Prologue

Dan

"WAIT DAN! Please! Wag mo namang gawin sa akin to." Mangiyak ngiyak na sabi ni Lauren at pinigilan ako sa braso.

Humugot ako ng malalim na hininga at hinarap sya. Namumula na ang mata nya at nagbabadya ang luha. Naaawa ako sa kanya pero kailangan ko ng tapusin to hangga't hindi pa lumalalim ang anumang nararamdaman nya sa akin.

"Sinabi ko na sa'yo noong una pa lang, wag kang mahuhulog sa akin dahil hindi kita kayang saluhin." Mahinahong sabi ko sa kanya.

Humikbi sya. "I-I'm sorry, hindi ko napigilan."

"That's why we need to stop this."

"No!" Humigpit ang hawak nya sa braso ko.

Humugot akong muli ng malalim na hininga. Ayoko rin namang matapos ang kung anumang meron kami. Sa loob ng isang taon na naging constant fuck buddy ko sya ay naging mag kaibigan din kami. Hindi naman puro fuck lang ginagawa namin kapag magkasama kami. At hindi lang naman sya ang babaeng nakakaulayaw ko sa kama pero sya lang ang nagtagal at binabalikbalikan ko dahil nagkakasundo kami sa maraming bagay. Sa una ay wala namang problema sa kanya ang bagay na yun dahil wala naman kaming relasyon at malinaw ang estado namin sa isa't isa, maging sya ay may iba ding lalaking nakakasama sa kama at ayos lang sa akin yun basta siguraduhin nyang protektado ang lalaking nakakaulayaw. Ngunit nitong nakaraang mga buwan ay madalas na kaming magtalo dahil inaaway nya ang mga babaeng nakakadate ko at madalas na syang magselos. At heto nga, umamin syang mahal na nya ako. Nilinaw ko na sa kanya ang lahat noong una na wag syang mai-inlove sa akin dahil masasaktan lang sya.

"Listen Lauren, we need to stop this ok. Bago ka pa masaktan ng sobra. Thank you for loving me but I'm sorry I can't love you. Sa umpisa pa lang sinabi ko na sa'yo yan. Hindi ko kayang magmahal." Paliwanag ko sa kanya.

"Tuturuan kita, I'll make you fall in love with me babe." Determinadong sabi nya.

Umiling iling ako. "Marami ng sumubok nyan pero wala ni isa sa kanila ang nagtagumpay, maging ikaw. Masasaktan ka lang ng sobra kaya tama na to."

"No! No no, ayokong matapos to, hindi ko kaya Dan please. Wag mo namang gawin sa kin to. Hindi ba sapat ang isang taon na pinagsamahan natin para matutunan mo kong mahalin?" Nagsusumo ang mga mata nyang nakatingin sa akin. Pumatak na rin ang luha nya sa pisngi.

Umiling iling ako. "I'm sorry Lauren, sa iba mo na lang ibaling yang nararamdaman mo. Tapos na ang kung anumang meron tayo." Pinal na sabi ko at inalis ang kamay nyang nakakapit sa braso ko sabay talikod at bukas ng pinto ng unit nya.

"Dan please!"

Tila wala akong narinig at walang lingong nagtuloy tuloy sa paglabas..

Paglabas ko ng convenience store ay agad kong binuksan ang isang pakete ng sigarilyong binili ko. Humugot ako ng isang stick at sinindihan ito ng lighter. Ng magbaga ito ay hinithit ko at binuga ang usok sa hangin. Binalik ko ang lighter sa bulsa ng pantalon. Paglabas ko sa condo ni Lauren ay pinasibad ko ang kotse ko at dito muna ako dumiretso sa convenience store para makasagap ng ibang hangin.

Sumandal ako sa kotse ko at sinuksok sa bulsa ang isang kamay. Muli akong humithit sa sigarilyo at binuga sa hangin. Tumingin ako sa kulay kahel na langit. Palubog na ang araw at maraming tao ang nagdadaan na mga pauwi sa kani-kanilang tahanan ang iba naman ay papasok pa lang sa trabaho. May mga estudyante din na maiingay na dumadaan. Ramdan ko ang ilang mga matang nakatingin sa akin at sinusuri ako. Ang ilang estudyanteng mga dalagita pa nga ay tinatawag akong kuya at kapag lilingon ako sa kanila ay magtitilian sila na tila kilig na kilig. Nginisihan ko na lang sila at napailing iling. Sanay na ako sa mga ganitong atensyon.

Muling bumalik ang isip ko sa unit ni Lauren. Alam kong umiiyak sya ngayon. Panay din ang tunog ng cellphone ko kanina dahil tumatawag sya kaya pinatay ko ito. Gusto ko syang balikan at aluin pero kapag ginawa ko yun ay maga-assume lang sya. Lalo lang syang mahihirapan. Lauren is a nice woman. She has everything, beauty and money. Madali nyang nakukuha ang gusto nya kaya alam kong mabilis syang makaka-move on.

