Mag-log inShare
CHAPTER ONE HUNDRED TWENTY TWO
Huling Na-update:
2023-12-04 08:30:29Kaugnay na kabanata
ONE NIGHT STAND WITH A CEO CHAPTER ONE HUNDRED TWENTY-THREE
Sinadya ni Gerald na dumaan na muna sa lansangang iyon. Bago siya aalis papuntang ibang bansa ay gusto niyang balikan ang sandali kung paano siyang nagmahal muli. Gusto niyang sariwain kung paanong binasag ng isang batang Diane ang makapal na kamanhidang ibinalot niya sa kanyang puso. Ito lang pala ang mapapala niya pagkatapos niyang sumubok muling isugal ang katahimikan nito, ang muling mabigo at ang masaktan ng paulit-ulit. Bumunot siya ng malalim na hininga. Pinagmasdan niya ang hawak niyang rosas. Hinding-hindi na siya muli pang hahawak at maghahandog nito, hinding-hindi na siya magmamahal nang hindi na rin siya masasaktan pang muli ng ganito. Lalayo na muna siya at iiwan niya sa lansangang ito ang lahat ng sakit at kabiguan niya kay Diane. Dito nagsimula ang lahat at dito din matatapos.Nang dumaan sa tabi niya ang isang kabataang hindi pinalad makapuwesto sa jeep ay muli niyang naalala ang dalagita lang noon na dahilan kung bakit siya muling narito pagkaraan ng ilang taon. Gano'
Huling Na-update : 2023-12-04ONE NIGHT STAND WITH A CEO CHAPTER ONE HUNDRED TWENTY-FOUR
Naunang dumating si Gerald. Naghintay muna siya sa harap ng hotel. Ito yung hotel nang unang may nangyari sa kanila ni Diane. Pinili niya ito para matakpan nila ng bagong alaala ang One Night Stand lang nila noon. Naroon sila para humabi ng panibagong alaala. Yung alaalang sila na't nagmamahalan at hindi dahil lang sa init ng katawan.Pagkapasok nila sa elevator ay hinila ni Gerald si Diane at niyakap niya ito patalikod. Ramdam ni Diane ang nakatutok na iyon at ang init ng katawan ni Gerald. Napakahigpit ng yakap nito sa kanya. Naglapat din ang kanilang pisngi."I miss you! Gusto ko ring malaman mo na kahit minsan, hindi ako tumigil na mahalin ka. Mahal na mahal na mahal kita." Pabulong iyon. Puno ng sinseridad."Miss na miss din kita Gerald. Nagalit man ako sa'yo ngunit aaminin ko sa'yong ikaw lang ang minahal ko, ikaw lang din ang mamahalin ko." bulong niya. Hindi na siya humarap pa. Kumilos ang kanyang kamay. Hinawakan niya ang pisngi ni Gerald. Dahan-dahang naglapat ang kanilang m
Huling Na-update : 2023-12-04ONE NIGHT STAND WITH A CEO CHAPTER ONE HUNDRED TWENTY-FIVE
"Salamat baby ko." Hinalikan ni Gerald ang pisngi ni Diane. "I-cancel ko na ang travel ko abroad. Hindi na ako lalayo. Gusto ko ring makilala ang mga kapatid mo. Makabonding man lang sila kahit ilang oras lang sa probinsiya."Napangiti si Diane sa narinig niya. Nagkakatotoo na lahat ang pangarap niya kaya niya pinupog ng halik ang mukha ni Gerald pagkatapos nitong sabihin iyon."Sige na, magpahinga na muna tayo. Marami pa tayong aayusin bukas." bulong ni Gerald kay Diane at muli silang naghalikan. Ang mainit na halikang iyon ay nauwi sa isa namang mainit na pagniniig. Namiss nila ang isa't isa. Walang batas na nagbabawal na ulitin muli nila ang sarap ng kanilang pinasaluhan. Ilang taon ding hanggang pangarap lang nila iyon pinagsaluhan at ngayon ay sagad-sagarin na nila ang makatotohanang pag-iisang muli.Iyon na ang pinakamasayang pagmulat ng kanilang mga mata. Naunang nagising si Diane. Nakaunan pa rin siya sa bisig ni Gerald. Hindi siya nito tinakasan. Ginising niya ng halik ang ma
