Home / Romance / NABALIW AKO SA ISANG BALIW / CHAPTER 1 - THE GAME FIND YOUR LOVE

Share

NABALIW AKO SA ISANG BALIW
NABALIW AKO SA ISANG BALIW
Author: Scorpion Queen

CHAPTER 1 - THE GAME FIND YOUR LOVE

Author: Scorpion Queen
last update Huling Na-update: 2024-10-29 19:42:56

Blaze Pov

"Heather Blaze Rombinez, wala ka nang ligtas ngayon. Sa direksyon mo nakatuon ang dulo ng bote kaya wala kang mgagawa kundi sundin ang rules ng Find your Love na Laro natin.

Narinig kong sabi sa akin ni Claire habang kinikilig pa. Isa siya sa matalik kong kaibigan na walang ginawa kundi ang magbunganga sa buong araw na magkasama kami. Nakasimangot ako na tumingin sa kanila. "Find your Love?" tanong ko na kinakabahan. Parang gusto ko nang magsisi dahil sumali pa ako sa kanilang bilog kanina. "Ano bang klase'ng laro ang Find Your Love?" Tumayo ako tila gusto na talagang umatras.

"My gush, Heather Blaze, hindi ka ba nakikinig kanina sa Rules ng game natin? Masyado naman yatang malalim ang iniisip mo. Sige, ganito na lang, ipaliwanag ko ulit sayo. Ang larong ito ay tinatawag na Find your Love, It's a Deal or No Deal. Kung sino sa ating lima, na nandito sa bilog ngayon ang ituturo ng bote siya ang magiging taya. As you can see, pinaikot ko ang bote sa gitna ng bilog natin, at nang tumigil ito sa pag-ikot, ikaw ang tinuro niya. So here's the game, lalabas ka ng gate nitong University at kung sino ang unang lalaki na makasalubong mo sa labas, sasabihin mo ang word na I Love you sa kanya. At take note, hindi ka pwedeng umalis hangga't hindi mo siya mapapasagot ng I Love You too. Ito pa pala, para fair na hindi ka pipili ng lalaki na makasalubong mo, kailangan naming takpan ng manipis na tela yang mga mata mo, kaya bulto na lang ng lalaki ang iyong makikita." Mahabang paliwanag ni Janice, isa ko pang matalik na kaibigan, na laging nangunguna sa lahat ng mga kalokohan.

Napangiwi ako ng marinig ang klase ng laro na naisipan nila. "Ano? Saang bundok naman nanggaling ang ganyang klase'ng laro? Ay naku! Ayaw ko nang sumali, kayo na lang." Agad kong tutol sa kanila.

"Hindi pwede Blaze, nakapagsimula na tayo. At isa pa, mayroong kondisyon ang larong ito. It's a Deal or No Deal. If you choose Deal, simple lang ang gagawin mo, Find your Love. Ligawan mo at kailangan mapasagot mo siya. If you choose No Deal, isang taon mo kaming lima na ilibre ng lunch at bigyan ng allowance. So now, Deal or No Deal?” tanong ni Janice sa akin habang na nakapamaywang pa.

"Blaze, just want to remind you ha, you are the president of the Alpha Theta Sorority of this University, and according to your rules, the word NO, is forbidden. Huwag mong sabihin sa amin na ikaw mismo ang sisira ng rules mo? Kapag nakasali ka na dapat wala ng atrasan di ba?” wika ni Myrtle ang spoiled brat sa aming lima.

Napakamot ako sa aking noo habang malalim na nag-isip. Nagawa pa talagang rason ng mga ito, ang pagiging sorority president ko. Kung hindi naman ako papayag, Isang taon ko silang ililibre ng lunch at allowance. May negosyo ang pamilya ko pero hindi naman kami ganun kayaman, bakit ko sila ililibre? Wala akong choice kundi ipakita sa kanila na may isa akong salita. “Okay, Game, basta uulitin nyo ang pagpapaikot ng bote. Malay ko ba kung sinadya niyong ituro and dulo ng bote sa direksyon ko, mabuti na yung nakikita ko mismo." agad kong sagot sa kanila.

"Ano ba yan, Blaze ang unfair mo." Nakasimangot na wika ni Janice, ngunit nakita kong kinuha pa rin niya ang bote atsaka nilagay sa gitna ng bilog namin. "Ito na ha, tingnan mong mabuti paikutin ko ulit." Nakataas pa ang kilay nito halata ang pagkadisgusto sa sinabi ko.

“Yayy! Hahaha! Heather Blaze, sayo talaga nakaturo ang direksyon ng bote girl. Tingnan mo nga naman, pati bote, may sarili na ring pag-iisip. Tadhana na ang lumalapit sayo, kaya bilisan mo, baka dumaan na ang knight in shining armour mo sa labas ng university." Wika ni Claire at nakuha pa nitong tumalon-talon dahil sa sobrang kilig.

"Oh, ayan na ha, baka sabihin mo naman sinadya naming ilagay ang dulo ng bote sa direksyon mo. Ikaw talaga ang gusto ng bote na maging girlfriend ng kung sino mang maswerteng lalaki na una mong makasalubong sa labas. Kaya go na girl, baka nandun na siya." wika ni Myrtle, habang kinukumpas pa ang mga kamay para agad na akong lumabas.

Sa wakas Blaze magkaka boyfriend ka na. Hindi ka na magiging third wheel sa lahat na mga lakad namin, dahil may partner ka na friend. Tamang-tama dahil birthday ko ngayong darating na linggo, imbitahan mo na rin ang magiging boyfriend mo.” panunukso sa akin ni Claire.

"Seryoso Claire? Laro lang naman to, di ba? Pagkatapos ng larong ito, tapos na rin yang mga kalokohan nyo. Baka sabihin pa ng iba desperado na akong palitan si Deo, dahil diyan sa mga pinaggagawa nyo sa akin." Mataray kong sagot sa kanila.

"Okay, okay, just never mind. Basta importante mapasagot mo siya ng I Love You too, para ligtas kana sa panlilibre sa amin." Narinig kong wika ni Sadie ang pinaka tahimik sa aming lahat. Ayaw kasi nitong pinapahaba pa ang usapan.

