Mag-log inShare
πΆ Back to reality πΆ Chapter 107
Huling Na-update:
2025-01-12 11:39:11
Kaugnay na kabanata
PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) Β Β Β π₯΄ CURIOUS π₯΄ Chapter 108
Chapter 108 Tumayo ako mula sa upuan at tumingin kina Sarah at Emer, na masayang nagkukuwentuhan pa rin sa sala. "Mukhang kailangan ko nang magpahinga," sabi ko habang inaayos ang kuwelyo ng aking polo. "May maaga pa akong trabaho bukas. May mga bagong aplikante na kailangang i-interview para sa financial department." Agad na tumingin si Sarah sa akin at ngumiti. "CEO duties na naman, kuya? Grabe, ikaw na talaga ang pinaka-dedicated sa lahat," sabi nito na may ngiti sa labi. Tumawa si Emer. "Jammie, sigurado akong kaya mo na naman 'yan. Pero huwag masyadong magpakapagod, ha?" bigkas niya sa akin. Tumango ako, pilit na nagbiro. "Hindi naman ako masyadong magpapakapagod, pero bilang CEO, kailangan kong siguruhin na ang mga taong tatanggapin ay karapat-dapat sa posisyon. Lalo na sa financial department. Alam nyo na, mahalaga ang tiwala sa trabaho," sabi ko dito. Pagpasok ko sa kwarto, bumagsak ako sa kama at huminga nang malalim. Bukas, panibagong araw na naman ng trabaho. A
Huling Na-update : 2025-01-12PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) Β Β Β π± Twins π± Chapter 109
Chapter 109 "Jenny, John! Behave muna kayo, may bisita si Mommy," sabi niya sa dalawang batang agad na napatingin sa akin. Sa tingin koβy nasa lima o anim na taong gulang lang sila, ngunit ang kanilang enerhiya ay tila hindi maubos. "S'ya nga pala twins, boss ko pala sa bagong trabaho ni Mommy," dagdag niya, halatang nag-aalala kung ano ang iisipin ko sa pagiging single mom niya. "Yes po, Mommy. Hello, Mister!" bati ng batang babae, na mabilis namang tumakbo pabalik sa loob ng bahay kasunod ng kanyang kakambal. Naiwan akong nakatayo sa harap ng pinto, naguguluhan at tila kinikilatis ang bawat nangyayari. Nakatitig ako sa likuran ng mga bata habang papalayo sila. Hindi ko maipaliwanag ang kakaibang pakiramdam na bumalot sa akin. Ang ngiti ng mga bata, ang kanilang kilos, at higit sa lahatβang mga mata nila. Parehong-pareho ng mga mata ko noong bata pa ako. "Bakit po kayo napadaan, Sir?" tanong niya, halatang nagtataka ngunit sinusubukang maging magalang. Hindi ako agad naka
Huling Na-update : 2025-01-12PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) Β Β Β π€ Mausisang bata π€ Chapter 110
Chapter 110 Bubuhayin ko na sana ang sasakyan nang biglang lumabasn ang kambal mula sa pintuan. Tumakbo sila papalapit sa akin, dala ang kanilang natural na pagiging masayahin at mausisa. Napatingin sila nang maigi sa akin, na parang may iniisip. "Look, John! Magkapareho tayong tatlo ng mata, kulay blue," sabi ng batang babae habang tinuturo ang mga mata ko. Tumigil ako sa pag-abot sa susi ng sasakyan, nanatili akong nakaupo habang parang binagsakan ng malamig na tubig. Hindi ko alam kung paano magre-react. Tinignan ko ang mga mata ng kambalβtama nga siya. Pareho ng kulay ang mata namin, isang kakaibang lilim ng asul na bihira kong makita sa iba. "Really?" sagot naman ng batang lalaki, si John, habang tumingin siya nang mas malapit sa akin. "Parang oo nga, Jenny. Same talaga!" Halos hindi ako makahinga sa narinig ko. Ang tingin ng dalawang bata sa akin ay puno ng inosenteng kasiyahan, pero sa loob ko, naguguluhan ako. Paano kung tama ang kutob ko? Paano kung konektado nga si
Huling Na-update : 2025-01-12PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) Β Β Β π Opisina π Chapter 111
