Mag-log inShare
Chapter 32
Huling Na-update:
2024-10-29 19:42:56Kaugnay na kabanata
One Hundred Billion Pesos Baby Chapter 33
Hindi kaagad nakapagsalita si Seojun sa tanong ni Marion. Nakatingin kasi aiya kay Andrew na halatang hindi kaagad napansin na may ibang tao bukod sa dalaga. Bahagya itong yumukod biglang pagpapakita ng paggalang at nanatili sa kaniya ang atensyon ng lahat – si Marion, Andrew, at Eclaire ay naghihintay ng sagot niya. “O-Oo. Kumuha ako ng lisensya para makapagtrabaho ako noon na delivery rider sa dati kong pinagtatrabahuhan na chicken restaurant.” Lumapad ang ngiti ni Marion. “Great! Ikaw ang magmamaneho ng kotse.” Walang kaabog-abog na ibinato ng dalaga sa gawi niya ang kotse. Base sa logo na nakalagay roon at modelo na nabanggit ni Andrew, isang luxury car iyon na bagong labas lang sa taong iyon. “Hindi pa ko sanay magmaneho saka wala naman akong driver’s license para magamit sa South Korea kaya kailangan ko ng marunong magmaneho.” “Teka… May pupuntahan po ba tayo?” hindi mapigilang itanong ni Eclaire. “Yes. Kailangan nating bumili ng mga gagamit
One Hundred Billion Pesos Baby Chapter 34
Dalawang single-size bed, dalawang kabinet, isang partition wall na may disenyong Japanese bamboo at cherry blossom, pati na rin study table at swivel chair para magamit ni Eclaire sa pag-aaral; iyon ang lahat ng nabili ni Marion para sa mag-ama. Halos mahigit isang oras silang naglalakad dahil tinitingnan niya ang lahat ng available na kulay at disenyo na mayroon sa furniture section ng mall. Pero dahil sa matagal niyang pagpili, mukhang doble na ang nararamdamang pagod ng mga kasama niya. Kumain silang tatlo sa isang western-style restaurant na nagsi-serve ng mga steak. Kung tutuusin, hindi pasok sa dress code ng lugar ang suot ng mag-ama pero dahil na rin sa namumutiktik sa diamond niyang pulseras, hindi naging problema ang pagbibigay sa kanila ng lamesa. Ramdam niya ang pagkailang mula sa dalawa. “Sorry… Hindi pa kasi ako sanay sa mga Korean dishes kaya dito ko kayo dinala. Ayos lang ba?” tanong niya kahit alam niyang wala nang magagawa ang mga ito.
One Hundred Billion Pesos Baby Chapter 35
Hindi alam ni Seojun kung paano magre-react sa sinabi ng dalaga. Nagulat siya nang bigla itong manampal dahil mukhang hindi naman ito ‘yong tipo na marunong manakit. Mukhang naiirita lang talaga ito kanina kaya nagawa iyon. Pero dahil sa naging reaksyon nito, nabuhayan nang kaunti ang loob niya. At least… Kahit hindi totoo ang relasyon nila, handa siyang ipagtanggol nito. Ngunit nang sambitin nito ang tungkol sa kaniyang itsura, nakaramdam siya ng hiya… Hindi iyon ang unang beses na pinuri nito ang pisikal niyang itsura pero… iba ang dating nito sa kaniya ngayon. “Dad… Bakit bigla kayong tumahimik? Iniisip niyo pa rin ba ‘yong sinabi no’ng lalaking iyon?” may himig ng pag-aalala ang boses ni Eclaire. Umiling-iling siya. “Balewala sa ‘kin iyon. Sinanay ko na lang ang sarili ko sa mga sinasabi niya – kahit noon pa. Alam mo kasi, parehas kaming walang tatay kaya naisip ko noon na magkakasundo kami. Iyon nga lang, sobrang layo kasi ng estado ng mga buhay namin.