Huling Na-update : 2023-12-04ONE NIGHT STAND WITH A CEO CHAPTER ONE HUNDRED TWENTY-SIX
Malapit na siya sa kanyang lilikuang kalye nang napansin niya ang pagsunod sa kanya ng isang van na tinted ang bintana. Liliko na siya nang harangan ng van ang dadaanan niya. Nawalan siya ng balanse. Sumadsad siya sa madamong bahagi ng daan. Mabilis na bumaba ang isang lalaki sa Van na iyon. Bago nakabangon si Marcus ay hinawakan na siya ng malaking mama. “Kuya bakit?”“Sama kasa akin. Pinapasundo ka ng Ate Diane mo.”“Kuya hindi. Tatawagan ko muna si Ate.”Nagpalinga-linga ang lalaki at nang masigurong walang nakakakita ay mabilis niyang hinawakan ang bata. Tinakpan nito ang bibig gamit ang isang puting tela para hindi makahingi ng tulong. Isinakay ito sa van saka mabilis itong umalis. Naiwan ang bisikleta sa kalye. Walang nakakita sa bilis ng pangyayaring iyon. Hindi magawa ni Marcus ang lumaban. May ipinaamoy sa kanya na naging dahilan ng kanyang pagkahilo."Paalis na ako sa site. Nagreply na si Ringgo sa text ko at makikipagkita daw siya sa atin sa isang restaurant. Forward ko na
Huling Na-update : 2023-12-04ONE NIGHT STAND WITH A CEO CHAPTER ONE HUNDRED TWENTY SEVEN
"Maaring dinukot si Marcus. Nakita ko ang bisikleta niya sa masukal na kalye.”“Ano! Ate paano ‘yan! Anong gagawin natin?”“Magdasal tayong hindi siya sasaktan nang kung sinuman ang gumawa nito. Hindi na kayo mga bata para maglihim pa ako sa inyo sa tunay na sitwasyon. Kayong dalawa, hindi rin ligtas ngayon kaya nga paulit-ulit kong sinasabi sa inyo na mag-ingat." Bumuntong hininga muna siya bago nagpatuloy. "Nandito na 'to kaya wala na tayong magawa pa kundi ang magtulungang lagpasan ito bilang isang pamilya.""Pero ate bakit? Anong naging kasalanan natin sa ibang tao?""Hindi ko alam Marian. Hindi rin naman kasalanan sa tingin ko ang magmahal ngunit bakit sa tuwing pinaninindaigan ko ang pagmamahal ko, sana naman laging may nangyayaring ganito.""Ibig bang sabihin, may kinalaman ito sa'yo? Pero ate, bakit kami nadadamay? Anong kasalanan ni bunso?" si Marvie ang nagtanong."Hindi ko rin alam kung bakit basta sa ngayon, makinig na lang muna kayo sa akin. Huwag na kayong lumabas pa. Ha
Huling Na-update : 2023-12-05ONE NIGHT STAND WITH A CEO CHAPTER ONE HUNDRED TWENTY EIGHT
"Tik-tak, tik-tak! Time's up! Huli na Gerald!" kasunod iyon ng isang halakhak. Wala na nga talaga si Ringgo sa katinuan. Hindi na siya ang Ringgo na kilala niya."Please! Nakikiusap ako. Huwag mo siyang saktan. Ringgo, wala siyang kasalanan dito. Huwag mo namang idamay ang bata!" Nangilid ang luha niya. Ginagawa niya ang lahat para mapakiusapan si Ringgo na noon ay nanlilisik ang mga mata."Nakapagdesisyon na ako! Hindi mo na mababago pa Gerald. Sinimot mo ang pasensiya ko. Tang-ina! Pinaniwala ko ang