Nagising ako ng may maramdamang menamasahe ng mga kamay ni Ares ang kaliwa kong dibdib. “Good morning”bati nito sa’kin sabay halik sa leeg ko bumaba ang mukha n’ya sa tapat ng dibdib ko at kaagad na isinubo ang nipple ko.Napasabunot ako sa buhok n’ya at kaagad na napaungol sa ginawa n’ya habang ang kamay n’ya ay naramdaman kong hinimas ang pagkababae ko. Nararamdaman ko pa ang kirot at hapdi sa maselang parte ng katawan ko dahil sa ginawa namin kagabi.“You’re so beautiful, baby”bulong n’ya sa’kin ng iluwa n’ya ang namumula kong nipple.“Ganito kaba bumati ng Good Morning sa’kin?”natatawang tanong ko.Natawa naman s’ya sa sinabi at kaagad na pumatong sa ibabaw ko.Napahawak ako sa magkabilaan n’yang balikat nang maramdamang dahan-dahan n’yang ipinapasok ang matigas n’yang pagkalalaki sa pagkababae ko.“Ohhh…fuck!”usal ko habang punong-puno ang pagkababae ko dahil sa laki n’ya.“You love it?”nakangiti n’yang tanong.Nahiya naman ako at mahina s’yang kinurot, dahan-dahan s’yang gumalaw
Magkasama kami ni Nanay na pumunta sa Mansion para kausapin si Daddy tungkol sa sitwasyon namin ni Ares.Nagba-bakasakali ako na baka matulungan n’ya ako sa kinakaharap kong problema.“Anak, sa wakas naman dahil naisipan mo akong dalawin”natutuwang sabi ni Daddy ng makita ako.Napabaling ako kay Nanay bago niyaya si Daddy sa library n’ya para pribado kaming makapag-usap.“Bakit, anak? May problema ba?”nag-aalalang tanong n’ya.Napalunok ako ng laway bago nagsalita.“D-Dad. Please help me, alam kong ikaw lang ang mahihingian ko ng tulong.At ikaw lang ‘din ang taong naiisip kong makakalutas ng problema ko”pahayag ko.“Anong problema ang sinabi mo, anak? Sige,sabihin mo sa’kin. Alam mo naman na gagawin ko ang lahat para sa’yo”tugon n’ya kaya mas lalong lumakas ang loob ko.“B-Buntis ako, Dad”pag-amin ko na labis nitong ikinagulat.Hindi ito nakapagsalita ng ilang segundo dahil sa gulat.“At ang ama ng bata—-”Binasa ko ng laway ang ibaba kong labi bago ang nagpatuloy sa pagsasalita.“Si
Napahikbi ako ng malamang hindi pumayag sa kasunduan si Ares.Alam ko ang pagtao ni Daddy hinding-hindi na magbabago ang isip n’ya.Simula sa araw na ‘to kailangan kunang tanggapin na hindi na kami para sa isa’t-isa.Ngayon ko napatunayan na mas mahal n’ya ang bayan kaysa sa’min ng anak n’ya pero alam kong tama lang ang ginawa n’ya.Dahil maraming mga tao ang umaasa ng pagbabago mula sa kaniya.Kinuha ko ang bracelet na ibinigay n’ya sa’kin.Napangiti ako habang inaalala ang araw na ‘yon.“Itatago ko ‘tong mabuti para ibigay sa anak natin kapag lumabas na s’ya”saad ko sabay haplos sa tiyan ko.Mas magiging madali ang lahat para sa’kin kapag tinanggap ko ang kapalaran naming dalawa ng mas maaga.Wala akong dapat iyakan dahil tama ang ginawa ni Ares. At ako naman,mananatili akong malakas at matatag para protektahan ang magiging anak namin hanggang sa dumating ang panahon na mabawi n’ya na kami.Dumungaw ako sa labas ng bintana, naalala ko ang painting na ipinakita n’ya sa’kin kaya napangi