One Hundred Billion Pesos Baby Chapter 36
Nagulat si Marion sa biglang pagyakap sa kaniya ni Eclaire. Hindi niya akalain na magkakasundo kaagad silang tatlo kahit wala pang bente kwatro oras silang magkakasama. Ang akala niya, mahirap paamuhin ang dalagita… Pero kung tutuusin, gusto lang naman nito ng tao na pwedeng mag-alaga sa kanilang pamilya. “Wala iyon… Ang importante, nagustuhan mo ang mga nabili ko.” Hinawakan niya ang mahabang buhok ng dalagita na hanggang beywang na nito. Naaaliw siya sa ipinapakita nitong kabaitan sa kaniya. “Ang mabuti pa, kumain na muna tayo. Pagkatapos no’n, pwede mo nang ayusin ang mga gamit mo para mailagay mo na sa kabinet. Ayos ba?” “Oo nga… Baka lumamig na ang niluto kong almusal,” biro ni Seojun. Hindi niya napansin na nakatayo pala ito sa sulok at tahimik silang pinapanood. “Nandyan ka pala? Sorry… Hindi kita napansin.” “A! Oo nga pala. Inaaya na nga pala kayo ni Daddy na kumain ng almusal. Sorry… Nawala sa isip ko.” Mahinang tinuktukan ni Eclaire an
One Hundred Billion Pesos Baby Chapter 37
Mabilis na lumipas ang tatlong araw. Martes na, October 24, 2021. Natapos na ang surgery ng ina ni Seojun, Limang oras ang naging operasyon nito at sa kabutihang-palad, naging matagumpay ang procedure. Kailangan na lang hintayin na mawala ang epekto ng anesthesia para malaman kung magigising ang kaniyang ina at walang komplikasyon. Dahil magdamag na nagbantay sa labas ng emergency room sina Marion at Seojun, natulog muna sila nang makauwi sa apartment. Kakapasok lang kasi ni Eclaire kaya ayaw nilang mag-absent ulit ang dalagita. Naaawa naman si Marion sa binata kung mag-isa itong maghihintay sa ospital kaya niya ito sinamahan. Alas-tres na ng madaling araw nang humiga siya sa kama. Pagod na siya kaya nagtanggal na lang siya ng mga sapatos, medyas, at pantalon bago tumalon sa pinakamamahal niyang higaan. Nang ipikit niya ang kaniyang mga mata, kaagad siyang nakatulog dahil na rin sa nakaka-relax na amoy mula sa bagong bili niyang air humidifier at oil diffuser. “Ano b
One Hundred Billion Pesos Baby Chapter 38
Nagulat si Seojun sa pinatutunguhan ng usapan nila. Tiningnan niya ang reaksyon ni Marion na para bang hindi ganoon kalaking pera ang sinasambit ng mga ito. “Teka… Sandali… Bakit kailangang gumastos nang gano’n kalaki? Akala ko ba, simpleng kasal lang ito kaya kaunti ang bisita?” “A! Iyon ba?” mukhang inaasahan na ni Olivia ang tanong na iyon. “Kailangan kasi ng masasakyan mula sa Yeonan Pier. Pagkatapos no’n, halos dalawang oras na byahe hanggang sa isla. Mas maganda kung nandoon na tayong lahat at dala na natin ang lahat ng kailangan natin –” “Ang ibig kong sabihin… Bakit sobra yata ang paghahandang gagawin? Wala bang ferry na bumabyahe ro’n? Bakit hindi na lang natin bigyan ng pamasahe ang mga bisita na gustong pumunta? Sabi ni Marion, kahit mag-imbita ako ng dalawampung tao na kaibigan at kakilala pero… Wala namang VIP sa kanila para kailanganin pang mag-renta ng bangka.” Nagkatinginan naman sina Olivia at Andrew. Tila tinitimbang kung paano sasagutin ang tanon
One Hundred Billion Pesos Baby Chapter 39
