LOGINShare
Chapter 12
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56Maymay’s POV
“Sige magpapasa rin ako ng resume sa The Marquez bukas.”Ani ko kay Mary na kausap ko sa phone. Nagtratrabaho kami sa PLDG Company, bilang sales agent na naghahanap ng makakabitan ng internet connection.
“Oo pwede, sige na magingat ka pauwi.”
“Thank you.” Sabi ko bago ibaba ang tawag. Wala akong dalang payong kaya nandito ako sa waiting shed para magpatila ng ulan, kakababa ko lang ng bus.
Napakurap ako ng ilang beses nang makita ang isang aso na bigla na lang tumawid sa highway. Tumayo ako sa pagkakaupo at tiningnang maigi ang aso. Hindi ako pwedeng magkamali, si Lilly ang aso na ‘yon. Kahit malakas ang ulan ay mabilis pa rin ang takbo ng ibang mga sasakyan.
“Lilly!” Sigaw ko , napatigil siya sa pagtakbo at tila hinanap ang sumigaw ng pangalan niya. Sa sobrang pag-aalala ko na baka masagasaan siya ng mga rum
Related chapters
Oh My Dog! Chapter 13
Lilly’s POVNabanggit sa akin ni Maymay na dadalawin daw nila ulit ang katawan ko sa ospital. Gusto ko sanang sumama kaso no pets allowed roon. From a moment I was hoping for a chance na sana pumasok ako ulit kay Maymay. I need to figure out things para makagawa ako ng plano.Apollo was getting ready for work at nandito ako sa labas ng bahay ni Apollo hinihintay ang pagdating ni Maymay. I wage my tail as I saw Maymay.“We need to talk!” Bungad ko sa kanya.“Naguusap na tayo,” Pilisopo nitong tugo. Inirapan ko na lang siya at naupo sa upuan na gawa sa kahoy dito sa labas.“As you know they’re planning on killing me. I won’t let that happen, sa tingin ko may way pa para makabalik ako sa katawan ko.”“Kaya nga pinilit ko si Apollo na dalawin ka naming ng madalas.”“We need to come up with a plan, I think I need to borrow your body.” Alam kong n
Oh My Dog! Chapter 14
Lilly’s POVThe rain got even more heavy, the gun shot synchronized with the loud thunderstorm and lightning. The light from the lightning reflect on the killer’s golden watch.I need to take a closer look at that watch. When the police asked me for some details of the killer, wala akong maalala noon kundi kung paano namatay sa harap ko ang mga magulang ko. How can I forgot such an important detail.“Kilala mo ba sila?” Tanong sa akin ni Apollo. Umayos ako ng tayo at huminga ng malalim.“Hindi, pasensya na Apollo pero masama ang pakiramdam ko. Pwede bang umuwi na tayo?” Tumango naman si Apollo. Sa priority seat kami umupo ni Apollo dahil bakante naman siya ang nakapwesto sa may bintana.“Maymay,” Napatingin ako kay Apollo, diretso lang ang tingin nito sa harapan. “Pwede mong sabihin sa akin ang problema mo. Magkaibigan tayo at parang magkapatid na din ang turingan natin
Oh My Dog! Chapter 15
Lilly’s POV“Salamat Maymay, hindi ko na talaga alam ang gagawin pag wala ka.”Apollo was happy that I came back, he was very thankful towards Maymay.“Napamahal na din sa akin si Lilly, kaya naman hahanapin ko talaga siya.” Nang makapag-paalam si Maymay ay umalis na ito.“Lilly, saan ka ba nagpupunta? Bakit ka umaalis?” Tanong nito na may bakas pa rin ng pag-aalala. How I wish I can tell you Apollo, how I wish you were still the Tristan I used to know.I still couldn’t believe about what happened with Ren, he died with full of regrets. I don’t want to end up like that. I was thankful towards Maymay for making me feel better earlier.I felt a warm touch on my right cheek. I saw Maymay shedding tears infront of me. “I’m afraid to die, in a meaningless way but I’m more afraid to live in a meaningless way.” I told her.“Huwag
Oh My Dog! Chapter 16
