"Be mine again and fulfil my lustful nights." ~ Wayne Harden Ferrer Wayne Ferrer is the hottest Attorney in the country. He is one of the best of the best lawyer in his firm that's why they called him 'Lawyer of No-Failed-Cases'. He is hot, handsome, charismatic, and of course-- FREE! It was also because of his job that he was able to bring back to life his ex-girlfriend Analeigh Devon who suddenly disappeared five years ago without leaving any reason why. Holding Leigh's case for free-- wait, it's not actually for free because the catch is to make her into his bed NAKED. Will Wayne fail to make Leigh fall in love with him again and will he experience defeat that he has never experienced before? Or will Leigh let herself be drowned in Wayne's life again and tell the truth about why she left? Or will she just leave the young man's life after the case-- like what she did before?
View More"Thank you so much Mr. Ferrer, we don't really regret na ikaw ang pinili namin na humawak sa kaso ng anak ko. You deserve a better price, a BIGGER price than what we have been discussed." She said with a full smile on her lips and shakes my hand repeatedly.
I just answered her with my simpliest smile that I can offer that time. Hinawakan ko kasi ang kaso ng anak niya about sa bribery and he found not guilty dahil lumabas na isang set up lang 'yun. His son is running for Vice Mayor in their province— normal na 'yung mga gano'n na kaso lalo na at malapit na ang kampanyahan."You don’t have to thank me Mrs. Winston, ginawa ko lang ang trabaho ko," sagot ko pa habang walang emosyon sa tono ng boses ko. "For now I have to go, tatawagan na lang kayo ng secretary ko about sa bills and payments," dagdag na saad ko pa at nag-shake hands na lang ulit kami for the last time then I immediately turn my head back and started to walk.
I am Wayne Ferrer, isa ako sa pinakamagaling na abogado ng bansa. Hindi 'yun sa pagmamayabang because I'm just telling the truth. Truth is my second name! My name is very well-known on this field, hindi na 'yun nakakapagtaka. They called me 'Lawyer of No-Failed-Cases' hindi ko naman na siguro kailangan pang ipaliwanag sa inyo ang tungkol do'n, right? Because ever since I started defending my clients inside of the court, wala pa akong naitatalo. They trust me enough reason why I already built my firm.The WHF Law Firm. Ever since ay 'yun naman talaga ang pinangarap ko dahil gusto ko na ako ang boss when it comes to the firm. Hindi ko rin kasi gusto 'yung ibang Law Firm na pipilitin kang humawak ng kaso na labag sa loob mo. I don't want to defend someone who's guilty from their doings because I still have principles in life.
Hindi ako nag abogado para ipagtanggol ang mga maling tao. I'm here because aside from I'm really good at this... I want to help those people to be free from wrong accusations. You'll never expect how smart I am when I'm inside of the court— and on bed. I'm very much single but I still choose the women I have sex with dahil ayaw kong mawalan ng lisensya in instant kapag may nangyaring issue.TULUYAN na akong pumasok sa loob ng office ko at pabagsak na naupo sa swivelling chair ko. I immediately grab the white folder na nakapatong dito sa lamesa dahil may panibago na naman akong kaso na kailangang hawakan this coming week.
Ngunit hindi pa man nagtatagal ay biglang bumukas 'yung pinto ng opisina ko kahit na wala naman akong narinig na katok.Bago ko pa man batuhan kung sino 'yun ay narinig ko na ang sunod-sunod na palakpakan. I gave my famous poker face when I recognized him. Bastos talaga ang ugali ng lalaking 'to, abogado pa naman pero hindi marunong kumatok. Pero dahil kaibigan ko naman siya kaya pinagsawalang-bahala ko na lang 'yun dahil sanay na rin naman ako.