"Deal." I said. Nakita kong nagmamadali ng kinuha nila ang manipis at itim na panyolito sa bag ni Myrtle. Pagkatapos nilang e_fold yun ng pahaba, agad nila yun nilagay banda sa aking noo upang matakpan ang dalawa kong mata.

"Paano ako makakalabas kung ganito naman kakapal ang pagkaka takip ng mata ko? Nakalimutan niyo na bang gabi na ngayon?" sarkastiko kong tanong sa kanila, nang napagtanto kong wala na talaga akong makita.

Di nagtagal naramdaman kong in-adjust nila ang kapal ng tela na nakatakip sa dalawa kong mata. Maya-maya pa ay naaninag ko na ang mga bulto nilang apat sa harapan ko. Mabilis ko nang ma identify kong lalaki ba or babae ang aking kaharap.

"Oh, ayan ok na ba? Good luck sayo ah, kahit ngayong gabi lang magkaka boyfriend ka na ulit. Narinig ko na boses yun ni Claire dahil may kasama pang kilig ang pagkakasabi niya.

Agad na akong naglakad palabas ng Recreational Area nasa loob din mismo ng St. Ford University. Alas otso na ng gabi, ngunit ang lima sa amin ay wala pa talagang balak umuwi. Gumagawa kami ng thesis kanina sa library, subalit kapwa pinasukan ng ipis ang aming mga utak kaya naman saglit muna kaming tumigil sa pag research, at sabay-sabay na pumunta dito, ang ending mapapasubo lang pala ako sa klase ng laro nila. Paano, sumali lang ako na hindi man lang narinig ang rules ng laro nila sapagkat nawala ako sa aking sarili. Pangatlong araw na kasi ngayon simula ng maghiwalay kami ni Deo dahil nahuli ko siyang nakikipagtalik kay Brenda, ang new transferee sa department namin. Kaya ayun hiniwalayan ako kaagad ng loko para ipamukha sa akin na hindi siya nagsisisi sa ginawa niyang panloloko.

Naaninag kong malapit na akong makalabas sa gate. Mayroong, mangilan-ngilang estudyante akong nakasalubong ngunit puro naman babae. Ang iba kasi sa kanila ay pupunta lamang yan sa kanilang mga boyfriend na nagpa practice ngayon ng basketball sa gym. Bakit ko alam? ganyan din kasi ako dati, pupunta doon at mag-aabang kung kailan matatapos ang practice ni Deo, dahil isa din siya sa Varsity Players ng University. Pero ngayon, sigurado ako na si Brenda na ang nag-aabang doon.

"Ouch!" Agad na sambit ko ng maramdaman kong bumangga ako sa matigas at mataas na pader. "Wait, Bakit parang kakaibang pader itong nakabangga ko?" Usal ko sa sarili. Sinubukan ko siyang kapain, at bigla akong napaatras ng mapadapo ang aking mga palad sa matipuno at matigas niyang dibdib. Bigla akong kinabahan. Amoy na amoy ko ang parang freshmint na lumalabas sa kanyang hininga. Alam kong isang matangkad at matipunong katawan ng lalaki ang nakabangga ko. Hindi ko pa man siya nakikita ngunit feeling ko parang maiinlove na ako sa angking bango niya. Parang ang sarap niyang yakapin.

"H-Hi. I'm_ I'm Heather Blaze. Just call me Blaze na lang for short. hehe." Nauutal at kinakabahan kong sabi.

Mga ilang minuto na akong naghihintay ng sagot mula sa lalaking nakabangga ko ngunit wala pa rin akong narinig mula dito. Nagtataka tuloy ako. "Isa ba siyang miyembro ng PWD? Saang kategorya kaya siya napabilang, sa pipi kaya o sa bingi?" mahinang usal ko sa sarili.

"Ahhh. hmmm." napalunok ako ng aking laway. "Pucha naman oh. Nakakabwisit talaga itong mga kaibigan ko. Ganito pala kahirap ang manligaw. Mabuti na lang naging babae ako. Ni hindi ko man lang alam kung paano sabihin ang salitang "I Love You". Natutop ko ang aking bibig sa huli kong sinabi. Parang malakas kasi ang pagkakabigkas ko.

Pinakiramdaman, ko kung ano ang magiging reaksyon ng lalaking kaharap dahil sa sinabi ko. Nang mapansin na wala pa rin akong makuha na kahit anong reaksyon sa kanya, naisip kong, baka nga PWD siya. Tinanggal ko ang panyolito na nakatakip sa aking mga mata upang makumpirma kung tama ba ang aking hinala. Agad na napa-awang ang aking mga labi sa pagka gulat ng makita ko ang gwapong mukha ng lalaki na nakatayo ngayon sa aking harapan. Hanggang kili-kili niya lang ang taas ko. Parang wala siya sa sarili na nakatingin sa akin, at hindi man lang ito kumukurap. Dahan-dahan ko siyang pinasadahan ng tingin mula ulo hanggang paa, at napansin ko na halos puno na ng butas-butas at mantsa ang damit na suot niya. Tinatantiya kung nasa 20 or 21 pa lang naman ang edad ng lalaking ito, ngunit bakit parang tulala pa rin ang tingin sa akin, na ewan. Wala naman siguro itong sayad sa utak di ba? Nasa sistema ako ng aking kalituhan ng bigla akong nakarinig ng mataray na boses ng isang babae na papalapit sa aming kinatatayuan.

"Zed? Zed ikaw na naman ba yan?" Narinig ko ang pamilyar na boses ni Brenda at nararamdaman ko na pa punta siya sa amin. Sino ba ang tinatanong niya? Akmang ibaling ko na ang ulo ko sa kanya ng biglang may malakas na pwersa na yumakap sa akin at agad akong hinalikan sa labi. Sobra akong na shock sa mga pangyayari. Hindi ko inaasahan na maging marahas ang una kong karanasan sa isang halik. Medyo tumagal ang paghalik niya sa akin, ni hindi ko man lang namalayan na binitawan na pala niya ang aking mga labi.

