“Ahh kasi—” Tinakpan ni Cheska ang sarili, pilit na itinatago ang katawan mula sa mariin na titig ni Azrael.“What the fvck are you wearing?” madilim na ani nito, puno ng inis at hindi maipaliwanag na galit ang boses.Hindi pa man nakakapagsalita si Cheska ay agad na lumapit si Azrael sa kanya, mabigat ang bawat hakbang na parang dinadala ng galit.“Naglalakad ka dito ng ganyang suot? What the fvck you think you are fvcking thinking?!” mas mariin pa nitong dagdag.“B-Bakit ka galit? Nauuhaw lang naman ako kaya ako bumaba at ano naman angproblema sa suot ko? B-Bagay naman sa akin, diba?" Halos magka utal utal pa si Cheska nang itanong iyon."Bagay sayo?" Muling tinignan ni Azrael si Cheska mula ulo hanggang paa. Ramdam naman ni Cheska ang pag-init ng mukha niya sa paraan ng titig nito."You are really so assuming, huh? Paanong bagay sayo? Look at yourself, hindi bagay sayo." Mariing ani ni Azrael na nagpaawang sa labi ni Cheska. Namula ang mukha niya sa galit at inis.Sinubukan ni Azra
CHAPTER 1Masayang naglakad ng mabilis si Belinda paakyat sa pangalawang palapag kung nasaan ang magiging kwarto nila ng magiging asawa pagkatapos ng kasal.Nakangiti ito at walang mapaglagyan ng saya ang nararamdaman niya dahil hindi siya makapaniwalang bukas na ang kasal nila ng taong mahal niya. Pero naglaho ang saya at napalitan ng kaba nang makarinig siya ng vngol."Sige pa--ah, Danilo. B-Bilisan mo pa!"Sandali siyang natigilan sa paglalakad, pero nang muli niyang narinig ang halinghing at ungol na iyon, humigpit na lang ang hawak ni Belinda sa strap ng bag niya para kumuha ng lakas.Sinubukan niyang huwag mag-isip ng masama. Tinapangan niya ang sarili at mabagal na naglakad papunta sa master bedroom kung saan nanggagaling ang ingay na iyon. Nakabukas ang pinto at sa mismong pintuan ay may pulang panty. Nanginig ang kamay niya habang tahimik na sumilip sa siwang at doon ay malinaw niyang nakita ang nangyayari sa loob."G-Ganyan nga! Ahh! Ang galing mo.... Ugh!"Kitang-kita niya
CHAPTER 2“Are you really going to marry me? Kung joke ang sinabi mo kanina, sabihin mo na ngayon.”Tinignan ni Belinda ang lalaki at hinintay ang sasabihin. Nasa loob na sila ng kotse ng lalaki at hanggang ngayon ay gulat pa rin ito sa sinabi ng lalaki kanina.Hindi sila magkakilala, pero bigla siyang sumulpot sa napakagulong sitwasyon at sinabing siya na lang ang pakasalan ni Belinda. Ang mas nakakagulat, nandito siya sa kotse kahit hindi naman niya ito kilala.“Sa tingin mo ba may oras ako para mag-joke?”“But we don't know each other. Ni hindi ko alam kung paano ka nakapasok sa bahay. Hindi natin kilala ang isa't isa tapos magpapakasal tayo? You know what? Kung nangti-trip ka lang, sabihin mo na.”The guy looked at Belinda. “Ayaw mo? So you want to marry that cheater instead?”Natahimik si Belinda. Ayaw ni Belinda na pakasalan pa si Danilo, pero naisip nito ang lola niya na siyang unang madidisappoint kapag hindi natuloy ang kasal.“I get why you can't trust what I said. That woma
CHAPTER 3“You may now kiss the bride.” Nataranta si Belinda nang marinig iyon, pero hindi niya pinahalata. Hindi niya lubos akalain na ibang tao ang unang mahahalikan niya dahil kahit kailan ay hindi siya nagpahalik kay Danilo.Tinaas ni Van ang veil ni Belinda. Napapamura na lang si Belinda sa isip niya nang makita ang paglapit ng mukha nito. Ayaw niya sana dahil alam naman nito na walang pagmamahal sa pagitan niya, pero alam niya rin na magtataka ang lahat kapag hindi siya pumayag dahil maraming matang nakatingin sa kanila.Napapikit siya at hinintay ang halik, pero napamulat siya ng tingin nang maramdaman ang halik sa noo niya imbes na sa labi. Nagulat siya, pero parang wala lang kay Van dahil agad itong humarap sa mga tao.Matapos ang kasal, maraming bulungan sa paligid at karamihan ay kamag-anak ni Belinda na dumalo. Nakasimangot ang dalawang kapatid niya at masama ang tingin sa kanya.“Ano ba ‘yan. Talagang hindi mahal ni Edward ang anak niyang ito kahit siya naman ang totoong
