“Kumusta ang unang araw ng trabaho, hija?” ani ng ina nang makauwi sila ng mansyon. Pagkatapos kasi ng meeting nila ay nagdesisyon na si Darrius na umuwi. Dahil pa gabi na rin at pagod na ito.“Mabuti naman po,” saad niya at saka nagmano. At ganun din si Darrius na kasunod lamang niya.“Kaawaan kayo ng panginoon, mga anak.”“Ang daddy?” tanong ni Kariel sa ina. “Nasa loob. Kausap si Jason,” tugon nito. “Ho! Andito si Jason!?” gulat na tanong niya sa ina. Tumango ito bilang tugon. Napakunot ang kanyang noo dahil panay ang pagdalaw ng kanyang fiancé nang hindi niya nalalaman.“Ah. Okay,” usal niya at bahagyang napalingon kay Darrius. “Mauna na po ako, mom.”“Sige,Hijo. Bumaba ka kaagad ng makakain na tayo,” nakangiting tugon ng ina kay Darrius. Sinundan niya ng tingin ang paakyat na lalaki. She heaved a sigh. At nagpaalam na rin sa ina. “Ako rin po. Magbibihis na muna ako,”“Sige, bilisan niyo lang.” Nginitian niya ang ina bago pa umakyat patungong silid. Pagkapasok sa kuwart
MONTHS PASSED, at dumating na nga ang araw nang kasal ni Kariel at Jason. Sa isang hotel ginanap ang venue ng kanilang kasal at halos mga kaibigan at kasusyo lang sa negosyo ang dumalo. Napakaganda ni Kariel sa kanyang suot na damit. Isang white off shoulder na napapalamutian nagkikinangang mga bato. Maluwang ang gawing ibaba nito na halos sakupin na ang espasyo na kanyang lalakaran, mahaba ito at animo siya isang reyna habang naglalakad patungo sa Grand hall, kung saan naroon nakatayo at naghihintay ang kanyang groom.“Hay, sa wakas at magiging mrs. Laurel ka na,” masayang ani Jason nang makarating siya sa harapan nito. Hinawakan nito ang kanyang kamay at sabay silang naglakad patungo sa harap ng paring magkakasal.Hindi niya maipapaliwang ang kabang nasa dibdib. Hindi niya alam pero Bigla siyang nakaramdam ng pangamba at pagsisi, dahil hindi niya nagawang ipaglaban ang totoong nararamdaman ng kanyang puso. “Wala ba ni isa sa inyong pigilan o tumututol sa kasalang ito?” tanong
“Anak, pagpasensyahan mo ako, nagpadalos-dalos ng desisyon ang daddy. Dahil sa kagustuhan kong maikasal ka sa pamilya Laurel, tulad nang naipangako ko sa dating kaibigan, ay muntik ka nang mapahamak. Hindi ko na kasi kinilatis ang kanilang tunay na pagkatao,” turan ng ama ni Kariel habang nakaupo sila sa sala.“Wala ho iyon, dad. Sa totoo nga po, dapat magpasalamat na lang tayo dahil hindi natuloy ang kasal at hindi naisakatuparan ang plano nila. May awa pa po talaga ang panginoon, dad. Hindi niya hinayaang magtagumpay ang masama nilang balak.” Agad na niyakap ni Kariel ang ama dahil bakas sa mukha nito ang guilt dahil kamuntikan s’yang ang malagay sa panganib pati na rin ang pamilya nila. “Hindi na nila tayo magagambala pa anak. Nasampahan ko na ng kaso ang mag-amang ‘yon. Nakapiyansa man ang ama ni Jason, pero natitiyak kong mabubulok naman siya sa kulungan sa patong-patong na kasong isinampa sa kanya ng batas laban sa mga illegal n'yang aktibidad,” kuwento pa ng ama ni Kariel. “
“N-nasaan ako?” nauutal na tanong ni Kariel sa sarili ng magkaroon siya nang malay. Tanging karampot na ilaw na nagmula-mula sa munting bintana ang nagbibigay liwanag sa silid kong saan siya pansamantalang nakagapos at nakahiga sa pang-isahang kama. May kutson din iyon at dalawang unan. “Pakawalan niyo ako rito! Tulong! Tulungan niyo ako rito!” pagsisisigaw niya. At halos mabingi siya boses na nag-e-echo sa loob ng silid. “Tulong! Pakawalan niyo ako rito!” pagpupumiglas niya at nang matanggal ang lubid na nakatali sa kamay at benti niya. Hindi pa rin siya tumigil sa kahihiyaw hanggang halos namaos na lamang ang boses niya, ngunit wala pa ring dumadating. “Tulong… pakawalan niyo ako rito,” hiyaw niya na namamaos na ang tono. Ilang sandali pa ang ay napatingin na lamang siya sa gawi ng pinto nang bigla itong bumukas. “Ikaw!” gulat na aniya. Nang makilala ang taong iniluwa sa bumukas na pinto. “Huwag kang lumapit, lumayo ka!” pilit siyang umaatras palayo, at ginagawa ang