" I Love You too." Napabalik ako sa aking sariling katinuan ng marinig ko ang mga salita na kanyang binitawan." "Hindi siya pipi? Meheheng. Sinagot na niya ako kaagad? YES!" mahinang usal ko sa sarili. Parang tanga lang ako, dahil wala kasing ibang laman ang isip ko ngayon kundi ang laro namin ng mga kaibigan ko. Nang maalala ko ulit na hinalikan ako ng lalaking ito, na hindi naman kasama sa rules ng laro namin, agad akong tumingala at nalilitong tiningnan ang lalaki na hanggang ngayon ay mahigpit pa ring nakapulupot ang dalawang kamay sa aking balingkinitang katawan. Napaka intimate ng posisyon namin na animo'y matagal na kaming may relasyon sa isa't-isa. Tinanggal ko ang kanyang kamay at tumingin sa paligid namin, batid ko kasing uwian na ngayon ng mga Varsity Players.

"Bravo!" Lumingon ako ng marinig ko ang boses ni Deo habang malakas na pumapalakpak at parang tuwang-tuwa pa sa kanyang nakita. "Ang galing mo naman sa paghahanap ng magiging kapalit ko dyan sa puso mo Blaze. Sigurado ka ba sa lalaking ito? Hindi mo ba alam na balita sa buong University natin na isa siyang baliw? Hindi mo ba nahahalata? Tingnan mo oh, palagi siyang nakatulala. Haha haha! Maghahanap ka lang din naman ng ipapalit sa akin sa isang baliw pa. Wala ka na bang makita na mas pwede mo na mang ipagmalaki sa akin?" Narinig ko ang nakakainsultong salita ni Deo habang nakapulupot pa ang mga kamay nito sa baywang ni Brenda. Feeling ko, agad na umakyat sa 360° degrees ang pagkulo ng dugo ko paakyat sa aking ulo. Hindi na talaga ako makatiis. Gusto ko na talaga siyang sampalin.

"Oh, ano? Hindi ka makapaniwala na isa pa lang baliw ang nakuha mong ipalit sa akin? Sinabi ko na sayo noon Blaze, wala nang magkakagusto sayo dahil ibinasura na kita!"

Pak! Nakita ko ang agarang pamumula ng kaliwang pisngi ni Deo mula sa lakas ng pagkaka sampal ko sa kanya. Talagang punong puno na ako sa kawalang hiya an niya. "Hindi mo ba alam kung bakit kita pinagpalit sa isang baliw na katulad niya? Mas mukha pa kasi siyang tunay na lalaki kaysa sayo. Sabay turo ko sa lalaki na nakatayo na ngayon sa aking tabi at napansin kong parang wala na naman ito sa sarili. Binalewala ko na lang siya at binaling ko ulit ang tingin ko sa dalawa na parang lalanggamin na sa sobrang kasweetan. "Alam mo pasalamat nga ako at nag hiwalay na tayo, dahil kung hindi, siguro hanggang ngayon nagtitiis pa rin ako sa isang baklang katulad mo."

Nakita ko sa mukha ni Deo na nagpipigil siya sa galit, nang marinig ang aking sinabi. Agad iumikot ang paningin nito sa paligid, upang masiguro kung may nakarinig ba sa mga sinabi ko maliban sa kanila ni Brenda. Ngunit mas lalo lang siyang nanggagalaiti sa galit ng mapagtantong, marami na pa lang mga varsity players ang nakiki marites ngayon sa amin. Siguro dahil sikat na sa loob ng University ang relasyon namin ni Deo, at nagtataka ang lahat kung bakit bigla kaming nagkahiwalay.

"Hahaha hahaha." Napatingin kaming tatlo sa nakakalokong tawa ng lalaking katabi ko. Nagulat pa ako ng makitang nag thumbs up pa ito sa akin habang tumatawa na parang baliw. Alam kong tuwang tuwa ang baliw na lalaking ito dahil tinawag kong bakla si Deo kanina.

"Ang lakas naman ng loob mong sabihin sa akin yan. Kaya nga kita hiniwalayan dahil sa pa feeling virgin mo na yan eh. Saan mo naman nakuha ang chismis na bakla ako kung hindi mo pa naman ako natikman, huh? Kahit halik nga ayaw mo, tapos ngayon sasabihin mo na bakla ako?” Nahahalata ko ang pang-uuyam sa mga sinabi ni Deo.

"Ha! siyempre narinig ko yan sa mga babaeng dumaan sa mga kamay mo. Lahat sila nagsasabi na bakla ka raw. Kaya sa tuwing nang-aaya ka sa akin, hindi ako pumapayag dahil takot akong mahawaan ng sakit mo." Ganting sagot ko kay Deo.

Nakita kong bigla siyang naging character ng Naruto, sa sobrang pagpipigil ng kanyang galit sa takot na baka masaktan niya ako. Ano na lang ang gagawin sa kanya ng mga miyembro ko sa Alpha Theta sa oras na sinaktan niya ang president nila di ba?

"Hoy! Babae, sino ang nagsabi sayo na bakla ang boyfriend kong si Deo huh? Ilang beses na kaming nagsasalo sa kama at alam ko mismo na hindi siya bakla."

Mabilis akong nakabawi ng marinig ko ang biglang sigaw ni Brenda. Nakita kong napadaan muna ang mga nanunuya niyang tingin sa lalaking katabi ko, bago lumipat ang tingin niya sa akin na waring nang-iinsulto. " Siya ba ang bago mong boyfriend ngayon? Hindi mo ba alam, na siya si Zed Daven Ashford? Ang lalaking nabaliw dahil sa pagmamahal niya sa akin. Araw-araw niya akong inaabangan sa labas ng gate dahil hindi niya matanggap na ayaw ko na sa kanya. Sino ba naman kasi ang tatagal sa kanya. Tingnan mo nga naman ang hitsura, mas mahirap pa siya sa pulubi, kahit damit niya hindi man lang makabili. Kung dati malinis pa ang sinusuot niya kahit luma na, ngayon parang hindi na marunong magbihis. Di ba Zed? Gwapo ka lang at magaling sa kama, kaya ako nakipaghiwalay dahil hindi na ako masaya sayo. Mas pulubi ka pa kasi ngayon kaysa sa aso namin. Paano mo pa maibibigay ang lahat ng gusto ko kung ikaw mismo hindi makabili ng sarili mong damit. Nakakadiri ka. pweh.” Sabay dura nito sa harapan namin ng lalaking tinawag niya sa pangalang Zed.

