MasukShare
CHAPTER 45
Terakhir Diperbarui:
2025-03-07 11:52:46
Bab terkait
Never let you go CHAPTER 46
"Let's live together," sabi ko at nakita kong nagulat siya. "Ha?" tugon niya at hinaplos ko ang pisngi niya. "Mahal na mahal kita Althea at hindi pa ako naging ganito ka-sigurado sa buhay ko. Wala akong pakialam kung ano man ang mangyari sa atin sa hinaharap dahil ang alam ko ikaw lang ang babaeng gusto ko makasama ngayon. Gusto ko na ikaw ang una kong makita paggising ko sa umaga araw-araw. Hindi na ako sanay na wala ka sa tabi ko. Please, pumayag kang magsama na tayo. Ngayon na alam ni Papa ang tungkol sa atin alam kong hindi siya titigil. Gagawa at gagawa pa rin siya ng paraan para paghiwalayin tayo kaya gusto ko na protektahan ka," paliwanag ko habang nakatingin siya sa mga mata ko. Iyon ang naisip kong paraan para protektahan ko siya laban kay Papa. Isa pa matagal ko na rin gusto sabihin iyon sa kanya pero natatakot ako na baka hindi siya pumayag at isipin niya na masyadong maaga pa. "Please say something, Babe. Kung hindi ka pa handa ay maintindihan ko at hindi kita pi
Terakhir Diperbarui : 2025-03-10Never let you go CHAPTER 47
"Ate, sabi ni Papa ipasok mo na raw po si Kuya Axel kasi lasing na," sabi ni Aliaza at napalingon ako para tingnan siya. Kasalukuyan akong naglalagay ng ulam sa plato para ilabas sa mga bisita. Nagulat si Papa ng dumating kami kanina dahil hindi niya inaasahan na makakarating si Axel. Tuwang-tuwa siya na ipinakilala sa iba pa namin kamag-anak ang boyfriend ko. Hindi na lang niya binanggit na boss ko ang boyfriend ko dahil ayaw din niya na may masabi ang mga ito. Bago kami pumunta kanina ay dumaan muna kami sa isang bake shop para bumili ng cake. Marami rin bisita si Papa at nagulat ako dahil maraming handa. "Ako na bahala rito Thea puntahan mo na si Axel," sabi ni Tita Liza at nakangiti na tumango ako. Paglabas ko ay naabutan ko sina Papa nagkakatuwaan sa may kubo kung saan sila nag-iinuman. Natawa ako ng makita ko ang itsura ni Axel. Kanina ng tanungin siya ni Papa kung umiinom ba siya ng lambanog ay tumingin siya sa akin. Sinabi naman ni Papa na pwede siya magpabili ng alak na g
Terakhir Diperbarui : 2025-03-19Never let you go CHAPTER 48
"Mr. Jay, kindly finalized the schedule of site visit in Highland Golf and Country club with Mr. Salazar. We need to finish the layout for the clubhouse and other facilities," utos ko habang binabasa ang report. Kadarating ko lang kagabi at halos wala pa akong tulog pero kailangan ko pumasok dahil maraming trabaho ang naghihintay sa akin. Hindi pa ako dapat pabalik pero ng malaman ko na pupunta si Papa ay bumalik na ako. Originally ay siya naman talaga ang kausap ng investor na pinasa niya sa akin. Lately ay may kutob ako sa mga nangyayari pero hindi ko pa naman kumpirmado. "Okay Sir, how about the project in Cebu? The client would like you to be there for the site visit because of the changes he wants to discuss," sabi niya at huminga ako nang malamin. Nitong mga nakalipas na linggo ay sobrang naging busy ako sa trabaho. Hindi pa nakalipat si Althea sa bahay ko dahil gusto ko ay magkasama kami sa paglipat ng mga gamit niya. Ang sabi ko sa kanya ay pagbalik ko pero mukhang hindi pa
Terakhir Diperbarui : 2025-03-20Never let you go CHAPTER 49
