C5 WMS#38
“Iiwan mo na naman ba kami?” Hindi ko naman mapigilang mailing dahil sa sinabi sa akin ni Jeffrey. Akala mo naman magtatagal ako ro’n.“Ayaw mo ba nu’n, pwede ka na namang tumambay kay Alma baby mo,” Iling kong sagot sa kanya habang ang l*ko ay malawak na napangiti. “Bakit hindi ko naisip ‘yon?” “Ayan na ang hinintay mo, kaya umalis ka na,” Sinamaan ko naman nang tingin si John John dahil sa kanyang sinabi. Bakit kaya pinapaalis na ako nang g*go na ‘to?“Dude,”Agad naman akong nag-first bump kay Lucas nang makababa siya nang sasakyan. tinanguan niya naman ang dalawang og*k kong kasama habang ganun din ang ginawa nila.Si Lucas ay isa sa mga member nang Foedus. Balak naming bumisita ngayon sa Agrianthropos City.“Mabuti naman at naisipan mong sumama.” Ani ko habang ikinabit ko ang seat belt. At ang l*ko pa rang wala itong narinig. Minsan talaga hindi ko maiwasan maitanong sa sarili ko kung bakit naging kaibigan ko ang b*liw na ‘to.“Stop it Paul.” Napangiti ako dahil sa sinabi niya.“Why?” “I know what you're thinking.”“G*go!” Sigaw ko naman sa kanya habang binuhay na niya ang makina.“Ano’ng plano mo?” tanong ko habang nasa daan ang aking atensyon at ganun din siya.“Saan?” tsk ang saya talaga kausap nang g*go.“’Di ko alam kung saan pero ‘di ba pupunta tayo sa Isla,”“Tsk, kaya talaga ang dami mong nabibiktima dahil sa kadaldalan mo,” Iling niya namang wika na ikinangiti ko.“Baka gusto mo isama pa kita,” “U*ol.”“Tsk, bakit ka ba huminto?” inis ko namang wika sa kanya.“Bulag ka ba?”“Hindi bakit?” hindi ko naman mapigilang matuwa kay Lucas dahil namumula na ito nang husto. Siguro dahil sa kadaldalan ko. tsk kung hindi mo kasi siya kilala ay hindi mo maiwasang matakot sa kanya dahil kahit ang pagngiti ay hindi mo makikita sa kanya.“Ano’ng gusto mo paliparin ko ‘to?” ani niya sa naiinis na boses.“Pwede naman bakit hindi?” Napahilot naman siya sa kanyang noo habang biglang inabante ang kotse. Rinig naman namin ang malakas na busina nang nasa likuran namin nang matamaan ang sasakyan nito dahil sa ginawang pag-abante ni Lucas.“Mainit yata ang ulo mo?” Natatawa ko namang wika sakanya nang bumaba ito nang kotse. Wala naman akong magawa kun’di ang sundan ang l*ko dahil baka ano na naman ang gagawin niya. sempre ‘di ko naman siya pababayaan tutulungan ko pa siya sa gagawin niya.“Bulag ka ba!? hindi mo ba nakita na nasa likuran mo ako? ikaw ba ang driver niyan!?” Nailing naman ako dahil sa lakas nang boses nang lalaking may-ari nang sasakyan na nabangga ni Lucas.“Ang liit mong tao pero ang lakas nang boses mo, hindi ka ba nahihiya?” Wika ni Lucas habang napansin ko ang pagbunot niya nang kanyang baril sa kanyang kilid.“Ops, ‘wag mong gagawin ‘yan, ‘di mo ba nakita ang daming nakatingin sa ‘yo?”“Damn it Paul! Wala akong pakialam at kahit ang mga ‘yan ay kaya kung patayin.” Nailing ako dahil sa sinabi niya isa pa kaya niya naman talagang gawin ‘yon, pero ayoko kasing masira ang araw namin.“’Wag kang mag-alala. Ako na ang bahala dyan,” Ani ko habang tinapik ang kanyang balikat.“Tol, baka naman pwede nating pag-usapan ‘yan sa loob nang sasakyan mo,” Ngiting wika ko sa lalaking galit na galit at mukha na yatang sasabog.