Mag-log inShare
CHAPTER 13
Huling Na-update:
2024-10-24 20:05:17
Kaugnay na kabanata
Never let you go CHAPTER 14
"Hindi pa rin ba siya tumatawag?" tanong ko pagpasok ng office.Tinanggal ko na muna ang coat ko at niluwagan ang necktie bago ako umupo. Inabot ni Mr. Jay sa akin ang mga folder na kailangan kong pag-aralan at pirmahan. Napatigil ako bigla pagkatapos kong pirmahan ang dalawang folder at napatingin ako sa calendar nakapatong sa lamesa ko. Mahigit tatlong linggo na mula ng pumunta ang babaeng iyon dito sa opisina ko. Sa lumipas na mga araw ay hindi ako makapag-concentrate sa mga ginagawa ko. Katulad ngayon natigilan na naman ako dahil bigla ko na naman siya naalala. Kahit sa panaginip ko ay hindi rin siya maalis. Kung dati ay blurred ang mukha niya sa mga panaginip ko ngayon ay nakikita ko ng maliwanag ang imahe niya. Akala ko ay hindi ko na siya mapanaginipan pero mas naging madalas pa at hindi ko maipaliwanag kung bakit iyon nangyayari. Hindi ko man lubos matandaan ang mukha niya pero bigla na lang lumilitaw ang imahe niya sa isip ko. Stress and frustration ang naiisip ko na dahilan
Huling Na-update : 2024-10-26Never let you go CHAPTER 15
"Alam mo Thea ewan ko kung tama ba ang ginawa mo na pagtanggi sa inaalok niya o wrong move? Proud ako sa ginawa mo dahil pinakita mo na hindi ka after sa pera niya pero at the same time nakakapanghinayang naman. Sa panahon ngayon hindi biro ang kalahating million at lalo ang isang milyon Pinsan. Kahit magtrabaho ka ng isang taon hindi ka magkakaroon ng ganoon kalaking halaga. Alam naman natin na kailangan mo talaga ng pera para sa pagpapagamot mo kay Tito at para na rin sa mga kapatid mo. Higit sa lahat malaking tulong iyon para matapos mo na ang course mo," sabi ni Nikka habang kumakain kami ng almusalTatlong linggo na ang lumipas mula ng makilala ko siya. Pagdating ko mula sa trabaho ay tinanong agad ako ni Nikka tungkol sa pagkikita namin. Kitang-kita ko sa mukha niya ang excitement na marinig ang buong detalye. Ayaw ko na sana ipaalam pa sa kanya dahil ayaw ko rin alalahanin pa pero lahat ay sinasabi ko sa kanya. Kinuwento ko sa kanya ang buong pangyayari ultimo sa pinakamaliit n
Huling Na-update : 2024-11-01Never let you go CHAPTER 16
"Althea, pwede ba Ikaw na Ang kumuha ng order sa table five," sabi ng kasama kong waitress at ngumiti ako saka tumango. Punong-puno ang Bar at Resto dahil araw ng Sabado. Tuwing Friday at Saturday ang araw na marami talaga kaming customer. Puno rin lahat ang mga VIP room at tables kaya halos hindi kami tumitigil sa pagkuha ng mga order. Masakit na ang mga hita, paa at buong katawan ko pero kailangan ko tiisin. Kung tutuusin ay sanay na naman ako nakakapagod pero okay din kasi alam namin na malaki ang tip na makukuha namin kapag ganitong araw. "Good evening, Sir! May I take your order, Sir?" magiliw na tanong ko pagdating sa table na tinuro ng kasama ko. "One bottle of vodka," sagot niya habang nakatungo at agad ko naman sinulat ang order niya. Ewan ko pero parang pamilyar sa akin ang boses niya pero hindi na ako nag-usisa pa. Medyo madilim sa pwesto niya kaya hindi ko maaninag ang mukha niya. Wala rin naman ako interest na makita pa ang mukha niya. Kahit na medyo malakas ang live
Huling Na-update : 2024-11-09Never let you go CHAPTER 17