Hindi alam ni Marion kung ano ang eksaktong dahilan pero hindi talaga siya mapakali. Nakatingin lang siya sa harap ng laptop pero ni hindi niya iyon binubuksan o hinahawakan man lang. Tumayo na lang tuloy siya at muling lumabas. Iyon nga lang, wala na roon si Seojun. Mukhang lumabas ito at namalengke para bumili ng gulay. “Ewan… Magluluto na lang siguro ako.” Ilalabas niya sana ang karne mula sa freezer pero nauna na palang tanggalin ito ni Seojun. “Ang mabuti pa… Magpapakulo muna ako ng tubig sa kaldero habang naghihiwa ng sibuyas.” Nilagyan niya ng tubig ang kaldero na halos kalahati nito bago iyon isinalang sa lutuan. Tinakpan niya iyon bago niya kinuha ang chopping board at kutsilyo. Karne ng baboy ang nilabas ni Seojun kaya iyon ang hiniwa niya nang medyo malalaki. Pagkatapos noon, inilagay na niya ang karne sa mainit na tubig. Nang kumulo iyon at lumabas ang buo-buong puti sa gilid ng kaldero, pinatay niya ang apoy para alisin ang lumang tubig at naglagay ng bagong
One Hundred Billion Pesos Baby Chapter 40
Sa buong buhay ni Seojun, iyon ang unang beses na naramdaman niyang espesyal siya. Kung damit at ordinaryong mga gamit lang iyon para kay Marion, kakaibang experience naman iyon para sa kaniya, para sa kaniyang anak. Kahit kailan, hindi nila nakuha ang luho na pagbili ng gamit sa mga mamahaling stores, palagi silang tumitingin sa mga sale at discount section ng kahit na anong bagay. Para sa kanila, sapat na ang may isinusuot na damit at kumakain ng tatlong beses sa isang araw. Pero sa araw na iyon, naramdaman niya ang buhay na siya naman ang pinagsisilbihan. Gumastos ng halos twenty million won si Marion sa mga bago nilang damit kaya naisip niyang siya naman ang manlilibre. Wala siyang alam na kahit na anong sosyal na restaurant pero kahit paano, masarap ang pagkain sa pinili niyang kainan kaya malakas ang loob niyang mag-aya. Hindi niya nagagalaw ang huli niyang sahod sa dati niyang pinagtatrabahuhan na chicken restaurant kaya naisip niyang pagkakataon na niyang manlibre… Ang
Pinakabagong kabanata
One Hundred Billion Pesos Baby Chapter 110
Nawalan na ng lakas si Marion magreklamo nang bigla siyang makatulog. Hindi niya akalain na mararanasan niyang makainom ng tubig na may halong pampatulog kahit bottled water ang ibinigay sa kaniya. Sa pelikula lang kasi niya nakikita ang mga ganoon, ginagamitan ng injection ang takip nito para mapasukan ng gamot nang hindi mapapansin ng biktima. Nang magising siya, nakasakay na siya sa eroplano at may dalawampung minuto na lang bago bumaba ng Macau. Medyo groge pa siya pero pinilit niyang bumangon. Kung hindi dahil sa announcement ng piloto, hindi pa siya magigising. Pumunta siya sa banyo na naroon sa malapit at sinubukang mag-shower para tuluyang mawala ang kaniyang antok. “Ang walang hiyang Romeo na iyon… Isusumbong ko talaga siya sa Daddy ko!” asik ni Marion. Kung tutuusin, dapat siyang magpasalamat sa ginawa nito dahil iyon lang ang paraan para mapakalma niya ang kaniyang sarili noong mga oras na iyon. Dahil kung mauuna ang init ng ulo niya, baka tuluyang m
One Hundred Billion Pesos Baby Chapter 109
Katahimikan ang namayani sa kanilang dalawa hanggang sa bahagyang humagikhik si Romeo mula sa kabilang linya. Masigla ang naging halakhak nito ngunit kaagad din itong tumigil at pilit na pinakalma ang sarili. “Miss Marion, hindi ko alam kung ano ang tumatakbo sa isip mo ngayon pero… Hindi ko matatanggap kung ngayon ka pa mawawalan ng tiwala sa ‘kin –” “Shut up. Hindi ka magaling magsinungaling. Nahuli na kita…” Marahas na nagbuga ng hangin si Marion. “Iniisip ko noon na samin ng Daddy ko, ako talaga ang may tama sa utak. Pero ngayon… I changed my mind. Siya lang ang kilala ko na kayang sumugal nang ganito para lang makuha ang gusto niya.” “Miss Marion, alam mo –” “Gusto kong magtiwala sa mga plano niyo ni Daddy pero… Hindi niyo naman maiaalis sakin na matakot ako, ‘di ba? You’re practically saying na isugal ko ang buhay naming mag-ina rito.” Namumuo na ang patak ng luha sa gilid ng kaniyang mga mata. Pinipilit niyang maging malakas. Pero sa bawat segundo na tum
