Matinding kaba ang naramdaman ni Cianne nang sa muli ay sapilitan s’yang kunin ni Shaun. Subalit higit na takot ang kan’yang naramdaman para sa dalawang anak.Ang takot na iyon ay unti-unting naglaho nang imbes na ikulong sila ng lalaki sa isang madilim na kwarto, kagaya nang kan’yang iniisip, ay hindi nito ginawa. Sa halip ay sa mas malaking kwarto sila pinatuloy at hindi pa nito kinandado. May kinuha din ito’ng dalawang katulong na s’yang mag-aalaga daw sa dalawang bata.Nalilito na tuloy siya kung kidnapping pa ba ang ginagawa nito o pagkupkop na sa kanila kahit may sarili naman silang bahay.Alam niya naman na kaya ganoon ang trato sa kan’ya nito dahil sa kambal. Kahit hindi ito magtanong ay halata naman na Gonzalvo ang mga bata. Kaya hindi na rin siya nagtataka na ganoon ang trato sa dalawa dahil mga anak ito ni Matt.Hindi niya tuloy alam kung dapat n’ya ba’ng ipagpasalamat na kasama niyang na-kidnap ang mga anak dahil maayos ang trato sa kan’ya ni Shaun, o dapat siyang mangamba
Tila bahay-bahayan na nga ang nangyari sa pangki-kidnap ni Shaun sa kanila.Hindi namalayan ni Cianne ang mabilis na paglipas ng apat na araw. Paano ba naman kasi ay hindi s’ya gaanong nakakaramdam ng pangungulila dahil kasama niya ang mga batang nagbibigay ng lakas sa kan’ya.Isa pa’y labis-labis ang binibigay na espesyal na pangangalaga ni Shaun sa kambal. Naroong pinaayos nito ang kwarto, kung saan s’ya unang tumakas noon, para gawing kwarto ng kambal. May mga laruan pa itong binili kaya nalilibang ang mga bata. Nang isang araw lang din ay may mga dala ito’ng bagong damit ng dalawa. Mga totoong pagkain na din ang pinakain nito sa kan’ya dahil mayroon ng taga-luto sa ngalan ni Manang Alice.Sa kabila nang maayos na pagtrato sa kanila, nais niya pa din na maging malaya. Kahit sino siguro ay hindi gugustuhin ang buhay na nakabilanggo.“Why does Pinocchio’s nose became long?” tanong niya sa kambal matapos basahin ang story book na pinabili ni Shaun.Nasa gitna s’ya ng dalawa habang nak
Sa ilang araw na pananatili niya sa mansyon ni Shaun ay tila nasasanay na ang kan’yang katawan. Kung noong una ay hindi n’ya magawang matulog dahil sa takot at pangamba, ngayon naman ay tila bumawi ang katawan n’ya. Mataas na ang sikat ng araw nang magising s’ya.Kinapa n’ya ang mga bata sa kan’yang tabi. Mabilis siyang bumangon nang mapagtantong siya na lamang ang nasa kama at wala ang mga ito sa kabuuan ng kwarto. Kakaibang kaba ang dumaloy sa kan’yang buong katawan.Wala pa’ng hilamos o suklay man lang na lumabas siya ng kwarto.“Sean! Kean!” pagtawag n’ya sa mga ito.Sa katabing kwarto na pinagawa ni Shaun bilang kwarto ng dalawa ay narinig n’ya ang maliit na mga hagikhik. Hindi na s’ya nag-abala pa’ng kumatok at dire-diretsong binuksan ang pintuan.Naroon ang kambal na masayang naglalaro. Si Sean ay nakakalong kay Shaun, na tanging bantay ng dalawa, habang nilalaro ang laruang helicopter samantalang si Kean naman ay iniwan kaagad ang laruang robot at lumapit sa kan’ya.Kinarga n’
