บทที่4.แค่คนในอดีต โนสน โนแคร์ 3

ภูมิเริ่มรู้สึกตัวว่าตนเองพลาด...

          เขาตามมาอารักขาหวานตาหลายครั้งในสถานที่เช่นนี้ แต่ไม่เคยสักครั้งที่จะมายืนใกล้ๆ หวานตา ตอนที่หล่อนกำลังวาดลวดลายอยู่กลางฟลอร์เต้นรำ นี่เป็นครั้งแรก และน่าจะเป็นครั้งสุดท้าย ภูมิถอนใจแรงๆ เขาทำอะไรไม่ถูก ได้แต่ยืนตะลึงมองหวานตาที่ออกสเต็ปเต้นด้วยลีลาแบบที่เคยเห็นผ่านคลิปหลายๆ คลิปในยูทูป

          ปลายนิ้วแข็งแรงเผลอยกขึ้นดันตรงตำแหน่งที่เคยมีแว่นตา เขารู้สึกเหมือนแว่นตาเคลื่อนต่ำลงมาจนเกือบหลุดสันจมูก แต่กลับไม่เจอแว่น เพราะวันนี้ภูมิถอดแว่นไว้ที่บ้านเพื่อความสะดวก เขาใส่คอนแทคเลนส์มา และหลังจากนั้น...นิ้วของภูมิก็ถูอยู่ข้างๆ แก้ม

          หวานตาอมยิ้ม เธอขยับเขามาใกล้เพื่อนชาย ก่อนจะวางมือบนแผงอกของภูมิ โยกตัวไปมา พร้อมกับเงยหน้ามองสบนัยน์ตาของเขา...ภูมิมองตอบ เขาพยายามสะกดความตื่นเต้นไว้แค่ในใจ หวานตาไม่มีทางรู้... ใต้สีหน้าที่นิ่งเรียบ ภูมิตื่นเต้นจนเหงื่อชื้น ความชอบที่มีอยู่เป็นทุนเดิม เพิ่มพูนมากขึ้น แววตาของหวานตาเป็นประกายสะท้อนแสงไฟหลากสี ที่สาดแสงส่ายไปมา...

          กว่าภูมิจะตัดสินใจทำอะไร หวานตาก็เริ่มรุกก่อน เธอหมุนตัวหันหลังให้ ขยับเขามาใกล้ๆ ไล้มือตั้งแต่หัวไหล่ของเขา ในขณะที่เธอลดตัวลงต่ำ ประหนึ่งว่าหวานตาเป็นงูเลื้อยอยู่บนร่างกายของภูมิ หนุ่มหน้าใสสไตน์หนุ่มเนิร์ดเริ่มคิดหนัก เขาจะแก้เกมหวานตาอย่างไรดี เมื่อตอนนี้สติตนเองแทบจะหลุดกระจัดกระจาย กลิ่นหอมอ่อนๆ ของหวานตากำลังมอมเมาเขา ท่าทางและแววตาของหวานตากำลังทำให้สติที่เหลือแค่น้อยนิดของเขาขาดสะบั้นลง

          ชายหนุ่มอมยิ้มเมื่อหาทางแก้หน้าให้ตัวเองได้

          เขาสอดมือที่เอวบางอรชรของหวานตาและรั้งเธอเข้ามาชิดลำตัว

          อากัปกริยาแรกที่รับรู้ เรือนกายหวานตาแข็งเกร็ง ก่อนจะค่อยๆ ผ่อนคลายลงหลังจากนั้น ไอ้ลีลายั่วยวนชวนให้เตลิดก็เริ่มต้นขึ้น

          หวานตาจงใจเบียดแผ่นหลังกับแผงอกของเขามากขึ้น

          ใช่ว่าภูมิจะตื่นเต้นเป็นคนเดียวเมื่อไหร่ล่ะ!!

          ในขณะที่หวานตาตั้งใจป่วนประสาทภูมิ จังหวะหัวใจของเธอก็เต้นเร็วขึ้น

          หวานตาไม่เคยรู้ ผู้ชายที่เธอแน่ใจว่ารู้จักเขาดีมากว่า20ปี จะมีกล้ามเนื้อแน่นๆ เช่นนี้ ลักษณะภายนอกของภูมิ ก็เหมือนผู้ชายธรรมดา เขาแต่งตัวด้วยเสื้อผ้าแบบซ้ำๆ เหมือนนักธุรกิจที่เคร่งครัดกับการทำงาน กางเกงสแล็คกับเสื้อเชิ้ตสีอ่อนๆ สวมสูทสีเข้มๆ รองเท้าหนังมันวับ แต่ใต้เสื้อผ้าพวกนั้นจะมีเรือนกายที่บึกบึนกำยำเช่นนี้ซ่อนไว้

          แผงอกที่หวานตาสัมผัสผ่านเสื้อเชิ้ตมีแต่กล้ามเนื้อแน่นๆ หวานตานึกอยากจะกระชากเสื้อตัวที่ภูมิสวม และมองให้สาแก่ใจ เพื่อพิสูจน์ความจริง

