MasukShare
CHAPTER 10
Terakhir Diperbarui:
2024-10-21 16:01:47
Bab terkait
Never let you go CHAPTER 11
''Saan naman ang gorabels mo, Baklita?" tanong sa akin ng pinsan ko habang naghahain siya ng pagkain.Nag-effort kasi ako ng kauntian sa ayos ko kaya siguro nagtaka ang pinsan ko. Gusto ko lang magbigay ng magandang impression kapag nagkita kami ng taong niligtas ko. Ayaw ko naman humarap sa kanya ng basta lang lalo pa at anak siya ng Presidente ng isang kilalang kumpanya."Diyan lang naman sa tabi-tabi," nakangiti na sabi ko saka umupo at uminom ng kape.Kagabi ay hindi ako nakatulog ng maayos dahil hindi pa rin ako makapaniwala. Nakakatuwa isipin na hinanap niya ako para pasalamatan at nagulat talaga ako dahil hindi ko inaasahan. Nakahinga rin ako nang maluwag dahil ngayon ay alam kong okay na siya. "Raket?" nagtataka na tanong niya at tiningnan niya ako mula ulo hanggang paa bago umupo sa harapan ko."Wala akong raket ngayon pahinga ang Lola mo pero may kailangan akong puntahan," sagot ko sa pagitan ng pagnguya at tumango-tango siya."Grabe ka Thea para kang lalaki. Pwede bang tap
Terakhir Diperbarui : 2024-10-22Never let you go CHAPTER 12
Nakatingin ako sa pinto kung saan lumabas ang babae na kausap ko kanina. Galit na galit siya pero nakita ko na pinipigilan niya ang sarili na ipakita iyon sa akin. Pumikit ako para alalahanin ang mukha niya pero ang tanging naiwan sa alaala ko ay ang amoy niya. It was the same scent from that evening and same voice. Akala ko ay matatapos na ngayon ang lahat pero hindi pala. Kung sa tingin niya ay na insulto ko siya dahil sa sinabi ko tinapakan naman niya ang pride ko. Tinanggap na lang sana niya ang inaalok ko para natapos na ang lahat. "I underestimate her," sabi ko at huminga ng malalim saka sumandal sa upuan. "Axel, ano ang nangyari? Nakasalubong ko si Miss Mendoza sa hallway at mukhang galit na galit siya? Ano ba ang sinabi mo sa kanya? May ginawa ka ba sa kanya?" nagtataka na tanong ni Jay pagpasok ng opisina ko. Hindi ko napigilan ang sarili ko na tumawa ng dahil sa naging takbo ng pag-uusap namin kanina lang. Never pa ako naka-encounter ng babae na katulad niya. In fact, wal
Terakhir Diperbarui : 2024-10-23Never let you go CHAPTER 13
"Ang kapal ng mukha ng lalaking iyon!" gigil na sabi ko pagpasok ko ng elevator.Padabog na pinindot ko ang button at tiningnan ko ang repleksyon ko sa salamin. Huminga ako nang malalim at bumilang mula sampu pababa. Nakuyom ko ang kamay ko ng bigla ko maalala ang sarkastiko na ngiti niya. Gusto ko sumigaw pero pinipigilan ko ang sarili ko. Ayaw ko sana maapektuhan sa mga sinabi niya pero hindi ko mapigilan. "Ang sama niya para isipin na pera ang dahilan kung bakit ako pumunta rito. Akala mo kung sino kung makapagsalita. Kalahating milyon? Isang milyon? Nagpapatawa ba siya? Akala ba niya masisilaw ako sa ganoon lalaking halaga? Dahil ba mahirap ako at mayaman siya ay pwede na niya gawin sa akin 'yon. Ganun ba ka baba ang tingin niya sa mga tao sa paligid niya?" inis na bulong ko.Kulang ang salitang galit para ipaliwanag ang nararamdaman ko sa mga oras na ito. Wala na akong pakialam kung pinagtitinginan ba ako ng mga tao sa loob ng elevator. Iba't ibang emosyon ang nararamdaman ko pe
Terakhir Diperbarui : 2024-10-24Never let you go CHAPTER 14
