Chapter 38.2: The Promise

HINDI NAMALAYAN NI Veron ang pagtulo ng luha sa kaniyang mga mata. Ngayon niya lang ulit naramdaman ang pagkasabik na makapiling muli ang mga magulang. Kung paanong ngumiti ang ina sa kaniya noon at kung paano nito habaan ang pasensiya sa pagsagot sa lahat ng katanungan niya noon. At kung paano biglang susulpot ang kaniyang ama upang asarin at patawanin siya tungkol sa ‘future husband’ niya raw na labis niyang ikinaiinis noon. She badly miss her parents now.

“I—I’m sorry, napaiyak pa yata kita,” paghingi ng paumanhin ni Ginang Tolledo.

“No, Mom.” Pinahid ni Veron ang mga luhang kumawala sa kaniyang mga mata. “Naalala ko lang po sina mommy at daddy.”

“Kung alam ko lang na lilisanin niya ang mundong ito ng mas maaga, noon pa sana ay hinanap ko na siya.” Halos maluha nang bulalas ng Ginang. “Sobrang nalulungkot ako sa sinapit niya at sobrang miss na miss ko na ang best friend ko ngayon.&r