“Nakita mo yan Heather Blaze? Sinasabi ko na sayo, baliw ang lalaking yan. Kaya kung maghahanap ka lang din naman ng ipapalit sa akin, yung maipagmamayabang mo naman.” wika ni Deo, na hanggang ngayon parang masama pa rin ang tingin sa lalaking katabi ko.

“Wala ka'ng pakialam kung ang isang baliw man na tulad niya ang ipapalit ko sayo Deo. Panay ang sabi mo na baliw siya, pero bakit ang babae na pinagsawaan na ng isang baliw na tulad niya, ay pinatos mo pa. Di ba mas nakakahiya yon? Wala ka man lang bang ibang babae na pwedeng ipalit sa akin kundi itong babae na ito, na pinagsawaan na ng isang baliw? ganting insulto ko rin sa kanila.

Nakita ko na parang lalabas si Brenda sa loob ng kanyang katawan dahil sa sobrang galit ng marinig ang sinabi ko. Agad akong napapikit ng makita kong umigkas ang kanyang kaliwang kamay upang sampalin ako sa pisngi. Nagtaka pa ako ng wala pa rin akong maramdaman na sampal galing sa kanya. Ganun na lang ang panlalaki ng aking mga mata sa pagkagulat ng makita kong namimilipit na sa sakit si Brenda sa gilid ng pader di kalayuan sa amin.

“Brenda! humanda ka sa akin na baliw ka! makikita mo. Sisiguraduhin kong hindi ka na makakaapak sa lugar na ito!" narinig kong sigaw ni Deo habang binabantaan si Zed bago patakbong dinaluhan si Brenda upang tulungan siyang makatayo. Maingat niya itong kinarga at dinala sa kanyang kotse. Lumingon ako kay Zed, at nakita kong nakangiti lang ito habang nakatingin kay Brenda.

“Ikaw ba ang may gawa nun sa kanya? Bakit siya tumilapon doon sa gilid ng pader?” tanong ko kay Zed, na ngayon nakatulala na at wala nang balak magsalita.

“Kung wala ka pa ring balak na sagutin ako, bahala ka. Baka nakalimutan mo, may kasalanan ka pa sa akin dahil sa ginawa mong paghalik sa kanina. Sa susunod magpaalam ka naman.” Nakita kong bigla pa siyang nagulat sa huli kong sinabi. Kahit ako ay nagulat na rin kung bakit ko nasabi yon. Ibig bang sabihin may posibilidad akong pumayag sa pangalawang pagkakataon kapag nagpaalam siya? meheheng. Sinampal ko ang sarili kong bibig. Resulta na yata ito ng pagsama ko kay Claire, pati ako nahawaan na rin sa kadaldalan niya. “Maiwan na nga kita tutal naman wala kang balak na sagutin ang mga tanong ko, bahala ka.” agad na akong tumalikod sa kanya. Ngunit nakailang hakbang palang ako ng marinig ko siyang nagsalita.

“Woman! tinadyakan ko siya. Sasampalin niya kasi ang girlfriend ko.” Parang abnormal nitong pagkakasabi sa akin. Agad naman akong napatigil sa aking paglalakad at lumingon ako sa kanya. Nakita ko siyang panay ang ngiti habang naglalakad papunta sa akin. “Woman, pwede ba akong sumama?” agad na tanong niya ng makalapit na siya sa akin.

“Hindi pwede. Sa dorm lang ako nakatira ngayon dahil pinalayas ako sa bahay. Bakit hindi ka na lang umuwi sa inyo? At saka sa susunod, magbihis ka ng damit na malinis, hindi yung butas-butas at marami ang mantsa. Kahit na lumang damit basta malinis lang, ayaw kung makarinig na tinatawag kang baliw ng iba. Siyanga pala yung sinabi kung I love you kanina, huwag mong seryosohin yun. Napasubo lang kasi ako sa laro ng mga kaklase ko kanina.” agad kong nakita ang lungkot sa kanyang mga mata. Ngunit tumango lang ito sa akin.

“Bye Blaze. See you tomorrow.” wika ni Zed sabay kintal ng halik sa aking labi, bago tumalikod at mabilis na kumaripas ng takbo.

“Yahoooo!” narinig kong sigaw pa nito habang tumatalon palabas ng gate. "Ano kaya ang nangyari sa kanya?" sa loob-loob ko.

“Namimihasa na yata ang boyfriend mo sa ka hahalik sayo ah.” nagulat pa ako ng marinig ko ang boses ni Janice mula sa aking likuran. Lumingon ako at nakita ko ang mga nakakalokang ngiti nilang apat sa akin.

“Ang alin?” pagsisinungaling ko.

“Hahaha. Hay naku friend kitang kita na namin ang mga moves mo mula pa kanina. Aba, ang pagsabi lang ng I Love You ang pinaggawa namin sayo, aayaw-ayaw ka pa eh sinamahan mo pa pala ng kissing scene. Gusto mo bang pakita pa namin ang video? Taray mo girl, naka score ka kaagad sa halik niya? Pero teka, bakit ganoon ang boyfriend mo? Minsan normal na lalaki kung makatingin sayo, ngunit minsan naman parang pinaghalong Zombie apocalypse at Avatar ang pagmumukha niya tuwing tumitingin ka sa kanya. Ang weird lang ha, ang perfect na sana niya eh. Baliw ba siya?" agad akong nairita sa sinabi ni Myrtle sa akin.

“Alam niyo magsi-uwian na lang kaya tayo, at baka kung saan pa mapunta itong usapan natin. Idelete nyo ang video na yan at simula ngayon, ayaw ko nang pinag-uusapan niyo ang boyfriend ko. Do I make it clear?” mataray kong utos sa kanila. Hindi na ako nagpaalam pa sa mga kaibigan ko. Agad ko ng kinuha ang mga gamit ko na hawak nila at saka na ako nagmamadaling lumabas ng gate. Hindi ko alam kung bakit naiinis ako sa tuwing naririnig ko na sinasabi nilang baliw si Zed. Siguro dahil kanina ko pa naririnig na puro baliw na lang ang lumalabas sa mga bunganga nila.

