LOGINShare
Chapter 41
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56Apollo’s POV
Nagising akong masakit ang balikat at batok ko, naramdaman ko ding nakatali ang mga paa at kamay ko sa upuan na kinauupuan ko ngayon. Anong nangyayare, bakit ako nasa ganitong sitwasyon.
“Hindi ka daw nila masusundo ngayon, ako na muna nag mag-uuwi sayo.” Ani ni Paulo, naging abala lalo sila Maymay at Lilly dahil sa paghuli nila kay Sir Henry kaya naman naiintindihan ko sila. Gustuhin ko mang sumama ay alam kong baka makahadlang lang ako sa plano nila. Gaya nga ng sabi ni Paulo ay siya na ang naghatid sa akin sa bahay.
“You haven’t told her, right?”Tanong nito habang nagmamaneho.
“Anong ibig mong sabihin.”
“About how you feel, about her.”Gusto ko mang iwasan at itanggi ang tanong niya ay hindi ko naman magawa ito dahil batid kong talagan alam nito ang nararamdaman ko.
“Natatakot ako,” Sabi ko nang hal
Related chapters
Oh My Dog! Chapter 42
Lilly’s POV“Nasaan ka na ba Apollo?” Nag-aalalang sabi ni Maymay habang hindi ito mapakali. Nanggaling na kami sa police station para i-report ang biglaang pagkawala ni Apollo pero ang sabi lang sa amin ay hindi pa sila maaring kumilos dahil wala pang bente kwatro oras nawawala ito. Hindi din daw nila itong masasabing kidnapping dahil wala naman daw kaming ebidensya. Sinabi din nila na bumalik na lang kami sa bahay ni Apollo dahil baka nakabalik na rin iyon. Pero mag-aala una na ng hapon ay kahit anino ni Apollo ay hindi namin nakita.“Paano na lang kung may masama nang nangyari sa kanya.” Lumapit ako sa kanya.“Huwag kang mag-isip ng ganyan, walang masamang nangyari sa kanya.”“Si Mang Ricardo, ilang araw na daw siyang hindi pumapasok sa kumpanya, hindi kaya siya ang may gawa?”“Hindi tayo nakaksiguro dahil nagtatago din si Tito Henry, maaring isa sa kanila.”
Oh My Dog! Chapter 43
Ricardo’s POV“Pinaghahahanap pa din ng mga pulis ang lalaking kumitil sa buhay ng forty two years old na ginang sa mismong pamamahay nito. Ngayon ang ika-limang taong anibersayo ng pagkamatay niya kung kaya’t umaasa ang mga kaanak nito n asana ay mahuli na ang saspek. Ang suspect ay ang siya ring serial killer na matagal nang minamatiyagan ng mga pulis.Lahat ng sampung mga biktima nito ay pawang mga 42 years old na mga babae.”“Grabe yung killer diyan, walang awa.”Ani ni Ma’am Olivia “Kaya nga Ma’am eh, kung sino man ‘yon naku po diyos na ang bahala sa kanya.” Sabi naman ni Wendy na mayordoma ng bahay. Nandito kami ngayon sa sala ng bahay habang nagmemeryenda, inihanda ito ni Ma’am Olivia.“Sana ay mahuli na siya.”Patago akong napangisi sa sinabi nito, sino ba siya para hilingin n asana mahuli na ako?&ldquo
Oh My Dog! Chapter 44
Lilly's POVI ran as fast as I can para makabalik sa mansion. I need to conquer my fear on going back at that house. I have to, I need to save Apollo and Maymay.Kahit paika-ika na ako at lamog na ang katawan ko ay hindi ako tumigil. Paano na lang Kung mahuli ako kahit isang Segundo, hindi maari. Hindi ko hahayaang may mangyaring masama sa mga mahal ko sa buhay, I don't want to loose someone again.I don't want to go through the unimaginable pain it'll cause again. Sa tingin ko, hindi ko na kakayanin pa.I'm so tired yet I didn't stop, nakikita ko na ang mansion. Wait for me, Apollo, Maymay. Nang makarating ako sa bahay ay sinuyod ko agad kung nasaan sila. Hindi ako nahirapan dahil naiwan sa lupa ang amoy nila. Dinala ako ng trace sa bodega.Nakaawang ang pinto kaya naman dahan dahan akong sumilip roon. Parehong nakatali si Apollo at Maymay at pareho rin silang duguan.What have I done? Why did I get them into this mess?
