Chapter 33

Hindi kaagad nakapagsalita si Seojun sa tanong ni Marion. Nakatingin kasi aiya kay Andrew na halatang hindi kaagad napansin na may ibang tao bukod sa dalaga. Bahagya itong yumukod biglang pagpapakita ng paggalang at nanatili sa kaniya ang atensyon ng lahat – si Marion, Andrew, at Eclaire ay naghihintay ng sagot niya.

“O-Oo. Kumuha ako ng lisensya para makapagtrabaho ako noon na delivery rider sa dati kong pinagtatrabahuhan na chicken restaurant.”

Lumapad ang ngiti ni Marion. “Great! Ikaw ang magmamaneho ng kotse.” Walang kaabog-abog na ibinato ng dalaga sa gawi niya ang kotse. Base sa logo na nakalagay roon at modelo na nabanggit ni Andrew, isang luxury car iyon na bagong labas lang sa taong iyon. “Hindi pa ko sanay magmaneho saka wala naman akong driver’s license para magamit sa South Korea kaya kailangan ko ng marunong magmaneho.”

“Teka… May pupuntahan po ba tayo?” hindi mapigilang itanong ni Eclaire.

“Yes. Kailangan nating bumili ng mga gagamit