"Hindi pa rin ba siya tumatawag?" tanong ko pagpasok ng office.Tinanggal ko na muna ang coat ko at niluwagan ang necktie bago ako umupo. Inabot ni Mr. Jay sa akin ang mga folder na kailangan kong pag-aralan at pirmahan. Napatigil ako bigla pagkatapos kong pirmahan ang dalawang folder at napatingin ako sa calendar nakapatong sa lamesa ko. Mahigit tatlong linggo na mula ng pumunta ang babaeng iyon dito sa opisina ko. Sa lumipas na mga araw ay hindi ako makapag-concentrate sa mga ginagawa ko. Katulad ngayon natigilan na naman ako dahil bigla ko na naman siya naalala. Kahit sa panaginip ko ay hindi rin siya maalis. Kung dati ay blurred ang mukha niya sa mga panaginip ko ngayon ay nakikita ko ng maliwanag ang imahe niya. Akala ko ay hindi ko na siya mapanaginipan pero mas naging madalas pa at hindi ko maipaliwanag kung bakit iyon nangyayari. Hindi ko man lubos matandaan ang mukha niya pero bigla na lang lumilitaw ang imahe niya sa isip ko. Stress and frustration ang naiisip ko na dahilan
Terakhir Diperbarui : 2024-10-26Never let you go CHAPTER 15
"Alam mo Thea ewan ko kung tama ba ang ginawa mo na pagtanggi sa inaalok niya o wrong move? Proud ako sa ginawa mo dahil pinakita mo na hindi ka after sa pera niya pero at the same time nakakapanghinayang naman. Sa panahon ngayon hindi biro ang kalahating million at lalo ang isang milyon Pinsan. Kahit magtrabaho ka ng isang taon hindi ka magkakaroon ng ganoon kalaking halaga. Alam naman natin na kailangan mo talaga ng pera para sa pagpapagamot mo kay Tito at para na rin sa mga kapatid mo. Higit sa lahat malaking tulong iyon para matapos mo na ang course mo," sabi ni Nikka habang kumakain kami ng almusalTatlong linggo na ang lumipas mula ng makilala ko siya. Pagdating ko mula sa trabaho ay tinanong agad ako ni Nikka tungkol sa pagkikita namin. Kitang-kita ko sa mukha niya ang excitement na marinig ang buong detalye. Ayaw ko na sana ipaalam pa sa kanya dahil ayaw ko rin alalahanin pa pero lahat ay sinasabi ko sa kanya. Kinuwento ko sa kanya ang buong pangyayari ultimo sa pinakamaliit n
Terakhir Diperbarui : 2024-11-01Never let you go CHAPTER 16
"Althea, pwede ba Ikaw na Ang kumuha ng order sa table five," sabi ng kasama kong waitress at ngumiti ako saka tumango. Punong-puno ang Bar at Resto dahil araw ng Sabado. Tuwing Friday at Saturday ang araw na marami talaga kaming customer. Puno rin lahat ang mga VIP room at tables kaya halos hindi kami tumitigil sa pagkuha ng mga order. Masakit na ang mga hita, paa at buong katawan ko pero kailangan ko tiisin. Kung tutuusin ay sanay na naman ako nakakapagod pero okay din kasi alam namin na malaki ang tip na makukuha namin kapag ganitong araw. "Good evening, Sir! May I take your order, Sir?" magiliw na tanong ko pagdating sa table na tinuro ng kasama ko. "One bottle of vodka," sagot niya habang nakatungo at agad ko naman sinulat ang order niya. Ewan ko pero parang pamilyar sa akin ang boses niya pero hindi na ako nag-usisa pa. Medyo madilim sa pwesto niya kaya hindi ko maaninag ang mukha niya. Wala rin naman ako interest na makita pa ang mukha niya. Kahit na medyo malakas ang live
Terakhir Diperbarui : 2024-11-09Never let you go CHAPTER 17
"Saan ka na, Bro?" tanong ng kaibigan ko habang nag-park ako ng sasakyan.Araw ng Linggo at napagkasunduan namin ni Patrick na umattend sa Car Show na kaibigan namin ang nag-organizer. Matagal na niya ito ginagawa na sinusuportahan namin mula pa noon. Isa kasi sa mga pinagkasunduan at kinahihiligan namin ni Patrick ay ang mga sasakyan. "I'm here in the parking lot," natatawa na sagot ko bago patayin ang makina ng sasakyan."Axel, ang bagal mo naman hindi lang mga sasakyan ang magandang tingnan dito pati mga chikas quality rin. Kaya bilisan mo na at baka hindi mo na ako maubutan," natatawa na sabi niya at natatawa na lang din ako.Kung marami kaming pinagkasunduan may mga bagay din na hindi kami magkapareho ng interest katula ng pagkahilig niya sa babae at party. Para kasi kay Patrick ang babae ay parang sasakyan kailangan munang test drive bago bilhin. Hopeless romantic siya at naniniwala na one day ay mahahanap niya ang one true love kahit pa nga ilang beses na siya naloko at nasawi