"Totoo kayang nabaliw siya dahil sa pagmamahal niya kay Brenda? Paano kung subukan kong tulungan siya upang kalimutan si Brenda, gagaling pa kaya siya?"

"Bakit hindi mo subukan?" agad akong napatalon habang naglalakad sa sobrang pagkagulat ng marinig ko ang biglaang pagsagot ng lalaki mula sa aking likuran. "Ano yon? Kaluluwa ko ba yong sumagot? Parang sarili ko lang naman ang kinakausap ko ah?" mahina kong usal sa sarili

"Hahaha. Oy, ginulat ko siya, hahaha." agad akong nakaramdam ng pagkainis ng marinig ko ang malutong na halakhak ni Zed. Tuwang-tuwa pa ito sa hitsura ko na nakakapit sa puno ng poste dahil sa sobrang pagkagulat sa kanya. "Ikaw ba naman, maliban sa madilim na nga ang nilalakaran mo, taz ikaw lang mag-isang naglalakad, hindi ka kaya magugulat?"

Hi readers, please comment down kung interesado kang malaman kung paano na inlove si Blaze sa kabila ng kabaliwan ni Zed.

Mga Comments (12)
goodnovel comment avatar
Ma Teresa Go Dawal
nice.........
goodnovel comment avatar
Rizalyn Deguzman
para nakaka excite na basahin......
goodnovel comment avatar
Evangeline Cuevas
wow author umpisa pa lang nakakaaliw na kwento. thanks po
Tignan lahat ng Komento

Kaugnay na kabanata

  • NABALIW AKO SA ISANG BALIW   CHAPTER 2 - THE GUEST

    "Sa tingin mo ba, nakakatawa ang ginawa mo? Muntik na akong mabangga sa poste, alam mo ba yon? Tsaka, bakit ka ba nandito? Sinusundan mo ba ako?" Mataray kong tanong kay Zed.Napansin kong agad siyang tumahimik at parang wala na naman sa sarili na nakatingin sa akin. Pakiramdam ko gusto ko siyang suntukin, ngunit hindi ko magawa dahil nadaig ako ng pagkaawa sa kanya. Akala ko wala siyang balak na sagutin ang mga tanong ko ngunit, saglit akong natigilan ng marinig ko ang sinabi niya."Baliw din ba ang tingin mo sa akin?"Hindi ko alam kung ano ang isasagot ko sa tanong niya."Bakit, totoo ba ang sinasabi nila na baliw ka?" Balik tanong ko ulit sa kanya. Nakita ko siyang saglit na nag-isip."Kung totoong baliw ako, iiwas ka na rin ba sa akin? Iiwanan mo na rin ba ako katulad ng ginawa nila?" Parang maiiyak niyang tanong sa akin.Mas lalong nadagdagan ang awa ko sa kanya. Nakita ko siyang parang bata, na nagpahid ng sariling luha gamit ang suot niyang damit."Zed, gabi na, kailangan mo n

  • NABALIW AKO SA ISANG BALIW   CHAPTER 3- "I'VE FALLEN IN LOVE"

    HEATHER BLAZE POV Kanina pa ako naghahanap ng kakantahin sa youtube, pero wala pa rin akong mahanap na pwedeng kantahin. Tiningnan ko ang orasan na nakasabit sa loob ng wall ng Recreation area, one hour na lang magsisimula na ang program. "Blaze, ano nangyari sayo, Bakit hindi maipinta ang pagmumukha mo? Tanong sa akin ni Janice. "Ewan ko, parang wala kasi akong gana na kumanta ngayon. Claire, pwede bang ikaw na lang ang kumanta?" tinatamad akong tanong kay Claire. "Ano? Ako ang kakanta? Nababaliw ka na ba Blaze? Kaya nga ikaw ang pinili ng presidente na kumanta dahil ikaw ang champion sa singing contest taon-taon. Kung may talent lang ako sa pagkanta katulad mo, sa tingin mo ba hindi ako kakanta? Isa pa, kailangan mong kumanta, malay mo mainlove sayo ang may-ari nitong university dahil sa ganda ng boses mo. Alam mo ba na busy lahat ng mga kababaihan sa pagpapaganda ngayon?" saglit pa siyang napangiti sa naisip. "Oh my gush! nakita ko siya kanina, super gwapo ng may-ari, friend. Na

  • NABALIW AKO SA ISANG BALIW   CHAPTER 4 - SIT NEXT TO ME

    Hindi ko na kinaya pa ang makita si Dr. Zane, mas lalo ko lang nami-miss si Zed. Ang tanga-tanga ko lang kasi, bakit ko pa siya pinaalis. Umupo ako sa Waiting Shed na laging tambayan ni Zed sa tuwing inaabangan niya kung kailan ako lalabas ng gate. Sinuyod ng paningin ko ang buong paligid ngunit nabigo ako ng hindi makita ng mga mata ko ang kahit anino man lang ni Zed.Matamlay akong nakatitig sa kawalan, pakiramdam ko parang baliw na rin ako dahil kay Zed."Sino, ang inaabangan mo?" Agad akong napalingon sa aking likuran, ng marinig ang boses ni Zed."Zed," masayang tawag ko sa pangalan niya. Ngunit agad naman akong nadismaya ng makumpirmang si Dr. Zane lang pala ang nasa likuran ko.Hindi ko siya sinagot. Itinuon ko na lang ang aking mga mata sa paligid, nag baka sakaling makita ko si Zed."Hindi na siya darating. Pero huwag kang mag-alala, mahal na mahal ka nun." Napalingon akong muli kay Dr. Zane.Nakita kong ngumiti siya sa akin. Kahit sa mga ngiti parehas talaga sila ni Zed. Sa h