One Hundred Billion Pesos Baby Chapter 108
“A-Anong sinasabi mo bata? Wala kong alam diyan.” Naging malikot ang mga mata ni Berto, halatang may itinatago ito. “Huwag mo nang alamin. Gawin mo na lang ang gusto ng boss namin para makuha na namin ang pera. Ayaw mo bang matapos na kaagad ang lahat ng ito para makauwi ka sa inyo?” Lumapit si Abel sa upuan ni EJ at tumayo ito sa likuran. “Berto, bilisan mo na!” “Oo na… Oo na… Ito na nga…” Nagmamadaling lumapit si Berto sa camera at simpleng pinindot ang ilang button. “Ayan! Okay na!” Muling tiningnan ni EJ ang papel bago tumingin sa lente ng camera. “Mom… Dad…” panimula niya. “Nanghihingi sila ng five hundred million pesos kapalit ko…” Kumunot ang noo ni Abel. “Basahin mo na lang kasi –” “Kaso Eomma… May mali ka sa parteng ito. May pangatlong version ang kwento. Mukhang mahihirapan ka sa pagkakataong ito.” “T-teka! Ano bang sinasabi mo? Sundin mo lang ang nakasulat sa papel! Ano ba!” Napakamot si Berto sa ulo nito. “Ang tigas talaga ng ulo m
One Hundred Billion Pesos Baby Chapter 107
Nang maramdaman ni EJ na unti-unting bumabagal ang takbo ng bangka, bigla siyang naging alerto. Hindi pa rin siya gumagalaw o nagpumiglas man lang. Alam niyang sasayangin lang niya ang kaniyang lakas dahil nasisiguro niyang nasa kung saan sila at mas malaki ang tsansa niyang mabuhay kung susundin lang niya ang sinasabi ng mga ito. “Buhay pa ba ito? Bakit hindi man lang gumigising?” tanong ng isa sa mga lalaki. Lumapit ang isa pang lalaki sa puwesto ni EJ at itinapat ang daliri nito sa ilong niya. Nang mapansin nito ang kaniyang paghinga, walang kaabog-abog siya nitong binuhat sa balikat nito. “Tara na, kanina pa tayo hinihintay ni Boss.” “Ang weird naman ng batang iyan. Hindi man lang siya sumisigaw o umiiyak. Normal ba iyan?” Napailing-iling pa ang lalaki na payat ang katawan. “Akala ko kasi magwawala siya kaya binusalan ko na rin. Pero mukhang balewala lang sa kaniya ang nangyayari.” Ngumisi ang lalaking kalbo at balbas-sarado na bumubuhat kay EJ mula s
One Hundred Billion Pesos Baby Chapter 106
Mabilis na kinuha ni Marion ang bag na iyon. Binasa niya ang nakasulat sa memo pad. Nakasulat doon ang pangalan ng isang private hotel sa isang isla. Unti-unting kumurba ang ngiti mula sa kaniyang mga labi. “Salamat… Salamat dito sa note na iniwan mo sa tablet niya.” Ibinigay niya ang tablet kay Francis. “M-Miss Marion… Isa itong private island malapit sa Palawan.” Ibinaba ni Francis ang baril nito. “Anong balak niyo, Miss?” “Anong pangalan mo?” tanong ni Marion sa lalaking hostage nila noong mga oras na iyon. “Nag-iwan ng mensahe si EJ pero kami lang ang makakabasa no’n dahil sinanay namin siya na matuto ng Hangul (South Korean alphabet). Kaya alam kong ikaw ang nag-iwan ng note sa tablet na nakasulat sa ingles.” Awtomatikong napatingin si Francis sa estranghero. Magaling kasi itong umarte na parang wala sa sarili. Bahagya pa itong nagta-tantrums para magmukhang makatotohanan na hindi talaga ito ganoon katalino. Kinabahan si Francis kaya muli nitong tinutukan
One Hundred Billion Pesos Baby Chapter 105
