2423RD POV “Anak! B-buhay ka..” Iyak na wika nito, kaya napakunot ang kanyang noo. “Bitawan niyo po ako. Isa pa, hindi naman ako namatay, kaya buhay ako.” Inis na wika niya rito, matapos niya itong itulak. “Patawarin mo ako Hanma..” Natigilan siya, dahil sa kanyang narinig. “Kilala mo ako? P-paano mo ako nakilala?” Kunot-noo na tanong niya, rito habang napalingon sa paligid. “A-ako ang mommy mo Hanma… A-Anak.” Hagulgol na wika ng babae, kaya nailing si Hanma, sa kanya habang pinagtatawanan ito. “Hindi ako tanga, para maniwala sa ‘yo, Isa pa, kilala ko ang mommy ko at hindi Ikaw 'yon! Kaya mas mabuti pang umalis kana at ‘wag mo nang hintayin pa na tatawag ako ng pulis, para ipahuli ka.” Madiin na wika niya, habang tinalikuran ito. Pero muli siyang natigilan ng yakapin ulit siya ng babae. “Ano ba! Bitawan mo nga ako! Tulong! Tulungan niyo ako!!” Malakas na sigaw niya, kaya lumapit sa kanila ang mga tao, na nasa loob ng convenience store.“Anong nangyayari rito?” Tanong ng guard,
2433RD POV “Aaron!” Tawag ng mommy niya. Gulat siyang napatingin dito, habang papalapit ito sa kanya. “Anong ginawa mo?” Tanong nito sa kanya. “Mom, may kailanga-.” “Sagutin mo ang tanong ko!!” Galit na sigaw nito sa kanya. “Gusto ko lang malaman ang totoo.” Napakunot ang noo ni Aira, dahil sa narinig niya mula sa kanyang anak. “Totoo? Anong totoo?” “Na buhay si Hanma.” Nailing si Aira, dahil sa sinabi ni Aaron. “Buhay? Nagpapatawa kaba? Nakita mo mismo sa dalawang mata mo ang nangyari sa kanya, ‘diba?” “Oo, pero hindi malabo na buhay siya, dahil kamukhang-kamukha niya siya Mom.” Iyak na wika ni Aaron. “Hindi siya si Hanma, Anak. Alam mo ‘yan.” Malumanay na wika nito, dahil hindi niya mapigilan na maawa sa anak niyang si Aaron. Ilang taon na rin itong nagdusa dahil sa pagkawala ni Hanma. “Ramdam ko Mom… Ramdam kung siya si Hanma.” “Anak, tanggapin mo na na wala na siya.” “Paano Mom? Paano ko siya makakalimutan? Alam mo bang kahit anong gawin ko, pilit pa rin siyang sinis
2443RD POV “Hindi ka makakalabas dito, hangga't hindi matapos ang kasal niyo.” Wika ni Aira, habang walang emosyon na makikita sa mukha niya. “Kailangan mong sumunod sa amin, dahil para rin ito sa ‘yo.” Nag-angat ng mukha si Aaron, habang kunot-noo na napatingin sa kanyang ina. “Wala ka rin pinagkaiba sa lola mo.” Sagot niya rito. “Wala akong pakialam sa iniisip mo Aaron. Ang gusto ko lang ay mabigyan ka ng pamilya.” “Bakit Mom? Hindi ko ba kayo pamilya?” “Sa tingin mo, habang-buhay mo kaming makasama? Hindi Aaron, mas maganda pa rin na may mga anak ka, na mag-aalaga sa ‘yo, sa pagtanda mo. May asawa kang masasabihan sa problema mo.” “Paano ako mag-sasabi sa kanya, kung hindi ko siya gusto?” “Anak, habang tumatagal. Matutunan mo rin siyang mahalin.” “Ayoko siyang mahalin. Alam mo kung sino ang mahal ko.” “‘Yan ang dahilan, kung bakit kita ipapakasal kay Nica!” Sigaw ni Aira, kaya masama niya itong tiningnan. “Aaron. Tama na ang ilusyon mo, dahil wala na si Hanma, wala na s