sarili kong mahal mo ako, kahit alam kong hindi mo buong maibibigay iyon sa akin, nagtiwala akong matutunan mo rin akong mahalin. Bibigyan mo ako ng sapat na panahon para mapatunayan ko sa'yo na higit ang maibibigay kong pagmamahal kaysa sa kapatid ng batang 'to. Tang-ina lang Gerald! Ginagago lang ninyo ako! Kaya ang dapat dito ay pinapadeliver pabalik sa ate niya na isa nang malamig na bangkay!" Narinig niyang ikinasa na ni Ringgo ang hawak nitong baril at itinutok sa ulo ng nangingini
Huling Na-update : 2023-12-05ONE NIGHT STAND WITH A CEO CHAPTER ONE HUNDRED TWENTY NINE
Pinalibutan na siya nina Sackey, Diane at Marvie.Humahagulgol lang si Marcus. Hindi ito makapagsalita dahil pa rin sa tindi ng trauma na pinagdaanan niya. Marami siyang gustong sabihin ngunit hindi niya alam kung paano niya sisimulan. Iniwan na lang siya bigla sa hindi niya alam kung saang lugar. Kinalagan lang siya sa kamay at siya na ang nagtanggal sa ipiniring sa kanya at sa nakatali sa kanyang mga paa. Tinanggal din niya ang packing tape sa kanyang bibig at tainga. Lakad-takbo siyang lumayo doon hanggang sa naapuhap niya ang kanyang cellphone sa kanyang bulsa. Ang ate Marian niya ang tinawagan niya dahil natatakot siya sa Ate Diane niya."Ate, hindi siya sumasagot. Umiiyak lang siya." si Marian.Kinuha ni Diane ang cellphone sa kamay ng kapatid niya at siya ang kumausap sa kanilang bunso."Marcus, ang Ate Diane mo ito. Huminga ka nang malalim. Relax lang okey? Sabayan mo ako, hinga...buga...hinga...buga... Nandito ang ate, sabihin mo kung nasaan ka para sunduin ka namin.""Ate...
Huling Na-update : 2023-12-05ONE NIGHT STAND WITH A CEO CHAPTER ONE HUNDRED THIRTY
Tagaktak na ang pawis si Gerald sa loob ng trunk ng sasakyan ni Ringgo. Nakagapos ang kamay niya patalikod at kahit ang mga paa niya. Napapaluha siya dahil sa sobrang nahihirapan na. Wala siyang makita dahil piniringan din ang kanyang mga mata. Hindi niya alam kung gaano na iyon katagal. Sumasakit na ang buo niyang katawan. Hirap pa siyang kumilos at huminga dahil sa tindi ng init sa loob ng trunk ng kotse. Ang tanging lakas na lang niya sa mga sandaling iyon ay ang isipin si Diane. Doon siya huhugot ng lakas. Iisipin niya ang masasaya nilang alaala. Pupunuin niya ng matatamis nilang sandali ang kanyang isip nang di niya maramdaman ang hirap niya ngayon. Sana naisip ni Diane na unahin ang mga kapatid niyang iligtas at ilayo. Kaya niyang magtiis, kaya pa niyang magsakripisyo. Masaya siyang ligtas na si Marcus. Maaring kasama na ngayon ni Diane ang bata. Okey lang sa kanya ang lahat nang ito. Ang mahalaga ay hindi na muli pang iiyak si Diane sa pagkawala ng mahal nito sa buhay. Kayang n
Huling Na-update : 2023-12-05
Pinakabagong kabanata
ONE NIGHT STAND WITH A CEO FINAL CHAPTER