"Fvck!" asik ni Darrius habang mahigpit pa rin na hinahawakan ang mga kamay ni Kariel. Dahil panay ang paghimas nito sa maseselang bahagi ng katawan. Ang kinikilos ni Kariel ay hindi na akma sa normal na kilos ng isang babae. Habang tumatagal ay nagiging agresebo pa ito lalo. Ayon sa kanyang kaalaman, sapat na ang ilublob sa tubig para mawala ang epekto ng gamot sa katawan ng taong naapektuhan nito. Ngunit ginawa na ni Darrius ang lahat ng paraan bago pa dumating ang doktor, ngunit wala pa ring epekto. Inilublob na niya ito sa bathtub na puno ng yelo, pero wala pa rin. Hindi niya alam kung anong klaseng aphrodisiac ang ginamit rito, pero sadyang napakalakas. "Help me, please," pagsusumamong usal ni Kariel, bahagyang iminulat ang mga mata nito."I can't," tugon niya rito."Bakit? Ayaw kong ibigay sa iba ang puri ko," nanlulumong saad nito."Hintayin mo na lang. May darating na makakatulong upang gamutin ang nararamdaman ng iyong katawan. Alam kong magagalit ka, pero para din sa kap
Napaliyad na lamang si Kariel nang magsimulang gumapang ang pagdila ni Darrius patungo sa namamasa na niyang pagkababae. “Ohhh…ahhhh…” impit niyang ungol ng sinimulang galugarin ng dila nito ang kanyang puwerta. Tumitirik ang mga mata at hindi niya alam kung saan ibaling ang kanyang ulo. Naibaon niya ang mga kuko sa malambot na kama. Halos malukot na rin ang sapin nito dahil sa mahigpit niyang pagkakapit roon. The way Darrius licked her pussy make her moan louder. “Ahhhh…uhmmmm…” umaalingaw-ngaw ang ungol niya sa buong kuwarto.Kaya inabot niya ang unan at itinakip iyon sa kanyang mukha.“Ughh… Darrius…uhmm… ang sarap…” she moaned louder, ngunit dahil sa unang nakatakip ay alam niyang hindi na gaano kalakas ang impact. “Goddamnt! Tanggalin mo ‘yan. Huwag mong takpan ang iyong mukha. Mas nakalalaki ang iyong ungol my dear,” ani Darrius in his sexy voice, at saka hinawi tsaka itinapon ang unan sa kawalan.“Just moaned, mas malakas ay mas mainam… ughhh,” ani Darrius nang sandali ito
Malakas na kalampag ang nagpagising kay Kariel. Dahan-dahan niyang iminulat ang mga mata at tiningnan ang pinagmulan ng ingay."God! A-anak! K-kumusta ang pakiramdam mo?" nauutal at nag-aalalang tanong ng ina ni Kariel habang papalapit. Kasunod nito ang kanyang ama na pumasok sa silid."O-okay lang po ako, Mom. Medyo masakit at nanghihina lang po ang katawan ko," tugon niya nang makalapit na ito."Alin ba ang masakit sa'yo? May sugat ka ba? O galos?" tanong nito habang agad na umupo sa tabi ng kanyang hinihigaan. Ramdam niya ang labis na pag-aalala ng ina batay sa ekspresyon nito."M-masakit po ang pagkababae ko, Mom," mahina niyang naiusal."W-what? May masakit sa'yo? Hindi ko kasi narinig." tugon nito sa sinabi niya."Masakit lang po ang katawan ko, Mom," pagdadahilan na lamang niya. Kahit na nasa impluwensya siya ng gamot na nagpa-agresibo sa kanya, tanda pa rin niya ang lahat ng nangyari sa kanila ni Darrius."Anak! O, thank God you're safe!" Napatingin siya sa direksyon ng ama na