“Hindi ikaw ang gusto kong maka-usap kun’di itong kasama mo na ubod nang yabang!” tsk para namang bakla ‘to kung makasigaw.“Mamaya pagkatapos nating mag-usap kayo naman,” Wika ko habang pilit siyang pinapapasok sa front seat nang kanyang kotse. Bakas naman ang pagtataka nang g*go nang isara ko ang pinto.“Ano’ng gagawin mo?” Kunot-noo namang tanong sa akin ni Lucas.“Shh, manood ka lang, ‘wag kang mag-alala masaya ‘to,” Ani ko habang pumasok sa driver seat.“Ano’ng pag-uusapan natin?” “Naku naman Tatang pwede ba mag-relax ka lang muna,” Gusto ko sanang humalakhak nang malakas nang lalong sumama ang mukha niya dahil sa tinawag ko sa kanya.“Hindi pa ako matand.” Hindi niya naman naituloy ang sasabihin niya nang i-atras ko ang kanyang kotse.“Baliw ka ba? bakit mo binangga ang nasa likod!?” Muling sigaw niya habang humawak siya sa upuan.“Takot ka ba?” Natatawa kong wika nang umpisahan ko nang paikutin ang kotse.“Oh! ‘di ba ang saya pag-ganito!” Sigaw ko sa kanya habang mas binilisan ko pa ang ginawa kong pagpapaikot nang sasakyan. hindi naman makapagsalita ang g*go at namumutla na.“’Wag kang pumikit Tatang! ‘di mo naman maenjoy kapag pipikit ka!”“Tama na pakiusap ihinto mo na ‘to!” tsk marunong naman pala maki-usap ang tapang-tapang pa kanina.Nang magsawa ako ay inihinto ko na ang kotse niya at nilingon ito.“Oy! Tatang? Bakit nakapikit ka pa rin?” Tanong ko rito habang nakikitang hindi ito gumagalaw.“Tsk, ang hina mo naman Tatang para ‘yon lang namatay ka na,” Iling kong wika habang bumaba nang sasakyan.“Ano natuwa ka?” Tanong ko naman kay Lucas nang malapitan ko siya.“Tsk g*go ka talaga Paul,” Iling niya namang wika habang kinuha ang kanyang baril.Itinaas niya naman ito at pinutok, kaya agad nagsibalikan ang mga taong bumaba nang kanilang sasakyan sa loob.“Bakit hindi na ‘yon bumaba?” Tanong niya habang pasakay na kami muli nang kanyang kotse.“Patay na ‘yata,” Balewala ko namang wika sa kanya. Napahinto naman ako nang makarinig nang putok nang baril.“Tumigil kayo kung ayaw ninyong sa ulo niyo na ‘to tatama?” Napapikit ako nang mabosesan ang babaeng nasa likuran namin. Umiling naman ako kay Lucas nang tangka niya ulit kunin ang kanyang baril.“’Wag Dude, aanakan ko pa ‘yan!” Ngiting sigaw ko habang ibinaba ko ang aking suot na sombrero.“Hindi lang pala kayo basagulero, bastos pa!” Muling sigaw ni Captain Sevilla sa akin. tsk kilalang-kilala ko na talaga kahit ang boses niya.Suminyas naman ako kay Lucas na pumasok sa loob nang kotse. Agad akong napayuko nang muling magpaputok si Ligaya. Sh!t kung hindi lang sana siya ito baka kanina pa siya bumulagta.“’Wag Lucas!” Malakas ko namang sigaw nang bunutin niya ang kanyang baril.“Fvck Paul! Papatayin nga tayo nong walang hiyang babaeng ‘yon!!”“Hayaan mo siya! lumipat ka rito!” Sigaw ko sa kanya dahil kailangang ako ang magmaneho para maiwasan namin si Ligaya.“Bakit ba hindi na lang natin barilin ang babaeng ‘yon!?”“Hayaan mo siya isa lang naman siyang babae,” wika ko nang mapansin na hindi na niya kami nasundan.“Nagpapatawa ka ba?” Nilingon ko naman siya dahil sa kanyang sinabi.“Hindi bakit?”“Kilala kita Paul wala kang sinasanto lahat pinapatay mo kahit babae,” Iling niyang wika habang may ngiti sa kanyang labi.