C1 WMS #38PROLOGUE“Dude, this is James Sevilla, our next target. He is a son of Congressman Henry Savilla. He owns some casinos in Cebu City,” my friend Jeffrey said. He is our new next target. Based on John John information, one of my friends and also a member of 3X James has a large share of the one famous hotel in Cebu City. 3X is the name of our group when we started our illegal business. We lend money to traders at triple ang tubo nito. many owe us and others do not pay immediately I kill, dahil ang ayaw ko sa lahat ay ang ayaw tumupad sa usapan.We are further growing our lending company dahil sa pagiging con-artist ko. I take the identities of wealthy businessmen and celebrities to get their money, kaya lalong lumago ang illegal business name ng mga kaibigan ko.“This is his profile,” I look the document John John had given me. napangisi ako sa itsura ng James Sevilla na ‘to. Jeffrey gave me the things I needed for what we were going to do. Napatingin ako sa mamahaling coat
WMS #38CHAPTER ONE“Happy birthday Mom,” I kissed Mom cheek as I handed her my gift.“Thank you so much son,” She said while she stood up and hugged me. tsk kaya ayaw kong umuwi because I don’t want to see her drama. Masyado kasi talagang ma-drama ang Nanay ko tssk.“Mabuti naman at naisipan mo pang umuwi.” I close my eyes and tried to smile to my Dad. “Tks, kaya ka tumatanda dahil sa ugali mo,” Ngiting wika ko habang umupo sa tabi ni Mommy.“Paul.” Mommy scolded me, kaya ngumiti ako sa kanya.“Wala ka na talagang galang sa akin Paul. Did you forget that I am still your father.” Nailing ako sa kanya habang tinawanan siya.“Yes, you are my father who is the reason for the loss of the woman I love.” sagot ko sa kanya. Damn it’s better kong hindi na lang ako umuwi, but I don’t want Mom sad dahil na naman sa akin. mostly now because it’s her birthday, mamaya pa naman ang party niya kaya ngayon pa lang ay umuwi na ako, dahil ayoko makipag-salamuha sa mga bisita nila damn that busita.“W
WMS #38CHAPTER TWOI lowered my hat so they can’t see my face. Pinaka-ayaw ko kasi ‘yong makikita nila ang aking mukha.“Wow! Ang sarap niya Dude,” Napatingin ako sa babaeng tiningnan ni Jeffrey na sumasayaw. Tsk, kahit kailan talaga walang pinipili ang g*go, because even that woman with a man he still likes her. She's pretty and hot, but she’s not my type.I smiled again when I remembered the woman earlier. “Naloko na,” Nailing kami pareho ni John John nang makita si Jeffrey na nilapitan ang babaeng na tripan niya.“Dude, it looks like a mess here,” Natatawa niyang wika habang uminom.“He can handle that,” balewala kong sagot sa kanya at uminom.Sabay kaming napahalakhak nang makita naming sinampal sa pisngi si Jeffrey sa babaeng nilapitan niya. “Tsk, hayaan mo siya,” pigil ko kay John John nang tumayo ito.Nagsisigawan naman ang mga tao nang mag-suntukan si Jeffrey at ang lalaking kasama no’ng babae. Tuwang-tuwa naman akong napatingin sa kanila na nag-rambulan sa dance floor.“Y