Lulan ng sasakyan, tahimik nilang binabaybay nila Darrius ang kalsada patungo sa bahay na pinagdalhan niya kay Kariel. Naroon na rin ang kanilang mga magulang bago pa siya tumuloy sa presinto kanina.“Boss, tungkol sa na—""Shut your mouth, Mark! Kung ayaw mong maghalo ang balat sa tinalupan!" singhal ni Darrius. Tumahimik ang assistant at nag-focus na lang sa pagmamaneho.Bahagyang napakagat sa ibabang labi si Darrius habang inaalala ang nangyari sa kanila ni Kariel. Hindi niya alam, pero parang nakaramdam siya ng guilt sa ginawa niya. Alam niyang magagalit ang kanilang mga magulang kapag nalaman ang nangyari sa pagitan nilang dalawa. Kahit sabihin mang makasarili siya, hindi niya matiis na ibang lalaki ang makakuha sa babaeng minahal na rin niya. At alam niyang ganito rin ang nararamdaman ni Kariel."Itigil mo muna ang sasakyan sa gilid, Mark," utos ni Darrius. Agad namang pinarada ng assistant ang sasakyan sa gilid ng kalsada. Umagaw kasi sa kanyang atensyon ang mga nakahelerang pa
Sa isang MAdilim na abandunadong resort, ay narinig ng mga tauhan ni Diablo ang kaniyang pagsisigaw sa kuwartong inukupa niya. Nagkatinginan ang mga ito dahil sa nangyayari sa kanilang amo. Ngunit wala silang lakas ng loob na pasukin ito dahil na rin sa kadahilanang sila naman ang malalagot kapag ginawa nila iyon. "Putcha, anong nangyayari sa loob? Gabi gabi na lang yatang binabangungot si boss," nagtatakang tanong ng isa sa mga tauhan nito. "Hayaan mo na," sagot ng mas matanda nilang kasama. "Alam mo namang walang gustong makialam sa kanya kapag ganiyan na ang nangyayari, 'di ba? Gusto mo bang mawalang ng hininga? Pwess! Kami hindi, may pamilya kami kaya hayaan na lang natin siya sa loob. Magiging din naman iyan Maya Maya lang kaya wala kang dapat ikabahala."Napakamot naman ito saka nagpabalik-balik sa paglalakad sa labas ng silid nito. "BITAWAN N'YO SIYA!" sigaw ng batang si diablo sa kaniyang panaginip ngunit walang nakikinig. Hawak ng isa sa mga bully ang kanyang kuya sa k
MADALING ARAW pa ang nagising na si Kariel. Ni Hindi nga niya matandaan kung nakatulog ba siya dahil buhat nang pumasok sila ng villa ay iniisip pa rin niya ang bagay o taong nakita niya. Hindi niya alam kung bakit, pero may kung anong gumising sa kanya—isang kakaibang pakiramdam na hindi niya maipaliwanag. Tahimik ang paligid, maririnig lang ang marahang paghampas ng alon sa pampang at ang mahinang huni ng mga kuliglig sa labas. Unti-unti siyang bumangon mula sa kama at tumingin sa bintana. Mula roon, tanaw niya ang dagat na bahagyang sinisinagan ng buwan. Payapa at walang anumang bakas ng panganib o kung ano mang maaaring maging dahilan ng kanyang kaba.Ngunit hindi mapakali ang kanyang dibdib. Dahan-dahan siyang bumaba ng kama, siniguradong hindi magigising si Darielle na mahimbing pa ring natutulog sa tabi niya. Lumabas siya ng kwarto, at sa di niya maipaliwanag na dahilan, dinala siya ng kanyang mga paa sa veranda. Doon, nagulat siya nang makitang naroon na si Darrius. Naka
