CHAPTER 28

Nagising ako sa sunod-sunod na doorbell. Antok na antok man ako ay pinilit ko ang sarili na bumagon, tiningnan ko ang table clock ko at doon ko lang napagtanto na pasadong alas-singko palang ng madaling araw. Kung sino man ang nangbubulabog sa tulog ko ay makakatikim talaga siya sa akin.

Suot ang pajamas ko ay bumaba na ako mula sa second floor at tinungo ang main door. Nang buksan ko ito ay sumalubong sa akin ang asawa ko, mapupungay ang mga mata na pumipikit-pikit na. Magulo ang buhok at gusot ang white polo niya, hindi rin nakabutones ng ayos.

"What's with you? Hindi mo ba dala ang key card mo?" salubong na tanong ko sa kanya.

Pareho kaming may key card ng bahay, kaya hindi ko maintindihan kung bakit kailangan niya pang mag-doorbell. Nanadya ba siya?

"I think na-misplaced ko, hindi ko mahanap sa bag at bulsa ko e'," pagdadahilan niya.

"Really? Hindi mo ba alam kung gaano kahalaga iyon? What if magnanakaw ang makapulot nun?"

"Can you please stop with your nonstop nagging? Papas