WMS #38CHAPTER THREE“Ano masakit?” I ask Jeffrey, while he puts an ice bag on his face.“Tsk, akala niya hindi siya mapapasa'kin,” I smirk to him. Akala ko nakalimutan na niya ang babaeng ‘yon.“Lakas naman nang tama mo Dude, siguro pati utak mo natamaan din,” malakas kaming humalakhak ni John John na ikina-sama nang tingin niya sa amin.“’Wag nga kayo, ganito talaga ang pakiramdam kapag natamaan ka na,” muli kaming humagalpak nang tawa dahil sa sinabi niya. fvck siya pa ba ‘to? mukhang lakas nang tama ng g*go. We stopped laughing when he raised a wallet. “P*ta nanging mandurukot ka na?” dumilim naman ang kanyang mukha dahil sa sinabi ko sa kanya.“Dude, barya lang ‘yan, pinag-aksayahan mo lang nang oras,” natatawa namang wika ni John John sa kanya habang nailing akong napatingin dito.“Ang hina niyo talaga. Akala ko pa naman sa ating tatlo ikaw Paul ang pinakamatalino, tsk ‘di ko alam ako pala ‘yon,” I feel annoyed when I heard his laughter. Bilib na bilib sa sarili ang hay*p.“W
WMS #38 CHAPTER FOURNapapikit akong muli nang makaramdam ng pagkahilo. Damn dapat talaga hindi ako uminom ng marami kagabi“Fvck!”Inis kong kinawag ang aking mga kamay ng mapansin kong nakatali ang mga ito sa kama. The hell! Whoever did this to me I make sure even his soul he won’t see.“Gising ka na pa,” I looked at the door while a man walked towards me.“Who are you?” kunot-noo kong tanong sa kanya. Sa isang lalaking pumasok dito sa hotel room. May katangkaran ito at medyo may balbas. Kung titigan itong mabuti ay hindi rin papatalo ang angking kagwapuhan pero mas lamang ako. teka, kailan pa ako humanga sa iba? Damn nababakla na ba ako?“Tsk, nakakatawa tingnan ang isang Paul Vincent Sohn na nakatali sa kama at naghihintay nang kanyang kamatayan,” damn who’s this fvcking man? Did he really think na mapapatay niya ako tsk nagpapatawa yata.“’Wag pakakasiguro Dude,” ngisi kong wika sa kanya na ikinahinto niya. tsk did I know him? Don’t tell me isa siya sa mga naloko ko? but I trust
C5 WMS#38 “Iiwan mo na naman ba kami?” Hindi ko naman mapigilang mailing dahil sa sinabi sa akin ni Jeffrey. Akala mo naman magtatagal ako ro’n.“Ayaw mo ba nu’n, pwede ka na namang tumambay kay Alma baby mo,” Iling kong sagot sa kanya habang ang l*ko ay malawak na napangiti. “Bakit hindi ko naisip ‘yon?” “Ayan na ang hinintay mo, kaya umalis ka na,” Sinamaan ko naman nang tingin si John John dahil sa kanyang sinabi. Bakit kaya pinapaalis na ako nang g*go na ‘to?“Dude,”Agad naman akong nag-first bump kay Lucas nang makababa siya nang sasakyan. tinanguan niya naman ang dalawang og*k kong kasama habang ganun din ang ginawa nila.Si Lucas ay isa sa mga member nang Foedus. Balak naming bumisita ngayon sa Agrianthropos City.“Mabuti naman at naisipan mong sumama.” Ani ko habang ikinabit ko ang seat belt. At ang l*ko pa rang wala itong narinig. Minsan talaga hindi ko maiwasan maitanong sa sarili ko kung bakit naging kaibigan ko ang b*liw na ‘to.“Stop it Paul.” Napangiti ako dahil sa si