Hindi nakapagsalita ang mga kausap ni Marion dahil sa pagkabigla. Nakatitig lang ang mga ito sa kaniya, halatang hindi makapaniwala sa kaniyang sinabi. Kahit ituring ng mga ito na isang biro ang mga salitang binitawan niya, hindi iyon nakakatawa. May kapangyarihan pa rin ang mga ito, lalo na sa mga lugar na sinasakupan ng mga ito. “Excuse me… Miss Viray,” si Mayor Enriquez ang unang nakabawi. “Baka nakakalimutan mo na hindi lang ikaw ang anak ng negosyante dito –” “Well, kung napapansin niyo, wala ako sa mood para makipagplastikan at i-filter ang mga sinasabi ko kaya didiretsahin ko na kayo… Maam/Sir.” Pilit na ngumiti si Marion. “Dahil sa hindi niyo pagsunod sa protocol ng security namin, nagkaroon ng isang insidente… Na sisiguruhin ko sa inyong magiging dahilan ng pagbagsak ng karera niyo sa pulitika kung hindi kayo makikipag-cooperate sakin.” “T-teka, Miss Marion. Narinig mo naman na siguro ang mga balita, di ba? Kailangan ko ng bodyguard na palaging kasama
One Hundred Billion Pesos Baby Chapter 104
“A-Ano?” Biglang bumalikwas ang mag-asawa nang marinig ang anak. Si Seojun ang unang tumayo at tinulungan si Marion na makabangon pero hindi nito tinanggal ang tingin kay Eclaire. “Paanong wala? Wala ba siya sa kwarto namin?” “Baka naman nasa banyo lang ang kapatid mo, o baka may hihiramin sa mga gamit mo kaya pumasok sa kwarto mo. Wala namang ibang pupuntahan iyon. At lalong hindi lalabas si EJ nang hindi kasama ang isa satin, alam mo naman na ayaw niyang nakikisalamuha sa ibang tao.” Nanginginig ang mga tuhod ni Marion. Hindi niya alam kung dahil iyon sa biglang pagtayo o dahil sa matinding takot na kaniyang nararamdaman. Napakamot si Eclaire sa buhok nito. “Mom! Dad! Hindi naman ako magsisisigaw dito kung nandiyan lang siya sa loob. Natural, tiningnan ko na ang banyo at lahat ng kwarto sa suite na ito pero wala siya. Bukod pa ro’n…” Tila may naalala ang dalaga at nagtatakbo papasok sa loob. Nagmamadaling sumunod sina Seojun at Marion. Dumiretso sila sa kuwar
One Hundred Billion Pesos Baby Chapter 103
“Salamat, hon. Mag-ingat kayo ni Ethan sa byahe… Ako na muna ang bahala rito.” Pinasadahan ni Marion ng mabilis na halik sa pisngi ang asawa. Iyon ang pinaka-gusto niya rito. Palagi itong rational mag-isip at tinitingnan ang mga bagay sa mas malawak na perspektibo. Pagkatapos ng mga laboratory tests na ginawa kay Peterson, dinala na ito sa VIP Suite ng ospital. Kailangan na lang nilang malaman ang sanhi ng pagsakit ng tiyan ng Daddy niya. Pero sa mga oras na iyon, nabigyan na ng pain reliever medicine si Peterson kaya kumalma na ito at nagsimulang makaramdam ng antok. “Bakit gising ka pa, Dad? Matulog ka na para bumalik ang lakas mo… Siguradong malalaman din natin ang laboratory results mo mamayang madaling araw,” untag ni Marion sa ama. Halata namang groge na ito sa gamot pero pilit pa rin nitong hinawakan ang manggas ng damit niya. “H-huwag mong hayaan na malaman ito ng iba, anak…” “I know, Dad. Huwag kang mag-alala. Nagpagawa na ko ng Non-Disclosure Agreement sa abogado natin. S
One Hundred Billion Pesos Baby Chapter 102
Masaya siya… Hindi, mas tamang sabihin na matagal niyang ipinagdasal na muli silang magkita at makasama nang matagal si Kenneth. Sa tuwing nagbabakasyon siya sa South Korea, palagi itong abala sa trabaho at pag-aaral nito. Halos hindi sila nagkikita, maliban na lang kung magpupuyat siya kakahintay sa binata. Night classes ang kinuha nito dahil halos gawin nang full time ni Kenneth ang trabaho nito. Gusto raw kasi nitong makaipon kaagad para sa pamilya nito – lalo na para sa Mama nito. Pagkatapos ng tatlong taon, nangyari ang kagustuhan ng binata na makauwi na sa South Korea ang nanay nito. Sa kabilang banda, ayaw niyang maramdaman na napag-iiwanan siya kaya kung ano-anong online courses para madagdagan ang kaalaman niya. Gusto sana niyang maging businesswoman, iyon ang orihinal niyang pangarap dahil gusto niyang yumaman. Pero noong minsan na mag-isa siya sa kaniyang silid, nakita na lang niya ang kanyang sarili na nagtitipa ng mga letra sa laptop niya. Humahabi ng maikling