“Wow! Dude! Marunong ka na yatang ngumiti?” Asar ko sa kanya kaya agad kumunot ang kanyang noo.Pinili naming sa Deversorium tumuloy, habang magpapahinga. Ito ang Hotel nang isa sa founder namin na si Boss Trace. “Ano pang hinihintay mo, tawagan mo na si Chase,” Ani ko habang hinubad ang aking damit.“Tsk, akala mo naman hindi ka nakatikim nang babae,”“Isa naman kasi ‘yon sa pinunta natin dito,” Ngisi ko namang wika sa kanya. Ang bagal talaga nang taong ‘to.“Tapos ko nang tinawagan kaya maghintay ka.”Aniya habang nailing na tumingin sa akin. “At n*******d ka na talaga?” Binato ko naman siya nang unan dahil sa sinabi niya. brief ko na lang kasi ang tinira ko dahil hindi ko mapigilan ang aking alaga na lumaki habang naalala ang boses ni Ligaya kanina. Fvck boses pa lang niya ay para nang mababaliw ang alaga ko. paano pa kaya kapag naipasok ko ito sa butas niya.“Ayan na ang hinintay mo.” Napalingon naman ako habang napatingin sa mga babaeng pumasok. Fvck hindi ko mapigilang makaramdam lalo nang pananabik habang nakita ko si lang naghuhubad.Agad akong tumayo at nilapitan ang isang babae na napakaliit nang katawan sh!t pakiramdam ko ganito rin kaliit ang katawan ni Ligaya.Nang makalapit ako sa kanya ay agad ko itong sinunggaban nang halik sa kanyang labi. Habang ang kanyang isang kamay ay pumasok sa loob nang soot kong brief. Napansin ko naman ang paglapit nang isa pang babae sa akin habang hinubad niya ang aking brief. Nang matanggal niya ito ay hinila ko si lang dalawa papuntang kama.P*natuwad ko naman ang isang babae at agad ipinasok ang aking kamay sa kanyang b*tas habang ang isa ay nasa aking ilalaim at bin*-bl*wjob ako. Nang mapansin ko na basang-b*sa na ang kanyang p********e ay idinagdag ko sa loob nang kanyang b*tas ang dalawa ko pang mga daliri. Mas lalo akong ginaganahan habang naririnig ang malakas niyang ungol, kaya ipinasok ko na ang lahat kong d*liri sa kanyang b*tas. Malakas naman siyang napasigaw sa ginawa ko kaya hinawakan ko siya nang mahigpit.Para akong mababaliw sa sarap habang binilisan ang paglabas masok nang aking kamay sa loob nang b*tas nang babaeng nasa harapan ko.“Tsk, is*mo.” Utos ko naman sa babaeng nasa ilalim ko nang mapaawang ang kanyang labi dahil sa bilis na kinawang pagbayo ni Lucas sa kanya.Tinanggal ko naman ang aking kamay at pinaharap ang babaeng nakatalikod sa akin. ipinwesto ko siya sa mukha nang babaeng nasa ilalim ko kanina at pinadilaan ko sa babaeng ‘yon ang kanyang p********e. hinila ko naman ang isang babae na kapwa pinapaligaya ang sarili nila at ipinwesto ito sa gilid ni Lucas. Nang makahiga ito ay agad kong ibinaon sa kanyang p********e ang aking sandata na kanina pa tayong-tayong.Halos mapasigaw naman ito sa lakas nang ginawa kong pagbayo sa kanya.“Palit tayo.” Wika ni Lucas na agad ko namang sinunod at pin*tuwad ang babaeng katalik niya kanina.Agad ko namang pinasok sa kanyang p*et ang aking p********i habang hinahawakan ang kanyang dalawang kamay nang mahigpit.C6 WMS#38 “Kumusta ang negosyo?” Tanong ko kay John John habang umupo sa sofa. Kararating ko lang galing Isla at hindi ko maitatanggi na nag-enjoy ako roon. Kung pwede lang manatili nang matagal doon ay ginawa ko na ang kaso kailangan kong asekasohin ang mga negosyo ko. “Marami ang hindi nagbayad.” Sagot sa akin ni John John habang umupo sa tapat.