Chapter 4
Lilly’s POV
WARNING!
This chapter contains violent actions that some readers may find disturbing and traumatizing. Viewers discretion is advised.
“Cherry don’t tell me,”
Tell you what? It’s me Lilly your boss!
Finally, I found someone who can help me. I need to clear my name, hindi ako nagpakamatay. I didn’t even think of that my whole life.
“Don’t tell me nabasag mo yung troffy ni Babe?” Parang nag-hysterical yung mukha ni Sasha nang mapagtanto niyang wala sa lamesa yung troffy. Tumayo siya sa pagkakaupo at napatakip na lang sa bibig niya nang makita sa sahig ang basag-basag na troffy.
“Oh my God! Cherry naman eh,” Kinagat nito ang labi niya habang nakasabunot sa kanyang buhok, she looks insane. “Lagot tayo kay Tisoy nito.”
Sasha, I know I did wrong, but listen to me first. Ma’s urgent ang sasabihin ko sayo!
Pareho kaming napatingin sa pinto nang bumukas iyon. Dumating na si Tisoy at may dala-dala itong duffel bag sa kanan niyang balikat habang sa kaliwang kamay niya ay may dala siyang bote ng wine.
“Bakit ganyan hitsura mo?” Aburidong tanong ni Tisoy.
“Cherry baba!” Kung tao lang ako ngayon ay tumaas na ang balahibo ko dahil sa nakakatakot na sigaw ni Tisoy. Automatic na tumiklop ang buntot ko sa takot at bumaba sa lamesa. Nagtago ako sa likod ng paa ni Sasha.
“Ah babe! Kumain ka na ba?” Tanong ni Sasha habang palapit siya kay Tisoy. Humalik ito sa labi niya. “Uminom ka ba Babe?” Tanong niyang muli bago siya kumuha ng baso at nilagyan iyon ng malamig na tubig bago iabot kay Tisoy.
“Oo, birthday ni Boss,” Cold na sagot nito bago ilapag sa upuan sa tabi ng mesa ‘yong duffle bag niya.
“Bakit mo pinapaakyat si Cherry sa lamesa? Baka mamaya mabasag niya yung,” Hindi na naituloy ni Tisoy ang sinasabi niya nang makita niyang wala sa lamesa yung troffy. Tumingin siya kay Sasha ng masama.
“Ah babe, kasi ganto yan,” Kinakabahang sabi ni Sasha. “Kasi ano k….”
“Ano pipe ka ba?” Galit na sigaw ni Tisoy.
“Uminom ka muna ng tub….” Tinabig ni Tisoy yung baso kaya natapon kay Sasha yung tubig. Naginit ang ulo ko sa ginawa niyang ‘yun.
Lumapit sa coffee table si Tisoy at lalo pang nag-init ang ulo niya nang makita ang broken troffy sa sahig.
“Aso mo may gawa nito?” Akala ko ay lalong lalakas ang boses ni Tisoy pero bumaba na ito at halatang pinipigilan niya ang sarili niyang magalit pa lalo. Hindi nakasagot si Sasha dahil ayaw niya naman ako ipahamak, lumipat ang tingin ni Tisoy saakin. Nakakatakot siya I swear. Para siyang lion na manlalapa ng isang manok.
For a second nakalimutan kong huminga nang sipain ako ng malakas ni Tisoy dahilan para tumalsik at tumama ako sa pader. Umingay ang loob ng bahay dahil sa iyak ko.
“Babe!” Pinigilan ni Sasha si Tisoy na makalapit ulit saakin. “ Hindi kasalanan ni Cherry yun, ako ang nakabasag. Natabig ko yung troffy!” Mangiyak-ngiyak at nanginginig pang sabi ni Sasha. Gulat na gulat ako nang sampalin siya ni Tisoy sa right cheek niya at minura niya ito.
“Pinagtatangol mo pa ‘yang animal na ‘yan! Ma’s mahalaga pa ‘to kesa sayo.” Tinulak niya si Sasha sa gilid dahilan para mapaluhod ito. Muntik pang malaglag sa pagkakasabit yung TV mabuti nalang at nasapo iyon ni Sasha. I didn’t expect that Tisoy would react this way just because of a troffy. Gaano ba kahalaga ang troffy na ‘yon at nagawa niyang pagbuhatan ng kamay si Sasha? Pabalibag na isinara ni Tisoy ang pinto ng banyo.
