong maghalo ang balat sa tinalupan!" singhal ni Darrius. Tumahimik ang assistant at nag-focus na lang sa pagmamaneho.Bahagyang napakagat sa ibabang labi si Darrius habang inaalala ang nangyari sa kanila ni Kariel. Hindi niya alam, pero parang nakaramdam siya ng guilt sa ginawa niya. Alam niyang magagalit ang kanilang mga magulang kapag nalaman ang nangyari sa pagitan nilang dalawa. Kahit sabihin mang makasarili siya, hindi niya matiis na ibang lalaki ang makakuha sa babaeng minahal na rin niya. At alam niyang ganito rin ang nararamdaman ni Kariel."Itigil mo muna ang sasakyan sa gilid, Mark," utos ni Darrius. Agad namang pinarada ng assistant ang sasakyan sa gilid ng kalsada. Umagaw kasi sa kanyang atensyon ang mga nakahelerang pa
“Magpahinga ka na lang muna, baka mabinat ka kapag ituloy pa natin ang nais mo,” nakangising wika ni Darrius matapos siyang alalayang maihiga sa kama. Agad nitong inayos ang sapin at kinumutan siya nito.“S-salamat,” nahihiyang tugon ni Kariel, namumula at halos gusto nang magpalamon sa lupa dahil sa kahihiyang naramdaman. Para siyang asong hawok sa halik ni Darrius kanina, tila kulang pa sa kanya ang ginawa nito, at gusto pa niyang higit pa roon. Hindi niya inalintana ang pananakit ng kanyang pagkababae, at kahit ramdam niya ang pamamaga at hapdi, gusto pa rin niyang maka-isa.“Punyemas naman o!” maktol ni Kariel sa isip niya. Iniling niya ang ulo, hinawi ang mahaba at makinis niyang buhok, at tiningnan si Darrius.“Ahm, Darrius… puwede bang magtanong?” tanong niya rito.“Yes, go ahead,” nakangiting tugon ni Darrius. Umayos siya ng upo sa tabi ng kama, tila naghihintay sa kanyang susunod na salita.“Bakit mo ginawa iyon?” seryosong tanong ni Kariel, nangungusap ang mga matang nakatit
Nang sumunod na araw, maagang naggayak sina Darrius at Kariel upang maghanda sa kanilang pagbabalik sa Pilipinas. At ang kanilang mga bagahe ay maayos nang nakalatag sa tabi ng pinto, at ramdam sa buong silid ang katahimikan. Sa kabila ng kanilang excitement na makabalik, hindi maiwasan ni Kariel na mag-alala sa mga darating na araw, lalo’t alam niyang hindi magiging madali ang kanilang haharapin.Habang iniinspeksyon ni Darrius ang kanilang mga dokumento, lumapit si Kiarah na nakangiti. “Mukhang ready na talaga kayo ah, good luck na lang sa inyo. Parang kailan lang, at ngayon sabay na kayong babalik sa bansa.”“Oo nga, medyo kinakabahan din ako. Hindi para sa pagbabalik namin sa bahay kundi sa hamon na kailangan naming harapin para sa ikakatahimik ng lahat,” nakangiti ngunit bakas sa mukha ni Kariel ang labis na alinlangan sa darating na mga araw. Bahagya namang napangiti si Kiarah dahil ramdam niya ang alinlangan sa puso ni Kariel bagay na nilapitan na lamang niya ito at niyakap.“
Matapos ibaba ang tawag, agad namang napatingin si Darrius sa kawalan dahil sa nabalitaan ngunit bumajas rin sa kaniyang mukha ang galit ang pagkamuhi. Napansin naman iyon ni Kariel na ngayon ay nakasandal sa kama at tahimik lang din na nakatingin sa lalaki. Pagod man sa kanilang pag-iisa subalit ramdam naman ni Kariel ang labis na pagkabahala sa nakita.“Dar,” tawag niya, “ano bang nangyari?”Napalingon naman si ni Darrius, ngunit imbis na sumagot, tumayo ito at naglakad papunta sa bintana. At napatitig sa mga naglalakihang gusali sa lugar.“Darr, kausapin mo naman ako,” dagdag ni Kariel nang hindi siya nito sinagot. “Ano bang problima?”Huminga nang malalim si Darrius bago pa bumalik sa tabi ni Kariel. Naupo siya sa gilid ng kama at mahigpit na hinawakan ang kamay ng babae. “Kariel,” panimula niya, “may isang bagay na kailangang asikasuhin. At hindi ko puwedeng ipagsawalang-bahala ito.”“Anong ibig mong sabihin? May nangyari ba?” tanong ni Kariel, na ramdam ang hindi magandang bali