Oh My Dog! Chapter 45
Apollo's POV"Tara na, kanina pa tayo inintay ni Ms.Christine." Ani ni Maymay sa akin matapos kong mag-ayos. Invited kasi si ako sa launching ng new collection ng The Marquez. Ilang buwan iyong pinaghirapan nila Maymay kaya naman excited din akong makadalo roon. Kahit pa hindi ko naman ito mapapanood.Kumapit si Maymay sa braso ko bago kami maglakad palabas. Naroon na daw kasi si Christine sa labas, susunduin kami."Wow, that tux fits you well. You can be our model." Komplimento ni Christine sa akin, napangiti naman ako at nagpa salamat na lang kahit hindi ko alam kung totoo bang bagay sa akin ang tuxedo na suot ko.Napalingon ako sa Kung saan nang makadinig ako ng tahol ng aso. " Lilly, " Siya lang ang naiisip ko tuwing nakakadinig ako ng tahol ng aso. Alam kong imposible pero umaasa pa din ako na baka nag balik ito.Dalawang buwan na ang nakalipas simula nang iwan kami ni Li
Oh My Dog! Chapter 1
Lilly’s POV“Oo na gets ko na Christine!” Iritable kong sinagot ang tawag sa cellphone ko. “Can you stop calling me already? Paulit-ulit ka nalang.”Pumasok ako sa loob ng kotse ko at pabalibag na sinara ang pinto. I bet Christine heard that.“I was just reminding you,” she replied . I can sense that she’s annoyed. “It’s not that I really want to call you every single time Lilly. Do you even know how annoying you are?” Hindi ko mapigilan na ngumisi dahil sa sinabi niya.“You’re annoying too!” Hindi kona inantay ang sasabihin niya at ibinaba kona ang tawag.Kakalabas ko lang sa isang high-end bar na nirentahan ko for tonight for my employees. It’s a thank you gift for them for working hard. I’m really excited for the event tomorrow. Tomorrow will be my big day. My company will be collaborating with Chonel. I guess my hard work is
Oh My Dog! Chapter 2
Lilly’s POVDid I just turn into a dog? No way! That’s impossible! “Tatlo anak ni Apple Ma oh ang cute nila.”“Oo nga ang cu-cute naman kaso magagalit na naman ang Papa mo. Sigurado ipapamigay niya ‘yan.”“Ayoko po kawawa naman sila, mahihiwalay sila sa nanay nila.”“Ganun talaga anak sa hirap ng buhay, nakakadagdag kasi sa gastusin ang mga aso, pasensya kana anak.”Can’t they see me? Kanina pa ako tawag ng tawag sa kanila pero parang hindi nila ako nakikita.Why do I feel so small? May bumuhat ba sa akin? I felt something brush my face and grabbed my body as if I’m so small.“Hayaan mo habang nandito pa kayo aalagaan ko muna kayong mabuti.” Is she talking to me?“Bitawan mo na ‘yang tuta nang maka-dede siya kay Apple mukhang gutom na iyak na ng iyak oh!” So the girl was holding me? How can she do that? A
Oh My Dog! Chapter 3
Lilly's POVMy heart was torn into pieces as I watch Nina cry from a distance. Nasa loob na ako ng bag ni Tisoy at may kaunting awang yung bag para may makita at makahinga pa ako.I really did find someone who’ll love me, pero hindi kami para sa isa’t-isa. Bilang isang bata wala naman siyang magagawa sa gusto ng mga magulang niya. Pumikit nalang ako at minabuting itulog nalang ang lungkot ko.Nagising ako nang tumigil si Tisoy sa pagbi-bike. Nilabas niya ako sa bag niya at iniharap sa kanya.“Huwag ka maingay ha kundi ia-adobo kita!” Nag-pintig naman ang tainga ko sa sinabi niya. Serysoso ba siya dun? Itinago niya ako sa likod niya at napansin ko din na may hawak siyang red box sa isang kamay niya, parang cake ata iyon. Dahil ayoko namang maging adobo nanahimik nalang ako sa likod niya. Kumatok siya sa pinto ng tatlong beses at maya-maya pa nadinig kong bumukas na ‘yon.Tisoy greeted, “Happy
Oh My Dog! Chapter 4
Chapter 4Lilly’s POVWARNING!This chapter contains violent actions that some readers may find disturbing and traumatizing. Viewers discretion is advised.“Cherry don’t tell me,”Tell you what? It’s me Lilly your boss!Finally, I found someone who can help me. I need to clear my name, hindi ako nagpakamatay. I didn’t even think of that my whole life.“Don’t tell me nabasag mo yung troffy ni Babe?” Parang nag-hysterical yung mukha ni Sasha nang mapagtanto niyang wala sa lamesa yung troffy. Tumayo siya sa pagkakaupo at napatakip na lang sa bibig niya nang makita sa sahig ang basag-basag na troffy.“Oh my God! Cherry naman eh,” Kinagat nito ang labi niya habang nakasabunot sa kanyang buhok, she looks insane. “Lagot tayo kay Tisoy nito.”Sasha, I know I d