“Tumae pa aso mo dito!” Sigaw ni Tisoy sa CR. Agad na lumapit saakin si Sasha at kinarga ako pero lalo lang akong nasaktan. I think some of my ribs are broken.
“Shhhhhhh, sorry Cherry tahan na!” Pabulong na sabi nito. Hinaplos niya ng marahan ang part na masakit sa akin to make me feel better. Effective naman, pero masakit pa din. Napansin ko yung galos na natamo siya sa may kanang siko niya namumula din yung kanang pisnge niya. Ibinaba niya ako at kumuha ng tubig para painumin ako. I think I died twice, sobrang sakit ng sipa ni Tisoy.
Tumayo na si Sasha at naglabas siya sa cabinet ng damit para makapagpalit siya. Duon ko lang napansin ang mga pasa niya sa likod niya, naisip ko tuloy, si Tisoy ba ang may gawa ‘nun?
Pagtapos niyang magbihis ay agad niyang nilinis yung mga bubog sa sahig. Kahit nahihirapan ako ay tumayo ako at lumapit sa kanya. I feel so sorry. Dapat nag-iingat ako. Ipinatong ko sa kamay niya yung isa kong paw. Tumulo yung luha niya habang naglabas ng tipid na ngiti.
“Okay lang ako Cherry, sanay na ako.”
Why do those words cause such anguish? When you say, “Okay lang ako, sanay na ako.”, you don’t want to worry others kaya sinasabi mo nalang sanay kana and you can endure it, but deep inside you it’s not fine. I always tell myself that, “ I’m fine,” , dahil sanay na akong mag-isa. That I don’t need someone anymore. I'm pleased with the fact that I have myself, but our feelings cannot be deceived by words.
“Okay lang talaga ako, mamaya mag sosorry din iyang tatay mo.” It’s not okay Sasha, it’s physical abuse! “Kilala ko yun si Tisoy, at kahit ano pa ang ugali niya mahal ko pa din siya. Naiintindihan ko din siya kasi mahalaga sa kanya yung Troffy.” Lalo pa akong nag-worry kay Sasha nang masugatan siya sa daliri.
“ Kapag love mo ang isang tao kahit bad sides niya matatanggap mo at maiintindihan mo.” Tinitigan niya iyong sugat niya kaya napatingin din ako duon. “Kahit maskit na.” May tumulong mga luha sa mata ni Sasha, pero pinunasan niya iyon agad at binigyan ako ng mapait na ngiti.
“Don’t worry nabigla lang siya, mag-ingat nalang tayo sa susunod, Love you!” She said, and gave me a kiss on my forehead.
Bakit ayaw niya akong mag-alala? Nakakapag-alala naman talaga ang ginawa ng boyfriend niya. Love? Hindi yan love Sasha!
Maybe Sasha is the only one who is in love, but how can you physically harm someone you love? This isn't the kind of affection I know. Mali ba ako ng akala sa totoong kahulugan ng pag-ibig?
Sasha’s a gem, she’s too precious para kay Tisoy. She deserves someone who’ll treat her like a gem.
Malalim na ang gabi nang magising ako sa ingay na nadinig ko. It sounds like Sasha’s hurt. Tumayo ako at naglakad papunta sa kama nila. Madilim dahil patay lahat ng ilaw, maliban sa lampshade sa tabi ng kama. Nakita ko si Tisoy nakapatong kay Sasha and then nagulat ako nang makita kong sinasakal niya si Sasha. Agad akong tumahol at nag-growl. Napatingin saakin si Tisoy, at binato ako ng unan and then he continued what he was doing. I don’t have any other choice then, I need to save Sasha! Bumwelo ako at tumalon paakyat sa kama, hindi naman ako nabigo, agad kong kinagat sa kaliwang kamay si Tisoy dahilan para mabitawan niya ang leeg ni Sasha.
Tinabig ako ni Tisoy sa tabi dahil sa ginawa ko hindi ko naman ibinaon ang ngipin ko sa kamay niya, agad siyang tumayo at binuksan ang ilaw. Doon ko lang napagtanto na hubo’t hubad si Tisoy at si……Sasha.