C6 WMS#38 “Kumusta ang negosyo?” Tanong ko kay John John habang umupo sa sofa. Kararating ko lang galing Isla at hindi ko maitatanggi na nag-enjoy ako roon. Kung pwede lang manatili nang matagal doon ay ginawa ko na ang kaso kailangan kong asekasohin ang mga negosyo ko. “Marami ang hindi nagbayad.” Sagot sa akin ni John John habang umupo sa tapat.“Bakit hindi?” Tanong ko rito habang nagkibit balikat lang ito.“Maraming dahilan.” hindi ko naman mapigilang mainis dahil mukhang nakalimutan nila kung paano ako magalit.“Si Jeffrey?” tanong ko rito habang tumayo.“Sa’n pa nga ba?”“I-trace mo ‘yong location niya at pupuntahan natin siya.” Ani ko habang pumasok sa favorite kong lugar kung saan nakalagay ang mga baril ko.“Pinapa-iral mo na naman ang init nang iyong ulo.” Wika ni John John habang nasa aking likuran.“Tsk, at ano ang gusto mo hahayaan si lang ganu’n? Dude kilala mo ako ayaw ko sa mga taong hindi marunong tumupad sa usapan.” Kinuha ko ang aking magnum-forty-four at nilagay
C7 WMS#38 “Mom,” sagot ko sa kabilang linya nang tumawag sa akin si Mommy.“Paul, anak, why don’t you come home?” Napahinga ako nang malalim habang umupo sa aking swivel chair.“Alam mo naman na mag-aaway lang kami ni Dad kung uuwi ako.”“Malapit na ‘yong birthday niyo ng kapatid mo,” ‘Di ko naman mapigilang mapangiti at nailing.“Mabuti at naalala mo ang birthday niya.”“Paul!” “Mom, kung tumawag kayo para diyan alam mo naman ang sagot ko.”“Pero anak, ilang taon na rin na hindi kayo magkasama ni Donie tuwing birthday niyo.”“Wala namang naghahanap sa akin tuwing birthday namin Mom, isa pa siya lang naman lagi ang bida sa mata nang lahat!”“Paul Vincent!” sigaw ni Mommy sa kabilang linya kaya alam kong galit na galit na ito sa kabilang linya.“Come home Paul, I need to talk to you.”“But Mom,”“Please Paul kahit ngayon lang,” Napahawak naman ako sa aking noo habang ibinaba ang phone. Minsan kasi hindi ko talaga ma hindi-an si Mommy.“You need to check our branch in Cavite.” Nag-ang
WMS#38 C53 END PAUL POV“Paul!” Mahigpit akong niyakap ni Mommy, habang tumingin ako kay Donie. “I'm glad you're here son.” Napabuntong hininga ako dahil sa sinabi ni Daddy sa akin. Ang sarap sanang pakinggan pero wala man lang akong nararamdaman na tuwa. “Nandito ako, para magpaalam sa inyo.”“M-magpaalam?”“Yes Mom,”“Pero Paul, akala ko ba uuwi kana rito?” “You know that will never happen Mom.” “Pero anak..”“Hayaan mo na natin siya.”“Pero Armand?”“I think he's not ready to come back.”“Sa’n mo balak pumunta?” Tanong sa akin ni Donie.“Hindi mo na kailangan malaman pa.”“Kasama mo ba siya?” Napatitig ako sa kanya, dahil sa kanyang tanong, at mabilis na umiling. Matalino ang kakambal ko at alam ko na alam niya na buhay si Ligaya. “Sana hayaan mo nalang siya.” Wika ko at tinalikuran sila. Wala na rin akong sasabihin pa, at ayaw ko na rin na marinig pa ang sasabihin ni Daddy at Mommy sa akin. Alam ko naman na hindi nila ako hahanapin. “Sigurado ka na ba?” Tanong sa akin ni Jo
WMS#38 C52PAUL POV“Sigurado ka na ba sa plano mo?” Hindi ko sinagot si John John at tinungga ko ang bote ng alak. “Alam kong mahalaga siya sa ‘yo,”“That’s why I make her free.”“Nang ganun-ganun nalang?” Lumingon ako sa kanya habang kunot noo ko siyang tinitigan. “Buo na ang desisyon ko.”“Akala ko pa naman, kaya mo siyang panindigan.” “I can’t, ayokong matulad sa akin ang anak ko.”“Sa tingin mo ba bubuhayin niya ang anak mo?” Napakuyom ang kamao ko, dahil sa kanyang sinabi. “I know her, alam kong hindi niya kayang patayin ang sarili niyang dugo.”“Hindi mo siya lubusang kilala.”“Enough! Buo na Ang desisyon ko, Isa pa, matagal ko nang binalak na ro’n na tumira sa Agrianthropos.” “Paano kami? Basta mo nalang ba kami iwanan dito?” Lumapit ako kay John John at tinapik ko ito sa kanyang balikat. “Kaya sa inyo ko muna iiwan ang mga negosyo ko. Hindi ko naman kayo tuluyang iiwan.”“Paano ka namin mapupuntahan do’n? Alam mo naman na bawal kaming pumunta sa lugar na ‘yon, lalo na a
