Chapter 5

Maggie

MATULIN NA lumipas ang mga araw, linggo at buwan. Sumama na si ate Mikay kay kuya Austin sa Manila. Pero pabalik balik sila dito sa Isabela para asikasuhin ang kanilang kasal. Dito kasi nila gustong ikasal at syempre isa ako sa abay. Yun nga lang minsan kapag uuwi sila ate Mikay at kuya Austin dito ay kasama nila si manong Dan na malakas mangasar. Nasisira tuloy ang araw ko. Tapos madalas pa syang kampihan ni tatay. Sobrang close na nga nila ni tatay. Pati si nanay close na rin nya. Apakafeeling talaga. Ibang iba sya kay kuya Ace na sobrang bait sa akin.

Gaya ngayon, nandito na naman sya sa bahay. Kasama sya nila ate Mikay at kuya Austin umuwi. Kakwentuhan nya si tatay sa harap ng tindahan. Tuwang tuwa pa nga si tatay sa kwento nya eh. Binibida nya yung mga karanasan nya noong nagti-training sya sa pagsusundalo. Pinasok daw kasi sya ng lolo nya dahil pangarap daw nito na maging sundalo sya. Si tatay naman all ears sa pakikinig sa kanya dahil pangarap din nito magsundalo dati. Pero hindi lang natuloy dahil nakilala nito si nanay at ayaw ni nanay ng sundalong asawa.

"Nung nalaman nga ng general na hindi na ako tutuloy sa pagsusundalo nanghinayang sya."

Huu bangkero.

Napanguso ako habang ngumunguya ng tsitsirya. Nakasandal ako sa hamba ng pinto habang pasimpleng nakikinig sa kwentuhan nila. Wala akong pasok ngayon kaya pakain kain lang ako. 

"O bakit nakanguso ka dyan?"

Nilingon ko si kuya Austin na nasa gilid ko na pala. Nakangisi sya sa akin.

"Bangkero yang kaibigan mo kuya, nagtraining daw sya sa pagsusundalo dati." Sabi ko sa tonong tila nagsusumbong.

Natawa naman sya. "Totoo naman yun. Dalawang taon din syang nagtraining."

"Talaga? Hindi halata sa kanya ah. Mukha nga syang walang alam kundi kumain, magpapogi at magpalaki ng katawan eh."

Lalo pang natawa si kuya Austin sa sinabi ko. "Dan is a well respected businessman. Mukha lang syang happy go lucky pero matinik yan sa pagnenegosyo at isa ding haciendero sa Bicol."

"Ah." Usal ko. Bigatin pala tong si manong. Hmph! Eh ano naman? Nakakainis pa rin sya! Muli akong napanguso.

"Bakit sumama sya sa inyo ni ate dito kuya? Hindi ba sya busy? Kasi sabi mo negosyante sya."

"Ewan ko dyan, mukhang nagustuhan nya yata itong probinsya nyo. Ang alam ko may balak syang magtayo ng negosyo dito. Bakit ayaw mo bang pumupunta sya dito."

Sumimangot ako. "Ang lakas nya kasi mang asar minsan eh. Nakakainis!" Sabi ko.

Ngumisi naman si kuya Austin. "Naku-cute-an lang yan sa'yo."

Mas lalo lang akong sumimangot habang sinisimot ang mumog ng cheeze it.

"Pero kung gusto mo para makabawi ka sa pang aasar nya, asarin mo rin." Nakangising  dagdag ni kuya Austin sabay kindat.

Ngumuso naman ako. "Papagalitan lang ako ni tatay."

"Eh di simplehan mo lang." Aniya at marahan akong tinapik sa ulo. "Sige akyat na muna ako sa taas baka gising na ang ate mo hanapin ako." Paalam nya.

Tinanguan ko naman sya.

Makapagsaing na nga lang.

Nilamukos ko ang balat ng tsitsirya na wala ng laman. Umalis na ako sa harap ng pinto at tumungo sa kusina para magpaningas na ng kahoy at makapagsaing na. Para pagdating ni nanay ay ulam na lang ang lulutuin. Sumaglit kasi sya sa pamilihan para bumili ng ulam. Malamang dito rin kakain si manong. Hmph! May kalaban na naman ako sa lamesa. Ano kayang ulam ang lulutuin ni nanay?

APAT NA LANG kaming naiwan sa hapag kainan. Si tatay, si nanay, ako at si manong. Si ate Mikay kasi at kuya Austin ay nauna ng umakyat sa kwarto ni ate. Nagsuka kasi si ate eh. Nasa kapanahunan na kasi sya ng paglilihi sabi ni nanay. Halata na nga rin ang umbok na tiyan nya.

"Alam mo Cora, nakakatuwa tong si Dan. Muntik na pala itong magsundalo." Pagbibida ni tatay kay manong. Napataas kilay na lang ako.

"Talaga?" Tanong naman ni nanay.