"Pogi, palimos naman ng kaunting barya pambili ko lang ng tinapay."

Nagbalik ang isip ko sa kasalukuyan ng may kumalabit sa akin. Isang matanda na tila wala sa sarili dahil nagsasalita itong mag isa ng walang kausap. Malinis sya sa isang pangkaraniwang pulubi. May sukbit syang eco bag na may lamang puro plastic at isang lumang payong na may tatak pa ng logo ng isang banko. Neat na neat ang pagkakatirintas ng halos puti na nyang buhok, nakapulbos din sya at nakalipstick. Ang suot nya ay isang blouse at tokong na bulaklakin, nakadoll shoes din sya bagama't luma na. Hindi sya mukhang pulubi.

"Pogi, baka may barya ka kako dyan palimos naman pambili lang ng tinapay." Untag ng matanda sa akin ng hindi ako kumilos.

"Oh sorry lola, wait." Hinagis ko muna sa semento ang upos ng sigarilyo at tinapakan ito saka dinampot at hinagis sa basuran. Dinukot ko ang bulsa pero natigilan din ako. Oo nga pala wala akong barya dahil hindi ko na kinuha ang sukli sa loob ng convenience store. Dinukot ko na lang ang wallet sa likod ng bulsa ng pantalon. Puro tigiisang libo lang ang meron ako. Humugot ako ng isa at inabot sa kanya.  "Here lola."

Hindi nya ito kinuha at tiningnan lang na parang may mali. Tumingala sya sa akin.

"Papel naman yan pogi ang sabi ko barya lang."

Kumamot ako sa ulo. "Wala po akong barya eh, ito lang ang meron ako."

"Baka isampal sa akin yan ng tinderang pangit na laging nakasimangot kapag pinambayad ko yan."

Bumuntong hininga ako. "Eh di dyan na lang kayo sa convenience store bumili, may tinapay naman po dyan."

Umiling iling sya. "Ayoko dyan, bukod sa mahal luma pa ang tinapay. Doon ako sa amin bibili dahil laging bago ang tinapay nila tuwing umaga."

Muli akong kumamot sa ulo ko at ngumiti. "Eh di tanggapin nyo na lang po ito. Marami kayong tinapay na mabibili nyan."

Sa huli ay kinuha na rin nya ito. "Sige na nga. Salamat na rin. Hindi ka lang nuknukan ng gwapo, napakabait mo rin." Aniya at tinupi na ang perang papel.

"Maliit na bagay lola." Natatawang sabi ko.

"Pero ang pagiging babaero mo malaking bagay."

Nawala ang ngiti ko at napakunot ng noo. "Pa'no nyo naman po nasabi na babaero ako?" Nakangising tanong ko.

Tumitig sya sa mukha ko. "Kitang kita ko sa mukha mo, yang ganyang mukha ay habulin ng babae at alam ko rin na may pinaiyak kang babae."

Nawala ang ngisi ko sa sinabi nya. May sa manghuhula ba ang matandang to? Pero hindi ako naniniwala sa hula. Pwede ko namang itanggi ang sinasabi nya ngunit parang madali lang nyang malaman kung nagsasabi ako ng totoo o hindi.

Ngumisi ako ulit. "Hindi ko sya pinaiyak la, kusa syang umiyak." Sabi ko.

"Umiyak sya dahil sa'yo, hay kayo talagang mga lalaki. Kay dali lang sa inyo magpaiyak ng mga babaeng nagmamahal lang naman sa inyo."

"Hindi ko nga po sya pinaiyak." Giit ko sa matanda.

"Akin na ang palad mo babasahin ko." Aniya.

"Po? Huhulaan nyo ako? Di ako naniniwala dyan lola." Ngingisi ngising sabi ko.

"Nahulaan ko nga na may pinaiyak kang babae eh ngayon ka pa hindi maniniwala. Akina yang kamay mo, ito na lang ang kapalit sa isang libo mo. Babasahin ko ang kapalaran mo."

Wala na akong nagawa ng kunin nya ang kamay ko at ibuka. Napakamot na lang ako sa ulo habang nakatingin sa kanya. Kumunot ang noo nya na parang may nakitang kakaiba sa palad ko. Natawa na lang ako.

"Nakow! Yari ka pogi. Paparating na ang karma mo."

Tuluyan na akong natawa sa sinabi nya. "Hindi po ako naniniwala sa karma lola, tao lang ang gumagawa nyan."

"Maniwala ka dahil paparating na." Giit nya.

"O sige nga po, kung totoo man yan anong karma naman yan?" Pagsasakay ko na lang.

"Hindi ano, sino. Isang babae ang karma mo."