Terakhir Diperbarui : 2024-11-11Never let you go CHAPTER 18
"Hay ang bilis ng oras maya-maya lang ay matatapos na ako riito. Salamat at makakaabot pa ako sa misa mamaya," sabi ko habang nakatingin sa relo ko.Balak ko sana kumain pagdating sa event kanina pero dahil naipit ako sa traffic kaya hindi ko na nagawa. Tinulungan pa nga ako ni Michelle na mag-make up dahil late na akong nakarating kaya ang ending late na ako nakapag-lunch. Tiisin ko na sana kaso naramdaman ko na ang pagkulo ng tiyan ko kaya nagpaalam ako sa kasama ko kanina."Okay din pala itong ganitong raket iyon nga lang nakakangalay. Grabe ang sakit na ng mga binti ko at for sure iyak ako nito pag-uwi ko mamaya. Salamat na lang talaga may pandagdag na ako sa padala ko kaya solve na ang problema ko," sabi ko habang nagpapahinga at hinihilot ang mga binti ko.Pagbalik ko sa event ay mas marami na ang tao. Hindi ko maiwasang matawa ng makita ang ginagawa ng ibang mga grupo sa iba't ibang booth. May mga sumasayaw at ang iba naman ay gumagawa ng paraan para makakuha ng attention. May
Terakhir Diperbarui : 2024-11-12
Bab terbaru
Never let you go CHAPTER 48
"Mr. Jay, kindly finalized the schedule of site visit in Highland Golf and Country club with Mr. Salazar. We need to finish the layout for the clubhouse and other facilities," utos ko habang binabasa ang report. Kadarating ko lang kagabi at halos wala pa akong tulog pero kailangan ko pumasok dahil maraming trabaho ang naghihintay sa akin. Hindi pa ako dapat pabalik pero ng malaman ko na pupunta si Papa ay bumalik na ako. Originally ay siya naman talaga ang kausap ng investor na pinasa niya sa akin. Lately ay may kutob ako sa mga nangyayari pero hindi ko pa naman kumpirmado. "Okay Sir, how about the project in Cebu? The client would like you to be there for the site visit because of the changes he wants to discuss," sabi niya at huminga ako nang malamin. Nitong mga nakalipas na linggo ay sobrang naging busy ako sa trabaho. Hindi pa nakalipat si Althea sa bahay ko dahil gusto ko ay magkasama kami sa paglipat ng mga gamit niya. Ang sabi ko sa kanya ay pagbalik ko pero mukhang hindi pa
Never let you go CHAPTER 47
"Ate, sabi ni Papa ipasok mo na raw po si Kuya Axel kasi lasing na," sabi ni Aliaza at napalingon ako para tingnan siya. Kasalukuyan akong naglalagay ng ulam sa plato para ilabas sa mga bisita. Nagulat si Papa ng dumating kami kanina dahil hindi niya inaasahan na makakarating si Axel. Tuwang-tuwa siya na ipinakilala sa iba pa namin kamag-anak ang boyfriend ko. Hindi na lang niya binanggit na boss ko ang boyfriend ko dahil ayaw din niya na may masabi ang mga ito. Bago kami pumunta kanina ay dumaan muna kami sa isang bake shop para bumili ng cake. Marami rin bisita si Papa at nagulat ako dahil maraming handa. "Ako na bahala rito Thea puntahan mo na si Axel," sabi ni Tita Liza at nakangiti na tumango ako. Paglabas ko ay naabutan ko sina Papa nagkakatuwaan sa may kubo kung saan sila nag-iinuman. Natawa ako ng makita ko ang itsura ni Axel. Kanina ng tanungin siya ni Papa kung umiinom ba siya ng lambanog ay tumingin siya sa akin. Sinabi naman ni Papa na pwede siya magpabili ng alak na g
Never let you go CHAPTER 46