  • NABALIW AKO SA ISANG BALIW   CHAPTER 5 - KING AND QUEEN

    Pinapawisan na talaga ako ngayon. Limang oras na akong kumukuha ng exam dito sa Office ni Dr. Zane. Sa tuwing nakakatulog ako, isang halik niya sa labi ko ang nagpapa gising sa akin. Siyempre dahil sa antok at pagod na ang utak ko sa exam, kaya hindi ko namamalayan nakaidlip na pala ako. Yun, nakakarami na rin ng halik si Dr. Zane sa akin. “Kaya mo pa ba?" Bahagya akong nagulat ng maramdaman kong nasa likod ko siya dahil naamoy ko ang mainit niyang hininga na dumadampi sa batok ko. “Pwede bang bukas na lang yung iba sir? Pagod na talaga ang utak ko sa kakaisip.” “Sino ba kasi ang iniisip mo? Alisin mo muna siya sa isipan mo at mag focus ka sa questionnaire.” Nagsitayuan na ang balahibo ko nang makitang halos magkadikit na ang mukha namin ni Dr. Zane. “Hindi naman sa ganun sir, inaantok na kasi talaga ako. Please bukas na lang po ang iba.” “Kapag hindi mo yan tinapos ngayon, Just bring it home. Tuturuan kita sa mga subjects na nahihirapan ka.” “Po? Naku hindi pwede sir, bawal po

  • NABALIW AKO SA ISANG BALIW   CHAPTER 6 - PAPER DANCE

    Tiningnan ko ang mga kamay niya na nakalahad sa aking harapan. Umangat ako ng tingin at umiling-iling sa kanya. "Sorry. Hindi kasi ako marunong sumayaw." Tipid na sagot ko. "Ay naku hindi totoo yan. Marunong siyang sumayaw. Cheer dancer pa nga namin yan sa University eh." Singit ni Claire sa aming usapan. Pinandilatan ko si Claire. Nagbabanta ang aking mga tingin sa kanya na nagpapahiwatig na tumigil na siya sa ka daldal. Ngunit hindi niya ako pinapansin. Bagkus bigla pa niya akong tinulak kaya hindi ako nakapag handa at napasubsob ang mukha ko sa dibdib ng ka partner kong lalaki. Bahagya ko pa itong tinulak ng maramdaman na nakayakap na siya sa akin. "Sige na Blaze, birthday ko ngayon. Nakakahiya naman kung tanggihan mo ang bisita ko. Malay mo kapag kayong dalawa ang mapili na King and Queen ngayong gabi, mapapanalunan niyo ang VIP ticket sa concert ni Zion bukas, ang paborito mong singer. Ayaw mo ba nun?" pang-eengganyo sa akin ni Claire. Agad na nag-iba ang expression ng mukha

  • NABALIW AKO SA ISANG BALIW   CHAPTER 7 - I'M ALONE

    Napa ismid ako ng marinig ang sinabi ng host. “Punta muna ako ng restroom sir.” paalam ko kay Dr. Zane. Wala kasi akong ibang gusto ngayon kundi ang lihim na umuwi. Naiinis kasi ako dahil feeling ko pinagkaisahan nila ako. Nagmumukha tuloy akong tanga at katawa-tawa. Napapansin kong simula nang malaman ng mga kaibigan ko na pinalayas ako sa amin, madalas na nila akong gawing sangkalan sa mga trip nila. Hindi naman sa pinapahiya nila ako, madalas lang kasi nila akong pagkatuwaang apat kapag naglalaro sila. “Gusto mo bang samahan kita?” narinig kong tanong ni Dr. Zane.“Pangit naman tingnan sir kung samahan mo pa ako pati sa restroom di ba?” sarkastiko kong sagot at nagpatuloy ulit sa paglalakad. Tila nahiya naman ito sa sinabi ko kaya napatigil siya sa pagsunod sa akin."May I request our Mr. King and Queen of the Night to please come on stage, so I can give this two VIP tickets?" Narinig kong announce ng host, pero hindi na ako bumalik. Tuloy pa rin ako sa aking paglalakad papuntan

  • NABALIW AKO SA ISANG BALIW   CHAPTER 8 - MAFIA KING

    ZED DAVEN’S POV“Fuck!” Napamura akong bigla sa aking sarili ng makita ko ang dugo sa noo ni Blaze at parang wala na siyang lakas upang umahon pa sa swimming pool. Natatarantang tumalon ako sa pool at sinagip siya. Nang makaahon na ako sa tubig, inilapag ko ang katawan niya sa gilid ng pool. Masyado siyang maraming nainom na tubig, dagdagan pa ng maraming dugo na lumabas mula sa sugat sa noo niya kaya siya nawalan ng malay. Pinakinggan ko ang heartbeat niya at nang mapagtanto kong humihinga pa siya, kaagad akong ng perform ng CPR sa kanya. Binuksan ko ang daanan ng hangin niya sa pamamagitan ng pagtagilid ng kanyang ulo pabalik at pag-angat ng kanyang baba. Sinarado ng aking kamay ang ilong niya. Huminga muna ako ng malalim at saka tinakpan ng aking bibig ang bibig niya upang makalikha ako ng airtight seal. Pagkatapos ay binigyan ko siya ng dalawang segundong paghinga habang pinapanood ang pagtaas ng kanyang dibdib. Pinasundan ko ulit ng dalawang paghinga at saka binigyan ng tatlumpon

  • NABALIW AKO SA ISANG BALIW   CHAPTER 9 - SORRY BLAZE, "I LOVE YOU"

    Kalahating oras din ang lumipas bago ko natapos ang pagtahi ng sugat sa noo ni Blaze. Pagkatapos kong ma-inject sa kanya ang nararapat na gamot para sa sakit at pamamaga ng kanyang sugat, sinigurado ko munang bumaba na ang kanyang lagnat, bago ako umalis at lumabas ng aking clinic. Nagtungo ako sa isang unit ko na nasa 56th floor. Nasa 55th Floor lang naman ang clinic ko kaya mabilis lang ako nakarating sa unit ko kung saan ako natutulog. Fifteen years old pa lang ako nang maisipan kong itayo ang Skyline Condominium at masasabi kong isa ito sa pinakamataas na condominium sa buong bansa. Parang regalo na rin ito ni lola sa akin noong 15th birthday ko dahil siya na ang umako ng lahat ng mga gastos sa pagpapagawa nito. Mula 55th floor hanggang top floor ay ginawa kong exclusivo para lamang sa akin at tanging fingerprint ko lamang ang siyang susi para makapasok dito. Isa sa mga rason ko ay si Dad. Ayoko kasi na basta-basta na lang siya papasok dito at guguluhin ang buhay ko. Iwan ko