CHAPTER 4Sobrang saya ni Belinda nang makita niya ang lola niya at hindi lubos alam ni Belinda kung paano papasalamat si Van. Hindi sila magkakilala nang lubusan, pero halos mula noong nagkita sila ay puro mabubuting gawa ang pinakita ni Van sa kanya.“Matutunaw ako sa titig mo,” napabalik sa sarili si Belinda nang marinig iyon mula kay Van na nanatiling nakatingin sa harap niya. Napaiwas siya ng tingin at tumingin na lang sa labas, pero napatingin ulit siya kay Van.“Salamat kanina. Salamat kasi sinabi mong aalagaan mo ako. Hindi ko inaasahang sasabihin mo iyon. Mapapanatag na si Lola sa sinabi mo. Salamat talaga,” tuloy-tuloy na ani Belinda nang hindi na niya mapigilan ang sarili.Mabilis lang na tinignan ni Van si Belinda bago ito magsalita.“Hindi mo kailangang magpasalamat. Sinabi ko na, asawa kita kaya ko ito ginagawa lahat.” Hanggang ngayon ay hindi pa rin sanay si Belinda. Napatingin si Belinda sa daliri niya kung nasaan ang wedding ring nilang mag-asawa. Talagang asawa na n
CHAPTER 5Kakaibang sensasyon ang naramdaman ni Belinda nang halikan siya sa leeg ni Van. Pakiramdam niya ay may nagising sa kaloob-looban niya, dahilan kaya hindi niya magawang itulak ito.Sa isip ni Belinda ay mali na nagpapahalik at nagpapahawak siya dahil kahit kasal sila ay hindi pa rin nila gaanong kilala ang isa't isa.Masyadong mabilis ang lahat para hayaan niya si Van na hawakan at halikan siya, pero ang katawan niya ay masyadong okupado na sa bawat haplos at halik ni Van, na para bang sinasabi ng katawan niya na si Van ang nagmamay-ari nito. Hindi niya maipaliwanag. Hindi naman kasi niya naramdaman ito sa dating fiancé.Bumaba ang halik ni Van sa panga ni Belinda, na siyang nagpatingala kay Belinda kaya madaling bumaba pa ang labi ni Van para tuluyang maangkin ang leeg ng kanyang asawa.Kakaligo pa lang ni Belinda, pero pinagpapawisan na siya. Biglang sobrang init ng paligid kahit na alam niyang naka-aircon naman ang paligid.Napapikit si Belinda nang mariin nang maramdaman
Nagising si Belinda na walang tao sa tabi niya. Tinignan niya ang sarili at napansing nakasuot na siya ng t-shirt at may underwear na rin. Iniisip pa lang niya na pinalitan siya ni Van pagkatapos siyang mapagod at makatulog sa ginawa nila ay talagang nagpapamula na sa mukha ni Belinda.Hindi niya lubos akalain na naibigay niya ang sarili ng ganoong kadali. Ilang beses nang sinubukan ni Danilo na may mangyari sa kanila, pero kahit kailan ay hindi niya ito pinagbigyan. Pero ngayon, dahil lang sa haplos at paglapit sa kanya ni Van, naibigay niya ang sarili ng walang pag-aalinlangan.Dahil mag-isa na lang siya, hindi niya mapigilang ilibot ang paningin sa buong kwarto. Ngayon lang niya napansin na sobrang laki ng kwarto. May malaki ring kurtina sa gilid kaya kuryuso siyang tumayo at lumapit roon.Isang wall glass ang tinatakpan ng malaking kurtina. Pagkamangha ang namayani sa mukha niya nang makita ang napakalaking lupain sa harap niya na puno ng mga bulaklak.“Ma'am, gising na po kayo?”