Chapter 111 Hindi nagtagal ang biyahe ko; ilang minuto lang ay narating ko na ang mansyon. Tahimik ang buong paligid, tanging ilaw mula sa mga poste at ang malamig na simoy ng hangin ang sumalubong sa akin. Pagpasok ko sa mansyon, sinalubong ako ng isa sa mga kasambahay. "Sir Jammie, gusto niyo po ba ng kape o kahit ano bago kayo magpahinga?" tanong nito nang magalang. Umiling ako at bahagyang ngumiti. "Salamat, pero diretso na ako sa kwarto. Medyo pagod na rin ako." "Okay po, Sir. Good night po," sagot niya bago ako iniwan sa sala. Pagpasok ko sa kwarto, hinubad ko agad ang aking coat at hinagis ito sa gilid ng kama. Naupo ako saglit at napatingin sa paligid. Malaki at marangya ang silid, pero sa kabila ng lahat ng ito, pakiramdam ko ay may kulang. Hinaplos ko ang sintas ng sapatos ko habang bumabalik sa isip ko ang nangyari kanina. Ang kambal, ang ina nila, at ang tanong na patuloy na bumabagabag sa akinβpaano kung sila nga ang bunga ng gabing iyon? Humiga ako sa kama, pero k
Huling Na-update : 2025-01-12PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) Β Β Β π Mapait na katotohanan π Chapter 112
Chapter 112Kiera POVLaking pasasalamat ko dahil bukas ay may trabaho na ako at mabilhan ko na ng bagong damit at school supplies ang aking kambal na anak. Medyo luma na kasi ang kanilang sapatos at mga notebook naman nila ay kaunti na lang natira para masulatan, kahit gustuhin ko man silang bilhan ay wala akong ipangbili dahil sapat na ang pera namin sa pagkain. Papasok na sana ako sa loob ng bahay upang asikasuhin ang kambal. Dahil nakaalis na ang bago kong amo. Ngunit bago pa man ako makapasok nang tuluyan, narinig ko ang pangalan ko na tinatawag."Kiera!" sigaw ni Aling Pising, ang may-ari ng inuupahan naming bahay. Galit itong naglakad papunta sa akin, at alam ko na agad kung tungkol saan ang usapan."Hoy, Kiera. Kailangan bayaran mo ako ng renta ng bahay. Kung hindi, paaalisin ko kayo mag-iina dito!" galit na sabi niya, sabay pagturo sa direksyon ng pintuan namin.Napabuntong-hininga ako, pilit na pinapanatili ang kalmado kahit na ramdam ko na ang kaba sa dibdib ko. "Aling Pi
Huling Na-update : 2025-01-12PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) Β Β Β π Bagong Simula π Chapter 113
Chapter 113 Kinabukasan, maaga akong gumising upang ipaghanda ang aking kambal ng makakain nila at baon. Kahit na panghuling bigas na lamang ito ay kailangan isaing ko ito lahat. Di bali ako ang magutom wag lang ang aking mga anak. "Di bali, hahanap ako ng paraan mamaya para may kakainin kami mamayang gabi," bulong ko sa aking sarili habang naghahanda. Pagkatapos kong maihanda ang almusal, ginising ko ang kambal. "Jenny, John, bangon na. Kakain na tayo," malumanay kong sabi habang hinahaplos ang kanilang mga ulo. Agad namang nagising ang dalawa, at kahit inaantok pa, ngumiti sila sa akin. "Good morning, Mommy!" sabay nilang bati. Ang saya nilang makita, kahit sa kabila ng lahat ng problema, nagagawa pa rin nilang ngumiti at magbigay ng liwanag sa aking araw. "Good morning, mga anak. Halika na, kain na tayo bago kayo pumasok sa school," sagot ko. Pinilit kong gawing masaya ang tono ng boses ko, para kahit papaano ay hindi nila maramdaman ang bigat ng sitwasyon namin. Haban
Huling Na-update : 2025-01-12PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) Β Β Β π₯° Bagong kaibigan π₯° Chapter 114
Chapter 114Habang abala ako sa pagtutok sa mga papeles at datos sa harap ko, hindi ko namalayan na magtanghali na pala. Kung hindi ako kinalabit ng isa kong kasamahan, malamang ay tuluyan na akong nalimutan ang oras."Kiera, oras na ng tanghalian. Halika na, sumabay ka sa amin," sabi ng babae, na nakilala ko bilang si Lia, isang accounting staff.Nagulat ako at mabilis na nagpasalamat. "Ah, salamat, pero hindi na. May kailangan pa akong tapusin dito," sagot ko, pilit na itinatago ang dahilan kung bakit talaga ako tumanggi. Ang totoo, wala akong pambili ng panghalian, at ayaw kong mapahiya kapag nalaman nila ang totoo.Ngunit tila nakuha ni Lia ang ibig kong sabihin. Ngumiti siya at sinabing, "Alam mo bang libre ang pagkain dito sa kompanya? Matagal na itong ipinatupad, lalo na ng bagong CEO natin ngayon, si Sir Jammie Flores."Napakunot ang noo ko at napatingin sa kanya. "Libre po ang pagkain? Talaga?" tanong ko, halatang hindi makapaniwala.Tumango siya, bakas sa mukha ang kasiyahan