By the way, he's Attorney Brent Ong, he's on the field of being a company lawyer. Kung hindi ako nagkakamali ay nasa Legal Department siya sa El Zey Group... ‘yung isang kompanya ng kaibigan ko rin na si Zeid. Hindi ko pa specialization ang company law dati kaya hindi ko 'yun natanggap pero okay na rin ‘yun dahil masyado na akong busy sa pagiging trial lawyer ko.
Dito siya nagtatrabaho sa firm ko, siya ang pinakaunang abogado na pumasok dito matapos kong maitayo ito kaya malapit ko na rin siyang kaibigan."Bravo! Bravo! Bravo!" Sunod-sunod na wika niya habang lumalapit na siya dito sa lamesa ko. "Congratulations, for the n'nt time ay napanalo mo na naman ang isang mabigat na kaso Ferrer." Dagdag na saad pa niya.
Napailing naman ako habang napapangiti dahil do'n. Muli ko na lang na ibinalik ang aking atensyon sa binabasa ko nang maupo na siya sa harapan ng lamesa.
"Hanga na talaga ako sa'yo." Wika niya pa.
"Tsk. That's not hard as I expected," I simply answered.
"Hays. Ikaw na talaga ang magaling. So? Tara, celebrate tayo mamaya?"
"Pass. May next case ako na dapat reviewhin," sagot ko na hindi man lang siya binabatuhan nang tingin dahil nasa hawka kong folder ang atenspyon ko.
"What? May next case ka na agad? Iba ka talaga!" Hindi makapaniwala na wika niya. "About naman saan 'yan ngayon?"Sasagot pa lang sana ako nang ma-interrupt kami dahil sa mga sunod-sunod na pagkatok sa pinto mula sa labas... "Come in!" sagot ko at pareho kaming nakatingin sa dahan-dahan na pagbukas ng pinto.
I saw Yella... Brent's secretary holding a black folder, isa lang siyang intern dito sa firm ko dahil naghihintay na lang siya sa resulta ng bar exam bago siya maging ganap na lawyer."Good afternoon Attorney Ferrer, good afternoon Attorney Ong." Pagbati niya sa aming dalawa.
Nag-nod na lang ako bilang tugon. Sanay na kasi siya na kapag hindi niya nakita si Brent sa office nito ay tiyak na nandito lang 'yun sa office kaya siguro siya nandito. Dahan-dahan siyang lumapit sa pwesto namin bago siya nagsalita, "Attorney, nasa may lounge po ngayon si Miss—"
"I knew it, siya na naman?" Putol ni Brent sa sinasabi ng kaniyang secretary.
Ibinalik ko na lang ulit ang paningin ko sa binabasa ko dahil I have nothing to do with their topic."Yes po Attorney Ong." Mahinang sagot ni Yella at nakita ko pa sa peripheral vission ko ang pag-abot niya kay Brent ng folder na hawak niya.
Tinanggap naman 'yun ni Brent at saglit lang na tiningnan 'yun at saka napabuntong hininga. "I told her countless times na hindi pa ako available for Pro-bono." Mahinahon na wika ni Brent dito."Willing naman daw po siyang magbayad ng kalahati Sir."
Napabuntong hininga ulit si Brent. I understand him dahil minsan may makukulit talaga na kliyente na hindi makaintindi kapag hindi pa available ang pro-bono.
"I already told her na babalikan ko na lang ang kaso niya kapag available na ako sa pro-bono, kailangan ko pang unahin ‘yung mga fully paid na. Ang kulit niya talaga. Bumalik ka na lang sa pwesto mo at 'wag mo na lang siyang pansinin." Wika pa ni Brent at isinarado na 'yung hawak niyang folder."Pero sir, nasa waiting area po kasi siya ngayon."
"Hayaan mo siya, maghintay siya sa wala." Sagot pa ni Brent. Wala na lang akong comment kung paano niya asikasuhin ang mga kliyente niya dahil iba-iba naman kami nang pamamaraan.