Kaagad akong nagkulong sa kwarto ko pagdating ko sa bahay. Ilang ulit akong tinanong ni Jannet kong ano ang nangyari pero wala akong lakas para sagutin s’ya.Humiga ako sa kama at namaluktot ‘don saka humagulgol sa pag-iyak.Wala akong dapat sisihin kundi ang sarili ko.Kasalanan ko ‘tong lahat kaya dapat lang ako parusahan ng ganito.Halos buong magdamag akong gising. Magang-maga ang mga mata ko kaya hindi ako lumabas ng kwarto.Si Jannet ang naghatid sa’kin ng pagkain at tubig pero hindi ko ginalaw ang mga ‘yun dahil wala akong ganang kumain.Bumalik si Jannet na may dalang prutas. Napabuga ito ng hangin ng makitang hindi nabawasan ang dinala n’yang pagkain kanina.“Leonor, kumain ka para sa baby mo. Kahit wala kang gana kailangan mong kumain para sa kaniya”pahayag nito.“Jannet. Sabihin mo kay Daddy na babalik na lang ako sa America”nanghihinang sabi ko.“Teka, bakit?”nag-alalang tanong n’ya saka n’ya ako nilapitan at hinawakan.“Leonor, ang taas ng lagnat mo”tarantang sabi n’ya.Na
Sa bar ako ni Dustine pumunta paglabas ko sa hospital para maglasing.Nakakailang bote palang ako ng beer nang dumating si Mike.Mukhang tinawagan ni Dustine para samahan akong uminom.Alam na nila ang nangyari sa’min ni Almera kaya wala na ‘din akong maitatago sa kanila.“Alam ko ang nararamdaman mo ngayon pare. Pero isipin mong mabuti na isang maling galaw mo lang masisira ang lahat ng pinaghirapan mo”paalala sa’kin ni Mike.“Tandaan mo na si Congressman ang kalaban mo. Maimpluwensyang tao, kaya n’yang manipulahin ang lahat kong gugustuhin n’ya”dagdag pa nitong sabi.Napailing-iling ako. “Hindi ako natatakot sa kaniya”“Tumigil ka nga, nagdesisyon kana na mas piliin ang bayan natin di’ba? Kaya panindigan muna lang”anito bagay na ikinagalit ko sa kaibigan pero mas galit ako sa sarili ko.“Tama, pero malalaman mo lang ang nararamdaman ko kapag nagkapamilya kana”tugon ko bago tinungga ang laman ng bote ng beer na hawak ko.“Bakit naman kasi sa lahat ng babae ay anak pa ni Congressman?”i
Nakaalalay sa’kin si Jannet habang papasok ako sa kwarto ko. Sa wakas, nakalabas na ‘din ako sa Hospital.Ayaw kuna ulit nagkasakit dahil ayaw kunang bumalik sa lugar na ‘yon.“Mag go-geocery muna ako. Bibili ako ng mga snacks na gusto mo para kapag nagutom ka may makakain ka kaagad”sabi ni Jannet.“Salamat”tugon ko bago s’ya umalis.Napatingin ako sa pintuan nang bumukas iyon.Napangiti ako ng makita si Nanay at may kasama itong pamilyar na batang lalaki.“Kumusta ka po, Nay?”nakangiting tanong ko sa kaniya.“Ayod naman ang kalagayan ko, iha.Nga pala,kasama ko si Patrick. Magtatanim sya ng mga rosas sa harden kaya s’ya nandito”pahayag ni Nanay.Nakangiti ko namang binalingan si Patrick.“Nga pala may ibibigay ako sa’yo”sabi ko.Kinuha ko ang luma kong cellphone at ibinigay iyon kay Patrick.“Luma na ‘yan pero pwede mo ‘yang magamit sa pag-aaral mo.Itatapon kuna sana ‘yan pero sayang naman”saad ko.“Marami pong salamat, ate. Sa wakas magkakaroon na po ako ng cellphone katulad ng mga ka
Nagising akong nakahiga sa hospital bed. Inaalala ko kung anong nangyari sa’kin bakit nandito na naman ako sa hospital.“Salamat naman, iha dahil gising kana”nag-aalalang sabi ni Nanay nang lapitan ako.Pilit akong bumangon sa higaan nang maalala ang nangyari bago ako nawalan ng malay.“Nanay, anong nangyari sa Daddy ko? Si Ares? Nasa’n si Ares?”tarantang sabi ko.“Ang D-Daddy mo—”hindi nito maituloy ang sasabihin kaya kinabahan ako.Nanginginig ang ibabang labi ko kasabay ‘non ang pag-init ng mga mata ko.“Sabihin mo sa’kin kung ano ang nangyari, please”pakiusap ko.Napahawak ako sa sarili kong dibdib dahil ramdam ko ang pananakip at bigat ‘don.“Pa-Patay na s’ya”pahayag ni Nanay na ikinalaglag ng panga ko kasabay nang pagtulo ng luha ko.Napahawak ako sa bibig ko at napahikbi hanggang sa tuluyan na akong mapahagulgol sa pag-iyak.Niyakap naman ako ni Nanay at hinaplos ang likuran ko.“Da…Da…ddy”humahagulgol na tawag ko sa kaniya.“D-Daddy!...Ang Daddy ko!”sigaw ko habang walang tigi