Huling Na-update : 2025-01-13PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) Β Β Β π₯° Kaya mo yan, Kiera. π₯° Chapter 115
Chapter 115 Kinuha niya ang tray ko at dinala kami sa isang sulok ng cafeteria kung saan may mga nakahandang food containers. "Dito na lang ilagay para madali mong madala," aniya. Habang inilalagay ko ang natirang pagkain sa lalagyan, ramdam ko ang pasasalamat ko sa pagkakataong ito. Malaking bagay ang bawat pagkain na maiuuwi ko para sa kambal, lalo na sa hirap ng sitwasyon namin. "Salamat, Lia," sabi ko nang may ngiti, kahit halata ang hiya sa mukha ko. "Malaking tulong ito." Ngumiti lang siya at tumango. "Walang anuman, Kiera. Huwag kang mahihiya, okay? Isa pa, mukhang mabait naman si Sir Jammie. Parang talagang iniisip niya ang kapakanan ng mga empleyado dito." Napangiti ako nang bahagya. Kahit papaano, naramdaman kong may malasakit talaga ang kompanya sa mga katulad kong hirap sa buhay. Ngunit sa likod ng lahat ng ito, hindi ko pa rin maiwasang balikan ang iniisip ko tungkol sa misteryosong tingin ni Sir Jammie sa aking mga anak. Habang hawak ang container ng natirang pagka
Huling Na-update : 2025-01-13
Pinakabagong kabanata
PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) Β Β Β π₯° Sa mansyon ng mga Flores π₯° Chapter 219
Chapter 219Nagtawanan ang buong pamilya, habang si Brandon naman ay napapakamot sa ulo. "Aba, apo, walang expiration ang honeymoon!"Si Eralyn naman, mukhang walang pakialam sa usapan, basta ang gusto lang ay makita ang pasalubong. "Lola, basta may chocolate ako, okay na!""Haha! Naku, mabuti na lang at madami kaming binili!" sagot ko. "Pero mamaya na natin buksan βyan sa bahay, ha?""Yehey!" sabay-sabay na sigaw ng mga bata, habang nagkakantiyawan naman ang mga magulang nila.Habang papasakay na kami sa sasakyan, naramdaman ko ang higpit ng hawak ni Brandon sa kamay ko. Tumingin ako sa kanya, at ngumiti siya."Welcome home, Mahal," bulong niya.Napangiti rin ako. Oo, ang bakasyon namin ay masaya, pero walang kasing saya ang pakiramdam ng pag-uwiβsa tahanan na puno ng pagmamahal at ingay ng aming pamilya.Habang nasa sasakyan, hindi pa rin mapakali ang mga apo namin sa excitement."Lolo, Lola, anong ginawa nβyo sa Singapore?" tanong ni Ethan habang nakasandal sa akin."Oo nga! Nagpun
PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) Β Β Β π₯° Pagbalik sa pinas π₯° Chapter 218
Chapter 218 Narinig kong nagtawanan ang mga anak namin sa kabilang linya. "Huwag kayong mag-alala," dagdag ni Jimmie, "basta ba may extra kayo para sa amin, walang sisihan!" Napailing si Brandon. "Tsk! Talagang pati chili crab sauce, inaabangan niyo!" "Haha! Syempre naman, Dad!" sagot ni Sarah sa background. "Lalo na po βyung chocolates!" "Hala! Mukhang alam na nila lahat ng pinamili natin," sabi ko, natatawa. "Eh di wag na nating dalhin, Mahal!" biro ni Brandon. "Kami na lang kakain dito!" "Aba, wag kang ganyan, Dad!" reklamo ni Jammie. "Baka di ka namin sunduin sa airport!" Lahat kami nagtawanan. Ang saya sa tawag na βyun ay parang ramdam na ramdam namin ang mainit na yakap ng pamilya kahit nasa malayo pa kami. "Okay, okay, sige na," sabi ko, "Bukas na bukas, uuwi na kami. Maghanda kayo dahil may sorpresa rin kami para sa inyo!" "Yehey!" sigaw ng mga apo namin. At sa gabing iyon, habang nakahiga kami ni Brandon, pareho kaming napangiti. Masarap ang bakasyon, pero mas masar
PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) Β Β Β π₯°Lasf day sa Singapore π₯° Chapter 217