“Malalim ba ang kagat niya babe?” Tanong ni Sasha, binalot niya ang sarili niya gamit ang kumot at lumapit kay Tisoy.
“Bwisit talaga yang aso mo dapat ‘diko na dinala yan dito. Perwisyo!”
Lalapit pa sana si Tisoy saakin nang mag-growl ako ulit, napatigil siya lalo nang tinahulan ko siya ng sunod-sunod. Nadala na ako sa ginawa niya kanina masakit pa din katawan ko. I’m not like Sasha, I won’t let myself get tortured by him.
“Tingnan mo ugali niyan! Itatapon talaga kita pag gumawa ka pa ng kalokohan!”
“Babe huwag naman ganun, hindi naman sinasdya ni Ch……”
“Wala akong pake, tabi!” Tumalon ako mula sa kama at lumapit sa paanan nila. I peed on Tisoy's foot and then ran for my life. Sumuot-suot ako sa ilalim ng lamesa at kama habang hinuhuli ako nitong hubad-hubad na siTisoy. Why did I even do that ? My gosh I’m insane!
I was about to move sa ilalim ng kama ulit when he caught my tail, hinila niya yun t’saka ako binitbit sa Fur ko sa may batok, It doesn’t hurt at all maybe because makapal talaga balahibo ko.
“Punong-puno na ako sayo!” Inis na inis niyang sabi. Nanginig kaagad ako sa takot na baka ihampas niya ako sa pader at pagtatadyakan ulit.
Tumingin ako kay Sasha at nakatakip lang ito sa bibig niya.
“Sagad na pasensya ko sa aso mo, tatapon kona ‘to ngayon!”
“What? Babe naman! Don’t do that!”
“Wala akong pakialam sa sasabihin mo! Ako naman nagdala sa kanya dito kaya ako din ang magpapalayas sa kanya!” Kumuha ng eco bag si Tisoy at inilagay ako duon. Itinali niya yun para wala akong makita.
“Babe please naman huwag naman ganito, napamahal na saakin si Cherry, giver her another chance!”
“Mamili ka, aso mo ang aalis o ako ang aalis sa buhay mo?” Dahil sa tanong na’yon ni Tisoy hindi kona narinig magsalita pa si Sasha nakadinig lang ako ng hikbi mula sa kanya.
Itatapon ba talaga ako?I hope Sasha’s gonna pick me, I hope she’ll fight for me because I know that she loves me. That's how she made me feel. I felt cared for and nurtured after only a week with her.
But then just like Nina wala siyang nagawa, she just cried.
I felt the cold water sipping through the eco bag. He really did throw me at sa tubig pa talaga. So katapusan kona nga ba? Marereincarnate pa kaya ako ulit?
I stopped barking, tumigil na din ako sa pagpupumiglas at pagsubok na buksan yung Eco bag. I thought I had a chance na mahalin ngayon dahil isa akong aso but then I’m wrong. Love isn’t for me.
I can no longer hold my breath I failed, again.