Narinig ko na lang ang pagkakasara ng pinto at pagkatapos no'n ay ang pag-buntong hininga na naman niya."Nakakastress talaga, mukhang kailangan ko talaga na uminom mamaya." Wika niya. Napailing na lang ako habang natatawa. Alam ko naman na kahit hindi siya stress ay mag-iinom pa rin siya. "Talagang makulit ang Leigh Devon na 'yun." Rinig ko pang bulong ni Brent na naging dahilan nang mabilis na pagbato ko sa kaniya nang tingin habang nakakunot ang noo ko.
Wait? Leigh Devon? "What did you just said? Leigh Devon?" agad na tanong ko sa kaniya at mabilis naman niya akong binatuhan nang tingin. I need to clarify kung tama ba ang narinig ko... it’s been ages since I heard that name.
"You knew her?" Nagtatakang tanong niya sa akin.
Ibig sabihin, tama nga ako nang narinig. Mabilis kong isinara ang hawak kong folder para pagtuunan siya nang pansin."What's her case?" I asked directly. Inabot naman niya sa akin 'yung folder na ibinigay sa kaniya ni Yella kanina kung saan ay agad ko naman ‘yun na tinanggap.
"Tungkol lang ‘yan sa lupa." Sagot niya sa akin habang tiningnan ko naman na ngayon 'yung nakapaloob do'n. "Why? Are you interested? Maliit na kaso lang 'yan Ferrer, hindi pa matibay ang depensa niya." Saad pa niya pero hindi ko na lang siya binabatuhan nang tingin dahil busy na ako sa pagtingin sa mga nakasulat dito sa papel.
About sa lupa ang finile niyang case which is siya ang complainant.
"Malaki ang pagkakautang ng Father niya sa isang matandang babae... and if I'm not mistaken ay 'yung Ms. Cruz ang inirereklamo niya dahil gusto raw nu'ng matanda na ang maging kabayaran sa lahat ng utang na naiwan ay ang lupa nila pero hindi pumapayag si Ms. Devon kaya nag-file siya ng kaso." Paliwanag pa ni Brent sa akin at napatingin na ako sa kaniya this time."And what's the problem? Bakit hindi mo tanggapin?" tanong ko pa.
"Bukod sa mahina ang laban ng kaso niya, she's asking for a pro bono. At sinabi ko na sa kanya noong una pa lang na hindi pa ako tumatanggap ng pro bono at ngayon... nag-file ulit siya ng paper at sinabi naman niya na kalahati muna ang ibabayad niya sa akin. I have lots of pending cases kaya hindi ko talaga siya matatanggap. Then the whole next month ay baka sa El Zey Company ako mamalagi. At saka syempre, uunahin ko muna 'yung mga bayad na." Sagot niya sa akin at alam ko naman na nagsasabi siya ng totoo.I close the folder. "Okay... then pass this case to me," seryosong sabi ko at napansin ko na naman ang pagkakakunot ng noo niya na para bang nagtataka.
"Wayne, are you serious? Hindi niya nga mabayaran ang retainer fee ko that worth 25,000 pesos per hour-- ikaw pa kaya na umaabot ng 250,000 per hour?" hindi makapaniwalang sabi pa niya.Yes! You read it right. My retainer fee is much more higher than others. Mas mahal naman talaga ang bayad sa mga trial lawyer kesa sa iba. Pero syempre, depende pa 'yun if the case appealed to the higher court like court of appeals and the supreme court. Well, majority of cases that I handled appealed on the supreme court that's why my fee doubled or even tripled in just an hour.
"Then I'll make a pro bono," I answered back.He laughed at me like I throw a corny joke. "Are you f*cking kidding me? Your signature is fucking precious like hell bro... tapos pipirma ka lang ng basta-basta para sa pro bono Tell me, what's the catch?"I can't help it but to smirk at him and stand up quickly. Wala naman akong balak na sagutin 'yun. Personal na 'yun.
"Basta sa akin na 'to huh," sabi ko pa at tatalikod na sana ako sa kanya para lumabas ng opisina pero nagsalita na naman siya.