Chapter 217Lumipas ang mga linggo. Last day na namin dito sa Singapore kaya sinulit naming ang huling araw dahil mamayang hapon ay fight na namin pabalik sa Pinas.Maaga kaming gumising ni Brandon para sulitin ang huling araw namin dito sa Singapore. Sa loob ng mga linggong nagdaan, napuntahan na namin halos lahat ng magagandang tanawinβmula sa Marina Bay Sands, Sentosa, hanggang sa sikat na hawker centers para tikman ang kanilang masasarap na pagkain. Pero ngayong huling araw, gusto lang naming mag-relax at damhin ang huling sulyap sa bansang ito bago bumalik sa Pilipinas.Habang naglalakad kami sa Gardens by the Bay, mahigpit kong hinawakan ang kamay ni Brandon. βMahal, parang ang bilis ng araw, ano? Parang kelan lang, excited tayong dumating dito.βTumango siya, nakangiti. βOo nga, Mahal. Ang saya ng bakasyon natin, parang bumalik tayo sa pagiging bagong kasal. Walang iniisip na trabaho, walang inaalalang bataβtayo lang dalawa.βNapatawa ako. βBaka marinig ka ng mga anak natin, sa
PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) Β Β Β π v-call π Chapter 216
Chapter 216Napangiti ako. "Ah! I see. So ikaw ang 'gadget lover,' ako naman, βshopping queen.β Pag nagkasama tayo, we make a dynamic duo!""Oo nga, parang ang saya nga ng buhay natin," sagot niya, sabay ngiti. "At kahit anong mangyari, ang importante, magkasama tayo. Kesa naman mag-isa lang, mas magaan ang buhay, di ba?""Oo, pero dapat 'yung magkasama tayo sa lahat ng adventure, from gadgets to shopping, hanggang sa magka-partner na tayo sa pagtulong sa mga street food vendor dito," biro ko.Natawa siya. "Baka magka-bonding pa tayo sa pagsubok ng mga street food dito! Alam mo, kahit anong pagkain, basta magkasama tayo, okay na!"Napangiti ako at tinapik siya sa braso. "Pangako, Brandon, ang bawat adventure natin magiging unforgettableβkahit na ang pinaka-simpleng bagay lang, as long as weβre together.""Deal," sagot niya. "Tara na, Mahal. Ang dami pa nating matutuklasan dito sa Singapore!"Habang naglalakad kami sa harap ng Marina Bay Sands, natagpuan ko ang sarili kong tinatanaw an
PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) Β Β Β π± chili crab π±Chapter 215
Chapter 215Matapos naming maayos ang mga gamit sa suite, agad kaming naupo sa malambot na kama. Napalingon ako kay Brandon na mukhang enjoy na enjoy, nakataas pa ang dalawang kamay sa likod ng ulo habang nakahiga."Ahhh⦠ang sarap pala talaga ng ganitong buhay, Mahal," aniya habang nakapikit.Napailing ako. "Aba, parang gusto mo na yatang dito na tumira ah!"Napamulat siya at ngumisi. "Bakit hindi? Kung may lifetime sponsorship mula sa mga anak natin, bakit hindi natin samantalahin?"Pinandilatan ko siya ng mata. "Brandon, baka sa susunod, pati pagpapalit ng diapers mo, sa kanila mo ipasa ha!"Napahalakhak siya. "Grabe ka naman! Hindi pa tayo umaabot sa ganyang level!"Napatawa na rin ako. "O siya, sige, tumigil ka na sa kakaloko mo diyan. May schedule pa tayo mamaya, hindi tayo pwedeng tamarin."Bigla siyang bumangon at nag-inat. "Tama! Saan nga ulit unang gala natin?"Tiningnan ko ang itinerary at nabasa ko ang nakasulat: Lunch at Jumbo Seafood, then Merlion Park visit."Una, kakai
PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) Β Β Β π Singapore π Chapter 214