Chapter 7Dumausdos ang kamay ni Van sa bewang ni Belinda pagkatapos ng tanong na iyon.“So you want to keep me a secret, hmm?” Van asked again to Belinda. Madilim ang tingin nito na animo'y hindi talaga niya nagustuhan ang narinig mula kay Belinda.Naramdaman din ni Belinda ang magaang haplos ng kanyang asawa sa bewang niya kaya hindi niya maiwasang lumunok.“Wala namang masama, hindi ba? Saka may rule sa kompanya tungkol sa prohibited office romances. Sige ka, baka matanggal ka pa sa trabaho.”“My surname is Villariva,” mariing sambit ni Van.“But it doesn't mean that you are the owner who can manipulate the rule. Kung kamag-anak ka man ng chairman, it doesn't mean that you can be an exception to that rule.”Napalunok ulit si Belinda nang maramdaman niya muli ang haplos ng kanyang asawa sa kanya. Medyo nababasa na rin ito dahil basa ang katawan niya, pero kahit na ganoon ay hindi nito inalintana iyon, hinayaan ni Belinda na nakahawak sa kanya ang asawa.Nakita ni Belinda ang pag-igt
“Ahh kasi—” Tinakpan ni Cheska ang sarili, pilit na itinatago ang katawan mula sa mariin na titig ni Azrael.“What the fvck are you wearing?” madilim na ani nito, puno ng inis at hindi maipaliwanag na galit ang boses.Hindi pa man nakakapagsalita si Cheska ay agad na lumapit si Azrael sa kanya, mabigat ang bawat hakbang na parang dinadala ng galit.“Naglalakad ka dito ng ganyang suot? What the fvck you think you are fvcking thinking?!” mas mariin pa nitong dagdag.“B-Bakit ka galit? Nauuhaw lang naman ako kaya ako bumaba at ano naman angproblema sa suot ko? B-Bagay naman sa akin, diba?" Halos magka utal utal pa si Cheska nang itanong iyon."Bagay sayo?" Muling tinignan ni Azrael si Cheska mula ulo hanggang paa. Ramdam naman ni Cheska ang pag-init ng mukha niya sa paraan ng titig nito."You are really so assuming, huh? Paanong bagay sayo? Look at yourself, hindi bagay sayo." Mariing ani ni Azrael na nagpaawang sa labi ni Cheska. Namula ang mukha niya sa galit at inis.Sinubukan ni Azra
Huminga ng malalim si Cheska habang dahan-dahang sinara ang pinto. Napatitig siya doon nang matagal bago lumapit sa kama at naupo roon, at pinilit na makapag isip siya ng maayos. Gusto niyang magdesisyon nang hindi siya magsisisi sa huli kaya sinubukan niya at ginawa talaga niya ang lahat para makapag isip ng maayos.Sinubukan niyang sumaya, dahil sa sinabi ng mama ni Azrael, na hindi naman niya kailangang pumunta sa kwarto ni Azrael kung hindi niya gusto. Binigyan na siya ng ibang choice ng mama ni Azrael, pero---Pumikit siya ng mariin nang maalala ang mukha ni Azrael nang makita sila ni Cris. Ang sakit ng ekspresyon nito. Ang pananahimik. Ang bigat ng sinabi nito kanina sa harap ng buong pamilya. Ang mga katagang sinabi nito sa harap ng pamilya nito."Gusto niya ba ako?" wala sa sariling sabi ni Cheska, bulong na natabunan ng tibok ng puso niya. Napakurap kurap siya habang iniisip iyon, Kinagat at binasa ba niya ang labi niya.Hinayaan niyang maihiga ang buong katawan sa kama, naka
