WMS#38 C51PAUL POV“Anong nangyari?” Tanong ko habang binaybay na namin ang rest house.“Sorry Dude, akala ko kasi mahal niya ako.” Napatingin ako kay John John, dahil sa lakas ng pagtawa nito. “G*go! Paano mo naman naisip ‘yon?” “Paanong hindi?! Sa gwapo kung ‘to?” “Pwede bang tumahimik muna kayo?” I hold my head dahil nag-uumpisa na naman sila. “Tama si John John, bakit mo ba naisip na mamahalin ka ni Alma?” Tanong ko habang masama niya akong tiningnan. “Ikaw ba, hindi mo ba naisip na posibleng mahalin ka rin ni Ligaya?” “Magkaiba tayo ng sitwasyon!” I shouted to him. Hindi ko alam, kung anong nasa isip niya at basta niya nalang isinali si Ligaya sa usapan. Samantalang kasalanan niya kung bakit nakawala si Ligaya at Alma. “Fine, nong una akala ko, sincere siya. Hindi mo kasi alam kung gaano ako kasaya noong narinig ko sa kanya ang salitang Jeffrey Baby, I love you.” Hindi ko napigilan ang sarili ko na batukan siya. “Aray naman! Bakit ka ba nam-babatok Dude?” “Itanong mo ka
WMS#38 C52PAUL POV“Sigurado ka na ba sa plano mo?” Hindi ko sinagot si John John at tinungga ko ang bote ng alak. “Alam kong mahalaga siya sa ‘yo,”“That’s why I make her free.”“Nang ganun-ganun nalang?” Lumingon ako sa kanya habang kunot noo ko siyang tinitigan. “Buo na ang desisyon ko.”“Akala ko pa naman, kaya mo siyang panindigan.” “I can’t, ayokong matulad sa akin ang anak ko.”“Sa tingin mo ba bubuhayin niya ang anak mo?” Napakuyom ang kamao ko, dahil sa kanyang sinabi. “I know her, alam kong hindi niya kayang patayin ang sarili niyang dugo.”“Hindi mo siya lubusang kilala.”“Enough! Buo na Ang desisyon ko, Isa pa, matagal ko nang binalak na ro’n na tumira sa Agrianthropos.” “Paano kami? Basta mo nalang ba kami iwanan dito?” Lumapit ako kay John John at tinapik ko ito sa kanyang balikat. “Kaya sa inyo ko muna iiwan ang mga negosyo ko. Hindi ko naman kayo tuluyang iiwan.”“Paano ka namin mapupuntahan do’n? Alam mo naman na bawal kaming pumunta sa lugar na ‘yon, lalo na a
WMS#38 C53 END PAUL POV“Paul!” Mahigpit akong niyakap ni Mommy, habang tumingin ako kay Donie. “I'm glad you're here son.” Napabuntong hininga ako dahil sa sinabi ni Daddy sa akin. Ang sarap sanang pakinggan pero wala man lang akong nararamdaman na tuwa. “Nandito ako, para magpaalam sa inyo.”“M-magpaalam?”“Yes Mom,”“Pero Paul, akala ko ba uuwi kana rito?” “You know that will never happen Mom.” “Pero anak..”“Hayaan mo na natin siya.”“Pero Armand?”“I think he's not ready to come back.”“Sa’n mo balak pumunta?” Tanong sa akin ni Donie.“Hindi mo na kailangan malaman pa.”“Kasama mo ba siya?” Napatitig ako sa kanya, dahil sa kanyang tanong, at mabilis na umiling. Matalino ang kakambal ko at alam ko na alam niya na buhay si Ligaya. “Sana hayaan mo nalang siya.” Wika ko at tinalikuran sila. Wala na rin akong sasabihin pa, at ayaw ko na rin na marinig pa ang sasabihin ni Daddy at Mommy sa akin. Alam ko naman na hindi nila ako hahanapin. “Sigurado ka na ba?” Tanong sa akin ni Jo
C1 WMS #38PROLOGUE“Dude, this is James Sevilla, our next target. He is a son of Congressman Henry Savilla. He owns some casinos in Cebu City,” my friend Jeffrey said. He is our new next target. Based on John John information, one of my friends and also a member of 3X James has a large share of the one famous hotel in Cebu City. 3X is the name of our group when we started our illegal business. We lend money to traders at triple ang tubo nito. many owe us and others do not pay immediately I kill, dahil ang ayaw ko sa lahat ay ang ayaw tumupad sa usapan.We are further growing our lending company dahil sa pagiging con-artist ko. I take the identities of wealthy businessmen and celebrities to get their money, kaya lalong lumago ang illegal business name ng mga kaibigan ko.“This is his profile,” I look the document John John had given me. napangisi ako sa itsura ng James Sevilla na ‘to. Jeffrey gave me the things I needed for what we were going to do. Napatingin ako sa mamahaling coat