Latest chapter
Oh My Dog! Chapter 45
Apollo's POV"Tara na, kanina pa tayo inintay ni Ms.Christine." Ani ni Maymay sa akin matapos kong mag-ayos. Invited kasi si ako sa launching ng new collection ng The Marquez. Ilang buwan iyong pinaghirapan nila Maymay kaya naman excited din akong makadalo roon. Kahit pa hindi ko naman ito mapapanood.Kumapit si Maymay sa braso ko bago kami maglakad palabas. Naroon na daw kasi si Christine sa labas, susunduin kami."Wow, that tux fits you well. You can be our model." Komplimento ni Christine sa akin, napangiti naman ako at nagpa salamat na lang kahit hindi ko alam kung totoo bang bagay sa akin ang tuxedo na suot ko.Napalingon ako sa Kung saan nang makadinig ako ng tahol ng aso. " Lilly, " Siya lang ang naiisip ko tuwing nakakadinig ako ng tahol ng aso. Alam kong imposible pero umaasa pa din ako na baka nag balik ito.Dalawang buwan na ang nakalipas simula nang iwan kami ni Li
Oh My Dog! Chapter 44
Lilly's POVI ran as fast as I can para makabalik sa mansion. I need to conquer my fear on going back at that house. I have to, I need to save Apollo and Maymay.Kahit paika-ika na ako at lamog na ang katawan ko ay hindi ako tumigil. Paano na lang Kung mahuli ako kahit isang Segundo, hindi maari. Hindi ko hahayaang may mangyaring masama sa mga mahal ko sa buhay, I don't want to loose someone again.I don't want to go through the unimaginable pain it'll cause again. Sa tingin ko, hindi ko na kakayanin pa.I'm so tired yet I didn't stop, nakikita ko na ang mansion. Wait for me, Apollo, Maymay. Nang makarating ako sa bahay ay sinuyod ko agad kung nasaan sila. Hindi ako nahirapan dahil naiwan sa lupa ang amoy nila. Dinala ako ng trace sa bodega.Nakaawang ang pinto kaya naman dahan dahan akong sumilip roon. Parehong nakatali si Apollo at Maymay at pareho rin silang duguan.What have I done? Why did I get them into this mess?
Oh My Dog! Chapter 43
Ricardo’s POV“Pinaghahahanap pa din ng mga pulis ang lalaking kumitil sa buhay ng forty two years old na ginang sa mismong pamamahay nito. Ngayon ang ika-limang taong anibersayo ng pagkamatay niya kung kaya’t umaasa ang mga kaanak nito n asana ay mahuli na ang saspek. Ang suspect ay ang siya ring serial killer na matagal nang minamatiyagan ng mga pulis.Lahat ng sampung mga biktima nito ay pawang mga 42 years old na mga babae.”“Grabe yung killer diyan, walang awa.”Ani ni Ma’am Olivia “Kaya nga Ma’am eh, kung sino man ‘yon naku po diyos na ang bahala sa kanya.” Sabi naman ni Wendy na mayordoma ng bahay. Nandito kami ngayon sa sala ng bahay habang nagmemeryenda, inihanda ito ni Ma’am Olivia.“Sana ay mahuli na siya.”Patago akong napangisi sa sinabi nito, sino ba siya para hilingin n asana mahuli na ako?&ldquo
Oh My Dog! Chapter 42
Lilly’s POV“Nasaan ka na ba Apollo?” Nag-aalalang sabi ni Maymay habang hindi ito mapakali. Nanggaling na kami sa police station para i-report ang biglaang pagkawala ni Apollo pero ang sabi lang sa amin ay hindi pa sila maaring kumilos dahil wala pang bente kwatro oras nawawala ito. Hindi din daw nila itong masasabing kidnapping dahil wala naman daw kaming ebidensya. Sinabi din nila na bumalik na lang kami sa bahay ni Apollo dahil baka nakabalik na rin iyon. Pero mag-aala una na ng hapon ay kahit anino ni Apollo ay hindi namin nakita.“Paano na lang kung may masama nang nangyari sa kanya.” Lumapit ako sa kanya.“Huwag kang mag-isip ng ganyan, walang masamang nangyari sa kanya.”“Si Mang Ricardo, ilang araw na daw siyang hindi pumapasok sa kumpanya, hindi kaya siya ang may gawa?”“Hindi tayo nakaksiguro dahil nagtatago din si Tito Henry, maaring isa sa kanila.”