Umagang-umaga ay uminit kaagad ang kan’yang ulo nang maabutan sa sala ang kambal na binibigyan ng tig-isang maliit na chocolate bar ni Shaun.“Hep! What’s that?” Tumaas ang parehong kilay niya at nakapameywang na tinanong ang dalawang bata.Imbes na sumagot ay nagsumiksik ang dalawa sa tabi ni Shaun.“I’m giving them chocolates,” sagot ng lalaki kahit malinaw naman sa kan’yang paningin na ganoon nga ang ginagawa nito.Matalim na titig ang ipinukol niya dito, na kagaya ng kambal ay nakatingala din na nakatitig sa kan’ya. Kung hindi lamang magkamukha ito at si Matt ay iisipin ng mga tao na mag-aama ang tatlo.“At this early morning? Bawal sila kumain ng sweets nang ganito kaaga.”Akala pa naman niya ay makakaligtas na siya sa pang-spoil ng mga kapatid sa kan’yang kambal, ngunit tila mas malala pa si Shaun.“Bakit may tamang oras ba sa pagkain ng matamis?”Gusto n’ya na itong sapakin dahil sa pagkokontra nito sa pagdidisiplina n’ya, ngunit nagtitimpi siya dahil nasa tabi nito ang mga bat
Hindi niya malaman kung malakas lang ba ang kan’yang loob o masyado niya lang minamaliit ang kakayahan ni Shaun na kontrolin ang buhay n’ya.Sa ikalawang pagkakataon ay hindi nanaman siya nagtagumpay sa pagtakas.Wala s’yang ideya na sa ganoong oras pala ay gising na ang binata at nag-ja-jogging sa labas.Mataas na ang sikat ng araw ngunit nasa kwarto pa din siya at nag-aabang sa pagbukas ng pintuan.Nang mahuli sila ni Shaun kaninang madaling araw ay dinala nito ang mga bata sa kwarto nito habang siya naman ay ikinulong sa kan’yang kwarto. Hindi siya nag-abala pa’ng mag-eskandalo dahil ayaw niyang matakot ang dalawang bata.Idinikit niya ang tainga sa pinto nang walang marinig ay sumilip siya sa bintana. Wala rin tao sa labas. Dumako ang kan’yang tingin sa emergency window. Nakabukas iyon kaya may kung ano’ng nag-engganyo sa kan’ya para dumaan muli doon kagaya nang kan’yang ginawa sa unang pagtakas.Nilapitan n’ya iyon ngunit mabilis siyang napalingon nang bumukas ang pinto.Niluwa n
Hindi sanay si Cianne na manakit ng pisikal ngunit pagdating sa mga anak ay handa siyang manakit at masaktan.Namula ang pisngi ni Shaun sa lakas ng kan’yang pagsampal. Ibinigay niya sa sampal na iyon ang takot na naramdaman niya sa buong magdamag, gayunpaman ay hindi natinag ang lalaki sa kinatatayuan. Kaya nang lumingon ito pabalik sa kan’ya ay halos isang pulgada na lang ang lapit ng kanilang mga mukha. Siya tuloy ang napaatras.“Saan mo ba dinala ang mga anak ko?”Subalit hindi sapat ang sampal na iyon upang mawala nang tuluyan ang galit n’ya.Mula sa paghaplos ng pisnging sinampal niya ay binalik ni Shaun ang kamay sa bulsa.“I have them checked by the pediatrician. The results were normal. Magaling ka mag-alaga. Pinasyal ko din sila at pinamili ng mga gusto,” kwento nito na tila ba hindi man lang naisip ang matindi n’yang pag-aalala.“Pero sana ipinagpaalam mo sa akin. I am the mother. Lahat ng gagawin mo para sa mga anak ko, kahit pa makakabuti ‘yan, dapat hinihingi mo muna ang