"You knew her, don't you?" Tanong niya pa habang nakatalikod ako.Napangiti na lang ako kahit alam kong hindi niya nakikita."Maybe yes, maybe no," 'yun na lang ang sinagot ko sa kaniya at saka tuluyan nang lumabas ng opisina habang hawak-hawak ko 'yung folder.Yeah. I f*cking knew her. I knew everything about her but that was before because now, I think that's gonna change! It's been almost 5 years at hindi ko akalain na magkikita pa kami. DITO PA SA SARILI KONG LAW FIRM!
Inayos ko pa ang coat ko at nang makasalubong ko si Celine which is ang intern ko ay agad akong tumigil sa paglalakad at na-gets naman niya ‘yun kaya nagmadali siyang lumapit sa pwesto ko."Go to the waiting area, call Leigh Devon at papuntahin mo siya sa meeting room. Don't say anything to her,"
"Yes Attorney." She answered.Tuluyan na akong pumasok sa may meeting room at agad na akong umupo sa harap ng isang mahabang lamesa dito sa loob.While waiting for her, I face the transparent wall and keep smirking out of nowhere. I didn't expect na dito pa kami magkikita. What's really the catch? You'll see.
Maya-maya pa ay napatigil na ako nang marinig ko na ang mahinang pagkatok sa may pinto. I'm 100% sure na siya 'yun kaya naman hindi ko na siya pinag-aksayaan pa ng panahon para lingunin.
Narinig ko na lang ang mahinang pagsarado nu'ng pinto hanggang sa magsalita na siya, "Attorney Ong?" Tawag niya mula sa may likuran ko. Her voice is still sweet like before.
Akala niya siguro ay si Brent ang nagpatawag sa kaniya ngayon at hindi niya pa ako nakikita dahil nakatalikod pa ako sa kaniya. Dahan-dahan na akong tumayo at saka unti-unting humarap sa kaniya.
Napansin ko ang awtomatikong paglaki ng mata niya sa sobrang gulat siguro nang makita niya ako. Alam kong hindi niya inaasahan na ako ang makikita niya ngayon dito sa loob ng meeting room. I immediately make a scan of her from her head to toe, secretly.Walang masyadong nagbago sa kaniya, except her wavy light brown hair and a sexy body na hindi tulad ng dati. Medyo lumaki rin ng konti 'yung hinaharap niya na hindi rin tulad ng dati. I smirk in my own thoughts. She still look beautiful on her simple white blouse and her faded jeans."You seem amused," I said and smirk after scanning her visual. Ilang segundo pa siyang hindi nakapagsalita hanggang sa hindi na nga nagtagal at umimik na siya.
"W- Wayne." Banggit niya sa pangalan ko.
I smirk again. Halatang guilty siya sa ginawa niya noon. I noticed it dahil abogado ako.
"Yeah. Buti at kilala mo pa ako," malamig na tono na sabi ko sa kaniya.
She gulped badly. "I'm- I'm here for Attorney Ong, n-not you."