WMS #38CHAPTER ONE“Happy birthday Mom,” I kissed Mom cheek as I handed her my gift.“Thank you so much son,” She said while she stood up and hugged me. tsk kaya ayaw kong umuwi because I don’t want to see her drama. Masyado kasi talagang ma-drama ang Nanay ko tssk.“Mabuti naman at naisipan mo pang umuwi.” I close my eyes and tried to smile to my Dad. “Tks, kaya ka tumatanda dahil sa ugali mo,” Ngiting wika ko habang umupo sa tabi ni Mommy.“Paul.” Mommy scolded me, kaya ngumiti ako sa kanya.“Wala ka na talagang galang sa akin Paul. Did you forget that I am still your father.” Nailing ako sa kanya habang tinawanan siya.“Yes, you are my father who is the reason for the loss of the woman I love.” sagot ko sa kanya. Damn it’s better kong hindi na lang ako umuwi, but I don’t want Mom sad dahil na naman sa akin. mostly now because it’s her birthday, mamaya pa naman ang party niya kaya ngayon pa lang ay umuwi na ako, dahil ayoko makipag-salamuha sa mga bisita nila damn that busita.“W
WMS #38CHAPTER TWOI lowered my hat so they can’t see my face. Pinaka-ayaw ko kasi ‘yong makikita nila ang aking mukha.“Wow! Ang sarap niya Dude,” Napatingin ako sa babaeng tiningnan ni Jeffrey na sumasayaw. Tsk, kahit kailan talaga walang pinipili ang g*go, because even that woman with a man he still likes her. She's pretty and hot, but she’s not my type.I smiled again when I remembered the woman earlier. “Naloko na,” Nailing kami pareho ni John John nang makita si Jeffrey na nilapitan ang babaeng na tripan niya.“Dude, it looks like a mess here,” Natatawa niyang wika habang uminom.“He can handle that,” balewala kong sagot sa kanya at uminom.Sabay kaming napahalakhak nang makita naming sinampal sa pisngi si Jeffrey sa babaeng nilapitan niya. “Tsk, hayaan mo siya,” pigil ko kay John John nang tumayo ito.Nagsisigawan naman ang mga tao nang mag-suntukan si Jeffrey at ang lalaking kasama no’ng babae. Tuwang-tuwa naman akong napatingin sa kanila na nag-rambulan sa dance floor.“Y
WMS #38CHAPTER THREE“Ano masakit?” I ask Jeffrey, while he puts an ice bag on his face.“Tsk, akala niya hindi siya mapapasa'kin,” I smirk to him. Akala ko nakalimutan na niya ang babaeng ‘yon.“Lakas naman nang tama mo Dude, siguro pati utak mo natamaan din,” malakas kaming humalakhak ni John John na ikina-sama nang tingin niya sa amin.“’Wag nga kayo, ganito talaga ang pakiramdam kapag natamaan ka na,” muli kaming humagalpak nang tawa dahil sa sinabi niya. fvck siya pa ba ‘to? mukhang lakas nang tama ng g*go. We stopped laughing when he raised a wallet. “P*ta nanging mandurukot ka na?” dumilim naman ang kanyang mukha dahil sa sinabi ko sa kanya.“Dude, barya lang ‘yan, pinag-aksayahan mo lang nang oras,” natatawa namang wika ni John John sa kanya habang nailing akong napatingin dito.“Ang hina niyo talaga. Akala ko pa naman sa ating tatlo ikaw Paul ang pinakamatalino, tsk ‘di ko alam ako pala ‘yon,” I feel annoyed when I heard his laughter. Bilib na bilib sa sarili ang hay*p.“W
WMS #38 CHAPTER FOURNapapikit akong muli nang makaramdam ng pagkahilo. Damn dapat talaga hindi ako uminom ng marami kagabi“Fvck!”Inis kong kinawag ang aking mga kamay ng mapansin kong nakatali ang mga ito sa kama. The hell! Whoever did this to me I make sure even his soul he won’t see.“Gising ka na pa,” I looked at the door while a man walked towards me.“Who are you?” kunot-noo kong tanong sa kanya. Sa isang lalaking pumasok dito sa hotel room. May katangkaran ito at medyo may balbas. Kung titigan itong mabuti ay hindi rin papatalo ang angking kagwapuhan pero mas lamang ako. teka, kailan pa ako humanga sa iba? Damn nababakla na ba ako?“Tsk, nakakatawa tingnan ang isang Paul Vincent Sohn na nakatali sa kama at naghihintay nang kanyang kamatayan,” damn who’s this fvcking man? Did he really think na mapapatay niya ako tsk nagpapatawa yata.“’Wag pakakasiguro Dude,” ngisi kong wika sa kanya na ikinahinto niya. tsk did I know him? Don’t tell me isa siya sa mga naloko ko? but I trust