WMS#38 C51PAUL POV“Anong nangyari?” Tanong ko habang binaybay na namin ang rest house.“Sorry Dude, akala ko kasi mahal niya ako.” Napatingin ako kay John John, dahil sa lakas ng pagtawa nito. “G*go! Paano mo naman naisip ‘yon?” “Paanong hindi?! Sa gwapo kung ‘to?” “Pwede bang tumahimik muna kayo?” I hold my head dahil nag-uumpisa na naman sila. “Tama si John John, bakit mo ba naisip na mamahalin ka ni Alma?” Tanong ko habang masama niya akong tiningnan. “Ikaw ba, hindi mo ba naisip na posibleng mahalin ka rin ni Ligaya?” “Magkaiba tayo ng sitwasyon!” I shouted to him. Hindi ko alam, kung anong nasa isip niya at basta niya nalang isinali si Ligaya sa usapan. Samantalang kasalanan niya kung bakit nakawala si Ligaya at Alma. “Fine, nong una akala ko, sincere siya. Hindi mo kasi alam kung gaano ako kasaya noong narinig ko sa kanya ang salitang Jeffrey Baby, I love you.” Hindi ko napigilan ang sarili ko na batukan siya. “Aray naman! Bakit ka ba nam-babatok Dude?” “Itanong mo ka
WMS#38 C50PAUL POV “‘Wag!!” Agad akong napalingon, habang mabilis akong hinila ni John John. Nasa tapat namin si Lucas at kita ko sa mukha niya ang gulat. Mabilis akong suminyas sa kanya para hindi niya galawin si Ligaya. Fvck! Paano ba siya makarating dito? “Who’s that girl?” Galit na tanong niya sa akin. “She’s mine! Don’t touch her!” Sigaw ko at tiningnan ang kinaroroonan ni Donie at Henry. Pero napalingon ako sa paligid ng hindi ko na sila nakita. “Nagtatago siya.” Napatingin ako sa kabila at nakita si Donie. Galit naman itong napatingin sa akin, kaya lalo ko itong inasar. “Damn!” Sigaw ko nang makita kong niligtas ni Ligaya ang kanyang ama. “Ako na!” Mabilis na sumunod si Lucas sa kanila kaya, agad ko siyang sinundan. Baka pati si Ligaya ay gagalawin niya. Sabay kaming napakubli nang paputukan kami ni Henry at Ligaya. “Sh!t! Why don’t you want us to reciprocate?” “Hindi pwede! Baka matamaan siya!” Wika ko habang inis na nakikinig sa mga putok ng baril. Malalagot ka ta
WMS#38 C49 PAUL POV“Anong plano mo?” Napatingin ako kay Jeffrey habang tumingin din si John John sa kanya. “‘Di alam mo na kung saan ang kinaroroonan nila?” Tumango ako dahil sinabi na sa akin ni Clyde ang pinag-dalhan nila sa kakambal ko. “Kailan natin pupuntahan?” I look Jeffrey again. “Hindi ka pwedeng sumama.” “Ano?! Pero bakit? Tsk, mukhang mahina naman ang tingin mo sa ‘kin?”“Hindi ibig sabihin na mahina ka, kaya gusto kitang iwan dito para bantayan sila.” Wika ko habang tiningnan si Ligaya Isabella at Alma. “Sa bagay, baka biglang makawala pa si Alma Baby ko.” Ngisi niyang wika kaya nailing ako. “Pinatay mo na ba ang pamilya niya?” I look John John dahil sa tanong niya. Ibang klase rin kasi si Jeffrey. Ginawa ba naman hostage ang pamilya ni Alma. “Tsk, ikaw talaga! Bakit ko naman ‘yon gagawin? Alam mo naman na mahal ko rin sila!” “Sira!” “Tumigil nga kayo. John John, ikaw na ang bahala mag huck sa lahat ng CCTV camera nila.” Wika ko at tumango si John John sa akin.