Pinilit niyang maging matapang at palaban ang tono ng boses niya pero dahil kilala ko na siya in and out kaya alam kong kinakabahan siya sa mga oras na 'to. Dahan-dahan akong humakbang palapit sa kaniya pero mabilis siyang napaatras palayo sa akin kaya napangiti na naman ako."I don’t bite... don't be afraid," nakangising wika ko sa kanya.Nang patapos na ang kanta at alam kong pabalik na si Wayne sa upuan kung nasaan ako nakaupo, mabilis akong nagpaalam kina Alexander upang pumuntang banyo. Narinig ko pa nga ang pahabol na sinabi ni Alexander at Fritz na sasamahan na nila ako pero hindi ko na lang ‘yon pinansin. Agad ko silang tinalikuran at naglakad papalayo.Parang wala sa sarili ako na naglalakad sa dagat ng mga taong nadadaanan ko. May ilan akong nakakabungguan pero hindi ko na ‘yon pinapansin pa. Masyadong blangko ang utak ko para pagtuunan pa sila ng pansin.Ngunit, tila’y pumtik ako pabalik sa realidad ng isang mabigat na kamay ang agad na humablot sa braso ko. Para akong natauhan dahil doon at saka awtomatikong lumingon upang makita kung sino ‘yon. Agad na nagsalubong ang aming mga mata na naging dahilan kung bakit ako natigilan. Kunot na kunot ang noo niya habang nakatingin sa akin.“Where are you going? Hindi ba at sinabi ko na ‘wag kang lalayo sa akin?”Napalunok ako ng laway at hindi agad nakap
Hindi ko maiwasan na lihim na mapa-angat ang gilid ng labi ko habang nakikita ko si Wayne sa tabi ko na nakabusangot. Nakaupo siya ngayon sa may passenger’s seat habang ako ang nagmamaneho ng kaniyang kotse. Ayaw niya sana na ako ang magmaneho pero wala naman siyang choice dahil nga may sling siya sa kanan niyang kamay.Biniro pa nga siya ulit kanina ni Hanz at sinabi na kami na lang dalawa ang sabay na pupunta sa bar kasi siya lang naman daw ang mag-isa sa kotse niya. Si Oliver at Vince kasi ang magkasama roon sa isang sasakyan, tapos si Kai at Alexander naman ang magkasama, tapos solo si Fritz at Hanz sa sari-sarili nilang kotse. Pero siyempre, hindi pumayag si Wayne.Ngayon na nakikita ko siyang nakasimangot pa rin, ramdam ko na badtrip pa rin siya dahil sa kalokohan ng mga kaibigan niya.“Galit ka pa rin ba, Wayne? Ano ka ba… inaasar ka lang naman ng mga tropa mo,” medyo natatawa na saad ko. Hindi ko siya magawang batuhan nang tingin dahil diretso lang na nakatuon ang
Mabilis lang lumipas ang mga araw. Linggo na ngayon, at naglalakad lang ako pauwi ng bahay. Alas-singko pa lang naman ng hapon kaya naisipan kong maglakad na lang kaysa ang sumakay pa. Nanghihinayang pa kasi ako na pabaryahan ‘yung mga buo kong pera. Nanghihinayang pa ako na gastusin ‘yong sinahod ko sa loob ng buong linggo.Ito na ang huling sweldo ko sa restaurant kaya kailangan ko ‘tong tipirin. Nakapagpaalam na nga pala ako kay Ma’am Sammie. Kahit nahihiya ako sa kaniya dahil nga hindi man lang ako nagtagal sa pagtatrabaho ko, idagdag pa na nirekomenda lang ako ni Pio, wala naman akong magagawa kung hindi ang tuparin ko ang naipangako ko na kay Wayne.Nakakalungkot lang dahil alam ko naman sa sarili ko na keri ko ‘yung trabaho ko. Nakakapagod, oo... pero wala namang madali na trabaho, hindi ba? Nalungkot din ‘yung mga kasamahan ko sa trabaho sa biglaang pagre-resign ko. Nalungkot din ako kasi naging malapit na sila sa akin, lalo na si Yuki, tinuring ko na ‘yun na p