“Bakit hindi?” Tanong ko rito habang nagkibit balikat lang ito.“Maraming dahilan.” hindi ko naman mapigilang mainis dahil mukhang nakalimutan nila kung paano ako magalit.“Si Jeffrey?” tanong ko rito habang tumayo.“Sa’n pa nga ba?”“I-trace mo ‘yong location niya at pupuntahan natin siya.” Ani ko habang pumasok sa favorite kong lugar kung saan nakalagay ang mga baril ko.“Pinapa-iral mo na naman ang init nang iyong ulo.” Wika ni John John habang nasa aking likuran.“Tsk, at ano ang gusto mo hahayaan si lang ganu’n? Dude kilala mo ako ayaw ko sa mga taong hindi marunong tumupad sa usapan.” Kinuha ko ang aking magnum-forty-four at nilagay
C7 WMS#38 “Mom,” sagot ko sa kabilang linya nang tumawag sa akin si Mommy.“Paul, anak, why don’t you come home?” Napahinga ako nang malalim habang umupo sa aking swivel chair.“Alam mo naman na mag-aaway lang kami ni Dad kung uuwi ako.”“Malapit na ‘yong birthday niyo ng kapatid mo,” ‘Di ko naman mapigilang mapangiti at nailing.“Mabuti at naalala mo ang birthday niya.”“Paul!” “Mom, kung tumawag kayo para diyan alam mo naman ang sagot ko.”“Pero anak, ilang taon na rin na hindi kayo magkasama ni Donie tuwing birthday niyo.”“Wala namang naghahanap sa akin tuwing birthday namin Mom, isa pa siya lang naman lagi ang bida sa mata nang lahat!”“Paul Vincent!” sigaw ni Mommy sa kabilang linya kaya alam kong galit na galit na ito sa kabilang linya.“Come home Paul, I need to talk to you.”“But Mom,”“Please Paul kahit ngayon lang,” Napahawak naman ako sa aking noo habang ibinaba ang phone. Minsan kasi hindi ko talaga ma hindi-an si Mommy.“You need to check our branch in Cavite.” Nag-ang
C8 WMS#38 Halos mapuno nang dugo ang mukha ng taong nasa harapan ko ngayon. Isa siya sa dahilan kung bakit kailangan kong puntahan ang branch namin sa Cavite.Nilingon ko naman si John John nang inabot niya sa akin ang baril.Kinuha ko naman ito sa kanya at kinasa.“P-parang a-awa mo na Boss..” Ngumisi ako sa kanya at binaril siya sa d*bdib. Nang makitang wala na itong buhay ay kinuha ko yong binigay sa akin ni Jeffrey na tissue at pinunasan ang aking mga kamay.“Hindi naman kasi si Donie ang nasa harapan mo,” Naiiling na wika ni Jeffrey. Alam kasi nila ang nangyari sa amin.“Bakit kasi hindi ‘yon ang binugog mo?” Tanong sa akin ni John John habang umupo ako sa upuan.“Eh ‘di para ko na ring sinasaktan ang sarili ko?” Iling kong wika sa kanya, pero ang totoo kahit malaki ang galit at inggit ko sa kakambal ko lalo na ngayong nalaman ko na si Ligaya pala ang kanyang girlfriend ay hindi ko pa rin magawa na saktan o patayin ito dahil kahit pagbalik-baliktarin ang mundo kapatid ko pa rin