"Opo Aling Cora, hindi lang ako natuloy dahil namatay ang mga magulang ko sa aksidente at kailangan kong patakbuhin ang mga negosyong naiwan nila." Natatawang sabi ni manong Dan sa pagitan ng pagsubo ng pagkain.

Binaba ko naman ang kilay ko. Kawawa naman pala sya. Ulila na.

"Sayang no, kundi namatay ang mga magulang mo sundalo ka na panigurado." Sabi ni tatay.

"Malamang po Mang Berting."

"Naku ito ngang si Berting pangarap din noong magsundalo noong hindi pa kami

nagkakilala. Pero noong nanligaw at nalaman ko yun ay binasted ko na. Ayokong magkanobyo o magkaasawa ng sundalo. Mahirap. Araw araw kang mag aalala. Hayun hindi na nya tinuloy ang pangarap nyang pagsusundalo. Pinili nya ako kesa sa pangarap nya. Sana lang ay hindi sya nagsisisi." Mala MMK na kwento ni nanay.

"Aba'y syempre hindi. Kung tinuloy ko ang pangarap ko eh di hindi kita naging asawa. Wala akong anak na dalawang maganda." Sabi naman ni tatay.

"Dalawang maganda? Eh si Mika lang po ang nakikita kong maganda." Sabat ni manong na ngingisi ngisi pang sumulyap sa akin.

Napadiin tuloy ang kagat ko sa pobreng ulo ng piniritong galunggong habang matalim na tumingin sa kanya.

"Grabe ka sa bunso ko. Aba, maganda din yang si Margarette ko kahit medyo malusog. Marami ngang nagtatangkang manligaw dyan eh natatakot lang dahil iitakin ko sila. Hindi pa pwedeng ligawan ang bunso ko may gatas pa yan sa labi." Ani tatay.

Nagtaas noo ako kay manong, feeling proud dahil sa sinabi ni tatay. May mga gusto naman talagang manligaw sa akin. Ang iba nga ay nagpapaalam pa kay nanay at tatay. Hindi lang natutuloy dahil pinagbawalan sila ni tatay dahil bata pa raw ako.

"Maraming manliligaw huh."

Dinig kong bubulong bulong na sabi ni manong.

"Maganda kasi ako." Usal ko sa kanya at pasimpleng dumila.

"Tama si Mang Berting, hindi ka pa dapat magpaligaw dahil bata ka pa. Pag aaral muna ang atupagin mo." Bida-bidang sabi ni manong.

Pasimpleng iningusan ko sya. "Alam ko po yun manong." Sabi ko at diniinan ang salitang manong na ikinangiwi nya. Imbes na tawagin ko syang kuya ay manong na lang. Pang asar sa kanya.

"Eh bakit kayo manong hindi pa nag aasawa e matanda na kayo?" Dagdag ko pa at diniinan ang salitang matanda.

Napaihit sya ng ubo. "Uhuk! Hindi pa ako matanda, thirty two pa lang ako." 

"Matanda na nga!" Halos sabay pa naming sabi ni tatay. Tumawa pa si tatay habang ako ay ngising ngisi.

Nawala naman ang ngisi ni manong.

Nakitawa na rin si nanay. "O wag nyo nang pagtulungan si Dan, baka hindi pa dumarating ang babae para sa kanya."

"Bata pa naman po ako Aling Cora, Mang Berting." Sabi na lang ni manong na bahagya na ring nakanguso habang pinapapak ang pritong galunggong.

"Noong kapanahunan namin, nasa edad bente pa lang kami pinagtutulakan na kami ng mga magulang naming mag asawa." Sabi ni nanay.

"Pero may panahon pa naman para makahanap ng babaeng para sa kanya itong si Dan. Baka nga may nakita na. Sa gwapo ba naman nitong batang to, aba'y malamang maraming babae ang magkakandarapa. Yung nga lang mga kapitbahay nating mga dalaga at kahit may asawa na ay parang mga naiihi kapag nakikita itong si Dan." Ani tatay.

Napataas kilay na lang ako sa mga sinabi ni tatay. Puring puri nya talaga si manong. Kulang na lang ampunin na nya ito eh.

Nag angat ako ng tingin kay manong na nasa harap ko. Nakatingin sya sa akin at ngumisi sabay kindat. Lalong tumaas ang kilay ko at nginusuan sya sabay irap.

Ganito ang simpleng asaran namin minsan. Pero minsan pikon na pikon ako sa kanya eh. Pero minsan naman mabait sya sa akin. Gaya ng isang beses nya akong tinulungan sa homework ko ng maabutan nya akong gumagawa nito. Yun nga lang mas madalas malakas syang mang asar kesa sa mabait sa akin. Pakiramdam ko nga sumasama lang sya kanila ate at kuya Austin pauwi dito para lang bwisitin ako. Pero ang sabi ni kuya Austin ay may pinaplano daw syang negosyo dito sa probinsya namin.

Nagkibit balikat na lang ako at tinuloy ang pagkain habang pasimpleng nakikipag asaran sa kanya sa pamamagitan ng tingin.

*****