Sa bawat pagbaon ng pagkalalaki ni Darrius, ay s’ya namang pagliyad at pa-ungol ni Kariel. Hindi niya alam pero parang muli s’yang dinala sa langit kung saan ilang taon na n’yang hindi napupuntahan. At sa bawat ulos ni Darrius pakiramdam n’ya muli na naman silang pinag-isa. Hindi niya alam kong ano ang magiging reaksyon niya sa bawat pagpasok nito sa kaniyang kuweba. Basta ang tanging nagawa niya lang ay sambiti ang pangalan ng kaulayaw sa mahina ngunit tila angel na umaawit sa pandinig ni Darrius. "Yamz-" Saglit pa itong tumigil at pinagmamasdan siya bagay na magtama ang kanilang mga mata. “I've waited this for so many years, at ngayon nakasama na kita ulit.” “Me too,” tugon naman ni Kariel. Ngumiti naman si Darrius sa sinabi ni Kariel saka nag-smirk. “Just moaned my name, at ako na ang bahalang magdala sa’yo sa langit.” “Loko,” nakangising aniya. “Kung ako lang ang nasusunod, hindi ko na hahayaang matapos pa ang gabing ‘to para naman makasama pa kita nang matagal.” Ngumiti p
Matapos ang tawag sa anak, nanatiling tahimik si Kariel habang nakatitig sa screen ng kaniyang cellphone. Unti-unti niya rin itong inilapag sa lamesa at nagpakawala ng malalim na buntonghininga. Sa likod ng katahimikan, ramdam niya ang tila kumakabog na tibok ng kaniyang puso. “Kariel...”Agad namann'yang linigon si Darrius, nakatitig na sa kaniya, puno ng damdaming tila hindi maipaliwanag ng mga simpleng salita lamang. Naroon ang kasabikan, pangungulila, at... pagmamahal. Ilang taon na rin ang lumipas simula nang maghiwalay sila, ngunit sa bawat sulyap nito, dama pa rin niya ang koneksyon nilang dalawa.“Salamat,” basag ni Darrius sa katahimikan.“Sa alin?” mahinang sagot ni Kariel, pilit na pinipigilan ang pamumuo ng luha sa kaniyang mga mata.“Sa pagkakataong muli akong maging parte ng buhay niyo ni Darielle,” tugon nito, at bahagya pang yumuko, na tila dinadala ng bigat ang sariling emosyon. “Hindi mo alam kung gaano ko ‘to pinangarap, Kariel.”Hindi naman nagawang sumagot ni Ka
Agad namang inayos ni Kariel ang sarili nang makita ang pangalan ng kanilang anak sa screen nang muling tumunog ang kaniyang cellphone. “Si Darielle,” mahinang bulong niya kay Darrius habang pinapakita ang mukha ng anak mula sa screen. Napakunot ng kaniyang noo si Darrius ngunit agad ding nagliwanag ang mukha nang marinig ang pangalan ng kanilang anak.“Huwag mo na patagalin. Sagutin mo na,” ani Darrius na bakas sa boses ang pagkasabik.Agad namang pinindot ni Kariel ang green button at sumambulat sa screen ang masayang mukha ng kaniyang anak.“Mommy! Bakit ang tagal mong sumagot? Miss na kita!” bungad ng anak habang hawak ang isang stuffed toy.Napangiti naman I Kariel nang makita ang ang pagbusangot bigla ng anak.“Sorry, anak. Busy lang si Mommy kanina. Kaya hindi ko agad narinig ang tawag mo.”“Ganon ba mommy? Wag po kayo masyadong magpakagod riyan,” wika pa ng anak.“Wait, sino ba kasama mo riyan?” tanong ni Kariel nang mapansin na tahimik ang paligid ng silid ni Darielle.“Ako