C9 WMS#38 Nang dumating kami sa isa sa Hotel ng mga Jackson ay agad kaming sinalubong nang mga staff nang hotel. Kabisado ko na rin ang mga mukha at pangalan nang mga manager dito.“Mr. Jackson this way,” Wika nang manager habang iginiya ako sa daan. Mabilis akong sumunod sa kanya habang nasa likuran ko s Jeffrey.“Have you prepared the paper?” Ani ko habang naglalakad kami at nasa likuran ko ang manager.“Yes, Mr. Jackson,”“Good,”“Did everyone sign it already?” “Yes Sir, but some of them are asking why it’s necessary to withdraw all profits from this hotel and the other branches.” Huminto ako at ni-lingon siya.“Did I need to explain it? did they forget that I am the CEO here?” Yumuko naman ito dahil sa sinabi ko.“No Sir, you don’t need to explain it,”“Good, I don’t want more questions.” Ani ko habang nagpatuloy sa paglalakad.NANG makarating kami sa office ay agad niyang binigay sa akin ang tatlong aluminum na attaché case. Lihim naman akong napangiti nang dalhin ito ni Jeffe
C10 WMS#38 Napamulat ako nang aking mga mata nang marinig ko ang katok nang pinto. Nagpasya kasi ako na uuwi rito sa pinapagawang bahay ko sa Bulacan. Tumayo ako at binuksan ang pinto.“Sir, nakahanda na po ang almusal niyo,” Tumango naman ako sa kanya habang napahawak ako sa aking ulo. Sumakit kasi ito dahil sa ininom kong alak kagabi.“Susunod na ako.” Sinara ko muli ang pinto at pumasok sa banyo para makaligo. Nang matapos akong maligo ay agad na akong bumaba para kumain. “Sir, kung may kailangan pa po kayo tawagan niyo na lang po ako,” Wika nang kinuha kong katulong. Umaalis kasi ito kapag tapos na ang paglilinis niya rito minsan lang din ito magluluto dahil ‘di naman ako masyadong umuwi rito sa bahay. Pinapagawa ko lang naman ito para gawing bakasyunan.“Sige, kunin mo na lang ‘yong sahod mo.” Ani ko dahil ipinatong ko lang sa sofa ang buwanang sahud niya.Matapos akong kumain ay naisipan kong pumunta sa garahe para tingnan ang aking motorbike. Nang matanggal ko ang takip nit
C11 WMS#38 Hindi pa rin ako makapaniwala sa sinabi ni Donie na kakambal niya iyong hinabol ko at hindi siya. pero bakit ‘di man lang niya sinabi noon na may kakambal siya?“Captain,” Nag-angat ako nang mukha at nakita si Sergeant Mendoza. Ngumiti ako sa kanya habang papalapit siya sa akin.“Ang lalim naman yata nang iniisip mo?” Aniya habang umupo sa upuan. Napahinga ako nang malalim at tumayo.“’Di ko lang kasi akalain na may kakambal pala si Major Sohn.”“Kaya nga, kahit naman ako nagulat, kamukhang-kamukha niya kasi, sino ba naman ang mag-aakala na hindi pala siya ‘yong taong tinatawag mong Hon?” sinamaan ko naman siya nang tingin dahil sa lakas nang tawa niya.“Kumusta ‘yong files na pinapakuha ko sa ‘yo?” Tanong ko at muling umupo. Inabot niya naman sa akin ang folder kaya agad ko itong tiningnan.Paul Vincent Sohn, twenty eight years old. Hobby riding motorcycles. “Mahilig pala siya sa motor kaya ito ang napili niyang business?” tanong ko kay Mendoza.“Siguro dahil marami na
C12 WMS#38 “Boss, dumating na ang mga baril.” Wika nang isa kong tauhan kaya agad akong tumayo. “Sige, susunod ako.” Wika ko habang inayos muna ang mga pera na nasa aking harapan. “Nasa’n si John John?” tanong ko naman sa isa ko pang tauhan.“Nasa taas po Boss, may inayos,” Sagot nito habang patuloy kami sa paglalakad. Nang makalabas kami ay nakita ko naman ang mga malaking kahon na binubuhat nang mga tauhan ko. lumapit ako sa kanila at binuksan ang isang kahon para matingnan ko ito. Tumabad naman sa akin ang iba’t-ibang klase ng mga baril. Tulad ng short-barreled rifle, AR-fifteen at iba pa. talagang maasahan sa mga magagandang uri ng baril ang isa sa mga founder ng Foedus na si Jake Mondragon.“Sasabak ka ba sa giyera?” Napalingon ako kay John John dahil sa sinabi niya.“Mas mabuti na ‘yong handa.” Ani ko at sinara ang kahon.“Sa bagay,” Pinagpatuloy naman nang mga tauhan ko ang pag-hakot ng mga kahon.“Nasa’n na si Jeffrey?” tanong ko nang hindi ko ito makita.“Nando'n lasing n