“So, are you damn saying na nag-deliver ka ng pagkain sa ganoong klase ng lugar?” singhal ni Wayne sa akin nang makapasok na ako ngayon sa bahay niya. Actually, ramdam ko naman kanina na i-o-open niya talaga ang topic tungkol doon, hindi niya lang magawa dahil nga hindi naman kami sabay na umuwi. Dumaan pa kasi ako sa restaurant para ibalik ‘yung motor habang siya naman ay binalikan ‘yung kotse niya kung saan niya naiwan.Pagkapasok ko pa lang ay tinanong niya na agad sa akin kung anong ginagawa ko sa lugar na ‘yon, at sinagot ko lang naman ang tanong niya. Ngayon ay kitang-kita ko ang galit sa ekspresyon ng mukha niya habang diretsong nakatingin sa akin.“Oo, dahil trabaho ko ‘yon,” seryosong sagot ko sa kaniya. Hindi ko alam kung anong ikinakagalit niya ngayon, samantalang siya itong may problema sa aming dalawa.“Naghatid ka ng pagkain sa isang pasugalan!” pag-uulit niya pa. “Sinabi ko na nga ba at hindi ligtas ‘yang trabaho mo!” Napatayo na rin siya mula sa pagkaka-upo niya sa sof
Napuno nang inis ang umaga ko nang maaga akong magising habang naghahanda na sa pagpasok ko sa restaurant. Halos ibato ko na sa vanity table ang suklay na ginagamit ko ngayon. Dala-dala ko pa rin ‘yung inis na nakatulugan ko kagabi. Naiinis ako, hindi dahil sa hindi natuloy ang nangyari sa aming dalawa ni Wayne, kundi dahil napagtanto ko na, kagabi pa lang, kung sino ba ‘yung tumawag sa kaniya.Kaya pala pamilyar sa akin ang pangalan na ‘yun. Hindi ako pwedeng magkamali, siya ‘yung matapobreng babae sa charity ball. Siya ‘yung sinamahan ni Wayne noong gabi na naging dahilan kung bakit dineny niya ako.“Argh! Nakakainis! Kung nalaman ko lang kaagad na ‘yun pala ‘yung babaeng ‘yon… eh di sana pala, gumawa ako ng paraan para pigilan si Wayne,” saad ko sa sarili ko.Bumuga na lang ako nang isang malalim na hininga at nagpasya na nga na tuluyan nang lumabas ng kwarto ko. Baka ma-late na ako sa restaurant kung uunahin ko pa ang inis na nararamdaman ko.Pagkababa ko, awtomatikong
Walang lingon-lingon akong bumaba ng sasakyan ni Wayne nang makapag-park na siya ng kotse niya. Yakap-yakap ko ng mahigpit ang sarili kong sling bag nang dumiretso ako sa pagpasok ng bahay niya. Ramdam ko ang bawat kabog ng puso ko. Gusto ko sanang lingunin siya upang makumpirma kung sinusundan niya ba ako, o hindi… pero mas pinili ko na lang na ‘wag nang gawin ‘yun at mas lalong bilisan na lang ang paglalakad.“Kailangan kong makapasok agad sa kwarto ko,” bulong ko pa sa aking sarili.Katulad nang inaasahan, wala na si Manang Fracia nang makapasok na ako sa may sala. Mas lalong dumoble ang kaba na nararamdaman ko ng dahil doon. Mabilis na akong umakyat ng hagdan, kung pwede ko nga lang na hakbangin ng tig-tatlo ang baitang, baka ginawa ko na, para lang makaakyat ako agad.Napangiti ako ng lihim nang marating ko na ang harapan ng pinto ng kwarto ko. Hindi na ako nagdalawang-isip at agad ko nang inabot ang doorknob noon, pipihitin ko na sana upang mabuksan, kaya lang may i