"Saan ka na, Bro?" tanong ng kaibigan ko habang nag-park ako ng sasakyan.Araw ng Linggo at napagkasunduan namin ni Patrick na umattend sa Car Show na kaibigan namin ang nag-organizer. Matagal na niya ito ginagawa na sinusuportahan namin mula pa noon. Isa kasi sa mga pinagkasunduan at kinahihiligan namin ni Patrick ay ang mga sasakyan. "I'm here in the parking lot," natatawa na sagot ko bago patayin ang makina ng sasakyan."Axel, ang bagal mo naman hindi lang mga sasakyan ang magandang tingnan dito pati mga chikas quality rin. Kaya bilisan mo na at baka hindi mo na ako maubutan," natatawa na sabi niya at natatawa na lang din ako.Kung marami kaming pinagkasunduan may mga bagay din na hindi kami magkapareho ng interest katula ng pagkahilig niya sa babae at party. Para kasi kay Patrick ang babae ay parang sasakyan kailangan munang test drive bago bilhin. Hopeless romantic siya at naniniwala na one day ay mahahanap niya ang one true love kahit pa nga ilang beses na siya naloko at nasawi
Huling Na-update : 2024-11-11Never let you go CHAPTER 18
"Hay ang bilis ng oras maya-maya lang ay matatapos na ako riito. Salamat at makakaabot pa ako sa misa mamaya," sabi ko habang nakatingin sa relo ko.Balak ko sana kumain pagdating sa event kanina pero dahil naipit ako sa traffic kaya hindi ko na nagawa. Tinulungan pa nga ako ni Michelle na mag-make up dahil late na akong nakarating kaya ang ending late na ako nakapag-lunch. Tiisin ko na sana kaso naramdaman ko na ang pagkulo ng tiyan ko kaya nagpaalam ako sa kasama ko kanina."Okay din pala itong ganitong raket iyon nga lang nakakangalay. Grabe ang sakit na ng mga binti ko at for sure iyak ako nito pag-uwi ko mamaya. Salamat na lang talaga may pandagdag na ako sa padala ko kaya solve na ang problema ko," sabi ko habang nagpapahinga at hinihilot ang mga binti ko.Pagbalik ko sa event ay mas marami na ang tao. Hindi ko maiwasang matawa ng makita ang ginagawa ng ibang mga grupo sa iba't ibang booth. May mga sumasayaw at ang iba naman ay gumagawa ng paraan para makakuha ng attention. May
Huling Na-update : 2024-11-12Never let you go CHAPTER 19
"Hoy! Venus Althea Mendoza, ano ba ang nangyayari sa iyo?" sigaw ng pinsan ko na ikinagulat ko naman.Dalawang linggo ako straight na pumasok dahil may sakit ang isang kasama namin. Nag-volunteer ako na pumasok kaya naman may dalawang akong day-off ngayon. Wala rin akong raket ngayon kaya mas pinili ko na mag-stay na lang sa bahay. Katatapos lang namin mag-general cleaning ng buong bahay. Wala rin naman akong balak na lumabas ng bahay."Kung makatawag ka kailangan talaga buong pangalan. Ano ito attendance?" natatawa na sabi ko at nilipat ko ang channel ng t.v."Sige magbiro ka pa riyan at ng tuktukan kita. Ilang araw ka ng ganyan para kang wala sa sarili mo. Lagi ka rin tulala nitong mga nakalipas na araw. May problema ka ba na hindi ko alam?" tanong niya at napatingin ako sa kanya.Hindi ko namalayan na ganoon na pala ang nangyayari sa akin nitong mga nakaraang araw. Hindi lang naman siya ang nakapansin dahil pati na rin mga kasama ko sa trabaho ay ganoon din ang sinabi sa akin. Ilan
Huling Na-update : 2024-11-13Never let you go CHAPTER 20
"For God sake! Gaano ba kahirap ang mag-decide? Is my offer still not enough?" inis na tanong ko at tinigil ko muna ang pagbabasa nga report.Ilang linggo na ang lumipas mula ng nakausap ko si Althea pero hanggang ngayon ay wala pa rin akong naririnig na sagot mula sa kanya. Sa mga nakalipas na araw ay pinipigilan ko ang sariling ko na tawagan o puntahan siya. Sa tingin ko naman kasi ay malinaw ang mga sinabi ko. Nang gabing iyon wala naman sa plano ko ang kausapin siya pero hindi ko namalayan ang sarili ko na sinusundan ko na pala siya. Curious lang ako kung saan pa siya pupunta after ng event dahil nakita ko siyang unang umalis at nagmamadali. Hindi ko maipaliwanag kung bakit nasabi ko lahat ng iyon. During the event pumasok sa isip ko na bakit hindi ko na lang siya alukin ng trabaho sa kumpanya ko. Mas malaki ang maitutulong noon sa kanya at pareho namin makukuha ang gusto namin. Makakabayad na ako sa utang ko at magkakaroon na siya ng pera na pinagpaguran niya. Huli nang ma realiz