C13 WMS#38Sh!t! paano niya ba ako nakilala? Tumingin ulit ako sa rear mirror at nakitang naman ang pagkakalagay ko sa sombrero at mask, kaya paano ako nakilala ni Ligaya. Nilingon ko siya sa likuran ng kotse at nando’n pa rin ito at nag-aabang kung kailan ako bababa. “Dude, sa’n ka na? kanina pa kita hinihintay rito sa mall,” wika ni Jeffrey sa kabilang linya ng sagutin ko ang phone.“I need you now.” wika ko sa kanya.“Bakit?”“I am in trouble.”“Trouble? Ano’ng klaseng trouble?”“Basta, mamaya ko na lang i-explaine sa ‘yo, I send ko sa ‘yo ang suot ko kaya gayahin mo.”“Kukunin mo akong double ngayon? Sa bagay mas gwapo pa naman ako sa ‘yo,”“Shut up Dude!” Malakas naman siyang tumawa sa kabilang linya habang pinatay ko ang kanyang tawag.Agad kong senend sa kanya ang suot ko para mabilis niyang magaya.Muli akong lumingon kay Ligaya na nakatuon pa rin ang atensyon dito sa loob ng sasakyan. “Tsk, you think mahuhuli mo ako? nagkakamali ka woman,” napangisi naman ako habang nakatit
WMS#38 C53 END PAUL POV“Paul!” Mahigpit akong niyakap ni Mommy, habang tumingin ako kay Donie. “I'm glad you're here son.” Napabuntong hininga ako dahil sa sinabi ni Daddy sa akin. Ang sarap sanang pakinggan pero wala man lang akong nararamdaman na tuwa. “Nandito ako, para magpaalam sa inyo.”“M-magpaalam?”“Yes Mom,”“Pero Paul, akala ko ba uuwi kana rito?” “You know that will never happen Mom.” “Pero anak..”“Hayaan mo na natin siya.”“Pero Armand?”“I think he's not ready to come back.”“Sa’n mo balak pumunta?” Tanong sa akin ni Donie.“Hindi mo na kailangan malaman pa.”“Kasama mo ba siya?” Napatitig ako sa kanya, dahil sa kanyang tanong, at mabilis na umiling. Matalino ang kakambal ko at alam ko na alam niya na buhay si Ligaya. “Sana hayaan mo nalang siya.” Wika ko at tinalikuran sila. Wala na rin akong sasabihin pa, at ayaw ko na rin na marinig pa ang sasabihin ni Daddy at Mommy sa akin. Alam ko naman na hindi nila ako hahanapin. “Sigurado ka na ba?” Tanong sa akin ni Jo
WMS#38 C52PAUL POV“Sigurado ka na ba sa plano mo?” Hindi ko sinagot si John John at tinungga ko ang bote ng alak. “Alam kong mahalaga siya sa ‘yo,”“That’s why I make her free.”“Nang ganun-ganun nalang?” Lumingon ako sa kanya habang kunot noo ko siyang tinitigan. “Buo na ang desisyon ko.”“Akala ko pa naman, kaya mo siyang panindigan.” “I can’t, ayokong matulad sa akin ang anak ko.”“Sa tingin mo ba bubuhayin niya ang anak mo?” Napakuyom ang kamao ko, dahil sa kanyang sinabi. “I know her, alam kong hindi niya kayang patayin ang sarili niyang dugo.”“Hindi mo siya lubusang kilala.”“Enough! Buo na Ang desisyon ko, Isa pa, matagal ko nang binalak na ro’n na tumira sa Agrianthropos.” “Paano kami? Basta mo nalang ba kami iwanan dito?” Lumapit ako kay John John at tinapik ko ito sa kanyang balikat. “Kaya sa inyo ko muna iiwan ang mga negosyo ko. Hindi ko naman kayo tuluyang iiwan.”“Paano ka namin mapupuntahan do’n? Alam mo naman na bawal kaming pumunta sa lugar na ‘yon, lalo na a
