LOGINShare
CHAPTER SIXTY-SEVEN
Last Updated:
2023-11-17 08:55:45Related chapters
ONE NIGHT STAND WITH A CEO CHAPTER SIXTY-EIGHT
CHAPTER SIXTY-EIGHTKailangan ni Diane na tibayan ang kanilang loob. Siya ang kakapitan ng kanyang pamilya kaya kahit sa murang edad ay kailangan na niyang magpakatatag. Hinanap niya ang kanyang Mama at kapatid sa mga nagkakagulong tao. Mga bata at nanay na nag-iiyakan. Mga tatay na may hawak na mga gamit. Lahat ng mga tao ay abala sa pagligtas hindi lang sa kanilang mga gamit kundi kasama na rin ang buhay ng kanilang mga pamilya.Nagtanung- tanong siya sa kanyang mga nagkakagulong kapitbahay ngunit abala ang lahat na iligtas ang sarili at ang kanilang ari-arian. Hanggang sa nakita niya si Marian na sumisigaw sa paghingi ng tulong. Nakahawak si Marvie, ang pangatlo niyang kapatid, kay Marian habang umiiyak silang dalawa at humihingi ng saklolo. Kalong ni Marian ang bunso nilang parang hindi na ito humihinga at sunog ang ilang bahagi ng katawan. Sumasabog ang puso niya sa nakikita niyang kalagayan ang mga ito. Tumakbo siya at nilapitan niya ang mga humahagulgol niyang mga kapatid."Nan
Last Updated : 2023-11-17ONE NIGHT STAND WITH A CEO CHAPTER SIXTY-NINE
CHAPTER SIXTY-NINE"Diane!" garalgal ang kanyang boses.Malungkot ang mga mata ni Diane na tumingin sa kanya. Bumitiw siya sa pagkakayakap niya sa kanyang mga kapatid. Halatang lugmok na lugmok na si Diane sa kapighatian at sa kawalang pag-asa.Siya na ang lumapit at mahigpit niyang niyakap ito."Wala na si Mama, Gerald. Hindi ko na nagawang iligtas ang Mama ko!" iyon ang namutawi ng labi ni Diane na siya niyang ikinabigla. Sa kanyang balikat ay pinabayaan niyang humagulgol ng malakas si Diane. Ayaw niya itong patigilin sa pag-iyak. Gusto niyang ilabas ni Diane ang sakit na naiipon sa kanyang dibdib. Lumuha din siya. Daman-dama niya ang hirap na pinagdadaanan ng kanyang mahal. Alam niya kung gaano kasakit at kahirap ang mawalan ng ina. Dumaan na siya noon sa ganoong pakiramdam at naiintindihan niya ang bigat ng dala-dala ni Diane."Hindi kita pababayaan. Hindi ko kayo pababayaan, Diane. Pangako." bulong niya. Gusto niyang tumigil sa pagluha ngunit hindi niya kaya. Awang-awa siya ng so
Last Updated : 2023-11-18ONE NIGHT STAND WITH A CEO CHAPTER SEVENTY
CHAPTER SEVENTYPinigilan si Diane ng mga investigators ngunit nagpumilit siya.Wala ding magawa si Gerald kundi alalayan lang si Diane na nang una ay tahimik lang na nakamasid sa nasunog na bangkay.Gusto ni Diane na isigaw ang lahat ng sakit sa kanyang dibdib, gusto niya iluha ang bigat ng kanyang nararamdaman nang makitang sunug na sunog na ang katawan ng Mama niya. Hindi na niya nararamdaman ang pagyakap ni Gerald sa kanya. Wala siyang naririnig sa mga sinasabi nito. Ang tanging nananaig ay ang di niya maipaliwanag na pighati sa nakikita niyang ayos ng kanyang ina. Hindi na makilala ang bangkay ngunit alam niyang Mama niya iyon dahil sa yakap nitong box niya na naglalaman ng mga pictures nila, medals at certificates niya. Gawa ang box na iyon sa stainless kaya kahit nangitim ay buo pa rin. Para siyang kandilang unti-unting natutunaw.Hanggang sa huling sandali ng Mama niya, naisip pa rin nitong unahin kung anong mahalaga sa kanya. Naisip niyang kaya na-trap ang mama niya dahil tin