Huling Na-update : 2024-11-13Never let you go CHAPTER 21
Cancel ang raket namin ni Eduard kaya nagdesisyon kami na magsimba na lang. Sa una ay ayaw pa niya ako samahan sa loob dahil baka raw masunog siya. Nagkayayaan kami na kumain sa labas pagkatapos ng misa dahil matagal na rin kaming hindi nagkikita. Ilang linggo rin kami na bakante kasi naging busy siya."Kumusta ka naman?" tanong niya habang naghihintay kami sa order namin."Okay naman ako. Ikaw, kumusta ka? Ang tagal din natin hindi nagkita at nagkasama. Kumusta ang banda?" tanong ko sa kanya.Ilang sandali lang ay dumating na ang pagkain namin. Habang kumakain ay nagkwentuhan kami dahil nga sa tagal namin hindi nagkasama. Si Eduard ang taong lagi kong naasahan at laging tumutulong sa akin kaya naman masasabi kong matalik ko siyang kaibigan. Galing siya sa mayamang pamilya pero mas pinili niya na mamuhay ng mag-isa at simple. Humahanga ako sa paninindigan niya dahil hindi siya umaasa sa ibang tao para mabuhay. Wala akong masyadong alam sa buhay niya dahil kadalasan ay umiiwas siya kap
Huling Na-update : 2024-11-14
Pinakabagong kabanata
Never let you go CHAPTER 46
"Let's live together," sabi ko at nakita kong nagulat siya. "Ha?" tugon niya at hinaplos ko ang pisngi niya. "Mahal na mahal kita Althea at hindi pa ako naging ganito ka-sigurado sa buhay ko. Wala akong pakialam kung ano man ang mangyari sa atin sa hinaharap dahil ang alam ko ikaw lang ang babaeng gusto ko makasama ngayon. Gusto ko na ikaw ang una kong makita paggising ko sa umaga araw-araw. Hindi na ako sanay na wala ka sa tabi ko. Please, pumayag kang magsama na tayo. Ngayon na alam ni Papa ang tungkol sa atin alam kong hindi siya titigil. Gagawa at gagawa pa rin siya ng paraan para paghiwalayin tayo kaya gusto ko na protektahan ka," paliwanag ko habang nakatingin siya sa mga mata ko. Iyon ang naisip kong paraan para protektahan ko siya laban kay Papa. Isa pa matagal ko na rin gusto sabihin iyon sa kanya pero natatakot ako na baka hindi siya pumayag at isipin niya na masyadong maaga pa. "Please say something, Babe. Kung hindi ka pa handa ay maintindihan ko at hindi kita pi
Never let you go CHAPTER 45
Nakaramdam ako ng kaginhawaan ng maramdaman ko ang pag-lagaslas ng malamig na tubig sa buong katawan ko. Kahit paano ay nabawasan ang init na nararamdaman ko. Kung hindi ako pinigilan ni Althea kanina ay malamang mas uminit pa ang katawan ko at Hindi ko na napigilan ang sarili ko. Sobrang miss na miss ko na siya at kahit hindi pa ako dapat umuwi ay ginawa ko para makasama ko siya. Gulong-gulo ang isip ko dahil sa dami ng problema pero si Althea lang ang tanging nagpapakalma sa akin. Hindi lang sa kumpanya pero pati na rin si Papa ay dumagdag sa mga isipin ko. Nalaman kong kinausap ni Papa si Althea at sinadya niya na wala ako. Hindi na ako nagtataka dahil alam kong naghihintay lang siya ng pagkakataon. Hindi naman ako nangamba sa pag-uusap nila dahil alam kong mahal ako ni Althea at hindi siya ang tipo ng tao na basta lang nasisindak. Sigurado ako na inalok siya ni Papa ng malaking halaga para layuan ako pero kilala ko siya hindi siya ganun na klase ng babae. Wala man sinabi si Althea
Never let you go CHAPTER 44