Dalawang linggo na silang nasa poder ni Shaun. Hindi niya alam kung dapat ba’ng tawagin na pagbihag iyon dahil mas mukha pa’ng bahay-bahayan ang kanilang ginagawa.Matiyaga niyang sinusubuan ng pagkain si Sean habang si Shaun naman ang kay Kean. Madalas niyang hayaan ang dalawa na kumain nang mag-isa ngunit kapag naglalambing ito na magpasubo ng pagkain ay hindi niya matanggihan.“Isa na lang na subo ito,” napatingin s’ya sa lalaki nang magsalita ito.Nakita niyang umiiling si Kean, tila ayaw nang ubusin ang natitirang isang kutsarang itlog at patatas. Napailing na lang s’ya dahil ganoon talaga ang ugali ng isang anak kapag nagpapasubo. Palagi ito’ng may tira at kahit anong pagpupumilit n’ya ay hindi nito iyon inuubos, kaya alam n’yang ganoon din ang mangyayari.“Here comes the plane.” Gumawa pa ng tunog eroplano si Shaun habang nilalapit ang kutsara kay Kean mula itaas patungo sa bibig nito.Bahagyang tumaas ang pareho n’yang kilay nang walang pagmamaktol iyong kinain ng anak.Hindi
Nang ipanganak n’ya ang kambal, sinabi na sa kan’ya ng yumaong ina na unti-untiin n’ya na ang pagsabi dito na ang daddy ng mga ito ay nasa langit na. Subalit, hindi naituro ng ina kung paano iyon sasabihin sa dalawang walang muwang na bata. Kaya hanggang ngayon, wala pa din alam ang dalawa, gayunpaman ay ‘ni minsan hindi ito naghanap o nagbigkas man lang ng salitang ‘daddy’.Alam niyang darating ang panahon na malulungkot ang dalawa kung walang tatawagin at kakagisnan na ama. Kaya sa kahit anong paraan ay sinusubukan n’yang punan ang pagiging ama dito.Mabilis n’yang tinahak ang salas. Naabutan n’ya ang tatlong lalaki na parehong nagniningning ang mga mata.“Daddy!” sigaw ni Sean na tila tuwang-tuwa sa pagbigkas ng salitang hindi niya maalalang itinuro dito.“Ikaw daddy namin,” malambing na sabi ni Kean na itinaas ang mga kamay para magpakarga kay Shaun.Simula nang ipanganak niya ang dalawa ay hindi niya pa nasilayan ang kakaibang saya sa mga mukha nito. Hindi niya akalain na kakaiba
Hello guys!Sadly, on leave na ang mga editors for Chinese New Year. Feb 6 pa ang balik nila, which means pending din ang review and approval ng chapter na naulit, so hindi ko pa ma-upload ang ibang chapters.I promise to upload more chapters (baka hanggang ending na) hahaStay tune!mwa 😘
This note is as of Jan. 26, 2025.Hi!I'll upload Chapter 15 tomorrow. Na-doble ko kasi ang upload ng chapter 113 due to internet connection issue. In-edit ko ang isang Chapter 113 to Chapter 114, pero currently under review, kaya baka malito kayo na nag-unlock kayo ng same chapter. Maybe bukas ay okay na, so refresh n'yo na lang :) Salamat sa pag-unawaThank you na din sa suporta n'yo sa novel na ito. Na-i-inspire ako to write more.