Last Updated : 2023-11-18ONE NIGHT STAND WITH A CEO CHAPTER SEVENTY-ONE
CHAPTER SEVENTY-ONE"Condolence tol." malungkot na sinabi iyon ni Sackey.Tumango lang siya kasabay ng malungkot niyang buntong-hininga.“Nakikiramay ako, Sis. Sorry kung pinilit kitang umalis nang gabing iyon. Sana hindi ito nagyari kung di kita sinundo. Baka nailigtas mo pa ang Mama mo.”“Nangyari na ang nangyari. Sisihin man kita o ang sarili ko, hindi na maibabalik pa nito ang buhay ng Mama ko. Salamat sa pakikiramay.”Nilapitan siya ni Sackey. Hinawakan ang kanyang kamay."Ayaw kong sabihin ito sa'yo ngayong nagdadalamhati ka pa pero hinihintay ka ng mga pulis. Gusto ka daw makausap para maisampa mo ang kaso sa nahuli nilang nanunog sa inyo. Ayon sa nakalap nilang mga ebidensiya at sa mga nasabi ng mga witness, malakas ang laban ng kaso mo kung makikipagtulungan ka lalo na at ikaw lang ang namatayan."Iyon ang hinihintay niya. Ang magsampa ng kaso sa dahilan ng pagkamatay ng kanyang mahal na ina. Hindi na siya makapaghintay pang makaharap ang hayop na gumawa no'n. Gusto niyang pa
Last Updated : 2023-11-19ONE NIGHT STAND WITH A CEO CHAPTER SEVENTY-TWO
CHAPTER SEVENTY-TWOGusto niyang lapitan si Diane, yakapin at iparamdam ang kanyang pagmamahal ngunit ayaw na niyang lalo lang itong maguluhan. Yung sampal sa kanya kanina ay simbolo na hindi sa kanya ito naniniwala. Hindi na siya pinagkakatiwalaan. Pero naiintindihan niya si Diane. Sobrang hirap na ng mga pinagdadaanan nito at lalong nag-uumigting ang galit niya sa taong gumawa ne'to sa kanila. Panalo si Ringgo ngayon ngunit hinding-hindi siya susuko. Mangingibabaw ang kabutihan sa kasamaan. Lalabas din ang katotohanan. Ang tanging ipinagpapasalamat niya ay naihanda na niya ang lahat ng dapat ayusin bago nangyari ito. Napapayag at nakausap na niya ang dapat niyang mga kausapin. Sana hindi siya mabigo. Hinding-hindi pa tapos ang laban. Para sa legacy ng pamilya niya at para kay Diane, kahit pa makulong siya ng gaano katagal, hinding-hindi siya tuluyang matatalo ni Ringgo. Bago siya pumasok sa sasakyan ng mga pulis ay nagtagpo ang mga mata ni Diane."Babalik ako, hindi ko alam kung gaa
Last Updated : 2023-11-19ONE NIGHT STAND WITH A CEO CHAPTER SEVENTY-THREE
Sa huling gabi ng burol ay magkakatabi silang magkakapatid malapit sa kabaong ng Mama nila. Walang humpay ang pag-iyak ng mga ito. Pinakamalakas ang iyak ng kanilang bunso ngunit si Diane, tahimik lang ang kanyang pagluha. Pinipilit niyang tanggapin sa sarili na wala na ang kanilang ina para makapagsimula na rin siyang iahon ang mga kapatid. Bumabalik sa kanyang alaala ang lahat ng masasayang sandali nila ng Mama niya. Alam ng Mama niya na matatag siya at patutunayan niya iyon kahit wala na ito sa piling nila. Tanging ang pangarap na lang niya ang kinakapitan niya ngayon. Hinding-hindi siya titigil hangga't hindi niya iyon makakamtan.Sa gabing iyon ay dumating si Sofia sa burol. Nagpunta ito nang wala si Diane kaya hindi sila nagkita. Kay Sackey na lang niya inihabilin ang nahanap niyang abogado na hahawak sa kaso sa Mama ni Diane.Nakita ni Diane si Sofia na nagdasal muna ng taimtim sa tabi ng nakasarang kabaong ng Mama niya bago siya nilingon saka nilapitan. Hinihiling nitong mag-u