"Let's live together," sabi ko at nakita kong nagulat siya. "Ha?" tugon niya at hinaplos ko ang pisngi niya. "Mahal na mahal kita Althea at hindi pa ako naging ganito ka-sigurado sa buhay ko. Wala akong pakialam kung ano man ang mangyari sa atin sa hinaharap dahil ang alam ko ikaw lang ang babaeng gusto ko makasama ngayon. Gusto ko na ikaw ang una kong makita paggising ko sa umaga araw-araw. Hindi na ako sanay na wala ka sa tabi ko. Please, pumayag kang magsama na tayo. Ngayon na alam ni Papa ang tungkol sa atin alam kong hindi siya titigil. Gagawa at gagawa pa rin siya ng paraan para paghiwalayin tayo kaya gusto ko na protektahan ka," paliwanag ko habang nakatingin siya sa mga mata ko. Iyon ang naisip kong paraan para protektahan ko siya laban kay Papa. Isa pa matagal ko na rin gusto sabihin iyon sa kanya pero natatakot ako na baka hindi siya pumayag at isipin niya na masyadong maaga pa. "Please say something, Babe. Kung hindi ka pa handa ay maintindihan ko at hindi kita pi
Never let you go CHAPTER 45
Nakaramdam ako ng kaginhawaan ng maramdaman ko ang pag-lagaslas ng malamig na tubig sa buong katawan ko. Kahit paano ay nabawasan ang init na nararamdaman ko. Kung hindi ako pinigilan ni Althea kanina ay malamang mas uminit pa ang katawan ko at Hindi ko na napigilan ang sarili ko. Sobrang miss na miss ko na siya at kahit hindi pa ako dapat umuwi ay ginawa ko para makasama ko siya. Gulong-gulo ang isip ko dahil sa dami ng problema pero si Althea lang ang tanging nagpapakalma sa akin. Hindi lang sa kumpanya pero pati na rin si Papa ay dumagdag sa mga isipin ko. Nalaman kong kinausap ni Papa si Althea at sinadya niya na wala ako. Hindi na ako nagtataka dahil alam kong naghihintay lang siya ng pagkakataon. Hindi naman ako nangamba sa pag-uusap nila dahil alam kong mahal ako ni Althea at hindi siya ang tipo ng tao na basta lang nasisindak. Sigurado ako na inalok siya ni Papa ng malaking halaga para layuan ako pero kilala ko siya hindi siya ganun na klase ng babae. Wala man sinabi si Althea
Never let you go CHAPTER 44
"Babe, may problema ba?" narinig ko na tanong ni Axel at napatingin ako sa kanya. Sinundo namin si Axel sa airport at on the way na kami ngayon papunta sa probinsya. Sinabi ko sa kanya na kahit bukas na na lang para makapagpahinga siya o sa ibang araw. Kung tutuusin ay pwede naman na hindi siya sumama kasi nakausap ko na si Papa kahapon at sabi niya na okay lang. Nagulat ako kanina paglabas ko sa office ng tawagan ako ni Mr. Jay at sinabi na susunduin na namin si Axel sa airport. Dumaan muna kami sa bahay para kunin ang gamit ko para diretso na ako sa terminal mamaya. Nagulat talaga ako dahil buong akala ko ay matatagalan pa siya umuwi. Noong huli kami nag-usap Wala siyang nabanggit na uuuwi na siya at ang pagka-intindi ko pa nga ay nagkaproblema sila. "Don't tell me Babe nagtatampo ka pa rin dahil hindi ko sinabi sa iyo? I just want to surprise you kaya hindi ko na sinabi sa iyo Babe," malambing na sabi niya at napatingin ako sa kanya ng akbayan niya ako. "Hindi naman sa ganun Ba
Never let you go CHAPTER 43
"Hello Venus Althea Mendoza!" sigaw ni Nikka at napaigtad ako sa gulat. "Ano ka ba Nikka ang aga-aga sumisigaw ka diyan. Mahiya ka nga sa kapitbahay baka kung ano isipin nila," saway ko sa kanya at nilakhan niya ako ng mata. "Nakakahiya? Sa kanila nahihiya ka pero sa akin hindi? Kanina pa ako salita ng salita rito para akong baliw nakikipag-usap sa hangin. May problema ka ba, Althea?" inis na tugon niya at huminga ako nang malalim. Hindi agad ako nakatugon sa tanong niya dahil kahit na itanggi ko ay alam ko na kukulitin pa rin niya ako. Ilang araw na ang lumipas mula ng nakausap ko ang Papa ni Axel. Sa totoo lang pilit ko man itago at kalimutan ay apektado talaga ako sa mga sinabi niya. Kahit si Axel ay napansin na may bumabagabag sa akin pero sinabi ko na lang na dahil namimiss ko na siya. "Hoy! Huwag mong subukang na magdahilan o itanggi dahil kilalang-kilala kita. Alam kong hanggang kaya mong itago ay itatago mo iyan hanggang sa huli," pagbabanta niya sa akin nang umiwas ako ng