Chapter 59Nalukot ang buong mukha ni Cheska habang nakatingin sa sarili niya sa salamin. Ayos lang naman kung mag-dress siya dahil kahit papano ay nasasanay na siya, pero kailangan bang ganito? Nasa guestroom siya naligo nang gumabi na nang sobra, at talaga atang doon na sila matutulog ngayong gabi.Kinagat ni Cheska ang labi. Gusto niyang lumabas at magreklamo sa pinahiram na damit ng Mama ni Azrael, pero wala naman siyang lakas ng loob na gawin iyon lalo na at siguro ang alam nito ay may nangyari na sa kanilang dalawa kaya walang dahilan para hindi na magsuot ng ganito."Sa ilang beses niyang nakita na nakatulog ka sa condo ni Azrael at sa nakitang halikan niyo ni Azrael, malamang iisipin niyang may nangyari na sa inyo, para kang sira! Ngayon ka pa mag-iinarte sa harap niya?" Hindi mapigilang sabihin iyon sa sarili at medyo pagalitan ang sarili sa salamin, kunot-noo at namumula sa inis.Hindi pa nga niya mapigilan ang tapikin ang sariling noo para magising lang at bumalik sa katinu
Of course! Here's the expanded version of your chapter without removing anything you wrote — dinagdagan ko lang ng mas smooth na daloy, dagdag emotions, at mga natural na reaksyon:Chapter 57“What did you do? That’s not my brother. My brother is not like that.” Nalipat ang tingin ni Cheska sa lalakeng mas bata kay Azrael nang sabihin niya iyon sa kanya.“W-Wala naman akong ginawa,” utal na ani Cheska, pero naitikom niya ang labi nang maalala ang nadatnan niya sa hospital. Hindi niya lubos maisip na nagkakaganon pa rin siya dahil sa nadatnan nito. At bakit naman? Nasasaktan siya dahil doon? Hindi ata kayang isipin ni Cheska iyon ng bo dahil baka sa huli ay mag assume nanaman si Cheska.“Ma, narinig mo iyon? Palagi 'yon seryoso at galit, but did he really say those words na para bang he is experiencing a love sick? What the fvck?” Hindi pa rin ito makapaniwala.Napahawak si Cheska sa batok nang tignan siya ng lahat, halatang naghahanap ng kasagutan sa kanya. Para siyang biglang naging
"Nasaan tayo?" Mahinahong tanong ni Cheska habang nakatingin sa paligid.“May damit diyan sa likod para may suotin ka. Magpalit ka na dito, don’t worry, it’s tinted, walang makikita dito sa loob. My family is waiting inside, mauuna na ako sa loob, bilisan mo,” sabi ni Azrael at hindi pinansin ang tanong ni Cheska nang ihinto na niya ng tuluyan ang kotse.Napasulyap si Cheska sa backseat, kita niya ang isang paper bag doon, na hindi niya napansin kanina at ngayon lang niya talaga napansin.“T-Teka, sabi mo bodyguard ang kailangan mo diba tapos—” Hindi na niya natapos ang sasabihin dahil mabilis na bumaba si Azrael at isinara ang pinto, animo’y wala na siyang balak makinig sa anumang sasabihin pa ni Cheska. Naiwan si Cheska na nakanganga, napapailing na lang.Sa huli ay huminga na lang ng malalim si Cheska.“Sabi ko nga, magpapalit na ako. Huwag na kasing maraming satsat, Cheska,” mariin niyang bulong sa sarili, kasabay ng iritado at nakasimangot na pagkuha ng paper bag sa backseat haba
Mariing pumikit si Cheska at hinimas ang batok niya, sinusubukang kalmahin ang sarili. Pero nang marinig niya ang pag-andar ng makina, agad siyang sumakay sa front seat, hindi na nag-isip pa. Hindi niya alam kung bakit ganoon ang nararamdaman niya—parang may kung anong sumasakal sa dibdib niya habang pinagmamasdan si Azrael na tila ba hindi siya nakikita.Pagkaupo niya sa passenger seat, agad niyang nilingon si Azrael. Walang emosyon ang mukha nito, at tila ba tumagos ang katahimikan ng buong sasakyan sa balat niya."Hindi ba talaga kita makakausap ng matino?" Tanong ni Cheska at napapikit dahil sa suot nitong earbud, hindi siya sigurado kung naririnig ba siya nito o ano.Hindi na nakatiis si Cheska. Inabot niya ang kanang tainga ni Azrael at biglang inalis ang isang earbud. Kasabay ng pag-alis niya roon ay ang biglang pag-ikot ng mukha ng lalaki para tignan siya, puno ng iritasyon at pagkabigla.“What the fvck you fvcking think are you doing?” Inis na ani ni Azrael, masyadong diretso