"Babe, may problema ba?" narinig ko na tanong ni Axel at napatingin ako sa kanya. Sinundo namin si Axel sa airport at on the way na kami ngayon papunta sa probinsya. Sinabi ko sa kanya na kahit bukas na na lang para makapagpahinga siya o sa ibang araw. Kung tutuusin ay pwede naman na hindi siya sumama kasi nakausap ko na si Papa kahapon at sabi niya na okay lang. Nagulat ako kanina paglabas ko sa office ng tawagan ako ni Mr. Jay at sinabi na susunduin na namin si Axel sa airport. Dumaan muna kami sa bahay para kunin ang gamit ko para diretso na ako sa terminal mamaya. Nagulat talaga ako dahil buong akala ko ay matatagalan pa siya umuwi. Noong huli kami nag-usap Wala siyang nabanggit na uuuwi na siya at ang pagka-intindi ko pa nga ay nagkaproblema sila. "Don't tell me Babe nagtatampo ka pa rin dahil hindi ko sinabi sa iyo? I just want to surprise you kaya hindi ko na sinabi sa iyo Babe," malambing na sabi niya at napatingin ako sa kanya ng akbayan niya ako. "Hindi naman sa ganun Ba
Never let you go CHAPTER 43
"Hello Venus Althea Mendoza!" sigaw ni Nikka at napaigtad ako sa gulat. "Ano ka ba Nikka ang aga-aga sumisigaw ka diyan. Mahiya ka nga sa kapitbahay baka kung ano isipin nila," saway ko sa kanya at nilakhan niya ako ng mata. "Nakakahiya? Sa kanila nahihiya ka pero sa akin hindi? Kanina pa ako salita ng salita rito para akong baliw nakikipag-usap sa hangin. May problema ka ba, Althea?" inis na tugon niya at huminga ako nang malalim. Hindi agad ako nakatugon sa tanong niya dahil kahit na itanggi ko ay alam ko na kukulitin pa rin niya ako. Ilang araw na ang lumipas mula ng nakausap ko ang Papa ni Axel. Sa totoo lang pilit ko man itago at kalimutan ay apektado talaga ako sa mga sinabi niya. Kahit si Axel ay napansin na may bumabagabag sa akin pero sinabi ko na lang na dahil namimiss ko na siya. "Hoy! Huwag mong subukang na magdahilan o itanggi dahil kilalang-kilala kita. Alam kong hanggang kaya mong itago ay itatago mo iyan hanggang sa huli," pagbabanta niya sa akin nang umiwas ako ng
Never let you go CHAPTER 42
Gusto ko matawa dahil bigla ako may naalala sa sinabi niya. Marahan kong yinuko ang ulo ko para pigilann dahil aya ko isipin niya na bastos ako. Noong una kong narinig kay Axel ang katagang iyon halos umakyat ang lahat ng dugo ko sa ulo pero ngayon iba ang tumatakbo sa isip ko."Mag-ama nga talaga sila," bulong ko bago tumingin sa kanya. "Hindi mo naman kailangang mahiya sa akin Ms. Mendoza. I will make sure he will never know about this. Just name the price and leave him, simple as that. Don't worry, no one will know about this," sabi niya at marahan napailing ako. Speechless ako sa mga narinig ko kahit pa nga inaasahan ko na rin ito. Ang hindi ko lang inaasahan ay mas masakit pala kung marinig ko ng personal. Hindi ko mapigilan ang masaktan at manliit dahil may punto naman siya. Alam kong malayo ang agwat namin sa buhay pero hindi na niya kailangan na ipamukha pa sa akin. Naiintindihan ko rin na concen lang siya kaya pinoprotektahan niya si Axel. Ayaw niya na mangyari ulit ang n
Never let you go CHAPTER 41
"Miss Mendoza!" tawag ni Ms. Sebastian sa akin. Saglit ko tinigil ang ginagawa ko at tumingin ako sa kanya. Sa tuwing naririnig ko ang boses niya ay hindi ko maiwasan na kabahan. Pakiramdam ko kasi ay nasa highschool ako at siya ang guidance counselor. Lahat ng kasama ko sa department ay takot sa kanya dahil bukod sa mataray na boses ay napaka-seryoso ng mukha niya. Kailangan lahat ng ipagawa niya ay perfect dahil sa konting pagkakamali lang ay sangkatutak na sermon na aabutin mula sa kanya. Mabait naman siya at nakikisama rin pero kapag nasa labas ng kompanya. "I don't know what you did but the President wants to see you now," sabi niya at nagtataka nakatingin ako sa kanya. "Ang Presidente po ng kumpanya?" paglilinaw ko at tinaasan niya ako ng isang kilay. "Hindi Ms. Mendoza, Presidente ng Pilipinas po ang nagpatawag sa iyo," mataray na sagot niya at yumuko ako. "Bakit naman kaya niya ako pinapatawag? Ano kaya ang posibleng kailangan niya sa akin?" bulong ko. "Okay po M