MALAMIG ang simoy ng hangin nang lumabas si Kariel mula sa villa kinagabihan. Pupuntahan niya kasi si Darrius dahil nagpaalam ito saglit dahil may tatawagan daw ito. Naglakad-lakad siya hanggang makita niya ang lalaki, nakaupo sa isang wooden bench malapit sa dalampasigan. Nakatingin ito sa malawak na dagat, tila malalim ang iniisip. Sa pagtanaw niya rito, bumalik ang mga alaala—ang mga panahong akala niya'y hindi na sila muling magkakasama nang ganito. Nag-aatubili man, nilapitan niya ito. "Ang lalim na naman yata ng iniisip mo," puna niya, habang dahan-dahang umupo sa tabi nito. Nag-angat ng tingin si Darrius at bahagyang ngumiti. "Wala, iniisip ko lang . . . kung paano natin naabot ang puntong ito." Napayuko si Kariel. Alam niya kung ano ang tinutukoy nito. Ang lahat ng sakit, ang lahat ng taon na nawala sa kanila. Kahit ilang beses na nilang mapag-usapan ang bagay na 'to magmula nang muli silang magtagpo ngunit tila hindi pa rin iyon nawawala sa isipan nila. "Hindi ko ri
MAAGA pa nang makarating sina Kariel, Darrius, at Darielle kasama na ang kapatid na si Kenneth dahil bakasyon at on leave ito, sa resort na pag-aari ni Kieth. Agad silang sinalubong ng mga staff na may malalapad na ngiti at magalang na pagbati. Napapalibutan ng luntiang mga puno at namumukadkad na mga bulaklak ang paligid, at ang dagat ay kumikislap sa liwanag ng umaga. Ang malamig na simoy ng hangin ay nagdala ng kakaibang saya sa kanilang lahat, lalo na kay Darielle na namamangha sa tanawin. Puti rin ang buhangin at ang linis tingnan na halatang hindi pinapababayaan ng mga naroon. “Wow, Mommy! Ang ganda dito!” bulalas ni Darielle habang hawak-hawak ang kamay ng ina. “Oo nga, anak. Parang paraiso, hindi ba?” sagot ni Kariel habang malambing na tinatapik ang ulo ng anak. “Paraiso nga ito,” sabat ni Darrius na nasa gilid lamang nila. Ngunit hindi tanawin ang tinitingnan nito kundi si Kariel. Nang magtama ang kanilang mga mata, bahagyang umiwas si Kariel, na ramdam ang pag-i
MAAGANG nagising si Kariel kinaumagahan. Agad niyang kinapa ang tabi ngunit wala doon ang anak kaya dahan-dahan niyang iminulat ang kaniyang mga mata. Agad siyang bumangon at nagtungo sa banyo upang tingnan kung naroon ang anak. "Darielle, anak?" dahil walang bakas na naroon ang anak, lumabas siya ng kwarto. Pagtapat niya sa veranda, natanaw niya ang anak na masayang naglalaro sa hardin kasama si Darrius. Tahimik niyang pinagmasdan ang dalawa. Para silang matagal nang magkasama. Panay ang hagikgik ng anak habang buhat-buhat ito ng ama. May kung anong kirot siyang naramdaman sa puso niya. Matagal na panahon silang nawalay sa isa’t isa, at ngayon ay unti-unti silang bumabalik sa buhay ng isa’t isa. Naputol ang pagmumuni-muni niya nang mapansin siyang nakatingin si Darrius. Ngumiti ito bago ibinaba si Darielle at tumawag, “Mommy, halika rito! Maglaro tayo kasama si Daddy, mommy!” "Oo nga, pumarini ka na at samahan kami rito!" Napasinghap siya saka napangiti. Hindi niya alam
Matapos ang emosyonal na muling pagtatagpo nina Darrius at Darielle, dinala ng pamilya si Kariel at Darrius sa dining area para sa isang espesyal na hapunan. Halatang pinaghandaan ito ng kanyang mga magulang, na tila isang paraan ng pagsuporta at tahimik na pagtanggap sa nangyari. Sa mahabang mesa, naupo si Darielle sa pagitan nina Kariel at Darrius. Panay ang kwento ng bata habang kumakain, walang tigil sa pagsasalaysay ng mga bagay na gusto niyang gawin kasama ang kanyang ama. Hindi naman iyon nagawang pigilan ni Kariel dahil alam niyang sobra ang pagkasabik ng bata bagay na napangiti na lamang siya habang pinagmamasdan ang mga ito. “Daddy, marunong ka bang magtayo ng kastilyong buhangin?” Puno ng excitement na tanong ng anak na ikinangiti ni Darrius. “Oo naman, baby. Gusto mo bang turuan kita?” Tumango naman si Darielle, bakas ang kasabikan sa kanyang mukha. “Yes! Gusto ko po! Pwede po ba bukas? Isama natin si mommy sa pagpunta sa beach resort na itinayo ni tito Kieth.”
