C7 WMS#38 “Mom,” sagot ko sa kabilang linya nang tumawag sa akin si Mommy.“Paul, anak, why don’t you come home?” Napahinga ako nang malalim habang umupo sa aking swivel chair.“Alam mo naman na mag-aaway lang kami ni Dad kung uuwi ako.”“Malapit na ‘yong birthday niyo ng kapatid mo,” ‘Di ko naman mapigilang mapangiti at nailing.“Mabuti at naalala mo ang birthday niya.”“Paul!” “Mom, kung tumawag kayo para diyan alam mo naman ang sagot ko.”“Pero anak, ilang taon na rin na hindi kayo magkasama ni Donie tuwing birthday niyo.”“Wala namang naghahanap sa akin tuwing birthday namin Mom, isa pa siya lang naman lagi ang bida sa mata nang lahat!”“Paul Vincent!” sigaw ni Mommy sa kabilang linya kaya alam kong galit na galit na ito sa kabilang linya.“Come home Paul, I need to talk to you.”“But Mom,”“Please Paul kahit ngayon lang,” Napahawak naman ako sa aking noo habang ibinaba ang phone. Minsan kasi hindi ko talaga ma hindi-an si Mommy.“You need to check our branch in Cavite.” Nag-ang
C8 WMS#38 Halos mapuno nang dugo ang mukha ng taong nasa harapan ko ngayon. Isa siya sa dahilan kung bakit kailangan kong puntahan ang branch namin sa Cavite.Nilingon ko naman si John John nang inabot niya sa akin ang baril.Kinuha ko naman ito sa kanya at kinasa.“P-parang a-awa mo na Boss..” Ngumisi ako sa kanya at binaril siya sa d*bdib. Nang makitang wala na itong buhay ay kinuha ko yong binigay sa akin ni Jeffrey na tissue at pinunasan ang aking mga kamay.“Hindi naman kasi si Donie ang nasa harapan mo,” Naiiling na wika ni Jeffrey. Alam kasi nila ang nangyari sa amin.“Bakit kasi hindi ‘yon ang binugog mo?” Tanong sa akin ni John John habang umupo ako sa upuan.“Eh ‘di para ko na ring sinasaktan ang sarili ko?” Iling kong wika sa kanya, pero ang totoo kahit malaki ang galit at inggit ko sa kakambal ko lalo na ngayong nalaman ko na si Ligaya pala ang kanyang girlfriend ay hindi ko pa rin magawa na saktan o patayin ito dahil kahit pagbalik-baliktarin ang mundo kapatid ko pa rin
C9 WMS#38 Nang dumating kami sa isa sa Hotel ng mga Jackson ay agad kaming sinalubong nang mga staff nang hotel. Kabisado ko na rin ang mga mukha at pangalan nang mga manager dito.“Mr. Jackson this way,” Wika nang manager habang iginiya ako sa daan. Mabilis akong sumunod sa kanya habang nasa likuran ko s Jeffrey.“Have you prepared the paper?” Ani ko habang naglalakad kami at nasa likuran ko ang manager.“Yes, Mr. Jackson,”“Good,”“Did everyone sign it already?” “Yes Sir, but some of them are asking why it’s necessary to withdraw all profits from this hotel and the other branches.” Huminto ako at ni-lingon siya.“Did I need to explain it? did they forget that I am the CEO here?” Yumuko naman ito dahil sa sinabi ko.“No Sir, you don’t need to explain it,”“Good, I don’t want more questions.” Ani ko habang nagpatuloy sa paglalakad.NANG makarating kami sa office ay agad niyang binigay sa akin ang tatlong aluminum na attaché case. Lihim naman akong napangiti nang dalhin ito ni Jeffe
C10 WMS#38 Napamulat ako nang aking mga mata nang marinig ko ang katok nang pinto. Nagpasya kasi ako na uuwi rito sa pinapagawang bahay ko sa Bulacan. Tumayo ako at binuksan ang pinto.“Sir, nakahanda na po ang almusal niyo,” Tumango naman ako sa kanya habang napahawak ako sa aking ulo. Sumakit kasi ito dahil sa ininom kong alak kagabi.“Susunod na ako.” Sinara ko muli ang pinto at pumasok sa banyo para makaligo. Nang matapos akong maligo ay agad na akong bumaba para kumain. “Sir, kung may kailangan pa po kayo tawagan niyo na lang po ako,” Wika nang kinuha kong katulong. Umaalis kasi ito kapag tapos na ang paglilinis niya rito minsan lang din ito magluluto dahil ‘di naman ako masyadong umuwi rito sa bahay. Pinapagawa ko lang naman ito para gawing bakasyunan.“Sige, kunin mo na lang ‘yong sahod mo.” Ani ko dahil ipinatong ko lang sa sofa ang buwanang sahud niya.Matapos akong kumain ay naisipan kong pumunta sa garahe para tingnan ang aking motorbike. Nang matanggal ko ang takip nit