Last Updated : 2023-11-19ONE NIGHT STAND WITH A CEO CHAPTER SEVENTY-FOUR
Naramdaman ni Ringgo ang sakit ng pagkakasampal ng pera sa kanya ni Diane. Kumalat ang pera sa damuhan. Sinenyasan niya ang isa niyang tauhan para pulutin iyon. Maswerte sina Sofia at Diane, nakainom siya ng gamot niya kaya kalmado siya at kaya niyang kontrolin ang galit. Sinadya niyang pumunta doon na kalmado ang kanyang pakiramdam. Kailangan niya iyon ngayon."Sige ba, hihintayin kita sa taas. Saka na lang tayo mag-usap kung pantay na tayo ng katayuan sa buhay. Sa pelikula lang nangyayari ang nasa isip mo Diane. Gumising ka sa katotohanan, marahil magtagumpay ka sa iyong pag-aaral, puwede ring yayaman ka ngunit imposible ang sinasabi mong mapapantayan mo o kaya maagaw mo ang lahat ng meron ako. Hindi naman masamang mangarap, huwag lang masyadong mataas lalo na ang kagaya mong basura at walang-wala. Problemahin mo kaya muna ang ipapalamon mo doon sa tatlong kapatid mo. Isipin mo muna kung saan kayo titira at kung makakapag-aral ka pa ba bago ka magyabang." Pailing-iling at natatawa n
Last Updated : 2023-11-20ONE NIGHT STAND WITH A CEO CHAPTER SEVENTY-FIVE
"May mga anak din ako pero kung walang sasalo sa bunso ninyo e mabuti nang may titingin-tingin sa kanya kaysa sa wala. Pero Diane, hindi ako mayaman para maibigay ang lahat sa bunso ninyo. Uunahin ko siyempre lagi ang mga anak ko." Sa sinabing iyon ng Tito niya ay alam niyang walang kasiguraduhan na maalagaan ng maayos ang kapatid niya."Ate, papayag kang maghiwa-hiwalay tayo? Ate akala ko ba habang nandiyan ka, buo pa rin tayo. Ate, please? Huwag mo kaming ipamigay sa mga kamag-anak natin? Please?" nakikiusap si Marian kay Diane. Halos lumuhod na ito at puno ng luha ang kanyang mukha."Hahanap muna ng trabaho si Ate ha?" Huminga siya nang malalim. Hindi siya luluha. Kahit pa gaano kasakit ang lahat habang nagpapaliwanag siya, hindi siya dapat iiyak. " Kapag may trabaho na ako, hahanap ako agad ng marerentahan nating kuwarto. Susunduin ko kayo. Ngayon lang ito, Marian. Sandaling-sandali lang 'to." Basag na ang kanyang boses. Kahit walang luha ay alam ng lahat ang bigat na kanyang nara
Last Updated : 2023-11-20
Latest chapter
ONE NIGHT STAND WITH A CEO FINAL CHAPTER