Oh My Dog! Chapter 41
Apollo’s POVNagising akong masakit ang balikat at batok ko, naramdaman ko ding nakatali ang mga paa at kamay ko sa upuan na kinauupuan ko ngayon. Anong nangyayare, bakit ako nasa ganitong sitwasyon.“Hindi ka daw nila masusundo ngayon, ako na muna nag mag-uuwi sayo.” Ani ni Paulo, naging abala lalo sila Maymay at Lilly dahil sa paghuli nila kay Sir Henry kaya naman naiintindihan ko sila. Gustuhin ko mang sumama ay alam kong baka makahadlang lang ako sa plano nila. Gaya nga ng sabi ni Paulo ay siya na ang naghatid sa akin sa bahay.“You haven’t told her, right?”Tanong nito habang nagmamaneho.“Anong ibig mong sabihin.”“About how you feel, about her.”Gusto ko mang iwasan at itanggi ang tanong niya ay hindi ko naman magawa ito dahil batid kong talagan alam nito ang nararamdaman ko. “Natatakot ako,” Sabi ko nang hal
Oh My Dog! Chapter 40
Henry’s POVThe Dog growled, kaya napaatras ako hanggang sa mapasandal na ako sa glass wall ng kwarto kung saan kita ko ang labas. Nakuha agad ng atensyon ko ang sunod-sunod na pagdating ng mga police car.“You even called police!” Sumugod muli yung aso pero naka-ilag ako, iyon na din ang ginawa kong pagkakataon para makatakbo. Ma’s pinili kong gamitin ang hagdan para makatakas, baka makasalubong ko sila sa elevator. Tatlong floor na ang nabababaan ko nang makadinig ako ng mga nagmamadaling yabag sa baba. They took the stairs too. Wala na akong nagawa kundi ang pumasok sa floor na kinaroroonan ko, I acted normal as I walk through. May nakasalubong din akong dalawang pulis pero sa pagmamadali nila ay hindi na nila ako napansin pa. ‘Yon na ang kinuha kong oportunidad para magtungo mula sa hagdan, sinigurado ko munang wala nang pulis ang naroon bago ako dumiretso sa baba.Nang marating ko ang basement kung na saa
Oh My Dog! Chapter 39
Lilly’s POV“Oo tatay mo siya pero hindi tama ang mga ginawa niya. He killed My parents, he killed Apollo’s mother, he tried to kill me. He needs to pa for it.” Napansin ko ang unti-unting pagbabago ng reaksyon ni Christine, t’saka ko lang napagtanto ang mga sinabi ko.“You, who are you?” Can I really trust her? But what if she turns her back at me again? I don’t want to hate her even more.“If I tell you, you might not believe me.”“What do you mean? What do you know? How am I supposed to distinguish if you won’t tell me. Tell me what you know!”“I’m Lilly,” Maikli kong sabi, her upper lips rose up indicating that she was surprised. “It’s hard to explain Christine but my soul is trapped into a dog’s body and whenever it’ll rain my soul would go to Maymay’s body.”“That’s the m
Oh My Dog! Chapter 38
Lilly’s POV Maaga akong natapos sa trabaho, binuklat ko ang hawak kong payong para magamit ko iyon dahil malakas pa rin ang ulan. Nadinig ko sa balita kanina na may bagyo raw at malakas ito. It was raining too that day. The day my parents died and the day I nearly died. Tiningnan ko ang oras sa suot kong relo. I bet no one’s going to pay me a visit at the hospital, it’s raining heavily and Christine did not go to work because of her modeling career and I heard Tito Henry is too busy on his other business affairs. Maaga pa at hindi pa out ni Apollo kaya naman ay napag-desisyunan ko na lang na dalawin ang walang malay kong katawan sa ospital. Dahil kasama na ang pangalan ko sa list na pwedeng dumalaw rito ay hindi na ako nahirapang makapasok. My hair is growing long, they should cut it. Long hair does not suit me at all. Tiningnan ko ang sarili ko, “You’ve been through a lot Lilly,” Bulong ko. “How stupid Lilly! Mag-take ord
Oh My Dog! Chapter 37
Lilly’s POV“Doc Paulo?” Napatingin din ako agad dito nang banggitin ni Maymay ang pangalang iyon.“Ikaw pala Doc,” Napatingin sa akin si Maymay na parang nag-aalangan. Siguro ay naiisip na din nito ang naiisip ko. Na kasama namin ang hinahanap namin.“Anong ginagawa mo dito?” Tanong ni Maymay.“Night jog,” Tiningnan ko ang suot nito, mukhang nag-jojogging nga ito, natulo pa ang pawis sa gilid ng kanyang mukha.“Hindi mo yata kasama si Lucky.”“He’s not feeling well, ginabi ka na ata.”“OT sa work, siya nga pala.” Tumingin si Maymay sa likod niya at pinaabante ng kaunti si Mang Ricardo.“Si Mang Ricardo nga pala kasama ko sa trabaho, hinatid na ako kasi hindi maganda ang pakiramdam ko kanina.” Sabi nito,“Hello po, I’m Paulo. If you have any pets po feel free to visit my clinic I’