2453RD POV “Mommy!” Napatingin si Aira sa anak niyang si Dell, habang papalapit ito sa kanya. “Anong ginawa mo rito?” Tanong ni Aira. “Mom, bakit hindi mo man lang sinabi sa akin na ikakasal na pala si Kuya?” “Nakalimutan ko.” “Mom, pwede bang ‘wag mo nalang siyang pilitin na magpakasa-.” “Kung nagpapatulong siya sa ‘yo. Hindi na magbabago ang desisyon ko. Ikakasal sila ni Nica sa ayaw at gusto niya.” “Wala ng pero-pero.” Wika ni Aira, habang muli nitong tiningnan ang phone niya. Wala naman nagawa si Dell, kun'di ang talikuran ang kanyang ina, at tinungo ang silid ng kuya Aaron niya. “Buksan niyo.” Utos niya sa mga tauhan nila, na nakatayo sa pinto. “Hindi niyo ba ako naririnig?” Galit na wika niya, kaya nagkatinginan sila. “Isa.” Wika niyang muli, kaya dali-dali nilang binuksan ang pinto. “Kuya!!” Sigaw niya, habang nilapitan si Aaron at mahigpit itong niyakap. “Ayos ka lang ba? Anong ginawa nila sa 'yo Kuya ko?!” Napahinga ng malalim si Aaron, habang tinanggal ang kam
2463RD POV “Ikaw na naman?” Kunot-noo na wika ni Hanma. “Umalis kana, kung ayaw mong tumawag ako ng pulis.” “Bakit ka naman tatawag?” Tanong ni Aaron, sa kanya. “Bakit hindi ako tatawag? Nakalimutan mo bang isa kang manyak?” “Kung manyak ako, matagal na sana kitang ni-r*pe.” Lalong napakunot ang noo niya, dahil sa kanyang sinabi. “Hindi ako masamang tao, at lalong hindi ako rep*st. Nandito ako para alukin ka ng trabaho. Sayang kasi ang natapos mo, kung hindi mo ito magagamit.” “Paano mo nalaman ‘yon?” Inis na tanong niya. “Pero hindi ko sinabi sa ‘yo, na naayon sa natapos mo, ang trabaho na inaalok ko.” “Blahh…” Asar na wika ni Hanma, sa kanya. “Isang milyon kada buwan.” Natigilan siya at napatingin kay Aaron, dahil sa sinabi nito. “N-nagbibiro kaba?” Utal na wika nito sa kanya. “Mukha ba akong nagbibiro?” Napatingin si Hanma, sa kanyang ina, habang nasa loob ito ng kotse. “Ano bang gagawin ko?” “Simple lang, pakasalan mo ako.” Napa-awang ang labi niya, dahil sa sinabi
2473RD POV Napatingin si Hanma, sa marriage certificate nila ni Aaron. “Paunang bayad.” Wika ni Aaron, kaya napatingin si Hanma, sa kamay niya. Kinuha niya naman ito at tiningnan. “Dalawang milyon ang laman niyan.” Namilog ang mga mata niya, dahil sa narinig niya. “D-dalawang milyon?” “Oo.” Malawak na napangiti si Hanma, habang hinalikan ang cash card, na binigay ni Aaron. “‘Wag kang mag-alala. Pagbubutihan ko ang pagiging asawa mo!” Ngiting wika niya. Lihim na napangiti si Aaron, dahil sa sinabi ni Hanma. “Alam naba ‘to ng iyong ama?” Tanong niya, habang umiling siya rito. “‘Wag mo rin muna na sabihin sa mga pinsan ko, baka kasi isusumbong nila ako kay Daddy. Lagot ako do’n.” “Malaman pa rin nila ‘yon.” Napakunot ang noo ni Hanma, dahil sa sinabi ni Aaron. “Bakit nila malalaman? Ipagkakalat mo ba?” “Dahil ikakasal na sana ako.” Napasinghap si Hanma, dahil sa narinig niya. “Ginamit mo ako, para hindi ka maikasal sa iba?” Tumango si Aaron sa kanya. “Bakit ayaw mo siyang
248 3RD POV “Wife.” Napalingon si Aira, sa asawa niyang si Dylan. “Nasa’n na ang anak mo?” Tanong ni Dylan, sa kanya. “Umalis at nagma-matigas pa rin.” Nailing si ylan, habang niyakap niya si Aira. “Hayaan nalang muna natin siya.” “Hindi! Kailangan nilang maikasal ni Nica.” “Pero paano? Alam mong kasal na sila ni Hanma.” “‘Wag kang mag-alala, ako na ang bahala.” Ngiting wika ni Aira. “Pero sana, ‘wag mo na siyang saktan ulit, dahil alam mo bang, sobra akong nag-sisi, sa pagbuhat ko ng kamay sa kanya.” “Ako na ang bahala, Dylan, kaya ‘wag mo nang alalahanin pa ‘yon.” Ngiting sagot niya rito, habang humalik sa labi nito. “Kadiri naman kayo Mommy! Daddy!” Napalingon sila at nakita si Dell, na papalapit sa kanila. “Anong nakakadiri dito?” Taas kilay na tanong ni Aira, sa anak niya. “Bakit ba kayo nag-kikiss?” Maarte na wika nito habang umupo sa sofa. “Anong masama? Mag-asawa naman kami?” Wika muli ng kanyang ina. Habang nailing si Dylan, sa kanila. “Isa pa, bakit ka pumasok