"Wala ka na ba nakalimutan, Babe?" tanong ni Axel bago niya buhatin ang malaking kahon. Tumingin ako sa paligid para siguraduhing wala na akong naiwan na gamit. Hindi ko naman totally dinala lahat ng mga gamit ko. Wala rin balak si Nikka na tumanggap ng ibang makakasama at sinabi niya na iiwan niyang bakante ang kwarto ko kahit anong mangyari. Nangako naman ako sa kanya na bisitahin ko siya. Masaya siya ng sabihin ko na pumayag ako na magsama na kami ni Axel pero nalungkot din siya dahil ibig sabihin ay kailangan namin maghiwalay. Ilang taon din kasi kami magkasama sa bahay at sanay na sanay na kami sa isa't isa. Sa loob ng mga taon na magkasama kami ay naging sandigan namin ang isa't isa sa hirap at saya. Kahit ako ay nalulungkot din dahil iba pa rin kapag nasa isang bahay lang kami. Iba't ibang emosyon ang nararamdaman ko sa paglipat ko sa bahay ni Axel. Excited at masaya ako dahil araw-araw na kami magkasama pero kinakabahan ako sa pwedeng gawin ng Papa niya. Sa palagay ko kasi ay
Terakhir Diperbarui : 2025-03-24Never let you go CHAPTER 50
"Kailan pala ang balik ni Axel?" tanong ni Nikka habang naglagay ako ng mga plato sa lamesa. "Hindi pa sigurado kung babalik na siya bukas," tugon ko at umupo na siya pagkatapos ilagay ang ulam. Ilang linggo na ako nakatira sa bahay niya at sa bawat araw na kasama ko siya ay mas lalong lumalalim ang relasyon namin. Hindi ko na nga ma-imagine ang araw ko na hindi ko siya kasama. Buong akala ko ay kilala ko na siya sa ilang buwan namin pero mas nakilala ko siya ng magsama na kami. Nakakatuwa dahil mas nararamdaman ko ang pagmamahal at pagpapahalaga niya sa akin. Masaya ako na pagsilbihan siya at asikasuhin. Nakita ko rin ang effort niya na pasayahin ako kahit na sa maliit na paraan. Nalulungkot ako sa bahay dahil mag-isa lang ako kaya naisipan ko na bisitahin si Nikka. "Desidido ka na ba talaga mag-resign?" tanong niya habang kumakain kami at tumango ako. "Pinasa ko na ang resignation letter ko kahapon. Gulat na gulat nga si Ms. Sebastian pero tinanggap pa rin niya. Tinanong niya ak
Terakhir Diperbarui : 2025-04-02Never let you go CHAPTER 1
"Nikka, nagluto na ako ng almusal!" sigaw ko mula sa kusina.Maaga ako gumising para magluto ng almusal dahil may lakad ako. Hindi ko na siya ginising kanina dahil alam kong puyat siya kaya nauna na akong kumain sa kanya. Waitress din siya sa Restaurant na malapit sa pinasukan ko. Si Nikka ang pinakamalapit kong pinsan sa side ni Papa. Maliit pa lang kami ay sobrang close na kami at kahit pa nga lumipat na sila rito sa Maynila ay hindi naputol ang komunikasyon namin. Tuwing bakasyon ay nauwi siya sa probinsya at madalas ay sa amin tumutuloy. Highschool ako ng maghiwalay ang mga magulang ko. Sinama ni Mama si Ate at ako naman ay naiwan kay Papa. Ilang buwan lang ang lumipas ay may kinakasama na si Papa. Maraming katanungan sa isip ko dahil sa mga nangyari pero tinanggap ko na lang ang lahat dahil wala naman ako magagawa. Patuloy naman niya ako sinuportahan at pinag-aral pero hindi na niya kinaya dahil lumalaki na rin ang mga anak niya. Hindi naman kasi biro ang gastos sa kolehiyo kaya
Terakhir Diperbarui : 2024-10-14Never let you go CHAPTER 2
"Jay, have you already contacted the supplier from Thailand?" tanong ko pagpasok ng opisina.Kagagaling ko lang ng Europe para sa isang business trip at alam kong maraming trabaho ang naghihintay sa akin mula sa isang linggo na pagkawala ko. Higit sa lahat ayaw kong nag-aaksaya ng oras dahil para sa akin bawat minuto at segundo ay mahalaga. Gusto kong nagagawan agad ng solusyon ang lahat ng problema bago maging komplikado. Pagdating sa personal o negosyo ay masasabi ko na perfectionist ako. Hindi ako tumatanggap ng kahit ano na hindi pasok sa standard ko. Mataas ang expectation ng pamilya ko sa akin kaya naman lumaki ako na competitive and I don't settle just for the best but for the excellent. Nag-iisa akong anak kaya naman inaasahan ng lahat na ako ang magpapatuloy sa pagpapatakbo ng negosyo ng pamilya ko. Sa lumipas na taon mula ng ako ang humawak sa negosyo namin ay napalago ko iyon at ngayon ay mas na kilala pa. Ang kumpanya namin ang isa sa mga kilalang construction company sa b