Halos buong magdamag akong nagbantay kay Daddy. Marami naman ang mga taong nakiramay sa’min. Si kuya at Jannet ang nag-asikaso sa kanilang lahat.Napabaling ako kay Nanay nang lapitan ako. Nagtaka ako ng makitang iba ang awra ng mukha nito kaya nag-alala ko.“Nay, may problema ba?”tanong ko.Kinuha nito ang mga kamay ko at mahigpit ‘yong hinawakan kaya kaagad na kumabog ang puso ko sa sobrang kaba.“Iha, h’wag kang mabibigla sa sasabihin ko”anito.Napaawang ang mga labi ko dahil alam kong hindi maganda ang ibabalita n’ya.“Ano po ‘yon, Nay?”nag-aalalang tanong ko.“Iha, h’wag kang magbibigla pero nalaman kong kritikal ang lagay ni Ares ngayon dahil may sumaksak sa kaniya sa kulungan”pahayag nito.Tila binuhusan ako ng malamig na tubig sa kinauupuan ko.Buong katawan ko ang nanginginig dahil sa nabalitaan mula kay Nanay kaagad na nag-unahang tumulo ang mga luha ko.“Iha, iha. Kumalma ka lang”pagpapakalma n’ya sa’kin.Napailing-iling ako habang tumutulo ang mga luha ko para akong sinaksa
Nagising akong masama ang pakiramdam ko pero pinilit kong pumunta sa Naga City para maglibot-libot sa Mall para maghanap ng ireregalo sa kasal ni Ares at Chin-Chin.Nakakahiya naman kasi na wala man lang akong ireregalo tapos flower girl pa ang anak kong si Amarie.Hindi ko alam kung ano ang ireregalo ko sa kanilang dalawa kaya medyo natagalan ako sa paglilibot.Napahilot ako sa sentido ko ng makaramdam ng pagkirot mula ‘don, mabuti pa siguro kong kumain na muna ako para makainom ng gamot.“Ayos ka lang, Almera?”Nag-angat ako ng tingin sa lalaking nagsalita.“Oh, ikaw pala Mike”saad ko ng makilala ang lalaki.“Namumutla ka, ah. Ayos ka lang ba?”nag-aalalang tanong nito kaya ngumiti ako at tumango.“A-Ayos lang, medyo sumama lang ang pakiramdam ko”tugon ko.“Mukhang hindi nga talaga maganda ang pakiramdam mo, pwede kitang samahan magpa-check-up kung gusto mo”anito.Umiling ako. “Hindi na, ayos lang naman ako”“Hindi mo ata kasama si Amarie?”tanong n’ya.Tumango ako. “Oo, eh. Medyo mas
CHIN-CHIN’s POVSunod-sunod ang pinakawalan kong buntong hininga habang hinihintay ko si Ares. Buong araw itong wala dito sa bahay kaya halos hindi ako mapakali.This past few months simula ng dumating si Almera at Amarie nasa kanila ang buong atensyon ni Ares.Sinusubukan kong intindihin pero malapit na akong mapuno, tao lang ‘din ako. May hangganan ang pasensya ko.Kanina ko lang nalaman na buntis ako kaya pala ‘nong nakaraan palagi akong nasusuka at nahihilo. Excited akong sabihin ‘yon kay Ares pero wala pa s’ya hanggang ngayon kaya umiinit na talaga ang ulo ko.Late na ng makauwi si Ares galing kina Almera at Amarie, ngayong nandito na s’ya bahay medyo humupa ang pag-aalala ko.Kanina pa ako hindi mapakali, gusto kuna sana nga s’yang sunduin kaso bigla s’yang dumating.“Sorry, I’m late”aniya.Ngumiti ako. “Wala ‘yon, sabay na tayong kumain”Tumango s’ya at ngumiti sa’kin bago kami sabay na nagtungo sa kusina.Napakagat ako sa ibabang labi ko ng mapansin na tila bagong gising ito.