Pagpasok ni Sofia sa bakuran Psychiatrict Hospital ay nakita niya ang isang matipuno, guwapo at masayahing lalaki na noon ay tumutulong sa pagsasaayos ng mga namumulaklak na halaman. Nang magtama ang kanilang mga mata ay nakita niya agad ang kislap sa mga mata ng paghahandugan niya sa kanyang dala. Tumakbo ito at sinalubong siya. Binuhat at pinaikot-ikot siya at ramdam na ramdam niya ang kanyang pagiging babae."I'm so happy. Sobrang saya ko lang honey." maluha-luha at natatawang wika ni Ringgo kasunod ng paghalik-halik niya sa braso ni Sofia."Dahil dinalaw ulikita?""Sort of." sagot ni Ringgo."Sort of? E anong bulls eye na dahilan?""I am hundred percent okey! Puwede ko nang pagbayaran sa kulungan ang mga kasalanan ko kay Gerald at Diane! Then after that, aalis tayo dito. Titira tayo sa ibang bansa, magsasama na tayo hanggang sa pagtanda.""Wait, may nagsampa ba ng kaso? Wala naman hindi ba?""Wala ba?""Sa pagkakaalam ko, wala."Bumuntong hininga si Ringgo. Inakbayan niya s Sofia
ONE NIGHT STAND WITH A CEO CHAPTER ONE HUNDRED THIRTY SIX
Hi Baby!At first, I don't know what to write. Napakarami ko kasing gustong sabihin at sa dami ay di ko alam kung ano ang aking uunahin. Ngunit naisip kong gawing simple lang ang paglalahad at sana maintindihan mo ako. Baby, I am sorry. Here I am again, asking for a favor. I need to sarcrifice for a friend, for us and for everybody. Lalayo muna ako para pagbigyan ang isang kahilingan ng Mommy ni Ringgo.Tumulo ang luha ni Diane. Hindi niya alam kung kaya pa niyang tapusing basahin ang sulat na iyon. Muli na naman siyang iniwan ni Gerald. Matagal niyang itinapat sa dibdib niya ang sulat kasabay ng pagbunot niya ng sunud-sunod na malalalim na hininga. Kailangan niyang lawakan ang pang-unawa.Gusto kong gumaling muna si Ringgo. Gusto ko ring matahimik na muna ang lahat. Nais kong ligtas ang lahat habang naghihilom ang sugat ng kahapon. Hanapin mo muna ang sarili mo at gawin ang mga bagay na hindi mo nagawa nang sinimulan mong mahalin ako. Ganoon din ako. Tatapusin ko sa ibang bansa ang a
ONE NIGHT STAND WITH A CEO CHAPTER ONE HUNDRED THIRTY FIVE
Ang Mommy ni Ringgo ang umiikot sa kanilang tatlo naging biktima ng kanyang anak para masiguro ang kanilang kaligtasan. Niyakap siya nang mahigpit ng Mommy ni Ringgo nang pumayag siya sa hinihiling nito. Kung hindi lang niya naisip na sa huling sandali ay pinili pa rin ni Ringgo ang maging isang mabuting tao, kung hindi lang nakiusap ang Mommy ni Ringgo ay paniguradong hindi niya kakayanin ang muling magsakripisyo. Dadalawin niya si Ringgo bago siya aalis.Pagkaalis na pagkaalis ng Mommy ni Ringgo ay humiling siya sa doktor kung puwedeng isakay siya sa wheelchair para silipin niya si Diane. Walang bantay si Diane noon. Maayos na ang kalagayan nito ngunit nakapikit pa rin siya. Ginagap niya ang kamay ni Diane. Pinagmasdan niya ang mapayapa nitong pagkakaidlip. Pinilit niyang tumayo at hinalikan niya sa labi ang kanyang pinakamamahal. Muli niyang pinalaya ang kanyang mga luha. Luha ng kasiyahan. Luha ng pasasalamat sa pagdating nito at iniligtas ang kanyang buhay. Alam niya, siguradong-
ONE NIGHT STAND WITH A CEO CHAPTER ONE HUNDRED THIRTY FOUR