Terakhir Diperbarui : 2024-10-14Never let you go CHAPTER 3
"Tita, nakuha mo na po ba 'yong pinadala ko pong pera?" tanong ko sa kabilang linya."Oo Thea nakuha ko na maraming salamat at may pambili na si Papa mo ng mga gamot niya." masayang sagot niya at nakahinga ako ng maluwag.May natanggap si Papa na pension pero hindi iyon sapat para sa kanilang lahat. Nagtitinda ng isda si Tita Liza habang si Papa naman ay nasa bahay lang nagbabantay ng maliit na tindahan. May apat pa akong kapatid na mga nag-aaral kaya kulang na kulang sa kanila. Hindi naman nila ako inobliga na magpadala pero dahil sa sitwasyon nila ay hindi ko sila matiis. "Oo nga po at 'yong matitira naman ay idagdag po ninyo sa gastusin ninyo diyan. Iyong pambayad po ng mga bata sa school sa sunod na linggo ko po ipapadala," sabi ko."Thea, maraming salamat talaga sa tulong mo. Alam mo naman konti lang ang kita sa palengke kasya lang sa pang araw-araw naming gastusin. Kumikita naman ang tindahan pero paikot lang din. Nahihiya na nga ako sa iyo dahil hindi mo naman obligasyon ang m
Terakhir Diperbarui : 2024-10-14
Bab terbaru
Never let you go CHAPTER 50
"Kailan pala ang balik ni Axel?" tanong ni Nikka habang naglagay ako ng mga plato sa lamesa. "Hindi pa sigurado kung babalik na siya bukas," tugon ko at umupo na siya pagkatapos ilagay ang ulam. Ilang linggo na ako nakatira sa bahay niya at sa bawat araw na kasama ko siya ay mas lalong lumalalim ang relasyon namin. Hindi ko na nga ma-imagine ang araw ko na hindi ko siya kasama. Buong akala ko ay kilala ko na siya sa ilang buwan namin pero mas nakilala ko siya ng magsama na kami. Nakakatuwa dahil mas nararamdaman ko ang pagmamahal at pagpapahalaga niya sa akin. Masaya ako na pagsilbihan siya at asikasuhin. Nakita ko rin ang effort niya na pasayahin ako kahit na sa maliit na paraan. Nalulungkot ako sa bahay dahil mag-isa lang ako kaya naisipan ko na bisitahin si Nikka. "Desidido ka na ba talaga mag-resign?" tanong niya habang kumakain kami at tumango ako. "Pinasa ko na ang resignation letter ko kahapon. Gulat na gulat nga si Ms. Sebastian pero tinanggap pa rin niya. Tinanong niya ak
Never let you go CHAPTER 49
"Wala ka na ba nakalimutan, Babe?" tanong ni Axel bago niya buhatin ang malaking kahon. Tumingin ako sa paligid para siguraduhing wala na akong naiwan na gamit. Hindi ko naman totally dinala lahat ng mga gamit ko. Wala rin balak si Nikka na tumanggap ng ibang makakasama at sinabi niya na iiwan niyang bakante ang kwarto ko kahit anong mangyari. Nangako naman ako sa kanya na bisitahin ko siya. Masaya siya ng sabihin ko na pumayag ako na magsama na kami ni Axel pero nalungkot din siya dahil ibig sabihin ay kailangan namin maghiwalay. Ilang taon din kasi kami magkasama sa bahay at sanay na sanay na kami sa isa't isa. Sa loob ng mga taon na magkasama kami ay naging sandigan namin ang isa't isa sa hirap at saya. Kahit ako ay nalulungkot din dahil iba pa rin kapag nasa isang bahay lang kami. Iba't ibang emosyon ang nararamdaman ko sa paglipat ko sa bahay ni Axel. Excited at masaya ako dahil araw-araw na kami magkasama pero kinakabahan ako sa pwedeng gawin ng Papa niya. Sa palagay ko kasi ay
Never let you go CHAPTER 48