Never let you go CHAPTER 40
Ang simpleng paglapat ng labi namin ay nauwi sa mainit, mapangahas at mapusok na halik. Hindi ko kayang kontrolin ang sarili ko kapag ganito kalapit ang mga katawan namin. May dapat pa sana ako tapusin pero ipinagpaliban ko na muna dahil mas mahalaga si Althea sa akin. Gusto Kong iparamdam sa kanya kung gaano ko siya kamahal. Totoo ang mga sinabi ko sa kanya kanina na pakiramdam ko ay hindi ko nagagawa ng maayos ang responsibilidad ko sa kanya bilang boyfriend niya. Natatakot din ako na baka dumating ang araw na magsawa na siya sa pag-intindi sa sitwasyon ko at piliin niya na iwan ako. Hindi ko naman sinasabi na mababaw lang ang pagmamahal niya sa akin pero lahat naman ng tao ay napupuno rin. Hanggang kaya ko at may oras ay bumabawi ako sa kanya. Mahal na mahal ko si Althea at ayoko na mawala siya sa akin kaya gagawin ko ang lahat para sa kanya."You are driving me crazy," mapangakit na sabi ko sa pagitan ng paghalik ko sa may leeg niya.Sinandal ko siya sa dingding at nilapat ko ang
Never let you go CHAPTER 39
"Babe, paalis nga pala ako next week," sabi ni Axel habang nakatutok sa laptop niya.Natigilan ako sa paglalagay ng french fries sa plato at napatingin ako sa kanya. Dumaan muna kami sa drive thru kanina bago kami umuwi. Nag-dinner naman kami pero kahapon pa ako nag-crave ng fries kaya nakisuyo ako na bumili kami. Plano rin kasi namin manood ng movie kaya tamang-tama lang. Naka-schedule ako na matulog ngayon dito sa bahay niya dahil wala naman pasok bukas. Mula noong gabi natulog ako dito may mga weekend na dito na ako natutulog lalo na kung wala siyang meeting ng weekend. May mga gamit na rin naman ako rito kaya hindi ko na kailangan magdala pa. Ito na lang kasi ang araw o oras na pwede kaming magkasama dahil lagi siyang busy at naiintindihan ko kung bakit. Minsan late na matapos ang mga meeting niya kaya hindi na kami magkasabay kumain ng dinner o ihatid sa bahay. Tinatawagan na lang niya ako pagkatapos at doon lang kami may oras para mag-usap. Hindi ako nagrereklamo sa set-up namin
Never let you go CHAPTER 38
"Himala pa sa himala napatawag ka, Brad. Kailangan ko na ata magsimba," sagot ni Patrick sa tawag ko."Bakit naman himala?" natatawa na tanong ko."Akala ko kasi nakalimutan mo na ako mula ng magkaroon ka ng lovelife. So, ano po ang maipaglilingkod ko sa iyo, Mahal na Hari?" nakakalokong tanong niya at nakangiti na pailing ako. "Masama bang tawagan ang matalik kong kaibigan?" tanong ko at narinig ko na tumawa siya nang malakas."Wow! Ngayon matalik mo na akong kaibigan samantalang noong mga panahon na kailangan ko ng makakasama lagi kang hindi available dahil may date kayo ng girlfriend mo. Akala mo ba hindi ako nasasaktan dahil pinagpalit mo na ako sa kanya. Ako na matagal mo ng kilala at kasama. Ako na nagtitiyaga diyan sa ugali mo mula pa noon pero mas pinili mo pa siya na ngayon mo pa lang nakilala. Nakakasakit ka ng damdamin," madrama na salaysay niya at napapangiti lang ako."Saan ba tayo?" biglang tanong niya at ako naman ang natawa nang malakas."Ay, malala ka na dahil tumata