LEIGH’s POV Ramdam ko ang pagkawala ko sa aking sarili habang nakaupo lang ako rito sa may dulo ng jeep kung saan ay papunta na ako ngayon sa restaurant. Nakahawak pa ako sa handle, pero nakatulala lang ako. Hindi ko akalain ang nangyari sa aming dalawa ni Wayne.Kung pwede ko lang na pukpukin ang sarili kong ulo ngayon, baka ginawa ko na. Kaya lang, pinigilan ko ang sarili ko dahil hindi lang naman ako ang pasahero ngayon.Sana lang talaga ay hindi makita ng mga tao na nasa harapan ko ang pamumula ng mukha ko ngayon. Ramdam ko kasi na nag-iinit ang dalawang pisngi ko lalo na at tandang-tanda ko pa ang nangyari matapos ‘yung nangyari sa kotse. PAKIRAMDAM KO, sa mga bisig pa lang ni Wayne habang buhat-buhat niya ako patungo sa kwarto ko ay medyo naka-idlip na ako ng ilang segundo. Nang dahan-dahan niya na akong inilalapag sa malambot na kama ay doon pa lang ako medyo naalimpungatan.Rinig ko ang mahina at medyo paos na boses niya nang bumulong siya sa akin, “Ju
Hinimas-himas ni Wayne ang kaniyang hita, paatas at pababa, habang diretso pa rin na nakatingin sa kaniyang mata.“Please, tell me na hindi ka na magtatrabaho. I’m offering you a secretarial position on my firm. Why can’t you just accept it, huh?”Napakakagat si Leigh sa pang-ibaba ng kaniyang labi dahil sa init na kaniyang nararamdaman sa ginagawa ni Wayne, ngunit pinigilan niya. Pinigilan niya ang kabilang sistema ng kaniyang pagkatao upang magawang sagutin ang binata.“A-ano ba, Wayne—”At hindi naituloy ni Leigh ang balak na sabihin nang biglang sinunggaban siya ng halik ni Wayne. Sobrang nabigla si Leigh ng mga sandaling ‘yon, hindi siya makapaniwala na mauuwi sa paghahalikan ang usapan nila. Ngunit nang mapansin niya na nakapikit na ang mga ni Wayne habang ninanamnam ang pagdidikit ng kanilang mga labi, kusa na rin na napapikit ang kaniyang mga mata.“Hmmm.” Hindi man sinasadya pero napa-ungol na si Leigh. Patuloy pam rin kasi ang paghimas ni Wayne sa kaniyang hita kasa
Mabilis na isinarado ni Wayne ang folder na kaniyang binabasa ng gabing ‘yon. Mabilis niya rin na binatuhan nang tingin ang suot niyang itim na wristwatch, at doon ay nakita niya na malapit nang mag-alas-siyete ng gabi.Tumayo siya, aabutin na sana ang itim na coat na nakasabit sa kaniyang swivel chair nang biglang pumasok sa opisina niya si Brent na hindi man lang kumatok.“Oh? Aalis ka na agad?” tanong ni Brent sa kaniya, may bitbit pa ito na halos limang puting folder kung saan ay doon napagawi ang mabilis na tingin ni Wayne.Kasalukuyan lang siya na nasa kaniyang firm ng mga sandaling ‘yon. Ang sabi niya ay hindi siya papasok sa opisina dahil nga nagkasakit siya noong gabi… ngunit dahil na-boring siya sa kaniyang bahay lalo na at wala naman doon si Leigh, kaya pumasok na rin siya noong tanghali pagkatapos na kumain nilang dalawa ng lunch.Sobrang bilis nga lang talaga na kumain ni Leigh, kung hindi nagkakamali si Wayne ay halos nakalimang subo lang ito at talagang umalis
Maligayang pagdating sa aming mundo ng katha - Goodnovel. Kung gusto mo ang nobelang ito o ikaw ay isang idealista,nais tuklasin ang isang perpektong mundo, at gusto mo ring maging isang manunulat ng nobela online upang kumita, maaari kang sumali sa aming pamilya upang magbasa o lumikha ng iba't ibang uri ng mga libro, tulad ng romance novel, epic reading, werewolf novel, fantasy novel, history novel at iba pa. Kung ikaw ay isang mambabasa, ang mga magandang nobela ay maaaring mapili dito. Kung ikaw ay isang may-akda, maaari kang makakuha ng higit na inspirasyon mula sa iba para makalikha ng mas makikinang na mga gawa, at higit pa, ang iyong mga gawa sa aming platform ay mas maraming pansin at makakakuha ng higit na paghanga mula sa mga mambabasa.
Comments