"Mr. Jay, kindly finalized the schedule of site visit in Highland Golf and Country club with Mr. Salazar. We need to finish the layout for the clubhouse and other facilities," utos ko habang binabasa ang report. Kadarating ko lang kagabi at halos wala pa akong tulog pero kailangan ko pumasok dahil maraming trabaho ang naghihintay sa akin. Hindi pa ako dapat pabalik pero ng malaman ko na pupunta si Papa ay bumalik na ako. Originally ay siya naman talaga ang kausap ng investor na pinasa niya sa akin. Lately ay may kutob ako sa mga nangyayari pero hindi ko pa naman kumpirmado. "Okay Sir, how about the project in Cebu? The client would like you to be there for the site visit because of the changes he wants to discuss," sabi niya at huminga ako nang malamin. Nitong mga nakalipas na linggo ay sobrang naging busy ako sa trabaho. Hindi pa nakalipat si Althea sa bahay ko dahil gusto ko ay magkasama kami sa paglipat ng mga gamit niya. Ang sabi ko sa kanya ay pagbalik ko pero mukhang hindi pa
Never let you go CHAPTER 47
"Ate, sabi ni Papa ipasok mo na raw po si Kuya Axel kasi lasing na," sabi ni Aliaza at napalingon ako para tingnan siya. Kasalukuyan akong naglalagay ng ulam sa plato para ilabas sa mga bisita. Nagulat si Papa ng dumating kami kanina dahil hindi niya inaasahan na makakarating si Axel. Tuwang-tuwa siya na ipinakilala sa iba pa namin kamag-anak ang boyfriend ko. Hindi na lang niya binanggit na boss ko ang boyfriend ko dahil ayaw din niya na may masabi ang mga ito. Bago kami pumunta kanina ay dumaan muna kami sa isang bake shop para bumili ng cake. Marami rin bisita si Papa at nagulat ako dahil maraming handa. "Ako na bahala rito Thea puntahan mo na si Axel," sabi ni Tita Liza at nakangiti na tumango ako. Paglabas ko ay naabutan ko sina Papa nagkakatuwaan sa may kubo kung saan sila nag-iinuman. Natawa ako ng makita ko ang itsura ni Axel. Kanina ng tanungin siya ni Papa kung umiinom ba siya ng lambanog ay tumingin siya sa akin. Sinabi naman ni Papa na pwede siya magpabili ng alak na g
Never let you go CHAPTER 46
"Let's live together," sabi ko at nakita kong nagulat siya. "Ha?" tugon niya at hinaplos ko ang pisngi niya. "Mahal na mahal kita Althea at hindi pa ako naging ganito ka-sigurado sa buhay ko. Wala akong pakialam kung ano man ang mangyari sa atin sa hinaharap dahil ang alam ko ikaw lang ang babaeng gusto ko makasama ngayon. Gusto ko na ikaw ang una kong makita paggising ko sa umaga araw-araw. Hindi na ako sanay na wala ka sa tabi ko. Please, pumayag kang magsama na tayo. Ngayon na alam ni Papa ang tungkol sa atin alam kong hindi siya titigil. Gagawa at gagawa pa rin siya ng paraan para paghiwalayin tayo kaya gusto ko na protektahan ka," paliwanag ko habang nakatingin siya sa mga mata ko. Iyon ang naisip kong paraan para protektahan ko siya laban kay Papa. Isa pa matagal ko na rin gusto sabihin iyon sa kanya pero natatakot ako na baka hindi siya pumayag at isipin niya na masyadong maaga pa. "Please say something, Babe. Kung hindi ka pa handa ay maintindihan ko at hindi kita pi
Never let you go CHAPTER 45
Nakaramdam ako ng kaginhawaan ng maramdaman ko ang pag-lagaslas ng malamig na tubig sa buong katawan ko. Kahit paano ay nabawasan ang init na nararamdaman ko. Kung hindi ako pinigilan ni Althea kanina ay malamang mas uminit pa ang katawan ko at Hindi ko na napigilan ang sarili ko. Sobrang miss na miss ko na siya at kahit hindi pa ako dapat umuwi ay ginawa ko para makasama ko siya. Gulong-gulo ang isip ko dahil sa dami ng problema pero si Althea lang ang tanging nagpapakalma sa akin. Hindi lang sa kumpanya pero pati na rin si Papa ay dumagdag sa mga isipin ko. Nalaman kong kinausap ni Papa si Althea at sinadya niya na wala ako. Hindi na ako nagtataka dahil alam kong naghihintay lang siya ng pagkakataon. Hindi naman ako nangamba sa pag-uusap nila dahil alam kong mahal ako ni Althea at hindi siya ang tipo ng tao na basta lang nasisindak. Sigurado ako na inalok siya ni Papa ng malaking halaga para layuan ako pero kilala ko siya hindi siya ganun na klase ng babae. Wala man sinabi si Althea