WMS#38 C51PAUL POV“Anong nangyari?” Tanong ko habang binaybay na namin ang rest house.“Sorry Dude, akala ko kasi mahal niya ako.” Napatingin ako kay John John, dahil sa lakas ng pagtawa nito. “G*go! Paano mo naman naisip ‘yon?” “Paanong hindi?! Sa gwapo kung ‘to?” “Pwede bang tumahimik muna kayo?” I hold my head dahil nag-uumpisa na naman sila. “Tama si John John, bakit mo ba naisip na mamahalin ka ni Alma?” Tanong ko habang masama niya akong tiningnan. “Ikaw ba, hindi mo ba naisip na posibleng mahalin ka rin ni Ligaya?” “Magkaiba tayo ng sitwasyon!” I shouted to him. Hindi ko alam, kung anong nasa isip niya at basta niya nalang isinali si Ligaya sa usapan. Samantalang kasalanan niya kung bakit nakawala si Ligaya at Alma. “Fine, nong una akala ko, sincere siya. Hindi mo kasi alam kung gaano ako kasaya noong narinig ko sa kanya ang salitang Jeffrey Baby, I love you.” Hindi ko napigilan ang sarili ko na batukan siya. “Aray naman! Bakit ka ba nam-babatok Dude?” “Itanong mo ka
WMS#38 C50PAUL POV “‘Wag!!” Agad akong napalingon, habang mabilis akong hinila ni John John. Nasa tapat namin si Lucas at kita ko sa mukha niya ang gulat. Mabilis akong suminyas sa kanya para hindi niya galawin si Ligaya. Fvck! Paano ba siya makarating dito? “Who’s that girl?” Galit na tanong niya sa akin. “She’s mine! Don’t touch her!” Sigaw ko at tiningnan ang kinaroroonan ni Donie at Henry. Pero napalingon ako sa paligid ng hindi ko na sila nakita. “Nagtatago siya.” Napatingin ako sa kabila at nakita si Donie. Galit naman itong napatingin sa akin, kaya lalo ko itong inasar. “Damn!” Sigaw ko nang makita kong niligtas ni Ligaya ang kanyang ama. “Ako na!” Mabilis na sumunod si Lucas sa kanila kaya, agad ko siyang sinundan. Baka pati si Ligaya ay gagalawin niya. Sabay kaming napakubli nang paputukan kami ni Henry at Ligaya. “Sh!t! Why don’t you want us to reciprocate?” “Hindi pwede! Baka matamaan siya!” Wika ko habang inis na nakikinig sa mga putok ng baril. Malalagot ka ta
WMS#38 C49 PAUL POV“Anong plano mo?” Napatingin ako kay Jeffrey habang tumingin din si John John sa kanya. “‘Di alam mo na kung saan ang kinaroroonan nila?” Tumango ako dahil sinabi na sa akin ni Clyde ang pinag-dalhan nila sa kakambal ko. “Kailan natin pupuntahan?” I look Jeffrey again. “Hindi ka pwedeng sumama.” “Ano?! Pero bakit? Tsk, mukhang mahina naman ang tingin mo sa ‘kin?”“Hindi ibig sabihin na mahina ka, kaya gusto kitang iwan dito para bantayan sila.” Wika ko habang tiningnan si Ligaya Isabella at Alma. “Sa bagay, baka biglang makawala pa si Alma Baby ko.” Ngisi niyang wika kaya nailing ako. “Pinatay mo na ba ang pamilya niya?” I look John John dahil sa tanong niya. Ibang klase rin kasi si Jeffrey. Ginawa ba naman hostage ang pamilya ni Alma. “Tsk, ikaw talaga! Bakit ko naman ‘yon gagawin? Alam mo naman na mahal ko rin sila!” “Sira!” “Tumigil nga kayo. John John, ikaw na ang bahala mag huck sa lahat ng CCTV camera nila.” Wika ko at tumango si John John sa akin.