PAGKARATING nila sa Hotel ay agad namang nagtungo sin Mark At Kiarah sa kani-kanilang silid. Samantalang sina Kariel at Darrius naman ay tahimik na nagpapahangin sa Rooftop ng hotel. Tahimikt at wala silang imikan na. Hindi tulad ng nasa event a sila at habang nasa sasakyan sila. Ang nagagawa lang ni Darrius ay ang panay na sulyap at pinipilit naman niyang ibuka ang bibig ngunit tila nasamid yata ang dila niya. Tumikhim at umayos na lang ng kaniyang sarili si Kariel, bago pa nagsalita. “Hi.” Panimula ni Kariel, para basahin ang katahimikan bumabalot sa kanilang paligid. Agad namang Napalingon si Darrius at saka ngumiti sa babae. “Hmm… Kariel, I don't know when to start. Hindi ko alam pero pakiramdam ko–” Ngunit hindi na nagawang ipagpatuloy pa ni Darrius ang sasabihin ng bigla na s’yang halikan sa labi ni Kariel. “Hanggang ngayon pa rin ba kailangang ako pa ang maunang gumawa nang paraan para sa ating dalawa? I’ve waited you so long. I’ve waited this day, tapos patorpe-torpe ka
MATAGUMPAY namang natapos ang event, at kasalukuyan na sila ngayong bumabiyahe pabalik ng hotel. Masaya at puno ng tawanan ang loob ng sasakyan, dahil sa muling pagkakabuo nilang apat. Naroon din kasi si Mark, at hindi maiwasan ni Kiarah na makaramdam ng kilig sa tuwing napapansin niyang sumusulyap ang nobyo sa kanya. Ngunit higit sa lahat, mas lalong sumabog ang kilig niya sa eksenang nasaksihan kanina sa dance floor.“Grabe, akala ko eksena lang sa pelikula ang gano'n! Grabe, kinilig talaga ako sa inyo. Akala ko nga magwa-wantotre pa kayo eh!” masayang bulong ni Kiarah kay Mark, ngunit sapat na sapat para marinig ng lahat sa loob ng sasakyan.Napangiti naman ng pilya si Kariel sa sinabi ng kaibigan. Bagay na hindi niya matiis na magkomento. “Naku, Kiarah, kung masyado kang kinikilig, edi sana hinila mo rin kanina sa gitna si Mark, ” pabirong sambit niya, na ikinatawa nilang lahat.“Naku! Ayaw kong sirain ang spotlight niyo, noh! Kaya next time na lang ako,” sagot ni Kiarah, kasabay
Marahan namang inilapit ni Darrius ang kanyang labi sa noo ni Kariel, at mahina siyang bumulong, "Kung kaya kong ibalik ang panahon… gagawin ko ang lahat para hindi na kita pakawalan." Habang dumadampi ang kanyang labi sa noo ni Kariel, tila gumuhit ang isang malalim na pag-unawa sa kanilang dalawa. Hindi nila alam kung ano ang bukas para sa kanila, ngunit ngayong gabing ito, sapat na ang maramdaman nila ang bawat tibok ng puso ng isa’t isa. Dahan-dahang iniangat ni Kariel ang kanyang mukha, at sa pagkakatitigan nilang muli, ay napuno ng emosyon ang kanilang paligid. Walang ibang makapagsasalita o makakaramdam ng bigat ng kanilang kasaysayan kundi sila lang, sa kanilang pinagsaluhang gabi. Sa wakas, habang ang musika ay unti-unting naglalaho, nagawa nilang magyakap nang mahigpit, isang yakap na puno ng lahat ng pangarap, pag-asa, at paghingi ng tawad na hindi nabigkas noon. Sa bawat segundo ng kanilang pagyakap, naramdaman nilang hindi lamang ito isang simpleng pagsasayaw, kundi
"Kariel," wika ni Darrius nang magtagpo silang dalawa sa gitna ng dance floor. "Pwede ba kitang…yayaing sumayaw?" Saglit na natigilan si Kariel, ramdam ang alon ng emosyon na bumabalot sa kanilang dalawa, parang ang buong silid ay unti-unting lumabo, at tanging sila na lamang ang naroroon. Habang nakatitig sa mga mata ni Darrius, nagdadalawang-isip siya kung isusuko ba niya ang kanyang palad o pipigilan pa rin. Mabilis na tumitibok ang kanyang puso dulot ng saya at damdaming nag-uumapaw. Nag-aatubili man, ngumiti siya at tinanguan si Darrius, saka inabot ang kanyang kamay. Hindi napigilan ni Kariel ang mga luha na kanina pa niyang pinipigilan. Napangiti si Darrius at dahan-dahang inilapit si Kariel sa kanyang bisig. Nang magkalapit na ang kanilang mga katawan, dama nila ang init na dulot ng pagkalapit ng kanilang mga balat. Agad inalalayan ni Darrius ang bewang ni Kariel gamit ang isang kamay, habang ang kanilang mga palad ay magkahawak, at ang isang kamay ni Kariel ay nasa balikat