Pinakabagong kabanata

  • NABALIW AKO SA ISANG BALIW   CHAPTER 41 - THE END

    ONE MONTH LATER…“Blaze, tama na yan, mukhang babagsak na ang ulan, kailangan na nating bumalik sa kotse.” wika ko kay Blaze, habang naksandal siya sa aking dibdib. Kasalukuyan kami ngayon nakaharap sa puntod ni King. Araw ngayon ng kanyang libing, at nag-aalala ako kay Blaze, dahil kanina pa siya iyak ng iyak. “Ewan ko ba Zed, hanggang ngayon, hindi ko pa rin matanggap na wala na si King. Masakit pa rin sa dibdib ko, na tuluyan na niya kaming iniwan ni ZB.” umiiyak pa rin na wika ni Blaze sa akin. Hinalikan ko ang kanyang noo at hinihimas ang kanyang likod upang kumalma siya. “Nandito pa rin siya peanut, kasama nating dalawa. Kapag namimiss mo si King, tumingin ka lang sa aking mga mata, at makikita mong nakangiti siya habang nakatingin sayo. Ayaw niyang nakikita ka na umiiyak, kaya tahan na.” Umangat ng mukha si Blaze upang tingnan ako sa mga mata, ngunit mas lalo lamang siyang umiyak at mahigpit na yumakap sa akin. “Zed, ang swerte ko kay King, kahit na mawawala na siya, kapakana

  • NABALIW AKO SA ISANG BALIW   CHAPTER 40 - HIS EYES

    “Hindi mo lang alam kung gaano ako kasaya ngayon peanut, hindi ko inaasahan na darating pa ang pagkakataon na ito, na mayakap kita at muling mahagkan. Mahal na mahal kita.”“I love you too, Zed, at sana wag mo na ulit kaming iiwan ni ZB.” Matapos marinig ang sinabi ni Blaze, bahagya akong kumalas sa pagkakayakap niya at tinaong siya. “Hindi ko na kayo iiwan ulit, Blaze, ngunit paano si King, baka hinahanap kana niya. Kailangan ka niya ngayon.”“Siya nga ang nag-utos sa akin na sundan si Dr. Clinton, upang kausapin ka. Bakit nga pala kinausap mo si Dr. Clinton, may kinalaman ba ito kay King?”“Oo, tinanong ko lang, kung may iba pang paraan upang ma dugtungan ang buhay niya. Ayaw ko kasing nalulungkot ka, kapag nawala siya. Alam kong mahalaga siya sa buhay mo.”“Pareho kayong mahalaga sa buhay ko. Ikaw mahalaga ka sa buhay ko, dahil naging kabiyak ka na ng puso ko, samantalang si King, mahalaga sa buhay ko, dahil simula noon pa, pamilya na ang turing ko sa kanya. Siya nga pala, pinasas

  • NABALIW AKO SA ISANG BALIW   CHAPTER 39 - HER LOVE NEVER DIES

    ZED’S POV“Leon, bakit ba tayo nagmamadali?” kunot noo na tanong ko kay Leon, dahil naramdaman kong pabilis ng pabilis ang pagtulak niya ng wheelchair ko palabas ng hospital. Binuksan muna niya ang pintuan ng kotse at tinulungan akong makaupo sa loob. “Leon, tinatanong kita, bakit ka nagmamadali, may humahabol ba sayo?”“Wala naman boss, nakita ko lang si Blaze sa loob ng hospital.” Mahinang sagot sa akin ni King. Naramdaman kong pinaandar na nito ang kotse. “Anong nangyari sa kanya?” Kinakabahan kong tanong kay Leon.“Wala naman nangyari sa kanya boss, si King ang sinugod sa hospital.” tipid n’yang sagot sa akin. Alam kong hanggang ngayon, nagtatampo pa rin si Leon kay Blaze, dahil nagawa kong ipatanggal ang mga mata ko, para lang e-donate sa kanya. Ngunit lagi kong sinasabi kay King, na ginawa ko yun dahil gusto kong masubaybayan ni Blaze ang paglaki ng anak namin. “Alamin mo ba, kung ano ang nangyari kay King?" Tanong ko kay Leon na agad naman niyang sinagot."Kapag may inuutos k

  • NABALIW AKO SA ISANG BALIW   CHAPTER 38- HE'S DYING

    Nanlulumo na umuwi ako ng mansyon ni King. Hanggang ngayon, hindi ko pa rin alam kung bakit pakiramdam ko iniiwasan na rin ako ni Leon. Malakas ang kutob ko na si Zed ang kumakanta na yun, dahil kasama niya si Leon, ngunit bakit ayaw niyang magpakita sa akin? Hindi ko na natuloy ang pagsunod sa kanila, dahil hindi ko na makita kung saan dumaan ang kanilang sasakyan."Nandito ka na pala. Kamusta naman ang lakad mo ng mga kaibigan mo. Nag-enjoy ka ba?"Saglit akong natigilan sa paglalakad, ng marinig ang boses ni King. Binalingan ko siya at nakita kong nakaupo siya sa couch habang nanonood ng TV. Napansin ko ang itim na bonnet na laging suot niya. Nagtataka ako, dahil nitong mga nakaraang araw lang, hindi na nito tinatanggal ang bonnet sa ulo niya. Kahit sa pagtulog suot niya pa rin ito."Hindi ka pa natulog?" Lumapit ako at malungkot na umupo sa tabi niya."Hindi ako makatulog. Hinihintay kita, sinisigurado ko lang na ligtas kang nakauwi." Nakangiting wika sa akin ni King. Sinandal ko

  • NABALIW AKO SA ISANG BALIW   CHAPTER 37 - WHEN HER EYES OPENED

    HEATHER BLAZE'S POV1 MONTH LATERBumalik kami ngayon sa clinic ni Dr. Fuentes, kasama si King at ang aking mga magulang. Ngayon na kasi tanggalin ang bendahe, sa aking mga mata. Tuwang-tuwa kaming lahat, dahil sa wakas, mayroon na ring naawa sa akin, na nag donate ng kanyang mga mata, upang muli akong makakita. Mabuti na lang at hindi naman na fractured ang aking buong katawan, kaya after ng ilang weeks, nakalabas na kaagad ako sa hospital."Sandali lang ha, relax mo muna ang iyong sarili, pagkatapos, dahan-dahan mong imulat ang iyong mga mata." Narinig kong wika sa akin ni Doctor Fuentes, kaya sinunod ko na rin ang sinabi niya. Inikot ng aking paningin ang buong silid, Ilang sandali pa'y unti-unting nagkaroon ng liwanag ang aking mga mata at naging malinaw na rin ang aking paningin. "Kamusta na ang pakiramdam mo?" Nakangiting tanong kaagad ni Doc Fuentes sa akin."Nakakakita na ako, doc! Nakakita na ako!" Tuwang-tuwa na napayakap ako kay kay King, at sa aking mga magulang. "Mommy!"