WMS#38 C48LIGAYA POV“Isabella,” Sambit ko sa pangalan niya, at nilingon niya ako. “Wala ka bang balak na tumakas dito?” Mahina kong tanong at nilingon ang paligid. Kita ko naman ang gulat sa mukha niya at takot. “W-wala akong balak.” Mahina na sagot niya sa akin. “Bakit? Alam ko na dinukot ka rin nila.”“H-hindi nila ako dinukot.” Napatitig ako sa kanya, dahil sa sinabi niya. Para kasing Hindi totoo ang kanyang sinabi. “Alam ko na nagsisinungaling ka lang, kung gusto mo matulungan tayo.”“‘Wag mong gawin ‘yon, alam mo bang delikado ang gagawin mo?” “Alam ko, pero kailangan ko ‘yong gawin.” Napatingin ako sa kamay niya nang hawakan niya ang kamay ko. “Kung ayaw mong mapahamak, sumunod ka nalang sa kanila. Isa pa, mabait naman si.”“Hindi sila mabait, at kailangan nilang pagbayaran ang ginawa nila. Lalo na si Paul.” Wika ko habang nai-kuyom ko ang aking isang kamay. “Bakit hindi ka pa sumunod sa akin?” Inis kong nilingon si Paul, habang nasa pinto siya. Naisipan ko kasi na mana
WMS#38 C47LIGAYA POVMabilis kong binaril ang mga kalaban na nasa harapan namin.“Paul! I-cover mo ako! kailangan nating makalayo rito! Mukhang hindi natin sila mauubos!”“Sinong may sabi? I can handle all of them!” “Makinig ka sa akin! oo! Kaya natin sila! Pero hindi mo ba nakikita na wala tayong sapat na armas para sa kanila? isa pa! may kasama tayong bata. We need to protect him!” Sigaw ko habang muling pinagbabaril ang mga kalaban.“Pero kailangan ko silang ubusin!!” Napapikit ako sa aking mga mata dahil sa inis sa kanya. hindi kasi siya nakikinig sa mga sinasabi ko sa kanya.“Pwede ba! makinig ka naman!!” Inis ko nang sigaw sa kanya, kaya napatingin siya sa akin.“Okay! Masusunod Captain!” Inis niyang wika sa akin, kaya hindi ko rin mapigilang maasar dahil sa sinabi niya.Habang papalayo kami ay patuloy na nakiki-pagpalitan ng putok ng baril si Paul sa kanila. tinatakpan ko naman ang tainga ni Xander para hindi niya maririnig nang malakas ang mga putok.Nang makarating kami sa
WMS#38 C46LIGAYA POV“Bakit ngayon ka lang?” Sinamaan ko siya nang tingin habang ibinaba ko si Xander.“Papa!” Napatingin ako kay Xander habang lumapit siya kay Paul at agad niya itong binuhat.‘Papa? Kung Papa ang tawag niya kay Paul. Ibig sabihin hindi siya ang Daddy na sinabi ni Xander kanina.“Papa, siya po ang bago kung Mama.” Turo sa akin ni Xander.“Of course, siya talaga ang Mama mo, kasi asawa siya ni Papa,” kumunot ang aking noo habang nakatingin sa kanya.“Magbihis na kayo, dahil mamasyal tayo,”“Mamasyal?”“Yes, Wife.” Sagot niya habang ibinaba si Xander. “Bihisan n’yo na siya.” Utos niya sa katulong habang kinuha nila si Xander. Nang maka-alis na sila ay lumapit sa akin si Paul.“’Wag kang mag-tangkang tumakas, naintindihan mo ba? kilala mo ako Ligaya, kaya kung patayin agad ang mga magulang mo.” “Sa tingin mo ba, tatakas pa ako? hindi ako bobo Paul. Kung tatakas man ako alam kong makukulong din lang naman ako, dahil sa binebentang nila sa akin.”“Good, mabuti naman at
WMS#38 C45LIGAYA POV“Bakit ka umupo d’yan? Sinabi ko bang kumain ka na?” Napatingin ako sa babaeng inakala ko noon ay asawa ni Paul na tumayo sa upuan.“Kailangan niya pa ba ng permission mo para kumain?” galit kong wika sa kanya.“Did I need your opinion too?”“Ayos lang naman po ako Ma’am, mamaya na lang po ako kakain,” nakayuko niyang wika. Alam kong napapahiya siya dahil sa sinabi nang walang hiyang kaibigan ni Paul. Nong una pa lang talagang mainit na ang dugo ko sa taong ‘to lalo na sa ginawa niyang pag-inject sa akin ng drugs.“Ang sama mong makatingin ah! Kung may masama kang binabalak, ‘wag mo nang ituloy.” Aniya habang itinuon sa pagkain ang kanyang atensyon.“Ang yabang mo? Alam mo? ‘yang kayabangan mo ay mawawala rin ‘yan sa oras na mahuli kayo!” lalo akong nakaramdam nang inis dahil sa lakas nang pag-halakhak nang h*yop.“Tsk, sa tingin mo ba, mahuhuli kami sa mga kasamahan mo? Hindi mangyayari ‘yon! Dahil bobo kayo!!” Napatayo ako dahil sa sinabi niya. hindi ko rin nap