Chapter 5 Lilly’s POV “Patay na ata eh!” Nagising ako sa boses ng isang bata. “Kaya nga eh, sayang!” Minulat ko ang mga mata ko at naaninag ang dalawang batang tumatakbo palayo sa kinaroroonan ko. Ang sakit ng ulo ko! Iniangat ko ang ulo ko, may lumabas na tubig sa ilong ko. Tumingin ako sa paligid, nasa tabi ako ng isang ilog at hinihigaan ko pa yung eco bag na pinaglagyan saakin ni Tisoy bago ako itapon. Wait! Buhay pa ako? Napatahol-tahol ako sa tuwa. Ang buong akala ko mamamatay na ako. Tumayo ako at naglakad na, hindi ko alam kung nasaan ako. May tulay sa ilalim ng ilog kaya umakyat ako roon. Madaming tao ang naglalakad sa tulay pero kahit isa walang pumapansin saakin. Umaga napala, may mga batang naka-uniform at may mga adults na din na papapsok sa mga trabaho nila. I suddenly remember Sasha. Ganitong oras din siya gumigising para maghanda sa pagpasok sa trabaho. I miss her, and I’ll never get to s
Lilly’s POV“Huwag mo akong susundan!”, he commanded. Lulunukin ko na ang pride ko. Kakapalan ko na ang mukha ko.“Let me be with you! Please adopt me!” I barked at him and I was surprised when he turned at me. Fo a second I thought he can see, our eyes just met.“Hindi ka pwedeng sumama, diyan ka lang!” Huh? Naiintindihan niya ba ako?“Wala akong mapuntahan!” I barked again.“Wala akong pakialam kung wala kang mapupuntahan. Salamat sa pagsagip mo pero hindi ka pwedeng sumama!” Naiintindihan niya ba talaga ako?Lumabas na sa iskinita yung lalaki, dahil desperado na ako sinundan ko siya ng tahimik. Sa tingin ko naman ay hindi siya nakahalata. Tumingin ako sa paligid, this place looks so familiar. Puro tagpi-tagping mga yero, plywood at tolda ang mga bahay rito. Puno rin ng basura ang paligid, at sa likod ng mga barong-barong na mga bahay ay
Lilly’s POVNaalimpungatan ako sa pagkakatulog nang kagatin ako ng lamok. Umaga na pala, napasarap ata ang higa ko rito sa labas ng pinto ng bahay ni Apollo. I decided not to leave, ngayon pa ba ako aalis kung kailan alam ko nang may koneksyon kami.“Uy, bakit ka nasa labas?” Kumawag-kawag ang buntot ko habang excited akong lumapit kay Maymay. Just like yesterday she’s in her formal attire. “Sigurado ako kagagawan ‘to ni Apollo.” Sabi nito na may bahid ng inis habang masamang nakatingin sa pinto ng bahay ni Apollo.Kumatok si Maymay ng tatlong beses, ‘di rin nagtagal ay pinagbuksan siya ng pinto ni Apollo. Nakabihis na ito at handa nang pumasok sa trabaho.Pumanewang si Maymay sa harap nito at nagsimula na ngang manermon. “Apollo, hindi pa magaling yung aso. Bakit mo naman pinatulog sa labas?”“Isn’t he heartless Maymay?” I barked as if nagsusumbong ako.
Lilly's POVNagising ako sa malakas na kulog at kidlat.Fifteen years old na ako pero takot pa rin talaga ako sa kulog at kidlat. I went out of my room and headed to the master’s bedroom. Doon muna ako matutulog sa tabi nila Mommy and Daddy. I was about to open the door when I noticed that it was half open. Nakadinig ako ng mahihinang kaluskos, kaya dahan-dahan akong sumilip sa awang ng pinto. I thought Dad was wearing a raincoat, I figured out it was not Daddy when I saw my father unconciously bathing on his own blood on the floor. Beside him was Mom who’s also covered in blood, pilit niyang inaabot ang kamay ni Daddy. Napatingin sa gawi ko si Mommy and that made her even more terrified.Lumapit yung lalaking naka kapote ng itim kay Mommy and he pointed his gun at her. The rain got even more heavy, the gun shot synchronized with the loud thunderstorm and lightning. The light from the lightning reflect on