Paglabas ni Cheska ng pinto ay agad siyang luminga sa magkabilang direksyon ng hallway, hinahanap ang pamilyar na porma ni Azrael. Mabilis ang pintig ng puso niya—hindi niya alam kung dahil ba sa kaba, inis, o… baka pareho, ewan, pati siya ay talagang nagugulugan sa nararamdaman. Kaso sa magkabilang dereksyon iyon ay wala siyang nakitang Azrael.“Ang bilis naman niya?” bulong ni Cheska sa sarili, bitbit ang iritang hindi niya maipaliwanag.Napahawak na lang si Cheska sa sintido. Dalawa ang elevator doon at sa dalawang hallway din ang daan kaya hindi niya alam kung alin sa dalawa ang sinakyan ni Azrael o tinungo nito.“Dito na nga lang!” Inis na ani Cheska sa sarili. Bahagyang nabunutan siya ng tinik nang makita niya ang pamilyar na likod nito—nakatayo, nakaharap sa elevator, at tila malapit nang sumakay. Mabilis ang lakad ni Azrael at may mga bumating nurse pa nga dito, dahil nga kilala ito doon, pero wala man lang itong pakealam o pinansin man lang. Diretso lang. Walang tingin. Walan
“Huwag ka kasi mag-alala. Kaya ko ang sarili ko, at mabait naman iyong boss kong iyon kahit medyo bugnutin. Kaya relax ka lang diyan."Ngumiti si Cheska pagkatapos sabihin iyon. Naiintindihan naman ni Cheska kung bakit nag-aalala ang kaibigan. Hindi rin naman ito ang unang beses na subra ang pag-aalala ng kaibigan dahil sa lalake.Bumuntong-hininga si Cris, halatang napapaisip.“Kaya kumain na lang tayo nito. Sayang din, at saka para kang tanga magtampo—Shit!”Napasinghap si Cheska nang maramdaman ang malamig at malagkit na icing ng yema cake sa pisngi niya. Napapikit siya sa gulat, halos hindi makapaniwalang pinahiran din siya ni Cris ng yema cake sa mukha, gaya ng ginawa niya. Dahan-dahan niyang iminulat ang mga mata, naglalagablab ang titig, at unti-unting inangat ang ulo papunta kay Cris.Nakita niya itong may mahinang tawa habang hawak pa ang daliring may natirang icing, kitang-kita ang kalokohan sa mukha. Parang batang nakaiskor ng kalokohan.“Cris...” seryoso ang boses niya, m
"Kamusta po ang kapatid ko, Doc? Okay lang naman po siya, hindi ba? Matagal na din po kasi kami rito at palaging na dedelay ang operasyon ng kapatid ko. Medyo nag-aalala na rin po kasi ako at ang laki na ng bill namin dito. Nagmukha na ngang hotel itong hospital para sa amin ng kapatid ko kaya gustong gusto ko na pong malaman kung bumubuti na po ang lagay ko." Tuloy tuloy na tanong ni Cheska dahil nabalitaan niyang tapos na ang panibagong test na ginawa nila sa kapatid niya.Ngumiti ang doctor bago sumagot,“Bumubuti ang lagay ng kapatid mo, so we are really happy to say that we are going to schedule the operation for him next month, first week.”Nagliwanag ang mukha ni Cheska sa narinig mula sa doctor. Hindi ito iyong tita ni Azrael dahil naka-leave daw ito—kaya’t iba ang naka-assign na doktor na sumuri at dumalo sa kapatid niya ngayon. Ngunit kahit iba ang kausap niya, dala pa rin ng balitang iyon ang matinding ginhawa at pag-asa.“And na-inform na din namin si Dr. Villariva. We su