“Adammm! Bumalik ka na roon. Kailangan ka ng mga kapatid ko! Gumisinggg kaaa! Adammm please!!!” sigaw iyon ni Diane. Napasinghap si Gerald. Mabilis niyang hinanap si Diane na kanina lang ay ginigising siya. Akala niya totoo ang lahat. Akala niya malakas pa si Diane. Nang makita niya ang babaeng halos wala nang buhay na kayakap niya ay alam niyang panaginip lang ang lahat. Lumuha siyang muli. Alam niyang sandali siyang nawalan ng malay ngunit nakita niya sa balintataw niya si Diane. Ginigising siya. Pinababalik. “Sorry, baby. Sorry na wala akong magawa.” Bulong lang iyon. Pilit niyang nilalakasan ang kanyang katawan para mayakap lang niya ito sa huling sandali ng kanilang buhay. Hangang sa nakita niya na may hawak na baril si Ringgo. Palapit na ito sa kanila. Puno ng luha ang mga mata ni Ringgo. Naroon ang galit sa kanyang mukha. Bigo siyang makahingi ng konting awa. Bigo siyang mapabago ang kanyang kaibigan. Ito na nga marahil ang katapusan ngunit hindi siya papayag na si Diane ang
ONE NIGHT STAND WITH A CEO CHAPTER ONE HUNDRED THIRTY TREE
Alam ni Gerald na sinusundan siya ni Ringgo. Mabuti't mabilis niyang nahubad ang suot niyang long-sleeves at iyon ang kanyang ipinulupot sa kanyang sugat ngunit ngayon muling umagos ang kanyang dugo at di niya mapigilan ang pagpatak nito sa damuhan na maaring masundan ng naka-flashlight na si Ringgo."Sinabi ko na sa'yo, hindi mo ako matatakasan Gerald! Magsama tayong dalawa sa impyerno!" kasunod iyon ng malakas na tawa ni Ringgo.Hinigpitan ni Gerald ang hawak niya sa nakita niyang kahoy kanina. Hinihintay niyang matapat si Ringgo sa tinataguan niya at buong lakas niyang papaluin ito sa ulo. Ramdam na niya ang pagkahilo dahil sa pagod, gutom, pagkauhaw at dami ng dugong nawala sa kanya ngunit hindi ito yung tamang panahon para manghina siya. Lalabanan niya ang lahat ng iyon. Mahal niya ang kanyang buhay. Gusto pa niyang makasama ng mahabang panahon si Diane."Sige pa, lumapit ka pang hayop ka," bulong ni Gerald. Itinaas niya ang hawak niyang pamalo. Sandali siyang pumikit at huminga
ONE NIGHT STAND WITH A CEO CHAPTER ONE HUNDRED THIRTY TWO
Alam ni Gerald na hindi nagbibiro si Ringgo sa sinabi niyang iyon nang tinanggal nito ang pagkakatali sa isa niyang kamay at nang matanggal iyon ay nakatutok na ang baril sa kanya."Bibigyan kita ng isang minuto na tanggalin ang pagkakatali ng isa mo pang kamay at paa. Kung natapos na ang isang minuto at nadiyan ka pa rin sa kama, pasensiyahan na tayo pero hindi na tayo makakalabas pa sa bahay ng buhay. Dito na tayo magkasunod na malalagutan ng hininga. Kaya nga kung ako sa'yo, simulan mo nang tanggalin ang nakatali sa'yo dahil magsisimula na ang oras mo." Salubong ang kilay at nanlilisik ang mga mata ni Ringgo habang sinasabi niya iyon. Pawis at luha ang naghalo sa kanyang namumulang mukha. Ikinasa na ni Ringgo ang hawak niyang baril.Hudyat iyon na kailangan ni Gerald na bilisan ang kilos."60, 59, 58, 57..." pagsisimula ni Ringgo sa pagbibilang.Sobrang kaba at nerbiyos ni Gerald habang tinatanggal niya nakatali sa kanyang kamay. Isang kamay lang ang gamit niya kaya siya nahirapan
ONE NIGHT STAND WITH A CEO CHAPTER ONE HUNDRED THIRTY ONE