Pagkatapos ng hearing pumunta dito sa bahay si kuya para dalawin si Amarie.May dala s’yang pasalubong para sa pamangkin n’ya kaya tuwang-tuwa si Amarie lalo na ng makita nito ang Jollibee.“Kuya, thank you for visiting us”nakangiting sabi ko sa kanya habang nakatingin kami pareho kay Amarie na binubuksan ang mga laruan na regalo n’ya.“No need to thank me”baling n’ya sa’kin pagkuwa’y hinawakan n’ya ang ulo ko saka hinaplos ang buhok ko kaya ngumiti ako sa kanya ng malawak.Hindi kami perpektong magkapatid pero nagpapasalamat ako dahil may kuya ako na katulad n’ya.Ilang taon ‘din akog nagtanim ng sama ng loob sa ginawa n’ya ‘non kay Ares pero s’ya na lang ang nag-iisang pamilya ko at kuya ko.“Nga pala, pumunta si Ares sa hearing kanina. Akala ko nga dito s’ya tumuloy”anito.“Oo, s’ya ang pumunta dahil hindi ako nakapunta”mabilis kong tugon sa kanya.“Isa pa, may fiance na s’ya ngayon kaya paniguradong s’ya ang unang pupuntahan n’ya kaysa kay Amarie”dagdag ko pang sabi.Alam kong hin
Araw ng hearing ngayon pero hindi ako makapunta dahil nilalagnat si Amarie.Hindi ko kayang iwanan ang anak ko kahit hindi naman gaanong kataas ang lagnat n’ya. Hindi ‘din kasi ako mapapakali pagdating sa hearing dahil lilipad lang ang isip ko kay Amarie.Hinaplos ko ang mukha n’ya habang mahimbing s’yang natutulog, pinainom kuna s’ya ng gamot kanina baka sakaling paggising n’ya wala na ang lagnat n’ya.Napabuga ako ng hangin ng sipatin ko ang noo n’ya mainit parin ‘yon kaya nag-aalala ako.“How’s Amarie?”tanong ni Ares nang dumating s’ya.Kaagad n’yang dinaluhan si Amarie at kagaya ko sinipat n’ya ‘din ang noo ng bata.“Hindi kita masasagot if she’s okay kasi may lagnat parin s’ya”tugon ko sa kanya.“Dalhin na kaya natin s’ya sa hospital?”baling n’yang sabi sa’kin.“Nagpa-check up na kami kagabi dahil mataas ang lagnat n’ya sabi ng doktor sipon lang daw”saad ko.S’ya naman ang napabuga ng hangin sabay baling sa anak namin. Mukhang narinig n’ya ang boses ng Papa n’ya kaya nag dilat n
Nakapagpapintura na ako ng bahay bago dumating ang mga furniture katulad ng nasa plano.Tagaktak ang pawis ko habang inaayos ang mga furniture.Si Amarie naman ay walang sawang nagtatalon sa sofa.“Papa!”sigaw n’ya ng makita si Ares sa pintuan.Napahawak ako sa noo ko ng tumalon s’ya mula sa sofa at bumagsak sa sahig. Kaagad naman s’yang dinaluhan ni Ares at buong lakas s’yang kinarga.“Amarie, h’wag ka basta-bastang tatalon, anak. Paano kung mabalian ka?”problemadong sabi ko ng lapitan silang dalawa ng Papa n’ya.“Papa”humihikbing sabi nito sabay yakap sa leeg ng Papa n’ya.Napabuga ako ng hangin at napailing-iling. Inalo naman ito ni Ares at pinatahan sa pag-iyak.“Your Mom is right, honey. H’wag na h’wag kang tatalon bigla baka mabagok ang ulo mo or mabalian ka ng buto”malumanay na sabi nito sa bata habanh hinaplos ang buhok nito.Nilapitan ko sila at hinalikan si Amarie sa ilong.“I’m sorry, baby”paghingi ko ng paumanhin.“Sorry, Mama”anito sabay yakap sa’kin kaya kinuha ko ito mul