          แต่หากเธอทำเช่นนั้นคงได้แตกตื่นทั้งผับ

          หวานตาคิดในใจเท่านั้นแหละ ขณะที่ยังเต้นด้วยลีลาท่าเดิม และมีปลายนิ้วร้อนระอุของภูมิแตะอยู่ที่ช่วงเอว

          เธอหาวิธีพิสูจน์ความจริงได้แล้ว เธอลืมไปได้ยังไง แค่เหตุการณ์ปกติเนียนๆ ซึ่งเธอกับภูมิไม่เคยทำร่วมกัน

          ว่ายน้ำไง...เธอจะชมโฉมพ่อหนุ่มเนิร์ดด้านหลังนี่ได้เต็มตา โดยไม่ต้องรู้สึกเก้อกระดาก และเขาไม่มีทางจับได้

          หวานตาชักอยากรู้แล้วสิ ภูมิเอาเวลาไหนในการออกกำลังกาย ในเมื่องานเขาเยอะจนหัวปั่น เธอรู้... บ้านของภูมิมียิมส่วนตัว แต่ไม่คิดว่าชายหนุ่มจะมีเวลาว่างในการออกกำลังกายหนักๆ เช่นนั้น วันนี้พิสูจน์ให้เธอเห็นแล้วนี่ไง ภูมิไม่ใช่แค่เก่ง เขายังบริหารเวลาเป็น เพราะหุ่นเฟิร์มๆ กล้ามแน่นๆ ไม่ได้มาง่ายๆ มันต้องผ่านการออกกำลังกายสม่ำเสมอมาระยะหนึ่งเลย

          หวานตาหมุนตัวกลับมาและ “หวานอยากกลับไปว่ายน้ำที่สโมสรหน้าหมู่บ้าน ไปเป็นเพื่อนหวานหน่อยสิ”

          ภูมิกลั้นใจแทบจะหมดลม กว่าจะควานหาคำพูดตัวเองได้เวลาก็ผ่านไปหลายนาที

          “ได้สิครับ”

          เขารับปากส่งๆ เพราะในสมองยังประมวลคำพูดของหญิงสาวตรงหน้าไม่ได้

          หล่อนยังคงโยกย้าย ส่ายเอว เด้งหน้าเด้งหลังจนเขาใจตุ่มๆ ต่อมๆ

          หญิงสาวยิ้มกว้าง ลากปลายนิ้วจากหัวไหล่ของชายหนุ่ม มาหยุดที่คอเสื้อเชิ้ต ก่อนจะรวบไว้เต็มกำมือ และลากเขาออกจากกลางฟลอร์

          “ไปเถอะ!!”

          ภูมิเดินตามมาแบบตัวลอยๆ เขาจึงไม่ทันได้เห็นรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ของหวานตา

          แต่...เรืองฤทธิ์เดินมาขวางหน้าไว้ ช่วงจังหวะที่หวานตาเดินกลับไปที่โต๊ะ สีหน้าเคร่งเครียดของอดีตแฟนทำให้หวานตาเริ่มหงุดหงิด เขาทำตัวเหมือนสมัยที่ยังคบกับเธอ หากเธออยู่ใกล้ภูมิ

          “หวาน!!”

          อดีตแฟนหนุ่มตะคอกหวานตาเสียงดัง และหากไม่มีเสียงเพลง ทุกคนในผับคงหันมาสนใจเธอแน่ๆ

          หวานตายื่นมือออกไปผลักอกเรืองฤทธิ์ เธอตวาดกลับแบบไม่ยี่หระเขาสักนิด “หลบไปคะ!!”

          ภูมิดึงหวานตามายืนด้านหลัง เขาก้มมองเรืองฤทธิ์ด้วยสายตาโชนแสง

          “หลีกไป เพื่อนอย่าเสือก!!” อดีฟแฟนของหวานตาเงยหน้าถลึงตาใส่ไอ้หนุ่มหน้าหล่อที่มีสถานะว่า ‘เพื่อน’

          เพื่อนสนิทหวานตากระตุกยิ้มมุมปาก “ผมอยากเสือก มีอะไรมั้ยครับ?!!”

          เรืองฤทธิ์ถึงกับผงะ เขาไม่เคยเห็นช่วงเวลาที่หนุ่มเนิร์ดตรงหน้าหยาบคายมาก่อน

          หวานตาอมยิ้ม เธอวางมือที่แผ่นหลังภูมิ ยื่นหน้าลอดใต้วงแขนของเขาไป “ภูมิไม่ได้เสือกนะเรืองฤทธิ์ คุณต่างหากที่แส่”

          อดีตคนเคยรักถึงกับหน้าตึงเปลี๊ยะ!! เขาถูกหวานตาหักหน้าต่อหน้าไอ้หนุ่มคนนี้นับครั้งไม่ถ้วน อะไรก็ตามที่เกี่ยวพันกับมัน เขาจะถูกถีบออกมานอกวงโคจรตลอด