Labis na nagtaka si Cianne sa sagot ni Shaun sa balitang natanggap mula sa ama.Alam niyang galit ito kay Don Felipe, gayon din naman s’ya, pero para sabihin nito na wala ito’ng pakialam kung may malubhang karamdaman ang matanda ay tila ba mas lalong lumalim ang puot nito.“Nandito ka na naman?” nagtatakang tanong n’ya kay Shaun kinabukasan nang maabutan n’ya ito sa kwarto ng mga bata.Malaya na muli ito’ng nakakapasok sa bahay n’ya. Hindi na rin naman nakikialam ang mga kapatid n’ya, dahil masaya ang kambal.Hinalikan n’ya ang dalawang bata na handa nang mag-aral kasama ang tutor ng mga ito.Naramdaman n’ya ang pagsunod ni Shaun sa kan’ya hanggang sa labas. In-unlock n’ya na ang kan’yang kotse nang masuyong kunin ng lalaki ang susi sa kan’yang kamay.Kunot-noo s’yang bumaling dito.“Ihahatid na kita,” anito.Bumaba ang kan’yang tingin sa kaswal nito’ng pananamit. Animo’y wala muli ito’ng balak na pumasok sa trabaho.“You don’t have to. I can drive myself. Akin na ang susi.” Nilahad n
Labis na nagtaka si Cianne sa sagot ni Shaun sa balitang natanggap mula sa ama.Alam niyang galit ito kay Don Felipe, gayon din naman s’ya, pero para sabihin nito na wala ito’ng pakialam kung may malubhang karamdaman ang matanda ay tila ba mas lalong lumalim ang puot nito.“Nandito ka na naman?” nagtatakang tanong n’ya kay Shaun kinabukasan nang maabutan n’ya ito sa kwarto ng mga bata.Malaya na muli ito’ng nakakapasok sa bahay n’ya. Hindi na rin naman nakikialam ang mga kapatid n’ya, dahil masaya ang kambal.Hinalikan n’ya ang dalawang bata na handa nang mag-aral kasama ang tutor ng mga ito.Naramdaman n’ya ang pagsunod ni Shaun sa kan’ya hanggang sa labas. In-unlock n’ya na ang kan’yang kotse nang masuyong kunin ng lalaki ang susi sa kan’yang kamay.Kunot-noo s’yang bumaling dito.“Ihahatid na kita,” anito.Bumaba ang kan’yang tingin sa kaswal nito’ng pananamit. Animo’y wala muli ito’ng balak na pumasok sa trabaho.“You don’t have to. I can drive myself. Akin na ang susi.” Nilahad n
Araw-araw nang muli ang pagdalaw ni Shaun sa mga bata, maging kay Cianne ay ganoon din. Wala siyang ideya kung ano na ang kaganapan sa buhay nito dahil halos ang magdamag nito ay tila ba nakalaan na para sa kanila.“Ma’am, flat po ang gulong ng service vehicle natin,” balita ng staff sa kan’ya.Binigay niya kay Stacy ang ginagawa upang tingnan ang problemang binanggit ng kan’yang staff.Bumagsak ang balikat niya nang makitang dalawang gulong ng sasakyan sa unahan ang flat.“Tumawag na ba kayo ng mag-aayos?” tanong niya sa driver.“Oo na po, kaya lang ay mga 20 minutes pa daw bago sila makarating.”Hinaplos niya ang noo nang marinig ang sinabi nito. Bumuntong-hininga siya. Kailangan na nilang mai-deliver ang mga pagkain. Hindi iyon maaaring mahuli.“Tumawag na lang kayo ng ibang sasakyan,” utos niya habang naglalakad sila papasok ng restaurant. Wala pa’ng customer sa mga oras na iyon dahil maaga pa at kakabukas pa lamang nila, maliban na lang kay Shaun na naroon na naman at tahimik na
Nadatnan ni Cianne si Shaun sa kan’yang bahay nang umuwi siya galing sa restaurant. Kakabalik lang nilang mag-iina kahapon. Nakasabay nila ang lalaki sa byahe ngunit nakakapanibagong hindi ito nangulit sa kan’ya. Marahil ay binigyan din s’ya ng kaunting panahon matapos ang pag-uusap nila.Kaninang umaga ay dumaan na si Shaun sa restaurant upang ipagpaalam na bibisitahin nito ang mga bata, kaya hindi na siya nabigla nang maabutan ito doon.“Nasaan si Sean?” tanong niya nang makitang si Kean lamang ang kasama nito sa sala.“Ayaw po’ng bumaba ma’am,” sagot ng katulong.Napabuntong-hininga siya. Simula nang umuwi sila ay hindi maganda ang mood ng bata. Tahimik din ito at hindi gaanong nakikipaglaro sa kakambal na si Kean. Hindi niya pa ito nakakausap tungkol sa nangyari nang nakaraan.“Puntahan ko lang,” paalam n’ya kay Shaun bago umakyat sa taas.Alam niyang may tampo si Sean sa ama. Hindi niya gustong lumaki ito nang may sama ng loob. Tama nang siya lang ang galit kay Shaun.Dahan-dahan