Never let you go CHAPTER 44
"Babe, may problema ba?" narinig ko na tanong ni Axel at napatingin ako sa kanya. Sinundo namin si Axel sa airport at on the way na kami ngayon papunta sa probinsya. Sinabi ko sa kanya na kahit bukas na na lang para makapagpahinga siya o sa ibang araw. Kung tutuusin ay pwede naman na hindi siya sumama kasi nakausap ko na si Papa kahapon at sabi niya na okay lang. Nagulat ako kanina paglabas ko sa office ng tawagan ako ni Mr. Jay at sinabi na susunduin na namin si Axel sa airport. Dumaan muna kami sa bahay para kunin ang gamit ko para diretso na ako sa terminal mamaya. Nagulat talaga ako dahil buong akala ko ay matatagalan pa siya umuwi. Noong huli kami nag-usap Wala siyang nabanggit na uuuwi na siya at ang pagka-intindi ko pa nga ay nagkaproblema sila. "Don't tell me Babe nagtatampo ka pa rin dahil hindi ko sinabi sa iyo? I just want to surprise you kaya hindi ko na sinabi sa iyo Babe," malambing na sabi niya at napatingin ako sa kanya ng akbayan niya ako. "Hindi naman sa ganun Ba
Never let you go CHAPTER 43
"Hello Venus Althea Mendoza!" sigaw ni Nikka at napaigtad ako sa gulat. "Ano ka ba Nikka ang aga-aga sumisigaw ka diyan. Mahiya ka nga sa kapitbahay baka kung ano isipin nila," saway ko sa kanya at nilakhan niya ako ng mata. "Nakakahiya? Sa kanila nahihiya ka pero sa akin hindi? Kanina pa ako salita ng salita rito para akong baliw nakikipag-usap sa hangin. May problema ka ba, Althea?" inis na tugon niya at huminga ako nang malalim. Hindi agad ako nakatugon sa tanong niya dahil kahit na itanggi ko ay alam ko na kukulitin pa rin niya ako. Ilang araw na ang lumipas mula ng nakausap ko ang Papa ni Axel. Sa totoo lang pilit ko man itago at kalimutan ay apektado talaga ako sa mga sinabi niya. Kahit si Axel ay napansin na may bumabagabag sa akin pero sinabi ko na lang na dahil namimiss ko na siya. "Hoy! Huwag mong subukang na magdahilan o itanggi dahil kilalang-kilala kita. Alam kong hanggang kaya mong itago ay itatago mo iyan hanggang sa huli," pagbabanta niya sa akin nang umiwas ako ng
Never let you go CHAPTER 42
Gusto ko matawa dahil bigla ako may naalala sa sinabi niya. Marahan kong yinuko ang ulo ko para pigilann dahil aya ko isipin niya na bastos ako. Noong una kong narinig kay Axel ang katagang iyon halos umakyat ang lahat ng dugo ko sa ulo pero ngayon iba ang tumatakbo sa isip ko."Mag-ama nga talaga sila," bulong ko bago tumingin sa kanya. "Hindi mo naman kailangang mahiya sa akin Ms. Mendoza. I will make sure he will never know about this. Just name the price and leave him, simple as that. Don't worry, no one will know about this," sabi niya at marahan napailing ako. Speechless ako sa mga narinig ko kahit pa nga inaasahan ko na rin ito. Ang hindi ko lang inaasahan ay mas masakit pala kung marinig ko ng personal. Hindi ko mapigilan ang masaktan at manliit dahil may punto naman siya. Alam kong malayo ang agwat namin sa buhay pero hindi na niya kailangan na ipamukha pa sa akin. Naiintindihan ko rin na concen lang siya kaya pinoprotektahan niya si Axel. Ayaw niya na mangyari ulit ang n