Chapter 214Pagpasok namin sa eroplano, ramdam ko ang excitement. Matagal-tagal na rin mula noong huling sumakay kami ni Brandon ng eroplano para magbakasyon nang kaming dalawa lang.Nang makaupo kami sa aming seats, agad akong tumingin sa bintana. "Wow, ang ganda ng view!" sabi ko habang nakatingin sa runway.Ngumisi si Brandon at sumandal sa upuan. "Excited ka na, Mahal?""Oo naman!" sagot ko. "Ikaw?""Syempre! Excited akong makita kung paano ka mag-enjoy nang hindi nag-aalala sa mga anak at apo natin."Napahagalpak ako ng tawa. "Tsk! Ikaw talaga. Pero totoo βyan, ngayon lang yata ako makakapag-relax nang walang iniisip."Biglang dumaan ang flight attendant para magbigay ng instructions. Habang pinapaliwanag niya ang safety guidelines, nakita kong napatingin si Brandon sa kanya na parang may iniisip.Siniko ko siya. "Hoy, anong tinitingnan mo?"Napabalikwas siya at ngumiti. "Wala, Mahal! Iniisip ko lang na baka gusto mong subukan ang honeymoon tradition ng ibang mag-asawa sa eroplan
PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) Β Β Β π₯° Ready to vacation π₯° Chapter 213
Chapter 213 Kinabukasan, maaga akong nagising dahil sa alarm clock. Napatingin ako sa tabi ko at nakita kong mahimbing pa rin ang tulog ni Brandon. Napangiti ako at marahang hinaplos ang kanyang pisngi. "Brandon, gumising ka na. Baka maiwan tayo ng flight," mahina kong bulong habang tinatapik siya. "Hmm... five minutes pa, Mahal," ungol niya habang nakayakap pa rin sa akin. Napailing ako at tumayo na mula sa kama. "Sige ka, iiwan kita rito," pananakot ko. Agad siyang dumilat at napabangon. "Huwag naman, Mahal. Ikaw lang gusto kong makasama sa honeymoon senior edition natin," biro niya habang nag-iinat. Natawa ako at tumango. "Sige na, maligo ka na para makapaghanda na tayo." Habang abala si Brandon sa paliligo, bumaba ako sa kusina at nakita kong gising na rin ang mga anak namin. "Good morning, Mom!" masiglang bati ni Jammie habang inaayos ang almusal sa mesa. "Good morning, Mommy!" dagdag ni Jimmie. "Good morning, mga anak," sagot ko. "Aba, mukhang handa na ang lah
PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) Β Β Β π Senior Citizens π Chapter 212
Chapter 212 Kaya maaga kaming pumanhik sa itaas upang maghanda ng gamit namin. Dahil bukas ng umaga ang alis namin para pumunta sa Singapore. Pagkapasok namin sa kwarto, agad akong nagtungo sa aparador upang kumuha ng mga damit na dadalhin. Samantalang si Brandon naman ay naupo sa kama at nakangiting pinapanood ako. "Hindi ka pa ba mag-eempake?" tanong ko sa kanya habang abala sa pag-aayos ng maleta. "Mas gusto kong panoorin ka muna," sagot niya sabay kindat. Napailing ako at sinamaan siya ng tingin. "Brandon, kung gusto mong makaalis tayo bukas, tumulong ka na rito." Tumawa siya bago tumayo at lumapit sa akin. "O, sige na nga. Ano bang dadalhin natin?" "Kailangan nating magdala ng mga pang-summer na damit. Mainit ang Singapore, kaya dapat magaan lang ang isusuot natin," paliwanag ko habang inaayos ang mga damit sa maleta. Habang nag-aayos kami, panay naman ang birong ginagawa ni Brandon. Kinuha niya ang isang summer dress ko at itinapat sa katawan niya. "Bagay ba sa a
PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) Β Β Β π Vacation time of Singapore π Chapter 211
Chapter 211 "Mom, Dad!" sambit ni Sarah. "Bakit hindi kayo mag bakasyon? Sa Singapore, maraning mga magagandang tanawin doon," ngiting dagdag nito. Napangiti ako sa sinabi ni Sarah. Ang bunsong anak namin, na noon ay alaga-alaga pa namin, ngayon ay nag-aalok na ng bakasyon para sa amin ni Brandon. "Hmm, magandang idea 'yan, Mahal," ani Brandon habang nakangiti sa akin. "Matagal na rin tayong hindi nakakapagbakasyon nang tayong dalawa lang." Napaisip ako. Totoo naman. Simula nang magkaanak kami, ang oras namin ay laging nakatuon sa kanila. Ngayon, may kanya-kanya na silang pamilya, marahil ito na ang tamang panahon para bigyan namin ng oras ang isaβt isa. "Sa tingin mo, kaya namin na wala kayo?" pabirong sabi ko, sabay tingin sa mga anak ko. Napatawa si Jammie. "Mom, syempre naman! Kami na ang bahala rito. Mag-relax naman kayo ni Dad." "Oo nga, Mom," dagdag ni Jimmie. "Deserve niyo po ni Dad ang quality time together. Kami na ang bahala sa mga apo niyo." Napatingin ako kay Bran