Matapos makapag-empake para sa maagang byahe pauwi kinabukasan ay bumaba si Cianne sa reception area upang ayusin na ang mga babayaran sa ilang araw na pag-stay sa hotel.“Bayad na po ma’am,” anunsyo ng receptionist na kinakunot ng kan’yang noo.Inulit niya pa ang pagsabi ng room number, at pinakita pa sa kan’ya ang record nito na nagsasabing wala na s’yang kailangan bayaran pa.Hindi niya maalala na may inutusan siyang magbayad doon, hanggang sa lumitaw sa kan’yang harapan si Shaun.Binuksan niya ang wallet at kumuha ng pera doon na katumbas ng bill niya sa hotel.Tumaas ang parehong kilay ni Shaun nang iabot niya ang pera.“I can pay for our hotel bill.”Nilagay nito ang mga kamay sa bulsa pagkatapos ay tinanggihan ang bayad niya.“I’ll just ask my staff to transfer the payment to your account.”“You don’t have to. It’s my responsibility as your husband to provide for you needs and wants,” sagot nito na kinaawang ng bibig n’ya.Husband? Napangisi siya sa sinabi nito, pagkatapos ay u
Nang masigurong tulog na ang dalawang bata sa family room ng hotel na kinuha ni Cianne ay lumabas siya ng terasa. Malamig ang samyo ng hangin na sumalubong sa kan’ya, kaya mas binalot niya pa ang sarili ng roba. Lumapit siya sa railings at sinimsim ang alak sa kopitang kan’yang hawak.Tinanaw niya ang liwanag ng bawat tahanan sa bulubunduking parte ng lugar. Magandang tanawin iyon sa gabi. Nang magsawa ay binaba niya naman ang tingin sa infinity pool sa ibaba. Nasa isang resort sila sa Baguio. Mula sa Romblon ay doon sila dumiretso kasama ang mga anak. Hindi na muna siya sumama sa mga kapatid pauwi dahil kailangan niya pa ng kaunting panahon para sa sarili.Inaasahan niya nang babalik si Shaun dahil sa mga bata. Hindi niya nga lang akalain na makikita pa ito ng kambal na may kasamang ibang babae. Maging siya ay ganoon din. Ano pa nga bang aasahan niya, na siya pa din ang mahal nito? Mas pinili nga nitong magtiis sa piling ni Heria kaysa tumakas kasama siya.“Psst.”Ang kan’yang tahimi
Sa sinapit ng ama ni Shaun, nakaramdam siya ng pangamba. Hindi niya gustong maging kagaya ng kinahinatnan ng pagmamahalan ng kan’yang mga magulang ang sa kanilang dalawa ni Cianne. Ayaw niyang maulit ang nakaraan.Mas lalong lumakas ang loob niya na magpatuloy sa paghahanap sa kan’yang mag-iina, kahit hanggang sa pagputi man ng buhok niya.“Sir, good news. Nakakuha na ako ng record sa airport. Hindi lumabas ng bansa si Cianne. Nasa Baguio sila ng mga bata.”Agad niyang kinancel ang flight patungo sa ibang bansa nang marinig ang magandang balita mula sa private investigator.Nagpatulong siya sa kaibigan na si Josh upang magpahatid sa Baguio gamit ang private plane nito. Ayaw niyang magsayang pa ng panahon.Pagdating doon ay tinungo niya ang hotel na tinuluyan ng kan’yang mag-iina ayon na din sa impormasyon na binigay sa kan’ya.“I’m sorry sir, but we can’t disclose any information to you,” ani babaeng receptionist.Malungkot siyang napangiti.Tinitigan niya ang babae na animo’y ilang