2493RD POV “B-bakit magkamukha kami?” Tanong ni Hanma, habang patuloy na naglalandas ang mga luha niya sa kanyang mga mata. “Siya ang sinabi ko sa ‘yo.” Wika ni Aaron, habang sumisikip ang dibdib ni Hanma, na nakatingin sa picture. “Anong ikinamatay niya?” Tanong niya, habang napakuyom ang kanyang kamao. “Nabaril siya.” Sagot ni Aaron, habang lumingon si Hanma sa kanya. “Sino?” “Hindi ‘yon sinasadya.” Muling wika niya. Pinunasan ni Hanma, ang mga luha niya, matapos niyang haplusin ang puntod ni Hanma. “Kawawa naman siya, ni hindi ko man lang siya nakita.” Wika niya at nanatili ang kanyang mga mata sa picture. Mayamaya pa, ay nagpaalam siya kay Aaron. Kinuha niya ang kanyang phone at tinawagan ang kanyang amang si Junas. “May problema ba Anak?” Nag-alala na wika nito, matapos nitong masagot ang kanyang tawag. “Sino siya Dad?” Tanong ni Hanma, habang napansin niya na biglang tumahimik ang kanyang ama. “S-sino?” “‘Yong babaeng kamukha ko Dad?!” Iyak na sigaw niya rito. “Ka
CHAPTER 5 3RD POV Halos malula si Daisy, nang makita ang nag-tataasan na pader. Kanina pa siya paikot-ikot sa bakuran, pero wala siyang makitang gate. Mas lalo pa siyang nakaramdam ng kaba, matapos makita ang lalaking nakasuot ng mascara. Muli siyang tumakbo, at naghahanap muli ng daan, na pwede niyang labasan. “Mapapagod ka lang!!” Napatingala siya, at doon niya nakita ang mga naglalakihang speaker na nasa taas. “Kung ako sa ‘yo, bumalik kana.” Muling wika nito, pero hindi pa rin siya tumigil sa kata-takbo. ‘Anong klaseng lugar ba ‘to? Bakit walang daan palabas?’ Hindi niya maiwasan na maiyak, habang nakaramdam na nang pagod. Gusto na niyang sumuko, pero nasa isip niya pa rin ang tumakas. Kailangan niyang makawala sa lalaki. “Hindi kaba talaga hihinto?” Natigilan siya matapos makita itong nakatayo sa harapan niya. Namilog din ang kanyang mga mata, matapos niyang makita ang dala nito. Itinaas ni Daisy, ang kanyang mga kamay. Habang tinutok ng lalaki ang baril na hawak niya sa
CHAPTER 4 3RD POV Napabalikwas si Daisy, sa kama at napatingin sa paligid. Ang akala niya, ay nanaginip lang siya. Pero nang magising siya, na nag-uunahan na naman sa paglandas ang kanyang mga luha sa kanyang mga mata. Nang makita niya ang mga paper bag, na nasa sofa ay tumayo siya at nilapitan ito. Isa-isa niya itong binuksan at tiningnan, ang laman. Napakunot ang kanyang noo, matapos niyang makita ang mga damit, na nasa loob ng paper bag. Puro kasi ito mga sexy na damit at kadalasan ay night dress. “Ano ba ang akala mo sa akin? Sumasayaw sa night club?” Galit na wika niya, habang nakatingin sa cctv camera. Kinuha ni Daisy, ang isang damit at akmang pupunitin ito. Pero narinig niya ang malakas na sigaw mula sa speaker. “Subukan mong punitin ‘yan. Hindi mo magugustuhan ang gagawin ko sa ‘yo.” Galit na wika nito, kaya napalunok siya at binaba ito. Iniisip niya naman na mukhang wala itong trabaho at wala itong ibang ginagawa kun’di ang tingnan siya. “Maligo kana.” Wika nito, kaya