Inilagay ni Ringgo ang baril sa drawer na may susi. Lumapit siya kay Gerald. Hinawakan niya ang mukha nito. Hindi niya naramdamang pumalag si Gerald. Ni hindi ito nagmura. Iyon nga lang hindi ito tumingin sa kanya. Namimimiss na niya si Gerald. Nakapatagal na nang huli niya itong mahalikan sa labi, ang maidantay niya ang hubad at mainit nitong katawan sa kanya, ang maramdaman ang matitigas nitong dibdib at abs na nakadikit din sa kanya. May kung anong nabuhay sa kanyang pagnanasa. Puwede na niyang gawin lahat ngayon kay Gerald ang gusto niya. Puwede siyang magpakasawa, tigilan lang ito kung kailan pagod na. Dahan-dahan niyang idinampi ang labi niya sa labi ni Gerald. Siniil niya iyon ng halik. Hindi inilayo ni Gerald ang kanyang labi ngunit hindi iyon kumilos. Humihinga naman ito, naamoy nga niya ang mabango nitong hininga ngunit mistula itong patay. Walang kahit anong paggalaw, mistulang humahalik siya sa malamig nang bangkay.Hanggang sa naisip niyang tanggalin ang butones ng longsl
ONE NIGHT STAND WITH A CEO CHAPTER ONE HUNDRED THIRTY
Tagaktak na ang pawis si Gerald sa loob ng trunk ng sasakyan ni Ringgo. Nakagapos ang kamay niya patalikod at kahit ang mga paa niya. Napapaluha siya dahil sa sobrang nahihirapan na. Wala siyang makita dahil piniringan din ang kanyang mga mata. Hindi niya alam kung gaano na iyon katagal. Sumasakit na ang buo niyang katawan. Hirap pa siyang kumilos at huminga dahil sa tindi ng init sa loob ng trunk ng kotse. Ang tanging lakas na lang niya sa mga sandaling iyon ay ang isipin si Diane. Doon siya huhugot ng lakas. Iisipin niya ang masasaya nilang alaala. Pupunuin niya ng matatamis nilang sandali ang kanyang isip nang di niya maramdaman ang hirap niya ngayon. Sana naisip ni Diane na unahin ang mga kapatid niyang iligtas at ilayo. Kaya niyang magtiis, kaya pa niyang magsakripisyo. Masaya siyang ligtas na si Marcus. Maaring kasama na ngayon ni Diane ang bata. Okey lang sa kanya ang lahat nang ito. Ang mahalaga ay hindi na muli pang iiyak si Diane sa pagkawala ng mahal nito sa buhay. Kayang n
ONE NIGHT STAND WITH A CEO CHAPTER ONE HUNDRED TWENTY NINE
Pinalibutan na siya nina Sackey, Diane at Marvie.Humahagulgol lang si Marcus. Hindi ito makapagsalita dahil pa rin sa tindi ng trauma na pinagdaanan niya. Marami siyang gustong sabihin ngunit hindi niya alam kung paano niya sisimulan. Iniwan na lang siya bigla sa hindi niya alam kung saang lugar. Kinalagan lang siya sa kamay at siya na ang nagtanggal sa ipiniring sa kanya at sa nakatali sa kanyang mga paa. Tinanggal din niya ang packing tape sa kanyang bibig at tainga. Lakad-takbo siyang lumayo doon hanggang sa naapuhap niya ang kanyang cellphone sa kanyang bulsa. Ang ate Marian niya ang tinawagan niya dahil natatakot siya sa Ate Diane niya."Ate, hindi siya sumasagot. Umiiyak lang siya." si Marian.Kinuha ni Diane ang cellphone sa kamay ng kapatid niya at siya ang kumausap sa kanilang bunso."Marcus, ang Ate Diane mo ito. Huminga ka nang malalim. Relax lang okey? Sabayan mo ako, hinga...buga...hinga...buga... Nandito ang ate, sabihin mo kung nasaan ka para sunduin ka namin.""Ate...