Lilly’s POV“Sabi ko naman sayo hindi mo na ako kailangan ihatid. Wala naman mangyayaring masama at kung meron man kaya ko ang sarili ko.” Sabi ko kay Loopy. Hinatid kasi ako nito hanggang dito sa bukana ng barangay kung saan nakatira si Apollo.“Kailangan kong ingatan ang susi para mailigtas ang kapatid ko, kung may mangyayaring hindi maganda sayo madadamay ang kapatid ko.”“Oo na oo na gets na kita, oh siya magingat ka at, salamat.” Hindi ito nagresponse sa sinabi ko, tumalikod lang ito at naglakad na paalis. Suplado talaga mana kay Ren.Napalinga-linga ako sa paligid nang maamoy ko na nasa malapit lang si Apollo at Maymay. Mukhang kakadaan lang nila dito, excited akong naglakad nang mabilis para mahabol ko sila. Napatigil ako sa pagtakbo nang madapa si Apollo at biglang sabunutan ng isang lalaki si Maymay t’saka ito malakas na itinulak sa mga malalking garbage can, nakalikha ito ng malaka
Oh My Dog! Chapter 17
Apollo’s POV“I’m sorry, Tristan.” Lalong lumakas ang kaba ko sa dibdib.“Hindi ko maintindihan, pwede bang sabihin mo na lang kung sino ka! Mali ang iniisip ko, mali hindi ba?” Pinipigilan kong hindi taasan ang boses ko.“I’m sorry.” Hindi ko alam ang gagawin at sasabihin ko. Sobrang naguguluhan ako sa mga nangyayare, napaka-imposible“Lilly,” Hindi ko gustong banggitin ang pangalang iyon pero gusto kong makasiguro. Tama bang ang asong kinupkop ko ay si Lilly o magkapangalan lang sila. “Hindi Tristan ang pangalan ko, kung sino ka man, ayaw kitang makilala! Gusto kong lubayan mo si Maymay at huwag idamay sa gulo na meron ka.”Natatakot ako, hindi ko maintindihan ang sarili ko. Hindi ba’t ito ang gusto ko? Ang makausap si Lilly at makahingi ng tawad sa pag-iwan ko sa kanya noon. Ito na ang pagkakat
Oh My Dog! Chapter 18
Chapter 18Lilly’s POV“Please, huwag mong sisihin ang sarili mo.” Ani ni Apollo, kagaya ko ay tuloy-tuloy din ang pagdaloy ng luha sa pisngi niya. “Iniwan kita noon, kung hindi kita iniwan noon hindi mangyayari sa atin ito. Ako ang dapat sisihin.”“Ano ba kayo! Walang ibang dapat sisihin sa mga nangyare noon kundi ang taong pumaslang sa mga magulang niyo. Pareho kayong biktima rito, hindi niyo ginusto ang lahat ng nangyare.” Napatingin kami kay Maymay nang magsalita ito, she was also crying. Kagaya naming ay biktima rin siya. My chest feels like it’ll burst.“Maymay, I need you to tell this to Apollo,” Tumango si Maymay at hinintay ang sasabihin ko.“Ginawa mo iyon para iligtas ang sarili mo, at masaya akong nakaligtas ka. Hindi totoong basta mo na lang ako iniwan, you have no choice that time. Itinago mo ako noon kung kaya’t hindi ako nakita
Oh My Dog! Chapter 19
Lily’s POVWarning!This chapter contains violent actions that some readers may find disturbing and traumatizing. Viewers discretion is advised.For a second nakalimutan kong huminga nang sipain ako ng malakas ni Tisoy dahilan para tumalsik at tumama ako sa pader. Umingay ang loob ng bahay dahil sa iyak ko. “Babe!” Pinigilan ni Sasha si Tisoy na makalapit ulit saakin. “ Hindi kasalanan ni Cherry yun, ako ang nakabasag. Natabig ko yung troffy!” Mangiyak-ngiyak at nanginginig pang sabi ni Sasha. Gulat na gulat ako nang sampalin siya ni Tisoy sa right cheek niya at minura niya ito.“Pinagtatangol mo pa ‘yang animal na ‘yan! Ma’s mahalaga pa ‘to kesa sayo.” Tinulak niya si Sasha sa gilid dahilan para mapaluhod ito.I couldn’t move at first as I watch how those bad guys beats Loony. The
Oh My Dog! Chapter 20
Apollo’s POV“Apollo sorry!” Nahirapan pa itong magsalita dahil panay ang hikbi nito. “Hindi naman kita minamaliit kahapon, sobrang nagaalala lang ako sa kalagayan mo kaya ko na sabi ‘yon.” Nakadinig ako ng mga bulungan, marahil ay pinagtitinginan na kami ng mga tao ngayon, hindi man ako nakakakita pero nahihiya pa rin ako dahil baka iba na ang iniisip nila sa amin ni Maymay.“Hindi ka pa magaling kahapon, inuubo ka pa nga at sobrang delikado nung pinuntahan namin. Sorry talaga Apollo nasaktan ko ang feelings mo.” Marahan kong hinaplos ang buhok nito, may sumilay din na mga ngiti sa labi ko. Hindi ko mapigilang hindi mapangiti. Akala niya ay galit ako sa kanya dahil sa hindi ako nakasama kahapon. Hindi naman ako galit, nagtampo lang ako at nadala ng emosyon ko. Hindi ko akalain na ganito ang epekto nito kay Maymay.“Huwag ka nang umiyak, hindi ako galit. Pasensya ka na at matampuhin ang kaibi