CHAPTER 33RD POV Buong lakas na tinumba ni Daisy, ang taong nasa loob ng kurtina. Matapos niya itong maitumba, ay dali-dali niyang kinuha ang kurtina, para makita ang mukha nito. “S-sino ka?” Utal na tanong niya, nang makita ang mukha nito, na nakabalot ng isang silicone mask. Napangiti ito, at hinawakan nang mahigpit ang kanyang mga kamay. “Bitawan mo ako!!” Malakas na sigaw niya. Habang binuhat siya at muling binalik sa kama. “A-anong gagawin mo?” Takot na wika niya rito, habang nakita ang hawak nitong tali. “Ano ba! Bitawan mo ako!!” Patuloy na nanlaban si Daisy, sa lalaki. Pero matagumpay pa rin siyang naitali nito. “Bakit mo ba ginagawa sa ‘kin ‘to? Sino kaba talaga?” Iyak na tanong niya, habang tinali nito ang kanyang mga paa. Nang matapos siyang itali nito, ay agad itong lumabas. Ni hindi man lang niya narinig ang boses ng lalaki. “Pakawalan mo ako rito! Hay*p ka!!” Iyak na sigaw niya. Napalingon ulit si Daisy, sa pinto nang makitang bumukas ito. “Sino kayo?” Tanong n
CHAPTER 23RD POV Nang magising si Daisy, ay napatingin siya sa paligid. Wala siyang ibang nakita kun’di puro maitim na kurtina. Mabilis siyang napa-bangon at lumapit sa pinto. Sinubukan niya itong buksan pero hindi niya ito mabuksan. “Buksan niyo ang pinto!!” Malakas na sigaw niya, habang hinampas ang pinto. “May tao ba r’yan?!” Muling sigaw ni Daisy. “Mapapagod ka lang.” Napatingala siya matapos marinig ang isang boses. Doon niya nakita ang mga cctv camera na nakapaligid sa kanya. Kasama ng isang malaki na speaker. “Sino ka?” Galit na wika niya, habang masama na tiningnan ang cctv camera. “Sumagot ka!!” Malakas na sigaw niya. “Pakawalan mo ako rito!!” Muling sigaw niya, pero hindi na niya ulit ito narinig. Mabilis naman ang kilos niya, at isa-isa na binuksan ang mga kurtina. Pero wala siyang ibang nakikita kun’di puro pader. “Sino kaba talaga? Bakit mo ba ‘to, ginagawa? Ano bang naging kasalanan ko sa ‘yo?!” Hindi na niya napigilan pa na mapa-iyak, dahil sa galit na kanyang
MY MYSTERIOUS WIFE BOOK X CHAPTER 1 3RD POV Kahit pinipigilan ni Daisy, ang kanyang mga luha ay kusa pa rin itong bumagsak. “Ayos lang po ba kayo Ma’am?” Nag-alala na tanong ng kanyang driver sa kanya. Kahit hindi siya okay, ay pilit siyang tumango at ngumiti rito. “’Wag mo akong intindihin Manong, ayos lang ako.” Ngiting wika niya, habang pinunasan ang kanyang mga luha. Sa tuwing iniisip niya kasi si Johnson, ay bumabalik ang sakit na nararamdaman niya. Hindi niya akalain na-mamahalin niya ito ng husto, kahit pa alam niya na hindi siya ang mahal nito. Sinubukan niyang gawin ang lahat para mahalin siya nito, pero bigo pa rin siya, dahil ang kanyang ate Ellie, ang mahal nito. “Wala naman talaga akong laban kay Ate..” Iyak na wika niya, kaya muling napatingin sa kanya ang kanyang driver. “’Wag mo na akong pansinin pa.” Wika niya at pilit na kinalma ang sarili. Nang tumunog ang phone niya, ay agad niya itong tiningnan. Nakita niya naman ang pangalan ng kakambal niya sa screen n
CHAPTER 42 3RD POV “Hindi mo ba talaga ako nakilala?” Iling na wika ni Ellie, habang tinitigan ito mula ulo. Hanggang paa. “Itinuring kita na parang kapatid noon, pero ano ang ginawa mo? Niloko mo lang ako!” Galit na sigaw niya rito. Akmang aawat sana sa kanya ang kasama nitong bodyguard. Pero mabilis itong hinarang sa mga kasama nilang bodyguard. “Pinagmukha mo akong tanga.” “E-Ellie..” Hindi makapaniwala na wika nito, at tumingin kay Johnson. “I-ikaw ba ito Ellie?” “Ako nga.” Taas kilay na sagot niya rito. “Jameson.. B-bakit ka nakipag-balikan sa kanya? Hindi ba sinabi ko sa ‘yo, na ‘wag mo siyang mahali-.” Malakas siyang sinampal ni Ellie, kaya hindi nito natapos ang sasabihin nito. “Ang kapal talaga ng mukha mo!” Galit na sigaw niya. “Anong nangyari rito?” Tanong ng isang lalaki na medyo may edad na. “Mahal, sinampal ako ng babaeng ‘yan!” Iyak na wika ni Camille, habang niyakap ang lalaki. Halos matawa naman si Ellie, dahil sa itsura ng lalaki. Para na kasi itong tatay