Matapos ang emosyonal na pagtanggap ng mga magulang ni Kariel sa kanilang pagbabalik, dama pa rin ni Darrius ang kaunting tensyon sa pagitan nila. Hindi naman siya nagtataka, alam niyang hindi ganoon kadali para sa pamilya ni Kariel na naging pamilya na rin niya ng ilang taon na bigla siyang muling tanggapin sa buhay ng anak nila matapos ang lahat ng nangyari. Subalit, ipinangako niya sa sarili na hindi na siya muling mawawala at paninindigan ang desisyong napili sa kabila ng lahat. Habang nagmimiryenda sila sa sala, tahimik lang si Darrius na pinagmamasdan ang bawat kilos ni Kariel. Panay ang abot niya ng pagkain sa babae, tila ba paraan niya iyon ng pagpapakita ng pag-aalaga. "Nga pala, pinasundo ko muna si Darielle sa school. Maya-maya lang ang narito na ang mga 'yon," wika ng ina na ikinatango ni Kariel. Ilang sandali pa, tanaw nila mula sa sala ang pagparada ng puting van sa harap ng mansyon at bumaba mula roon ang kanilang anak. "Mommy!" Agad na tumayo at sinalubong
Matapos makalapag ang eroplano, tahimik na bumiyahe mula sa airport patungo sa mansyon sina Kariel at Darrius. Pareho silang may sariling iniisip, ngunit dama ang tensyon at excitement sa hangin. Bagamat kinakabahan, hindi maiwasan ni Kariel ang mapangiti sa ideya na makikita muli ang kanyang pamilya. Lalo na ang anak na ilang linggong hindi na kasama. Tahimik din si Darrius ngunit bakas sa mukha ang hindi matatawarang excitement dahil sa wakas, makikita na ang anak na matagal nang nawalay sa kaniya. “Magiging okay din ang lahat,” saad ni Kariel saka ipinilig ang ulo sa balikat ng lalaki. Ngumiti naman ito at saka mahigpit na niyakap ang palad ng mga palad din nito. “Yeah, magiging okay din ang lahat.” Muli na lang napangiti si Kariel nang maramdaman ang marahang pag-amoy at paghalik ng lalaki sa ulo niya.PAGDATING nila sa malaking gate ng mansyon, bumaba si Kariel mula sa sasakyan. Agad namang sumunod si Darrius na puno ng galak sa kaniyang puso. Ilang taon na rin magmula nang u
SA KABILANG DAKU Sa isang maliit ngunit marangyang villa sa tagong bahagi ng lungsod, nakaupo sa isang leather armchair ang isang babaeng may matapang na aura. Nakasuot siya ng itim na blazer na bumagay sa kanyang makinis at mahabang buhok, habang hawak ang isang baso ng alak. Siya si Cassandra, ngunit mas kilala sa ilalim n'yang pangalang Diablo. Sa kabila ng kanyang eleganteng anyo, ang kanyang mga mata ay puno ng galit at determinasyon. Alam niyang oras na para muling simulan ang plano laban kay Darrius. Alam n'yang sa mga oras na ito ay alam na nito ang pagtakas niya at pag-uwi sa Pilipinas. Medyo mainit at patuloy kasi sa pagtutugis sa kaniya ang kapulisan at assets na nakuha ni Darrius bagay na kailangan niyang kumalma at magpalamig na muna. Ngunit hindi siya titigil para sa paghihiganteng alam niyang sagot para mawala ang sakit sa nakaraan. Sa harap niya ay nakaayos ang mga dokumento, larawan, at mapa. Kabilang dito ang larawan ni Kariel na kuha sa isang public event, na