Lilly’s POV“Hindi ka masamang tao.” Sabi ni Maymay kay Apollo nang makalapit ito sa amin. “Saan ka ba nagpunta ha? Alalang-alala na kami sayo!” Sermon pa nito, inalalayan niyang tumayo si Apollo.“Maymay?” Patanong na sabi ni Apollo.“Sino ba sa tingin mo?” Masungit na tugon naman ni Maymay. Naiintindihan ko kung bakit masungit si Maymay ngayon. Kanina pa kasi naming hinahanap at inaantay si Apollo. Pinuntahan ako ni Maymay sa bahay kanina at isinama ako sa paghahanap, baka sakali raw na maamoy ko si Apollo. Hindi naman kami nabigo at nahanap nga naming siya. Bakas na bakas sa mukha ni Maymay kanina ang pag-aalala, kaya hindi ko siya masisi kung sesermunan niyang muli ang amo ko.“Pasensya na sa abala, sorry Maymay.” Sobrang lungkot ngayon ni Apollo at hindi ko alam kung bakit.“Alam kong nabigla ka sa sitwasyon ni Lilly pero huwag kang magpadalos dalos ng kil
Lilly’s POV “Okay lang po talaga ako, yung aso po? May kasama po akong aso!” Alalang-alala kong tanong sa driver ng truck. Nandito ako ngayon sa ospital, sagot na daw ng driver ang bill ko basta pumayag daw akong magpa-check-up, pero hindi ako mapalagay dahil what if napunta si Maymay sa katawan ko? Nasaan na siya? “Wala talagang aso ‘dun Miss, baka namalikmata ka lang.” Magsasalita pa sana ako nang biglang may dalawang nagmamadaling matanda ang pumasok sa emergency room. “Apo, Maymay!” Sigaw ng matandang babae, nakasunod naman sa kanya ang pa-ika-ikang maglakad na matandang lalaki. Nagtama ang tingin naming ng matandang lalaki at itinuro ako sa kasama niya. Nagmadaling tumakbo ang dalawa palapit sa akin. Tumabi ang driver ng truck para hindi siya makaharang sa dadaanan ng dalawa. “Ouch!” I glared at the old lady when she suddenly hit my back with her hands. “Tingnan mo makatingin ang apo mo! Jusko po aa
Lilly’s POVNatauhan ako nang biglang mag-ring ang cellphone ni Maymay. Agad akong tumayo at dinampot ang mga gamit ko. Tuluyan na sana akong lalabas ng bahay ni Apollo nang mapagdesisyunan kong magpaalam na muna.“I’m off to work na, bye!” I said before going out. Napatingin ako sa suot kong sapatos. Sinuot kita para maging komportable ang lakad ko hindi para ibaon ako sa kahihiyan!T’saka bakit ba ang bilis ng tibok nitong heart ko? Wala naman na akong gusto kay Apollo mga bata pa kami noon.“Si Maymay” Bulong ko, tama si Maymay nga. Katawan ito ni Maymay kaya talagang bibilis ang tibok nito dahil may gusto siya kay Apollo. It’s a natural reaction of her body.Tiningnan ko ang caller ID ng tumatawag. “My Fave Lolo”, sinagot ko ang tawag at itinapat sa tainga ko ang cellphone.“Apo, nasaan ka?” Tanong nito sa kabilang linya.“Papasok po sa
Maymay’s POV“Sige magpapasa rin ako ng resume sa The Marquez bukas.”Ani ko kay Mary na kausap ko sa phone. Nagtratrabaho kami sa PLDG Company, bilang sales agent na naghahanap ng makakabitan ng internet connection.“Oo pwede, sige na magingat ka pauwi.”“Thank you.” Sabi ko bago ibaba ang tawag. Wala akong dalang payong kaya nandito ako sa waiting shed para magpatila ng ulan, kakababa ko lang ng bus.Napakurap ako ng ilang beses nang makita ang isang aso na bigla na lang tumawid sa highway. Tumayo ako sa pagkakaupo at tiningnang maigi ang aso. Hindi ako pwedeng magkamali, si Lilly ang aso na ‘yon. Kahit malakas ang ulan ay mabilis pa rin ang takbo ng ibang mga sasakyan. “Lilly!” Sigaw ko , napatigil siya sa pagtakbo at tila hinanap ang sumigaw ng pangalan niya. Sa sobrang pag-aalala ko na baka masagasaan siya ng mga rum
