Chapter 23

Isang pamilyar na pakiramdam ang naramdaman ni Shaun nang makita ang dalawang paslit na kasama ni Cianne sa airport. Huli niyang naramdam ang pamilyar na pakiramdam higit isang dekada na ang nakaraan, nang una n’yang masilayan ang tunay na ama.

Mula sa inuupuang single sofa ay pinagmasdan niya ang dalawang magkamukhang bata na nakayakap kay Cianne. Ang isa ay masamang tingin ang ipinupukol sa kan’ya habang ang isa naman ay tila naninimbang pa kung masama o mabait ba s’ya.

Wala sa sariling napangiti s’ya. Para s’yang nananalamin. Sa mata pa lang ng dalawa ay Gonzalvo na.

Tama, lukso nga ng dugo ang kan’yang nararamdaman.

Hindi kagaya nila ni Matt na magkamukhang-magkamukha, ang kambal sa kan’yang harapan ay magkapareho lamang sa tangos ng ilong at mata, ngunit kung titigan ay hindi ito magkamukha.

“Mommy, gutom,” maya pa’y pagbasag sa katahimikan ng isa sa kambal, na nakanguso pang hinahaplos ang sariling tiyan.

Pinagmasdan n’yang haplusin ni Cianne ang maliit na mukha nito. “Sige po k