Sinundo ako ni Dustine sa hotel kung saan ako tumutuloy dahil tinawagan ko ito para sa kanya ulit sumabay pauwi sa Bicol.Alas singko ako ng umaga dumating kaya kay Nanay ako tumuloy, mabuti na lang dahil gising na ito.“Kumusta ‘yong inasikaso mo ‘don, iha?”tanong ng matanda habang nagluluto ng agahan.“Kinausap ko pong Abogado na kilala ko at s’ya na po ang bahala sa annulment ko, mag u-update na lang po sa’kin tungkol ‘don”pahayag ko.Napatango-tango naman ang matanda.“Next week na ang hearing, pupunta ka?”anito.Tumango ako sa kausap bilang tugon.“Opo”mabilis kong sabi.“Wala po ba si Jannet? Weekened ngayon di’ba?”tanong ko sa matanda.Umiling ito. “Iwan ko sa batang ‘yon, pero nakikitulog ‘yon sa co-teacher n’ya kapag tinatamad na umuwi”“Nga pala, buo na ‘yung bahay mo.Pintura na lang ang kailangan ‘non at mga gamit pwede na kayong lumipat ni Amarie. Nagtanim ‘din pala ako d’yan ng mga halaman para malagyan ng tanim ang bahay mo”pahayag nito.Ngumiti naman ako at nagpasalamat
CHIN-CHIN’s POVHindi ko maiwasang hindi makaramdam ng selos habang nakikitang nakangiti si Ares kapag tumatawag si Almera para kumustahin ang anak.Alam kung wala naman dapat akong ikaselos pero hindi ko pwedeng itago ‘tong nararamdaman ko.Hating-hati na ‘din ang oras n’ya sa’kin dahil sa pag-aalalaga n’ya kay Amarie.Pero wala naman akong magagawa, hindi ako pwedeng mag demand kay Ares ng oras dahil baka mag-away lang kami.Bumuga ako ng hangin bago nagtungo sa kusina para magluto ng almusal.Sana mabuntis na ako para makuha ko ang atensyon ni Ares na palaging nakatutok kay Amarie.“Good morning”nakangiting bati sa’kin ni Ares habang karga nito si Amarie.“Good morning”bati ko sa kanila ng bata pagkuwa’y pilit na ngumiti sa kanya para hindi n’ya mahalata na malalim ang iniisip ko.“Ayos ka lang? May nararamdaman kabang kakaiba?”tanong sa’kin ni Ares.Umiling ako. “Paggising ko masakit na ang ulo ko at nahihilo ‘din ako”“Ako na ang magluluto ng almusal natin, bumalik kana lang sa k
ALMERA’s POVInis na inis akong inaayos ang kotse ko. Bakit nga pa na flat ang gulong? Dito pa talagang sa part na wala man lang katao-tao na pwedeng tumulong sa’kin.Kinuha ko sa loob ng sasakyan ang isang bottled water, binuksan ko ang takip ‘non at kaagad na tinungga ang lamang tubig.Napabaling ako sa sasakyan na paparating kaagad agad ko itong pinara para makahingi ng tulong.“Anong nangyari?”tanong ng lalaki ng ibaba nito ang bintana ng driver seat.“Na flat ang gulong ng kotse ko, pwede mo ba akong tulungan?”tanong ko sa kanya.Tahimik akong nagpasalamat ng lumabas s’ya mula sa kotse n’ya.Sinamahan ko naman s’ya papunta sa nakahinto kong sasakyan.Tiningnan n’ya ang gulong ng kotse ko para i-check ‘yon.“Mukhang malaki ang butas ng gulong dahil sa pako”saad nito.Pako? Napakamot ako sa leeg ko dahil wala pa naman akong pamalit na gulong.“Saan kaba pupunta Almera, bakit parang luluwas ka ata?”tanong nito.Napanganga ako dahil kilala ako nito, mukhang pamilyar ‘din s’ya sa’kin p
ARES POV’sHalos buong maghapon kong tinuruan si Amarie na mag bisikleta, marunong na s’ya kaso minsan kasi tinatamad na s’yang tapakan ang pedal ng bike dahil nangangalay na daw ang binti n’ya kaya pinagpahinga kuna muna.Nakaupo sa kandungan ko si Amarie habang nanonood kami ng Frozen 2. ‘Yun daw kasi ang paborito nilang panoorin n’ya kasama ang Mama n’ya.“Ito na ang meryenda n’yo”nakangiting sabi ni Chin-Chin dala ang pizza na kanina n’ya pinagkakaabalahan na lutuin.“Wow, thank you, Tita”pumapalakpak na sabi ni Amarie.Gustong-gusto n’ya talaga ang kumain at hindi s’ya maselan sa pagkain.“Thank you, hon”nakangiting pasalamat ko sa kanya.Ibinaba n’ya iyon sa round table bago umupo sa tabi ko. Hindi ako mahilig sa pizza kaya si Amarie na lang ang sinubuan ko habang abala sa panonood.“Ano nga palang sabi ni Almera? Sasama ba s’ya sa Palawan?”tanong sa’kin ni Chin-Chin.Umiling ako. “Hindi ko pa alam, may aasikasuhin daw kasi s’ya pero si Amarie mukhang pasasamahin n’ya sa ‘tin”