Apollo's POV"Tara na, kanina pa tayo inintay ni Ms.Christine." Ani ni Maymay sa akin matapos kong mag-ayos. Invited kasi si ako sa launching ng new collection ng The Marquez. Ilang buwan iyong pinaghirapan nila Maymay kaya naman excited din akong makadalo roon. Kahit pa hindi ko naman ito mapapanood.Kumapit si Maymay sa braso ko bago kami maglakad palabas. Naroon na daw kasi si Christine sa labas, susunduin kami."Wow, that tux fits you well. You can be our model." Komplimento ni Christine sa akin, napangiti naman ako at nagpa salamat na lang kahit hindi ko alam kung totoo bang bagay sa akin ang tuxedo na suot ko.Napalingon ako sa Kung saan nang makadinig ako ng tahol ng aso. " Lilly, " Siya lang ang naiisip ko tuwing nakakadinig ako ng tahol ng aso. Alam kong imposible pero umaasa pa din ako na baka nag balik ito.Dalawang buwan na ang nakalipas simula nang iwan kami ni Li
Lilly's POVI ran as fast as I can para makabalik sa mansion. I need to conquer my fear on going back at that house. I have to, I need to save Apollo and Maymay.Kahit paika-ika na ako at lamog na ang katawan ko ay hindi ako tumigil. Paano na lang Kung mahuli ako kahit isang Segundo, hindi maari. Hindi ko hahayaang may mangyaring masama sa mga mahal ko sa buhay, I don't want to loose someone again.I don't want to go through the unimaginable pain it'll cause again. Sa tingin ko, hindi ko na kakayanin pa.I'm so tired yet I didn't stop, nakikita ko na ang mansion. Wait for me, Apollo, Maymay. Nang makarating ako sa bahay ay sinuyod ko agad kung nasaan sila. Hindi ako nahirapan dahil naiwan sa lupa ang amoy nila. Dinala ako ng trace sa bodega.Nakaawang ang pinto kaya naman dahan dahan akong sumilip roon. Parehong nakatali si Apollo at Maymay at pareho rin silang duguan.What have I done? Why did I get them into this mess?
Ricardo’s POV“Pinaghahahanap pa din ng mga pulis ang lalaking kumitil sa buhay ng forty two years old na ginang sa mismong pamamahay nito. Ngayon ang ika-limang taong anibersayo ng pagkamatay niya kung kaya’t umaasa ang mga kaanak nito n asana ay mahuli na ang saspek. Ang suspect ay ang siya ring serial killer na matagal nang minamatiyagan ng mga pulis.Lahat ng sampung mga biktima nito ay pawang mga 42 years old na mga babae.”“Grabe yung killer diyan, walang awa.”Ani ni Ma’am Olivia “Kaya nga Ma’am eh, kung sino man ‘yon naku po diyos na ang bahala sa kanya.” Sabi naman ni Wendy na mayordoma ng bahay. Nandito kami ngayon sa sala ng bahay habang nagmemeryenda, inihanda ito ni Ma’am Olivia.“Sana ay mahuli na siya.”Patago akong napangisi sa sinabi nito, sino ba siya para hilingin n asana mahuli na ako?&ldquo
Lilly’s POV“Nasaan ka na ba Apollo?” Nag-aalalang sabi ni Maymay habang hindi ito mapakali. Nanggaling na kami sa police station para i-report ang biglaang pagkawala ni Apollo pero ang sabi lang sa amin ay hindi pa sila maaring kumilos dahil wala pang bente kwatro oras nawawala ito. Hindi din daw nila itong masasabing kidnapping dahil wala naman daw kaming ebidensya. Sinabi din nila na bumalik na lang kami sa bahay ni Apollo dahil baka nakabalik na rin iyon. Pero mag-aala una na ng hapon ay kahit anino ni Apollo ay hindi namin nakita.“Paano na lang kung may masama nang nangyari sa kanya.” Lumapit ako sa kanya.“Huwag kang mag-isip ng ganyan, walang masamang nangyari sa kanya.”“Si Mang Ricardo, ilang araw na daw siyang hindi pumapasok sa kumpanya, hindi kaya siya ang may gawa?”“Hindi tayo nakaksiguro dahil nagtatago din si Tito Henry, maaring isa sa kanila.”
