Chapter 1

Angela's POV

NAG-UNAHAN sa pagbuhos ang mga luha sa pisngi ko habang pinanonood ang asawa ko at ang kabit niyang si Abby, abalang naghahalikan sa loob ng opisina niya. Nakakandong si Abby sa kaniya habang ang kamay niya ay nasa loob ng laylayan ng suot nitong dress.

Naninikip ang dibdib ko habang tahimik na umiiyak sa labas. I never thought this day would come. Akala ko, nanlalamig lang talaga siya sa akin dahil sa trabaho, dahil busy siya, hindi ko naisip na niloloko niya na pala ako.

And with Abby pa. She was my friend. How can they do this to me?

Napasandal ako sa pinto habang nakahawak sa tapat ng dibdib ko. Pakiramdam ko ay hindi ako makahinga sa labis na pagluha.

"Love, mag-hotel na tayo. I missed you kaya."

"I still have to finish signing these documents, Abby."

"Ahh... pero ilang araw kang na'kay Angela. It's unfair."

I heard Augustus chuckled. "Dalawang araw lang iyon. It was her mom's birthday."

"But love, pagbigyan mo na ako, please? Malapit na ang anniversary natin."

Natigilan ako sa pag-iyak nang marinig iyon. Gulat na napatakip ako ng dibdib. Anniversary? Kung ganoon, matagal na silang may relasyon?

Sunod-sunod akong umiling. I refuse to accept this, siguro ay may rason. I need to know why. Bakit niya ako niloloko?

Muli akong sumilip sa nakaawang na pintuan at nakitang naghahalikan pa rin sila, pero ngayon ay nakabuyangyang na ang mga dibdib ni Abby sa asawa ko. At pisil-pisil ni Augustus ang isa sa mga suso nito.

Lumunok ako nang mariin bago tuluyang binuksan ang pinto. Napasinghap si Abby at mabilis na umalis sa kandungan ni Augustus. Nagmamadali nitong inayos ang kaniyang damit. Habang si Augustus ay parang wala lang na tumingin sa akin.

"B-Bes, anong ginagawa mo dito?"

"Bes?" ulit kong hindi makapaniwala. "May kapal ka pa ng mukhang tawagin akong bes? Ahas!"

Umismid ito sa narinig bago nag-iwas ng tingin. Mula sa kaniya ay nilipat ko ang tingin kay Augustus na nakatingin lang sa akin.

"Paano mo ito nagawa? Halos mabaliw-baliw ako araw-araw sa pag-iisip kung anong naging problema... bakit tayo nagkakaganito? Iyon pala, may ibang babae ka na?"

Walang emosyon sa mukha niya. Nakatitig lang siya sa mga mata ko na parang wala lang.

"Bes, huwag kang mag-iskandalo. Nakakahiya sa mga tao sa labas."

Galit na binalingan ko si Abby. "Sa kanila, nahihiya ka pero sa akin, hindi?!"

Napapalunok itong bumaling kay Augustus. "I should leave. Magkita na lang tayo next time."

Umawang ang mga labi ko sa narinig. Next time? Unbelievable! I was right here! Pero nagagawa niyang sabihin iyon sa pagmumukha ko?

Paalis na si Abby nang basagin ni Augustus ang pananahimik niya. At halos madurog ako sa sinabi niya.

"Abby, pumunta na tayo ng hotel," he said that while still looking at me straight in the eyes.

Tumayo siya at pinulupot ang kamay sa baywang ni Abby. Nakatingin ako roon nang maramdaman ko ang masaganang luha na muling bumuhos sa magkabila kong pisngi.

Sa labis na galit ay mabilis akong humarang sa harap nila at pinaghahampas si Augustus sa dibdib. This is not what I'm expecting. Akala ko, kapag nakita niya ako, hihingi siya ng tawad. Itutulak palayo si Abby at magpapaliwanag sa akin. But I was wrong, so wrong.

"Paano mo ito nagawa sa akin! I'm your wife, Augustus! I'm your wife!"

Hinuli niya ang mga kamay ko. "Hindi kita mahal!"

Mabilis akong natigilan sa narinig.

"If it wasn't because of the merging of the company, I wouldn't even look at you! Tanggapin mo na, hindi kita mahal, Angela!"

Itinulak niya ako kaya bumagsak ako sa sahig. I wa so shocked to even react. Nang mag-angat ako ng mukha ay nakita kong naka-smirk si Abby habang nakatingin sa akin.

"Let's go, Abby."

Kinuha niya sa kamay ang kabit niya at tuluyan silang lumabas ng kaniyang office. Nang maiwan akong mag-isa ay saka ako muling humagulhol ng iyak.