Never let you go CHAPTER 42
Gusto ko matawa dahil bigla ako may naalala sa sinabi niya. Marahan kong yinuko ang ulo ko para pigilann dahil aya ko isipin niya na bastos ako. Noong una kong narinig kay Axel ang katagang iyon halos umakyat ang lahat ng dugo ko sa ulo pero ngayon iba ang tumatakbo sa isip ko."Mag-ama nga talaga sila," bulong ko bago tumingin sa kanya. "Hindi mo naman kailangang mahiya sa akin Ms. Mendoza. I will make sure he will never know about this. Just name the price and leave him, simple as that. Don't worry, no one will know about this," sabi niya at marahan napailing ako. Speechless ako sa mga narinig ko kahit pa nga inaasahan ko na rin ito. Ang hindi ko lang inaasahan ay mas masakit pala kung marinig ko ng personal. Hindi ko mapigilan ang masaktan at manliit dahil may punto naman siya. Alam kong malayo ang agwat namin sa buhay pero hindi na niya kailangan na ipamukha pa sa akin. Naiintindihan ko rin na concen lang siya kaya pinoprotektahan niya si Axel. Ayaw niya na mangyari ulit ang n
Never let you go CHAPTER 41
"Miss Mendoza!" tawag ni Ms. Sebastian sa akin. Saglit ko tinigil ang ginagawa ko at tumingin ako sa kanya. Sa tuwing naririnig ko ang boses niya ay hindi ko maiwasan na kabahan. Pakiramdam ko kasi ay nasa highschool ako at siya ang guidance counselor. Lahat ng kasama ko sa department ay takot sa kanya dahil bukod sa mataray na boses ay napaka-seryoso ng mukha niya. Kailangan lahat ng ipagawa niya ay perfect dahil sa konting pagkakamali lang ay sangkatutak na sermon na aabutin mula sa kanya. Mabait naman siya at nakikisama rin pero kapag nasa labas ng kompanya. "I don't know what you did but the President wants to see you now," sabi niya at nagtataka nakatingin ako sa kanya. "Ang Presidente po ng kumpanya?" paglilinaw ko at tinaasan niya ako ng isang kilay. "Hindi Ms. Mendoza, Presidente ng Pilipinas po ang nagpatawag sa iyo," mataray na sagot niya at yumuko ako. "Bakit naman kaya niya ako pinapatawag? Ano kaya ang posibleng kailangan niya sa akin?" bulong ko. "Okay po M
Never let you go CHAPTER 40
Ang simpleng paglapat ng labi namin ay nauwi sa mainit, mapangahas at mapusok na halik. Hindi ko kayang kontrolin ang sarili ko kapag ganito kalapit ang mga katawan namin. May dapat pa sana ako tapusin pero ipinagpaliban ko na muna dahil mas mahalaga si Althea sa akin. Gusto Kong iparamdam sa kanya kung gaano ko siya kamahal. Totoo ang mga sinabi ko sa kanya kanina na pakiramdam ko ay hindi ko nagagawa ng maayos ang responsibilidad ko sa kanya bilang boyfriend niya. Natatakot din ako na baka dumating ang araw na magsawa na siya sa pag-intindi sa sitwasyon ko at piliin niya na iwan ako. Hindi ko naman sinasabi na mababaw lang ang pagmamahal niya sa akin pero lahat naman ng tao ay napupuno rin. Hanggang kaya ko at may oras ay bumabawi ako sa kanya. Mahal na mahal ko si Althea at ayoko na mawala siya sa akin kaya gagawin ko ang lahat para sa kanya."You are driving me crazy," mapangakit na sabi ko sa pagitan ng paghalik ko sa may leeg niya.Sinandal ko siya sa dingding at nilapat ko ang