Apollo’s POVNagising akong masakit ang balikat at batok ko, naramdaman ko ding nakatali ang mga paa at kamay ko sa upuan na kinauupuan ko ngayon. Anong nangyayare, bakit ako nasa ganitong sitwasyon.“Hindi ka daw nila masusundo ngayon, ako na muna nag mag-uuwi sayo.” Ani ni Paulo, naging abala lalo sila Maymay at Lilly dahil sa paghuli nila kay Sir Henry kaya naman naiintindihan ko sila. Gustuhin ko mang sumama ay alam kong baka makahadlang lang ako sa plano nila. Gaya nga ng sabi ni Paulo ay siya na ang naghatid sa akin sa bahay.“You haven’t told her, right?”Tanong nito habang nagmamaneho.“Anong ibig mong sabihin.”“About how you feel, about her.”Gusto ko mang iwasan at itanggi ang tanong niya ay hindi ko naman magawa ito dahil batid kong talagan alam nito ang nararamdaman ko. “Natatakot ako,” Sabi ko nang hal
Henry’s POVThe Dog growled, kaya napaatras ako hanggang sa mapasandal na ako sa glass wall ng kwarto kung saan kita ko ang labas. Nakuha agad ng atensyon ko ang sunod-sunod na pagdating ng mga police car.“You even called police!” Sumugod muli yung aso pero naka-ilag ako, iyon na din ang ginawa kong pagkakataon para makatakbo. Ma’s pinili kong gamitin ang hagdan para makatakas, baka makasalubong ko sila sa elevator. Tatlong floor na ang nabababaan ko nang makadinig ako ng mga nagmamadaling yabag sa baba. They took the stairs too. Wala na akong nagawa kundi ang pumasok sa floor na kinaroroonan ko, I acted normal as I walk through. May nakasalubong din akong dalawang pulis pero sa pagmamadali nila ay hindi na nila ako napansin pa. ‘Yon na ang kinuha kong oportunidad para magtungo mula sa hagdan, sinigurado ko munang wala nang pulis ang naroon bago ako dumiretso sa baba.Nang marating ko ang basement kung na saa
Lilly’s POV“Oo tatay mo siya pero hindi tama ang mga ginawa niya. He killed My parents, he killed Apollo’s mother, he tried to kill me. He needs to pa for it.” Napansin ko ang unti-unting pagbabago ng reaksyon ni Christine, t’saka ko lang napagtanto ang mga sinabi ko.“You, who are you?” Can I really trust her? But what if she turns her back at me again? I don’t want to hate her even more.“If I tell you, you might not believe me.”“What do you mean? What do you know? How am I supposed to distinguish if you won’t tell me. Tell me what you know!”“I’m Lilly,” Maikli kong sabi, her upper lips rose up indicating that she was surprised. “It’s hard to explain Christine but my soul is trapped into a dog’s body and whenever it’ll rain my soul would go to Maymay’s body.”“That’s the m
Lilly’s POV Maaga akong natapos sa trabaho, binuklat ko ang hawak kong payong para magamit ko iyon dahil malakas pa rin ang ulan. Nadinig ko sa balita kanina na may bagyo raw at malakas ito. It was raining too that day. The day my parents died and the day I nearly died. Tiningnan ko ang oras sa suot kong relo. I bet no one’s going to pay me a visit at the hospital, it’s raining heavily and Christine did not go to work because of her modeling career and I heard Tito Henry is too busy on his other business affairs. Maaga pa at hindi pa out ni Apollo kaya naman ay napag-desisyunan ko na lang na dalawin ang walang malay kong katawan sa ospital. Dahil kasama na ang pangalan ko sa list na pwedeng dumalaw rito ay hindi na ako nahirapang makapasok. My hair is growing long, they should cut it. Long hair does not suit me at all. Tiningnan ko ang sarili ko, “You’ve been through a lot Lilly,” Bulong ko. “How stupid Lilly! Mag-take ord
Lilly’s POV“Doc Paulo?” Napatingin din ako agad dito nang banggitin ni Maymay ang pangalang iyon.“Ikaw pala Doc,” Napatingin sa akin si Maymay na parang nag-aalangan. Siguro ay naiisip na din nito ang naiisip ko. Na kasama namin ang hinahanap namin.“Anong ginagawa mo dito?” Tanong ni Maymay.“Night jog,” Tiningnan ko ang suot nito, mukhang nag-jojogging nga ito, natulo pa ang pawis sa gilid ng kanyang mukha.“Hindi mo yata kasama si Lucky.”“He’s not feeling well, ginabi ka na ata.”“OT sa work, siya nga pala.” Tumingin si Maymay sa likod niya at pinaabante ng kaunti si Mang Ricardo.“Si Mang Ricardo nga pala kasama ko sa trabaho, hinatid na ako kasi hindi maganda ang pakiramdam ko kanina.” Sabi nito,“Hello po, I’m Paulo. If you have any pets po feel free to visit my clinic I’