Tinaasan ko sya ng kilay. "Sinong babae? Yung umiyak dahil sa akin?"

"Hindi, ibang babae. Sya ang babaeng wiwindang at magpapasakit sa bato mong puso. Iibig ka sa kanya pero hindi ganun kadali para mapaibig mo sya. Aabutin ng ilang taon bago mo sya mapaibig."

Hindi ko na napigilang tumawa ng malakas sa sinabi nya. Napapatingin na nga ang ilang taong dumadaan sa amin.

"Sige lang pogi tumawa ka, iiyak ka rin."

Binawi ko na ang kamay sa matanda at napailing iling na lang. "Ang mabuti pa po umuwi na kayo, pagabi na baka nagugutom na kayo." Baka nga nagugutom na sya kaya kung ano ano ang sinasabi.

"Hindi ka naniniwala sa akin, bahala ka."

"Nanay Sitang! Andyan lang pala kayo kanina pa namin kayo hinahanap." Anang isang may edad na babae na papalapit sa amin. Mukhang kilala nya ang matanda.

"Naku pasensya na po kayo sir, mukhang kinulit kayo ni nanay Sitang." Hinging paumanhin sa akin ng babae.

"Ayos lang."

"Hindi ko sya kinulit, hinulaan ko lang sya kapalit ng isang libong binigay nya." Sabi ni lola at pinakita ang isang libo na binigay ko.

"Naku, ibalik nyo yan sa kanya nay Sitang nakakahiya."

"Hindi ayos lang, bigay ko yan sa kanya. Pambili nya ng tinapay at gatas." Sabi ko.

"O ang bait ni pogi di ba, kahit ubod ng babaero. Sige pogi, uuwi na kami ng pamangkin ko." Paalam ni lola.

"Sige po mag ingat kayo."

"Salamat po sir, at pasensya na po."

Tinanguan ko lang sila. Dumadaldal na naman ang matanda. Napahilot na lang ako sa batok. Makaalis na nga.

Pumasok na ako sa kotse ko at binuhay ang makina. Inatras ko ito palabas ng parking ng convenience store. Tinahak ko ang daan patungo sa club bar na tambayan naming magkakaibigan.

Maaga pa lang pero marami ng tao sa loob ng club bar. Pumapailanlang ang Jazz music sa loob ng club bar. Tinungo ko ang paborito naming pwestong magkakaibigan kapag nandito kami sa bar. Nasa malayo pa lang ako ay hagip na ng mata ko si Austin na nakikipag bulungan sa katabi nyang babae. Napangisi ako. Siguradong kamanyakan na naman ang binubulong nya. Lumapit na ako sa kanila. At tama nga ang hinala ko, may kanya kanya silang karay na babae. Dalawa nga lang ang kay Lex. Napailing na lang ako.

"O pare buti nakarating ka." Bati sa akin ni Seb na may akbay na babae.

Nagkipag fist bump ako sa kanya at umupo sa pinakadulo. Tinawag ko ang waiter at umorder ng paborito kong beer.

"Si Pierre na lang pala ang kulang at mukhang hindi darating." Ani Austin.

"Hindi na talaga darating yun, busy yun sa sa baby nya." Nakangising sabat naman ni Lex.

Nagngisihan din kaming tatlo. Malapit na kasing ikasal ang kaibigan naming iyon sa isang desi otsong kolehiyala. Mukhang seryoso na nga talaga sya dahil pakakasalan na nya. Natakot yatang makahap ng mas bata sa kanya ang nobya.

"Ikaw pare, himalang wala kang kasama." Untag sa akin ni Seb.

Sakto namang dumating ang inorder kong beer. Kinuha ko ito at agad na tinungga. Kibit balikat lang ang sinagot ko kay Seb.

"Hulaan ko, nag away na naman kayo ni Lauren no." Ani Austin na nakahimas na sa legs ng babaeng kasama na hindi ko kilala. Paiba iba naman kasi ng babae ito.

"If you want pare, samahan ka muna ni Bernadette para hindi ka mag isa." Suhestiyon ni Lex at binulungan ang isang babaeng katabi na nakatingin sa akin at may nang aakit na ngiti.

Napangisi naman ako at umiling. "Nah, pass muna, ayoko muna ng sakit ng ulo."

Napasimangot naman ang katabi nyang babae. Tumawa naman si Lex at muling binulungan ang babae. Bumalik naman ang ngiti nito at humilig sa balikat nya. Ang isang babaeng katabi naman nya ang bumulong sa kanya.

Nilingon ko naman ang dalawa kong kaibigan na nakikipagbulungan na rin sa mga katabi nilang babae. Langya! Dapat pala hindi na lang ako pumunta.

Napailing iling na lang ako at muling tinungga ang hawak na bote ng beer..

*****