Latest chapter
Oh My Dog! Chapter 45
Apollo's POV"Tara na, kanina pa tayo inintay ni Ms.Christine." Ani ni Maymay sa akin matapos kong mag-ayos. Invited kasi si ako sa launching ng new collection ng The Marquez. Ilang buwan iyong pinaghirapan nila Maymay kaya naman excited din akong makadalo roon. Kahit pa hindi ko naman ito mapapanood.Kumapit si Maymay sa braso ko bago kami maglakad palabas. Naroon na daw kasi si Christine sa labas, susunduin kami."Wow, that tux fits you well. You can be our model." Komplimento ni Christine sa akin, napangiti naman ako at nagpa salamat na lang kahit hindi ko alam kung totoo bang bagay sa akin ang tuxedo na suot ko.Napalingon ako sa Kung saan nang makadinig ako ng tahol ng aso. " Lilly, " Siya lang ang naiisip ko tuwing nakakadinig ako ng tahol ng aso. Alam kong imposible pero umaasa pa din ako na baka nag balik ito.Dalawang buwan na ang nakalipas simula nang iwan kami ni Li
Oh My Dog! Chapter 44
Lilly's POVI ran as fast as I can para makabalik sa mansion. I need to conquer my fear on going back at that house. I have to, I need to save Apollo and Maymay.Kahit paika-ika na ako at lamog na ang katawan ko ay hindi ako tumigil. Paano na lang Kung mahuli ako kahit isang Segundo, hindi maari. Hindi ko hahayaang may mangyaring masama sa mga mahal ko sa buhay, I don't want to loose someone again.I don't want to go through the unimaginable pain it'll cause again. Sa tingin ko, hindi ko na kakayanin pa.I'm so tired yet I didn't stop, nakikita ko na ang mansion. Wait for me, Apollo, Maymay. Nang makarating ako sa bahay ay sinuyod ko agad kung nasaan sila. Hindi ako nahirapan dahil naiwan sa lupa ang amoy nila. Dinala ako ng trace sa bodega.Nakaawang ang pinto kaya naman dahan dahan akong sumilip roon. Parehong nakatali si Apollo at Maymay at pareho rin silang duguan.What have I done? Why did I get them into this mess?
Oh My Dog! Chapter 43
Ricardo’s POV“Pinaghahahanap pa din ng mga pulis ang lalaking kumitil sa buhay ng forty two years old na ginang sa mismong pamamahay nito. Ngayon ang ika-limang taong anibersayo ng pagkamatay niya kung kaya’t umaasa ang mga kaanak nito n asana ay mahuli na ang saspek. Ang suspect ay ang siya ring serial killer na matagal nang minamatiyagan ng mga pulis.Lahat ng sampung mga biktima nito ay pawang mga 42 years old na mga babae.”“Grabe yung killer diyan, walang awa.”Ani ni Ma’am Olivia “Kaya nga Ma’am eh, kung sino man ‘yon naku po diyos na ang bahala sa kanya.” Sabi naman ni Wendy na mayordoma ng bahay. Nandito kami ngayon sa sala ng bahay habang nagmemeryenda, inihanda ito ni Ma’am Olivia.“Sana ay mahuli na siya.”Patago akong napangisi sa sinabi nito, sino ba siya para hilingin n asana mahuli na ako?&ldquo
Oh My Dog! Chapter 42
Lilly’s POV“Nasaan ka na ba Apollo?” Nag-aalalang sabi ni Maymay habang hindi ito mapakali. Nanggaling na kami sa police station para i-report ang biglaang pagkawala ni Apollo pero ang sabi lang sa amin ay hindi pa sila maaring kumilos dahil wala pang bente kwatro oras nawawala ito. Hindi din daw nila itong masasabing kidnapping dahil wala naman daw kaming ebidensya. Sinabi din nila na bumalik na lang kami sa bahay ni Apollo dahil baka nakabalik na rin iyon. Pero mag-aala una na ng hapon ay kahit anino ni Apollo ay hindi namin nakita.“Paano na lang kung may masama nang nangyari sa kanya.” Lumapit ako sa kanya.“Huwag kang mag-isip ng ganyan, walang masamang nangyari sa kanya.”“Si Mang Ricardo, ilang araw na daw siyang hindi pumapasok sa kumpanya, hindi kaya siya ang may gawa?”“Hindi tayo nakaksiguro dahil nagtatago din si Tito Henry, maaring isa sa kanila.”