WMS#38 C48LIGAYA POV“Isabella,” Sambit ko sa pangalan niya, at nilingon niya ako. “Wala ka bang balak na tumakas dito?” Mahina kong tanong at nilingon ang paligid. Kita ko naman ang gulat sa mukha niya at takot. “W-wala akong balak.” Mahina na sagot niya sa akin. “Bakit? Alam ko na dinukot ka rin nila.”“H-hindi nila ako dinukot.” Napatitig ako sa kanya, dahil sa sinabi niya. Para kasing Hindi totoo ang kanyang sinabi. “Alam ko na nagsisinungaling ka lang, kung gusto mo matulungan tayo.”“‘Wag mong gawin ‘yon, alam mo bang delikado ang gagawin mo?” “Alam ko, pero kailangan ko ‘yong gawin.” Napatingin ako sa kamay niya nang hawakan niya ang kamay ko. “Kung ayaw mong mapahamak, sumunod ka nalang sa kanila. Isa pa, mabait naman si.”“Hindi sila mabait, at kailangan nilang pagbayaran ang ginawa nila. Lalo na si Paul.” Wika ko habang nai-kuyom ko ang aking isang kamay. “Bakit hindi ka pa sumunod sa akin?” Inis kong nilingon si Paul, habang nasa pinto siya. Naisipan ko kasi na mana
WMS#38 C47LIGAYA POVMabilis kong binaril ang mga kalaban na nasa harapan namin.“Paul! I-cover mo ako! kailangan nating makalayo rito! Mukhang hindi natin sila mauubos!”“Sinong may sabi? I can handle all of them!” “Makinig ka sa akin! oo! Kaya natin sila! Pero hindi mo ba nakikita na wala tayong sapat na armas para sa kanila? isa pa! may kasama tayong bata. We need to protect him!” Sigaw ko habang muling pinagbabaril ang mga kalaban.“Pero kailangan ko silang ubusin!!” Napapikit ako sa aking mga mata dahil sa inis sa kanya. hindi kasi siya nakikinig sa mga sinasabi ko sa kanya.“Pwede ba! makinig ka naman!!” Inis ko nang sigaw sa kanya, kaya napatingin siya sa akin.“Okay! Masusunod Captain!” Inis niyang wika sa akin, kaya hindi ko rin mapigilang maasar dahil sa sinabi niya.Habang papalayo kami ay patuloy na nakiki-pagpalitan ng putok ng baril si Paul sa kanila. tinatakpan ko naman ang tainga ni Xander para hindi niya maririnig nang malakas ang mga putok.Nang makarating kami sa
WMS#38 C46LIGAYA POV“Bakit ngayon ka lang?” Sinamaan ko siya nang tingin habang ibinaba ko si Xander.“Papa!” Napatingin ako kay Xander habang lumapit siya kay Paul at agad niya itong binuhat.‘Papa? Kung Papa ang tawag niya kay Paul. Ibig sabihin hindi siya ang Daddy na sinabi ni Xander kanina.“Papa, siya po ang bago kung Mama.” Turo sa akin ni Xander.“Of course, siya talaga ang Mama mo, kasi asawa siya ni Papa,” kumunot ang aking noo habang nakatingin sa kanya.“Magbihis na kayo, dahil mamasyal tayo,”“Mamasyal?”“Yes, Wife.” Sagot niya habang ibinaba si Xander. “Bihisan n’yo na siya.” Utos niya sa katulong habang kinuha nila si Xander. Nang maka-alis na sila ay lumapit sa akin si Paul.“’Wag kang mag-tangkang tumakas, naintindihan mo ba? kilala mo ako Ligaya, kaya kung patayin agad ang mga magulang mo.” “Sa tingin mo ba, tatakas pa ako? hindi ako bobo Paul. Kung tatakas man ako alam kong makukulong din lang naman ako, dahil sa binebentang nila sa akin.”“Good, mabuti naman at
WMS#38 C45LIGAYA POV“Bakit ka umupo d’yan? Sinabi ko bang kumain ka na?” Napatingin ako sa babaeng inakala ko noon ay asawa ni Paul na tumayo sa upuan.“Kailangan niya pa ba ng permission mo para kumain?” galit kong wika sa kanya.“Did I need your opinion too?”“Ayos lang naman po ako Ma’am, mamaya na lang po ako kakain,” nakayuko niyang wika. Alam kong napapahiya siya dahil sa sinabi nang walang hiyang kaibigan ni Paul. Nong una pa lang talagang mainit na ang dugo ko sa taong ‘to lalo na sa ginawa niyang pag-inject sa akin ng drugs.“Ang sama mong makatingin ah! Kung may masama kang binabalak, ‘wag mo nang ituloy.” Aniya habang itinuon sa pagkain ang kanyang atensyon.“Ang yabang mo? Alam mo? ‘yang kayabangan mo ay mawawala rin ‘yan sa oras na mahuli kayo!” lalo akong nakaramdam nang inis dahil sa lakas nang pag-halakhak nang h*yop.“Tsk, sa tingin mo ba, mahuhuli kami sa mga kasamahan mo? Hindi mangyayari ‘yon! Dahil bobo kayo!!” Napatayo ako dahil sa sinabi niya. hindi ko rin nap