CHAPTER 413RD POV “Daddy, saan tayo pupunta?” Tanong ni John-John, kaya napalingon dito si Johnson. “Mamasyal.” Ngiting sagot nito. “Mamasyal? Bakit hindi mo sinabi? Ang pangit tuloy ng suot ko.” Inis na wika niya rito. Hindi na kasi siya nagbihis, dahil ang sabi ni Johnson, ay lalabas lang sila saglit. “Hindi mo na kailangan pang mag-ayos pa, Wife. Kahit ano pang isuot mo. Maganda ka pa rin.” Wika nito, habang napatingin siya kay Johnson. “Tse!” Wika niya, habang lihim na napangiti at tumingin sa bintana ng kotse. “Totoo naman ang sinabi ko, kahit pa nga may laway ka sa labi. Maganda ka pa rin.” Dagdag nito, kaya hindi na niya napigilan pa na mapangiti. “Mommy, bakit ka tumawa?” Tanong sa kanya ng anak nilang si Jun-Jun. “Hindi tumawa ang mommy mo, Anak. Ngumiti lang.” Sagot ni Johnson, dito. “Kasi bolero ang daddy niyo.” Ngiting wika niya, habang napatingin kay Johnson. “Sasakay pa tayo rito?” Taka na tanong niya, habang nakikita ang private plane ni Johnson. “Oo, bakit?
CHAPTER 40 3RD POV Hindi maiwasan ni Ellie, na magtaka. Matapos siyang makababa sa kanyang kotse. Masyado kasing tahimik ang bahay nila. “Wala ba si Johnson, sa loob?” Tanong niya sa guard. “Hindi ko po alam Ma’am.” Napakunot naman ang kanyang noo, dahil sa sinabi nito. “Hindi ba ikaw ‘yong guard? Bakit hindi mo alam?” Wika niya, habang nag-yuko ito ng ulo. “Kapapalit ko pa lang po sa kasama ko Ma’am.” Mahinang sagot nito sa kanya. Napahinga naman siya nang malalim, at iniwan ito. “Ang sabi niya, nandito siya. Sinungaling talag-.” Natigilan si Ellie, matapos makita ang mga bulaklak na nasa sahig. “Ano naman ‘to?” Inis siyang nagyuko para kunin sana ang mga bulaklak, pero agad siyang natigilan nang bigla nalang lumiwanag ang paligid at narinig niya ang sigawan ng kanyang mga anak. Nang mag-angat siya nang kanyang mukha ay nakita niya si Johnson, na may hawak na bulaklak. Ganun din ang dalawa nilang anak. “D-Dad..” Sambit niya, matapos makita ang kanyang ama. Na nakangiti sa k
CHAPTER 393RD POV Gulat na napatingin si Ellie, sa mga taong naghakot sa mga gamit niya. Kagigising niya lang, at hindi niya alam kung saan nila dadalhin ang kanyang mga gamit. “Ibaba niyo nga ‘yan! Saan niyo ba ‘yan, dadalhin ha?” Galit na wika niya, habang sinusundan sila. “Hija..” Napalingon siya sa kanyang ina, at dali-dali itong nilapitan. “Mom, sa’n nila dadalhin ang mga gamit ko? At nasa’n ang mga Anak ko? Bakit hindi ko sila nakikita?” Taka na tanong niya rito. “Hiniram ng mga biyenan mo. Ibabalik nalang daw nila mamaya, hindi kana rin nila ginising.” Sagot nito sa kanya. “A-ang mga gamit ko? Bakit nila kinuha? Pinapalayas niyo na ba ako Mom?” Halos maiyak na tanong niya rito. “Pina-lipat na ‘yan ni Johnson. Ang sabi niya, dapat nasa bahay niyo na raw ang mga gamit niyo ng mga bata.” Sagot nito, na kina-bilog ng kanyang mga mata. “Bakit kayo pumayag Mom? Hindi niya naman ‘yon, sinabi sa akin?” Inis na wika niya, kaya hinawakan ng kanyang ina ang kanyang kamay. “Asawa