Oh My Dog! Chapter 41
Apollo’s POVNagising akong masakit ang balikat at batok ko, naramdaman ko ding nakatali ang mga paa at kamay ko sa upuan na kinauupuan ko ngayon. Anong nangyayare, bakit ako nasa ganitong sitwasyon.“Hindi ka daw nila masusundo ngayon, ako na muna nag mag-uuwi sayo.” Ani ni Paulo, naging abala lalo sila Maymay at Lilly dahil sa paghuli nila kay Sir Henry kaya naman naiintindihan ko sila. Gustuhin ko mang sumama ay alam kong baka makahadlang lang ako sa plano nila. Gaya nga ng sabi ni Paulo ay siya na ang naghatid sa akin sa bahay.“You haven’t told her, right?”Tanong nito habang nagmamaneho.“Anong ibig mong sabihin.”“About how you feel, about her.”Gusto ko mang iwasan at itanggi ang tanong niya ay hindi ko naman magawa ito dahil batid kong talagan alam nito ang nararamdaman ko. “Natatakot ako,” Sabi ko nang hal
Oh My Dog! Chapter 40
Henry’s POVThe Dog growled, kaya napaatras ako hanggang sa mapasandal na ako sa glass wall ng kwarto kung saan kita ko ang labas. Nakuha agad ng atensyon ko ang sunod-sunod na pagdating ng mga police car.“You even called police!” Sumugod muli yung aso pero naka-ilag ako, iyon na din ang ginawa kong pagkakataon para makatakbo. Ma’s pinili kong gamitin ang hagdan para makatakas, baka makasalubong ko sila sa elevator. Tatlong floor na ang nabababaan ko nang makadinig ako ng mga nagmamadaling yabag sa baba. They took the stairs too. Wala na akong nagawa kundi ang pumasok sa floor na kinaroroonan ko, I acted normal as I walk through. May nakasalubong din akong dalawang pulis pero sa pagmamadali nila ay hindi na nila ako napansin pa. ‘Yon na ang kinuha kong oportunidad para magtungo mula sa hagdan, sinigurado ko munang wala nang pulis ang naroon bago ako dumiretso sa baba.Nang marating ko ang basement kung na saa
Oh My Dog! Chapter 39
Lilly’s POV“Oo tatay mo siya pero hindi tama ang mga ginawa niya. He killed My parents, he killed Apollo’s mother, he tried to kill me. He needs to pa for it.” Napansin ko ang unti-unting pagbabago ng reaksyon ni Christine, t’saka ko lang napagtanto ang mga sinabi ko.“You, who are you?” Can I really trust her? But what if she turns her back at me again? I don’t want to hate her even more.“If I tell you, you might not believe me.”“What do you mean? What do you know? How am I supposed to distinguish if you won’t tell me. Tell me what you know!”“I’m Lilly,” Maikli kong sabi, her upper lips rose up indicating that she was surprised. “It’s hard to explain Christine but my soul is trapped into a dog’s body and whenever it’ll rain my soul would go to Maymay’s body.”“That’s the m
Oh My Dog! Chapter 38
Lilly’s POV Maaga akong natapos sa trabaho, binuklat ko ang hawak kong payong para magamit ko iyon dahil malakas pa rin ang ulan. Nadinig ko sa balita kanina na may bagyo raw at malakas ito. It was raining too that day. The day my parents died and the day I nearly died. Tiningnan ko ang oras sa suot kong relo. I bet no one’s going to pay me a visit at the hospital, it’s raining heavily and Christine did not go to work because of her modeling career and I heard Tito Henry is too busy on his other business affairs. Maaga pa at hindi pa out ni Apollo kaya naman ay napag-desisyunan ko na lang na dalawin ang walang malay kong katawan sa ospital. Dahil kasama na ang pangalan ko sa list na pwedeng dumalaw rito ay hindi na ako nahirapang makapasok. My hair is growing long, they should cut it. Long hair does not suit me at all. Tiningnan ko ang sarili ko, “You’ve been through a lot Lilly,” Bulong ko. “How stupid Lilly! Mag-take ord
Oh My Dog! Chapter 37
Lilly’s POV“Doc Paulo?” Napatingin din ako agad dito nang banggitin ni Maymay ang pangalang iyon.“Ikaw pala Doc,” Napatingin sa akin si Maymay na parang nag-aalangan. Siguro ay naiisip na din nito ang naiisip ko. Na kasama namin ang hinahanap namin.“Anong ginagawa mo dito?” Tanong ni Maymay.“Night jog,” Tiningnan ko ang suot nito, mukhang nag-jojogging nga ito, natulo pa ang pawis sa gilid ng kanyang mukha.“Hindi mo yata kasama si Lucky.”“He’s not feeling well, ginabi ka na ata.”“OT sa work, siya nga pala.” Tumingin si Maymay sa likod niya at pinaabante ng kaunti si Mang Ricardo.“Si Mang Ricardo nga pala kasama ko sa trabaho, hinatid na ako kasi hindi maganda ang pakiramdam ko kanina.” Sabi nito,“Hello po, I’m Paulo. If you have any pets po feel free to visit my clinic I’