Pagpasok ni Sofia sa bakuran Psychiatrict Hospital ay nakita niya ang isang matipuno, guwapo at masayahing lalaki na noon ay tumutulong sa pagsasaayos ng mga namumulaklak na halaman. Nang magtama ang kanilang mga mata ay nakita niya agad ang kislap sa mga mata ng paghahandugan niya sa kanyang dala. Tumakbo ito at sinalubong siya. Binuhat at pinaikot-ikot siya at ramdam na ramdam niya ang kanyang pagiging babae."I'm so happy. Sobrang saya ko lang honey." maluha-luha at natatawang wika ni Ringgo kasunod ng paghalik-halik niya sa braso ni Sofia."Dahil dinalaw ulikita?""Sort of." sagot ni Ringgo."Sort of? E anong bulls eye na dahilan?""I am hundred percent okey! Puwede ko nang pagbayaran sa kulungan ang mga kasalanan ko kay Gerald at Diane! Then after that, aalis tayo dito. Titira tayo sa ibang bansa, magsasama na tayo hanggang sa pagtanda.""Wait, may nagsampa ba ng kaso? Wala naman hindi ba?""Wala ba?""Sa pagkakaalam ko, wala."Bumuntong hininga si Ringgo. Inakbayan niya s Sofia
ONE NIGHT STAND WITH A CEO CHAPTER ONE HUNDRED THIRTY SIX
Hi Baby!At first, I don't know what to write. Napakarami ko kasing gustong sabihin at sa dami ay di ko alam kung ano ang aking uunahin. Ngunit naisip kong gawing simple lang ang paglalahad at sana maintindihan mo ako. Baby, I am sorry. Here I am again, asking for a favor. I need to sarcrifice for a friend, for us and for everybody. Lalayo muna ako para pagbigyan ang isang kahilingan ng Mommy ni Ringgo.Tumulo ang luha ni Diane. Hindi niya alam kung kaya pa niyang tapusing basahin ang sulat na iyon. Muli na naman siyang iniwan ni Gerald. Matagal niyang itinapat sa dibdib niya ang sulat kasabay ng pagbunot niya ng sunud-sunod na malalalim na hininga. Kailangan niyang lawakan ang pang-unawa.Gusto kong gumaling muna si Ringgo. Gusto ko ring matahimik na muna ang lahat. Nais kong ligtas ang lahat habang naghihilom ang sugat ng kahapon. Hanapin mo muna ang sarili mo at gawin ang mga bagay na hindi mo nagawa nang sinimulan mong mahalin ako. Ganoon din ako. Tatapusin ko sa ibang bansa ang a
ONE NIGHT STAND WITH A CEO CHAPTER ONE HUNDRED THIRTY FIVE
Ang Mommy ni Ringgo ang umiikot sa kanilang tatlo naging biktima ng kanyang anak para masiguro ang kanilang kaligtasan. Niyakap siya nang mahigpit ng Mommy ni Ringgo nang pumayag siya sa hinihiling nito. Kung hindi lang niya naisip na sa huling sandali ay pinili pa rin ni Ringgo ang maging isang mabuting tao, kung hindi lang nakiusap ang Mommy ni Ringgo ay paniguradong hindi niya kakayanin ang muling magsakripisyo. Dadalawin niya si Ringgo bago siya aalis.Pagkaalis na pagkaalis ng Mommy ni Ringgo ay humiling siya sa doktor kung puwedeng isakay siya sa wheelchair para silipin niya si Diane. Walang bantay si Diane noon. Maayos na ang kalagayan nito ngunit nakapikit pa rin siya. Ginagap niya ang kamay ni Diane. Pinagmasdan niya ang mapayapa nitong pagkakaidlip. Pinilit niyang tumayo at hinalikan niya sa labi ang kanyang pinakamamahal. Muli niyang pinalaya ang kanyang mga luha. Luha ng kasiyahan. Luha ng pasasalamat sa pagdating nito at iniligtas ang kanyang buhay. Alam niya, siguradong-
ONE NIGHT STAND WITH A CEO CHAPTER ONE HUNDRED THIRTY FOUR