  • NABALIW AKO SA ISANG BALIW   CHAPTER 36 - TWO HEARTS BEAT AS ONE

    ZED DAVEN'S POV"Boss, hindi natuloy ang kasal ni Blaze, dahil ikaw ang pinili niyang puntahan. Ngunit naaksidente siya, at ngayon, kailangan niyang makahanap kaagad ng eye donor, dahil kung hindi, permanente siyang maging bulag."Pakiramdam ko, biglang sinaksak ang puso ko dahil sa sinabi ni Leon. Bakit ba sa tuwing gusto namin ni Blaze na ipaglaban ang pagmamahalan namin, lagi kaming sinusubok ng tadhana. Bakit sa tuwing gusto naming magsama, nasasaktan lang namin ang isa’t-isa. Minsan na tanong ko sa aking sarili, kung wala na ba talaga akong pag-asa na maging masaya, Ang hirap, parang hindi ako makahinga, nang dahil sa akin, kaya ito nangyari kay Blaze. "Leon, gustong kong makita si Blaze.""Pero Boss, galit sayo, ang mga magulang ni Blaze, baka ano ang gawin nila sayo? Hindi ka pa magaling."Mapait akong ngumiti, saka sinagot si Leon, "Wala akong pakialam sa kung ano man ang gagawin nila sa akin, gusto ko lang makita si Blaze, gusto ko siyang makausap, please Leon, dalhin mo ako

  • NABALIW AKO SA ISANG BALIW   CHAPTER 35 - EYE DONOR

    AUTHOR'S POV SAMANTALA, sa simbahan, walang kaalam-alam si King sa lahat ng mga pangyayari. Hindi na rin niya maintindihan ang nararamdaman, dahil fifteen minutes nalang, magsisimula na ang seremonya ng kanilang kasal. Ngunit kanina pa siya kinakabahan, dahil hanggang ngayon wala pa rin si Blaze. Hindi naman pwedeng magbago ang isip niya, dahil isang buwan niya itong binigyan ng pagkakataon upang sabihin sa kanya kung ayaw na nitong magpakasal. "Sir, sir, naku po, patawarin nyo ako, hindi ko alam kung anong nangyari kay Ma'am Blaze, ngunit umiiyak po siya kanina noong mapanood, mula sa TV screen, na naputol ang isang paa ng pinuno ng TAB." Umiiyak at humihingal na paliwanag ni Chloie, kay King. Nakita niya itong tumatakbo, mula sa labas ng simbahan parang lang ibalita ito sa kanya. "Fuck! Nasaan si Blaze!?" Ramdam ni Chloie, ang namumuong galit sa dibdib ni King, matapos niyang ibalita ang nangyari. Ilang sandali pa ay tumunog ang cellphone ni King. Tawag 'yun galing sa kaibigan mi

  • NABALIW AKO SA ISANG BALIW   CHAPTER 34 - MAHAL PA RIN KITA ZED

    Blaze’s POV“Ma’am ok lang po ba kayo?” Agad akong nakabawi mula sa malalim na pag-iisip, matapos marinig ang tanong sa akin ni Chloie–ang baklang umaayos sa akin ngayon. Isang oras na lang at ikakasal na ako kay King, ngunit hindi ko maintindihan ang aking nararamdaman.Pinahid ko ang aking mga luha bago siya sinagot. "Ewan ko ba Chloie, ang lakas ng kabog ng dibdib ko. Hindi ko maintindihan kung ano itong nararamdaman ko.""Naku, talagang ganyan Ma'am, hindi mo talaga maintindihan ang nararamdaman mo kapag ikakasal ka na. Naghalo-halo na kasi ang kaba, excitement at lungkot dahil sa wakas tatalian ka na ng mapapangasawa mo. Sandali, i-on ko na lang ang TV, para maibaling mo ang atensyon mo sa panonood. Masyado lang po siguro kayong excited." Panunukso pa nito sa akin, habang ini-on ang TV. Ilang rooms ang kinuha namin ni King, upang dito na magbihis ang buong entourage. Yung iba kanina pa nauna sa simbahan dahil doon na lang ang pictorials. Kahit ang aking anak ay kanina pa, dinala

  • NABALIW AKO SA ISANG BALIW   CHAPTER 33 - LEON, HINDI KO NA KAYA

    ZED DAVEN’S POV Nagising ako na, nakahiga na, sa isang mahabang mesa habang ang aking kamay at paa ay kapwa nakatali sa bawat dulo nito. Wala na sila, sigurong makita na pwedeng itali sa akin, dahil napansin ko na puro duct tape ang nagbibigkis sa kamay at paa ko. Naalala ko, sinubukan ko palang barilin ang isang lalaki na may hawak din sa akin, ngunit hindi ako nagtagumpay dahil agad akong hinampas sa ulo ng mga kasamahan nito, at parang may tinurok pa sila sa akin, dahilan upang mawalan ako ng malay. Binuka ko ang aking bibig, ngunit hindi ko magawa dahil tinatakpan din ito ng docktape. Inikot ko ang aking paningin, upang malaman kung saan nila ako dinala. Agad kong nakita ang iba’t-ibang klase ng kutsilyo na nakadispaly sa knifes shelves, at maraming kasangkapan, pangkusina. Ibig sabihin, dito nila ako dinala sa kusina na sa ilalim na parte ng barko. Naramdaman kong umuusad ang barko, dahil umaandar na ang makina nito. Ipinikit ko ang aking mga mata upang muling ipunin ang aking la

DMCA.com Protection Status