C11 WMS#38 Hindi pa rin ako makapaniwala sa sinabi ni Donie na kakambal niya iyong hinabol ko at hindi siya. pero bakit ‘di man lang niya sinabi noon na may kakambal siya?“Captain,” Nag-angat ako nang mukha at nakita si Sergeant Mendoza. Ngumiti ako sa kanya habang papalapit siya sa akin.“Ang lalim naman yata nang iniisip mo?” Aniya habang umupo sa upuan. Napahinga ako nang malalim at tumayo.“’Di ko lang kasi akalain na may kakambal pala si Major Sohn.”“Kaya nga, kahit naman ako nagulat, kamukhang-kamukha niya kasi, sino ba naman ang mag-aakala na hindi pala siya ‘yong taong tinatawag mong Hon?” sinamaan ko naman siya nang tingin dahil sa lakas nang tawa niya.“Kumusta ‘yong files na pinapakuha ko sa ‘yo?” Tanong ko at muling umupo. Inabot niya naman sa akin ang folder kaya agad ko itong tiningnan.Paul Vincent Sohn, twenty eight years old. Hobby riding motorcycles. “Mahilig pala siya sa motor kaya ito ang napili niyang business?” tanong ko kay Mendoza.“Siguro dahil marami na
C12 WMS#38 “Boss, dumating na ang mga baril.” Wika nang isa kong tauhan kaya agad akong tumayo. “Sige, susunod ako.” Wika ko habang inayos muna ang mga pera na nasa aking harapan. “Nasa’n si John John?” tanong ko naman sa isa ko pang tauhan.“Nasa taas po Boss, may inayos,” Sagot nito habang patuloy kami sa paglalakad. Nang makalabas kami ay nakita ko naman ang mga malaking kahon na binubuhat nang mga tauhan ko. lumapit ako sa kanila at binuksan ang isang kahon para matingnan ko ito. Tumabad naman sa akin ang iba’t-ibang klase ng mga baril. Tulad ng short-barreled rifle, AR-fifteen at iba pa. talagang maasahan sa mga magagandang uri ng baril ang isa sa mga founder ng Foedus na si Jake Mondragon.“Sasabak ka ba sa giyera?” Napalingon ako kay John John dahil sa sinabi niya.“Mas mabuti na ‘yong handa.” Ani ko at sinara ang kahon.“Sa bagay,” Pinagpatuloy naman nang mga tauhan ko ang pag-hakot ng mga kahon.“Nasa’n na si Jeffrey?” tanong ko nang hindi ko ito makita.“Nando'n lasing n
C13 WMS#38Sh!t! paano niya ba ako nakilala? Tumingin ulit ako sa rear mirror at nakitang naman ang pagkakalagay ko sa sombrero at mask, kaya paano ako nakilala ni Ligaya. Nilingon ko siya sa likuran ng kotse at nando’n pa rin ito at nag-aabang kung kailan ako bababa. “Dude, sa’n ka na? kanina pa kita hinihintay rito sa mall,” wika ni Jeffrey sa kabilang linya ng sagutin ko ang phone.“I need you now.” wika ko sa kanya.“Bakit?”“I am in trouble.”“Trouble? Ano’ng klaseng trouble?”“Basta, mamaya ko na lang i-explaine sa ‘yo, I send ko sa ‘yo ang suot ko kaya gayahin mo.”“Kukunin mo akong double ngayon? Sa bagay mas gwapo pa naman ako sa ‘yo,”“Shut up Dude!” Malakas naman siyang tumawa sa kabilang linya habang pinatay ko ang kanyang tawag.Agad kong senend sa kanya ang suot ko para mabilis niyang magaya.Muli akong lumingon kay Ligaya na nakatuon pa rin ang atensyon dito sa loob ng sasakyan. “Tsk, you think mahuhuli mo ako? nagkakamali ka woman,” napangisi naman ako habang nakatit
C14 WMS#38 “Happy birthday Dude,” Tinapik ako sa aking likod ni Jeffrey pati na rin si John John. “Salamat,” Kinuha ko naman ang aking phone para tawagan si Chase. Si Chase Herrera ay isa sa member ng foedus. Ito rin ang may ari ng Mi Casa El Superi.“Boss,” Nilingon ko naman ang isa sa aking mga tauhan.“Ano ‘yon?”“Nandyan na po ‘yung mga babae,” Napangiti naman ako dahil sa sinabi niya.“Sige, susunod na ako.” Ani ko at napatingin sa aking phone ng tumunog ito.“Yes,” sagot ko.“Dumating na ba ‘yung pinadala ko?” Napangiti naman ako sa sinabi niya dahil balak ko sana siyang tawagan pero naunahan niya ako.“Yes, thank you Bro,” “Ikaw pa, nga pala may regalo rin ako sa ‘yo,” na-excited naman ako dahil sa sinabi niya.“Ano ‘yon?”“I gave you a high class woman, bilang birthday gift ko sa ‘yo,” Napangiti ako dahil sa sinabi niya.“Woah! Thank you Bro,” sigaw ko dahil na-excite ako lalo sa sinabi niya.“No problem,” Agad niyang pinatay ang kanyang tawag kaya nagmamadali akong bumaba