“Adammm! Bumalik ka na roon. Kailangan ka ng mga kapatid ko! Gumisinggg kaaa! Adammm please!!!” sigaw iyon ni Diane. Napasinghap si Gerald. Mabilis niyang hinanap si Diane na kanina lang ay ginigising siya. Akala niya totoo ang lahat. Akala niya malakas pa si Diane. Nang makita niya ang babaeng halos wala nang buhay na kayakap niya ay alam niyang panaginip lang ang lahat. Lumuha siyang muli. Alam niyang sandali siyang nawalan ng malay ngunit nakita niya sa balintataw niya si Diane. Ginigising siya. Pinababalik. “Sorry, baby. Sorry na wala akong magawa.” Bulong lang iyon. Pilit niyang nilalakasan ang kanyang katawan para mayakap lang niya ito sa huling sandali ng kanilang buhay. Hangang sa nakita niya na may hawak na baril si Ringgo. Palapit na ito sa kanila. Puno ng luha ang mga mata ni Ringgo. Naroon ang galit sa kanyang mukha. Bigo siyang makahingi ng konting awa. Bigo siyang mapabago ang kanyang kaibigan. Ito na nga marahil ang katapusan ngunit hindi siya papayag na si Diane ang
ONE NIGHT STAND WITH A CEO CHAPTER ONE HUNDRED THIRTY TREE
Alam ni Gerald na sinusundan siya ni Ringgo. Mabuti't mabilis niyang nahubad ang suot niyang long-sleeves at iyon ang kanyang ipinulupot sa kanyang sugat ngunit ngayon muling umagos ang kanyang dugo at di niya mapigilan ang pagpatak nito sa damuhan na maaring masundan ng naka-flashlight na si Ringgo."Sinabi ko na sa'yo, hindi mo ako matatakasan Gerald! Magsama tayong dalawa sa impyerno!" kasunod iyon ng malakas na tawa ni Ringgo.Hinigpitan ni Gerald ang hawak niya sa nakita niyang kahoy kanina. Hinihintay niyang matapat si Ringgo sa tinataguan niya at buong lakas niyang papaluin ito sa ulo. Ramdam na niya ang pagkahilo dahil sa pagod, gutom, pagkauhaw at dami ng dugong nawala sa kanya ngunit hindi ito yung tamang panahon para manghina siya. Lalabanan niya ang lahat ng iyon. Mahal niya ang kanyang buhay. Gusto pa niyang makasama ng mahabang panahon si Diane."Sige pa, lumapit ka pang hayop ka," bulong ni Gerald. Itinaas niya ang hawak niyang pamalo. Sandali siyang pumikit at huminga
ONE NIGHT STAND WITH A CEO CHAPTER ONE HUNDRED THIRTY TWO
Alam ni Gerald na hindi nagbibiro si Ringgo sa sinabi niyang iyon nang tinanggal nito ang pagkakatali sa isa niyang kamay at nang matanggal iyon ay nakatutok na ang baril sa kanya."Bibigyan kita ng isang minuto na tanggalin ang pagkakatali ng isa mo pang kamay at paa. Kung natapos na ang isang minuto at nadiyan ka pa rin sa kama, pasensiyahan na tayo pero hindi na tayo makakalabas pa sa bahay ng buhay. Dito na tayo magkasunod na malalagutan ng hininga. Kaya nga kung ako sa'yo, simulan mo nang tanggalin ang nakatali sa'yo dahil magsisimula na ang oras mo." Salubong ang kilay at nanlilisik ang mga mata ni Ringgo habang sinasabi niya iyon. Pawis at luha ang naghalo sa kanyang namumulang mukha. Ikinasa na ni Ringgo ang hawak niyang baril.Hudyat iyon na kailangan ni Gerald na bilisan ang kilos."60, 59, 58, 57..." pagsisimula ni Ringgo sa pagbibilang.Sobrang kaba at nerbiyos ni Gerald habang tinatanggal niya nakatali sa kanyang kamay. Isang kamay lang ang gamit niya kaya siya nahirapan
ONE NIGHT STAND WITH A CEO CHAPTER ONE HUNDRED THIRTY ONE
Inilagay ni Ringgo ang baril sa drawer na may susi. Lumapit siya kay Gerald. Hinawakan niya ang mukha nito. Hindi niya naramdamang pumalag si Gerald. Ni hindi ito nagmura. Iyon nga lang hindi ito tumingin sa kanya. Namimimiss na niya si Gerald. Nakapatagal na nang huli niya itong mahalikan sa labi, ang maidantay niya ang hubad at mainit nitong katawan sa kanya, ang maramdaman ang matitigas nitong dibdib at abs na nakadikit din sa kanya. May kung anong nabuhay sa kanyang pagnanasa. Puwede na niyang gawin lahat ngayon kay Gerald ang gusto niya. Puwede siyang magpakasawa, tigilan lang ito kung kailan pagod na. Dahan-dahan niyang idinampi ang labi niya sa labi ni Gerald. Siniil niya iyon ng halik. Hindi inilayo ni Gerald ang kanyang labi ngunit hindi iyon kumilos. Humihinga naman ito, naamoy nga niya ang mabango nitong hininga ngunit mistula itong patay. Walang kahit anong paggalaw, mistulang humahalik siya sa malamig nang bangkay.Hanggang sa naisip niyang tanggalin ang butones ng longsl
ONE NIGHT STAND WITH A CEO CHAPTER ONE HUNDRED THIRTY
Tagaktak na ang pawis si Gerald sa loob ng trunk ng sasakyan ni Ringgo. Nakagapos ang kamay niya patalikod at kahit ang mga paa niya. Napapaluha siya dahil sa sobrang nahihirapan na. Wala siyang makita dahil piniringan din ang kanyang mga mata. Hindi niya alam kung gaano na iyon katagal. Sumasakit na ang buo niyang katawan. Hirap pa siyang kumilos at huminga dahil sa tindi ng init sa loob ng trunk ng kotse. Ang tanging lakas na lang niya sa mga sandaling iyon ay ang isipin si Diane. Doon siya huhugot ng lakas. Iisipin niya ang masasaya nilang alaala. Pupunuin niya ng matatamis nilang sandali ang kanyang isip nang di niya maramdaman ang hirap niya ngayon. Sana naisip ni Diane na unahin ang mga kapatid niyang iligtas at ilayo. Kaya niyang magtiis, kaya pa niyang magsakripisyo. Masaya siyang ligtas na si Marcus. Maaring kasama na ngayon ni Diane ang bata. Okey lang sa kanya ang lahat nang ito. Ang mahalaga ay hindi na muli pang iiyak si Diane sa pagkawala ng mahal nito sa buhay. Kayang n
ONE NIGHT STAND WITH A CEO CHAPTER ONE HUNDRED TWENTY NINE
Pinalibutan na siya nina Sackey, Diane at Marvie.Humahagulgol lang si Marcus. Hindi ito makapagsalita dahil pa rin sa tindi ng trauma na pinagdaanan niya. Marami siyang gustong sabihin ngunit hindi niya alam kung paano niya sisimulan. Iniwan na lang siya bigla sa hindi niya alam kung saang lugar. Kinalagan lang siya sa kamay at siya na ang nagtanggal sa ipiniring sa kanya at sa nakatali sa kanyang mga paa. Tinanggal din niya ang packing tape sa kanyang bibig at tainga. Lakad-takbo siyang lumayo doon hanggang sa naapuhap niya ang kanyang cellphone sa kanyang bulsa. Ang ate Marian niya ang tinawagan niya dahil natatakot siya sa Ate Diane niya."Ate, hindi siya sumasagot. Umiiyak lang siya." si Marian.Kinuha ni Diane ang cellphone sa kamay ng kapatid niya at siya ang kumausap sa kanilang bunso."Marcus, ang Ate Diane mo ito. Huminga ka nang malalim. Relax lang okey? Sabayan mo ako, hinga...buga...hinga...buga... Nandito ang ate, sabihin mo kung nasaan ka para sunduin ka namin.""Ate...
